“ေရအိမ္ႏွင့္ေခတ္ဆုိး”
(မင္းဒင္)
(၁)
ညစ္တီးညစ္ပတ္ေျပာတယ္လုိ႔ေတာ့အျပစ္မတင္လုိက္ၾကပါနဲ႔။
အမွန္အတုိင္းသာဝန္ခံၾကေၾကးဆုိရင္၊သူသူငါငါပုထုဇဥ္လူမွန္သမွ် ေရ အိမ္နဲ႔ကင္းႏုိင္တဲ့သူမရွိပါဘူး။ဟုတ္ပါတယ္၊ေရအိမ္ဆုိတာအိမ္သာေပါ့ဗ်ာ။
တကယ္ဆုိအဲဒီအိမ္သာအေၾကာင္း ကုိ၊က်ဳပ္ေျပာခ်င္ေနတာၾကာပါျပီ။ အခုေတာ့အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လာတာမုိ႔ေျပာျပရေသးတာေပါ့ဗ်ာ။
ဟုိးလြန္ခဲ့တဲ့ေလးငါးရက္ေလာက္ကေပါ့။
ဖူးခက္ျမိဳ႕စင္ထန္း(Central)မီးပြိဳင့္နဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ့ မက္ခရုိ(Marko)ကုန္တုိက္ၾကီးဆီကုိ၊က်ဳပ္ေရာက္သြားခဲ့တယ္ဆုိ ပါေတာ့။ေရာက္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းရင္းက၊ႏွစ္သစ္ကူးလက္ေဆာင္ေတြ
ဝယ္ဖုိ႔ျခမ္းဖုိ႔ပါပဲ။ေအးေလ၊(၂၀၁၄)ကကုန္ခါနီး၊ခရစၥမတ္ေန႔
ကလည္းသိပ္နီးေနျပီမဟုတ္လား။သူတပါးတုိင္းျပည္မွာ၊
မ်က္စိသူငယ္နဲ႔ေနရတဲ့သူမုိ႔ႏွစ္သစ္ကူးလက္ေဆာင္လက္ေဆာင္ေပး
ရမဲ့သူ ေတြကလည္းမနည္းလွဘူးခင္ဗ်။
က်ဳပ္အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ၊တျခားခင္မင္ရင္းႏွီးေနတဲ့ ထုိင္းအသိမိတ္ေဆြေတြ၊က်ဳပ္ဆုိင္ကုိဝင္ထြက္ေနတဲ့ထုိင္းပုလိပ္ေတြကုိပါ အကုန္ေပါင္းလိုက္ရင္၊ႏွစ္ကူးလက္ေဆာင္ေပးရမဲ့လူစာရင္းဟာအေယာက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာင္ရွိထင္ပါရဲ့။ေအးေပါ့ဗ်ာ။တစ္ဦးေမတၱာတစ္ဦးမွာ၊ေပးကမ္းျခင္းေအာင္ျမင္ရာလုိ႔သာ က်ဳပ္စိတ္ထဲေအာက္ေမ့တာပါပဲ။
မက္ခရုိလည္းေရာက္ေရာ၊က်ဳပ္လည္းစိတ္ကူးထဲမွာသင့္ေတာ္မယ္ထင္တဲ့
၊ေကာင္းႏုိးရာရာ၊လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ စိတ္ ရွည္လက္ရွည္ေရြးဝယ္ရေတာ့တာေပါ့။မက္ခရုိကုန္တုိက္ၾကီးဟာ၊
အေတာ့္ကုိပစၥည္းမ်ဳိးစံုရႏိုင္တဲ့ကုန္တုိက္မုိ႔၊ေရြးစရာခ်ယ္ စရာပစၥည္းေတြကအမ်ားသားပါဗ်ာ။ဒါလည္းကိစၥမရွိျပန္ဘူး။
ဘာေၾကာင့္တုန္းဆုိေတာ့၊က်ဳပ္ဆုိင္ကုိဝင္ထြက္ေနတဲ့ထုိင္းပု လိပ္မွန္သမွ်ဟာ၊အားအားရွိ၊အရက္ပုလင္းခ်ည္းလာေတာင္းတာမုိ႔၊ဝယ္ရမဲ့ပစၥည္းက အရက္ေတြမ်ားေနတယ္။
ဒါနဲ႔က်ဳပ္ လည္း၊ယမကာမ်ဳိးစုံရတဲ့ေကာင္တာဖက္သြားျပီး၊ တံဆိပ္ခပ္ေကာင္းေကာင္းနာမည္ၾကီးအရက္၊ ဝုိင္နဲ႔၊ ရွန္ပိန္ေတြ၊ ေလွ်ာက္ေရြးလုိက္တာ၊ေစ်းဝယ္လက္တြန္းလွည္း
အၾကီးစားေတာင္ျပည့္သြားတဲ့အထိ။ တခ်ဳိ႕လူၾကီးသူမေတြအတြက္၊ ငွက္သုိက္တုိ႔၊ အလွဆင္ထားတဲ့လက္ေဆာင္ျခင္းတုိ႔လည္းပါရတာေပါ့ေလ။
တစ္နာရီဝန္းက်င္ေလာက္ၾကာေတာ့၊လုိခ်င္တဲ့ပစၥည္းစံုေလာက္ျပီမုိ႔၊ေစ်းဝယ္တြန္းလွည္းၾကီးကုိေငြရွင္းေကာင္တာဖက္ဆီ၊ မႏုိင့္တႏိုင္တြန္းသြားရင္း၊တန္းစီ၊ေငြရွင္းေနတုန္းမွာပဲ၊ျပႆနာေပၚေတာ့တာပဲဗ်ဳိ႕။
ဘာျဖစ္ရမွာပါလဲဗ်ာ။က်ဳပ္ဗုိက္ထဲကေန၊ရုတ္တရက္ဆုိသလုိရစ္ရစ္နာလာျပီး၊အိမ္သာတက္ခ်င္တဲ့ျပႆနာေပါ့။
(၂)
ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။ေဝဒနာေတြထဲမွာ၊ဗုိက္ထဲကေနရစ္နာျပီး၊
အိမ္သာတက္ခ်င္တဲ့ေဝဒနာဟာအေတာ္ကုိဆုိးသကုိး။
ဒီေတာ့မွက်ဳပ္လည္းငါဘာမ်ားအစားမွားမိပါလိမ့္ဆုိျပီး၊ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လုိက္ေတာ့၊
အလုိေလး၊လြန္ခဲ့တဲ့တစ္နာရီ၊ဒီကုန္တုိက္အဝကုိအေရာက္ ဗိုက္ထဲမွာဟာတာတာရွိတာနဲ႔၊ကုန္တုိက္အဝင္ဝမွာ၊အခမဲ့သေဘာရွိ၊ၾကိဳက္သေလာက္၊အဝေသာက္ႏုိင္တဲ့၊(Free Coffe Bar)ကေန ေကာ္ဖီခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခြက္ေသာက္ခဲ့မိပါကလား။
ဒီမွာလဲေကာ္ဖီခ်ည္းသက္သက္ဆုိ ဘာမွမျဖစ္ ေလာက္ဘူးဗ်။ ေကာ္ဖီကျပင္းလြန္းပါတယ္ေလဆုိျပီး၊ အဲဒီေကာ္ဖီဘားနဲ႔ကပ္လ်က္၊ႏုိ႔ထြက္ပစၥည္းေကာင္တာကေန၊
ဒိန္းမတ္လုပ္ ႏုိ႔စိမ္းဗူးတစ္ဗူးဝယ္ျပီး၊နည္းနည္းထပ္ျဖည့္လုိက္မိသဗ်။
ခုိးေသာက္တာမဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ။လက္က်န္ႏြားႏုိ႔ဗူးကုိ၊ေငြရွင္းေကာင္တာ မွာျပလိုက္ရင္ရတယ္ေလ။
က်ဳပ္လည္းဗုိက္နာရင္းတန္းလန္းနဲ႔၊ဒီကိစၥရဲ့လက္သည္တရားခံႏုိ႔စိမ္းဗူးကုိ
တရားခံၾကည့္လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္း၊စိတ္ထဲမွာ အေတာ့္ကုိမသက္မသာျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။ဒီအခ်ိန္မွာက်ဳပ္ေငြရွင္းရမဲ့
အလွည့္ေရာက္ေနျပီဗ်။ေကာင္တာစာေရးမေလးဟာ၊ က်ဳပ္ပစၥည္းေတြကုိ တစ္ခုခ်င္းထုတ္၊တန္ဖုိးျဖတ္တဲ့၊ဘားကုဒ္စကင္နာေလးနဲ႔
တထပ္ထပ္ေအးေအးေဆးေဆးရုိက္ရင္း (Happy Christmas)ဆုိျပီးလွ်ာရွည္ေနေသးတယ္။
က်ဳပ္လည္းေဝဒနာဆုိးကုိၾကိတ္မွိတ္သည္းခံျပီး၊ဝတၱရားမပ်က္ေခါင္းျပန္ ျငိမ့္လိုက္ရေပမဲ့
၊ၾကာရွည္လြယ္မထားႏိုင္တဲ့၊က်ဳပ္ဗုိက္နာတဲ့ျပႆနာဟာဒီေနရာမွာတင္ထြက္
က်ကုန္ရင္ေတာ့၊အၾကီးအက်ယ္ေသာက္ခြပဲဆုိျပီး၊ဖင္ကုိလိမ္တြန္႔
၊ၾကိတ္မွိတ္အားတင္းထားရတာေပါ့။တဂြီဂြီအသံေတြနဲ႔တပ္လွန္႔သံေပးေနတဲ့၊ ဝမ္းဗုိက္ဆီကုိ စိတ္မေရာက္ေအာင္၊တစ္ျခားကိစၥေတြကုိေလွ်ာက္ေတြးျပီးအာရံုေျပာင္းေလ၊ပုိဆုိးေလးပဲဗ်ာ။
အခ်ိန္ေတြဟာကုန္ခဲလွပါဘိ။က်ဳပ္စိတ္ထဲမွာ၊အဲဒီေငြရွင္းခ်ိန္ဟာ
တစ္ကမၻာစာေလာက္ကုိၾကာတယ္ထင္မိတဲ့အထိပါပဲ။
က်သင့္ ေငြလည္းရွင္းျပီးေရာ၊က်ဳပ္ဝယ္ခဲ့တဲ့ပစၥည္းတန္ဖုိးစုစုေပါင္းဟာ
အေတာ္မ်ားတာမုိ႔၊ေငြရွင္းေျပစာျဖတ္ပုိင္းေလးကုိ ျပျပီး
လက္ ေဆာင္ေပးတဲ့ေကာင္တာဆီသြားလုိက္ရင္၊လက္ေဆာင္တစ္ခုခုရႏိုင္ေပမဲ့၊ လံုးလံုးကုိစိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူးဗ်ာ။
အဲဒီအခ်ိန္၊က်ဳပ္ ဘဝမွာအိမ္သာျမန္ျမန္တက္ႏိုင္ေရးသာ၊ေသေရးရွင္ေရး
တမွ်အေရးၾကီးတဲ့ကိစၥ။
အင္း၊ေငြရွင္းျပီးသားပစၥည္းတလွည္းတုိက္ၾကီးကုိ ကုန္တုိက္ေရွ႕မွာဒီအတုိင္းထားရစ္ျပီး၊အိမ္သာဆီတန္းေျပးဖုိ႔ဆုိတာလည္း ေနာက္ေၾကာင္းမေအးတဲ့လုပ္ရပ္မုိ႔မျဖစ္ေခ်ေသးဘူးဟဲ့ဆုိျပီး၊လွည္းကုိခပ္သြက္သြက္တြန္း၊ကားပါကင္မွာရပ္ထားတဲ့ကားဆီ အေရာက္သြားရင္း၊ပစၥည္းေတြကုိခပ္ျမန္ျမန္ကားထဲထုိးသြင္းရျပန္ေရာဗ်ာ။
(၃)
ကားေသာ့ကုိကဗ်ာကယာပိတ္အျပီးမွာေတာ့၊က်ဳပ္ဟာစအုိဝကုိ
အတတ္ႏိုင္ဆံုးရွဳံ႕ႏုိင္သမွ်ရွဳံ႕ျပီး၊မလွမ္းမကမ္းကအိမ္သာ ရွိရာကုိေျခလွမ္းက်ဲၾကီးေတြနဲ႔အေသာ့ႏွင္ရေတာ့တာပါပဲ။
တကယ္တမ္းဆုိရင္၊က်ဳပ္ဟာ၊ေတြ႔ရာေနရာမွာ၊အိမ္သာတက္တဲ့ အေလ့အက်င့္မရွိဘူးဗ်။ဒါေၾကာင့္က်ဳပ္ဟာအျပင္ထြက္မယ္ဟဲ့ဆုိရင္၊
အိမ္ျပင္မထြက္ခင္ကတည္းက အဲဒီအေပါ့အေလး ကိစၥေတြကုိၾကိဳၾကိဳတင္တင္အျမဲရွင္းခဲ့တဲ့ေကာင္။
ခုေတာ့မထင္မွတ္တဲ့ႏြားႏုိ႔ဒုကၡေၾကာင့္၊
အခက္ၾကံဳခဲ့ရတာ။ဒီကိစၥဟာႏြားႏုိ႔အျပစ္ခ်ည္းသက္သက္ေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ဘူး။အဲဒီေန႔မနက္ပိုင္းက က်ဳပ္စားခဲ့တဲ့၊ခ်ဥ္ရည္စိမ္သံလြင္သီးနဲ႔၊ မဟာမိတ္ျဖစ္၊ဓာတ္ျပဳသြားတာျဖစ္ႏုိင္ေခ် ရွိတယ္။
ေနဦးဗ်၊ဗုိက္ကလႊတ္နာျပီးလမ္းမွာထြက္မက်ေအာင္၊ဇြတ္အားတင္းေနရတဲ့အခ်ိန္မုိ႔၊
က်ဳပ္ဟာမိန္းမအိမ္သာထဲ၊မွားဝင္မိမလုိ
ျဖစ္လုိက္ေသးတယ္။ ဂါဝန္ဝတ္ထားတဲ့မိန္းကေလးပံုနဲ႔ျပထားတဲ့ အနီေရာင္အရုပ္ေလးကုိ၊ရုတ္တရက္ျမင္လုိက္မိလုိ႔ ေတာ္ ေသးတာေပါ့။
မက္ခရုိကုန္တုိက္ကအိိမ္သာေတြဟာအေတာ့္ကုိသန္႔ပါတယ္။
မက္ခရုိဟာဧရာမကုန္တုိက္ၾကီးမုိ႔၊အိမ္သာအ ခန္းေတြကလည္းအေတာ့္ကုိမ်ားပါ့။အိမ္သာထဲလည္းေရာက္ေရာ၊
က်ဳပ္ရဲ့ေသာကဟာ၊အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ေလ်ာ့သြားသ လုိခံစားရတယ္။ဒါေပမဲ့ေတြ႔ကရာအခန္းတန္းဝင္သြားလုိ႔မျဖစ္ျပန္ဘူးဗ်။
ေအးေလ။တခါတေလကုိယ့္က်င့္တရားေခါင္းပါးတဲ့ေမာင္ေတြဟာ၊
ကုိယ့္ကိစၥကိုယ္ရွင္းျပီးတာနဲ႔၊ကုိယ့္ပစၥည္းကုိယ္၊စခန္း ဆံုးတဲ့အထိရွင္းမသြားတတ္တဲ့ေကာင္ေတြရွိတတ္တယ္မဟုတ္လား။
ဒီေတာ့က်ဳပ္ဟာ၊ေရအိမ္သံုးစကၠဴရွိမရွိ၊ေရလာမလာ ေသခ်ာစစ္ေဆး၊စိတ္ၾကိဳက္အခန္းတစ္ခန္းကုိေရြးျပီး၊က်ဳပ္ရဲ့မဟာဒုကၡကုိေျဖရွင္းရပါေတာ့တယ္။
ေရာ။ဘယ္ႏွယ့္ဟာပါလိမ့္ဗ်ာ။အိမ္သာခြက္မွာအက်သားထုိင္ျပီး၊
ဒီေလာက္ေတာင္ဒုကၡေပးေနတဲ့အစာေဟာင္းေတြ သြားလုိ ရာသြားေပေရာ့လို႔စိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်လႊတ္လိုက္ကာမွ၊
ဘာမွထြက္မလာျပန္ဘူးဗ်ာ။ခ်က္ေအာက္တဝိုက္ကေတာ့နာျမဲနာလ်က္ပဲ။
ဒီေတာ့စိတ္ရွည္ရွည္ထားျပီးသံုးမိနစ္သာသာေလာက္ေစာင့္လုိက္ေတာ့မွ၊(မရုိေသ့စကား) “ဗ်ီး”ကနဲအသံရွည္ၾကီးနဲ႔အတူ၊ ႏြားႏုိ႔နဲ႔သံလြင္ သီးခ်ဥ္တုိက္ပြဲဲရဲ့စစ္ၾကြင္းစစ္က်န္ေတြဒလေဟာထြက္ခ်လာေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။ က်ဳပ္လည္းအလုိက္သင့္ ေလးညွစ္၊လက္က်န္ ေတြထပ္ထြက္လာေအာင္ခဏေစာင့္၊ေနာက္ထပ္ညွစ္ေပါ့ဗ်ာ။ေအာင္မယ္ေလး၊က်ဳပ္အပုိေျပာတယ္လုိ႔
မထင္လုိက္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ဘုရားစူးရပါေစ့။အဲဒီေန႔အဲဒီအခ်ိန္က၊အိမ္သာထဲမွာက်ဳပ္ခံစားရတဲ့စည္းစိမ္ဟာ၊ဘယ္လုိစည္းစိမ္ မ်ဳိးနဲ႔မွမလဲႏုိင္တာအမွန္ပါပဲဗ်ာ။
ေအးဗ်ာ။ဒီအခ်ိန္မွာမ်ား၊က်ဳပ္စိတ္ၾကိဳက္ဖတ္စရာစာအုပ္ကေလးမ်ားတစ္အုပ္တေလပါခဲ့ရင္ေတာ့၊နတ္စည္းစိမ္ဆယ္သက္ တကယ္မမက္ေတာ့ပါဘူး။ဒါေပမဲ့၊လက္ထဲမွာရွိတဲ့ဆမ္ေဆာင္းအက္စ္ဖုိးေလးဖြင့္ျပီးေတာင္ပြတ္ေျမာက္ပြတ္လုပ္၊ေဖ့စ္ ဘြတ္ေလးတက္ဖတ္ေနလုိက္ေတာ့လည္းအဆင္ေျပတာပါပဲေလ။
(၄)
က်ဳပ္ဟာၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲလွတဲ့ေရအိမ္စည္းစိမ္ကုိ၊တစိမ့္စိမ့္ခံယူရင္း၊
အခုလုိငါခံစားေနတဲ့စည္းစိမ္မ်ဳိးကုိ တျခားသူေတြ ေကာခံစားဖူးၾကပါေလစလုိ႔လည္းေတြးမိေရာ၊
လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ေလာက္ကဖူးခက္ကုိလာလည္ဖူးတဲ့၊က်ဳပ္မိတ္ေဆြ အပ်ဳိၾကီးတစ္ ေယာက္၊နဲ႔ဖူးခက္ကမ္းေျခမွာစကားလက္ဆံုက်ခဲ့တာကိုေျပးသတိရမိသဗ်။
ဒီအပ်ဳိၾကီးဟာအပ်ဳိၾကီးပီပီစကားေျပာရင္ေတာေရာက္လုိက္ေတာင္ေရာက္လုိက္
ဆုိတဲ့အမ်ဳိးထဲကဗ်။သူစကားစပံုကုိ ၾကည့္ ေလ၊ “အဲဒီတုန္းက ေကာင္းလုိက္တာဦးမင္းဒင္ရယ္”တဲ့။က်ဳပ္လည္းမ်က္လံုးအဝုိင္းသားနဲ႔ဘာမ်ားေကာင္းတာပါ လိမ့္ဆုိျပီးစူးစမ္းတဲ့အၾကည့္နဲ႔ သူ႔ကုိျပန္ၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ၊သူကလိမ့္ပတ္လည္ေအာင္ျပန္ရွင္းသဗ်။
“ဒီလုိဦးမင္းဒင္ရဲ့၊က်မဖူးခက္ကုိမလာခင္တစ္ရက္
၊ရန္ကုန္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစ်းထဲမွာေစ်းေလွ်ာက္ဝယ္ေနတုန္း၊ျဗဳန္းဆုိဗုိက္ထဲကနာလာျပီး အိမ္သာတက္ခ်င္လာပါေရာ။အမွန္ကက်မဟာ၊
လြန္ခဲ့တဲ့ညတုန္းကအိပ္ယာဝင္ခါနီးဝမ္းႏွဳတ္ေဆးစားခဲ့တာကုိေမ့ေနတာ။ ဒီေတာ့၊အိမ္သာရွိတဲ့ေနရာကုိကမန္းကတန္းေျခကုန္သုတ္ရေတာ့တာေပါ့။
အေရးၾကီးပါတယ္ဆုိမွ၊ ဗိုလ္ခ်ပ္ေစ်းထဲမွာ ၾကိတ္ ၾကိတ္တုိးေနတဲ့လူေတြကုိလြတ္ေအာင္ေရွာင္ရတာကတစ္ေမွာင့္။
က်မလည္းလမ္းမွာထြက္မက် ေအာင္၊ဘုရားတရားတရင္း၊အိမ္သာဆီ
အေရာက္၊ေတြ႔ရာအခန္းတစ္ခုထဲဝင္ျပီး၊အားရပါးရစိတ္ရွိလက္ရွိ၊
ရွင္းထုတ္လုိက္မိတာပဲရွင့္။လူတစ္ကုိယ္လံုးေပါ့သြားသလုိရိွျပီး၊ေကာင္းလုိက္တာ
ဘယ္လုိေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး။ဒါေပမဲ့၊က်မစိတ္လက္ေပါ့ပါးစြာနဲ႔
အိမ္သာအျပင္ထြက္လာေတာ့၊အိမ္သာေရွ႕မွာတန္းစီေနၾကတဲ့
က်မနဲ႔ဘဝတူဒုကၡသည္ေတြဟာ၊က်မကုိအရူးတစ္ေယာက္ လိုဝုိင္းၾကည့္ေနၾကတယ္။
က်မလည္းဘာမ်ားျဖစ္ပါလိမ့္ေပါ့။ေအာ္၊က်မကက်မဒုကၡနဲ႔က်မဆုိေတာ့ အိမ္သာ ကုိတန္းမစီပဲဝင္ခ့ဲလို႔ပဲျဖစ္ရမယ္။ဒီမွာတင္အိမ္သာတာဝန္ရွိသူလုိ႔ေခၚမလား၊
ခပ္ရြယ္ရြယ္လူလတ္ပုိင္းေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္က က်မေက်ာေနာက္မွာကပ္လ်က္ရွိေနတဲ့ဆုိင္းဘုတ္တစ္ခုကုိလက္ညွဳိးထုိးျပတယ္။
“ျပဳျပင္ေနဆဲအိမ္သာ”တဲ့။
ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့က်မလည္းဘာတတ္ႏုိင္ေတာ့မွာတုန္း၊ဒီေတာ့က်မလည္းသူ႔ကုိ ရယ္က်ဲက်ဲမ်က္ႏွာေပးနဲ႔၊ မခ်ိျပံဳးျပံဳး ျပလိုက္ရင္း၊က်မလက္ကုိင္အိတ္ထဲကငါးေထာင္တန္ တစ္ရြက္ထုတ္ေပးျပီး၊ေစ်းဖက္ကုိေျခလွမ္းက်ဲက်ဲနဲ႔ျပန္ခဲ့ ေရာေပါ့။ အခုက်မျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့၊က်မေပးခဲ့တဲ့ငါးေထာင္ဟာ၊အဲဒီအိမ္သာတက္လုိက္ရတုန္းက ခံစားရတဲ့ေက်နပ္ မွဳနဲ႔ႏွဳိင္းစာရင္ဘာမွမေျပာေလာက္ဘူး။ဒိထက္မကကုိတန္ေသးတယ္”
(၅)
သူ႔စကားဆံုးေတာ့၊ဘာရယ္မဟုတ္၊က်ေနာ္သူ႔မ်က္ႏွာကုိစုိက္ၾကည့္ေနမိတယ္။
ဒီအပ်ဳိၾကီးဟာက်ေနာ္နဲ႔ခင္မင္ခဲ့တာၾကာပါ ျပီ။ေပါ့ပ်က္ပ်က္အစားထဲက
မဟုတ္သလုိ၊အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာအာေခ်ာင္တတ္တဲ့မိန္းမစားလည္းမဟုတ္ျပန္ဘူး။
ဒီေတာ့သူဒီစကားကုိအေလးအနက္၊ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း
မရွက္မေၾကာက္ေျပာေနပံုေထာက္ရင္ သူဟာအိမ္သာတက္ျခင္းရဲ့ အႏုပညာ၊
တနည္း အာျဖင့္အိမ္သာတက္ရင္းခံစားရတဲ့သုခခ်မ္းသာကုိေလးေလးနက္နက္ သေဘာေပါက္ေနလုိ႔ျဖစ္ရမယ္ဗ်။
အင္း၊လက္စသတ္ေတာ့၊အိမ္သာထဲမွာဇိမ္ေတြ႔တာ၊
အိမ္သာရဲ့အရသာကုိသိတာက်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ေပပဲကုိး။ ဒါေပ့ါဗ်ာ။ေလာကၾကီးမွာလူတုိင္းလုိလုိကာမဂုဏ္အာရံုအျပင္၊
ကုိယ္သန္ရာသန္ရာ၊အျခားစြဲလန္းႏွစ္ျခိဳက္မိတာေတြ တစ္ပံု ၾကီးရွိေနၾကပါလိမ့္မယ္။တခ်ဳိ႕အစားအစာမွာဇိမ္ယစ္တယ္။
တခ်ဳိ႕အလွျပင္ရာမွာစြဲလန္းတယ္။တခ်ဳိ႕က၊အအိပ္မက္တယ္။တခ်ဳိ႕ မ်ားဆုိကိုယ့္ႏွပ္ေခ်းဖတ္ကိုယ္ခြာစားရတာကုိသေဘာက်ေနတတ္ၾကသူေတာင္ရွိေသး။
က်ဳပ္ဖတ္ဖူးတဲ့သမုိင္းမွတ္တမ္းတစ္ခုမွာေတာ့၊နီရုိးအမည္ရွိတဲ့
ဘုရင္ၾကီးတစ္ပါးဟာ ေရာမျမိဳ႕ၾကီးမီးေလာင္ေနခ်ိန္မွာ၊ တေယာတစ္လက္ကုိစိမ္ေျပနေျပထုိးရင္း၊စည္းစိမ္ခံေနခဲ့သတဲ့။
ေအးဗ်ာ၊အခုက်ဳပ္ဆုိတဲ့ေကာင္ကုိေရအိမ္မွာေပ်ာ္တတ္တဲ့သူရယ္လုိ႔ေျပာရင္လည္း
ခံရမွာပါပဲ။ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း
ပုထုဇဥ္မို႔၊အိမ္သာထဲမွာေပ်ာ္ေပ်ာ္၊ဘတ္စ္ကားေပၚမွာအိပ္ငုိက္ရင္း
ဇိမ္ယစ္ခ်င္ယစ္၊ေနဖင္ထုိးေအာင္အိပ္ယာထဲမွာ မွိန္းခ်င္ သပဆုိရင္မွိန္း၊စရုိက္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔၊ကုိယ့္ဘဝကုိယ္ေယာနိေသာ၊
မနသီကာရအသင့္အတင့္ႏွလံုးသြင္းျပီး၊ေပ်ာ္ေအာင္ေန
တတ္တာ၊ဘာမွေထြေထြထူးထြးအျပစ္ဆုိစရာမရွိပါဘူး။က်ဳပ္နားလည္လက္ခံႏုိင္ပါတယ္ေလ။
ဒါေပမဲ့ဗ်ာ။ စစ္ဝါဒသက္ဆုိးရွည္ေနတဲ့၊က်ဳပ္တုိ႔ႏုိင္ငံရဲ့၊ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာေနရတာေက်နပ္စရာ၊ေပ်ာ္စရာေကာင္း လွခ်ည့္ရဲ့ဆုိတဲ့၊အလိုက္သင့္အလ်ားသင့္အေတြးမ်ဳိးကုိေတာ့၊ေယာင္လုိ႔ေတာင္
မေတြးလုိက္ၾကပါနဲ႔။
ဘာေၾကာင့္တုန္းဆုိေတာ့၊ခင္ဗ်ားတုိ႔က်ဳပ္ တုိ႔ေျဖသာပါတယ္ဆုိတဲ့အေတြးဟာ၊ေနာင္လာမဲ့က်ဳပ္တုိ႔ရဲ့မ်ဳိးဆက္ေတြ အတြက္၊ ဒုကၡဆုိးေတြ၊အေမြဆုိးေတြကုိခ်န္ထားရစ္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။
ဒါတင္ဘယ္ကအံုးမလဲဗ်ာ။ေနာင္တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ၊က်ဳပ္တုိ႔သားသမီးေျမးျမစ္ေတြ၊
ဘယ္ႏုိင္ငံ၊ဘယ္ေဒသေရာက္ေရာက္၊ျမန္မာ့ေဟ့လုိ႔၊ရင္ေကာ့ျပီးမေျပာႏိုင္တဲ့ဘဝ၊
အခုက်ဳပ္တုိ႔ခံစားေနၾကရသလုိ၊အသက္ရွင္ေနပါလ်က္၊သိကၡာတရား
တစ္ျပားသားမွမရွိတဲ့ဘဝမ်ဳိးဆက္ျပီးခံစားရမွာကုိ၊က်ဳပ္ေတြးပူမိလြန္းလုိ႔ပါ။
က်ဳပ္ေျပာတာကုိခင္ဗ်ားသေဘာေပါက္လိမ့္မယ္ထင္ပါရဲ့။ ။