ၾဆာဒင္၏ေျခဥတရားစီရင္ခန္း

၂၂။၀၅။၂၀၁၄ေန႔ထုတ္ဆဲဗင္းေဒးေန႔စဥ္သတင္းစာ

ၾဆာဒင္၏ေျခဥတရားစီရင္ခန္း
မင္းဒင္

(၁)
"ဃရာဝါေသာဗဟုကိေစၥာ"ကိစၥမ်ားေျမာင္လူတုိ႔ေဘာင္ဟု ပညာရွိတုိ႔ဆုိၾကေလေသာေၾကာင့္ အသက္အရြယ္ေထာက္လာေသာ ၾဆာဒင္ တစ္ေယာက္ ေလာကီအေရးတုိ႔ကုိ အထုိက္အေလ်ာက္ အာရံုနည္းလာသည္ကား အမွန္ျဖစ္၏။ ေယာင္တစ္ထံုး အဆုံးခံကာ စိတ္ပုတီး ႏွင့္ရိပ္ၾကီးခုိလုိေသာ္ျငား "ေတာခုိခ်င္ စိတ္ကယ္နဲ႔၊သပိတ္ကုိ လြယ္သေရႏြယ္ကြဲ႔ ရွာတုန္း။ေခ်ာင္အနီးမွာလ၊ ေမာင္ၾကီးကုိ  တေစၦ ကုိက္ လိမ့္မယ္မင္းလုိက္ခဲ့အုံး"ဟူ၍စာခ်ဳိးကာအေဖာ္ေခၚရမည္ျဖစ္ေလရာ ဖဝါးေျခထပ္ ထပ္ခ်ပ္မကြာေရပူေရခ်မ္းကမ္းလွမ္း ရန္လုိက္ပါ ၾက မည့္ ေမာ္ဒယ္အလွကပၸိယတစ္ျပံဳတစ္မၾကီးျဖင့္မူ မသင့္ေတာ္ေလရကား ဧကစာရီေတာမွီလုိသည့္ မဟာအေလာင္း ေတာ္တုိ႔၏စိတ္ထား မ်ဳိးကုိ အတန္တန္ခ်ဳိးႏွိမ္ေနရျပန္ေခ်၏။

ထုိသုိ႔လွ်င္ ၾဆာဒင္တစ္ေယက္ ရွဳပ္ေေထြးေပြလီလွသည့္ ေလာကီထုပၸတ္လူတုိ႔ဇာတ္ႏွင့္ တတ္ႏိုင္သမွ်ကင္းေအာင္ေရွာင္ကာ ယုိးဒယား ျပည္ ဖူးခက္ျမိဳ႕အမ္မခန္အရပ္ရွိႏွစ္ထပ္အိမ္အုိၾကီးေပၚတြင္ ျမင္ျမင္သမွ်သခၤါရေပတကားဟု ဓမၼာႏုႆတိတရား ပြားမ်ားလ်က္ ရွိေနခ်ိန္ တစ္ခုေသာ နံနက္ခင္းတြင္ အိမ္ေအာက္ထပ္ဆီမွ အံုးအံုးကၽြက္ကၽြက္ဆူညံေသာျငင္းခုံသံမ်ားကုိ ၾကားရေလရာ လက္စြဲေတာ္ တပည့္ ေက်ာ္သံုးဦးႏွင့္ မ်က္ႏွာစိမ္းလူငယ္တုိ႔ကုိ ေတြ႔ျမင္ရေလ၏။ၾဆာဒင္၏အိမ္ေဂဟာကား ၎တုိ႔အတြက္သာလာယံဇရပ္မွ်သာ တည္း။
"ျပင္စရာမလုိဘူးေလ"
"ျပင္မွျဖစ္မွာေပါ့ဗ်ာ"
"မျပင္လုိ႔ဘယ္ျဖစ္မလဲ"
"ခင္ဗ်ားတုိ႔ၾဆာဒင့္အားကုိး၊လူအုပ္ၾကီးအားကုိးနဲ႔ အႏုိင္မက်င့္ၾကနဲ႔ေနာ္။ဘာမွျပင္စရာမလုိဘူးဗ်။ဒီအတိုင္းပဲေကာင္းပါတယ္"

သူ႔လူကုိယ့္လူ အေျခအတင္ျဖစ္ေနခ်ိန္ျဖစ္ရကား၊ၾကားဝင္ရန္ခက္လွသျဖင့္ ၾဆာဒင္ခမ်ာ ေလွခါးေျခရင္းမွာ ငူငူၾကီးရပ္ေနရင္း အေၾကာင္းျခင္းရာ အျဖစ္သနစ္အစံုကို ပညာရွိသုခမိန္ဂုိက္ဖမ္းလ်က္ေမးျမန္းသမွဳျပဳရေလ၏။
"မေကာင္းရင္ျပင္ေပါ့။ေကာင္းရင္ဒီအတုိင္းထားလုိက္ၾကေပါ့ေမာင္တုိ႔ရာ။ဒါနဲ႔ ဘာကုိျပင္မွာတုန္း။ဘာကိုမျပင္ခ်င္တာတုန္းျမြက္ၾကပါစံ့"
"အာ၊ေခတ္ေနာက္က်ပါ့ၾဆာဒင္ရယ္။ေျခဥေလဗ်။ေျခဥ"
ရုတ္တရက္အရင္းမရွိအဖ်ားမရွိဆုိလာေသာ ေဖၾကည္ေခၚအာရံု၏ စကားတစြန္းတစ္စ၏အေျဖကုိ ၾဆာဒင္ေတြးမရသျဖင့္ မ်က္ေမွာင္ကုိ က်ဳံ႕လုိက္မိ၏။
"ဘာတုန္းဟ၊ေျခဥ။ေတာ္ေသးတာေပါ့ကြာ။လက္ဥမျဖစ္လုိ႔"
"ဒံုးကေတာ့ ေဝးခ်က္ၾဆာဒင္။၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကုိေျပာေနတာဗ်။တကတည္းဗ်ာ။ဗုိလ္စိန္မွန္နဲ႔ ေအာင္ပင္လယ္က သတင္း ေတြ မဖတ္ဘူးထင္ပါ့"

တခၤဏုပၸတၱိဥာဏ္ႏွင့္ျပည့္စံု၍ အကင္းပါးလွေသာၾဆာဒင္သည္ ကပၸလီငယ္၏ဒဲ့ဒုိးအေျဖစကားအဆံုးတြင္  ခ်က္ဆုိနားခြက္က မီးေတာက္ ခဲ့ေလျပီတကား။သုိ႔ႏွင့္ပင္ အဆုိပါနက္နဲလွေသာ ပုစၦာပေဟဠိ၏အေျဖကုိ သဘာဝယုတၱိ၊အာဂမယုတၱိတုိ႔ျဖင့္ အေျဖတြက္ထုတ္ႏိုင္ရန္ အလုိ႔ငွာ မုတ္ဆိတ္ေမႊးကင္းမဲ့ေနေသာ ေမးေစ့ကုိ ညာလက္ျဖင့္ အသာပြတ္ရင္း ေလးနက္စြာစဥ္းစားခန္းဝင္မိခဲ့ျပန္ေခ်သည္တမံု႔တကား။
(၂)
အဆုိပါမ်က္ႏွာစိမ္းလူငယ္၏အမည္မွာ ဝင္းေက်ာ္ခုိင္ျဖစ္၍ ဖူးခက္ပါေတာင္ကမ္းေျခတြင္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ဖြင့္လွစ္ကာ ထုိင္းႏိုင္ငံတြင္ လာေရာက္အေျခက်စီးပြားလမ္းဝင္ေငြေျဖာင့္ေနသည့္ ဘြဲ႕ရလူငယ္တစ္ဦးျဖစ္ေခ်၏။သူ၏ဖခင္မွာ ဗမာ့တပ္မေတာ္တြင္ ဒုတိယဗုိလ္မွဴး ၾကီး ျဖစ္ခဲ့၍ ရဟန္းဘဝႏွင့္အရုိးထုတ္သြားခဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္း သူကုိယ္တုိင္ဖြင့္ဟေသာ သူ႔ဘဝဇာတ္ေၾကာင္းတစ္စြန္းတစ္စမွ ၾဆာဒင္သိ ရပါ၏။
စင္စစ္ ၾဆာဒင့္မ်က္စိေရွ႕တြင္ လူငယ္ဘာဝ အျငင္းပြားေနၾကသည့္ ကိစၥျပႆနာသည္ ၾဆာဒင္၏ ရင့္သန္လွေသာဥာဏ္ပ႗ိဘန္ႏွင့္ ႏွဳိင္းစာေသာ္ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္ကိစၥရပ္မဟုတ္ေသာ္ျငား  မင္းပူးဆရာေတာ္ဦးၾသဘာသ၏ မေဟာ္သဓာဇာတ္ေတာ္ၾကီးတြင္ေဖာ္ျပထား ေသာ ေအာက္ပါစာပိုဒ္သည္ ၾဆာဒင္၏အေတြးအိမ္တြင္းသုိ႔ ရုတ္ျခည္းအမွတ္မထင္ဝင္ေရာက္လာေလ၏။

"မင္းၾကီးအား ဤရွားလွံတံတစ္ထြာမွ်ေလာက္ကုိ အရင္းအဖ်ားသိရံုျဖင့္ အဘယ္အသံုးဝင္အံ့နည္း။ငါ့အားပညာစမ္းေစလႊတ္သည္သာ ျဖစ္မည္ ဟုၾကံျပီးလွ်င္ "ဖခင္၊ဤရွားလွံတံကုိေဆာင္ယူခဲ့ေလာ့။အကၽြႏု္ပ္အရင္းအဖ်ားကုိသိလတၱံ႔"ဟုဆုိ၍ ရွားလွံတံကုိ ေဆာင္ယူေစျပီး ေသာ္ ဘုရားေလာင္းသည္ လက္ျဖင့္ရွားလွံတံ၏အလယ္၌ကုိင္၍ခ်ီကာမွ်ျဖင့္ "ဤကားအရင္း၊ဤကားအဖ်ား"ဟု သိျငားေသာ္လည္း အမ်ားအားထင္ရွားေစျခင္းငွာ ေရတခြက္ကုိေဆာင္ယူေစျပီးလွ်င္ ရွားလွံတံ၏အလယ္ခ်က္တည့္တည့္၌ ခ်ည္ၾကိဳးျဖင့္ခ်ည္၍ ၾကိဳးစြန္က ကိုင္ေစလ်က္ ေရအျပင္၌ တင္ကာထား၏"(မူရင္းသတ္ပံုအတုိင္း)

ဤတြင္မသိတာမရွိ၊စံုစီနဖာ၊အႏုံညာတပညာရွိ ၾဆာဒင္သည္ ၾကီးစြာေသာဆင္ျခင္ဥာဏ္ျဖင့္ စြယ္စံုမုန္ေသာက္ေလသည့္ မဟာပညာ ေက်ာ္ အုိက္တင္ျဖင့္ ေအာက္ပါအတုိင္းျမြက္ဟေၾကညာေလ၏။
"အုိ၊အေမာင္တုိ႔။ေျခဥဟူသည္ကား လူထုႏွင့္အစုိးရခ်ဳပ္ဆုိအပ္ေသာ ႏွစ္ဘက္သေဘာတူစာခ်ဳပ္ဟု ဆုိၾကပါကုန္၏။အစုိးရမင္းတုိ႔ကား မျပင္လုိၾက။လူထုၾကီးကမူ ျပင္လုိၾကေၾကာင္း လူထုေခါင္းေဆာင္မ်ားက အင္အားျပၾကကုန္၏။ဤအစြန္းထြက္ေသာ ျပသနာ၏ အေျဖကုိ ၾဆာဒင္ဒက္ကနဲသိေသာ္ျငား အမ်ားအားျဖင့္ထင္ရွားေစျခင္းငွာ ခိုင္လံုေသာသက္ေသသာဓကတုိ႔ျဖင့္ ျပမွသာ တရားနည္းလမ္းက်ေပအံ့။

ကၽြႏု္ပ္အပါအဝင္ေမာင္တုိ႔အားလံုးသည္ အဆုိပါေျခဥအတည္ျပဳစဥ္ကာလက ယုိးဒယားျပည္သုိ႔ေရာက္ရွိေနၾကကုန္သည္ျဖစ္၍ ျပသနာ ၏အေဝးမွေန၍မခ်ဥ္းကပ္စေကာင္း။သုိ႔ျဖစ္၍ မိမိေနရင္းအရပ္ ေရႊႏိုင္ငံေတာ္အရပ္တြင္းဆီသုိ႔ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် ကြင္းဆင္းကာ အေျဖ ရွာျခင္းသည္ အေကာင္းတစ္ကာ့အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေပေသာေၾကာင့္ ခုမၾကာခရီးႏွင္ၾကရေလေအာင္ ေပါက္ေဖာ္တုိ႔ ေနာက္ေတာ္က လုိက္ခဲ့ၾကေပကေရာ့"
(၃)
တက်ိပ္၏ထက္ဝက္ျဖစ္ေသာ ၾဆာဒင္ႏွင့္အဖြဲ႕သည္ကုန္က်စားရိတ္ကုိ ျခိဳးျခံေျခြတာသည့္အေနျဖင့္ ေလေၾကာင္းလုိင္းခရီးစဥ္ကုိ အေဝး မွဖယ္ၾကဥ္လ်က္ ဖူးခက္မွသည္ ကားႏွင့္တသြယ္၊ကုန္းေၾကာင္းတနည္း ခရီးျပင္းႏွင္လာၾကရာ ေရႊျပည္ဌာန၏နယ္စပ္တံခါးေပါက္ ျမဝတီ ျမိဳ႕မွတစ္ဆင့္ မြန္ျပည္နယ္ဘီးလင္းျမိဳ႕အနီးသုိ႔ဆုိက္ေရာက္လာၾကေလသည္။ခရီးကၾကမ္းလူလည္းပမ္းၾကသည္ေၾကာင့္ ဟာေနေသာ ဝမ္းတထြာကုိ ျဖည့္လ်က္ပါစကမီးျငိွမ္းရန္အလုိ႔ငွာ လမ္းခရီးတစ္ေနရာမွ အတန္ငယ္သန္႔ရွင္းသပ္ယပ္သည့္ "ေအာင္ျပည့္စံု"အမည္ရွိ စားေသာက္ဆုိင္တစ္ခု အတြင္းသုိ႔ မတုိင္ပင္ပဲေျခဦးလွည့္၊ဝင္ေရာက္မိၾကျပီးသကာလ ဘီယာႏွင့္ စားဖြယ္စံုတုိ႔ကုိ ျဖည့္တင္း မွီဝဲျပီး သည္တြင္လာရင္းကိစၥကုိ သတိျပန္လည္လာၾကျပန္၏။

"ဗ်ဳိ႕ၾဆာဒင္။ျပည္တြင္းေရာက္ေနျပီေလဗ်ာ။ေမးျမန္းစံုစမ္းရမဲ့ လုပ္ငန္းစေတာ့ေလဗ်ာ။အေျဖကုိသိခ်င္လွျပီ"
အစားပိတ္အေနျဖင့္ ထုိင္းႏိုင္ငံထုတ္ ခ်န္းဘီယာေလးျမံံ့ဳေနေသာ ၾဆာဒင္မွာ တပည့္ေက်ာ္၏သတိေပးစကားေၾကာင့္ ရုတ္ျခည္း သတိ ဝင္လာလ်က္ စားပြဲေပၚမွာ စားၾကြင္းစားက်န္ပန္းကန္ခြက္ေယာက္တုိ႔ကုိ သိမ္းဆည္းေနသည့္ ဘုိေကဆံပင္၊စစ္စြပ္က်ယ္ဂ်ဳိင္းျပတ္ႏွင့္ အသက္ခပ္ၾကီးၾကီးစားပြဲထုိးအား ဆုိင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္၊ေကာက္ကာငင္ကာ ေမးခြန္းထုတ္လုိက္ေလသည္။

"ဒီမယ္ေနာင္ၾကီးရဲ့။စကားမစပ္ဗ်ာ။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကုိ ျပင္သင့္မျပင္သင့္ ေနာင္ၾကီးရဲ့အျမင္ေလးသိပါရေစခင္ဗ်ာ"
စစ္တဘက္တထည္ကုိပုခံုးေပၚတင္ထားသည့္စားပြဲထုိးၾကီးသည္ ၾဆာဒင့္ကုိ ဆတ္ကနဲေခါင္းေမာ့ၾကည့္၏။သူ႔မ်က္ႏွာတြင္ သေရာ္ျပဳံး တစ္ခ်က္ကုိလွစ္ကနဲျမင္လုိက္ရျပီး ေလသံ ခပ္ေအးေအးျဖင့္ ၾဆာဒင့္အေမးကုိ ခြန္းတုန္႔ျပန္၏။
"၂၀၀၈ဖြဲ႔စည္းပံုကုိ ေထာက္ခံသလား၊မေထာက္ခံဘူးလားဆုိတာ ေျဖရမွာလား"
"ဒီသေဘာပါပဲေနာင္ေတာ္ၾကီးရယ္။ေထာက္ခံတယ္ဆုိရင္ျဖင့္ျပင္စရာမလုိဘူးေပါ့"
"သိပ္ရွည္ရွည္ေဝးေဝး ေျဖစရာကိုမလိုပါဘူး။ ၂၀၀၈ဖြဲ႕စည္းပုံဆိုတာ လူေတြဘာမွန္းေတာင္မသိမွ မသိလိုက္ၾကဘဲ အတင္းအတည္ျပဳခဲ့ တဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံႀကီးပဲ"
ကပၸလီ၊ေဖၾကည္ႏွင့့္ေလမင္းသားတုိ႔၏မ်က္ႏွာထားအသီးသီးကား ဝင္းပၾကည္လင္သြားၾက၏။ဝင္းေက်ာ္ခုိင္ကမူ ေက်နပ္ဟန္မျပပဲ ဆုိင္မွ အထြက္တြင္ စကားတခြန္းဆုိသည္။

"ၾဆာဒင္လူေရြးမေမးနဲ႔ေလ။အဲဒါစားပြဲထုိးမဟုတ္ဘူးေနာ္။ႏိုင္ငံေတာ္စာရင္းစစ္ခ်ဳပ္အျငိမ္းစားဗုိလ္ခ်ဳပ္လြန္းေမာင္ဗ်။ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ လက္ထက္ မွာ ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး႒ာေတြရဲ့ ေငြစာရင္းကြာဟခ်က္ေတြကုိ  စစ္ေဆးေတြ႕ရိွခဲ့တဲ့သူ၊ မီဒီယာေတြဆီသတင္းေပါက္ၾကား လုိ႔ ရာထူးက အနားေပးခံခဲ့ရတာဗ်"
"ဟုတ္ပါျပီေမာင္ရဲ့။ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေျပာကာမွ်နဲ႔လည္း အတည္မယူေသးပါဘူး။ေရွ႕ခရီးဆက္ၾကအံုးစုိ႔ရဲ့။ကားၾကံဳေလးသာတားပါေလ"
(၄)
ၾဆာဒင္ႏွင့္အဖြဲ႕ကား ေရႊြျပည္ဌာန၊ဒုတိယျမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္ဆီသုိ႔ေရာက္ၾကသည္တြင္ နီးစပ္ရာ၊ေတြ႔ေတြ႔သမွ် ရဟန္းရွင္လူျပည္သူတုိ႔အား ေျခဥ ျပင္ေရးမျပင္ေရးအေမးပုစၦာကုိေမးခဲ့ၾကသည္ခ်ည္းျဖစ္ပါ၏။သုိ႔ေသာ္အေျဖတုိ႔ကား ေယာင္ဝါးဝါးႏိုင္လွေခ်သည္။
"ရပ္ကြက္လူၾကီးထည့္လုိက္တယ္ေျပာတာပဲဗ်ာ"
"အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး မေျဖပါရေစနဲ႔၊သည္းခံေလာ့ဒကာ။သီတင္းသံုးေနတဲ့ေက်ာင္းေလး ဘူဒုိစာလက္ခ်က္မိသြားလုိ႔ပါ"
"ေနပါဦး။၂၀၀၈တုန္းက အဲဒီဥပေဒကုိ ကန္႔ကြက္လုိ႔ရရဲ့လားဗ်ာ။လမ္းေဘးေစ်းသည္ဘဝကေန အင္းစိန္ေတာရေရာက္သြားေတာ့ မေပါ့"
"ရံုးေတြမွာပဲ စုျပီးထည့္လုိက္ၾကတာပါပဲ။မေထာက္ခံလုိ႔မွမျဖစ္ပဲကုိး"

အဆုိပါအေျဖတုိ႔အေပၚလုိရာဆြဲေတြးလ်က္ေကာက္ခ်က္ခ်ႏိုင္ေသာ္ျငား အစြန္းတရားကင္းလုိေသာ ၾဆာဒင္သည္ ခရီးကုိ ေရွ႕ဆက္ႏွင္ ျပန္ေလရာ ခရီးလမ္းေၾကာင္းသည္ ဧရာဝတီတုိင္းဆီသုိ႔ျဖစ္၏။ေျခဥျပင္သင့္မျပင္သင့္ကိစၥရပ္ႏွင့္ပတ္သက္၍ ၾဆာဒင္တုိ႔အဖြဲ႔ ဧရာဝတီ တုိင္းသုိ႔ ေရာက္ရွိလာသည္ကုိ ၾကိဳတင္သတင္းရဟန္တူသည့္ တုိင္းဝန္ၾကီးခ်ဳပ္သည္ ၎စံျမန္းရာအိမ္ေတာ္သုိ႔ ၾဆာဒင္ႏွင့္အဖြဲ႕ကို ဖိတ္ေခၚကာ လြန္စြာလက္ရာေျမာက္လွေသာဧရာမကၽြန္းကႏုတ္ဆက္တီေပၚတြင္အမိန္႔သားထုိင္လ်က္ ေလးေလးနက္နက္မိန္႔ဆုိ မွတ္ခ်က္ျပဳသည္ကား ...."ဒီဖြဲ႔ စည္းပံုေရးဆြဲစဥ္က တုိင္းျပည္ရဲ့ထိပ္တန္းပုဂၢိဳလ္ေတြပါတယ္။ လူမွဳေရးအဖြဲ႔အစည္း ေပါင္းစံုပါတယ္။ မပါခ်င္တဲ့ပါတီ မပါတာ ကေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ခုမွလာျပီး ေတာင္ေအာ္ေျမာက္ေအာ္ မေအာ္နဲ႔"ဟူသတည္း။

ခရီးစဥ္တေလွ်ာက္ဖတ္ရွဳရသည့္သတင္းစာႏွင့္ဂ်ာနယ္မ်ားတြင္ေဖာ္ျပထားခ်က္မ်ားအရ သမတၾကီးအေနျဖင့္ ေျခဥျပင္ဆင္ေရး လွဳံံ႕ေဆာ္စည္းရုံးပြဲမ်ားသည္ တုိင္းျပည္ကုိဆူပူမွဳျဖစ္ပြားေစႏိုင္သျဖင့္ ပူပန္မိေၾကာင္းသိရွိရ၏။ၾကံ့ဖြံ႕အသင္းၾကီး၏ တာဝန္ရွိပုဂၢိဳလ္ၾကီး တစ္္ဦးကမူ အေျခခံဥပေဒကုိ တစ္ေယာက္တည္းအတြက္ မျပင္ဆင္ႏိုင္ဟုဆုိ၏။အာဏာရပါတီမွ လႊတ္ေတာ္အမတ္အမ်ားစုႏွင့္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္တုိ႔ကား ၉၂% ေက်ာ္လူထုဆႏၵျဖင့္ ေထာက္ခံထားခဲ့သည္ျဖစ္၍ မျပင္လုိေၾကာင္း အသံကုန္ဟစ္ၾက၏။ဤသုိ႔လွ်င္ ၾဆာဒင္ႏွင့္အဖြဲ႕သည္ ဧရာဝတီတုိင္းဘုိကေလးျမိဳ႕နယ္ ကဒံု၊ကနိ၊ဧရာ၊အမာစေသာ ပင္လယ္ႏွင့္ထိစပ္ေနသည့္ ေဒသမ်ားဆီသုိ႔ ေရာက္ခဲ့ ၾကျပန္ေလရာ ေသာင္မတင္ေရမက်ျဖစ္ေနဆဲ ပုစၦာ၏အေျဖကုိ တြက္ထုတ္ႏိုင္ရန္အလုိ႔ငွာဆက္လက္လံုးပန္းၾကရျပန္ပါ၏။
(၅)
"ေျခဥျပင္သင့္မျပင္သင့္"ဟူေသာ ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းႏုိင္ရန္အလို႔ငွာ ရပ္မိရပ္ဖတုိ႔ကုိ ေမတၱာရပ္ခံေတာင္းပန္ေလရာ  တစ္ခု ေသာကြင္းျပင္ကြက္လပ္ၾကီးတစ္ခုဆီသုိ႔တက္ေရာက္လာၾကေသာ ျပည္သူပရိသတ္တုိ႔ကား ေသာင္းဂဏန္းမွ်ပင္ရွိအံ့ထင္၏။ၾဆာဒင္ ကား ေခြးေျခငယ္တစ္ခုေပၚတြင္ မတ္တပ္ရပ္ရင္း စုရံုးေရာက္ရွိလာေသာလူထုၾကီးအားလုိတုိရွင္းပင္ေမးျမန္းသမွဳျပဳခဲ့ရေခ်သည္။
"၂၀၀၈ ေျခဥကုိျပင္သင့္မျပင္သင့္ ကုိရင္တုိ႔ထင္ျမင္ခ်က္ေလး သိပါရေစခင္ဗ်ာ"
လူထုပရိသတ္သည္ၾဆာဒင္၏ အသံေၾကာင့္မီးကုိ ေရႏွင့္ျဖန္းသကဲ့သုိ႔ ေခတၱမွ် ျငိမ္သက္သြားျပီးေနာက္ အသံတခ်ဳိ႕ ကြက္ၾကားကြက္ ၾကားထြက္ေပၚလာ၏။

"ဟာ။ဒီလူေတြ အူေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ဘာေတြလာေမးေနပါလိမ့္"
"ေအးေလကြာ။ေဘာင္းဘီေတြရွဴးဖိနပ္ေတြနဲ႔ဆုိေတာ့ ႏိုင္ငံတကာကူညီေထာက္္ပံ့ေရးအဖြဲ႔ကမ်ားလားလုိ႔။လက္စသတ္ေတာ့.."
"ေတာ္ေတာ္အလုိက္ကန္းဆုိးမသိတဲ့လူေတြပဲ"
မည္သုိ႔ပင္တီးတုိးေရရြတ္စကားဆုိေနၾကေစကာမူ ၾဆာဒင္ကား စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ျခင္းမရွိပဲ၊ ဒုတိယမၸိေမးခြန္းထုတ္မိျပန္၏။ ေမးခြန္းအဆံုးမွာပင္ လူထုၾကီးထံမွ က်ယ္ေလာင္လွေသာ.. "အီး အီး အီး ရႊတ္ ရႊတ္"ဟူသည့္ ငိုခ်င္းခ်သံၾကီးသည္ အထက္ဘဝဂ္ တုိင္ေလာက္ေအာင္ ျမည္ဟည္းဆူညံလ်က္ ေဒါသတၾကီးၾကိမ္းေမာင္းသံတုိ႔ပါဆက္တုိက္ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။

"ကိုခ်စ္စူေရ။ ရွင့္အေလာင္းကုိမေကာက္ပဲ ရွင့္လက္ေဗြကုိ ဇြတ္ႏွိပ္ျပီးအတည္ျပဳျဖစ္သြားတဲ့ဥပေဒၾကီးကုိလာၾကည့္လွဲ႔ပါအံုးေတာ့"
"နာဂစ္ျဖစ္ျပီလည္းဆုိေရာ ဘာမွပါမလာ၊လက္ခ်ည္းသက္သက္ အေျခအေနလာၾကည့္သြားတဲ့ လူေတြေရးတဲ့ဥပေဒၾကီးေပါ့"
"၂၀၀၈မွာသူတုိ႔ပြဲပ်က္မွာစုိးလုိ႔ နာဂစ္လာမွာသိသိခ်ည္းနဲ႔ သတင္းေမွာင္ခ်ထားခဲ့ၾကတာကြ"
"အေမရိကန္က ေထာက္ပံ့ေရးသေဘၤာေတြ အဝင္မခံခဲ့ဘူးတဲ့ကြာ။ရုိင္းခ်က္ကေတာ့ ကမ္းကုန္တယ္"
"ေအးေလကြာ။ေမးစရာမွမလုိတာ"

"မေမးသင့္ေမးခြန္း လာေမးေနတယ္။ ၾကာတယ္ကြာ။ဝုိင္းရုိက္ၾက"
"ဟုတ္တယ္။ရုိက္ကြ။ခ်ကြ။နာနာေလးသာရုိက္"
"ခဲနဲ႔ထု၊တုတ္နဲ႔ပစ္ၾကေဟ့။ေဆာ္ၾကကြာ၊ေဆာ္ၾက"
ေနာက္က်ေသာဖေနာင့္သည္ ၾဆာဒင္တုိ႔၏သစၥာေဖာက္ေပတည္း။ဆရာတပည့္အားလံုး ဘြတ္ဖိနပ္ကုိယ္စီကၽြတ္က်က်န္ခဲ့သည္ကုိပင္ မေကာက္အား။ေနာက္မွလုိက္ပါလာေသာ လူအုပ္ၾကီးႏွင့္ေဝးရာသုိ႔ တင္ပါးကိုဂ်က္တပ္ကာ ေျခကုန္သုတ္ၾကရ၏။ဦးေခါင္းထက္ဆီမွ တဝီဝီဝဲပ်ံေနသည့္ ဖိနပ္စုပ္၊တုတ္အပုိင္းအစ၊အုတ္ခဲက်ဳိးတုိ႔ကုိ ကၽြမ္းက်င္စြာေရွာင္တိမ္းေျပးလႊြားေနေသာ ဝင္းေက်ာ္ခိုင္ထံမွ အေမာ ေဖာက္သံၾကီးႏွင့္အတူ ဝန္ခံစကားတခြန္းသည္ ျမန္ႏွဳန္းျမင့္ေျခအစံုျဖင့္ အသားကုန္ေျပးေနေသာ ၾဆာဒင့္နားစည္တြင္းသုိ႔ ေလအဟုန္ ျဖင့္ဝင္လာခဲ့ေလ၏။

"၉၂%ရာႏွဳန္းမကလုိ႔။ရာႏွဳန္းတစ္ေသာင္းေက်ာ္ရင္လည္း၊ေသခ်ာေပါက္ျပင္သင့္တာေပါ့ၾဆာဒင္ရယ္။ေျပးႏိုင္မွလြတ္မယ္ၾဆာဒင္ေရ့"
ဤသုိ႔လွ်င္ ေျခဥတရားစီရင္ခန္းအျပီး၌ ၾဆာဒင့္အေပၚတပည့္ေက်ာ္တုိ႔၏ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာသည္တၾကိမ္ျဖစ္ျပန္ေလသတည္း။

http://7daydaily.com/story/11364#.U31I7Sior90