၁၂ဒီဇင္ဘာ၊၂၀၁၄ေန႔ထုတ္ သည္ေလးဒီးစ္အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ။ ။
“ေကာင္းကြက္”
(မင္းဒင္)
(တစ္)
ေယာက်္ားတန္မဲ့ အတင္းတုတ္တာေတာ့မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ။ လူငယ္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းေျပာျပခ်င္လုိ႔ပါ။ဒီသူငယ္ဟာ တစ္ျခားသူဟုတ္ပါရုိးလား၊ က်ဳပ္တူအရင္းေခါက္ေခါက္ဆုိပါေတာ့ ။ဟုတ္တယ္ေလ။သူ႔အေမဟာက်ဳပ္ႏွမအရင္းကုိး။ က်ဳပ္ ေနတဲ့ဖူးခက္ကုိ၊တူေတာ္ေမာင္ေရာက္လာတာ လာမဲ့လြတ္လပ္ေရးေန႔ဆုိသံုးႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ေရာ့မယ္။ ေရာက္လာ လာ ခ်င္းအခ်ဳိးစ၊မေျပပံုက၊က်ဳပ္ကိုေခၚလုိက္ပံုမ်ား၊ဘၾကီးတဲ့။ရုိက္ကြင္းဆယ့္တစ္ကြင္းတကြင္းမွမလြတ္ဘူး။
အမွန္ေျပာရင္၊သူ႔အေမအခ်ဳိးကုိ က်ဳပ္ၾကည့္မရလို႔၊သူတုိ႔မိသားစုနဲ႔ အဆက္ျဖတ္ထားခဲ့တာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေတာင္၊ရွိ ေရာ့မယ္။ဆယ္တန္းႏွစ္ခါေျဖျပီး၊ရန္ကုန္မွာေယာင္ဝါးဝါးလုပ္ေနတဲ့ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာဟာ၊က်ဳပ္ဆီကုိလာခ်င္လြန္းလွပါ ခ်ည့္ရဲ့ ဆုိျပီး၊တယ္လီဖုန္းထဲကေန၊တဂ်ီဂ်ီနားပူနားဆာေပမဲ့၊က်ဳပ္ကေတာ့၊ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္၊ခပ္မဆိတ္၊မသိလိုက္မသိဖာသာေနခဲ့ပါေသးတယ္။
ဒါေပမဲ့ဗ်။ေသြးသားအရင္းအခ်ာလည္းျဖစ္၊က်ဳပ္မလည္း အသက္ကေထာက္လာျပီမို႔၊သူတပါးျမိဳ႕ရြာမွာ၊တစ္ကုိယ္တည္းေန ရတဲ့ အထီးက်န္ဘဝ၊ လက္ကတံုးေတာင္ေဝွး၊တုိင္ပင္ေဖာ္တုိင္ပင္ဖက္တစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့၊ရွိသင့္တယ္လို႔ ထင္မိ တာ ေၾကာင့္၊ေနာက္ဆံုးမွာ၊ေခၚျဖစ္ခဲ့ေရာဆုိပါေတာ့။အမွန္ ဆုိဒီေကာင့္ကုိ က်ဳပ္ေနာက္ဆံုးျမင္ဖူးခဲ့တာ သူဆယ့္သံုးႏွစ္ သားေလာက္ကဗ်။ျပန္ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္မွာ၊အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္လူပ်ဳိျဖစ္ေနတဲ့အျပင္၊အရပ္အေမာင္းကလည္းက်ဳပ္တုိ႔အမ်ဳိး ႏြယ္သမုိ႔ ငါးေပ ကိုးလက္မေလာက္ေတာင္ရွိမယ္ထင္ပါရဲ့။
အင္း၊သူနဲ႔က်ဳပ္ဟာအခ်ိန္ အေတာ္ၾကာအေနေဝးခဲ့ေလေတာ့၊တူေတာ္ေမာင္ဘယ္္လုိလူစားဆုိတာ “ဒီေကာင္အခ်ဳိးမွေျပ ပါ့မလား”ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႔ မသိမသာအကဲခတ္ ရတဲ့ အလုပ္တခုပုိလာတာအမွန္ပဲဗ်ဳိ႕။ေစာင့္ၾကည့္တယ္ဆုိတာကလည္း အျပစ္ တင္ခ်င္လုိ႔ရမယ္ရွာတာမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ၊ “င့ါတူ”ဘယ္ေနရာမ်ဳိးမွာ ထက္ျမက္ထူးခၽြန္ပါလိမ့္ဆုိတဲ့ ေကာင္းကြက္ကိုရွာတာလည္း ပါတာပဲအမွန္ပဲဗ်။
ဒီလုိနဲ႔၊သူေရာက္ျပီးတစ္ပတ္ေလာက္လည္းေနေရာ၊ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းစေတြ႔တာပဲဗ်ဳိ႕။
(ႏွစ္)
ျဖစ္ပံုဒီလုိဗ်။ဒီေကာင္ဟာ က်ဳပ္တူသားအရင္းျဖစ္ေနေလေတာ့၊ဝတ္ပံုစားပံုကအစ၊ ဘာမ်ားလုိအပ္ေနပါလိမ့္မလဲ ဆုိျပီး၊ ေစ့ေစ့စပ္ၾကည့္မိေတာ့ ဒီေကာင္စီးလာတဲ့ဖိနပ္ဟာ ျမမာလာတံဆိပ္ေျခညွပ္ဖိနပ္တပတ္ရစ္ျဖစ္ေနတာမုိ႔၊ ဟန္မက်လွ ပါဘူးေလဆုိျပီး ဖူးခက္လုိျမိဳ႕ၾကီးမွာ၊၊လူေတာသူေတာတုိးမဲ့၊အေကာင္းစားဖိနပ္တစ္ရံဝယ္ေပးအံုးမွပါေလဆုိျပီး၊ က်ဳပ္ဆံုးျဖတ္လုိက္တဲ့ေန႔ရဲ့ ေနာက္တစ္ရက္မွာေပါ့။
အဲဒီေန႔က၊ေန႔လည္ဖက္အလုပ္လည္းပါပါးတာနဲ႔၊အိိမ္ကေန၊သူထုိင္ေနတဲ့ေစ်းဆုိင္ဆီကုိကားေမာင္းသြားျပီး၊စူပါမတ္ကက္တစ္ခုဆီ ဒင္း ကိုတင္ေခၚသြားလုိက္ေတာ့၊သူလည္းကားထဲဝင္ထုိင္ေရာ၊ က်ဳပ္ႏွာေခါင္းထဲကုိ၊ခ်ဥ္စုပ္စုပ္အရက္နံ႔ ေထာင္း ကနဲတုိးဝင္လာေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။
ဒင္းပါးစပ္ကလည္း ေျပာလုိက္တဲ့စကားေတာင္စဥ္ေရမရ၊ကရားေရလႊတ္တာထက္ေတာင္ဆုိးေသး။အမယ္၊ေရႊကုိယ္ ေတာ္ က ေဟ့ေကာင္၊မင္းေန႔လည္ဖက္ၾကီးအရက္ေသာက္လာသလားဆုိေတာ့ မေသာက္ပါဘူးဆုိျပီး၊ေျဗာင္ျငင္းသဗ်။
စိတ္ပ်က္ဖုိ႔ေကာင္းခ်က္ကေတာ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္ဟာ ငယ္ႏုစဥ္ဘဝက အရက္ဂ်ဳိး၊ပန္ကာ့ထိပ္ကဝက္အူ၊ဆုိတာ သူ႔ခမ်ာ၊မသိရွာ ဘူး။လူငယ္သဘာဝအရက္ေသာက္တာကုိ က်ဳပ္အတင္းအၾကပ္မတားပါဘူး။နားလည္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ခုေတာ့ဗ်ာ။ ေန႔လည္ ဖက္ၾကီးလည္းေသာက္ထားေသး၊လူၾကီးမွန္းမသိ၊ေသာက္စကားမ်ားေနလုိက္တာ။ကားကုိလမ္းေဘးထုိးရပ္ျပီးစိတ္ရွိလက္ရွိ နားဘန္၊နားရင္းက်င္းပစ္လုိက္ခ်င္တဲ့စိတ္ကုိအေတာ္ထိန္းလုိက္ရတယ္။
လက္စသတ္ေတာ့ ဒီေကာင္ဟာ၊ေယာက္်ားမွန္သ မွ်အရက္ေသာက္တတ္တဲ့၊က်ဳပ္တုိ႔ မ်ဳိးရုိးကုိ မတိမ္ေကာေအာင္၊ဇာတိမာန္အျပည့္နဲ႔ထိန္းသိမ္းေနတဲ့ လူငယ္အာသြက္၊ ကာလူးသမားစာရင္းဝင္၊ယမကာလုလင္ေလးျဖစ္ေနသကုိး၊
ေနာက္ပိုင္းေတာ့၊က်ဳပ္လည္း အလုပ္ျပီးခ်ိန္ေသာက္ခြင့္ရွိတယ္၊အိမ္မွာေသာက္ဆုိတဲ့၊ တင္းၾကပ္တဲ့စည္းကမ္း ခ်က္နဲ႔ လုိင္စင္ခ်ေပးျပီးတစ္ပတ္ကုိ အရက္ပုလင္းႏွစ္လံုးကုိယ္တုိင္ဝယ္ေပးရတဲ့ ဘဝေရာက္ေရာဆုိပါေတာ့။ထားပါေတာ့ေလ။ အရက္ေသာက္တာေလာက္ေတာ့၊ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္စရာမဟုတ္ပါဘူး။ေနာက္ပုိင္းစကားစပ္မိလုိ႔ ေျဗာင္ျငင္းတဲ့ကိစၥ စကားစပ္မိေတာ့ အမွန္အတုိင္းဝန္ခံလုိက္ရင္၊ဘၾကီးကုိ အရုိအေသတန္မွာစုိးလုိ႔ပါတဲ့။လာလာခ်ည္ေသး။
(သံုး)
ေလာကၾကီးမွာမေခၚခ်င္ရင္သာေနလုိ႔ရတယ္၊မေတာ္ခ်င္လုိ႔ေနလုိ႔မရျပန္ေတာ့၊ဒီလုိပဲစိတ္ရွည္လက္ရွည္သည္းခံခြင့္လႊတ္ ျပီး စခန္းသြားရတာေပါ့ဗ်ာ။ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာမဟုတ္တဲ့၊ရာဇဝင္ထဲက ရန္သူ႔ေျမမွာ အေနအထုိင္တတ္မွာေတာ္ကာက်မွာ မဟုတ္လား။က်ဳပ္စိတ္ထဲမေတာ့၊တစ္စက္မွၾကည့္မရ၊က်ဳပ္စိတ္နဲ႔ကီးမကိုက္တာ အမွန္ပဲဗ်ာ။
ၾကည့္ေလ။က်ဳပ္ဆုိတဲ့ေကာင္ဟာ၊ ေယာက္်ားဆုိရင္ေဒါင္က်က်ျပားက်က်၊ေရစိမ္ခံတဲ့စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးကုိမွ၊သေဘာက်တာ၊ အခုေတာ့ဗ်ာ။ဇီဇာေၾကာင္လုိက္တာ၊ၾကက္သားမစားဘူးတဲ့၊ငါးဟင္းဆုိ ဒုိက္ေစာ္နံသတဲ့။ေရြးလုိက္တဲ့ဟင္း၊ဘာအဟာရ ဓာတ္မွမပါတဲ့ ျငဳပ္ဆီနီနီရဲရဲ၊တရႊဲရႊဲနဲ႔ေခါက္ဆြဲသုတ္၊ၾကာဆံသုတ္က်ေတာ့ ညၾကီးသန္းေခါင္၊အားၾကိဳးမာန္တက္ကိုယ္တုိင္ သုတ္စားသဗ်။
ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေကာင္းလုိက္ပံုမ်ား၊ဆုိင္မွာေခၚထားတဲ့သူနဲ႔အသက္မတိမ္းမယိမ္း၊ခ်ာတိတ္သံုးေကာင္ကုိ ဘာအ ေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရွိပဲ၊စကားဟဟမေျပာဘူးဗ်ာ။အေရာတဝင္ေနဖုိ႔ဆုိတာေဝလာေဝး။ဟေကာင္၊မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ ကာနမ္း၊ကုိယ္က အထက္စီးမွာေနတဲ့သူမုိ႔၊ရင္းရင္းႏွီးႏီွးေနပါဟဆုိျပန္ေတာ့၊ဒင္းတုန္႔ျပန္ပံုက က်ေနာ္သူတုိ႔ကုိဘာတစ္ခုမွ မတရားတာမလုပ္ဘူး။အလုပ္ဟာအလုပ္စည္းကမ္းဟာစည္းကမ္းပဲတဲ့ဗ်ာ။က်ဳပ္ဘာမွဆက္မေျပာသာျပန္ဘူး။အြန္လိုင္းမွာ ေဖ့စ္ဘြတ္ဖြင့္တယ္ဆုိျပန္ေတာ့၊ဟုတ္မလားမွတ္တယ္။ဖရင့္လစ္
မွာေျခာက္ေယာက္တိတိ။
တစ္ႏွစ္ခြဲဲေလာက္အၾကာ၊ဆုိင္မွာအထုိင္မ်ား၊အစားအေသာက္ညၾကီးအခ်ိန္မေတာ္က်မွနင္းကန္စားေလေတာ့၊ဗုိက္ပူျပီး ပံုပန္းပ်က္ခ်င္သလိုလုိျဖစ္လာျပန္ေတာ့လည္း၊ဟေကာင္၊ငါနဲ႔အတူတူ၊ပန္းျခံထဲမွာ မနက္ေစာေစာလုိက္ေျပးလဟလုိ႔၊ အက္ဒီဒတ္တံဆိပ္ဖိနပ္တစ္ရံဝယ္ေပး၊ရွိခိုးဦးတင္ေခၚတာေတာင္၊တစ္ရက္လား၊ေဆာင့္ၾကီးေအာင့္ၾကီးလုိက္လာတယ္။
ေနာက္ေန႔ မထံုတက္ေတး၊အိပ္ေရးမဝလုိ႔ဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ဂ်က္စီဂ်ိန္းတာပါပဲ။အမယ္၊ေလကေတာ့မေလွ်ာ့ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ငယ္ငယ္ တုန္းက ဝိတ္ျပားေတြနဲ႔ကစားထားတာဗ်တဲ့။ဗုိက္နည္းနည္းပူတာေရေသာက္မ်ားလုိ႔ပါတဲ့။
က်ဳပ္လည္းနည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ဆုိဆံုးမတာပါပဲ။ငါ့တူ၊လူဆုိတာအသုိင္းအဝိုင္းနဲ႔ေနရတယ္။ျပင္ပဗဟုတရွိေအာင္၊ငါနဲ႔အတူဟုိဟုိဒီ ဒီလုိက္ခဲ့ပါလဟဆုိျပန္ေတာ့လည္း ဗုိင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိေလသံနဲ႔က်ေနာ္ဒါမ်ဳိးေတြဝါသနာမပါဘူးဆုိပဲ။
ညညမ်ားဆုိ မွန္ေရွ႕မွာ တစ္နာရီေလာက္ရပ္ျပီး ဘုိေကကုိေၾကာ့ေအာင္ဖီးဖီးေနတာျမင္မိလုိ႔၊လူငယ္ ဘာသာဘာဝ ရည္းစားသနာ ေလးမ်ားရွိခဲ့သလား၊လြမ္းေဆြး ေနသလား၊မရွိေသးရင္ ဘယ္လုိစိတ္ကူးမ်ားရွိသလဲစပ္စုမိေတာ့၊ အခုခ်ိန္အထိမ်က္ႏွာ ပြင့္ေနတဲ့၊သူ႔ဘၾကီးနဲ႔ေတာ့ ဆီနဲ႔ေရပဲဗ်ဳိ႕။ ရည္းစားေတာ့ ထားဖူးတယ္။အေမ့ဇြတ္လုပ္လို႔တဲ့။ မင္းနဲ႔အဲဒီ ရည္းစား ဘယ္အဆင့္အထိ ရင္းႏွီးခဲ့သတုန္း ဆုိေတာ့၊ သူတစ္ပါးအတြင္းေရး ကို မစပ္စုပါနဲ႔ဘၾကီးရာတဲ့။
ဒါျဖင့္ေစ်းဆုိင္မွာ၊တစ္ေနကုန္ထိုင္ေနပါလ်က္၊ မင္းစိတ္ဝင္စားတဲ့ဖူးခက္ကျမန္မာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္တစ္ေလမ်ား မေတြ႔မိဘူးလားဆုိေမးမိေတာ့၊ေတာင္သူေတာင္သားေတြစိတ္ဝင္မစားဘူးတဲ့ခင္ဗ်ာ။ဒါနဲ႔က်ဳပ္လည္း အရြဲ႕တုိက္ျပီး၊ မင္းသာ လုိခ်င္တယ္ေျပာ၊ဥေရာပသူကုိရေအာင္ ငါၾကံေပးမဟလုိ႔ အေငၚတူးလုိက္ေတာ့ က်ေနာ္က လူပ်ဳိၾကီးလုပ္မွာတဲ့။ပတ္ေတာ ပိတ္ျပီေပါ့။လူစြမ္းလူစနည္းတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ၾသခ်ရတယ္။
(ေလး)
အမယ္၊ေနဦးဗ်။ေရာက္ခါစကညညဆုိ စာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႔ ျငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနတတ္တယ္။တခါတေလအရက္ကေလး ခပ္ေထြေထြနဲ႔ က်ဳပ္အိပ္ခန္းထဲ ခပ္ယုိ႔ယို႔ေလးဝင္ဝင္လာျပီး ေထြရာေလးပါးလာလာေျပာတတ္တယ္။သူစာအုပ္ေတြအမ်ား ၾကီးဖတ္ခဲ့တယ္ဆုိပဲ။မင္းဘယ္စာအုပ္အၾကိဳက္ဆံုးလဲဆုိေတာ့ ကမူးရရဲ့စည္းအျပင္ကလူတဲဲ့။ဒီေကာင္အဲလ္ဘတ္ကမူးကုိ စြဲလန္းလုိက္ပံုမ်ား၊ကမူးနဲ႔ပတ္သက္သမွ် အာဂံုေဆာင္ထားသလားေတာင္ထင္ရသဗ်။ ကမူးသာသက္ရွိထင္ရွား ရွိေနေသး ရင္၊ဒီေကာင့္ကုိ ေက်းဇူးတင္လြန္းလုိ႔ ထမင္းေတာင္ဖိတ္ေကၽြးမယ္ေတြးမိတဲ့အထိ။
ေနာက္ေတာ့ ေမာ္ေရးဗီးယားရဲ့ လက္ရာေတြကုိ စြဲလန္းသတဲ့။ေၾကာက္စရာ့ေရာမဆုိတဲ့ ဝတၳဳကိုအေသၾကိဳက္သတဲ့။ဒါတင္ ဘယ္ကအံုးမလဲ။တခါတေလ မူးမူးနဲ႔ စာေပ၊ဂီတ၊ရုပ္ရွင္၊ေဘာလံုးပြဲေတြအေၾကာင္းေဝဖန္ေရးေလကန္ေရးေတြလည္းလုပ္ တတ္ေသးဗ်။စၾကာဝဠာၾကီးအေၾကာင္း၊တစ္ျခားျဂိဳဟ္ကသက္ရွိေတြအေၾကာင္း၊သူဖတ္မိသမွ် သူထင္ရာျမင္ရာသံုးသပ္ ခ်က္ေတြေရပက္မဝင္ေအာင္ေျပာေနတတ္တာပါပဲဗ်ာ။က်ဳပ္ျဖင့္ အားရလြန္းလုိ႔ ငါေကာင္ဒီလုိဆုိေတာ့လည္း မဆုိးလွေပ ဘူးဆုိျပီး၊ေသာက္စားမထားတဲ့၊သာမန္အခ်ိန္ေတြမွာ သူ ေျပာခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြကုိ ျပန္ေဆြးေႏြးၾကည့္ေတာ့။ အဲဒါေတြ က်ေနာ္ေျပာမိသလားတဲ့။ေသျပီဆရာေပါ့။
အမွန္ေတာ့ဒါေတြဟာ က်ဳပ္အတၱေတြပါဗ်ာ။က်ဳပ္တုိ႔ညီအကုိေမာင္ႏွမခုနစ္ေယာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္သာဘြဲ႔ရခဲ့တယ္။က်န္ ရစ္မဲ့မ်ဳိးဆက္မွာပညာတတ္ေတြျဖစ္၊လူခၽြန္လူမြန္ေတြေစခ်င္တဲ့စိတ္ေတြမ်ားလြန္းေနတယ္ဆုိပါေတာ့။သူ႔အေတြးအေခၚျမင့္ ရာျမင့္ေၾကာင္း၊က်ဳပ္ဖတ္မွတ္သိျမင္ထားတာေလးနဲ႔ ေဆြးေႏြးဖလွယ္ခ်င္တာလည္းပါသေပါ့။ဒါေပမဲ့၊ဘယ္လုိမွ ေက်ာက္ခဲ ေရညွစ္လုိ႔မရတဲ့အဆံုး၊သတၱဝါတစ္ခုကံတစ္ခု၊သေဗၺ၊ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ၊သတၱာ၊သတၱဝါတုိ႔သည္၊ကမၼသကာ၊ကံစီမံရာ အတုိင္းသာျဖစ္ၾကကုန္၏ ဆုိတဲ့ တရားနဲ႔ပဲေျဖရမဲ့ကိန္းဆုိက္ခဲ့ေရာဆုိပါေတာ့။
အင္း၊ေလာကၾကီးဟာအဆန္းသားကလား၊စိန္ကဲေက်ာက္ကဲထက္လူကဲခတ္ခက္တယ္ဆုိတာတယ္မွန္သကုိး။က်ဳပ္လံုးလံုး လ်ားလ်ားစိတ္ေလ်ာ့လုိက္ပါျပီဆုိကာမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ဟာမထင္မွတ္ပဲ ဝင္းကနဲလက္ကနဲ ေပၚလာပါေတာ့ တယ္။လြန္ခဲ့တဲ့ငါးရက္ကေပါ့ဗ်ာ။
(ငါး)
အဲဒီေန႔က တူဝရီးႏွစ္ေယာက္မနက္ေစာ၊စာစားေနၾကတဲ့အခ်ိန္ဗ်။သူလည္းအိပ္ယာထကာစမုိ႔၊မေသာက္မစား၊မ်က္ႏွာ
ၾကည္ၾကည္လင္လင္နဲ႔ဆုိပါေတာ့။မၾကာေသးခင္က ဆယ္တန္းေအာင္သြားတဲ့ သူ႔ညီ၊က်ဳပ္တူအငယ္ေကာင္အေၾကာင္း စကားစမိရာက မင္းညီကုိ ဗုိလ္သင္တန္းမေျဖခိုင္းဘူးလားလုိ႔ အမွတ္မထင္ေမးလုိက္မိေတာ့၊သူရုတ္တရက္ျဖန္ေျဖလိုက္တဲ့ အေျဖေၾကာင့္ က်ဳပ္ေတာင္ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားရတဲ့အထိ။
“ထမင္းတစ္လုပ္နဲ႔သိကၡာက်မယ္၊လူမွာအရွက္နဲ႔သိကၡာဟာအေရးအၾကီးဆံုးပဲ၊ဒီေခတ္စစ္ဗုိလ္အမ်ားဟာခံယူခ်က္မမွန္ၾကဘူး” တဲ့။
ဒါနဲ႔တအံ့တၾသျဖစ္ေနရင္း၊သူ႔မ်က္ႏွာကုိေစ့ေစ့ဆက္ၾကည့္ေနလုိက္ေတာ့ သူက က်ေနာ့္ကုိ “ဘၾကီး(Saving Private Ryan )ကုိၾကည့္ဖူးသလား”ဆုိပဲ။ဒီေလာက္ကမၻာေက်ာ္တဲ့ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကုိ က်ဳပ္မသိပဲေနပါ့မလားဗ်ာ။ဒုတိယကမၻာ စစ္တုန္းအတြင္းမွာ၊ဝင္တုိက္ခဲ့ၾကတဲ့၊ရိုင္ယန္ညီအကုိေလးေယာက္မွာ သံုးေယာက္တုိက္ပြဲက်သြားတယ္။အေမရိကန္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဟာ သားသံုးေယာက္ဆံုးပါးရရွာတဲ့ မိခင္မုဆုိးမၾကီးကုိ သနားဂရုဏာသက္လြန္းလုိ႔ တပ္ဖြဲ႔ဝင္ရွစ္ ေယာက္ပါတဲ့အထူးတပ္ဖြဲ႔တဖြဲ႔၊ ေနာ္မန္ဒီစစ္ေျမျပင္ကုိေစလႊတ္ျပီး၊ဘရုိင္ယန္ညီအကုိေတြထဲကေနာက္ဆံုးက်န္ခဲ့တဲ့ ဘရုိင္ ယန္ကုိ မျဖစ္မေနျပန္ကယ္တင္ခိုင္းခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းေပါ့။ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္ဘာတခြန္းမွျပန္မေျဖပဲ၊ေခါင္းကို အသာညိမ့္ျပလိုက္ ပါတယ္။
ဒီမွာတင္သူဟာ တပ္သားရုိင္ယန္ကိုကယ္တင္ျခင္း ဆုိတဲ့၊ဒါရုိက္တာစတီဗင္စပီးဘတ္ရဲ့လက္ရာ၊ရုပ္ရွင္ ဇာတ္လမ္းကိုခေရ ေစ့တြင္း က်ရွင္းေတာ့တာပါပဲဗ်။စစ္ပြဲေတြရဲ့သဘာဝ၊အေမရိကန္စစ္သားေတြရဲ့ခံယူခ်က္နဲ႔ဘဝ၊ ၊အေမရိကန္စစ္တပ္ရဲ့ သာမန္အဆင့္ အၾကပ္တပ္သားေတြအေပၚတန္ဖုိးထားမွဳ၊စစ္ပြဲအတြင္းလူသားစရုိက္၊စတီဗင္စပီးဘတ္ရဲ့ ပါရမီေျမာက္ ရုိက္ခ်က္၊ဗုိလ္ၾကီး မီလာအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့ ေအာ္စကာမင္းသားတြမ္ဟင့္ရဲ့ အရည္အေသြး၊ေျပာလုိက္တာမွ စံုလုိ႔၊ က်ဳပ္ျဖင့္ ပါးစပ္ အေဟာင္းသားနဲ႔ သူ႔ေရွ႕မွာတပည့္တစ္ေယာက္လုိ နာရီဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္မွင္တက္မိျပီး နား ေထာင္ေန မိသဗ်ာ။သူေျပာတဲ့ ေနာက္ဆံုးမွတ္ခ်က္ကုိ က်ဳပ္သေဘာအက်ဆံုးပဲ။
“ဒီရုပ္ရွင္ဟာအေမရိကန္စစ္တပ္ေပၚလစီကားလုိ႔ယူဆရင္လည္းရတယ္။ဒါေပမဲ့အလားတူျဖစ္ရပ္မ်ဳိး၊ပထမဆံုး အေမရိကန္ သမၼတၾကီးလင္ကြန္းလက္ထက္မွာလည္းျဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္။က်ေနာ့္ညီသာမက၊က်ေနာ္ပါစစ္ထဲဝင္ဖုိ႔အဆင္သင့္ရွိတယ္ဘၾကီး။ဒါေပမဲ့ စစ္တပ္ဟာ၊တကယ္ကုိတုိင္းျပည္ကုိခ်စ္တဲ့၊ ကာကြယ္ေရးတာဝန္ကုိ ပီပီျပင္ျပင္ထမ္းေဆာင္တဲ့စစ္တပ္မ်ဳိးျဖစ္ ဖုိ႔ေတာ့လုိတယ္။စစ္သားဦးေရသန္းခ်ီျပီးဝင္တုိက္ေနတဲ့ ဒုတိယကမၻာစစ္လို၊ဧရာမစစ္ပြဲၾကီးအတြင္းမွာေတာင္၊ သာမန္တပ္ သားတစ္ေယာက္ရဲ့အသက္ကုိတန္ဖုိးထားတဲ့ စစ္တပ္မ်ဳိးမွာမွ၊က်ေနာ္စစ္သားျဖစ္ခ်င္တာ”
တကယ့္ကုိသမၼာဒိ႒ိ၊အျမင္မွန္တဲ့က်ဳပ္တူေပပဲ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ေကာင္းကြက္တစ္ခုတည္းကုိပဲ လိုခ်င္လုိ႔ေတာ့ဘယ္ရ ပါ့မတုန္း၊ ဒြန္တြဲ တဲ့ဆုိးကြက္ေတြလည္းပါေပမေပါ့။ဒီလုိဆုိေတာ့လဲ က်ဳပ္တုိ႔နတ္ေမာက္အႏြယ္အမ်ဳိးေတြဟာ မညံ့လွပါ ကလားဗ်ာ။ ေအးေလ။ က်ဳပ္တုိ႔အမ်ဳိးတန္ခုိးရွိဖုိ႔ဆုိတာ၊ဒီလုိလူငယ္မ်ဳိးေတြနဲ႔မွ ျဖစ္မွာကုိး။က်ဳပ္တုိ႔တုိင္းျပည္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေနတဲ့ ေရႊကုိယ္ေတာ္မ်ား၊တူေတာ္ေမာင့္လုိ၊အသိျမင္အမ်ဳိးသာရွိခဲ့ရင္၊ ျမန္မာျပည္မွာ၊ ေရႊမုိးေငြမုိးရြာတာၾကာ လွေပါ့။ စကား လက္စသတ္ရင္း ထမင္းငံု႔စားေနတဲ့ က်ဳပ္တူေတာ္ေမာင္ကို ရုတ္တရက္ ၾကည့္လုိက္မိ ေတာ့၊ က်ဳပ္မ်က္စိထဲမွာ ပုဒ္မ(၄၃၆) ကုိျပင္ဖုိ႔ လက္မွတ္ထုိးတဲ့အမွဳနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္က်သြားရရွာတဲ့ ဗုိလ္မွဴးေက်ာ္စြာဝင္း ဆုိတဲ့ လူငယ္ကုိေျပးျမင္မိပါရဲ့။ ။
…………………………………