Quantcast
Channel: .
Viewing all articles
Browse latest Browse all 346

ငါးတစ္ေကာင္ႏွင့္စကားစျမည္

$
0
0
 
၀၉၊ႏုိဝင္ဘာ ၂၀၁၅ ေန႔ထုတ္သည္ဗြိဳက္ေဒးလီးေန႔စဥ္သတင္းစာမွ။ ။

ငါးတစ္ေကာင္ႏွင့္စကားစျမည္

(မင္းဒင္)

(တစ္)
အဲဒီေန႔ကစင္ထရယ္(Central festival)ကုန္တုိက္ထဲကုိက်ဳပ္ေရာက္ေတာ့ မနက္ဆယ္နာရီေလာက္ပဲရွိေသးတယ္ဗ်။

ဖူးခက္ကုိက်ဳပ္ေရာက္ေနတာဆယ့္တစ္ႏွစ္နီးပါးၾကာခဲ့ေပမဲ့
အဲဒီကုန္တုိက္နာမည္ရဲ့ေနာက္စာလံုး(Festival)ကိုဘယ္သူမွ
ထည့္ေခၚတာမၾကားမိေသးဘူးဗ်ာ။က်ဳပ္ကေတာ့နည္းနည္း
အေတြးေခါင္တတ္သူမုိ႔ဗဟုိပြဲေတာ္၊ဒါမွမဟုတ္ပြဲေတာ္ဗဟုိရ္ဆုိျပီး၊
စိတ္ထဲမွာတင္ရြတ္ၾကည့္မိေတာ့၊ဘယ္လုိိမွအခ်ဳိးမေျပတာအမွန္ပဲဗ်ာ။

အမယ္၊ထုိင္းအမ်ဳိးေကာင္းသားေတြကေတာ့၊သူတုိ႔အဂၤလိပ္စာ
အသံထြက္ေလနဲ႔တညီတညြတ္တည္းေခၚေဝၚသမုဒ္လုိက္ၾကတာ စင္ထန္းတဲ့။ထားပါေလ။စင္ထန္းျဖစ္ျဖစ္စင္ထရယ္ျဖစ္ျဖစ္
အဲဒါကအေရးမၾကီးလွပါဘူးေလ။

ကားပါကင္ရွိရာပထမထပ္ကုိက်ဳပ္ကားေမာင္းဝင္လုိက္ေတာ့၊
ခါတုိင္းလုိကားရပ္ဖုိ႔ေနရာခက္ခက္ခဲခဲမရွာရပဲ၊ ေနရာလြတ္ေတြ
အမ်ားၾကီးရွိေနေတာ့၊က်ဳပ္စိတ္ထဲနည္းနည္းေတာ့ထူးသဟလုိ႔၊
ထင္လုိက္မိသား။ေစ်းဆုိင္ေတြရွိတဲ့ဒုတိယထပ္ကိုလည္းတက္သြားေရာ၊
ဆုိင္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ၊မဖြင့္ၾကေသးဘူးဗ်။ဒီေတာ့မွက်ဳပ္လည္း၊

“ေၾသာ္၊ ငါ့ႏွယ္၊စင္ထရယ္ဟာဆယ္နာရီခြဲမွဖြင့္တာပါကလား”ဆုိျပီးျပန္သတိရေတာ့တယ္။

အမွန္ေတာ့စင္ထရယ္ကုန္တုိက္ကုိက်ဳပ္လာရင္းကိစၥကသိပ္ေထြေထြ
ထူးထူးကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။လစဥ္အရစ္က် သြင္းရမဲ့ကားဖုိးသြင္းဖုိ႔ရယ္။ က်ဳပ္ဇာတိရြာမွဳိက္ပင္မူလတန္းေက်ာင္းက၊ကေလးေတြကန္ဖုိ႔
ေဘာလံုးေလးႏွစ္လံုးသံုးလုံးဝယ္ဖုိ႔ကိစၥပါပဲ။ေဘာလံုးကိစၥလား။ေအးဗ်ာ။

က်ဳပ္ဟာအေတာ္စိတ္ကူးယဥ္တတ္တဲ့ေကာင္ထင္ပါရဲ့။ရြာမွာမူလတန္းေက်ာင္း
အသစ္ျဖစ္ေျမာက္ဖုိ႔၊ေစတနာရွင္မိတ္ေဆြတစ္ခ်ဳိ႕ရဲ့အေထာက္အပံ့ရယ္၊
က်ဳပ္ေခၽြးနည္းစာ ေလးရယ္စုေပါင္းျပီး၊လံု႔လစုိက္လိုက္တာ
၊ေခတ္မီေက်ာင္းတစ္ေဆာင္ျဖစ္သြားေရာဆုိပါေတာ့။

ဒီမွာတင္က်ဳပ္စိတ္ ထဲမွာရြာေက်ာင္းကေလးေတြ၊ကိုယ္လက္လွဳပ္ရွား အားကစားအတြက္၊ႏုိင္ငံတကာအဆင့္မီေဘာလံုးေလးေတြ ဝယ္ပုိ႔ဦးမွပါပဲေလဆုိျပီးအေတြးေပၚမိလုိ႔ဗ်။

ေအးေလ။ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည့္ပါလား။ေမွာ္ဘီေဘာလံုး
စက္ရံုထုတ္ေဘာလံုးနဲ႔ေတာ့၊ဘယ္လိုလုပ္ျပီးက်ဳပ္တုိ႔ရြာကေန၊
မက္ဆီတုိ႔၊ဝိန္းရြန္းနီတုိ႔လိုကမၻာ့အေက်ာ္အေမာ္
ေဘာလံုးသမားမ်ဳိးေပၚထြက္လာႏုိင္ပါ့မလဲ။
(ႏွစ္)
အာ၊က်ဳပ္ေျပာတဲ့စကားေတြကလည္းေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္ျဖစ္ကုန္ပါျပီ။
က်ဳပ္ေျပာခ်င္တာေဘာလံုးအ ေၾကာင္းမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။

က်ဳပ္ေျပာျပမွာက၊ငါးတစ္ေကာင္ရဲ့အေၾကာင္းပါေလ။အဲဒီငါးနဲ႔က်ဳပ္ဟာ
စင္ထရယ္ကုန္တုိက္မွာေတြ႔ခဲ့တာဗ်။

ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။ဘဏ္ေကာ၊အားကစားပစၥည္းဆုိင္ေတြပါမဖြင့္ေသးေတာ့
၊က်ဳပ္လည္းကုန္တုိက္ဒုတိယထပ္မွာေတာင္ေလွ်ာက္ေျမာက္ေလွ်ာက္
လုပ္ေနရင္း၊ေရကန္တစ္ခုနားကုိေရာက္လာေရာဆုိပါေတာ့။
ေရကန္ဆုိေပမဲ့၊တကယ့္သဘာဝေရကန္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။

ကြန္ကရစ္ၾကမ္းျပင္မွာ၊အုတ္ေတြဘိလပ္ေျမေတြနဲ႔ေရကန္ပံုစံ
လုပ္ထားတဲ့လူလုပ္ေရကန္ဆုိပါေတာ့။က်ဳပ္စိတ္ထင္ေတာ့
အဲဒီေရကန္ေလးဟာအလ်ားေပေလးဆယ္၊ အနံေပႏွစ္ ဆယ္
ေလာက္ရွိမယ္ထင္ပါရဲ့။

အမယ္။လူဖန္တီးထားတာဆုိေပမဲ့၊ေရကန္နဲ႔ေတာ့အေတာ္တူသားဗ်။
ၾကည့္ေလ။ျမင္ေနက်လူလုပ္ေရကူးကန္ေတြလိုေလးေထာင့္စပ္စပ္တုိ႔၊
အဝုိင္းပံုစံတုိ႔မဟုတ္ဘူးဗ်။

ေရကန္ဒီဇုိင္းကုိက၊ေတာင္တြန္႔ေျမာက္တြန္႔နဲ႔၊စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းနဲ႔
ပံုသ႑ာန္တစ္မ်ဳိးေလးဖန္တီးထားေလေတာ့၊တကယ့္ေရကန္အစစ္နဲ႔ေတာ့
အေတာ္တူသားဗ်ာ။ဟုတ္တယ္ဗ်။ေရကန္ထဲမွာရွိေနတဲ့ေရဟာ
ၾကည္စိိမ္းေနလုိက္တာေအာက္ေျခကေက်ာက္စရစ္ခဲေရာင္စံုေလးကုိေတာင္
အတုိင္းသားျမင္ေနရသဗ်။အမယ္၊ေရကန္ထဲမွာလည္းဗုဒၶံသရဏံပင္လုိလုိ
အရြက္ဖားဖားစိမ္းစိမ္းစုိစုိအပင္ေလးေတြလည္းဟိုတစ္စုသည္တစ္စု
ေလးငါးေနရာေလာက္မွာရွိေနေတာ့၊ျမင္ရေတြ႔ရတာ
အေတာ္ေတာ့အဆင္ေျပသားဗ်။ဒါတင္ဘယ္ကဦးမလဲ၊
ၾကည္လင္စိမ္းလဲ့ေနတဲ့ေရထဲမွာ၊ဟုိဟုိဒီဒီျမဴးတူးစြာကူးခတ္ေနတဲ့
ငါးကေလးေတြလည္းရွိေသးဗ်ာ။

ေနဦးဗ်။ငါးကေလးေတြလုိ႔သာဆုိရတယ္။အဲဒီငါးေတြရဲ့အရြယ္အစားက၊
က်ဳပ္လက္နဲ႔ဆုိေတာင္ဆုပ္နီးပါးေလာက္ေတာ့ရွိႏိုင္တယ္။
တုိက္ဆုိင္ခ်င္ေတာ့အဲဒီငါးရဲ့နာမည္ကုိက်ဳပ္သိေနတယ္ဗ်။ဟုတ္ပါ့။
အဲဒီငါးမ်ဳိးတစ္ေကာင္ကို၊လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္ေလာက္တုန္းက၊
ရေနာင္းမွာေနတဲ့က်ဳပ္မိတ္ေဆြတစ္ထုိင္းသူေဌးေယာက္ရဲ့အိမ္မွာ
ေတြြ႔ခဲ့ဖူးလုိ႔က်ဳပ္မွတ္မိေနတာ။အဲဒါ(LuckyFish)ေတြဆုိတာ
ေသခ်ာတယ္။အမယ္။ဒီေကာင္ေတြဟာ၊ငါးဆုိေပမဲ့သာမ်င္ေညာင္ ညငါးေတြေတာ့မဟုတ္ဘူးဗ်။

လူေတြကအဲဒီငါးေတြကုိကံေကာင္းျခင္းသေကၤတအျဖစ္
ယံုၾကည္စြဲလန္းၾကတာမုိ႔ေစ်းအေတာ့္ကုိၾကီးသတဲ့။

ေနဦး၊က်ဳပ္ေျပာဖုိ႔ေမ့ေနတာေတြက်န္ေသးတယ္။အဲဒီေရကန္အလယ္ေခါင္
တည့္တည့္ေလာက္မွာသစ္သားတံတားတစ္ခုျဖတ္ထုိးထားေသးတယ္။
အဲဒီတံတားေပၚမွာေခတ္မီစႏၵယားတလံုးတင္ထားျပီးျငိိမ့္ေညာင္းတဲ့သံစဥ္
ေတးသြားတစ္ပုဒ္လည္းတီးခတ္သူမရွိပဲ၊အလုိလိုထြက္ေပၚေနေလရဲ့။

အမယ္ကဗ်ာဆန္လုိက္ပံုမ်ားအဲဒီစႏၵယားဟာ၊ပန္းမ်ဳိးစံုဖူးပြင့္ေဝဆာေနတဲ့
ခပ္ျမင့္ျမင့္ပန္းျခံဳေလးနဲ႔လႊမ္းျခံဳအုပ္မုိးထားေသးဗ်ာ။ေၾသာ္၊ခင္ဗ်ားႏွယ္၊
စႏၵယားကသူ႔အလိုလုိဘယ္အသံထြက္ပါ့မလဲ။ဆုိင္ေတြသာမဖြင့္ေသးတာ၊
အေရာင္းဝန္ထမ္းတုိ႔၊ကုန္တုိက္ဝန္ထမ္းတခ်ဳိ႕ေတာ့၊တစ္ေယာက္စႏွ
စ္ေယာက္စေရာက္စျပဳၾကျပီေလ။အဲဒီဝန္ထမ္းက၊စႏၵယားထဲကုိ
စီဒီထည့္ဖြင့္ထားတာျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ။

(သံုး)
က်ဳပ္လည္းေရာက္မွေတာ့မထူးေတာ့ဘူးေလဆုိျပီးဘဏ္နဲ႔ဆုိင္ဖြင့္တာကုိ
၊ေရကန္ေဘး၊ကြန္ကရိေဘာင္ေပၚမွာထုိင္ေစာင့္ေနလုိက္ေရာဆုိပါေတာ့။

။ေနဦးဗ်။အဲဒီေရကန္ထဲက၊ေရပန္းေလးေတြလည္းေလးငါးေနရာကေန
ပန္းထြက္ေနတာရွိေသးတယ္။
ေအးဗ်ာ။က်ဳပ္ဘဝဟာအိိမ္မွာေနေတာ့လည္းတစ္ေယာက္တည္း
ကြန္ျပဴတာတစ္လံုးနဲ႔ေဖ့စ္ေလးသံုးလုိက္၊တတ္ သမွ်မွတ္သမွ် စာတုိေပစေလးေရးလုိက္၊ကြန္ျပဴတာနားကခြာျပီးအိပ္ယာေပၚ
သြားလွဲျပန္ေတာ့၊
လက္ကုိင္ဖုန္းေလးကုိေတာင္ပြတ္ေျမာက္ပြတ္ လုပ္လိုက္နဲ႔အေတာ့္ကုိပ်င္းေျခာက္ေျခာက္ႏုိင္တာကလား။
ေဟာ၊အခုလုိေခတ္မီကုန္ တုိက္ၾကီးထဲက၊ေခတ္မီေရကန္ေလးနားမွာထုိင္ရင္း၊ဂီတသံေလးကုိ
နားေထာင္ေနရတာအေတာ့္ကုိစိတ္ၾကည္ႏူးစရာပါပဲ။
ေနာက္ျပီးေရထဲမွာျမဴးတူးေနတဲ့ငါးေတြဟာလည္းကံေကာင္းေစသတဲ့။
က်ဳပ္ဟာအဲဒီေရကန္ေလးေဘးမွာေရကန္ကသုိဏ္းရွဳရင္း
တစိမ့္စိမ့္ၾကည္စိတ္နဲ႔ေလာကၾကီးၾကီးကုိေမ့ေနလုိက္တာ၊
အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲမဆုိႏုိ္င္ဘူး။

”ေဟ့လူ၊ေဟ့လူ”ဆုိတဲ့ေခၚသံတုိးတုိးေလးထြက္လာမွ
သတိဝင္လာမိေတာ့တယ္။

“ေဟ့လူ”ဆုိတဲ့ေခၚသံဟာျမန္မာစကားနဲ႔ေခၚသံဗ်။
ဘယ့္ႏွယ့္ဖူးခက္လိုျမိ႕မ်ဳိးကေခတ္မီကုန္တုိက္ၾကီးထဲမွာ၊
က်ဳပ္မိခင္ဘာသာစကားနဲ႔တရင္းတႏွီးေခၚသံၾကားေတာ့၊ျဗဳန္းဆုိ
က်ဳပ္လန္႔သြားမိတာအမွန္ပဲ။ေအးဗ်ာ။တကယ္ေတတာ့ေစ်းၾကီးလွတဲ့
ဒီစင္ထရယ္ကုန္တုိက္ကုိ၊ဖူးခက္ေရာက္ေနတဲ့ျမန္မာေရြ႕ေျပာင္း
အလုပ္သမားတစ္သိန္းေက်ာ္ထဲမွာ၊ေရာက္ဖူးသူဆုိလုိ႔
ဆယ္ဂဏန္းေတာင္မရွိတာေသခ်ာပါတယ္။အသံလာရာ
က်ဳပ္စူးစမ္းလုိက္ေတာ့၊ျမတ္စြာဘုရား၊အဲဒီေခၚသံဟာေရထဲကေန
ထြက္လာေနတာဗ်။

အမေလးေလး၊က်ဳပ္ကုိဆက္တုိက္ေခၚေနတဲ့သူဟာေရထဲက
လပ္ကီးဖစ္ရွ္ငါးတစ္ေကာင္ပါကလား။က်ဳပ္လည္းအံ့ၾသလြန္းလုိ႔
ဘာစကားတခြန္းမွျပန္မဟႏုိင္ပဲ၊အဲဒီကုိေရႊငါးကုိစုိက္ၾကည့္ေနလုိက္မိတာ၊
ကုိယ္ေတာ္ေခ်ာကက်ဳပ္ကုိ၊ေရပက္မဝင္ေအာင္
စကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔ေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။

သူ႔ေျပာပံုဆုိပံုရႊန္းရႊန္းေဝလုိက္ပံုမ်ား၊အခုစာေရးေနရင္းေတာင္၊
နားထဲမွာျပန္ၾကားေယာင္ေနသလုိပါပဲ။

(ေလး)
ဒီမယ္ကုိယ့္လူရဲ့။ခင္ဗ်ားကစာေရးဆရာဆုိ၊ဟုတ္လား။
အင္း၊ေခတ္ၾကီးကုိက၊ကေမာက္ကမေခတ္ၾကီးဆုိေတာ့၊စာေရးဆရာေတြ၊
အယ္ဒီတာေတြမွဳိလုိေပါက္ေနတာသိပ္ေတာ့မဆန္းလွပါဘူးေလ။ဆရာက်ႏုိင္မွ၊အဘေခၚတတ္မွ ၾကီးပြားတဲ့ေခတ္ေပကုိး။

ၾသ။က်ဳပ္စကားကေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းေဆာက္နဲ႔ထြင္းသလုိျဖစ္ေနေတာ့၊
မ်က္ေမွာင္ၾကီးက်ဳံ႕တယ္ေပါ့ေလ။ေဆာရီးေနာ္။ခင္ဗ်ားကစာေရးဆရာသာ
ဆုိတယ္။ေတြးပံုေတာပံုက၊ေနရာတယ္မက်ေတာ့
က်ဳပ္လည္း လႊတ္ကနဲအေငၚတူးမိတာပါဗ်ာ။

ခင္ဗ်ားေတြးေနပံုကုိၾကည့္ေလ။ဖူးခက္မွာေနာက္ဆံုးေပၚကားကုိ လေပးစနစ္နဲ႔ဝယ္ခြင့္ရတာေလးကုိခင္ဗ်ားစိတ္ထဲမွာအေတာ္
အူျမဴးေနပံုရတယ္။တကယ္ေတာ့ခင္ဗ်ားဟာႏုိင္ငံျခားသားမုိ႔၊
ကားဝယ္တဲ့အခါထုိင္းလူမ်ဳိးေတြ(၁၀%)သာေပးရတဲ့၊ပထမအရစ္ကုိ ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔(၂၅%)ေပးရတယ္ဆုိတာခင္ဗ်ားသတိျပဳမိရဲ့လား။

တခါတခါမ်ားပရုိမုိးရွင္းစနစ္နဲ႔ဆုိရင္၊ထုိင္းလူမ်ဳိးေတြအဖုိ႔၊တစ္ျပားမွ
လက္ငင္းေပးစရာမလုိပဲ၊လစဥ္ျမန္မာေငြက်ပ္ႏွစ္သိန္းခြဲဝန္းက်င္
သြင္းရုံနဲ႔ကုိ၊ရႏိုင္ပါသဗ်ာ။ကြာတယ္ေလ။အမ်ဳိးသားအက်ဳိးစီးပြား
ကာကြယ္ေရးဆုိတာဒါပဲေပါ့။

ေနာက္ရွိေသးတယ္။ခင္ဗ်ားဇာတိရြာမွာမူလတန္းေက်ာင္းေလးတစ္ေက်ာင္း
ေဆာက္ေပးႏုိင္ရံုနဲ႔ေခတ္မီပညာေရး ျဖင့္၊ေခတ္မီႏိုင္ငံေတာ္ၾကီး
ထူေထာင္ႏုိင္မယ္လုိ႔မ်ားခင္ဗ်ားထင္ေနသလား။
လာလာခ်ည္ေသး။ျမန္မာ့အားကစား၊ကမၻာကုိလႊမ္းဖုိ႔
၊ေရႊပင္ရြာကုိေခတ္မီေခတ္မီေဘာလံုးႏွစ္လံုးဝယ္ပုိ႔ဦးမတဲ့။အဟား။
ဟုတ္ေတာ့ေနပါျပီ။

မုိင္ေထာင္ခ်ီေဝးတဲ့ေဝးတဲ့ခရီးကုိပထမဆံုးေျခလွမ္းနဲ႔စရတယ္ဟုတ္လား။
ခင္ဗ်ားဟာေလ။စာေရးဆရာဆုိတဲ့မာန္ေလးနဲ႔ဆင္ေျခေပးတာေတာ့
အေတာ္တတ္သကုိး။ဒီမွာခင္ဗ်။အဲဒီခင္ဗ်ားစလိုက္တဲ့ေျခတစ္လွမ္းဟာ၊
မုိင္တေထာင္ခရီးဆီကုိ၊အမွန္တကယ္ဦးတည္ဖုိ႔က၊အေရးအၾကီးဆံုးခင္ဗ်။

ပန္းတုိင္ကအေရွ႕မွာရွိေနတာကုိ၊အေနာက္ဖက္မ်က္ႏွာမူျပီးေလွ်ာက္လုိ႔ကေတာ့၊
ကမၻာၾကီးတစ္ပတ္လည္ခါမွလုိရာေရာက္မွာဆုိတာမေသမခ်င္းမွတ္။
တိတိက်က်ေျပာရရင္လားရာမွန္ဖုိ႔လုိတယ္။လံု႔ံလဝီရိယဆုိတဲ့
ပံုမွန္အားစုိက္ထုတ္မွဳလုိတယ္။အားမနာစတမ္းေျပာရရင္
ခင္ဗ်ားရဲ့ေတြးေတာပံု၊အကဲျဖတ္ပံုေတြဟာတစ္စက္မွ
အခ်ဳိးမေျပတာေတာ့အမွန္ပဲဗ်ာ။
ဥပမာအားျဖင့္၊ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔၊အခုက်ဳပ္တုိ႔ေနတဲ့ဒီေရကန္ေလးကုိ
ၾကည့္ျပီးေတြးေနတဲ့အေတြးေတြကုိသာၾကည့္ေပေတာ့။ ။

(ငါး)
ဘာတဲ့။ၾကည္လင္စိမ္းလဲ့ေနေသာေရျပင္တြင္ငါးကေလးမ်ားျမဴးတူးစြာ
ကူးခတ္ေနၾကသည္တဲ့။ေသလုိက္ပါေတာ့ဗ်ာ။ခင္ဗ်ားအေတာ္
ဦးေႏွာက္နည္းတဲ့လူပဲဗ်။က်ဳပ္တုိ႔က ေပ်ာ္လို႔ျမဴးတူးေနတာမဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။
လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔ အတြက္မေနမနားလမ္းစ ရွာေဖြေနၾကတာ။ က်ဳပ္တုိ႔ဘုိးဘြားေတြျမဴးတူးက်က္စားရာအရပ္ဟာ
ဒီလုိေပေလးဆယ္ေလာက္ရွိတဲ့ေရကန္ေလးမဟုတ္ဘူး။

က်ဳပ္တုိ႔ရဲ့ေနရင္းအရပ္ဟာအဆံုးအစမရွိတဲ့ပင္လယ္သမုဒၵရာၾကီးျဖစ္တယ္။
သူတုိ႔ဟာသဘာဝတရားၾကီးရဲ့အရသာကုိအျပည့္အဝခံစားခဲ့ၾကရဖူးတယ္။
တကယ္တည္းဗ်ာ။တဖြားဖြားတက္ေနေသာေရပန္းကေလးမ်ားမွာ
စိတ္ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းလွ၏တဲ့။တကယ့္ ေသာက္တလြဲပဲ။
အဲဒီေရပန္းတက္ေအာင္၊ေရထဲကုိလွ်ပ္စစ္ၾကိဳးသြယ္ျပီးေမာ္တာ
တပ္ထားတာေတြ႔လား။ဓာတ္ ၾကိဳးေပါက္လုိ႔ကေတာ့၊ က်ဳပ္တုိ႔ငါးတစ္အုပ္လံုးဒန္႔ဒန္႔ဒန္႔နဲ႔၊အကုန္ကာလနာတုိက္ကုန္မွာ
ခင္ဗ်ားသတိထားမိရဲ့လား။ပန္းမ်ဳိးစံုဖူးပြင့္ေနတဲ့
ပန္းျခံဳခပ္ျမင့္ျမင့္ေလးဟုတ္လား။အဲဒါေတြကအတုေတြေနာ္။
။ေအာက္ေျခမွာေရထဲကုိ ျဖတ္သြားတဲ့၊ဓာတ္ၾကိဳးေတြကုိေကာေတြ႕လား။
သိပ္အႏၱရာယ္ၾကီးတယ္ေနာ္။ဘာတဲ့။စိမ္းလန္းေနေသာဗုဒၶံသရ ဏံပင္အုပ္ငယ္မ်ားဟုတ္လား။အဲဒါလည္းအတုေတြခင္ဗ်။

အတုေတြ။အမယ္ခင္ဗ်ားကကုိင္ၾကည့္ျပီးျပီ။အစစ္ေသခ်ာတယ္ဟုတ္လား။
။ေအးေပါ့ဗ်ာ။ကုိင္ၾကည့္ရင္ေတာင္အစစ္လို႔ထင္ရေအာင္
လုပ္ထားတာေခတ္မီနည္းပညာေပါ့။ခင္ဗ်ားလုိမီးေရာင္ကုိေရႊေတာင္
ထင္တဲ့လူမ်ဳိးနဲ႔ေတာ့အံကုိက္ေပါ့ဗ်ာ။

သာယာျငိိမ့္ေညာင္းေသာစႏၵယားတီးလံုးသံတဲ့၊ဟုတ္လား။
တကယ့္ကုိအူေၾကာင္ေၾကာင္လူစားပါကလား။ခင္ဗ်ား အဲဒီကန္ေဘာင္ေပၚမွာ တစ္ေနကုန္လာထုိင္ေနၾကည့္ေလ။သာယာသံလား။

ဆူညံသံလားဆုိတာေန႔ဝက္မကုန္ခင္ ခင္ဗ်ားသိသြားေစရမယ္။ တကယ့္လူသားကိုယ္တုိင္ကအႏုပညာစ်ာန္ဝင္စားျပီး၊
တကယ္တီးခတ္တယ္ဆုိရင္ ေတာ့တစ္မ်ဳိးေပါ့။ကုိေရႊစာေရးဆရာေရ။
ဒီေရကန္ထဲကေရေတြမပုပ္မသုိးေအာင္၊ထည့္ထားတဲ့ကလုိရင္းဆုိတဲ့ ဓာတုေဆးအနံ႔ေတြကလည္းမႊန္ထူေနတာပဲဗ်ာ။

ဒါေတြဟာက်ဳပ္တုိ႔ကုိသက္တမ္းတုိေစတယ္ဗ်။ေရကန္ထဲကုိ
ေအာက္ဆီဂ်င္ေပးထားတယ္ဆုိေပမဲ့၊သဘာဝတရားၾကီးအတုိင္း
အသက္ရွဴရသလုိေတာ့ဘယ္မွာလာအဆင္ေျပပါ့မတုန္းဗ်ာ။

(ေျခာက္)
ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေတြဟာေလ၊က်ဳပ္တုိ႔ငါးေတြပုိက္ထဲမွာမိ၊ေစ်းဗန္းေပၚေရာက္ရလုိ႔၊
မခ်ိမဆံ့ေဝဒနာနဲ႔ပါးစပ္ေလးဟစိဟစိျဖစ္ေနရတာကုိ
ငါးသေလာက္ျပံဳးငါးခူျပံဳးတဲ့။မခ်ိလို႔သြားျဖဲတာကုိရယ္တယ္လုိ႔ထင္တာမ်ား
အံ့အံ့ပါရဲ့။တကယ္ေတာ့၊ဒီလုိအေတြးအေခၚမ်ဳိးဟာ
ခင္ဗ်ားတစ္ေယာက္တည္းေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေလ။

ခင္ဗ်ားရဲ့ဖြားရာဇာတိႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့လူအေတာ္မ်ားမ်ားဟာလည္း
ခင္ဗ်ားလုိေတြးၾကတာပါပဲ။
ခင္ဗ်ားတုိ႔ဟာကိုယ့္ဘဝကိုယ္၊ရယ္စရာလား၊ငုိစရာလားမသိၾကဘူး။
ကတၱရာလမ္းတုိကေလးေတြကုိဒီမုိကေရစီလုိ႔ထင္ၾကတယ္။

ခပ္မွိန္မွိန္ေလးသာလင္းျပီး၊တစ္ရက္မွာႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီပ်က္ေနတဲ့
ဓာတ္မီးတုိင္ေတြကုိဒီမုိကေရစီထင္ၾကတယ္။ရွန္ပူေခါင္းေလွ်ာ္ရည္တုိ႔
၊ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္တုိ႔ကုိလည္းဒီမုိကေရစီထင္ၾကတယ္။ထင္ၾကေပမေပါ့။

ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္ေအာင္ေခတ္ဆုိးစနစ္ဆုိးၾကီးနဲ႔ဥာဏ္ရည္မမီတဲ့
တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ေတြကပံုစံခ်က်ဳံးသြင္းခဲ့ေပသကုိး။

တကယ္တမ္းေျပာရရင္ခင္ဗ်ားတုိ႔ဟာ၊ဒီမုိကေရစီေခတ္ဆီကုိ
ကူးေျပာင္းခဲ့ျပီလုိ႔ေတာ့အသံကုန္ဟစ္ေနၾကပါရဲ့။ဒါေပသိ၊ခင္ဗ်ားတုိ႔
အားလုံးလုိလုိသဘာဝတရားၾကီးကုိခ်စ္ျမတ္ႏုိးေကာင္းရမွန္းမသိဘူး။
လူ႔အခြင့္အေရးဆုိတာ ကုိ က်ဳပ္တုိ႔ငါးေတြ၊ ငါးအခြင့္အေရးသိသေလာက္ေတာင္မသိၾကရွာၾကဘူး။

သဘာဝသယံဇာတေတြကုိဘယ္လုိထုတ္ယူအသံုးခ်ရမယ္ဆုိတာမသိၾကဘူး။
သဘာဝျဖစ္စဥ္တရားၾကီးနဲ႔လူသားေတြအၾကားသမူဟက်စြာေနႏိုင္ဖုိ႔
၊ေဂဟစနစ္မပ်က္ယြင္းရေလေအာင္၊သစ္ပင္ေတာေတာင္၊ျမစ္ေခ်ာင္း
အင္းအုိင္ေတြကုိဘယ္လုိစနစ္တက်ထိန္းသိမ္းပ်ဳိးေထာင္ရမယ္ဆုိတာမသိၾကဘူး။
ဒီမုိကေရစီဆုိတာကုိအစစ္လားအတုလားမခြဲျခားႏုိင္ၾကဘူး။
တကယ့္လြတ္လပ္ေရးအစစ္အမွန္ကိုရေအာင္မၾကိဳးစားခ်င္ၾကဘူး။

ဘာတဲ့။ကုလားနဲ႔ငါးအရုပ္ေရးၾကည့္ရမယ္ဟုတ္လား။ဒါေပါ့ဗ်ာ။
အသိဥာဏ္တရားႏုံနဲ႔ျပီး၊ကိုယ္ပုိင္ဆင္ျခင္တံုတရားကင္းမဲ့တဲ့သူေတြ
ေခါင္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ေခတ္စနစ္ဆုိးၾကီးထဲမွာ၊ဒီပံုစံအတုိင္းသာဆက္ျပီး
ခရီးသြားေနၾကဦးမယ္ဆုိရင္ေတာ့၊က်ဳပ္တုိ႔မ်ဳိးႏြယ္ငါးေတြကုိ၊
ခင္ဗ်ားတုိ႔တုိင္းျပည္မွာျမင္ရေတာ့မွာမဟုတ္သလုိ၊သယံဇာတေတြ
ကုန္ခမ္းလာတဲ့တစ္ေန႔၊ကုလားမဆုိထားနဲ႔၊ဘယ္လူမ်ဳိးမွခင္ဗ်ားတုိ႔
တုိင္းျပည္ကုိ၊အဖက္လုပ္ျပီးေျခဦးလွည့္ၾကမွာမဟုတ္ပါဘူး။

ဘာ။က်ဳပ္တုိ႔ကုိေမြးထားရင္ကံေကာင္းသလား။ဟုတ္စ။ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ။
မဆုိင္တဲ့အေပါက္ကုိဂလုိင္နဲ႔မေခါက္စမ္းပါနဲ႔။က်ဳပ္တုိ႔ကုိေစ်းၾကီးေပး
ဝယ္ျပီးကံေကာင္းျခင္းလက္ေဆာင္အျဖစ္သတ္မွတ္ႏုိင္ဖုိ႔
ဆုိတာေခတ္ေကာင္းစနစ္ေကာင္းတဲ့ႏုိင္ငံမွာ၊လူလာျဖစ္ပါမွ၊
ခံစားႏုိင္မွာဗ်။

ဒါပါပဲေလ။စကားေကာင္းေနလုိက္တာ၊က်ဳပ္ျဖင့္အသက္ရွဴဖုိ႔ေတာင္
ေမ့သြားတယ္။ေရထဲငုပ္ျပီးအသက္ေလးရွဴလုိက္ဦးမွပါ။
တာ့၊တာေနာ္။ခင္ဗ်ားတုိ႔တုိင္းျပည္ေခတ္ေကာင္းတဲ့
တစ္ေန႔ျပန္ဆံုၾကေသးတာေပါ့ဗ်ာ။

(ခုနစ္)
“ပလံု” “စြပ္”ဆုိတဲ့အသံနဲ႔အတူကိုေရႊငါးေရထဲကုိျပန္ျပီးငုတ္လွ်ဳိးသြားခ်ိန္မွာ
၊ေရစက္တစ္ခ်ဳိ႕က်ဳပ္မ်က္ႏွာကုိဖတ္ကနဲလာစင္တာမုိ႔၊က်ဳပ္လည္း
မ်က္ႏွာကုိေယာင္ယမ္းျပီးစမ္းလုိက္မိတယ္။တခ်ိန္တည္းမွာပဲ၊
ကြိစိကြစဆုိတဲ့ေအာ္က်ယ္ေအာ္က်ယ္အသံေတြနဲ႔အတူ
တရုတ္ေတာသားပံုေပါက္ေနတဲ့ကမၻာလွည့္ခရီးသည္လူအုပ္ၾကီး
က်ဳပ္ေဘးနားကုိေရာက္ေနပါေရာလား။ေၾသာ္။ တရုတ္ေက်းလက္ဇနပုဒ္ကလူေတြေတာင္ကမၻာပတ္ေနၾကပါပေကာ။

အဲဒီေန႔စင္ထရယ္ကုန္တုိက္ကေနက်ဳပ္ျပန္လာေတာ့၊ငါ့အျဖစ္ႏွယ္
ထူးလုိက္ေလျခင္းဆုိျပီး၊အဲဒီအေၾကာင္းအျပည့္အစံုကုိ
တစ္ေယာက္ေယာက္ကုိိမ်ားေျပာျပလုိက္ရရင္ေကာင္းေလမလားလုိ႔
စိတ္ကူးေပၚမိေသးတယ္။

ဒါေပမဲ့ဒီျဖစ္ရပ္ဟာေခတ္အကူးအေျပာင္းတစ္ခုကုိစတင္ေတာ့မယ့္
က်ဳပ္တုိ႔ႏိုင္ငံေရွ႕ေရးအတြက္ေတြးပူမိရင္း၊က်ဳပ္စိတ္မွာထင္ေယာင္
ထင္မွားေပၚလာတာလည္းျဖစ္ႏုိင္တယ္ဗ်။ဘယ္သူ႔့ေျပာေျပာ
က်ဳပ္ကုိရူးေနျပီလုိ႔ဆုိၾကမွာလည္းေသခ်ာတယ္။

ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ဗ်ာ။ထူးဆန္းလြန္းတာကေတာ့အမွန္ပဲမုိ႔၊
အဲဒီအေၾကာင္းေလးကုိ၊က်ဳပ္တတ္သလိုမွတ္သလိုစာေလးတစ္ပုဒ္ေရးျပီး
၊ျပည္တြင္းထုတ္သတင္းစာ(သုိ႔မဟုတ္)ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္ေစာင္ကုိ
လွမ္းပုိ႔လုိက္ရင္ေတာ့ဟန္က်ေလာက္မယ္ထင္ပါရဲ့။
။ေပမီေဒါက္မီစာေရးဆရာျဖစ္လုိျဖစ္ျငားဆုိတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလးလည္း
ပါေပသေပါ့။ ။




Viewing all articles
Browse latest Browse all 346

Trending Articles


အစ္စရေး တိုက်နေတဲ့စစ်ပွဲတွေက နိုင်ငံ့ စီးပွားရေးအပေါ် ဘယ်လောက်အထိနာစေလဲ


TTA Oreo Gapp Installer


အခ်ိန္ကုန္သက္သာေစမယ့္ အုတ္ခင္းစက္


ဘာျဖစ္လို႕ စစ္သားေတြ အေလးျပဳၾကသလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းအတြက္ပါ


မယ္ႏု ႏွင့္ ေမာင္အို အုပ္စု တန္ခုိးထြားျခင္း


“ေတြးမိတိုင္း အ႐ိုးနာသည္ အမ်ဳိးပါ ဆဲခ်င္ေပါ့ေလး”


သားသမီး ရင္ေသြးရတနာအတြက္ ပူပင္ေသာက မ်ားေနတယ္ဆိုရင္


♪ ေလးျဖဴ -BOB - ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ MP3 Album ♫


ပူေဇာ္ျခင္းႏွစ္မ်ိဳး


ေထာင္ထဲမွာ ေတြ႕ခဲ့ရေသာ ဆင္ဖမ္းမယ္ က်ားဖမ္းမယ္ဆုိတဲ့ ဗုိလ္မွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ -...