ဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံုသုိ႔တမ္းခ်င္း
(မင္းဒင္)
(၁)
၁၉၉၂ခုႏွစ္။အပူခ်ိန္ျပင္းထန္ေသာေႏြေန႔လည္တခုတြင္ျဖစ္၍ ပဲခူးတုိင္းျငိမ္ဝပ္ပိျပားမွဳတည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႔ ရံုးအေဆာက္အဦးအေပၚထပ္၏ဝဲဖက္အစြန္ဆံုးအခန္း
၊ေတာင္ပိုင္းတုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္စစ္တုိင္းမွဴး၏၊ရံုးခန္းေရွ႕
တြင္ျဖစ္ေလသည္။
“ဗုိလ္ၾကီးခင္ဗ်ာ။ကၽြန္ေတာ္တုိင္းမွဴးနဲ႔ေတြ႔ဖုိ႔ခ်ိန္းထားလုိ႔ပါ”
“ဟုတ္ကဲ့။ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားကုိသိေနပါတယ္။ခဏေစာင့္ပါဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္အဘကုိစာဖတ္ခိုင္းထားလုိ႔ပါ”
“ဗ်ာ”
သူ႔အေျဖေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္ႏွဳတ္မွဗ်ာကနဲအာေမဋိတ္သံ
ထြက္သြားေသာ္ျငား၊သူ႔မ်က္ႏွာကမူပကတိ တည္ၾကည္လ်က္ရွိ၏။ကၽြန္ေတာ္သူ႔ကုိတအံ့တၾသ
ေငးစုိက္ၾကည့္ေနမိသည္။သူသည္အသားညိဳ၏။
အသက္သံုးဆယ္ဝန္းက်င္ျဖစ္၍အရပ္အေမာင္းအားျဖင့္
ျမင့္သည္ဟုမဆုိႏုိင္ေသာ္လည္းအေနေတာ္ျဖစ္၏။၊
စစ္ဝတ္စံုျဖင့္ၾကည့္ေကာင္းသည္။စစ္ဗုိလ္ဂုိက္ဆုိက္အျပည့္ရွိ၏။
တည္ျငိမ္စူးရွေသာမ်က္လံုးမ်ားရွိ၍၊တင္းတင္းေစ့ထားသည့္
ပိရိေသာႏွဳတ္ခမ္းတုိ႔မွာ အပုိစကားမဆုိတတ္ေသာ သေဘာကုိေဖာ္ျပလ်က္ရွိသည္။သုိ႔ေသာ္စိတ္သ ေဘာထား တင္းမာ သူမဟုတ္ေၾကာင္း၊ကၽြန္ေတာ္တအံ့တၾသျဖစ္ေနရျခင္းအတြက္
သူကျငင္သာစြာေပး လာသည့္ေနာက္ ဆက္တြဲ အေျဖစကားကသက္ေသခံလ်က္ရွိသည္။
“အဘကအလုပ္ေတြသိပ္မ်ားေတာ့၊တုိင္းျပည္မွာ
ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာသိပ္မသိရွာဘူး။အဘတစ္ေယာက္တည္း
တင္မဟုုတ္ပါဘူး။ဒီေခတ္တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ၊စာဖတ္အားနည္းၾကတယ္။
တကယ္ဆုိျပည္တြင္းျပည္ပမွာေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ဘာေတြျဖစ္ေနတာကုိ၊
တုိင္းျပည္ေခါင္းေဆာင္ေနတဲ့သူေတြအျမဲတမ္းသိေနသင့္တာေပါ့။
ဒါေၾကာင့္ကၽြန္ေတာ့္အဘကုိတစ္ေန႔တနာရီစာဖတ္ခိုင္းထားတာပါ”
ခံယူခ်က္ထူးျခားေသာစစ္ဗုိလ္ပါတကား။စီးပြားေရးသမားျဖစ္ေသာ္ျငား
၊စာဖတ္ျခင္းကိုျမတ္ႏုိးေသာကၽြန္ေတာ္သည္၊အာဂစစ္ဗုိလ္ႏွင့္
ေတြ႔ေနပါပေကာဟုစိတ္တြင္က်ိတ္၍မွတ္ခ်က္ျပဳမိ၏။ထုိသူကား၊
ထုိစဥ္ကေတာင္ပုိင္းတုိင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္တုိင္းမွဴး၊ပဲခူးတုိင္းျငိမ္ဝပ္ပိျပားမွဳ
တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔ဥကၠ႒၏ကုိယ္ေရးအရာရွိအသစ္
ဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံုျဖစ္ေလသည္။
(၂)
အထက္ေဖာ္ျပပါျဖစ္ရပ္သည္၊ဗိုလ္ၾကီးထြန္းအံုႏွင့္
ကၽြန္ေတာ္ပထမဆံုးအၾကိမ္ေတြ႔ဆံုခဲ့ရစဥ္က၊အေတြ႔ အၾကံဳျဖစ္၍၊ဒုတိယအၾကိိမ္အျဖစ္သူေနထုိင္ရာသုဝဏၰျမိဳ႕နယ္ရွိ
သူ႔ေနအိမ္တြင္ထပ္မံေတြ႔ဆံုၾကျပန္ရာ၊ယေန႔ထက္တုိင္
မေမ့တဲ့ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ရျပန္ပါသည္။
သူ႔ေနအိိမ္သည္သာမန္အုတ္ညွပ္ႏွစ္ထပ္အိမ္ျဖစ္၏။
သူအိမ္ေထာင္က်ခါစျဖစ္ဟန္ရွိျပီးသူ႔မိဘမ်ားႏွင့္အတူေနသည္။
ကၽြန္ေတာ္အိမ္ထဲသုိ႔ဝင္လာသည္ကုိသူၾကိဳတင္ျမင္ေတြ႔ထားပံုရသည္။
။ႏွဳတ္ဆက္ပံုမွာလွဳိက္လွဳိက္လွဲလွဲမရွိလွ။ကၽြန္ေတာ္လာရင္းကိစၥမွာ၊
ပဲခူးျမိဳ႕မွတည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းအတြက္၊တုိင္းမွဴးအား
ဂါရဝျပဳရန္ျဖစ္သည္။တိတိက်က်ဆုိရေသာ္တံစုိးလက္ေဆာင္
ခြံ႕ရန္ျဖစ္ေလသည္။
စင္စစ္ကၽြန္ေတာ္သည္တုိင္းမွဴးသာမက၊တုိင္းမွဴးမိသားစုႏွင့္ပါ
ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ေနသူျဖစ္၏။ထုိျပင္ထုိတုိင္းမွဴး၏ကိုယ္ေရးအရာရွိ
အဆက္ဆက္ႏွင့္ပါခင္မင္ခဲ့သူျဖစ္သည္။
အလုပ္ထံုးစံအရကိစၥရပ္အေတာ္မ်ားမ်ားကုိကိုယ္ေရးအရာရွိမွတဆင့္
ဆက္သြယ္ရသည္ျဖစ္၍သူ႔အိမ္သုိ႔ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္၏။
ဧည့္ခန္းစားပြဲတြင္ကၽြန္ေတာ္ထုိင္လုိက္ခ်ိန္၌ေအးစက္စက္ျဖစ္ေနေသာ
သူ႔မ်က္ႏွာသည္အတန္ငယ္တင္းမာေန သေယာင္ ထင္ရသျဖင့္၊ကၽြန္ေတာ့္ျပဳဖြယ္ကိစၥကုိေလေျပျဖင့္
တက္သုတ္ရုိက္လုိက္ရသည္။
“ဗုိလ္ၾကီးခင္ဗ်ာ။ဒီလက္ေဆာင္ျခင္းေလးကုိ၊အဘဆီပုိ႔ေပးပါဗ်ာ။
ဒါကဗုိလ္ၾကီးအတြက္ပါ”
ကၽြန္ေတာ့္စကားအဆံုးတြင္သူသည္မွဳန္ေတေတမ်က္ႏွာထားျဖင့္
၊ျပတ္သားတိက်စြာတုန္႔ျပန္သည္။
“ခင္ဗ်ားအဘၾကီးတုိ႔မိသားစုနဲ႔ခင္မင္တယ္ဆုိတာလည္း
ကၽြန္ေတာ္သိတယ္။ဒါမ်ဳိးေတြကုိအမၾကီးသေဘာက်မယ္
ဆုိတာလည္းကၽြန္ေတာ္သေဘာေပါက္တယ္။
အဘၾကီးအတြက္ပစၥည္းကုိေတာ့ကၽြန္ေတာ္ေပးလုိက္ပါ့မယ္။
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ခင္ဗ်ားအခင္မင္မပ်က္ခ်င္ဘူးဆုိရင္၊
ဒါဟာေနာက္ဆံုးအၾကိမ္ျဖစ္ပါေစ။ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ဆုိတဲ့ဟာကုိ
ျပန္ယူသြားပါ”
ဤသုိ႔လွ်င္ကၽြန္ေတာ္သည္အံ့ၾသျခင္းမွ်သာမက၊
ရွက္ရြံ႕ျခင္းေဝဒနာပါေရာေထြးခံစားရင္း၊သူ႔အိမ္မွ
တပ္ဆုတ္ခဲ့ရျပန္သည္။
(၃)
ကၽြန္ေတာ္၏စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ဘဝတေလွ်ာက္လံုးတြင္
တပ္မေတာ္အရာရွိေပါင္းမ်ားစြာကိုထိေတြ႔ဆက္ဆံခဲ့ ဖူးေသာ္ျငားဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံုလုိလူမ်ဳိးကားရွာမွရွားလွသည္။
အစကနဦးကေသာ္ကၽြန္ေတာ္သည္ေလာဘတရားမကင္းႏိုင္သူျဖစ္၍
သူ႔တုံ႔ျပန္မွဳတုိ႔အတြက္၊ရုတ္တရက္အားျဖင့္မေက်မခ်မ္း
ခံစားရေသာ္လည္းေစ့ေစ့ေတြးေလ၊သူ႔ကုိေလးစားေလျဖစ္ရသည္။
သည္ျဖစ္ရပ္တုိ႔ေနာက္ပိုင္းတြင္၊ေတြ႔ထိဆက္ဆံမိေလသမွ်
တပ္မေတာ္အရာရွိတုိ႔၏ စိတ္ထားခံယူခ်က္မွာ ဗိုလ္ၾကီးထြန္းအံုနွင့္ႏွဳိင္းစာလွ်င္ဆီႏွင့္ေရပမာကြာျခားလွ၏။
ဂုဏ္သိကၡာကုိမေထာက္၊ကိုယ္ က်ဳိးအတြက္ စိတ္အားထက္သန္ေနၾကသူမ်ားကုိသာေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည္။
ထုိသုိ႔ေတြ႔ရေလဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံုကုိသတိရေလျဖစ္ရသည္။
ခါးသီးလွေသာဘဝအေတြ႔အၾကံဳမ်ားေၾကာင့္၊ကၽြန္ေတာ့္အေနျဖင့္
ကိုယ့္ကုိယ္ကုိျပန္လည္ဆင္ျခင္လာႏုိင္ခ်ိန္၊တတုိင္းတျပည္လံုး
ဆင္းရဲတြင္းနက္သထက္နက္လာခ်ိန္တြင္ဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံုကုိ
ပုိ၍ေအာက္ေမ့ရသည္။
ထုိအခ်ိန္မ်ားတြင္ဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံုလုိလူမ်ဳိးစစ္တပ္ထဲမွာၾကာရွည္
ခံႏုိင္ပါ့မလား။ထုိက္တန္ေသာေနရာရႏိုင္ပါ့မလားဟူေသာ
အေတြးမ်ဳိးမၾကာခဏဝင္ေရာက္လာတတ္သည္။
ကၽြန္ေတာ့္အေတြးမမွားပါ။မၾကာေသးမီက၊ဖူးခက္သုိ႔အလည္ေရာက္
လာသည့္ကၽြန္ေတာ့္မိတ္ေဆြေဟာင္း(အဆုိပါတုိင္းမွဴးေဟာင္း၏
ကုိယ္ေရးအရာရွိေဟာင္း)ဗုိလ္ၾကီး(ျငိမ္း)ေက်ာ္ေဇာ၏အဆုိအရ
ဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံုတစ္ေယာက္၊ဒုတိယဗုိလ္မွဴးၾကီးအဆင့္ျဖင့္
အရပ္ဖက္ဌာနတစ္ခုသုိ႔ေျပာင္းေရြ႕သြားျပီဟုဆုိပါသည္။
အဆုိပါတုိင္းမွဴးဝန္ၾကီးဘဝတြင္၊ေတာင္ကုိးရီးယားႏိုင္ငံသုိ႔ပထမဆံုးအ ၾကိမ္အျဖစ္မန္မာအလုပ္သမားမ်ားေစလႊြတ္ႏိုင္ခဲ့ရာ၊အဆုိပါလုပ္ငန္းစဥ္တြင္ဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံု၏အခန္းက႑မွာ အထူးအေရးပါခဲ့သည္ ဟုလည္း၊ဂုဏ္ျပဳစကားဆုိပါသည္။
ေခတ္ဆုိးစနစ္ဆုိးၾကီး၏သင္ၾကားမွဳေၾကာင့္၊ဌာနဆုိင္ရာတုိင္းလုိလုိ
အက်င့္ပ်က္လာဘ္စားမွဳတုိ႔လႊမ္းမုိးေနခ်ိန္တြင္ဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံု
သုိ႔မဟုတ္ကုိထြန္းအံုတစ္ေယာက္၊မည္သုိ႔မည္ပံု
စခန္းသြားေနပါေလသနည္း။
(၄)
ဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံုႏွင့္ကၽြန္ေတာ္မဆံုေတြ႔ျဖစ္ခဲ့သည္မွာႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္
နီးပါးမွ်ၾကာေညာင္းခဲ့ေလ ျပီ။ အထူး သျဖင့္ယခုအခ်ိန္ကဲ့သုိ႔ (၂၀၁၅)အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲနီးလာခ်ိန္တြင္
ကုိထြန္းအံုကုိကၽြန္ေတာ္ပုိ၍ သတိရ မိသည္။
လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ား၊
တပ္မွထြက္၍ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ၾကသည္။အနယ္နယ္အရပ္ရပ္မွာ
မဲဆြယ္စည္းရံုးေဟာေျပာၾကသည္။တုိင္းျပည္၏ပကတိအေျခအေနကုိ
ထင္ဟပ္ျခင္းမရွိေသာ၊လူထု၏ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႏွင့္ကင္းကြာေသာ
၊ေခတ္ေဆြးေခတ္ေဟာင္းစကားလံုးမ်ားျဖင့္၊ၾကိဳတင္ေရးသားလာသည့္
စာသားမ်ားကုိ ဖတ္ျပၾကသည္။
လက္ရွိသမၼတၾကီး၏လူထုအၾကားေဟာေျပာခ်က္ကုိေထာက္ရွဳလွ်င္ပင္
ကြန္ျမဴနစ္စနစ္ဟူ သည္၊မည္သည့္စနစ္မ်ဳိးျဖစ္ေၾကာင္း၊ သိရွာဟန္မတူေခ်။ႏုိင္ငံတကာဗဟုတေခါင္းပါးလွေၾကာင္း
ျမင္သာလြန္းသျဖင့္သူတုိ႔ေဟာေျပာသမွ်၊လူထုအတြက္ျပက္လံုး
သဖြယ္ခ်ည္းျဖစ္ရသည္။
မဲစာရင္းမွားရျခင္းအတြက္မီဒီယာမ်ားတြင္တာဝန္ရွိသည္။
မဲစာရင္းအမွားမွာကြန္ျပဴတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။မဲစာရင္းမွာ
၃၀%သာမွန္ႏိုင္မည္။ဆႏၵမဲလက္မွတ္တြင္အေရာင္မွားေနျခင္းမွာ
အင္ဒုိနီးရွားစကၠဴေၾကာင့္ျဖစ္သည္။….. သည္။…..သည္ ဟူေသာ၊ေရြးေကာက္ပြဲ၏တာဝန္အရွိဆံုးပုဂၢိဳလ္ေကာ္မရွင္
ဥကၠ႒ၾကီး၏တေန႔တမ်ဳိးမရုိးႏုိင္ေသာဆင္ေျခဆင္လက္မ်ား
ကုိလည္းၾကားေနရဆဲျဖစ္သည္။
အဆုိပါရာထူးေနရာမ်ားတြင္ဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံုကဲ့သုိ႔ေသာ
တပ္မေတာ္အရာရွိမ်ဳိးခ်ည္းသာျဖစ္ပါမူ၊အဘယ္မွ်ေကာင္းေလမည္နည္း။
လက္ရွိအေျခအေနတြင္တပ္မေတာ္၏အခန္းက႑သည္
အေရးပါဆဲျဖစ္၍တုိင္းျပည္ႏွင့္လူထုေကာင္းစားေရးအတြက္၊
အၾကားအျမင္ဗဟုသုတမ်ားသူပီပီေဆြးေႏြးတုိင္ပင္သင့္သူႏွင့္
တုိင္ပင္၊လက္တြဲသင့္သူႏွင့္လက္တြဲေပလိမ့္မည္။
ထုိထုိေသာပစၥကၡအေျခအေနမ်ားေၾကာင့္၊ယခုတေလာ
ဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံုကုိကၽြန္ေတာ္ပုိ၍သတိရမိျခင္းျဖစ္ပါသည္။
ယခုလတ္တေလာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းမ်ား၏လုပ္ရပ္၊
အျပဳအမူႏွင့္၊စကားသံတုိ႔ကုိဗုိလ္ၾကီးထြန္းအံုမလြဲမေသြ ၾကားသိေနေပလိိမ့္မည္။
ထုိအခ်ိန္တြင္သူသည္ထုိသူမ်ားကုိယ္စားရွက္စႏိုးျဖစ္ေနမည္ေလာ။
သုိ႔တည္းမဟုတ္။အဆုိပါစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားအား၊
တစ္ေန႔လွ်င္ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီစာဖတ္ခုိင္းထားေလမည္ေလာ၊
ကၽြန္ေတာ္ေစာေၾကာေတြးေတာေနမိေလသည္။ ။