Article 0

ယေန႕ထုတ္ဆဲဗင္းေဒးဂ်ာနယ္
၀၈ ၊ ၀၁ ၊ ၂၀၁၃

အခန္း(၁၁)

အတၱခါးခါး၊ဘဝဟာ ေကာ္ဖီခါး။

"ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ဒီလုိ ကမ္းမျမင္လမ္္းမျမင္ပင္လယ္ၾကီးထဲက ရုန္းရင္းဆန္ခတ္ကိစၥၾကီးမွာ ရာမန္လုိ ဆယ့္ ေလးႏွစ္သား ကေလးငယ္က ဘာမွ ဝင္စြက္လုိ႔မရႏိုင္ပါဘူး။ အေနမတတ္၊အေျပာအဆုိမတတ္ရင္ ေရထဲကန္ခ်ျပီး လက္စ ေဖ်ာက္တာေတာင္ ခံရအံုးမယ္။လြိဳင္ေဆာ့ဖ္ရဲ့ ပင္လယ္ဓားျပမွဳဟာ ရာဇဝတ္ေဘးေျပးမလြတ္ဆုိတဲ့ ဆုိရုိးနဲ႔ေတာ့ အံဝင္ ေနတယ္ဗ်။ ဒီအမွဳနဲ႔ လြိဳင္ေဆာ့ဖ္ အပါအဝင္ နဖူးစာစက္ေလွရဲ့ ေလွသားအားလံုးအဖမ္းခံရျပီး ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ နန္းစံၾက ရတယ္"

"တကယ္ေတာ့ လြိဳင္ေဆာ့ဖ္ လက္စြမ္းျပလုိက္တဲ့ ၾကယ္နီစက္ေလွရဲ့ပုိင္ရွင္ဟာ ဦးကင္းတဲ့ဗ်။ ဦးကင္းကလည္း ေခသူမ ဟုတ္ဆုိတဲ့အထဲက လုိ႔ဆုိရမယ္။သူ႔ေနာက္မွာ ထုိင္းဖာဖီးယားေတြ ရွိေနသတဲ့။ သူ႔ေလွလက္စေဖ်ာက္ခံရတဲ့ အမွဳကုိ ႏွစ္ႏုိင္ငံ အာဏာပုိင္ေတြနဲ႔ေကာ၊ထုိင္းမာဖီးယားေတြနဲ႔ပါ ေတာနင္းျပီး သတင္းအစအနရွာတယ္။ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ၾကယ္နီ စက္ေလွရဲ့ ပဲ့နင္းဟာ ေရထဲကန္ခ်ခံရရာကေန ေဘးမသီရန္မခပဲ ဦးကင္းဆီ ျပန္ေရာက္လာျပီး ျဖစ္ပ်က္ပံု အလံုးစံုကုိ ျပန္သံေတာ္ဦးတင္ႏုိင္တာေၾကာင့္ လြြိဳင္ေဆာ့ဖ္တုိ႔ တဖြဲ႔လုံး ရံုးတင္ခံၾကရေရာေပါ့ဗ်ာ။ဦးကင္းဆုိတာ ထုိင္းလူမ်ဳိးဗ်။ ထုိင္းတခ်ဳိ႕ရဲ့နာမည္ေတြရဲ့ ေရွ႕မွာ ဗမာနာမည္ေတြလုိပဲ "ဦး""ကုိ"တပ္ေခၚေလ့ရွိၾကတယ္။ေထာင္နန္းစံရတဲ့ လြိဳင္ေဆာ့ဖ္ရဲ့ တပည့္လက္သားအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေထာင္ထဲမွာ ေသကုန္ၾကသတဲ့။ အမယ္၊ လြိဳင္ေဆာ့ဖ္ကေတာ့ ဆယ္ႏွစ္နီးပါး ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့ရျပီး အခုအခ်ိန္အထိ ရေနာင္းျမိဳ႕မွာ က်န္းမာပကတိ ခ်မ္းသာစြာရွိေနတုန္းဗ်။ အေတာ္ေတာ့ အုိစာသြားျပီေပါ့ဗ်ာ"

"ေနဦးဗ်။ရာမန္ေျပာျပတဲ့ ထုိင္းျမန္မာနယ္စပ္က ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာတခ်ဳိ႕ဟာ စိတ္ဝင္စားစရာေတာ့အေကာင္းသားဗ်။ဆိုနာဆုိတဲ့ ပင္လယ္ထဲက ငါးေတြကုိ ၾကည့္ႏုိင္တဲ့ ကိရိယာဟာ ဝါးတန္းေလွေတြ မွာသာ အသံုးမ်ားသတဲ့။ အၾကမ္းဖ်ဥ္းသေဘာကေတာ့ ငါးအုပ္ရွိတဲ့ ေနရာ၊ပင္လယ္ျပင္ရဲ့ေကာင္းကင္မွာ ငွက္အုပ္ေတြ ပ်ံဝဲေနတတ္သတဲ့။ေနာက္ေတာ့ ငါးအုပ္ေတြဟာ အထူးသျဖင့္ ပင္လယ္ထဲက ကၽြန္းေတြအနားတဝိုက္မွာ လွည့္ျပီး အုပ္စုဖြဲ႔ က်က္စားတတ္ၾကတယ္။ ငါးေတြဟာ ကၽြန္းခိုတတ္ၾကတယ္ဆုိပါေတာ့။ မုိးရြာတဲ့အခါ ကၽြန္းေတြေပၚက စီးက်လာတဲ့ ေျမဆီေျမႏွစ္ေတြ၊ ပုိးဖလံေတြ၊သစ္ရြက္ေျခာက္ေတြဟာ ငါးေတြသိပ္ၾကိဳက္တဲ့အစာပဲတဲ့ဗ်။အမယ္၊ငါးမွာလည္း အသိ ဥာဏ္ရွိတယ္ေျပာရမလားပဲ။ငါးေတြဟာ ဗမာေရတပ္စစ္သေဘၤာၾကီးေတြနားမွာလည္း ခုိေအာင္းေနတတ္ၾကသတဲ့။ ဒီသေဘၤာၾကီးေတြဟာ သူတုိ႔ကုိဖမ္းမဲ့ သေဘၤာေတြမဟုတ္ဘူးဆုိတာ ငါးေတြအလိုလုိသိၾကတယ္ထင္ပါ့။ေအးေပါ့ဗ်ာ။ သဘာဝတရားၾကီးက ငါးသတၱဝါေတြကိုေပးအပ္ထားတဲ့အသိတရားေပါ့။ဗမာေရတပ္သေဘၤာၾကီးေတြဆီက စြန္႔ပစ္လုိက္တဲ့ စားၾကြင္းစားက်န္ေတြေၾကာင့္လည္း တေၾကာင္းပါမယ္ထင္ပါရဲ့"

"စကားမစပ္ ငခၽြတ္ကေလးရာမန္ဟာ ထုိင္းငါးဖမ္္းစက္ေလွေလာကမွာ ဖုက်တ္ကန္ ျဖစ္လာေသးသတဲ့ဗ်။ ဖုက်တ္ကန္ ဆုိတာ အလုပ္ၾကပ္၊မန္ေနဂ်ာဆုိတဲ့အဓိပၸါယ္ပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံသား မြန္ထားဝယ္ေတြကေတာ့ ဖုိးၾကက္ကန္းလုိ႔ ေခၚၾက သဗ်။ရာမန္ ဖုိးၾကက္ကန္း ျဖစ္လာပံုကလည္း တမ်ဳိးဆန္းတယ္ဆုိရမယ္။လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ဝန္းက်င္ကေပါ့။

ရာမန္ဟာ ငါးဖမ္းေလွတစီးနဲ႔အတူ ဗမာ့ပင္လယ္္ျပင္ထဲကေန ငါးကဲ့ျပီး ထုိင္းဖက္ကုိျပန္အလာ၊ ေကာ့ေသာင္းနားက မပုေတးကၽြန္း နားေရာက္ေတာ့ ထုိင္းငါးဖမ္းေလွ အစီးသံုးဆယ္ေလာက္ကုိ ဗမာေရတပ္သေဘၤာ (၄၀၂)က ဖမ္းထားတာ ေတြ႔ရသတဲ့ဗ်။ ရာမန္တုိ႔ေလွလည္း အဖမ္းခံရတာပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ပထမေလွအစီးသံုးဆယ္ကုိ မနက္အေစာၾကီးက ဖမ္းထားတာတဲ့ဗ်။ စက္ေလွပုိင္ရွင္က ထုိင္းလူမ်ဳိးျဖစ္ေပမဲ့ ေလွေပၚပါလာတဲ့ ေလွသားအားလံုးဟာ ထားဝယ္ေတြခ်ည္းပဲ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ဖမ္းထားတဲ့ ေရတပ္က ထားဝယ္စကားကုိ နားမလည္ၾကဘူးတဲ့။ဒီအခ်က္ကလည္း ေတာ္ေတာ္ သဘာဝက်တယ္ဆုိရမယ္။ က်ေနာ္ထုိင္းကိုေရာက္စက ထားဝယ္ေတြမြန္ေတြေျပာတဲ့ စကားကုိ လံုးလံုးကို နားမလည္ဘူး ဗ်ာ။ထားဝယ္လူမ်ဳိးေတြဟာ အလန္႔တၾကားေရရြတ္တဲ့အခါ "မိေဝ၊ မိေဝ"လုိ႔ ထ ထေအာ္တတ္ သဗ်။က်ေနာ္ဆုိတဲ့ ခပ္တံုးတံုးေကာင္ကလည္း "မိေဝ"ဆုိတဲ့အမ်ဳိးသမီးဟာ ဘယ္က ပါလိမ့္။ သူတုိ႔နဲ႔ဘာေတာ္ပါလိမ့္ ေပါ့။ အေနၾကာလာလုိ႔ စပ္စုျပီးေသခ်ာေမးၾကည့္မွ လက္စသတ္ေတာ့ "မိေဝ"ဆုိတာ အေမကိုတ တာကုိး။ခလုပ္ထိမွ အမိတ ဆုိတဲ့စကားအတုိင္း အခက္အခဲၾကံဳေတာ့ အေမကို တတာေပါ့ဗ်ာ"

"ဗမာေရတပ္က မင္းတုိ႔ဘယ္ကလာတာလဲ ေမးလုိက္တုိင္း ထားဝယ္ေလွသားေတြက "ခယန္႔ ခယန္႔"လုိ႔ခ်ည္းေျဖသတဲ့။ အမွန္က "ခယန္႔"ဆုိတာ "ခင္ဗ် ခင္ဗ်"လုိ႔ေျပာတာဗ်။ဗမာေရတပ္ကေမးတာကုိ ထားဝယ္သားေတြက နားမလည္၊ ထားဝယ္သားေတြေျပာတာကုိ ဗမာေရတပ္သားေတြက နားမလည္၊ ဂ်ာေအးသူ႔အေမရုိက္ျပီး ေရတပ္သားသားေတြဟာ အရက္ေသာက္လုိက္၊ ထားဝယ္ေလွသားေတြကုိ ထ ရုိက္လုိက္၊ လုပ္ေနလုိက္တာ ညေနေစာင္းလည္းေရာက္လာေရာ အဲဒီဇာတ္လမ္းထဲကုိ ရာမန္ဝင္လာေရာဆုိပါေတာ့။

ဟုတ္တယ္ေလ။ ရာမန္တုိ႔ငါးဖမ္းေလွကို ဖမ္းမိလုိ႔ ရာမန္ကုိ စစ္တဲ့အလွည့္လည္းေရာက္ေရာ မႏၱေလးသား ရာမန္ရဲ့ ဗမာ စကားကုိ ဗမာေရတပ္သားေတြအားလံုး နားလည္ေတာ္မူၾကသကုိး"

"ဒီမွာတင္ဗမာေရတပ္အရာရွိက ေဟ့ေကာင္၊ကုလားေလး၊ ဒီေကာင္ေတြေျပာတာကို မင္းဘာသာျပန္စမ္းကြာ ဆုိျပီး စကား ျပန္လုပ္ခိုင္းရာကေန ဗမာအခ်င္းအခ်င္း ေၾကာ(ေဂ်ာ)သိေနတဲ့ ရာမန္က အဲဒီျပႆနာကုိ ၾကားဝင္ေျဖရွင္းေပးႏုိင္ခဲ့ေရာ ဆုိပါေတာ့။ ရာမန္လူရည္လည္တာလည္း ပါသေပါ့။ ရွင္းနည္းကေတာ့ မခက္လွပါဘူး။ စက္ေလွအစီးသံုးဆယ္မွာ ဘာေတြ ပါသလဲ၊ေငြဘယ္ေလာက္ေပးႏုိင္သလဲဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ပါပဲ။ ရာမန္ရွင္းပံုရွင္းနည္းကေတာ့ သင္းတယ္ဆုိရမယ္။ ဗမာေရတပ္ သေဘၤာဆီက ပုဆုိးတထည္ေတာင္း၊ပုဆုိးရဲ့တဖက္ကို ၾကိဳးနဲ႔စည္းျပီး အလွဴခံခြက္လုပ္လုိက္ေရာတဲ့။ ေနာက္ စက္ေလွ အစီးသံုးဆယ္ေပၚက ထားဝယ္ေလွသားေတြဆီမွာပါတဲ့ ထုိင္းဘတ္ေငြမွန္သမွ် အလွဴခံထည့္ၾကေပေရာ့ ေပါ့။ေရတပ္က လႊတ္ေပးမယ္ဆုိတာ နားလည္တဲ့ ကုိေရႊြထားဝယ္သားမ်ားကလည္း ရွိသမွ်ေငြေတြ ပံုေအာျပီးထည့္ လုိက္ၾကတာ ပုဆုိးတကြင္းစာ အျပည့္ရသတဲ့ဗ်ာ။ဒီမွာတင္ စက္ေလွအစီးသံုးဆယ္ဟာ ရေနာင္းဖက္ကမ္းကုိ ေဘးမသီရန္မခ ျပန္ေရာက္လာေရာဆုိပါေတာ့"

"ေနာက္တေန႔မနက္လည္းက်ေရာ ထုိင္းငါးဖမ္္းစက္ေလွ ပုိင္ရွင္ေတြဟာ ရာမန္ကုိ အသည္းအသန္ေတာနင္းရွာၾကပါေတာ့ တယ္။ ရာမန္ခမ်ာ "ငါလုပ္ေပးမိတာ ဒုကၡေရာက္ကိန္းေတာ့ ဆုိက္ျပီ"ဆုိျပီး စက္ေလွပုိင္ရွင္ေတြစုေနတဲ့ ရေနာင္း စဖန္ဖလား ဆိပ္ကမ္းကုိ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔လုိက္သြားရွာသတဲ့။ဆိပ္ကမ္းမွာ အဆင္သင့္ရွိေနတဲ့ ထားဝယ္ေလွသားေတြ ဟာ ရာမန္႕ကုိ လည္းျမင္ေရာ... ၊ "ဟာ ။ ဟုတ္တယ္၊ဟုတ္တယ္ ။ သူပဲ ။ သူပဲ ။ ဗမာေရတပ္က ဖမ္းထားတဲ့ က်ေနာ္တုိ႔ စက္ေလွေတြကုိ လြတ္ေအာင္ ဝင္ညွိေပးတာ သူပဲ။ဒီလူက ဗမာေရတပ္နဲ႔ သိပ္ပုိင္တယ္"ဆုိျပီး ဝုိင္းေအာ္ၾကမွ ရာမန္ အသက္ရွဴမွန္ေတာ့ သတဲ့။ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရေနာင္းျမိဳ႔ခံငါးဖမ္းစက္ေလွပုိင္ရွင္ေတြဟာ ရာမန္႕ကို ဧရာမေက်းဇူးရွင္ စာရင္းသြင္းၾကျပီး သူတုိ႔ ငါးဖမ္းစက္ေလွေတြ ဗမာေရတပ္အဖမ္းမခံရေလေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ လစာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ အလုပ္ခန္႔လုိက္ေရာေပါ့ ဗ်ာ။ဒီမွာတင္ ရာမန္ဟာ ဖုိးၾကက္ကန္းဘဝကုိ ၾကက္ကန္းဆန္အုိးတုိးျပီး ေရာက္လာေတာ့ တာပါပဲ"

"ဖုိးၾကက္ကန္းျဖစ္လာတဲ့ ရာမန္ဟာ ထုိင္းျမန္မာနယ္စပ္ပင္လယ္ျပင္မွာ ငါးခိုးဖမ္းတာ၊ထုိင္းငါးဖမ္းစက္ေလွပုိင္ရွင္ေတြနဲ႔ ဗမာေရတပ္အေပးအယူ လုပ္ၾကတဲ့ဇာတ္လမ္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကုိ သိေနတယ္ဗ်။မွတ္သားစရာေကာင္းတဲ့ အခ်က္က ေတာ့ တကမၻာလံုးမွာ ငါးအခုိးဆံုးႏုိင္ငံဟာ ထုိင္းႏုိင္ငံပါပဲလုိ႔ ရာမန္က ဆုိေလရဲ့။သူ႔အေတြ႔အၾကံဳအရ ထုိင္းငါးခုိးစက္ေလွ ေတြဟာ ေတာင္ကုိးရီးယားေရျပင္ပုိင္နက္အထိ ဝင္ျပီး ငါးခိုးဖမ္းၾကသတဲ့"

"ဗမာေရပုိင္နက္ထဲက ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ ကၽြန္းေတြရဲ့အနီးတဝိုက္ အုပ္စုဖြဲ႔ရွိေနတဲ့ငါးေတြကုိ ဖမ္းခြင့္ရႏိုင္ဖုိ႔ ထုိင္း ငါးဖမ္း စက္ေလွေတြဟာ ဗမာ့ေရတပ္နဲ႔ အေပးအယူလုပ္တဲ့ကိစၥဟာ ဘယ္ေလာက္ၾကီးက်ယ္သလဲ ဆုိရင္ ဆာဒက္ၾကီး ကၽြန္းမွာ ေျခာက္လေလာက္တာဝန္က်တဲ့ ဗမာေရတပ္သားတဦးဟာ ကုန္းေပၚျပန္တက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ထုိင္းေရႊဘတ္ၾကိဳး ေတြ ဟုိုေခတ္ကလက္တုိဂ်င္ႏုိ႔မုန္႔ဗူးနဲ႔ တဗူးအျပည့္ေဝစုရၾကသတဲ့။က်ေနာ္တုိ႔လူပ်ဳိေပါက္တုန္းက ေခတ္စားခဲ့တဲ့ ေလးေထာင့္ ေရႊတံုးေလးေတြနဲ႔ ဒီဇုိင္းေဖာ္ထားတဲ့ ၊ဘတ္ၾကိဳးလုိ႔ တျပည္လံုးလူသိမ်ားခဲ့တဲ့ ေရႊဆြဲၾကိဳးေတြေပါ့ဗ်ာ။ ဆုိလိုတာက ထုိင္းငါးဖမ္းစက္ေလွေတြဟာ ဗမာေရတပ္ကို ထုိင္းဘတ္ၾကိဳးေတြ လာဘ္ထုိးျပီး ငါးခုိးခြင့္ ရၾကသေပါ့။ ဗမာေရတပ္ဟာ အေပးအယူ လုပ္ျပီးရင္ စိတ္ေအးခ်မ္းသာစြာငါးဖမ္းနိုင္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ထုိင္းငါးဖမ္းစက္ေလွေတြေပၚမွာ အလံတင္ျပီး အခ်က္ျပဖုိ႔ လိေမၼာ္ေရာင္အလံေလးေတြထုတ္ေပးထားသတဲ့"

အဲဒီလာဘ္ေပးလာဘ္ယူ အရွဳပ္ေတာ္ပံုတစ္ခုေၾကာင့္ ၁၉၈၈ မတုိင္ခင္၊ဆာဒက္ၾကီးကၽြန္းမွာ တာဝန္က်ဖူးတဲ့ ဆာဒက္ၾကီး ကၽြန္းစီအုိ ဒုတိယ ဗုိလ္မွဴးၾကီး ဥာဏ္ထြန္းဟာ သူ႔ကုိယ္သူ သတ္ေသသြားဖူးသတဲ့ဗ်။ သူကေတာ့ လူရုိးလူေကာင္းလုိ႔ ဆုိပါတယ္။ သူ႔တပည့္ေတြ လုပ္တာကုိ သူေခါင္းခံသြားတဲ့သေဘာတဲ့ဗ်ာ။သူ႔တပည့္ လက္ေထာက္စီအုိ ဗုိလ္မွဴးေအာင္ျမင့္ ကေတာ့ ဝါသနာတမ်ဳိးတဲ့။ဗိုလ္မွဴးေအာင္ျမင့္ဟာ ထုိင္းငါးဖမ္းစက္ေလွေတြေပးတဲ့ ဘတ္ၾကိဳးကုံး ေတြမွာ ပါတ့ဲ ခ်ိတ္(ဂ်ိတ္) ကေလးေတြကုိ ခ်ည္းေရြးျပီး စုေဆာင္းသတဲ့။ သူတပည့္ေတြ ေဝစုရတဲ့ ေရႊဆြဲၾကိဳးကံုးေတြတုိင္းရဲ့ ခ်ိတ္(ဂ်ိတ္) ေတြကုိ ျဖဳတ္ျဖဳတ္ျပီး အမွတ္တရ ယူထားေလ့ရွိသတဲ့ဗ်"

"နယ္စပ္ေရပုိင္နက္မွာ အေနၾကာလာတဲ့ ဗမာေရတပ္ကလည္း တျဖည္းျဖည္းလူရည္လည္လာတယ္ဆုိရမယ္။ ဗမာဘက္ ျခမ္းက ပုဇြန္ထုတ္ေတြဟာ အရည္အေသြးလည္းျမင့္၊ေစ်းႏွဳန္းလည္း ခ်ဳိတာေၾကာင့္ တနသာၤရီတုိင္းထဲက ဘိတ္၊ ထားဝယ္ အရပ္ေဒသေတြဆီကေန ပုဇြန္ေတြဝယ္ျပီး ထုိင္းဘက္ကို ခိုးသြင္းၾကတဲ့ ကိစၥမ်ဳိးဆုိပါေတာ့။ ခုိးသြင္းတဲ့ေလွေတြဟာ ေလွဝမ္းထဲမွာ ပုဇြန္ေတြထည့္၊အေပၚကေန မီးေသြးေတြဖုံးျပီး မီးေသြးေလွေယာင္ေဆာင္ၾကသတဲ့။ အစပုိင္းမွာေတာ့ မီးေသြးေလွလုိ႔ေျပာရင္ ေလွအေပၚပုိင္းကုိလွန္ေလွာၾကည့္တယ္။ မီးေသြးေတြေတြ႔တယ္။လြတ္ေစေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပုိင္းမွာ မီးေသြးေလွပါလို႔ေျပာတဲ့ ေလွရဲ့ ဝမ္းဗုိက္ထဲက ေရကုိ လက္နဲ႔ဆင္းစမ္းလုိက္လို႔ ေရခဲေရလုိေအးေနျပီဆုိရင္ မီးေသြးေလွသမားကုိ နားရင္းရုိက္ျပီး "ပုဇြန္ကီလုိဘယ္ေလာက္ပါသလဲေျပာစမ္း"ဆုိျပီး အမိဖမ္းႏိုင္ၾကသတဲ့။ ေအးေလ။ ေလွေအာက္ပုိင္းမွာ ပုဇြန္ေတြကုိ ေရခဲရုိက္ျပီးတင္လာတာမုိ႔ ဘယ္ေျပးလြတ္ပါ့မလဲ။ခင္ဗ်ား တစ္ခုသတိျပဳရမွာက ဗမာဘက္ျခမ္းကုိ ငါးလာခုိးတဲ့ ေလွသားအားလံုးဟာ မြန္ဗမာထားဝယ္ဆုိတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံသားခ်ည္းပဲတဲ့ဗ်ာ။ဒါေၾကာင့္ ဗမာ့ေရတပ္အေနနဲ႔ ကိုင္တြယ္တဲ့ ေနရာမွာ အေတာ္ကုိ ကသိကေအာက္ျဖစ္မွာအမွန္ပဲ။ ထုိင္းငါးဖမ္းေလွပုိင္ရွင္ေတြ ကလည္း ဒီအကြက္ကုိ အပုိင္နင္းျပီး အခ်ီၾကီးအပြၾကံၾကတာပါပဲ။တခါတေလ ပံုစံတူငါးဖမ္းေလွေတြလုပ္ထားျပီး စက္ေလွတစီးတုိက္ငါးျပည့္ျပီဆုိရင္ ေနာက္ထပ္ အေရာင္တူ ပံုစံတူ ငါးဖမ္းစက္ေလွတစီးအစားထုိးျပီး ဝင္ဖမ္းတတ္ၾက ေသးသတဲ့။ မအူမလည္ ဗမာေရတပ္က ေနာက္ထပ္ဝင္လာတဲ့စက္ေလွကုိလာၾကည့္မိတဲ့အခါ "သူတုိ႔ခမ်ာ ခုထက္ထိ ငါးဖမ္းမရေသးပဲကုိး"ဆုိျပီး သူခိုးကုိျပန္သနားေနတတ္တာမ်ဳိးလည္း ရွိေသးသတဲ့"

ကုိသက္ခိုင္၏ ထုိင္းျမန္မာနယ္စပ္ ငါးခိုးဇာတ္လမ္း ဤေနရာသုိ႔အေရာက္တြင္ ဆာရက္ဆင္တံတားၾကီးရွိ ရဲဂိတ္ကုိ လွမ္း ျမင္ေနရေခ်ျပီ။ဆာရက္စင္တံတားၾကီးသည္ ဖန္ငကုန္းေျမႏွင့္ ဖူးခက္ကၽြန္းကုိ ဆက္သြယ္ထားသည့္ တခုတည္းေသာ ကုန္းလမ္းဝင္ေပါက္ျဖစ္သည္။ဖူးခက္ျမိဳ႔သုိ႔ ဝင္ေရာက္လာမည့္ တရားမဝင္ေရြ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ားႏွင့္ တရားမဝင္ ကုန္ပစၥည္းမ်ဳိးစံုကုိ တင္းၾကပ္စြာစစ္ေဆးသည့္ ရဲဂိတ္သည္ ဆာရက္ဆင္တံတားၾကီးအဆင္း ဖူးခက္ကၽြန္းဘက္မွာ တည္ရွိျပီး ေခတ္မီစစ္ေဆးေရးကိရိယာမ်ား ျပည့္စံုစြာတပ္တင္ထားသည့္ဂိတ္ေပတည္း။

ကုိသက္ခိုင္သည္ ဆာရက္ဆင္ရဲဂိတ္ရွိရာသုိ႔ ဣေျႏၵရရပင္ ကားကုိေမာင္းဝင္သြားသည္။ထုိစဥ္မွာပင္ တာဝန္က် ထုိင္းအရာ

ရွိတစ္ဦး က်ေနာ္တုိ႔ကားရွိရာသုိ႔ ခတ္သုတ္သုတ္ေလွ်ာက္လာျပီး ကုိသက္ခိုင္ကုိ လက္အုပ္ခ်ီလ်က္ လွဳိက္လွဲပ်ဴငွာစြာ ႏွဳတ္ဆက္သည္။

"ဟာ အကုိၾကီး ဂၽြန္၊ မေတြ႔တာၾကာျပီေနာ္"

"ေအး၊ဟုတ္ပါ့ ထံုခ်ဳိင္းေရ။ ဘာလုိလုိနဲ႔ တုိ႔ႏွစ္ေယာက္မေတြ႔တာ ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေရာ့မယ္"

သူတုိ႔ႏွစ္ဦးအျပန္အလွန္ႏွဳတ္ဆက္ေနၾကသည္မွာ ထုိင္းဘာသာစကားျဖင့္ျဖစ္ပါသည္။ကုိသက္ခိုင္သည္ အဆင့္ျမင့္ထုိင္း စကားကုိ ေရလည္ရည္မြန္စြာ ေျပာဆုိႏိုင္ရံုမက ထုိင္းစာကိုပါေကာင္းစြာဖတ္ရွဳႏိုင္သူျဖစ္၏။အဆုိပါႏွဳတ္ဆက္စကားအဆံုး တြင္ ထုိင္းရဲအရာရွိထံုခ်ဳိင္းသည္ ဖမ္းဆီးထားေသာ ျမန္မာပစၥည္းအိတ္မ်ားကုိ က်ေနာ္တုိ႔ကားေပၚသုိ႔ သူကုိယ္တုိင္ဝို္င္း တင္ေပးေနေလသည္။တံတားဂိတ္က ျမန္မာပစၥည္း အဖမ္းခံရသည့္ ျပႆနာသည္ ငါးမိနစ္အတြင္း ျပီးဆံုးသြားသည့္ အျဖစ္ေၾကာင့္ အျပန္လမ္းမွာ ကုိသက္ခိုင္ကုိ က်ေနာ္စပ္စုမိျပန္သည္။

"ခင္ဗ်ား ဥစၥာပုိင္လွခ်ည့္လားဗ်။ ဘာတခြန္းမွေတာင္ ေျပာစရာ မလုိပဲ ျပီးသြားတာ အေတာ့္ကို အံ့ၾသစရာပါပဲ"

"ဘာမွ ေထြထူးျပီး အထင္ၾကီးစရာ မရွိပါဘူးဗ်ာ။ ဒီလုိအျဖစ္မ်ဳိး အခက္အခဲမ်ဳိးေတြကုိ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ က်ေနာ္ဟာ ထြက္ေပါက္တစ္ခုကုိ အသည္းအသန္ရွာေဖြရာကေန ခုလုိ ခ်ိတ္ဆက္မိၾကတာဆုိပါေတာ့"

"အင္း၊ ဒါဆုိ ခင္ဗ်ားရဲ့ ထြက္ေပါက္ရွာပံုေလးကုိ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ပါဦးဗ်။ပစၥည္းေတြလည္း ျပန္ရေနျပီပဲ။ ေအးေအး ေဆးေဆးေပါ့"

"ေအးေပါ့ဗ်ာ။ အခုေန ခင္ဗ်ားအျမင္မွာေတာ့ က်ေနာ္ဟာ လူစြမ္းေကာင္းၾကီးျဖစ္ေနမွာေပါ့။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ဒီဘဝဒီအေျခအေနကုိ ေရာက္ဖုိ႔ ခါးသီးစပ္ဖ်ဥ္းတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြကုိ ျဖတ္ခဲ့ရတာပါပဲ။ခဏေလးဗ်ာ။ ရာမန္စိတ္ပူ ေနမယ္။ သူ႔ကုိ ဖုန္းဆက္လုိက္အံုးမယ္"

ဤသုိ႔လွ်င္ ကိုသက္ခိုင္ထံမွ ရာမန္႔ေခၚဘုိင္ၾကီးထံသုိ႔ "ေဟ့ေကာင္၊ရာမန္။ မင္းခ်ာတိတ္မပစၥည္းေတြျပန္ရျပီ။ ငါ့အိမ္ကုိ လာယူခုိင္းလုိက္ေတာ့ "ဟူေသာ ဖုန္းဆက္သည့္စကားအဆံုးတြင္ သူ၏ထုိင္းႏုိင္ငံသုိ႔ အေျခခ်ကာစ ခါးသီးလွေသာ အေတြ႔ အၾကဳံတုိ႔ကုိ ဇာတ္လမ္းဆက္ျပန္ပါသည္။

"က်ေနာ္ထုိင္းကုိ ေရာက္ခါစမွာ ပထမဆံုးၾကံဳရတဲ့ ဧရာမအခက္အခဲကေတာ့ ဘာသာစကားျပႆနာပါပဲ။ထုိင္းလုိ တစ္ႏွစ္ သံုးေလးေတာင္ က်ေနာ္မေရတတ္ပဲကုိး။ပုိဆုိးတာက က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ ဘယ္ကာလက ခိုေအာင္းေနမွန္းမသိတဲ့ လူမ်ဳိးၾကီး စိတ္အစြဲပဲဗ်ာ။ က်ေနာ့္ဘဝတေလွ်ာက္လံုး ဖတ္ခဲ့မွတ္ခဲ့တဲ့ ထုိင္းျမန္မာရာဇဝင္ဇာတ္လမ္းေတြဟာ ထုိင္းလူမ်ဳိး ေတြကုိ က်ေနာ္အထင္မၾကီးေအာင္ တားဆီးပိတ္ဆုိ႔ထားခဲ့တယ္ထင္ပါရဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ထုိင္းစကားကုိ သင္စရာ မလုိတဲ့ ဘာသာစကားအျဖစ္ က်ေနာ့္မသိစိတ္မွာ စြဲေနပံုရတယ္ဗ်။ငါမေျပာတတ္လဲ စကားျပန္ရွိရင္ ျပီးတာပဲ လုိ႔ေတြးခဲ့တာကုိး။ ဒါေပမဲ့ဗ်ာ။ တကယ္တမ္း ထုိင္းမွာ အေျခတက်ေနျပီး စီးပြားေရးလုပ္ေတာ့မယ္လည္း ဆုိေရာ ဘာသာျပန္ျပႆနာဟာ ဧရာမျပႆနာၾကီၤး တစ္ခုျဖစ္ လာပါေတာ့တယ္"

စကားျဖတ္ေျပာရရင္ မြန္ထားဝယ္လူမ်ဳိးေတြဟာ ဗမာဘုရင္ေတြေခတ္ကတည္းက ယုိးဒယားနဲ႔ကူးလူးဆက္ဆံမွဳရွိခဲ့တာက တေၾကာင္း၊ မြန္စာဆုိရင္ ထုိင္းစာနဲ႔ အေတာ္နီးစပ္တာတေၾကာင္းတုိ႔ေၾကာင့္ မြန္ထားဝယ္ေတြအတြက္ ထုိင္းစကားကုိ တတ္လြယ္သိလြယ္ေနၾကတယ္ဗ်။က်ေနာ္လုိ အညာသားအတြက္ကေတာ့ အရမ္းစိိမ္းလြန္းေနတယ္။တကယ္လုိ႔မ်ား ခင္ဗ်ား ၾကီးက်ယ္တဲ့ ကိစၥရပ္ျပႆနာတစ္ခုခုမွာ ထုိင္းစကားေျပာတတ္လွခ်ည့္ရဲ့ ဆုိတဲ့ မြန္ထားဝယ္တစ္ေယာက္ေယာက္ ကုိ စကားျပန္အျဖစ္မသံုးပါေလနဲ႔။သူတုိ႔ကုိ အထင္ေသးလုိ႔ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။အေၾကာင္းရွိတယ္ဗ်။လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ္ႏွစ္ ဗမာပစၥည္းေတြခ်ည္းအျပည့္တင္ျပီး က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ေမာင္းလာတဲ့ ကုန္တင္ကားတစ္စီး ဒီတံတားၾကီးဂိတ္မွာ အဖမ္းခံခဲ့ရ တုန္းကေပါ့ဗ်ာ"

Article 0

Trending Articles

အစ္စရေး တိုက်နေတဲ့စစ်ပွဲတွေက နိုင်ငံ့ စီးပွားရေးအပေါ် ဘယ်လောက်အထိနာစေလဲ

TTA Oreo Gapp Installer

အခ်ိန္ကုန္သက္သာေစမယ့္ အုတ္ခင္းစက္

ဘာျဖစ္လို႕ စစ္သားေတြ အေလးျပဳၾကသလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းအတြက္ပါ

မယ္ႏု ႏွင့္ ေမာင္အို အုပ္စု တန္ခုိးထြားျခင္း

“ေတြးမိတိုင္း အ႐ိုးနာသည္ အမ်ဳိးပါ ဆဲခ်င္ေပါ့ေလး”

သားသမီး ရင္ေသြးရတနာအတြက္ ပူပင္ေသာက မ်ားေနတယ္ဆိုရင္

♪ ေလးျဖဴ -BOB - ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ MP3 Album ♫

ပူေဇာ္ျခင္းႏွစ္မ်ိဳး

ေထာင္ထဲမွာ ေတြ႕ခဲ့ရေသာ ဆင္ဖမ္းမယ္ က်ားဖမ္းမယ္ဆုိတဲ့ ဗုိလ္မွဴး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြ -...

ဂ်ဴနီယာ၀င္း -ေဒါက္တာဂ်က္ကဲလ္ ႏွင့္ မစၥတာဟိုက္

အင္ဂ်င္နီယာဆိုင္ရာစာအုပ္မ်ား (၁၁ အုပ္)

စာအုပ္ေပါင္း ၆၀၀ ေက်ာ္ပါတဲ႔ Link

ကညနမွ နယ္လွည့္ ပံုမွန္ ယာဥ္ေမာင္းလိုင္စင္သက္တမ္းတိုးေပးျခင္းအျဖစ္...

မိုးေဇညိမ္း ဘာလဲ ဘယ္လဲ ??

ေ၀ေရွာက္ကမ္း ဘယ္ေရာက္သြားၿပီလဲ

အိမ္တြင္း နတ္အတြက္ အိမ္တြင္း အုန္း ထားသင့္ မထားသင့္

Windows 10 19H1 Airlock Premium v4 Permantly Activated 2019 (x64)

ပဲပိုးတီ စိုက္ပ်ိဳးနည္း

၁၃ ႏွစ္ အရြယ္ မယားပါသမီးကို အၾကိမ္ၾကိမ္မုဒိမ္းက်င့္သူ ပေထြးကို ရဲက ဖမ္းဆီး