ရယ္ေသာငါးႏွင့္ငုိေသာလူ
(မင္းဒင္)
(၁)
မၾကာလွေသးေသာရက္ပုိင္းကျဖစ္၏။ဖူးခက္ျမိဳ႕မွအထင္ကရ၊
လက္ကားေစ်းဆုိင္ၾကီးတစ္ခုျဖစ္သည့္၊(Makro) ကုန္တုိက္ၾကီးသုိ႔ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ေလးငါးရက္ေျခာက္ရက္
တစ္ပတ္စာတန္သည္လုိအပ္ေသာ၊မီးဖုိေခ်ာင္ရိကၡာအတြက္
သည္ကုန္တုိက္ၾကီးသုိ႔ကၽြန္ေတာ္မၾကာခဏေရာက္ျမဲျဖစ္၏။
ဤတစ္ေခါက္တြင္မူ၊ဝယ္စရာျခမ္းစရာ အေထြအထူး မရွိလွသည္ႏွင့္၊ေရာက္တုန္းေရာက္ခုိက္၊ဟုိဟုိသည္သည္လုိက္လံၾကည့္ရွဳရင္း၊ ငါးစိိမ္းတန္း ဖက္ဆီသုိ႔ကၽြန္ေတာ္ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
ငါးစိိမ္းတန္းေဟ့ဆုိလွ်င္ဇာတိႏိုင္ငံ၌၊ညွီစုိ႔စုိ႔ပုပ္အဲ့အဲ့အနံ႔ထြက္ေပၚေန
တတ္ေသာ္ျငား၊မက္ခရုိကုန္တုိက္၏ငါးစိမ္းတန္းကား၊ဆုိးဝါးေသာ
အနံ႔အသက္မရွိေခ်။ေရခ်ဳိေရငန္၊ေမြးျမဴေရးအစရွိသည့္
ငါးမ်ဳိးစုံေတြ႔ျမင္ရေသာ္လည္းအမ်ားစုမွာပင္လယ္ငါးတုိ႔ျဖစ္၏။
ငါးမ်ဳိးစံုႏွင့္ေရထြက္ပစၥည္းမ်ဳိးစံုကုိ၊စတီးလင္ဗန္းၾကီးမ်ားအတြင္းတြင္
၊ေရခဲရုိက္ကာစနစ္တက်ခင္းက်င္းထားသည္မွာ၊နည္းယူစရာေကာင္းလွသည္။
အတတ္ႏုိင္ဆံုးသန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္ေအာင္ထားသုိမွဳစနစ္၊ခင္းက်င္းပံု၊
တစ္ခါခ်က္စာလွီးျဖတ္ျပင္ဆင္၍ဝယ္ခ်င့္စဖြယ္၊စားခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေအာင္
၊ျပင္ဆင္ထားပံုတုိ႔မွာလည္း၊အတုယူစရာ ေကာင္းလွသည္။
ခ်ိန္တြယ္ပံု၊ေငြေပးေခ်ပံုစနစ္တုိ႔သည္လည္း၊ကုန္တုိက္ကိုပုိင္ဆုိင္ေသာ
ဒတ္ခ်္ကုမၸဏီ၏စီမံခန္႔ခြဲမွဳအရည္အေသြးေကာင္းမြန္မွဳကုိျပဆုိေန၏
အခ်ဳိ႕ေသာငါးႏွင့္ပုဇြန္အရွင္လတ္လတ္တုိ႔ကုိ၊မွန္လံုကန္မ်ားအတြင္း
၊ေအာက္ဆီဂ်င္ေပးလ်က္ထားရွိသည္။ေစ်းႏွဳန္းကားၾကီးျမင့္လွ၏။
ပုဇြန္က်ား(Lobster)၊ပုဇြန္အဂါၤရုပ္မစံုလင္သည့္ပုဂဲတုိ႔ကား၊
တကီလုိလွ်င္ဘတ္ႏွစ္ေထာင့္ ငါးရာဝန္းက်င္၊ (ျမန္မာေငြျဖင့္တပိသာလွ်င္က်ပ္တစ္သိန္းခန္႔)ျဖစ္၍၊
ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာလႊဲလုိက္သည္။
ထုိအခါ၊ပုဇြန္ပုဂဲမွန္ကန္ၾကီးႏွင့္မလွမ္းမကမ္းရွိစတီးလင္ဗန္းၾကီးထဲမွ၊
ငါးတစ္ေကာင္သည္၊ကၽြန္ေတာ့္ကုိလွိဳက္လွဲ ပ်ဴငွာစြာျပံဳးျပေနေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ျပံဳးျပေနေသာငါးကုိစိတ္ဝင္တစားၾကည့္လုိက္မိရာ၊
သူသည္ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္သိေဟာင္းကၽြမ္းေဟာင္းျဖစ္ေနသည္ကို၊
အံ့ၾသဖြယ္ရာေတြ႔ရွိရေလသည္။
(၂)
ထူးဆန္းေပစြ၊ထုိသုိ႔ျပံဳးေနေသာငါးကုိ၊ကၽြန္ေတာ္ျပဳံးရင္းျပန္၍ၾကည့္လုိက္မိ၏။
အေၾကာင္းမွာ၊ထုိငါး၏တကီလုိေစ်း ႏွဳန္းသည္၊ဘတ္ႏွစ္ရာ
(ျမန္မာေငြက်ပ္ခုႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္)ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္တည္း။
ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကုိေကာင္း ေကာင္းၾကီးမွတ္မိေနသည္။
မွတ္မွတ္ရရဆုိရလွ်င္လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္ဝန္းက်င္ကာလ
(၁၉၆၈)ခုႏွစ္တစ္ဝုိက္တြင္သူႏွင့္ကၽြန္ေတာ္ ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္
ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလ၏။အဆုိပါငါး၏ျမန္မာေခၚအေဝၚမွာငါးမုတ္ျဖစ္၍၊
(Longfin Cavalla)ဟုအဂၤလိပ္ အမည္တြင္ေလသည္။
ထုိစဥ္ကကၽြန္ေတာ့္အသက္မွာတစ္ဆယ့္တစ္ႏွစ္အရြယ္မွ်သာရွိေပဦးမည္။
ထုိခဏမွာပင္ကၽြန္ေတာ့စိတ္အစဥ္သည္ကၽြန္ေတာ္ငယ္စဥ္က
လွဳပ္ရွားေနထုိင္ၾကီးျပင္းခဲ့ရာ၊ရန္ကုန္၊လွဳိင္ျမိဳ႕နယ္မွကမာရြတ္ေစ်းၾကီးဆီသုိ႔ ၊ေရာက္ရွိသြားခဲ့ေလသည္။
ကၽြန္ေတာ့္မိဘမ်ားသည္၊ကမာရြတ္ေစ်းၾကီးတြင္ေစ်းေရာင္းခဲ့ၾက၏။
ကၽြန္ေတာ့္အေဖသည္ေဘာလံုးအသင္းတစ္သင္းစာနီးပါးရွိေသာ
မိသားစု၏ေန႔စဥ္ဘဝစားေရးအတြက္အေတာ္ပင္ေခါင္းေျခာက္ခဲ့ရဟန္တူသည္။
သူ၏ထြက္ေပါက္အေျဖရွာျခင္း၏ေနာက္ဆက္တြဲရလာဒ္သည္ကား၊
ပင္လယ္ငါးအေရာင္းဆုိင္တြင္၊ကၽြန္ေတာ္ေန႔စဥ္တန္းစီ၍၊
ပင္လယ္ငါးဝယ္ရျခင္းေပတည္း။
ထုိပင္လယ္ငါးအေရာင္းဆုိင္ကုိပုလဲႏွင့္ငါးဝန္ၾကီးဌာနက၊
ကမာရြတ္ေစ်းၾကီးႏွင့္ကပ္လ်က္၊ျမိဳ႕နယ္တရားရံုးေဟာင္းၾကီး၏ေဘးတြင္၊
ယာယီတဲသေဘာဖြင့္လွစ္ကာေရာင္းခ်ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
(ယခုကာလေခတ္လူငယ္မ်ားအဖုိ႔မူကား၊ကမာရြတ္ေစ်းၾကီး
၏ေဘးကပ္လ်က္တြင္ျမိဳ႕နယ္တရားရံုးရွိခဲ့ျပီး၊အဆုိပါတရားရံုး
တြင္ပင္ၾကိမ္ဒဏ္ေပးခဲ့ဖူးသည္ကုိသိသူအလြန္နည္းေလျပီ။)
ထုိပင္လယ္ငါးအေရာင္းဆုိင္သုိ႔ေန႔စဥ္နံနက္ရွစ္နာရီဝန္းက်င္တြင္
အေအးခန္းအလုံပိတ္ကားၾကီးဆုိက္ေရာက္လာ တတ္ကာ၊ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တန္းစီဝယ္ယူၾကရသည္။
ပင္လယ္ငါးအမ်ဳိးအစားတုိ႔ကားစံုလင္လွသည္။ငါးလင္ပန္း၊ျပည္ၾကီးငါး၊
ငါးလိပ္ေက်ာက္၊ငါးမုတ္စသည္တို႔အျပင္ကၽြန္ေတာ္အမည္မေဖာ္ျပတတ္ေသာ
ငါးမ်ဳိးေတြလည္းပါဝင္၏။ထူးျခားသည္ကားပင္လယ္ငါးတုိ႔၏ေစ်းႏွဳန္းျဖစ္သည္။
အမ်ားအားျဖင့္ပင္လယ္ငါးတစ္ပိသာ၏ေစ်းႏွဳန္းသည္ျမန္မာေငြႏွစ္က်ပ္
ထက္မပုိေခ်။တန္းစီရသည္ဆုိေသာ္ျငား၊အလွည့္က်ဝယ္ယူႏုိင္ရန္သာ၊
တန္းစီရသည္ျဖစ္၍တန္းစီသူႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္သံုးဆယ္ဝန္းက်င္
ထက္မပုိေလ။အဆုိပါပင္လယ္ငါးတင္အေအးခန္းကားမလာမီ
တစ္နာရီခန္႔တြင္၊ေခၽြးနံ႔၊ေလလည္သည့္အနံ႔မ်ားကုိ၊ေပ်ာ္ရႊင္စြာရွဴရုိက္ရင္း၊
ပင္လယ္ငါးမ်ဳိးစုံကုိကၽြန္ေတာ္တုိးေဝွ႕ဝယ္ယူခဲ့ဖူးသည္။
ထုိသုိ႔ေသာေန႔ရက္မ်ားက၊ကၽြန္ေတာ္ေန႔စဥ္ေတြ႔ျမင္ယဥ္ပါးေနေသာငါးမွာ၊
အထက္တြင္ဆုိခဲ့ေသာငါးမုတ္ျဖစ္၏။
ငါးမုတ္သည္၊အရသာေလးပင္၏။အရုိးအသားခြဲျခားရန္လြယ္ကူ၏။
အဟာရတန္ဖုိးျမင့္မားဟန္ရွိ၏။ထုိ႔ေၾကာင့္ အျခားေသာ ပင္လယ္ငါးမ်ားတပိသာလွ်င္တစ္က်ပ္ခြဲေစ်းသင့္ခ်ိန္၌၊
ငါးမုတ္သည္ႏွစ္က်ပ္ခြဲေစ်းျဖစ္၏။
(၃)
ထုိေခတ္ထုိကာလက၊ျမန္မာလူထုသည္ေရခ်ဳိငါးကိုသာအဓိကထား
စားသံုးၾကသည္ျဖစ္၍ပင္လယ္ငါးကိုစားသံုး သင့္သည့္ဟင္းလ်ာစာရင္းတြင္မထည့္ၾကေသးေခ်။
အခ်ဳိ႕ဆုိလွ်င္ပင္လယ္ငါးစားပါက၊ကိုယ္ပ်က္တတ္သည္။ႏူနာစြဲတတ္သည္။
ယားနာ၊စေသာအနာေဟာင္းမ်ားျပန္ေပၚတတ္သည္ဟုပင္၊
အယူအစြဲရွိေနၾကသည့္ကာလမ်ားျဖစ္၏။
ျမန္မာျပည္တြင္ပင္လယ္ငါးကိုေစ်းကြက္သို႔စတင္ပုိ႔ေဆာင္ခဲ့သည့္ကုမၸဏီမွာ၊
ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ဝင္ဗိုလ္လကၤ်ာပိုင္ ဆုိင္ေသာ၊မုတၱမကုမၸဏီျဖစ္၏။ (၁၉၆၀)ဝန္းက်င္စားေရရိကၡာအလွ်ံပယ္သည့္တုိင္းျပည္တြင္၊
ပင္လယ္ငါးကုိေစ်းကြက္အတြင္းသုိ႔ ေအာင္ျမင္စြာပုိ႔ေဆာင္ႏုိင္ေရးမွာ၊
မုတၱမကုမၸဏီအဖုိ႔ၾကီးစြာေသာအခက္အခဲၾကီးတစ္ခုျဖစ္ခဲ့ဟန္ တူသည္။
။ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ထင္ရွားေသာႏိုင္ငံေရးသမားၾကီး၊
စာေရးဆရာ၊အယ္ဒီတာဦးသိန္းေဖျမင့္ကိုယ္တုိင္ေခတ္မီသူတုိင္း
ပင္လယ္ငါးစားၾကသည္ဟူေသာ၊လွဳံ႕ေဆာ္စာေရးသားကာ
ဝိုင္းဝန္းအားျဖည့္ခဲ့ရဖူးသည္။
ယခုမက္ခရုိကုန္တုိက္ၾကီးအတြင္းမွ၊ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပံဳးျပေနေသာငါးမုတ္သည္၊
ကၽြန္ေတာ့္အား..၊ေဟ့ေကာင္၊ ငါဟာတပိသာႏွစ္က်ပ္ခြဲတန္တဲ့ေကာင္ မဟုတ္ဘူးေနာ္။ဟုဆုိေနသေယာင္ကၽြန္ေတာ္ခံစားရသည္။
မွန္ပါ၏။ ငါး မုတ္သည္ႏုိင္ငံတကာခရီးသြားတုိ႔ဥဒဟုိ ဝင္ထြက္သြားလာေနေသာဖူးခက္ျမိဳ႕တြင္ငါးမုတ္ငါးဟင္းလ်ာ သည္၊ နာမည္ေက်ာ္ဟင္းလ်ာျဖစ္ျပီးေစ်းႏွဳန္းၾကီးျမင့္လွ၏။
ကၽြန္ေတာ့ကိုျပံဳးျပေနေသာငါးမုတ္ေစ်းႏွဳန္းမွာကာလေပါက္ေစ်း
တစ္ပိသာလွ်င္၊က်ပ္ခုနစ္ေထာင္ဝန္းက်င္ျဖစ္၍ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေခတ္က၊တပိသာႏွစ္က်ပ္ခြဲေစ်းျဖင့္ဆုိပါမူ၊
သံုးတန္ကားတစ္စီးေက်ာ္စာႏွင့္ညီမွ်ေနေလသည္။
ဆယ္လမြန္ငါးတုိ႔ကားသူတုိ႔ဇာတိဥေရာပႏိုင္ငံေတြမွာ၊
လူတကာအလွ်ံပယ္စားသုံးႏုိင္သည္အထိ၊ယေန႔တုိင္ေအာင္ေပါမ်ားတုန္းဟု
ဆုိပါသည္။ယခုအခါကၽြန္ေတာ့္ဇာတိျမန္မာျပည္တြင္၊
ငါးမုတ္တုိ႔၊မည္သည့္ေစ်းေပါက္ေနပါေလသနည္း။
ပုဇြန္၊ဂဏန္း၊ငါးရွဥ့္၊စသည့္ေစ်းေကာင္းရႏိုင္ေလသမွ်၊
တရုတ္ျပည္သုိ႔ခ်ည္းတင္ပုိ႔ေနၾကခ်ိန္ျဖစ္၍၊ငါးမုတ္တုိ႔သည္လည္း
စိနျပည္သို႔ခရီးႏွင္ေနၾကေပလိိမ့္မည္။မက္ခရုိကုန္တုိက္
ငါးစိမ္းတန္းေရွ႕တြင္ငူငူၾကီးရပ္ေနမိေသာကၽြန္ေတာ္သည္
အေတြးဝကၤပါတြင္ခ်ာခ်ာလည္ေနခဲ့၏။
(၄)
လက္ရွိကာလ၌ထုိင္းႏိုင္ငံသည္၊ႏိုင္ငံတကာသုိ႔ေရထြက္ပစၥည္းတင္ပို႔ရာတြင္
ကမၻာ့ဒုတိယအမ်ားဆံုးစာရင္းဝင္ သည္ဟုဆုိပါသည္။ ထုိင္းငါးဖမ္းေလွမ်ားတြင္ငါးဖမ္းလုပ္သားမ်ားအျဖစ္၊လိုက္ပါ
လုပ္ကုိင္ေနသူတုိ႔တြင္၊ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားအမ်ားဆံုးဟု
သတင္းမ်ားတြင္ေဖာ္ျပသည္။ထုိလုပ္သားမ်ားတြင္တရားဝင္ေရာ၊
တရားမဝင္ပါလာ ေရာက္လုပ္ကုိင္ေနၾကသူမ်ားျဖစ္ၾက၍၊
အဆုိပါထုိင္းေရာက္ျမန္မာေရလုပ္သားတုိ႔အေပၚထုိင္းငါးဖမ္းစက္ေလွပုိင္ ရွင္မ်ား၏မတရားႏွိပ္စက္ညွင္းပန္းမွဳမ်ားေၾကာင့္၊
ထုိင္းေရထြက္ပစၥည္းမ်ားကုိ၊ႏိုင္ငံတကာမွပိတ္ဆုိ႔အေရးယူမွဳ မ်ားရွိေနပါသည္။
ထုိ႔ထက္ထူးသည္ကား၊ထုိင္းပင္လယ္ျပင္တြင္၊ငါးမရွိသေလာက္ရွားပါးခဲ့ျပီးျဖစ္၍၊
ထုိင္းငါးဖမ္းစက္ေလွတုိ႔က်က္စားရာအရပ္မွာျမန္မာ့ပင္လယ္ျပင္ျဖစ္သည္
ဟုဆုိၾကသည္။ျမန္မာေရတပ္ျဖင့္နားလည္မွဳယူ၍၊တံစုိးလက္ေဆာင္ ခြံ႔၍၊ျမန္မာ့ပင္လယ္ငါးတုိ႔ကုိ၊ျမန္မာ့ပင္လယ္ျပင္အတြင္းတရားမဝင္၊
ဝင္ေရာက္ခိုးယူေနခဲ့ၾကသည့္မွာ၊ႏွစ္ကာလ မ်ားစြာၾကာေညာင္းခဲ့ေလျပီ။ဟုိေခတ္ဟုိအခါက၊စားသံုးလုိသူ
မရွိေေအာင္ေပါမ်ားခဲ့ေသာ၊ေခတ္မီရန္အလုိ႔ငွာစားၾကပါဟု
လွဳံ႕ေဆာ္စာထုတ္၍လူထုအားတုိက္တြန္းခဲ့ရေသာ
၊ျမန္မာ့ေရပုိက္နက္မွပင္လယ္ငါးတုိ႔ကုိ၊ျမန္မာတုိ႔မစားႏုိင္ေလာက္သည့္ အေျခသုိ႔ဆုိက္ေရာက္ေနေလျပီတကား။
ယင္းသုိ႔ေသာျပကေတ့အေျခအေနကုိ၊သိရွိသည္ျဖစ္၍၊စတီးလင္ဗန္းၾကီးထဲမွ၊
ငါးမုတ္သည္ကၽြန္ေတာ့္ကိုျပံဳးျပေန ေလသေလာ။
သင္းသည္ျမန္မာ့ပင္လယ္ျပင္ထဲမွ၊လာခဲ့ေလသျဖင့္၊
ကၽြန္ေတာ့္အားမ်က္မွန္းတန္းမိေနသေလာ။ကဤအေတြးသာမွန္ပါမူ၊
၎စတီးလင္ဗန္းၾကီးထဲရွိေရခဲမွဳန္တုိ႔၏ေအာက္တြင္ရွိေနသည့္၊
အျခားေသာငါးမုတ္တုိ႔သည္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ ကို၊မခုိးမခန္႔ေလွာင္ေျပာင္ရယ္သြမ္းေသြးေနေပလိိမ့္မည္။
ငါးတုိ႔ရယ္တတ္သေလာဟူသည့္အခ်က္ကိုကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာစြာမသိေသာ္ျငား၊
ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိေရွ႕တြင္ရယ္ေယာင္ျပံဳးေယာင္ျဖစ္ေနေသာ၊
ငါးမုတ္တုိ႔သည္၊အဝိဥာဏ္တကအသက္ကင္းမဲ့ေနၾကျပီမွာေသခ်ာလွပါသည္။
ထုိ စဥ္ခဏမွာပင္၊ကၽြန္ေတာ့္ရင္တြင္းမွာ မခ်မ္းေျမ့ျခင္းၾကီးစြာျဖစ္ရသည္။ငုိခ်င္သလိုလုိျဖစ္လာရသည္။
မ်က္ဝန္းအိမ္ မွာမ်က္ရည္စတုိ႔စုိ႔လာသည္။
ေယာက္်ားတန္မဲ့ငါးတို႔ေရွ႕တြင္မ်က္ရည္မက်စေကာင္းသည္ျဖစ္၍၊
ကၽြန္ေတာ္သည္မ်က္ေတာင္တုိ႔ကိုပုတ္ခတ္ ပုတ္ခတ္လုပ္ရင္း၊ ငုိခ်င္စိတ္ကုိအႏိုင္ႏိုင္ထိန္းလုိက္ရ၏။
အရာရာကိုေသခ်ာစြာ
တြက္စစ္လွ်င္ကၽြန္ေတာ့္ဇာတိႏုိင္ငံတြင္၊အေျပာင္းအလဲတစ္ရပ္သည္၊
အခ်ိန္တန္ရံုမွ်မက၊အခ်ိန္ပင္လြန္ေနခဲ့သည္မွာေသခ်ာလြန္းမက
၊ေသခ်ာလွေလသည္။ ။
ႏွင္းဆီျဖဴဂ်ာနယ္
၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ၊ ေအာက္တုိဘာလ (၁) ရက္