၆။၀၇။၂၀၁၄ေန႔ထုတ္ ေစာင့္ၾကည့္ဂ်ာနယ္။
ၾဆာဒင္၏တပ္ကုန္းတရားစီရင္ခန္း။
(မင္းဒင္)
(၁)
"အေၾကာင္းကား တစ္ေန႔သ၌ရဟန္းတုိ႔သည္ တရားသဘင္အစည္းအေဝးျဖစ္ေသာအခါ ျမတ္စြာဘုရား၏ပညာေတာ္ကုိ ဤသုိ႔ခ်ီးမြမ္းၾက ကုန္၏။အရွင္တုိ႔၊လာျခင္းေကာင္းေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ႀကီးျမတ္ေသာမဟာပညာ၊ေျမႀကီးအထုႏွင့့္ တူေသာပုထုပညာ၊ရႊင္လန္း ေသာ ဟာသပညာ၊လ်င္ျမန္ေသာ ဇဝနပညာ၊ဝဇိရ စိန္လက္နက္ကဲ့သုိ႔ထက္ျမက္လွစြာေသာ တိကၡပညာ၊ခဲခက္နက္နဲေသာဂမၻီရပညာ၊ယံု မွားသကၤာမိစၦာအထံုးအဖြဲ႔ကုိ ေျဖႏိုင္ေသာ နိေဗၺ႒ိတပညာ၊သူတပါးတုိ႔၏မိစၦာအယူတုိ႔ကိုႏွိမ္ႏွင္းႏိုင္ေသာ ပရပၸဝါဒမဒၵနပညာ၊ဤသုိ႔ေသာ ပညာေတာ္အေပါင္းႏွင့္လည္း ျပည့္စံုေတာ္မူ၏။"
ပင္ကိုယ္မူလဝါသနာစရုိက္အားျဖင့္ သီခ်င္းေလးတေအးေအး၊သီက်ဴးေမြ႔ေလ်ာ္ေနတတ္ေသာ ၾဆာဒင္သည္ အသက္အရြယ္ႏွင့္အေျခအ ေနအရ နာယကဂုဏ္ျဖင့္လုိက္ေလ်ာညီေထြစြာ ေနစိမ့္ေသာငွာ အ႒မတန္းေက်ာင္းသံုးဖတ္စာမွ မင္းပူးဆရာေတာ္ဦးၾသဘာသ၏ မေဟာ္သဓာဇာတ္ေတာ္ႀကီးပထမတြဲကုိ ယုိးဒယားျပည္အမ္မခန္အရပ္မွ အိမ္အုိႀကီးအတြင္း၊ စာဖတ္ခန္း၌ ေလးေလးနက္နက္ စိတ္ဝင္ တစား ဖတ္ရွဳေနခ်ိန္ျဖစ္၏။
"ေဟ့ေကာင္ေတြ၊ေတာ္ဆုိေတာ္ၾကေနာ္၊ဒီကိစၥကိုၾဆာဒင္ရွင္းေပးလိမ့္မယ္"
"မင္းလည္းပါးစပ္ပိတ္ထား၊ၾဆာဒင္ရွင္းႏုိင္ မရွင္းႏုိင္၊ၾကည့္ၾကေသးတာေပါ့"
ၿခံဝင္းတံခါးဝဆီမွ အုတ္အုတ္သဲသဲဲထြက္ေပၚလာေသာ ဆူဆူညံညံအသံတုိ႔ေၾကာင့္ ၾဆာဒင္တစ္ေယာက္ ဖတ္လက္စ ရွစ္တန္းစာအုပ္ကုိ ပိတ္ကာအိမ့္အျပင္ထြက္မိသည္တြင္ကား ဦးစြာေသာ္ ရွဴးရွဴးရွားရွားျဖစ္ေနၾကသည့္ ေဖၾကည္ႏွင့္ဝင္းေက်ာ္ခုိင္ကုိ ျမင္၏။ေနာက္ ေလမင္း သားႏွင့့္ကပၸလီ။သူတုိ႔၏ေနာက္တြင္ကား ငါးက်ိပ္ခန္႔ရွိသည့္လူအုပ္သည္ လွဳပ္လွဳပ္ရြရြျဖစ္လ်က္ရွိ၏။
ရန္သူ႔ရြာတစ္ရပ္တစ္ေက်းတြင္ ၾဆာဒင္ႏွင့္ဇာတိမ်ဳိးႏြယ္တူသူတုိ႔ ရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္ၾကျခင္းမွာ မသင့္ေတာ္ေခ်တကားဟု အေတြးေပၚမိ သည့္ၾဆာဒင္သည္ ေျပရာေၾကေၾကာင္း ၾကားဝင္ေစ့စပ္ႏိုင္ရန္အလုိ႔ငွာ လူအုပ္ႀကီးအား ၿခံဝင္းအတြင္းသုိ႔ ဖိတ္မႏၱကျပဳၿပီးသည္ေနာက္ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကုိ ေမးျမန္းရေခ်ေတာ့၏။
(၂)
"ပြက္ေလာရုိက္သံတုိ႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေလသနည္းတပည့္တုိ႔"
"ငမုိက္သားႏွစ္ေကာင္ အျငင္းအခုန္ေၾကာင့္ ထုိးမည္ႀကိတ္မည္ ျဖစ္ၾကပါသည္ၾဆာဒင္"
ေလမင္းသား၏အေျဖအဆံုးတြင္ နီျမန္းေနေသာ မ်က္ႏွာကုိယ္စီရွိသည့္ ေဖၾကည္ႏွင့္ဝင္းေက်ာ္ခုိင္ကုိ ဖ်တ္ကနဲျမင္ရံုမွ်ျဖင့္ အကင္းပါးလွ ေသာၾဆာဒင္သည္ ျပႆနာ၏ လက္သည္ႏွစ္ဦးကုိ ဒက္ကနဲသိလုိက္၏။ဗမာ့တပ္မေတာ္မ်ဳိးဆက္ေသြးပါသူ၊ ဖူးခက္ပါေတာင္ကမ္းေျခမွ ဗမာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ပုိင္ရွင္ဝင္းေက်ာ္ခုိင္ကား ဒီမုိကေရစီအေရးစိတ္ဝင္စားသူေဖၾကည္ငယ္ႏွင့္ ရံခါ အေစးမကပ္လွသည္ကုိ ၾဆာဒင္ တဆက္တည္းေတြးမိသည္။
"ညီအကုိရင္းတမွ်ခင္မင္ၾကပါလ်က္ အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ ခုိက္ရန္ျဖစ္ၾကေလသနည္း၊ေဖၾကည္ငယ္ႏွင့္ဝင္းေက်ာ္ခိုင္"
ၾဆာဒင့္ေမးခြန္းဆံုးသည္ႏွင့္ အခ်င္းျဖစ္ပုဂၢိဳလ္တုိ႔သည္ ေဒါသအေလ်ာက္၊မိမိတုိ႔အားသန္ရာ ခံယူခ်က္မ်ားအတုိင္း ၾဆာဒင့္ေရွ႕ေမွာက္ တြင္ပင္ တင္းမာစြာ အသီးသီးေျဖၾကားၾကေလကုန္၏။ အဦးအစ ရုတ္ျခည္းတုိင္တန္းဆုိျမည္သူမွာ ေဖၾကည္ျဖစ္သည္။
"ဒီေကာင္၊အေမ့ကုိေစာ္ကားတာၾဆာဒင္"
ဝင္းေက်ာ္ခုိင္သည္လည္း အားက်မခံ မဆုိင္းမတြ ေဖၾကည့္ကုိလွည့္၍ပက္ျပန္သည္။
"ေအး အဲဒီအေမက အသက္ခုနစ္ဆယ္ေက်ာ္အဘုိးႀကီးနဲ႔ ရန္ဖက္ျဖစ္တာကုိေျပာေနတာကြ"
"ေအာ္၊ဒါဆုိအဲဒီအဘုိးႀကီးရဲ့အေဖကုိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသတ္တယ္ဆုိတာေတာ့ မင္းက လက္ခံတယ္ေပါ့"
"အံမယ္၊ဒါဆုိမင္းက ဗုိလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ သခင္သန္းထြန္း မယားညီအကိုမဟုတ္ဘူးလုိ႔ျငင္းတယ္ေပါ့"
အခ်ဳိ႕ေသာသူတုိ႔သည္ ၾဆာဒင္အား ဒံုးေဝးသူဟုထင္မွတ္ၾကလင့္ကစား ဤအေရးအရာတြင္မူ အားအားရွိ၊ေဖ့စ္ဘြတ္ႏွင့္အလုပ္ရွဳပ္ကာ ကမၻာႀကီးႏွင့္အဆက္မျပတ္ေလေသာ ၾဆာဒင္သည္ ျပႆနာ၏ျမစ္ဖ်ားခံရာကုိ မဆုိင္းမတြ တပ္အပ္သိေလသည္မွာ အမွန္ျဖစ္ေခ် သည္။ျပႆနာအစ၊အေျခခံဥပေဒပုဒ္မ(၄၃၆)ကဟုဆုိရမည္ျဖစ္၏။လူထုေခါင္းေဆာင္၏ ပုဒ္မ(၄၃၆)ျပင္ဆင္ရန္စည္းရံုးေရးခရီးစဥ္၊ တပ္ကုန္းၿမိိဳ႕ တစ္ေနရာအေရာက္၊
အယူဝါဒ၊သေဘာမမွ်သူ အဘုိးအုိတစ္ဦးႏွင့္ ေတြ႔ဆံုလက္ခံစကားေျပာဆုိခဲ့ရာမွ ႏွစ္ဖက္အေျခ အတင္ ျငင္းခုန္ကာ ခြန္းတုန္႔ႀကီး ငယ္ျဖစ္ခဲ့ၾကသည့္သတင္းမွာ အြန္လုိင္းတြင္အထူးေရပန္းစားလ်က္ရွိေခ်သည္။ ျပည္တြင္းႏွင့္ကမၻာ အႏွံံ႔အျပား ရွိျမန္မာတုိ႔မွာ အဆုိပါကိစၥ ရပ္အေပၚ မိမိတုိ႔၏အျမင္အေလ်ာက္ အြန္လုိင္းတုိက္ပြဲဆင္ႏႊဲလ်က္ရွိၾကရာ ယင္းစစ္မီးသည္ ဖူးခက္သုိ႔ ကူးစက္လာဟန္ရွိေလ၏။ ျမန္မာအလုပ္သမားတုိ႔၏ဂုဏ္သိကၡာ၊ေျမာင္းထဲမက်မီ လက္တစ္လံုးအလုိတြင္ ျပန္လည္ဆယ္ တင္ရန္ တာဝန္သည္ ၾဆာဒင့္ပုခုံးထက္သုိ႔ က်ေရာက္လာေလရာ ၾဆာဒင္သည္ ႀကီးစြာေသာေစတနာတရား လက္ကုိင္ထားလ်က္ အခ်ိန္မီထိန္းသိမ္းရန္ အားထုတ္လုိက္ရေလသည္။
"ေတာ္ၾကစမ္းကြယ္ရို႕၊ျငင္းခုန္ျခင္းကား ရန္မီးကုိသာ ပြားေစတတ္သည္ကုိ သတိခ်ပ္ၾကေလေလာ့"
"သုိ႔ဆုိလွ်င္ ဤျပႆနာကုိ ႏွစ္ဘက္ေၾကလည္ရန္အလုိ႔ငွာ ၾဆာဒင္တရားမွ်တစြာစီရင္ပါကုန္ေလာ့"
ပိႏၷဲပင္ၾဆာဒင့္ကုိပါ ျပႆနာတြင္းသုိ႔ဆြဲထည့္သူကား တပည့္ေက်ာ္ကပၸလီျဖစ္၏။အေျခခံပညာနည္းပါးသူ ေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားတုိ႔ အၾကား ဟိတ္ဟန္တစ္လံုး ျဖင့္ သုခမိန္စတုိင္ထုတ္ေနေသာၾဆာဒင္မွာ ႏွဲႀကီးနင္းမိသည့္ကိန္းၾကံဳေလ၏။
ၾဆာဒင့္ႏွံျပည္စုတ္ ဦးေခါင္းအတြင္းတြင္ ေရႊစင္ တစ္က်ပ္သား ရွိသည္ဟု အဘယ္ေၾကာင့္ယံုၾကည္ေနၾကပါသနည္း။ ၾဆာဒင္သည္ ေခါင္းကိုဗ်င္းဗ်င္း မည္ေအာင္ကုတ္ကာ ဦးေႏွာက္အား ဂ်က္အင္ဂ်င္ျဖင့္ ေျပာင္းလဲတပ္ဆင္လုိက္သည့္တခဏတြင္ပင္ ၾဆာဒင့္ေခါင္းထဲသုိ႔ အေတြး တစ္ခ်က္လွ်ပ္ျပက္သကဲ့သုိ႔ ဝင္ေရာက္ လာေလသည္။ လတ္တေလာ ၾဆာဒင္ဖတ္ေနေသာဘုတ္အုပ္ကား မေဟာ္သဓာဇာတ္ေတာ္ၾကီး ျဖစ္၍ထုိဖတ္စာအုပ္ထဲတြင္ ဆင္တူ ယုိးမွား အမွဳ၊ စီရင္ခန္း တစ္ပုိဒ္တစ္ပါဒပါေလေသာ္ ယခုျပႆနာကုိ အလြယ္နည္းျဖင့္ရွင္းႏုိင္ေပအံ့။
(၃)
ေဖၾကည္ေရာဝင္းေက်ာ္ခိုင္ပါႏွစ္ဦးစလံုး ၾဆာဒင္၏တပည့္စာရင္းဝင္သည္ခ်ည္းႏွင္ႏွင္ျဖစ္၍ မည္သည့္ဘက္သုိ႔မွ်လုိက္ရန္ အေၾကာင္းမရွိ သည့္အတြက္ၾဆာဒင္သည္ တြန္႔ဆုတ္ေသာလံု႔လျဖင့္ ေလးနက္တည္ၾကည္စြာဆုိ၏။
"ေကာင္းလွေပျပီ။ဤျပႆနာကား အရွင္းမေတာ္လွ်င္ ငါးပါးသာမက၊သံဃာစင္ပါေမွာက္လ်က္၊အက်ဳိးနည္းမည္ကုိၾဆာဒင္သိေသာ္ျငား ပညာရွိတုိ႔မည္သည္ အမွန္တရားကိုရွာေဖြရာ၌ ရဲဝ့ံအပ္သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရွင္းေပအံ့။ထုိေလးနက္လွေသာျပႆနာကုိ အမ်ား ျမင္သာေအာင္ေတာ္တည့္မွန္ကန္စြာ၊ေျဖရွင္းႏုိင္ရန္အလုိ႔ငွာ၊ ေရွးထံုးက်မ္းဂန္၊ ဓမၼသတ္တုိ႔ကုိ လွန္ေလွာဖတ္ရွဳရန္အတြက္ အခ်ိန္ အားျဖင့္ မိနစ္သံုးဆယ္နာရီဝက္ခန္႔မွ်ျဖင့္ လုိအပ္ေခ်သည္။ယင္းအခ်ိန္ပုိင္းတြင္ ေဖၾကည္ႏွင့္ဝင္းေက်ာ္ခိုင္တုိ႔သည္မိမိတုိ႔ႏွင့္ ဆႏၵအလုိ တူရာပရိသတ္ကုိ အုပ္စုႏွစ္ခုခြဲလ်က္ ထိန္းသိမ္းထားၾကပါေလာ့"
ၾဆာဒင္သည္ အခန္းတြင္းသုိ႔ရုတ္ျခည္းျပန္ဝင္လ်က္ ဆုိခဲ့ေသာ ရွစ္တန္းစာအုပ္ကုိ ကသုတ္ကယက္လွန္ကာ အိမ္ေရွ႕တြင္က်ေရာက္ေန သည့္အမွဳႏွင့္ မယုိးရင္းစြဲ၊အနီးကပ္ဆံုးတရားစီရင္ခန္းကုိ ကမန္းကတန္းရွာရ၏။အမဲသားတစ္ခ်ေစခန္းႏွင့္ကားမဆုိင္၊ႏြားတရားစီရင္ခန္း ႏွင့္မူမပတ္သက္။လည္ရြဲတရားစီရင္ခန္းႏွင့္ကား တစ္ဘာသာျဖစ္၏။ခ်ည္ေထြးတရားစီရင္ခန္းမွာ တစ္မည္ျဖစ္၏။ႏြားတရားစီရင္ခန္းမွာ သီးျခားျဖစ္ေနျပန္၏။သားတရားစီရင္ခန္းႏွင့္လည္းေဝးျပန္သည္။မယားခုိးတရားစီရင္ခန္းကား...၊ထင္တုိင္းမေပါက္ေလသည့္ ၾဆာဒင့္ခ မ်ာ နာရီဝက္ျပည့္မည့္အခ်ိန္ကုိသာ ရင္ကုိမရင္းေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခ်ိန္တြင္ အခန္းအျပင္ဆီမွ နင္ပဲငဆျဖစ္သံတုိ႔ကုိ ၾကားရျပန္ေလ၏။
"ငါ ပါးထရုိက္မိမယ္ေနာ္။ငါက မွန္တယ္ဆုိရင္ မွန္တယ္လုိ႔သာမွတ္ကြာ။ေတာ္ေတာ္လွ်ာရွည္တဲ့ေကာင္"
"မင္းကုိ ဒီအုပ္စုထဲလာပါလုိ႔ငါေခၚထားတာမဟုတ္ဘူး။မင္းသေဘာနဲ႔မင္းလာျပီး အခုမွေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာလာေျပာေနရင္ သြားေတြျပဳတ္ထြက္ကုန္ေအာင္ ထထုိးမိ မယ္ေနာ္"
ၾဆာဒင္မွာ ဘုတ္အုပ္ကုိပစ္ခ်ကာ အခန္းျပင္ထြက္၍စနည္းနာရျပန္သည္။တပည့္ေက်ာ္ေဖၾကည္ၾကိမ္းေမာင္းေနသည္ကား မိမိအုပ္စုထဲမွ တေယာက္ေသာသူသုိ႔ျဖစ္၏။ထုိ႔အတူဝင္းေက်ာ္ခုိင္သည္လည္း သူ႔လူသူျပန္ၾကိမ္းေနျခင္းျဖစ္ေလရာ ၾဆာဒင္သည္အေၾကာင္းရင္းကုိသိ လုိမိ၏။
"တပည့္တုိ႔၊ေရွ႕ျပႆနာပင္ ေျဖရွင္း၍မျပီးေသး၊အဘယ္ေၾကာင့္ ကိုယ့္တပ္ကိုယ္ျပန္နင္းေနၾကျပန္သနည္း"
"စာမတတ္ေပမတတ္၊ဒီနလဗိန္းတံုးေတြ သိပ္နားေဝးတယ္ၾဆာဒင္၊ေစတနာကုိနားမလည္ၾကဘူး"
"တပည့္အက်ဳိးတစ္ျပားသားမွမပါပဲ လုပ္ေနတာၾဆာဒင္၊သူ႔ဖုိ႔ကိုယ့္ဖုိ႔မွန္းမသိ ၊သိပ္လက္ေပါက္ကပ္တဲ့ေကာင္ေတြ"
သင္းတုိ႔ႏွစ္ဦး၏စကားအဆံုးတြင္ ဥာဏ္ပညာကုိ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ သူရႆတီနတ္သမီးသည္ၾဆာဒင္ကုိ ေစာင္မခဲ့ေလျပီတ ကား။ၾဆာဒင့္ဦးေႏွာက္သည္ဝပ္အားတစ္ရာမီးသီးကဲ့သုိ႔ ဖ်တ္ကနဲလင္းလက္လာေခ်၏။ပတၱျမားမွန္လွ်င္ႏြံမနစ္ဟုုဆုိရုိးရွိသည္ မဟုတ္တံု ေလာ။ရုတ္ျခည္းပင္တန္ျပန္ေမးခြန္းထုတ္လုိက္ရ၏။
"ေမာင္တုိ႔ဆုိသကဲ့သုိ႔ ေစတနာမွန္သည္၊ကုိယ္က်ဳိးမပါဟူေသာ စကားတုိ႔သည္ ဧဝကန္အမွန္ေပေလာ"
"ဟာ၊ၾဆာဒင္ေမးစရာမွ မလုိတာ။ေစတနာထားတာ အသိသာၾကီးပဲေလ"
"သူတုိ႔အမွန္သိေစခ်င္လုိ႔ လူမုန္းခံေနတာၾဆာဒင္ရ"
သင္းတုိ႔အခက္သည္ၾဆာဒင့္အခ်က္ေပတည္း။အကြက္ေကာင္းေကာင္းဝင္ခဲ့ျပီ။ၾဆာဒင္သည္ လည္ေခ်ာင္းကုိ တဟမ္းဟမ္းရွင္းရင္း ပညာ ရွိခံုသမာဓိ ေလသံျဖင့္ အႏၱရာယ္ၾကီးလွေသာ အျငင္းပုစၦာ၏အေျဖကုိ ေအာက္ပါအတုိင္းထုတ္လုိက္ရေခ်ေတာ့သည္။
(၄)
"အုိ အခ်င္းတုိ႔၊ျငိမ္သက္စြာရွိၾကကုန္ေလာ့။သင္တုိ႔ႏွစ္ဦးသည္ သံုးက်ိပ္မျပည့္ေသာ ကုိယ့္လူအုပ္ကုိ၊မိနစ္သုံးဆယ္ပင္၊ျပည့္ေအာင္ မထိန္းႏိုင္။မိမိႏွင့့္အလုိမတူကာမွ်ျဖင့္ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ရုိက္ေမာင္းပုတ္ေမာင္းျပဳရန္အားထုတ္ခဲ့ကုန္၏။ဤသုိ႔ျပဳမူသူႏွစ္ဦးက တပ္ ကုန္း အေရးကုိ မွားသည္မွန္သည္ အေျခအတင္ခိုက္ရန္ျပဳၾကကုန္၏။တပ္ကုန္းအေရးသည္ အုတ္ေအာ္သရဲ ျငင္းခုန္ေျခေက်ာက္ရန္ သင့္မသင့္စဥ္းစားၾကပါကုန္အံ့။တစ္ဦးကားတုိင္းျပည္အနာဂတ္ႏွင့္လူအမ်ားေကာင္းစားေရးအတြက္ ဘဝတစ္ခုလံုးစြန္႔လႊတ္ေပးအပ္ကာ အာဇာနည္တုိ႔၏လမ္းအတုိင္း ခရီးရွည္ၾကီးကုိ မရပ္မနားႏွင္ေနသူတည္း။တစ္ဦးကား မိမိ၏အတၱေနာမတိ၊မေက်နပ္ခ်က္တစ္ခုတည္းကုိ ဆြဲကိုင္လ်က္ ငါ့စကားႏြားရ၊ျဖတ္ပုိင္းလွီးခ်၊စကားစစ္ထုိးရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ၊ျပင္ဆင္ေစာင့္ၾကိဳခဲ့ေခ်၏"
ပရိသတ္တုိ႔ကား မ်က္ေတာင္ႏွင့့္နားရြက္ကိုပင္ မခတ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၾဆာဒင့္အဆံုးအျဖတ္ကုိ ျငိမ္သက္စြာ နားစြင့္လ်က္ရွိၾကရာ ၾဆာဒင္သည္ နိဂံုးစကားကုိ ဆုိလိုက္ရေတာ့သည္။
"အုိ၊အခ်င္းတုိ႔။သန္းခ်ီေသာလူထုကုိ ၎တို႔၏ အက်ဳိးငွာႏွစ္ရွည္လမ်ား ၾကိဳးကုပ္စြန္႔စားအားထုတ္ေနသူအား စကားအေျခအတင္ျဖစ္ ကာမွ်ႏွင့္ အဘယ္မွာလွ်င္အျပစ္ဆုိဖြယ္ရွိအံ့နည္း။အဘယ္သာမန္ျပည္သူတစ္ဦးသည္ အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ကုိ ဤသုိ႔လွ်င္ ႏွဳတ္ လွန္ထုိးခြင့္ရခဲ့ပါသနည္း။လမ္းေဘးမွလူကုိပင္ အေရးတယူစကားဆုိျခင္းမွာ အေလးမူထုိက္သည္မဟုတ္ေခ်ေလာ။ ႏုိင္င့ံအာဇာနည္ကုိ တရားခံစာရင္းသြင္းသူ၏စိတ္အေျခအေနကုိ ဆန္းစစ္သင့္လွ၏။ယခုက်ေရာက္ေသာ ျပႆနာတြင္ မွန္ျခင္းမွားျခင္းထက္ ေစတနာပါ၏၊ မပါ၏၊ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔၏၊မစြန္႔၏ဟူေသာ အခ်က္သည္သာ အခရာက်လွသည္။ စၾကာ ဝဠာတုိက္တစ္ေသာင္းကိုထြန္းလင္းႏိုင္ေသာ္ျငား ဝါးလံုးေခါင္းတြင္ မထြန္းလင္းသျဖင့္ ေနမင္းမမည္ဟုမဆုိသာ။ သူရိန္ေနမင္းေသာ္မွ သံုးကၽြန္းလင္း၍တကၽြန္းေမွာင္ေခ်၏။ ဘုရား ရဟႏၱာမဟုတ္မူ၍ လူသာမန္အဖုိ႔ေျခာက္ပစ္ကင္းရန္ကား မျဖစ္ႏိုင္၊ ေက်ာက္ေကာင္းမွန္သမွ် အနာမကင္း။ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္ျဖင့္ ခ်င့္ခ်ိန္ ၾကကုန္ေလာ့"
ၾဆာဒင္၏အဆံုးအျဖတ္ကုိ ၾကားၾကကုန္ေသာ ပရိသတ္အေပါင္းသည္ ေခါင္းတဆတ္ဆတ္ျငိမ့္ၾကရံုမွ်မက ေထာက္ခံစကားအသီးသီးဆုိ ၾကေလကုန္၏။
"ဟုတ္သားပဲ။ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔တဲ့ေနရာမွာေတာ့ သူ႔မွီတဲ့လူမရွိပါဘူး"
"ေအးေလ၊စိတ္အေလ်ာက္မာန္အေလ်ာက္ေျပာမိတယ္ဆုိအံုးေတာ့၊ အျပစ္ရယ္လုိ႔မဆုိႏိုင္ပါဘူး"
"ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကပဲ တရားခံျဖစ္ရတယ္ရွိေသး၊သူ႔အေဖက ဘာလုပ္ခဲ့လုိ႔ အသတ္ခံရမွန္းမသိ၊အ့ံပါရဲ့"
"ၾဆာဒင္ေျပာသလုိစဥ္းစားၾကည့္လုိက္ေတာ့ အေျဖကရွင္းေနတာပဲ"
"ေတာ္လုိက္တဲ့ၾဆာဒင္"
ဤသုိ႔လွ်င္တပ္ကုန္းတရားစီရင္ျပီးခ်ိန္တြင္ကား ၾဆာဒင္သည္ လူထုပရိသတ္၏ေထာက္ခံမွဳကုိကား အျပည့္အဝရခဲ့ပါ၏။
သုိ႔ေသာ္ မည္သူ က ဘယ္ပံု၊ခၽြန္တြန္းသတင္းေပးလုိက္သည္မသိ၊အိမ္ေရွ႕သုိ႔ရုတ္တရက္ထုိးဆုိက္လာေသာ ထုိင္းပတၱေရာင္ရဲကားမွ မည္သည့္ အတြက္ လူစုလူေဝး ျဖစ္ေလသနည္းဟု ဆီလုိအေပါက္ရွာ၊ ေမးျမန္းစစ္ေဆးေလေတာ့သည္။ အခ်င္းခ်င္းဖုိက္တင္ထပေလးမတတ္၊ ေအာ္ၾကီး ဟစ္က်ယ္ျငင္းခုံံခဲ့ၾကေလသည့္ မဟာႏြယ္ျမန္မာပရိသတ္တုိ႔ကား ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံ႕လြန္းသည္ျဖစ္၍ အျမီးကုိယ္စီကုပ္လ်က္ရွိ ေလျပီ။
မီးခိုးၾကြက္ေလွ်ာက္ျပႆနာေနာက္ဆက္တြဲတုိ႔ကုိ မေျဖရွင္းတတ္ေလသည့္ ၾဆာဒင္သည္လည္း၊အိမ္မွာအလွဴလုပ္ေနေလဟန္ ငါးက်ိပ္ မွ်ရွိေသာ ပရိသတ္အား ေရခဲေသတၱာတြင္းမွ ေရသန္႔၊အေအး၊ ဘီယာပုလင္းပါမက်န္အကုန္ခ်တုိက္လ်က္ ထုိင္းရဲတုိ႔ ေက်နပ္ေစရန္ အတြက္ ရွိစုမဲ့ ျခစ္ျခစ္ကုတ္ကုတ္စုေဆာင္းထားအပ္သည့္ အသျပာဘတ္သံုးေထာင္ကုိစုိက္ထုတ္၍ လာဘ္ထုိးေျပလည္ ျငိမ္းေအး ေစရျပန္၏။မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစကာမူ ဤတြင္လည္း ၾဆာဒင္အား ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာသည္ တၾကိမ္က်ေရာက္ခဲ့ျပန္ေလသည္ဟုဆုိေသာ္ ရႏိုင္ေကာင္း ေခ်သည္တမံု႔။
(ရုပ္ပံု။ ။ဂူဂဲလ္)