“လက္ခုပ္သံငိုခ်င္းရွည္”
(မင္းဒင္)
(၁)
အခ်ဳိ႕ေသာသမုိင္းမွတ္တမ္းမ်ားအရ၊တရုတ္တရက္တုိ႔ရန္ေၾကာင့္၊
ပုဂံေနျပည္ေတာ္ပ်က္စီးရသည္၏ေနာက္၊ပုဂံမင္း၏နတ္ေမာက္မိဖုရားသည္၊
သူ၏ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါအေျခြအရံတုိ႔ႏွင့္အတူ
ဇာတိနတ္ေမာက္မေကြးခရုိင္သုိ႔ျပန္လာခဲ့သည္ဟုဆုိပါသည္။
အၾကင္အရပ္ေဒသသည္အစဥ္အဆက္လူစြမ္းေကာင္းမ်ားေမြးဖြားခဲ့လ်က္၊
ဇာတိမာန္ထြန္းေျပာင္ခဲ့ေသာဘူမိနက္သန္ျဖစ္၏။နယ္ခ်ဲ႔ျဗိတိသွ်တုိ႔ကုိ
အသက္ကုိစြန္႔၍ဆန္႔က်င္ခဲ့ေသာ၊ျမန္မာ့ ေတာ္လွန္ ေရးေခါင္းေဆာင္
ဗုိလ္ခ်ဳိ၏နယ္ႏွင့္တေၾကာတည္းျဖစ္၏။ဗုိလ္မင္းေရာင္ကဲ့သုိ႔ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိးသာမက
၊ျမန္မာ့လြတ္လပ္ ေရးဗိသုကာၾကီးဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏
ဖြားရာဇာတိလည္းျဖစ္ေလသည္။
ထုိမည္ေသာအရပ္တြင္ခ်က္ျမွဳပ္ခဲ့ေလသည့္ကၽြန္ေတာ္သည္၊
ဇာတိပုညဂုဏ္မာနေၾကာင့္ဆုိရမည္ဟုထင္ပါ၏။
စစ္ေသြးေတြတေဝေဝျဖစ္ကာ၊အမ်ဳိးသားေရး
ဇာတိမာန္ေဇာင္းၾကြေနတတ္သူျဖစ္ပါသည္။
မူလတန္းဖတ္စာထဲမွက်န္စစ္သားသည္ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ၏
သူရဲေကာင္းစာရင္းဝင္၏။ထုိမွဆက္၍ဘုရင့္ေနာင္၊
တပင္ေရႊထီး၊အေလာင္းဘုရားတုိ႔အျပင္၊
တိမ္ၾကားမင္းေခါင္၊ေညာင္ဦးဖီး၊ငလံုးလက္ဖယ္၊ငေထြရူး၊
အုတ္လွငယ္၊ငခင္ညိဳ၊ရန္မာန္ငေထြး၊ သမိန္ ဗရမ္း၊
လဂြန္းအိမ္တုိ႔ကုိပါေလးစားအားက်ခဲ့သူ လည္းျဖစ္ေလသည္။
ကၽြန္ေတာ္ၾကီးျပင္းခဲ့သည့္ေခတ္ကာလတဝုိက္သည္လည္း
၊ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ဂုဏ္သိကၡာျမင့္မားေနခ်ိန္ျဖစ္ရာ၊ ကၽြန္ေတာ္အပါအဝင္ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္သက္တူရြယ္တူမ်ားသည္၊
စစ္ဗုိလ္ရူး၊ရူးခဲ့ၾကသည္။ဗုိလ္မျဖစ္လွ်င္ထားဘိဦး။
သာမာန္အၾကပ္တပ္သားအျဖစ္ႏွင့္ပင္၊အမယ္မင္းငါ့သား၊စစ္သားၾကီးလံုးလံုး၊
ဗုိလ္မွဴးၾကီးရွဳံးေလာက္ရဲ့ဟူေသာ ဆရာေဇာ္ဂ်ီ၏ကဗ်ာစာခ်ဳိးအတုိင္းေမြးမိခင္၏
ဝမ္းသာအားရၾကံဳးဝါးသံကုိရမ္းေရာ္တပ္မက္ခဲ့သူမ်ားျဖစ္ပါသည္။
(၂)
ကၽြန္ေတာ္သည္စစ္သားဘဝကုိမက္ေမာခဲ့သည့္အျပင္၊
အာဂစစ္သည္ေတာ္တုိ႔၏ဂုဏ္ရည္ကုိလည္း
၊တိတ္တခိုး ေလးစားေနေလ့ရွိသူျဖစ္ရာ၊ကမၻာ့သမုိင္းရာဇဝင္ထဲမွ၊
စစ္သည္အေက်ာ္အေမာ္မ်ား၏အထုပၸတၱိတို႔ကုိလည္း
စြဲလန္းခံုမင္စြာဖတ္ရွဳေလ့ရွိသူျဖစ္ပါ၏။
ထိုသည္မ်ားထဲမွကၽြန္ေတာ့္စိတ္တြင္စြဲထင္က်န္ေနေသာ၊
မဟာစစ္သူရဲေကာင္းမ်ားစြာရွိသည့္အနက္၊ေအာက္ပါ ပုဂၢိဳလ္တုိ႔၏အျပဳအမူႏွင့္စိတ္ဓာတ္တုိ႔သည္၊
ကၽြန္ေတာ္၏အာရံုတြင္ပုိ၍ပီျပင္ထင္ရွားေနသည္ဟုဆုိရပါမည္။
မဟာအလက္ဇႏၵားသည္ဂရိတ္သည္၊
ကမၻာေျမျပင္တြင္ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးေလသည့္စစ္သူရဲေကာင္းတုိ႔၏
အထြဋ္၊ေအာင္သူတကာတုိ႔၏ထိပ္၊ဗိုလ္တကာ့ဘုရင့္ဟု
မွတ္တမ္းရွိသည္။ကမၻာအေနာက္ျခမ္းေခါမမွသည္၊
ကမၻာ့အေရွ႕ျခမ္းအိႏၵိယတုိက္ၾကီးသုိ႔တုိင္၊ကမၻာတျခမ္းေက်ာ္ကုိ
သိမ္းသြင္းစုိးမုိးႏိုင္ခဲ့သူျဖစ္၏။မဟာအလက္ဇႏၵားသည္
ခရစ္ေတာ္မေပၚမီ၊ႏွစ္ေပါင္း(၃၅၀)ခန္႔က၊ပါရွား(အီရန္)အင္ပါယာကုိ
တုိက္ခိုက္ေအာင္ႏိုင္ခဲ့ရာ၌၊တရားလက္လြတ္
မျဖစ္ရေလေအာင္၊ေအာင္ပြဲရတပ္မေတာ္ၾကီးကုိ
စည္းကမ္းတက်တင္းက်ပ္စြာအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သူျဖစ္၏။
တေန႔တြင္၊အလက္ဇႏၵား၏စစ္သည္မ်ားသည္စစ္ရာဇဝတ္ေကာင္တစ္ဦးကုိ
လုိက္လံဖမ္းဆီးရာတြင္၊အဆုိပါရာဇဝတ္သားသည္၊
လမ္းမတစ္ေနရာရွိဘုရားဝတ္ေက်ာင္းတစ္ခုအတြင္းဝင္ေရာက္
ခုိလွဳံေနခဲ့သည္ဟုဆုိပါသည္။
ထုိႏုိင္ငံ၏ဓေလ့ထံုးတမ္းအစဥ္အလာအရ၊ဘာသာေရးအေဆာက္အဦအတြင္းရွိ၊
မည္သည့္သက္ရွိသတၱဝါကုိမဆုိ၊ဝင္ေရာက္ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ခြင့္မရွိေခ်။
အလက္ဇႏၵားသည္အဆုိပါဝတ္ေက်ာင္းအတြင္းအတင္းအဓမၼဝင္ေရာက္၍
ရာဇဝတ္ေကာင္ကုိဖမ္းဆီးလုိေသာသူ၏စစ္သည္မ်ားကုိ
တားျမစ္ကာ၊အျခားနည္းလမ္းတစ္ရပ္ရပ္ကုိသာ
အသံုးျပဳဖမ္းဆီးရန္ညြန္ၾကားခဲ့သည္။
အလက္ဇႏၵားသည္ပါရွားအင္ပါယာကုိစတင္တည္ေထာင္ခဲ့သူစုိင္းရပ္(The Great Cyrus)ဘုရင္၏သခ်ဳိၤင္းေက်ာက္ဂူကုိ၊ခမ္းနားစြာမြမ္းမံေပးခဲ့ျခင္းျဖင့္
ရန္သူ၏မ်ဳိးရုိးအစဥ္အဆက္ကုိရုိေသေလးစားခဲ့ဖူးသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္မဟာအလက္ဇႏၵားသည္ႏုိင္တုိင္းထင္ရာစုိင္းသူမဟုတ္၊
လူၾကီးလူေကာင္းပီပီစိတ္ကိုခ်ဳပ္တည္းထိန္းသိမ္းႏုိင္သူ၊
တုိင္းသူျပည္သားမ်ားအေပၚႏိုင့္ထက္စီးနင္းျပဳမူေလ့မရွိသူအျဖစ္၊
သမုိင္းကမၺည္းတင္ရစ္သည္။
ခရစ္ႏွစ္(၁၇၉၈)တြင္ျဖစ္၏။အီဂ်စ္ျပည္အလက္ဇန္းဒရီးယားျမိဳ႔အနီးႏုိင္းလ္ျမစ္ဝ၌
အဂၤလိပ္ေရတပ္ကျပင္သစ္ေရတပ္ကုိဝင္ေရာက္တုိက္ခုိက္ရာ၊
အဂၤလန္ေရတပ္ေအာင္ပြဲရသည္။သုိ႔ေသာ္ထုိတုိက္ပြဲတြင္အဂၤလန္ေရတပ္မွ လက္ေထာက္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဆာ-ရာလပ္-အဘာကရုိဘီသည္ေသလုေျမာပါး ဒဏ္ရာအၾကီးအက်ယ္ရခဲ့သည္။
ထုိ႔ ေၾကာင့္အဆုိပါစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိသေဘၤာၾကီးတစ္စင္းေပၚသုိ႔ေရႊ႕ေျပာင္းျပဳစုစဥ္၊
အနည္းငယ္သက္သာရာရေစရန္ အလုိ႔ငွာ၊သူ၏ဦးေခါင္းေအာက္သုိ႔ေစာင္တစ္ထည္ခုထားေပးခဲ့၏။
ဆာ-ရာလတ္သတိျပန္လည္လာခ်ိန္ တြင္၊ သူ႔ဦးေခါင္းကုိခုေပးထားသည့္အဝတ္အေၾကာင္းကုိေမးရာ၊အရာရွိမ်ားကယင္းသည္၊သာမန္စစ္သည္တစ္ဦး၏ေစာင္တထည္ျဖစ္ေၾကာင္းျပန္လည္ေျဖၾကားသည္။
“ေစာင္ကေတာ့ဟုတ္ပါျပီ။ဘယ္သူ႔ေစာင္လဲ”
“ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ရဲ့ေစာင္ပါ”
“အဲဒီေစာင္ပုိင္ရွင္ရဲ့အမည္ကုိေျပာစမ္းပါ”
“တပ္ရင္း(၄၂)ကတပ္သားဒန္ကင္းရြိဳင္းပါဗုိလ္ခ်ဳပ္”
“ဒါျဖင့္၊အခုပဲသူ႔ေစာင္ကုိသူ႔ဆီျပန္ေပးလုိက္ပါကြာ၊ခမ်ာခ်မ္းေနရွာေရာ့မယ္”
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရာလပ္သည္တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးအတြက္တုိက္ပြဲဝင္ရင္း၊
ဒဏ္ရာျပင္းထန္စြာရေနခဲ့သူျဖစ္ေသာ္ျငား၊လက္ ေအာက္ငယ္သားမ်ားအား၊
အနစ္နာခံေစလ်က္၊မိမိသက္သာရာရေသာအျပဳအမူမ်ဳိးကုိ၊
အခြင့္ထူးခံသည္ဟုယံုၾကည္ ခဲ့သူျဖစ္ပါသည္။
ေသလုေျမာပါးဒဏ္ရာေၾကာင့္ေသအံ့မူးမူးအခ်ိန္မွာပင္၊
မိမိအေနျဖင့္သက္သာရာရေနေသာ္လည္း၊ခ်မ္းေအးလွ ေသာရာသီဥတုတြင္
သာမန္ရဲေဘာ္ဒန္ကင္းတစ္ေယာက္ေစာင္ဗလာျဖင့္
တညဥ့္လံုးေနရမည့္အေရးကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ရာလပ္ေတြးွေတာပူပန္ခဲ့ပါသည္။
(၄)
ဒုတိယကမၻာစစ္ၾကီးအတြင္းတြင္ျဖစ္၏။အာဖရိကစစ္မ်က္ႏွာတြင္ျဗိတိသွ်
တပ္မဟာ(၈)ႏွင့္၊ဂ်ာမန္စစ္သူၾကီးရြန္းမဲဦးစီးသည့္
အာဖရိကတပ္ေပါင္းတုိ႔ရင္ဆုိင္တုိက္ပြဲျဖစ္ပြားေလရာ
၊ဂ်ာမန္တုိ႔ေအာင္ပြဲဆင္ႏိုင္ခဲ့ၾကျပီး၊ျဗိတိသွ်တပ္ေပါင္းစုမွ
တပ္သားအမ်ားအျပားစစ္သံု႔ပန္းမ်ားအျဖစ္အဖမ္းခံခဲ့ၾကရသည္။
သုိ႔ေသာ္သဲကႏၱာရအတြင္းပူျပင္းလွေသာေမလ၊
ဇြန္လကဲ့သုိ႔အခါသမယမ်ဳိး၌ဖမ္းမိ ထားေသာအိႏၵိယတပ္ေပါင္း စုကုိ အဆုိပါဂ်ာမန္တပ္ၾကီးအေနျဖင့္၊ ရိကၡာလံုေလာက္ေအာင္ေပးႏုိင္ျခင္းမရွိေခ်။ ေနာက္တန္းမွပို႔လႊတ္မည့္ ရိကၡာတပ္မ်ားရက္သတၱတပတ္ၾကာသည့္တုိင္ေရာက္မလာသည့္အခါ၊
အိႏၵိယစစ္သံု႔ပန္းမ်ားအဖုိ႔ေရတငံုေသာက္ရန္ပင္
အလုအယက္ျဖစ္လာရသည့္အခါ၊အိႏၵိယစစ္သုံ႔ပန္းဗုိလ္မွဴး
အာခ်ာရွီဆုိသူက၊ဂ်ာမန္စစ္သူၾကီး၊ရြန္းမဲႏွင့္သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုျပီး၊
သံု႔ပန္းမ်ားအားအစာေရစာမေပးႏိုင္လွ်င္ျဗိတိသွ်စစ္ေၾကာင္းရွိရာသုိ႔ျပန္လႊတ္ေပးရန္
အေရးဆုိခဲ့သည္။
ဤတြင္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ရြန္းမဲ၏ျပန္ၾကားခ်က္မွာအလြန္မွတ္သားထုိက္ဖြယ္ေကာင္းလွပါ၏။
“အခုသံု႔ပန္းေတြရေနတဲ့ရာရွင္ဟာ၊က်ဳပ္ေရာက်ဳပ္တပ္ဖြဲ႔ပါရေနတဲ့
အခ်ဳိးအစားနဲ႔တန္းတူညီမွ်ပါပဲ။က်ဳပ္တုိ႔လည္း
ေသာက္ေရခြဲတမ္းမတ္ခြက္တစ္လံုးစာပဲရပါတယ္။
ဒီအေျခအေနအတုိင္းတာရွည္မသြားႏုိင္ဘူးဆုိတာက်ဳပ္နားလည္ပါတယ္။
ဒီညေနမွာမွ၊သံု႔ပန္းေတြအတြက္ရိကၡာေထာက္ပံ့ေရးကားေရာက္မလာခဲ့ရင္၊
ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိျပန္လႊတ္ေပး ႏုိင္ဖုိ႔ျဗိတိသွ်ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔က်ဳပ္စကားေျပာပါ့မယ္”
(၅)
လြန္ခဲ့ေသာ(၂၀၀၈)ခုႏွစ္ကျဖစ္၏။ကၽြန္ေတာ့္ဇာတိတုိင္းျပည္ၾကီးတြင္၊
သဘာဝေဘးအႏၱရာယ္ကပ္ဆုိးၾကီးတစ္ခု ႏွင့္အတူ
၊ႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္ပံုစည္းမ်ဥ္းဥပေဒၾကီးတစ္ေစာင္ျပဌာန္းေပၚေပါက္လာခဲ့ေလသည္။
ထိုစည္းမ်ဥ္းစာတမ္းကုိ ျပည္သူလူထုအမ်ားစုကေထာက္ခံၾကသည္ဟု၊
သတင္းမီဒီယာကုိခ်ဳပ္ကုိင္ထားသူအုပ္စုိးသူတုိ႔ကေဖာ္ျပၾကပါသည္။
ယင္း၏ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္၊ျမန္မာ့တပ္မေတာ္အရာရွိ(၂၅%)သည္၊
တုိင္းေရးျပည္ရာအျဖာျဖာကုိ၊လူထုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ျခင္းမရွိပဲလ်က္၊
စီမံစြက္ဖက္ခြင့္ရခဲ့ၾကပါ၏။
မၾကာမတင္ရက္ပုိင္းကမူ၊ႏုိင္ငံ၏အျမင့္ဆံုးအာဏာပုိင္
အစည္းအေဝးၾကီးတစ္ခု၌၊ႏုိင္ငံေရွ႕ေရးႏွင့္ပတ္သက္၍
အလြန္တရာအေရးၾကီးလွသည့္အဆုိတစ္ရပ္ကို၊
မဲခြဲဆံုးျဖတ္ခဲ့ရာ၊ယင္းအဆုိသည္လူထု၏အလုိဆႏၵႏွင့္ကင္းကြာ လ်က္၊ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဖက္မွရွဳံးနိမ့္ခဲ့ပါသည္။
ေလာကဓမၼတာအရအေမွာင္ႏွင့္အလင္း၊ဓမၼႏွင့္အဓမၼ၊ေမာဟႏွင့္
အေမာဟေရာေထြးယွက္တင္ရွိတတ္သည့္အခ်ိန္ကာလမ်ားရွိတတ္ေလရာ၊
ထုိအေျခအေနႏွင့္ပတ္သက္၍၊ကၽြန္ေတာ္ေကာင္းစြာခံစားနားလည္ႏိုင္ပါသည္။
သုိ႔ေသာ္အမ်ားျပည္သူ၏သေဘာ၏ဆႏၵကုိမ်က္ကြယ္ျပဳေလသည့္၊
၎အဆုိအႏုိင္ရေၾကာင္း၊ယင္းအစည္းအေဝးၾကီး၏
တာဝန္ရွိသူမွေၾကညာခ်ိန္တြင္၊ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏
သမုိင္းရာဇဝင္လာသူရဲေကာင္းမ်ဳိးဆက္ကုိဆက္ခံၾကသည္ဆုိေလေသာ၊
တပ္မေတာ္အရာရွိအမတ္မင္းအေပါင္းသည္ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ၊
ဝမ္းပန္းတသာ၊ရႊင္ျမဴးအားရ လ်က္၊မစဲႏုိင္ေသာ လက္ခုပ္ၾသဘာသံမ်ားျဖင့္ေအာင္ပြဲခံခဲ့ၾကသည့္သတင္းကုိ
ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ရွဳရသည့္အခါ၊ကၽြန္ေတာ့္ရင္ဝယ္အျမစ္တြယ္ေနခဲ့ေသာ
ဇာတိပုညဂုဏ္မာနသည္၊ညိွဳးငယ္ျခင္း၊ရွက္္ေၾကာက္ျခင္းသည္းစြာျဖင့္
အဘယ္မည္ေသာအရပ္သုိ႔၊ထြက္ေျပးခိုဝင္ပုန္းေရွာင္ေလသည္ကုိမသိႏုိင္ေတာ့ေခ်။
ကၽြန္ေတာ္ဖတ္ရွဳေလ့လာခဲ့ဖူးေသာစစ္သူရဲေကာင္းမည္သည္
လူၾကီးလူေကာင္းပီသစြာ၊ဣေျႏၵသိကၡာရွိၾကသူမ်ား၊ မိမိရန္သူကုိပင္ျဖစ္ေစႏုိင့္ထက္ကလူမျပဳတတ္၊
သူတစ္ပါးအားေစာ္ကားေမာ္ကားမေျပာဆုိတတ္၊
ခမာဂုဏ္ႏွင့္ျပည့္စံုသူမ်ားျဖစ္ၾကပါ၏။
သုိ႔ေသာ္သူတုိ႔ႏွင့္ကားမတူေလ။သူတုိ႔လက္ခုပ္ျမိဳင္စြာတီးခဲ့ၾကပါသည္။
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္အစဥ္တြင္မူ၊အဆုိပါလက္ခုပ္သံတုိ႔သည္
၊ျမန္မာျပည္ၾကီး၏ငုိခ်င္းရွည္အျဖစ္သာျမင္ေယာင္ၾကားေယာင္ျဖစ္ရပါေခ်သည္။ ။
ကုိးကား။ ။နတ္ေမာက္ဘုန္းေက်ာ္၏လူၾကီးလူေကာင္း၊ပထမအၾကိမ္
အားမာန္သစ္စာေပ၊(၁၉၉၉ဧျပီလ)