ယေန႔ထုတ္၊သည္ေလးဒီးစ္ အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္။ ။
စစ္တုရင္စားပြဲမွာက်ားထုိင္ထုိးေနၾကသူမ်ား။
(မင္းဒင္)
(၁)
လမ္းေဘးက်ားႏွင့္စစ္တုရင္
က်ေနာ့္ငယ္ဘဝသည္ တစ္ခုေသာေစ်းၾကီး၏ဝန္းက်င္တြင္၊ႏွစ္ကာလအတန္ၾကာျဖတ္သန္းခဲ့ရာ၊ထုိေစ်းၾကီးေရွ႕၊ဆုိက္ကားဂိတ္မွ ဆုိက္ကားသမားမ်ား၏ လမ္းေဘးက်ားဝိုင္းသည္ က်ေနာ့္စိတ္တြင္မွတ္မွတ္ထင္ထင္ရွိေနခဲ့သည္။
သူတုိ႔က်ားကစားၾကေသာ က်ားကြက္ သည္ ေျမၾကီးေပၚတြင္ ေတြ႔ရာအုတ္နီခဲျဖင့္ေရးျခစ္ထားေသာ ဘုရားစူးေစ့က်ားကြက္ျဖစ္၍က်ားသီး(က်ားေကာင္)၊အျဖစ္အသံုုးျပဳသည့္ အရာမ်ားမွာလည္း အေရာင္မတူသည့္ေက်ာက္ခဲအပုိင္းအစမ်ားသာျဖစ္၏။
စနစ္တက်စီမံဖန္တီးထားေသာ က်ားကြက္၊က်ားေကာင္တုိ႔ ကုိ ထုိဆုိက္ကားဂိတ္က်ားဝိုင္းမ်ားတြင္ မေတြ႔မိသေလာက္ရွားပါးသည္။
အေပ်ာ္သေဘာထုိးၾကသည္။အေလာင္းအစားေၾကးထုိးၾကသည္။
ဆဲဆုိ၊ျငင္းခုန္ၾက၊ေဘးမွဝင္ေျပာၾက၊ခုိက္ရန္ျဖစ္ပြားၾကသည္ကုိလည္း ေတြ႔ရျမဲျဖစ္သည္။
က်ေနာ္အလယ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝအေရာက္တြင္ စစ္တုရင္ဟူေသာ ကစားနည္းကုိ စတင္သိရိွကာေက်ာင္းတြင္းျပိဳင္ပြဲမ်ားမွ တစ္ဆင့္ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ခဲ့ျပန္သည္။
ထုိေခတ္ထုိအခါက နာမည္ေက်ာ္စစ္တုရင္ခ်န္ပီယံမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ေဘာ္ဖီဖစ္ရွာ၊စပတ္စကီႏွင့္ အနာတုိလီကားေပါ့စေသာ ကမၻာေက်ာ္စစ္တုရင္ပညာရွင္မ်ားကုိလည္း ရင္းႏွီးလာခဲ့သည္။
(၂)
စစ္တုရင္ႏွင့္က်ားကစားနည္းႏွစ္ခုစလံုးတြင္ အသံုးျပဳေသာ ဇယားကြက္မွာပံုစံတူေသာ္ျငား ကစားနည္းကစားဟန္၊ အရုပ္အမ်ဳိးအစား၊ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ေတြးေခၚပံုမ်ားမွာ အလြန္ျခားနားလွ၏။စစ္တုရင္ကစားသည့္ပံုစံဇယားကြက္သည္ အနိမ့္ဆံုးစကၠဴထူထူတစ္ခ်ပ္ျဖင့္ ဖန္တီးၾကရသည္။
လူၾကီးလူေကာင္းဆန္ဆန္၊တိတ္ဆိတ္စြာစဥ္းစားခန္းဝင္၍ျပိဳင္ဘက္၏အေျခအေနကုိ ေသခ်ာ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရ၏။ ဘက္ေပါင္းစံုမွ တြက္ခ်က္ေတြးေတာကာ၊အဆင့္ျမင့္ျမင့္စဥ္းစားရေလ့ရွိသည္။အတုိခ်ဳပ္ဆုိရလွ်င္ စစ္တုရင္ကစားဝုိင္းသည္ က်ားဝုိင္း ထက္ အဆင့္ျမင့္၍ လူၾကီးလူေကာင္းဆန္စြာကစားရသည့္နည္းဟု က်ေနာ္ဆုိခ်င္သည္။
ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္ႏွင့္ ယင္းေခတ္အလြန္ နဝတ၊နအဖေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ ႏိုင္ငံအေရးအရာကုိ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ ကြပ္ ကဲမွဳမွန္သမွ်သည္ ေစ်းၾကီးတစ္ခု၏အနီးဆုိက္ကားဂိတ္မွ ဆုိက္ကားဆရာတုိ႔၏ လမ္းေဘးက်ားဝုိင္းကုိ သတိရစရာေကာင္းပါသည္။
တံခါးပိတ္ဝါဒ၊ႏိုင္ငံတစ္ကာႏွင့္ အဆက္ အသြယ္ျဖတ္ကာ၊ ကိုယ့္မင္းကုိယ့္ခ်င္း ထင္ရာစုိင္းခဲ့ၾကသည္ခ်ည္းျဖစ္၏။
ယင္း၏ေနာက္ဆက္ တြဲအက်ဳိးရလာဒ္အျဖစ္ တုိင္းျပည္မွာမြဲေတျပာက်၊ကုန္းေကာက္စရာမရွိသည့္ အေျခ၊ကမၻာ့အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံစာရင္းသုိ႔ထုိးဆင္း သြားခဲ့သည္။
(၃)
၂၀၁၀ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအကူးအေျပာင္းသည္ ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚသုိ႔ ဦးတည္ေလွ်ာက္လွမ္းလာေသာ အဆစ္ အခ်ဳိးအေကြ႔တစ္ခုသုိ႔ေရာက္လာသည္။ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအသစ္ေပၚလာ၏။လႊတ္ေတာ္အဆင့္ဆင့္ရွိလာသည္။ေရြးေကာက္ပြဲ၊ လႊတ္ေတာ္တြင္းအေျခအတင္ေဆြးေႏြးပြဲေတြျမင္လာေတြ႔လာရသည္။
အဆုိပါႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းအသစ္တြင္ မည္သည့္ပါတီ၊မည္သုိ႔ေသာပုဂၢိဳလ္မ်ား၊မည္သည့္နည္းတုိ႔ျဖင့္ ေနရာအမ်ားစုရလာၾက သည္ကုိ အမ်ားသိျပီးျဖစ္၍ အက်ယ္မခ်ဲ႕လုိေတာ့ျပီ။စာေရးသူဆုိခ်င္သည့္အခ်က္မွာ အဆုိပါပုဂၢိဳလ္တုိ႔၏ စဥ္းစားေတြးေခၚပံု၊ ခံယူခ်က္၊ ႏွင့္တုိင္းျပည္အေပၚထားရွိသည့္ေစတနာတုိ႔ကုိ ေဆာေၾကာလုိရင္းျဖစ္၏။
အတိတ္ကာလတြင္မည္သုိ႔ေသာ လြဲမွားမွဳမ်ားကုိ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည္ျဖစ္ေစ၊ခၽြတ္ျခံဳက်ေနေသာဗမာျပည္ၾကီးကုိ ျပန္လည္တည့္မတ္၊ စည္ပင္ဖြံ႔ျဖိဳးလာေစရန္ အားသြန္ခြန္စုိက္ေဇာင္းေပးရုန္းကန္ရမည့္ကာလျဖစ္သည္ကား ေသခ်ာလွေသာအခ်က္ျဖစ္၏။
ကမၻာ့ႏိုင္ငံ အသီးသီးႏွင့့္မိတ္ဖက္အျဖစ္ျပန္လည္ဆက္ဆံေနရခ်ိန္တြင္ ႏိုင္ငံ့အေရးကုိဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳေနၾကသည့္ အဆင့္အသီးသီးမွ ပုဂၢိဳလ္ မ်ားအေနျဖင့္ မ်က္စိၾကီးနားၾကီးအျမင္က်ယ္က်ယ္ရွိၾကဖုိ႔လုိအပ္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။
အာရွပစိဖိတ္္၏စစ္အင္အားခ်ိန္ခြင္ညွာ၊ကမၻာစီးပြားေရးလမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းလဲေနမွဳ၊ပထဝီႏိုင္ငံေရး၊ဘာသာေရး၊လူမွဳေရးအင္အားစု အသစ္မ်ားအေတြးအေခၚအသစ္မ်ား၊အစရွိသည္တုိ႔သည္ ယခင္ကာလမ်ားႏွင့္ မုိးႏွင့္ေျမပမာနက္ရွဳိင္းစြာ၊ကြာျခားလာခဲ့ရာ ေလ့လာစူး စမ္းဆင္ျခင္ဖြယ္ရာတုိ႔ကား မ်ားေျမာင္လွ၏။
(၄)
၂၀၁၀ျပည့္လြန္ႏွစ္၊ဗမာ့ႏိုင္ငံေရးသည္ စစ္တုရင္ကစားဝိုင္းႏွင့့္ အလားတူေနသည္ဟု က်ေနာ္ထင္သည္။ဆင္ျခင္တံုတရားၾကီးမားရန္လိုအပ္သည့္ ကာလျဖစ္၏။သုိ႔ေသာ္ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးအကူးအေျပာင္းတြင္ တုိင္းျပည္ကုိ ဖြံ႔ျဖိဳးတုိးတက္ေစရန္ေမာင္းႏွင္ေပးၾကရမည့္တာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္ တုိ႔၏ အေတြးအျမင္ႏွင့္လုပ္နည္းလုပ္ဟန္တုိ႔သည္ ကမၻာၾကီးႏွင့္မ်က္ေျခမျပတ္စေကာင္းေခ်။
သုိ႔ေသာ္ ျမင္ေနေတြ႔ေနရသည္မွာ ေခတ္ေဟာင္းဆီမွ ကိုယ္က်ဳိးရွာအုပ္စုဖြဲ႔၊အာဏာရေရးဘက္ကုိသာ စုိက္လိုက္မတ္ တတ္ခရီးႏွင္ေနဆဲပင္ျဖစ္ေနေလသည္။
၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပုံသည္ မည္သုိ႔ေသာဥပေဒျဖစ္သည္ကုိ အက်ယ္တဝင့္ရွင္းရန္မလုိပဲ၊ကာယကံရွင္မ်ား၊ အႏိုင္ရပါတီမ်ား၊ျပည္သူအမ်ား၊ သိျပီးကိစၥရပ္မ်ား သာျဖစ္၏။ ဤဥပေဒၾကီး၊ဤအက်င့္စရုိက္၊ဤခံယူခ်က္တုိ႔ျဖင့္ တုိင္းျပည္ဖြံ႔ျဖိဳးတုိးတက္ေရးအတြက္ ႏုိင္ငံတစ္ကာ ကုိထုိးေဖာက္ ယွဥ္ျပဳိင္ကာ၊လက္ရည္တူကစားကြက္မ်ားဖန္တီးႏုိင္မည္မဟုတ္ေခ်။
တုိင္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးသည္ ခက္ခဲလွပါသည္။ထုိတာ ဝန္ကုိေဆာင္ရြက္ေနၾကသူမ်ားသည္ ဥဇုကုိယ္ေရာစိတ္ပါေျဖာင့္မတ္ျခင္းရွိရန္ျဖင့္လိုအပ္လွပါသည္။
ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ၊လႊတ္ေတာ္အဆင့္ဆင့္၊ဌာနဆုိင္ရာအသီးသီးသည္ ေခတ္သစ္ဆီသုိ႔ခ်ီသည္သာဆုိေနၾကေလျငား ေျဖာင့္မတ္ေသာ ကုိယ္က်င့္တရားျဖင့္ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူအမ်ားအက်ဳိးစီးပြားအတြက္မူ လံု႔လထုတ္ရန္ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကဆဲပင္ျဖစ္ေလသည္။တိက်ခုိင္မာေသာ မူဝါဒမရွိ၊ေလးနက္တည္ျငိမ္ေသာ ေတြးေခၚေမွ်ာ္ျမင္မွဳကင္းမဲ့ေနသည္ကုိ စိတ္အပ်က္ၾကီးပ်က္ဖြယ္ေတြ႔ျမင္ေနရျပန္သည္။
(၅)
လက္ရွိအေျခအေနအရ ဗမာျပည္သည္ ဆူးၾကားမွဘူးခါးျဖစ္၏။ေရွ႕မတိုးေနာက္မဆုတ္သာအေနအထားျဖစ္သည္။မၾကာမီ ေရြးေကာက္ ပြဲအသစ္တစ္ခုကို ၾကံဳေတြ႔ၾကရေတာ့မည့္ကာလျဖစ္၏။ ယင္းသမယတြင္ တုိင္းျပည္ေကာင္းစားေရးထက္ မိမိပါတီအာဏာျမဲေရး၊ အုပ္စု ဖြဲ႔ထင္တုိင္းၾကဲႏိုင္ေရးစသည့္ ဘယ္သူေသေသ၊မာခ်င္သည့္ငေတမ်ားေဇာင္းၾကြေနဆဲရွိသည္မွာ အံ့ၾသဘနန္းၾကီးစြာျဖစ္ရေသာ ကိစၥရပ္ ျဖစ္၏။
ေလာဘေမာဟမာန္မာနတရားဟူသည္ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိ ပုထုဇဥ္တုိင္းမကင္းႏုိင္လင့္ကစား ေခတ္အဆက္ဆက္ေရႊပံုေပၚတြင္ ထုိင္ျမဲထုိင္လ်က္ေနခဲ့ၾကေသာ အခြင့္ထူးခံလူတန္းစားတစ္ရပ္အေနျဖင့္မူ အသိဥာဏ္ဝင္သင့္ျပီဟုေတာ့ ထင္သည္။
ေက်ာ္လြန္ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာကာလမ်ားတြင္၊မည္သုိ႔ပင္ရွိခဲ့ေစကာမူ၊နားလည္ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေသာ္ျငား ယခုကဲ့သုိ႔ ဘက္ေပါင္းစံုမွခၽြတ္ျခံဳ က်ေနသည့္ ႏုိင္ငံကုိ ျပန္လည္ ထူေထာင္ၾကရမည့္အခါသမယတြင္ ႏိုင္ရာစားအုပ္စုဖြဲ႔ ထင္ရာစုိင္း ။မသမာနည္းမ်ဳိးစံုသံုး၊ ဘာသာ ေရးလူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡမ်ားဖန္တီးကာ ေအာက္လမ္းနည္းမ်ဳိးစံုကုိ ဆက္သံုးေနၾကပါမူ မၾကာမတင္ေသာအခ်ိန္၊တစ္ခုေသာ ကာလတြင္ လမ္းက်ဥ္းတစ္ခုသုိ႔ ေရာက္လ်က္ မလုိလားအပ္ေသာေနာက္ဆက္တြဲဆုိးက်ဳိးမ်ား ျဖစ္ေပၚလာမည္ကုိ စာေရးသူ ေတြးပူသည္။
“ဗမာေတြစိတ္ထက္သေလး၊ဘာေလးနဲ႔၊အဲဒီစိတ္ဓာတ္ေတြကုိ တုိင္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္တဲ့ေနရာမွာ အသံုးမခ်ခ်င္ၾကဘူး၊ဗမာအခ်င္း ခ်င္းျပန္ခ်တဲ့ေနရာမယ္သံုးခ်င္ၾကတယ္။တလြဲဆံပင္ေကာင္းေနတာနဲ႔အတူတူပဲ”ဟူေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏မိန္႔ခြန္းကုိၾကားေယာင္သည္။
(၆)
လက္ရွိႏုိင္ငံေရးယႏၱယားတြင္အဓိိကေနရာမွ ေမာင္းႏွင္ေနသူမ်ားမွာေခတ္ေဟာင္းလက္က်န္ပုဂၢိဳလ္မ်ားသာျဖစ္ပါသည္။ သူတုိ႔သည္ ျမန္မာလူ ထုအားေျမာက္ကုိးရီးယားလူထုကဲ့သုိ႔ ထင္မွတ္ေနၾကဆဲျဖစ္ဟန္ရွိသည္။အဆုိပါအျမင္သည္တက္တက္စင္ ေအာင္လြဲမွား ေနပါသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ မွတ္ခ်က္စကားတစ္ခြန္းကုိ သတိရမိသည္။
“အာဏာရွင္ဟာျပည္သူကုိ ႏုိင္ငံေရးနား မလည္ေစခ်င္ဘူး။ ျပည္သူ နားမလည္မွ အုပ္ခ်ဳပ္လုိ႔ေကာင္းတယ္လုိ႔သူတုိ႔ဒီလိုပဲမွတ္ၾကတယ္”။တုိတုိျပတ္ျပတ္ဆုိရလွ်င္ ျမန္မာျပည္သူ ေတြ ဤမွ်ညံ့ဖ်င္းၾကသည္ ဟုထင္ျမင္လွ်င္ ထုိသူတုိ႔သာမွားယြင္းေနသည္မွာေသခ်ာလွ၏။
ေခတ္ေဆြးကုိဖက္တြယ္ထားလုိၾကမ်ားမွာသီတဂူဆရာေတာ္ၾကီး ေဟာေျပာဆုံးမ သကဲ့သုိ႔ လူမုိက္တုိ႔္သည္ကား နည္းအမွားၾကီးကုိသာ တန္ဖုိးထားလ်က္ပင္ရွိေခ်ေသး၏။
မိမိတန္ဖုိးထားရုံမွ်ျဖင့္ အားမရေသး ။ ျပည္သူအမ်ားကုိလည္း သံေယာင္လုိက္ေစခ်င္ပုံျဖင့္ ႏွပ္ေၾကာင္းေပး ၀ါဒျဖန္႔ေခ်ေသး၏။ ငါနဲ႔မတူ ငါ့ရန္သူ ဟူေသာမူမွ တစ္ဖ၀ါးမွ မခြာေသးပဲ လူအမ်ုိးမ်ုိး ၊ မူအသြယ္သြယ္ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အာဏာနွင့္ တရားစီရင္ေရးအာဏာကုိ တလြဲသုံးကာ အာဏာရွင္ အစဥ္အဆက္ အသက္ဆက္နုိင္ေရးကုိသာအားထုတ္လွ်က္ရွိ၏ ။
အမ်ားစုေသာျပည္သူတုိ႔ကမူ အရာရာတုိင္းေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကုိ လက္ရွိအာဏာရ ပုဂၢဳိလ္တုိ႔ ဘယ္သုိ႔ ေျဖရွင္းသည္ ၊ ဘယ္ပုံေဆြးေႏြးသည္ ၊ ဘယ္လုိဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားျဖင့္ တု႔ံျပန္ေလသည္ ကုိ ရိပ္စားနားလည္ေနၾကေလျပီ။
( ၇ )
ျငင္းမရနုိင္ေသာ အမွန္တရားမ်ားမွာအာဏာရွင္လက္ေဟာင္းလက္သစ္တုိ႔ မည္သုိ႔ပင္ က်ားကုတ္က်ားကန္ ပါးစပ္မွ အျမဳပ္တစီစီထြက္ေအာင္ေျပာလုိသည္ျဖစ္ေစဦးေတာ့ ျငင္းဆန္၍ မရေသာ အမွန္တရားသည္ကား ဆင္းရဲသားတုိင္းသူျပည္သားတုိ႔၏ အေျခအေနမွာဖြတ္သထက္ညစ္လာျခင္းပင္ျဖစ္၏ ။
ျပီးခဲ့ေသာ သံုးႏွစ္ကာလမွစ၍၊ ျပန္လည္မီးေတာက္လာခဲ့ေသာ ျပည္တြင္းစစ္ပြဲမ်ား ၊ တုုိးပြားလာသည့္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္နွင့္ ဆင္းရဲျခင္းပင္လယ္ အသစ္မ်ားသည္ လက္ရွိအာဏာရ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ပရမ္းပတာက်ား ကြက္မ်ားကုိညႊန္းဆုိေနသကဲ့သုိ႔ရွိ၏ ။
ကာလၾကာရွည္စြာ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း အတူတကြေနလာခဲ့ၾကေသာ လူမ်ဳိးစုနွင့္ဘာသာကြဲမ်ား အၾကားျပင္းထန္လာခဲ့သည့္ ပဋိပကၡကုိလည္း မျငိမ္းသတ္နုိင္သည့္အျပင္ မီးထုိးေပးေနသကဲ့သုိ႔ေသာ သံသယ၀င္ဖြယ္ရာမ်ားကလည္း နုိင္ဖြယ္မရွိေသာ က်ားခုံကုိေျချဖင့္ကန္သည့္ သူမုိက္သူရူးပမာ အႏၱရာယ္မ်ားစြာကုိ လက္ယပ္ေခၚလ်က္ရွိသည္ ။
ယေန႔ကာလ အိမ္နီးခ်င္းနုိင္ငံမ်ား၏ ေခါင္းေဆာင္မ်ားနွင့္ လက္ရွိျမန္မာ့ အာဏာရဦးစီးေခါင္းေဆာင္တုိ႔ကုိ နွဳိင္းယွဥ္ရပါမူကား စစ္တုရင္ဂရင္း မာစတာ နွင့္ လက္သင္က်ားထုိးသူကဲ့သုိ႔ အကြာၾကီးကြာလ်က္ရွိေနသည္ ။
( Infrasturcture ) ဟုေခၚေသာ တုိင္းျပည္၏အေျခခံ အေဆာက္အဦမ်ားကုိ ေသခ်ာက်နစြာ စီမံေဆာင္ရြက္နုိင္ျခင္းမရွိဘဲ ကမာၻလွည့္၍ ေတာင္းရမ္းတတ္သည္ကုိ ဂုဏ္တင္၍ လက္ခုပ္ၾသဘာသံေတာင့္တေနသူက အၾကီးအမွဴးျပဳလုပ္ေနေသာ၊ လက္ရွိအစုိးရထံမွ မည္သုိ႔ေသာ တုိးတက္မွဳမ်ဳိးကုိေမွ်ာ္မွန္းနုိင္ပါအ့ံနည္း ။ ေက်ာက္ကုိ ၾကိတ္၍ ဆီညွစ္ဘိသကဲ့သုိ႔ တုိင္းျပည္ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ သာေက်မည္၊ အရည္အေသြးျမင့္ေသာအစုိးရတစ္ရပ္မ်ဳိးကုိ၊မည္သုိ႔လွ်င္ရႏိုင္ပါအံ့နည္း။
ထုိသုိ႔လွ်င္ လက္ရွိဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းကုိလွမ္းေမွ်ာ္ေစ့ငုမိေလတုိင္း စစ္တုရင္စားပြဲဝုိင္းမွာ က်ားထုိင္ထုိးေနၾကသူမ်ားကုိသာ က်ေနာ္သတိရမိေတာ့သည္။