ၾဆာဒင္၊သမၼတၾကီးလည္းျဖစ္ခဲ့ဖူးပါသည္။

၅။၀၆။၂၀၁၄ေန႔ထုတ္ ဆဲဗင္းေဒးေန႔စဥ္သတင္းစာ

ၾဆာဒင္၊သမၼတၾကီးလည္းျဖစ္ခဲ့ဖူးပါသည္။

မင္းဒင္

(၁)
ဖူးခက္မုိးသည္အေနာက္ေတာင္ဆီက ရြာမည္ဟန္ျပင္ေနေလၿပီ။မုိးသက္ေလႏွင့္အတူမုန္တုိင္းပင့္ျပန္ေလရာ စစ္မ်က္ႏွာဖြင့္၍ တိမ္ခုိး လႊင့္ကာႏွင္လ်က္ရွိေလ၏။ ေမွ်ာ္ၾကည့္ေလရာတြင္မွဳိင္းမွဳိင္းရိပ္ေမွာင္စြန္ေတာင္မွင္လ်က္ၿပိဳမွာေလလားမုိးရဲ့ဟု စုိးေအာင္ခုပင္၊ မုိးနတ္ အဗၺဳန္ေမာင္၊ဖန္တီးႏိုင္အားပါဘိသည္။လွ်ံေရႊစင္ကဲ့သုိ႔ၿပိဳးၿပိဳးျပက္ေနသည့္  လွ်ပ္စစ္ေရာင္ျခည္မွ်င္တုိ႔ျဖင့္ ဗ်ဴဟာဆင္ကာ မုိးလံုးျပည့္တ ေရြ႕ေရြ႕ယူဆဲတြင္၊နယ္ရွစ္ခြင္ မင္းလြင္ဝန္းက်င္၌ အာကာေဝဟင္သည္ လြမ္းေအာင္ေဖာ္ျပေနေယာင္တကား၊ ၾဆာဒင္သည္ ဘယ္ေရွး ဝဋ္ေၾကြး အတုန္႔အတင္ရွိခဲ့ေလသနည္း၊ လက္စားေခ်ၿပီထင့္၊ ခုိမွီရာမဲ့သည့္  ၾဆာဒင့္ျဖစ္အင္ကုိ ရွဳလွည့္ျမင္လွည့္ေစခ်င္ပါ၏။

သုိ႔လွ်င္ဂီတနက္သန္ကုိေစာညိမ္းသုိ႔အားက်တမ္းတလ်က္၊ဝုန္းဒုိင္းႀကဲေသာမုိးသံကုိနားစြင့္ကာ ၾဆာဒင္သည္ ယုိးဒယားျပည္ဖူးခက္ၿမိဳ႕ အိမ္အုိႀကီးအတြင္းက အိပ္ယာကုတင္ထက္မွာလဲေလ်ာင္း ေနရင္း အကင္းမေသေသးသည့္ နဖူးထက္ကဒဏ္ရာကုိ လက္ျဖင့္ခပ္ဖြဖြ စမ္း၍ တကုိယ္တည္းအထီးက်န္ အေတြးပြားလ်က္ ရွိေလသည္။ၾဆာဒင္၏မဟာနဖူးျပင္အလယ္တည့္တည့္တြင္ ညိဳမဲသည့္ဒဏ္ရာ ရေစေအာင္ ဖန္လာခဲ့သည့္ ေနာက္ခံအေၾကာင္းရင္းကုိ ၾဆာဒင္ျပန္ေျပာင္း မစဥ္းစားခ်င္ေသာ္ျငား မုိးေအးေအးတြင္ ဒဏ္ရာမွတစစ္စစ္ ကုိက္ခဲလာ သည့္အခါတြင္ကား ၾဆာဒင့့္စိတ္အစဥ္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ပတ္ေက်ာ္ ဆီသုိ႔လႊင့္ေမ်ာသြားခဲ့ေလသည္။

ထုိေန႔က ယေန႔လုိပင္မုိးေအး၏။ၾဆာဒင္သည္ယခုကဲ့သုိ႔ပင္အိပ္ယာထက္၌လဲေလ်ာင္းရင္း ၾသစေတးလ်တုိက္ေန ျမန္မာမိတ္ေဆြ တစ္ဦး၏ အီးေမးလ္စာတစ္ေစာင္ကုိ သတိရမိေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။သူ၏စာပါအေၾကာင္းအရာမွာ ဇာတိေျမကုိစြန္႔ခြာၿပီးၾသစေတလ်တုိ္္က္၌ သူတစ္ ဆယ့္ငါးႏွစ္တာ ျခစ္ျခစ္ကုပ္ကုပ္ စုေဆာင္းရွာေဖြထားသည့္ အေမရိကန္ေဒၚလာငါးသိန္း(ျမန္မာက်ပ္ေငြအားျဖင့္ သိန္းငါး ေထာင္ေက်ာ္ ခန္႔)သည္ ယခု

လက္ရွိျမန္မာျပည္ေျမေစ်းအရ ကုိယ္ပုိင္အိမ္ျခံဝန္းေကာင္းေကာင္းႏွင့္ေနထုိင္ႏုိင္ျခင္းငွာ မျပည့္မီွသျဖင့္ စိတ္လက္ညစ္ညဴးမိေၾကာင္း ရင္ဖြင့္ထားျခင္းျဖစ္ေလ၏။ေျပာင္းလဲလာေသာဒီမုိကေရစီေခတ္ႀကီီးတြင္ ကမၻာအရပ္ရပ္မွ ျမန္မာျပည္သုိ႔ လာေရာက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံလုိၾကသည့္ ႏိုင္ငံတကာလုပ္ငန္းရွင္တုိ႔ပင္ ျမန္မာျပည္ေျမေစ်းေၾကာင့္ ငုတ္တုတ္ေမ့ကာ လက္မွဳိင္ခ်ၾကရ ေၾကာင္း သူ႔စာတြင္ ဆက္လက္ေဖာ္ျပထားျပန္သည္။
အဆုိပါခဏ၌ပင္ မထင္မွတ္ေသာ ထူးဆန္းလွသည့္ ဧည့္သည္ေတာ္ႀကီးတစ္ဦးသည္ ၾဆာဒင္လဲေလ်ာင္းရာကုတင္ေဘးဆီသုိ႔ ဆုိက္ ဆုိက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေခ်သည္။

(၂)
အဆုိပါဧည့္သည္ႀကီး၏ ၿပံဳးမေယာင္ရွိေနသည့္ႏွဳတ္ခမ္းပါးကေလးတစ္စံုေၾကာင့္ ၾဆာဒင့္ စိတ္တြင္ျမင္ဖူးသလုိလုိ ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေန ခဲ့ေသာ္ျငား သူ၏ ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လွေသာ ေျပာင္လက္ေနသည့္ နဖူးျပင္ႀကီးကို   ျမင္လိုက္ရသည့္အခါ ၾဆာဒင္သည္ ရုတ္ျခည္းပင္ မွတ္မိသြားကာ အံ့ၾသျခင္းႀကီးစြာျဖင့္  အလန္႔တၾကား အာေမဋိတ္ျပဳမိေလေတာ့သည္။

"အလုိေလး၊ငါတုိ႔သမၼတႀကီးပါလားဟရုိ႕"
သမၼတႀကီးကား မာန္မာနမရွိ၊သေဘာေကာင္းဟန္ရွိၿပီး ေလေျပထုိးသံသာသာ၊တိုးညွင္း ညင္သာစြာ စကားဆုိ၏။
"ေနေကာင္းရဲ့လားၾဆာဒင္၊ ေအးေအးသက္သာ လွဲေနပါေလ၊ၾဆာဒင့္ကုတင္စြန္းမွာပဲ ဝင္ထုိင္လုိက္ပါ့မယ္၊အကူအညီတစ္ခု ေတာင္းစရာ ရွိလုိ႔ ၾဆာဒင္ရဲ့"
ႏုိင္ငံ၏အေခါင္အခ်ဳပ္ မဟာသမၼတမင္းသည္ ၾဆာဒင္ကုတင္ထက္ဆီသုိ႔ မည္သုိ႔မည္ပံုေရာက္လာခဲ့ေလသနည္း။ ေရေမ်ာကမ္းတင္ ၾဆာဒင္အား အကူအညီေတာင္းလုိသည္ဟုပင္ ဆုိလာေခ်ၿပီ။အာေစးမိသကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ေနေလသည့္ၾဆာဒင္ကား သမၼတႀကီးအား  မည္သုိ႔ ခြန္းတုန္႔ျပန္ရန္ပင္ မေဝခြဲႏိုင္၊ေယာင္တီးေယာင္အရွိေနခဲ့ရာ အတန္ၾကာမွ သတိျပန္ဝင္လာခဲ့ကာ က်ဳိးႏြံစြာ "ခင္ဗ်ာ"ခ်င္း ထပ္လ်က္ အရုိအေသေပးႏွဳတ္ဆက္သမွဳျပရေတာ့သည္။

"ဟုတ္ကဲ့၊ဟုတ္ကဲ့၊ဟုတ္ကဲ့၊သမၼတႀကီးခင္ဗ်ာ၊ရုတ္တရက္မုိ႔ တေလးတစားႏွဳတ္မဆက္မိတာ ခြင့့္လႊတ္ေတာ္မူပါခင္ဗ်ာ။လာရျခင္း အ ေၾကာင္းရင္းကုိ အမိန္႔ရွိပါခင္ဗ်ာ"
ဤတြင္ သမၼတႀကီးသည္ သက္ျပင္းရွည္ႀကီးတစ္ခ်က္ကုိေလးတြဲ႕စြာခ်လုိက္ရင္း တုိးလွ်ဳိးညင္သာ ျမြက္ဟမိန္႔ဆုိမွဳေၾကာင့္ ၾဆာဒင္တစ္ ေယာက္ ရွင္းလင္းစြာသေဘာေပါက္  နားလည္ခဲ့ရေခ်ေတာ့သည္။သူ႔ျပႆနာ သူ႔အခက္အခဲကား သူ႔ႏွလံုးသားကိစၥဟုဆုိေသာ္ရႏိုင္၏။ သူ႔ႏွလံုးသည္ စက္ကိရိယာတစ္ခုအားကုိးျဖင့္ လည္ပတ္လွဳပ္ရွားေနရသည္ျဖစ္ရာ ရုတ္ျခည္းအေရးေပၚ ခြဲစိတ္ကုသမွဳအငယ္စားတစ္ခု ျပဳရန္လိုအပ္လာသျဖင့္ သူ၏သမၼတရာထူးတြင္ ၾဆာဒင္အေနျဖင့္ တစ္ရက္တာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေပးပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံလာျခင္း ျဖစ္၏။

ရာထူးဂုဏ္သိန္တုိ႔၏ေနာက္ဆက္တြဲ အပူမီးတုိ႔သေဘာသဘာဝကုိ ေစာင္းပါးရိပ္ျခည္သိေနၿပီးသည့္ ၾဆာဒင္သည္ အာဏာပါဝါကုိ မမက္ေမာေသာ္ျငား သူတစ္ထူး၏အခက္အခဲကိုကူညီလုိစိတ္သာ ကဲေနသည္ျဖစ္ရာ အေထြအထူးေဆြးေႏြးျငင္းဆန္ျခင္းျပဳမေနေတာ့ပဲ ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ၊တစ္ရက္တိတိ၊ သမၼတမင္းစည္းစိမ္ကုိ ခံစားရန္အလုိ႔ငွာေနာက္ေတာ္ပါသံုးဦးကုိ အပါေခၚလ်က္ သမၼတႀကီး ၏အထူးကိုယ္စားလွယ္လႊဲစာကုိယူေဆာင္ကာ၊၎စီးနင္းေလ့ရွိေသာ အထူးရဟတ္ယာဥ္ျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္ရွိသမၼတအိမ္ေတာ္သုိ႔ တက္သုတ္ႏွင္ေရာက္ခဲ့ရျပန္ေခ်သည္တစ္မံု႔တကား။

(၃)
ၾဆာဒင္သမၼတ  တာဝန္ကုိ တစ္ရက္တာ တခဏ၊စတင္ထမ္းေဆာင္ရမည့္နံနက္ခင္းကား တစ္သက္မေမ့ႏိုင္စရာ စည္းစိမ္ေျခြရံသင္းပင္း တုိ႔ႏွင့္ျပည့္စံုလွေသာ္လည္း ၾဆာဒင္သည္ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားလွေသာ  သမၼတမင္း၏အေဆာင္အေယာင္တုိ႔ကုိ ဂရုဓမၼျပဳမခံစားႏိုင္အား၊ စိတ္ထဲတြင္ ေဆာင္ရြက္လုိသည့္အေရးႀကီးကိစၥကုိသာ ဖုတ္ပူမီးတုိက္ေဆာင္ရြက္မိေလ၏။

ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒၊သမၼတရံုးဝန္ႀကီး၊ရန္ကုန္တုိင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ႏွင့္ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္တို႔အား ႏွစ္နာရီအတြင္း သမၼတရံုးအစည္းအေဝးခန္းမသုိ႔  ခ်က္္ခ်င္းအစည္းအေဝးတက္ေရာက္ရန္ အေရးေပၚအမိန္႔စာကုိ လက္မွတ္ေရးထုိး ထုတ္ျပန္လုိက္ ရ၏။တခ်ိန္တည္းတြင္ ၎အေရးေပၚအစည္းအေဝးတြင္ ေဆြးေႏြး ဆံုးျဖတ္ၾကသည္မ်ားကုိ အမ်ားျပည္သူ တုိက္ရုိက္ၾကည့္ရွဳႏိုင္ရန္ အလုိ႔ငွာ ျပည္တြင္းျပည္ပ မီဒီယာအသီးသီးကုိလည္း တၿပိဳင္တည္း အခ်ိန္ႏွင့္တေျပးညီ တုိက္ရုိက္ထုတ္လႊင့္ႏိုင္ေစရန္၊အခြင့္အေရးေပး  ဖိတ္ေခၚ ေစရ၏။

သတ္မွတ္ခ်ိန္တြင္ မီဒီယာမ်ား၊ဖိတ္ၾကားထားေသာအထူးအေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္မ်ားစံုညီစြာေရာက္ရွိေနခဲ့ၿပီျဖစ္ရာ သမၼတႀကီးဒင္သည္ အခ်ိန္ ကုိ ငဲ့ရသည္ျဖစ္၍ အဖြင့္မိန္႔ခြန္းမွ်ကုိပင္ လွ်ာရွည္ျမြက္ၾကားမေနေတာ့ပဲ လုိတုိရွင္းအခ်က္ကုိပင္ လမ္းညြန္မွဳေပးလုိက္ရေပ ေတာ့သည္။
"ကဲ၊ဒီမုိကေရစီေခတ္ေရာက္ၿပီမုိ႔ ျပည္ပရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမွဳေတြ တစ္ျပံဳတစ္မႀကီးဝင္လာႏုိင္မွသာ ဗမာျပည္ေရွ႕ခရီးမွာ အသက္ရွဴေခ်ာင္ၾကေပ လိမ့္မယ္၊နယူးေယာက္မက္ဟန္တန္ရပ္ကြက္ထက္ ႏွစ္ဆေစ်းႀကီးေနတဲ့ ရန္ကုန္ေျမေစ်းနဲ႔ကျဖင့္၊ေဇာတိကေတာင္ထုိင္ငိုမွာမုိ႔၊ ေဝါင္ ေဝါင္ ေရွးေဝးေဝးကေရွာင္ကုန္ၾကၿပီ၊ဒီအတုိင္းေရွ႕ခရီးဆက္လို႔ေတာ့မျဖစ္ေခ်ဘူး။ဂ်ာေအးသူ႔အေမရုိက္ၿပီး မုန္႔လံုးကုိစကၠဴကပ္ကုန္ေတာ့ မယ္"

ဤတြင္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒သည္ ရုတ္ျခည္းမတ္တပ္ရပ္ကာ သမၼတႀကီးဒင္၏ စကားကုိ ၾကားဝင္ျဖတ္သည္။
"ဒီိလုိရွိပါတယ္၊သမၼတႀကီး၊ဒီကိစၥဟာ အျပန္အလွန္ထိန္းသိမ္း  ၾကပ္မတ္ျခင္းဆုိတဲ့မူအရ လႊတ္ေတာ္ကတဆင့္ အဆုိတင္သြင္းၿပီးမွသာ .."
သမၼတႀကီးဒင္သည္ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ကုိ လက္ရပ္ျပကာခ်က္ခ်င္းျပန္ထုိင္ခိုင္းလုိက္သည္။
"ထုိင္ေတာ့၊ခင္ဗ်ားထုိင္ေတာ့၊ခင္ဗ်ားဗ်ာ၊လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္ေနတဲ့၊ေျမပုိင္ရွင္ေတြက ေျမေစ်းကုိထိန္းသိမ္းၾကပ္မတ္ေနမွေတာ့ ေနျမင့္ ေလ၊ အရူး ရင့္ေလေပါ့၊မေတာ္မတရားတာကုိသာ ထိန္းသိမ္းၾကပ္မတ္ၾကရမွာဗ်။ျပည္သူအတြက္ ေသခ်ာေပါက္အက်ဴိးရွိမဲ့ကိစၥရပ္မ်ဳိးကုိ သမၼတရဲ့ အထူးလုပ္ပုိင္ခြင့္အရ  က်ေနာ္လုပ္တယ္၊၊ခင္ဗ်ာ့သား စီးပြားေရးသိပ္ေသာင္းက်န္းေနတာ က်ေနာ္အကုန္သိေနတယ္ေနာ္။ဒါပဲ"

သမၼတႀကီးဒင္ႏွင့္အနီးဆံုးတြင္  ေနရာယူထားေလသည့္ သမၼတရံုးဝန္ႀကီးကား သမၼတႀကီး၏လမ္းညြန္ခ်က္ကုိ အေသးစိတ္လုိက္လံ  ေရးမွတ္လ်က္ရွိ၏။ငါးခူၿပံဳးၿပံဳးရင္း မူလလက္ေဟာင္းသမၼတႏွင့္ႏွဳိင္းစာေသာ္ ၊ဆီႏွင့္ေရလုိ ကြာျခားလွသည့္ယာယီတခဏသမၼတ ႀကီးဒင္၊ ျပတ္ျပတ္သားသား  ကုိင္တြယ္ ေဆာင္ရြက္ေနသည္ကုိ သေဘာအက်ႀကီးက်ေနဟန္မွာ "ဒါမွ ငါတုိ႔သမၼတ"ဟု ဆုိေနဘိသကဲ့ သုိ႔ရွိေလသည္။

(၄)
ၾဆာဒင္သည္ အာဏာပါဝါျပရသည့္အလုပ္ကုိ စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာလွေသာ္ျငား ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီတည္းဟူေသာ အခ်ိန္အကန္႔အသတ္ကုိ တန္ဖုိးထားေနရသူမုိ႔ ရွင္းရွင္းျပတ္ျပတ္ပင္ ေရွ႕ဆက္ရေခ်သည္။
"ကဲ၊ ကာခ်ဳပ္၊ခင္ဗ်ားဘူဒုိဇာနဲ႔ ေကာ္ၿပီးသိမ္းထားတဲ့ ေျမထဲက တစ္ဝက္ကုိ ႏုိင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳအတြက္ အခုခ်က္ခ်င္းတရားဝင္ စြန္႔လႊတ္ပါ။စြန္႔လႊတ္တဲ့ေျမေစ်းဟာ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဖူးခက္ေျမေစ်းထက္မပိုပါေစနဲ႔၊ ေသခ်ာမွတ္ထားဗ်ာ။ တကမၻာလံုးက၊သူေဌးေတြ အိိမ္တစ္ လံုးစီပုိင္ၾကတဲ့ ဖူးခက္မွာေတာင္ ေျမတဧကကုိဗမာေငြသိန္းေျခာက္ရာထက္မေက်ာ္ဘူးဗ်၊မရွင္းတာရွိရင္ေမး"

ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္သည္လည္း သမၼတဒင္၏စကားကုိ ႏွစ္ၿမိဳ႕ဟန္မရ၊မခံခ်ိမခံသာမ်က္ႏွာေပးျဖင့္ အထြန္႔တက္ျပန္ေခ်ၿပီ။သမၼတႀကီး ဒင္ ခပ္တင္းတင္းေရွ႕တလွမ္းတုိးရျပန္ေခ်သည္။

"ဘူဒုိဇာနဲ႔ေကာ္ရတာ တပ္မေတာ္အင္အားရွိဖုိ႔ပါသမၼတႀကီး၊တပ္မေတာ္အင္အားရွိမွ တုိင္းျပည္အင္အားရွိမွာမဟုတ္လား"
"ေတာ္စမ္းပါဗ်ာ၊ျပည္သူလူထုအင္အားရွိမွ တပ္မေတာ္အင္အားရွိမွာဗ်၊ခင္ဗ်ားပြဲစားခမက္ၿပီး၊တရုတ္နဲ႔ဆုိဗီယက္ တပတ္ရစ္ေလယာဥ္ ေတြ၊ တင့္ကားေတြ၊ အေျမွာက္တင္ သံခ်ပ္ကာကားေတြကုိခ်ည္းလွိမ့္ဝယ္ေနလုိ႔ကေတာ့ မြဲေဆးေဖာ္ေနတာနဲ႔အတူတူပဲ၊ ပ်က္က်လုိက္ ျပင္လုိက္နဲ႔ တုိက္ရခုိက္ရတယ္မရွိဘူး"
ေပေစာင္းေပေစာင္းႏွင့္ကာခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ သူ႔ကုလားထုိင္မွာသူျပန္ထုိင္ခ်ိန္တြင္ကား ထူထဲလွေသာစိန္စီေရႊကုိင္းမ်က္မွန္တဝင္းဝင္းႏွင့္ ရန္ကုန္တိုင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မင္းသည္လည္း မခုတ္တတ္သည့္ေၾကာင္ အုိက္တင္ျဖင့္ တစခန္းထျပန္ေလသည္။

"သမၼတႀကီးခင္ဗ်ာ။တကယ္ေတာ့ တုိင္းျပည္ဆင္းရဲရတာဟာ အစုိးရက အလုိလုိက္လြန္းလုိ႔ျဖစ္ရတာပါ၊ေခတ္အဆက္ဆက္ျပန္ၾကည့္ရင္ အစုိးရအဖြဲ႔အသီးသီးဟာ ျပည္သူကုိငဲ့ညွာလြန္းအားႀကီး ..ႀကီး"
သမၼတဒင္ ဒင္းအား စကားေၾကာရွည္ခြင့္မေပးႏုိင္၊အခ်ိန္ႏွင့့္ဒီေရသည္ၾဆာဒင့္ကုိမေစာင့္။
"ေတာ္ေတာ့ဗ်ာ။အစုိးရထက္ၾသဇာႀကီးတာျပည္သူဗ်။ဒီမုိကေရစီစံနစ္မွာအာဏာဟာ ျပည္သူ႔ဆီကေနစီးဆင္းတယ္။ ဘာေကာင္ေတြနဲ႔ဖြဲ႔ ထားတဲ့အစုိးရမုိ႔ အလိုလုိက္တယ္ဆုိရသတုန္း။ခင္ဗ်ားၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္နဲ႔ ေပါင္းရုိက္ေနတဲ့ဂြင္ေတြက်ဳပ္မသိဘူးမထင္နဲ႔ေနာ္၊ဘယ္ႏွယ့္ဗ်ာ၊ ရာထူးလက္ခံစဥ္တုန္းက ဗမာေငြသိန္းငါးဆယ္ေတာင္ လက္ထဲမကပ္ခဲ့တဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္ဝန္၊ခုေတာ့ ေဒၚလာသန္းရာခ်ီျပီးဂြင္တည့္ေနျပီ။ တည့္မွာေပါ့။စည္ပင္ပိုင္ေျမေတြကုိ ေစ်းျပိဳင္တင္ဒါေခၚလုိက္ ေငြရွင္နဲ႔ေဝစားလုိက္လုပ္ေနတာကုိး။ၾကာပါတယ္ဗ်ာ၊စည္ပင္ေျမေတြကုိပါ ဒီစီမံ ကိန္းထဲထည့္"

ရန္ကုန္တုိင္းဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ကား ဇက္ပုရင္း ဆတ္ကနဲျပန္ထုိင္သြားခ်ိန္တြင္ အစည္းအေဝးဆံုးခန္းတုိင္ခဲ့ေခ်ၿပီ။တက္ေရာက္လာၾကသည့္ အေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္တုိ႔ကား ျမန္မာ့ေျမေစ်းက်ဆင္းေရးအထူးအစည္းအေဝးႀကီး၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီး အတည္ျပဳ လက္မွတ္ေရးထုိးၾကလ်က္သမၼတႀကီးအား  ေနႏွင့့္အံုးေပါ့ကြာဟူေသာ မ်က္ႏွာေပးကုိယ္စီျဖင့္ခပ္ေဆာင့္ေဆာင့္ေျခလွမ္းလွမ္းကာ ထြက္ခြာ ေတာ္မူၾကကုန္၏။

(၅)
သမၼတႀကီးဒင္သည္ အစည္းအေဝးဆုံးျဖတ္ခ်က္အား ၿပီးဆံုးတုိင္ဆက္လက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမည့္ လုပ္ငန္းစဥ္အေသးစိတ္ကုိ တပည့္ေက်ာ္သံုးဦးအကူအညီျဖင့္ေန႔ခ်င္းၿပီးေရးဆြဲလ်က္ သက္ဆုိင္ရာဌာနအသီးသီးသုိ႔ မိတၱဴမ်ားေပးပုိ႔ႏုိင္ခဲ့ခ်ိန္တြင္မူ ညဥ့္သန္းေခါင္ယံ တုိင္ခဲ့ေလၿပီ။ထုိ႔အတူ ၾဆာဒင္၏တစ္ရက္တာ တခဏသမၼတရာထူးသည္လည္းဆံုးခန္းတုိင္ခဲ့ေပၿပီ။

ေနာက္တစ္ေန႔ထုတ္ျပည္တြင္းျပည္ပသတင္းစာမ်ားတြင္ သမၼတႀကီးဒင္၏ အထူးအစည္းအေဝးအေၾကာင္း ၾဆာဒင္၏ဓာတ္ပံုႀကီးမ်ားကုိ မ်က္ႏွာျပည့္ ျပဴးတူးၿပဲတဲေဖာ္ျပၾက၏။ရန္ကုန္အပါအဝင္ျမန္မာျပည္တနံတလ်ားရွိ ေျမေစ်းမွာနာရီပုိင္းအတြင္း ရွစ္ဆယ္ရာခုိင္ႏွဳန္း ရုတ္ တရက္ထုိးဆင္းသြားသည္ဟူ၏။

ေပ်ာ္စံရိပ္ၿငိမ္၊စည္းစိမ္မကြာ၊မင္းခ်မ္းသာကား၊သမုဒၵရာထက္ခဏပြက္သည့္ေရပြက္ပမာ၊တသက္လ်ာေပတည္း။သမၼတရာထူးကုိ ျပန္ လည္စြန္႔လႊတ္ၿပီး ၿပီမုိ႔ ၾဆာဒင္ႏွင့္တပည့္ေက်ာ္တုိ႔သည္ သာမန္အရပ္သားမ်ားကဲ့သုိ႔ပင္ ေစ်းေပါ၍တြက္ေခ်ကုိက္ေသာ  ေလေၾကာင္း လုိင္းတစ္ခုျဖင့္ ဖူးခက္သုိ႔ျပန္ၾကရန္ ေလဆိပ္ဆီသုိ႔သြားရာ လမ္းတေလွ်ာက္တြင္ ျပည္သူအေပါင္းသည္ ၾဆာဒင္အား ပန္းမုိးရြာ လ်က္ႏွဳတ္ဆက္ၾက ကုန္၏။

"ၾဆာဒင္ က်န္းမာ ပါေစ၊အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ"ဟုလည္း ဆုေတာင္းပတၳနာျပဳၾကေလရာ ၾဆာဒင္သည္ မိမိစီးနင္း လုိက္ပါသည့္ကားေဘးမွန္ကုိခ်လ်က္ လူထုအားတုန္႔ျပန္ႏွဳတ္ဆက္ရန္ ေခါင္းျပဴအထြက္တြင္ကား ဘယ္အရပ္ဆီမွလာ ေလမွန္းမသိသည့္ မာေက်ာလွေသာ ေလာက္စာလံုး တုိ႔သည္ တဝီဝီျမည္သံျဖင့္ ၾဆာဒင့္နဖူးျပင္ကုိ ထိမွန္ေလရာ၊ ေခါင္းထဲ တြင္ၾကယ္ ေရာလပါစံုသြားသည့္ ၾဆာဒင္သည္ ေနာက္ထပ္လာ လတၱံေသာေလာက္စာလံုးတုိ႔၏ေဘးရန္မွ၊ ကာကြယ္ရန္အလုိ႔ငွာ ကားအတြင္းပုိင္း သုိ႔ ဇတ္ကနဲ ဝပ္ခ်လိုက္ခ်ိန္တြင္ကား.....၊ ၾဆာဒင္သည္ကုတင္ေပၚမွ ဂၽြမ္းျပန္က်ကာ နဖူးသည္ၾကမ္းျပင္ႏွင့္မိတ္ဆက္သျဖင့္ ဟက္တက္ ကြဲခဲ့ေလ၏။

အိပ္မက္တြင္ေလာက္စာလံုး ႏွင့္မုိ႔သာေတာ္ေခ်ေတာ့သည္။နဖူးျပင္က အမာရြတ္ကားေသရာပါခဲ့ၿပီ။

ဤသုိ႔လွ်င္ၾဆာဒင္သည္ မုိးေအးေအးႏွင့္အိပ္ယာထက္တြင္ေကြးေနခ်ိန္တိုင္း၌ နဖူးကအမာရြတ္ကုိလက္ျဖင့္အသာအယာစမ္းရင္း မေသ ေကာင္းမေပ်ာက္ေကာင္း၊ထိတ္လန္႔စရာေကာင္းလွသည့္အိပ္မက္ဆုိးကုိ ထပ္မံမမက္ရဲေလေသာေၾကာင့္ တုန္လွပ္ေသာ ရင္အစံုျဖင့္ "ဒီမုိး ေမွာင္တုန္း  ဒင္ပုန္းပါရေစခင္"ဟူ၍သာ တီးတုိးေရရြတ္ေနေလ့ရွိေတာ့ေခ်သည္တကား။ ။