%2B29-1-2015%2BThur.jpg)
“ဘဝရွင္မင္းတရားၾကီးကၽြႏု္ပ္ႏွင့္
ဘုိးေလာင္းေတာ္ေဘးေလာင္းေတာ္တုိ႔၏အရွဳပ္ေတာ္ပံု”
(မင္းဒင္)
ကံထမ္းလာသည္ကုိၾကိဳတင္မျမင္ႏိုင္ေလသည့္၊ဤဒြႏၷယာၾကီးတြင္၊
ကၽြႏု္ပ္သည္ၾကံစည္ေမွ်ာ္လင့္၊ စိတ္ ကူးထားျခင္းအလ်ဥ္းမရွိပါပဲ၊မရြယ္ပဲေစာ္ကဲမင္းျဖစ္ဆုိဘိသကဲ့သုိ႔၊
တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္သည့္ဘဝ ရွင္မင္းတရားၾကီး
အျဖစ္သုိ႔ေရာက္ခဲ့ရခဲ့ဖူးေလသည္။
ကၽြႏု္ပ္မင္းအျဖစ္ကိုရရွိသည့္တုိင္းျပည္ၾကီး၏အမည္နာမႏွင့္
အျခားဆက္စပ္အခ်က္အလက္မ်ားကုိအျပည့္အစံု ေဖာ္ျပရေသာ္၊
လုိရင္းမွေသြဖီ၍စာေလးမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္၊ တုိင္းမသိဗာရာဏသီ၊ မင္းမသိ ျဗဟၼဒတ္ဟူေသာဆုိရုိးအတုိင္း၊လုိတုိရွင္းသေဘာ
၊ေရွးသေရာအခါက၊ဗာရာဏသီျပည္ဟုသာမွတ္ယူ
ၾကကုန္ေစလို၏။ကၽြႏု္ပ္၏မင္းကရာဇ္ဘြဲ႔အမည္ေတာ္မွာလည္း၊ၾတိေလာကအစခ်ီ၊ရွည္လ်ားလွသည္ျဖစ္၍၊ေသခ်ာစြာ မမွတ္မိေခ်။
ထုိ႔ျပင္တဝ၊နန္းတက္ၾသဘာရတုတြင္၊ထီးေဆာင္းနန္းေနပေဒသရာဇ္။
ပတၱျမားဖုိးကဲ၊ပုလဲသႏၱာ၊နီလာ၊ စိန္ေက်ာက္စေသာအနဂၣဥစၥာမင္းထုိက္ ဘ႑ာမ်ားသခင္။ပုလဲလေရာင္ေငြေတာင္ႏွင့္အတူကိုယ္လံုးေဖြးေဖြးျဖဴေသာ
သဗၺေသတ၊နာဂရာဇာ၊ဂဇိႏၵာဓိပတိ၊သီရိျမဳေတ၊က်က္သေရအေပါင္းႏွင့္ျပည့္စံုေသာ ဆဒၵန္ဆင္မင္းသခင္၊အစရွိသည့္လန္ဘားေက်ာက္တံတားအသံုးအႏွဳံးမ်ားပါဝင္သည္ကုိ၊အစမွအဆံုးတိုင္အာဂံုလြတ္၊ရြတ္မျပႏိုင္ေသာ္ျငား၊ေရးေတးေတးကား မွတ္မိေတာ္မူ၏။
နန္းတက္သည့္ေန႔ရက္လအတိအက်ကုိမွတ္ဥာဏ္တြင္မထင္ေတာ့လင့္ကစား
ကၽြႏု္ပ္၏တပည့္ေက်ာ္ေလမင္းသား၊ကပၸလီႏွင့္ေဖၾကည္တုိ႔ကား၊
အိမ္ေတာ္ပါငယ္ကၽြန္ၾကီးမ်ားျဖစ္ၾက၍ဘြဲ႔မည္ရည္အသီးသီးႏွင့္
အေရးပါေသာဌာနမ်ားတြင္ဝန္ၾကီးမ်ားအျဖစ္ခန္႔အပ္ခံၾကရသည္
ကုိမူေကာင္းစြာမွတ္မိလ်က္ပင္ရွိ၏။
ထုိ႔အတူမင္းအျဖစ္ကိုရသည့္ေန႔မွာပင္မုိးလင္းမုိးခ်ဳပ္၊မ်ားလိုက္သည့္အလုပ္၊ဖင္ယား၍ပင္မကုပ္အားခဲ့ျခင္း ကုိလည္း၊ယခုထက္တုိင္ျပက္ျပက္ထင္ထင္ျမင္ေယာင္လ်က္ပင္ရွိေနေခ်ေသး၏။
(ႏွစ္)
ရာဇမဂၤလာဘိသိက္ခံယူ၍ဥကင္ထက္တြင္စံေနေတာ္မူရသည္ႏွင့္
ဇယ္စက္သလုိ၊အလုပ္မ်ားခဲ့၏။ဘိေသ ကမဂၤလာအခမ္းအနားသုိ႔ တက္ေရာက္လာေသာ၊ခုနစ္ျပည္ေထာင္မင္းတုိ႔၏သံၾကီးတမန္ၾကီး မ်ား ၏အဖူးအေျမာ္ခံရျခင္း၊ေနာက္ေတာ္ပါတုိ႔အား
ဘြဲ႔မည္ရည္အသီးသီးခ်ီးျမွင့္ရျခင္းအျပင္၊ျပည့္ရွင္မင္း တုိ႔ သိအပ္ေသာ၊မင္းတုိ႔အင္အားငါးပါး၊မင္းတုိ႔က်င့္ရာေသာ
တရားဆယ္ပါး၊ရွစ္ပါးသရုပ္၊စၾကဝေတးမင္းတုိ႔က်င့္ရာေသာ
ဝတ္တစ္ဆယ့္ႏွစ္ပါး၊အပရိဟာနိယတရားခုနစ္ပါးသရုပ္၊
မင္းတုိ႔၏သဂၤဟတရားေလးပါးသရုပ္စသည္တုိ႔ကို၊အခ်ိန္တုိအတြင္းအာဂံု ရေအာင္၊မင္းဆရာဂုရုတုိ႔ထံက်ဴရွင္ပါတက္ရျပန္သည္ မွာ၊
ညဥ့္ဦး ယံတိုင္ေအာင္ျဖစ္ေခ်သည္။
စားေတာ္ကဲၾကီးျပင္ဆင္ေပးသည့္ညစာကုိ၊ေလးငါးလုပ္စာမွ်စိတ္မပါ့တပါ
ပြဲေတာ္တည္ျပီးႏွင့္၊တခ်ဳိးတည္းထုိးအိပ္စက္ေတာ္ေခၚရန္၊
သလြန္ထက္တြင္ေမွးကနဲ၊အိပ္ေပ်ာ္မည္ၾကံကာရွိေသး၊အိပ္ဖန္ေစာင့္ ဆီ မွအသံထြက္လာသျဖင့္၊ေငါက္ကနဲထထုိင္ေတာ္မူရျပန္သည္။
“မွန္လွပါ၊အိမ္ေတာ္ဝန္မင္းကပၸလီအမတ္ၾကီးအေရးတၾကီး
သံေတာ္ဦးတင္ရန္ရွိ၍၊ဖူးေျမာ္ခြင့္ေတာင္းေန ေၾကာင္းပါဖ်ာ့”
“ေခၚလုိက္ကြာ၊စက္ေတာ္ေခၚမဲ့ၾကံကာရိွေသး၊ဒင္းကတေမွာင့္”
ဆက္သလာေသာနန္းတက္လက္ေဆာင္ပ႑ာတုိ႔ကုိ၊
ဖြင့္ေဖာက္စစ္ေဆးရင္း၊ေမာေမာႏွင့္တေခါေခါအိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္
မိဖုရားေခါင္ၾကီးအပါးမွထတဲ့ကာ၊အိပ္ေဆာင္တင္းတိမ္ကုိအသာဖယ္၍၊
အထြက္၊ဒူးတုတ္ခစားေနေသာကပၸလီငယ္သည္ေရးၾကီးသုတ္ပ်ာ၊
ဗ်ာကရာပင္ေလွ်ာက္တင္လာ၏။
“မွန္လွပါ၊စက္ယာေဆာင္အထိလာေရာက္သံေတာ္ဦးတင္ရသည္မို႔
ထားလွ်င္လည္းေန၊သတ္လွ်င္လည္းေသရမည္ပါဘုရား”
“တိုတုိေျပာစမ္းပါကပၸလီရာ၊ဆယ့္ႏွနာရီေတာင္ထုိးေတာ့မယ္”
“မွန္လွပါ၊ေနာင္ခ်ဳိေအးရွားေဝါဂိတ္၌စိနတိုင္းဖက္တုိင္းမွ
တိတ္တဆိတ္ခိုးသြင္းလာေသာ၊ေဖာက္ခြဲေရးပစၥည္းမ်ားကားတဆယ့္ခုနစ္စီး တုိက္မိသည့္၊တယ္လီဖုန္းသတင္းဝင္လာေၾကာင္းပါဘုရာ့”
“ေဟ၊မ်ားလွခ်ည့္လားေမာင္မင္း”
“မွန္လွပါ၊ဘုရင့္သူလွ်ိဳတပ္ဖြဲ႔၏ရံုးစာအတုႏွင့္ျဖစ္ေနပါသည္ဘုရား”
“အလုိေလးေလး၊ေသာက္က်ဳိးနည္းကုန္ေတာ့မွာပါပဲ။
သည္ေလာက္မ်ားတဲ့ဒုိင္းနမုိက္ေတြ၊ေျပာင္ေျပာင္ တင္းတင္းကားအစီးေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာနဲ႔ဝင္လာတာ။
ဟုိးအရင္ကနဲ႔ဆုိဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ရွိေနျပီပါလိမ့္၊အရပ္ထဲခြဲရံုတင္မက
နန္းေတာ္ၾကီးတိုင္ေအာင္လာခြဲလွ်င္ျဖင့္ဒုကၡ၊တာဝန္အရွိဆံုးျဖစ္တဲ့စစ္သူၾကီးကုိခ်က္ခ်င္းအရာမွခ်ေစေမာင္မင္း”
“ေရႊဥာဏ္ရွင္ဆင္ျခင္ေတာ္မူပါဘုရား၊ထိပ္တန္းစစ္သူၾကီးဟာ
အရွင့္ဘုိးေလာင္းေတာ္ခန္႔အပ္ခဲ့သူမို႔၊လက္ဖ်ားႏွင့္ တုိ႔၍မျဖစ္ေၾကာင္းပါ”
“အင္း…၊ဒါဆုိလည္းထံုးစံအတုိင္းၾကည့္က်က္ျပီးသာလုပ္လုိက္ေပေတာ့၊
ငါကိုယ္ေတာ္အိပ္ခ်င္လွျပီ”
သက္ျပင္းကုိခပ္ေလးေလးခ်ေတာ္မူလ်က္၊သလြန္ေတာ္ရွိရာသုိ႔ျပန္ၾကြေတာ့မည့္၊တခဏမွာပင္၊ဝန္မင္းေဖၾကည္ကုတ္ကုတ္၊ကုတ္ကုတ္ႏွင့္အခစားဝင္လာျပန္ေလသည္။
(သံုး)
“ဟဲ့၊ငေဖၾကည္၊ညၾကီးအခ်ိန္မေတာ္ဘာျဖစ္လာျပန္ျပီတုန္း”
“မွန္လွပါ၊ဒဂံုသုိ႔ေျခလ်င္ခ်ီတက္ေနသည့္၊တကၠသီလာမွေက်ာင္းသား
သပိတ္တပ္ၾကီးဝဲေလာင္ေတာင္သာနယ္သုိ႔ေရာက္ရွိကာ၊
ရဲမက္တို႔ႏွင့္ထိပ္တုိက္တုိးေနေၾကာင္းပါဘုရား”
ဗုေဒၶါ၊ဝဲေလာင္ေတာင္သာသက္ေတာ္ရွည္အမတ္မင္းကား၊
ယမ္းဘီလူးဝန္ၾကီးနာမည္ပ်က္စာရင္းဝင္သူ ေပတည္း။
ဒင္းကိုလႊတ္ထား၍မျဖစ္၊သုိ႔ေသာ္ထိပါး၍လည္းမျဖစ္ျပန္ေခ်။
ဒင္းသည္သြားေလသူဘုိးေလာင္းေတာ္၏အႏွိပ္ေတာ္
လူယံုလက္ရင္းျဖစ္ေပသည္။ေရႊစိတ္ေတာ္အိုက္လွပါဘိ။
“ပညာေရးကိစၥပဲလကြယ္၊ေျပလည္ေအာင္ေဆာင္ရြက္ေပးလုိက္ၾကမွေပါ့”
“မွန္လွပါ၊တည္ဆဲပညာေရးဥပေဒဟာ၊အရွင့္ေဘးေလာင္းေတာ္၊
ဘုိးေလာင္းေတာ္တုိ႔၊ျပဌာန္းခဲ့သည္ ျဖစ္ ၍၊လက္ရွိပြဲေက်ာင္းထြက္ဝန္မင္းမ်ားမတုိ႔မထိရဲေၾကာင္းပါဘုရား”
“အင္း၊ဘုိးေတာ္တုိ႔စကားပယ္ရွားရင္လည္းမသင့္ေတာ္ျပန္ေခ်ဘူးေမာင္မင္း
၊ေျမြမေသတုတ္မက်ဳိးတဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔သာဥပယ္တမ်ဥ္သံုးျပီးေျဖရွင္းၾကပါေစေမာင္မင္း ၊ေတာ္ေတာ့၊ငါအိပ္ေတာ့မယ္”
“ဒါဆုိေလးပြင့္ဆုိင္ဖုိ႔သေဘာတူလုိက္ပါ့မယ္ဖ်ာ့”
“ဟ၊ မဆုိင္ခ်င္ပါဘူးဆုိမွကြာ”
“မွန္လွပါ၊ယခုအပြင့္ဟာဆုိရင္ျဖင့္ေရႊနန္းရွင္ဆုိင္ရန္မလိုေသာ
ပညာေရးအပြင့္ဆုိင္ျဖစ္ေၾကာင္းပါဖ်ာ့”
“ဂြတ္တယ္ထင္ဒူးသာဒူးၾကေပေတာ့ေဟ့”
ျပည့္ရွင္မင္းတုိ႔မည္သည္ညဥ့္သံုးယံတြင္
တယံသာအိပ္စက္ရသည့္စကားမွာေသြးထြက္ေအာင္မွန္ေလ စြ။သလြန္ေတာ္ေညာင္ေစာင္းတြင္ေမွးစက္ေသာ္လည္းမေပ်ာ္ႏိုင္ပါေလ။
အိပ္မေပ်ာ္သည့္အတူတူ ဌာန ဆုိင္ရာဝန္မင္းမ်ားဖုတ္ပူမီးတိုက္တင္သြင္းသည့္၊ စာခၽြန္အတုိအရွည္တုိ႔ကုိ၊ဖတ္ရွဳမိျပန္ရာ၊
ေလးပြင့္၊ေျခာက္ပြင့္၊ေလးဆယ့္ရွစ္ပြင့္၊(၂၀၁၅)ေအာင္ႏိုင္ေရး၊
ဆီးသီးဗန္းေမွာက္ျခင္း၊တပ္မွဴးအမတ္အစိတ္သား၊
နယ္စြန္နယ္ဖ်ားမ်ားမွျပႆနာမ်ား၊ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲ၊၊
လက္ပံေတာင္းနယ္အေရး၊စိနတုိ႔ ၏လက္ဝါးၾကီးအုပ္စုိးမုိးလာမွဳ၊၊
အမတ္လစာတုိးေရး၊ဟစ္တုိင္မွ လူစုလူေဝးၾကီး၊အမွဳေတာ္ထမ္းမ်ား ရိကၡာတုိးျမွင့္ေပးေရး၊ဟုိအေရးသည္အေရး၊
အေရးေပါင္းေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကုိဖတ္ေတာ္မူရင္း၊
မုိးစင္စင္လင္းလုခဲ့ျပီ။
။ေနာင္ဒုိင္းဟူေသာဘယ္ႏွနာရီထုိးမွန္းမသိသည့္ဗဟုိရ္စည္သံၾကားရသည္တြင္၊ဆက္ကပ္လာေသာမ်က္ႏွာသစ္ေတာ္ေရျဖင့္ကဗ်ာကယာမ်က္ႏွာသစ္လ်က္၊စံနန္းေတာ္ေဆာင္ဘုရားခန္းတြင္းမွ၊ေရႊစင္အတိသြန္းေလာင္းထားသည့္ေဘးေလာင္းေတာ္ဘုိးေလာင္းေတာ္တုိ႔၏ေရႊရုပ္တုတုိ႔ကုိ၊ဦးႏွိမ္မာန္ေလ်ာ့ကန္ေတာ့ရျပန္သည္။ခရစ္သကၠရာဇ္(၁၉၆၂)ခုႏွစ္မွယေန႔တုိင္အစဥ္အဆက္စုိးမုိးခဲ့ေသာဘိုးေဘးမင္းေကာင္းမင္းျမတ္တုိ႔ေပတည္း။
စံနန္းေဆာင္ဘုရားခန္းမွအထြက္၊ဝန္ၾကီးအေဆာင္အေယာင္ႏွင့္
ေလမင္းသားတစ္ေကာင္၊ဖဝါးေျခခိုက္ ဦးတုိက္လာသည္ကုိေတြ႔ရျပန္သည္။
(ေလး)
ကၽြန္ရင္းမုိ႔ခ်က္ခ်င္းပင္ေမးေစ့ကုိေျခမေတာ္ျဖင့္ကေလာ္၍ေမးရျပန္ေခ်၏။
“ဘာျဖစ္လာျပန္ျပီတုန္းဟ။ေစာေစာစီးစီးကြာ”
“မွန္လွပါ၊ေရႊနားႏွစ္ဆူပန္ဆင္ေတာ္မူပါဖ်ာ့”
“ၾကာရင္ငါကိုယ္ေတာ္နင့္ကိုေဆာင့္ကန္မိေတာ့မယ္၊ျမန္ျမန္ေျပာစမ္းကြာ”
“မွန္လွပါ၊ကခ်င္နယ္မွေက်ာင္းဆရာမႏွစ္ဦး၊အဓမၼက်င့္အသတ္ခံရမွဳကိစၥ
ကုလသမဂၢမွ၊အျမန္ဆံုးေဖာ္ထုတ္ေပးရန္ အေရးတၾကီးေတာင္းဆုိလာေၾကာင္းပါဖ်ား”
“ေပၚေအာင္စစ္ၾကေလကြာ၊မင္းတုိ႔ပဲဥပေဒအထက္မွာဘယ္သူမွမရွိရဘူးဆုိ”
“မွန္ပါ၊ကခ်င္အေရးသည္ဘုိးေလာင္းေတာ္ေဘးေလာင္းေတာ္၏လက္ထက္မွအစျပဳ၍…”
“အာ၊ေတာ္ပါေတာ့ကြာ၊ဒီျပႆနာဟာစစ္မက္ျဖစ္ပြားရာေဒသ မွာေပၚေပါက္ခဲ့တာမုိ႔၊ဘုိးေလာင္း ေတာ္ ေတြခန္႔ခဲ့တဲ့စစ္သူၾကီးလက္ထဲသာ
ထုိးအပ္လုိက္ေပေတာ့။သူ႔ဖာသာၾကည့္ရွင္းေပ့ေစ။ေနာက္ထပ္ဘာရွိေသးတုန္း”
“မွန္လွပါ၊ ဘုရင့္အမိန္႔ျဖင့္မင္းဘ႑ာအျဖစ္သိမ္းဆည္းထားေသာ၊
ဂႏၶလရာဇ္ျပည္ပုိင္၊ စက္ယႏၱယား မ်ားကုိျပန္လည္ရယူလုိေၾကာင္းစိနျပည္နယ္ဘုရင္ခံမွရာဇသံၾကား
ေရာက္ေၾကာင္းပါဖ်ာ့”
“ေအာင္မာ၊သူခိုးေတြကမ်ား၊ရာရာစစ၊ခုိးထုတ္ခိုးထည္ေတြနဲ႔
လက္ပူးလက္ၾကပ္မိတာေသခ်ာပါလ်က္၊
ဘာကိစၥျပန္ေပးရမတုန္း၊ေျခမမေကာင္းေျခမလက္မမေကာင္းလက္မ
၊ေက်ာသားရင္သားမခြဲျခားစေကာင္းဘူးမဟုတ္လားေမာင္မင္း”
“မွန္လွပါ။ကာလၾကာျမင့္စြာကပင္၊ေဘးေလာင္းေတာ္
ဘုိးေလာင္းေတာ္တုိ႔အက်ဳိးတူဖက္စပ္သေဘာ၊
ပုလင္းတူဗူးဆုိ႔ပါဝင္ပတ္ သက္၊ပတ္သက္..”
“လာျပန္ပဟ၊ဒီဘုိးေလာင္းေတာ္ေဘးေလာင္းေတာ္၊ေအးပါကြာ၊ေအးပါ၊ေအးပါ၊
ရွဥ့္လည္းေလွ်ာက္သာ ပ်ားလည္းစြဲသာ၊ေၾကာက္ရတယ္ဆုိတာ လူမသိေအာင္၊အခ်ိန္ေလးနည္းနည္းဆြဲျပီးျပန္ေပးလိုက္ၾက ေပေရာ့၊ရျပီေနာ္”
“မွန္လွပါ”
“နင့္အေမကလႊားမွန္လွပါလုပ္မေနနဲ႔၊ညီလာခံတက္ရမဲ့၊အခ်ိန္ေရာက္ေနျပီ၊တင္စရာရွိ၊ဟုိက်မွတင္စရာ ရွိတာ၊ တင္ေပေတာ့”
(ငါး)
ေရႊနန္းေတာ္ၾကီး၏ညီလာခံခန္းမအေရာက္သီဟသနပလႅင္ေပၚမွ
ရွဳစားေတာ္မူသည့္အခါ၊သက္ေတာ္ရွည္ အမတ္ၾကီးမ်ား၊ပုဏၰားျဖဴ၊ပုဏၰားညိဳ၊မွဴးၾကီးမတ္ရာေသနာပတိတုိ႔အျပင္
ခုနစ္ျပည္ေထာင္မင္းတုိ႔ ၏ သံတမန္မ်ားကိုပါ၊ညီလာခံခန္းမႏွင့္မဆန္႔အံုလုိက္က်င္းလုိက္ေတြ႔ျမင္ရျပန္ေလသည္။
“အိမ္း၊မင္းၾကီးမ်ား”
“ဖ်ား၊ဖ်ား”
“သံတမန္မ်ားမျပန္ၾကေသးဘူးလားကြယ္တုိ႔”
“မွန္လွပါ၊ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္၊ကုန္သြယ္မွဳစာခ်ဳပ္၊
သယံဇာတတူးေဖာ္ေရးစာခ်ဳပ္မ်ားခ်ဳပ္ဆုိရန္ပါဖ်ား”
“ေကာင္းလွေပတယ္အမတ္မင္းတုိ႔၊တုိင္းျပည္ဘ႑ာတုိးေပသေပါ့”
“မွန္လွပါ၊ယခင္ေၾကြးေဟာင္းႏွင့္ႏွိမ္ၾကမည္ျဖစ္၍၊ဝင္ေငြရရန္မရွိပါဖ်ာ့”
“ဟ၊ငါက မေန႔ကမွနန္းတက္တာ၊ဘယ္ကေၾကြးရွင္ေတြတုန္း”
“မွန္လွပါ၊ဘုိးေလာင္းေတာ္ေဘးေလာင္းေတာ္တုိ႔ၾကိဳတင္ေခ်းယူသံုးစြဲထားျခင္းပါဖ်ား”
လာလာသမွ်ျပႆနာေဘးေလာင္းေတာ္၊ဘုိးေလာင္းေတာ္တုိ႔စနက္ခ်ည္းျဖစ္ေနေလျပီ။
“ကဲပါဗ်ာ။တုိးသာဆုတ္သာ၊ေတာ္သလုိၾကည့္ညွိၾကေပေတာ့ဘုိးဘုိးတုိ႔”
ပလႅင္ေတာ္ေပၚမွေမွ်ာ္ၾကည့္ေလေသာ္၊ညီလာခံခန္းမအျပင္ဘက္မွာ၊
ရပ္ေဝးရပ္နီး၊ျမိဳ႕စားနယ္စားမ်ား၊
ျမိဳ႕ဝန္အၾကီးအအေသးမ်ဳိးစံုတုိ႔၊ျပႆနာေလွ်ာက္တင္လႊာ ကိုယ္စီကိုင္လ်က္သမဝါယမဆုိင္တန္းစီတုိးသလုိတသီတတန္းၾကီး
က်န္ေနေသးသည္ကုိရွဳစားေတာ္မူရ၏။
သည္ပံုအ တုိင္းဆုိရင္ျဖင့္၊ရာဇပလႅင္ေပၚမွာငုတ္တုတ္ထုိင္ရင္း
အသက္ေပ်ာက္ေပေတာ့မည္။ မင္း ေျမာက္တန္ဆာငါးပါးမွေခၽြးဒီးဒီးက်လာ၏။
လမ္းေဘးမွာဆုိင္းထမ္းျဖင့္မုန္႔ဟင္းခါးေရာင္းရသည့္
ဘဝကမွေတာ္ကာက်ေပဦးမည္။
မနက္ေစာဆီကႏို႔တစ္ခြက္သာေသာက္လာရသည့္ဝမ္းကလည္းဟာလွျပီ။
စိတ္အုိက္လြန္းလွသည္ႏွင့္ရာဇဣေျႏၵကိုမငဲ့ႏုိင္ေတာ့ပဲ
အသံထြက္ျငီးျငဴမိေလေတာ့သည္။
“ၾကီးလုိက္တဲ့ဒုကၡ၊ငါေတာ့ေသခ်င္ေစာ္နံေနျပီေဟ့”
“မွန္လွပါ၊ဘုန္းေတာ္ေၾကာင့္၊ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ျမတ္အတို္င္း၊
အရွင္မင္းတရားလူ႔ျပည္ျငီး၍နတ္ထီးစံလွ်င္လည္း
တဖက္လွ်င္ေလးငါးရားမွ်ေသာနတ္သမီးတုိ႔ျဖင့္၊
ဖလ္နန္းျပႆဒ္၊မွန္နန္းျပႆဒ္တုိ႔ျဖင့္ေဘးေလာင္း ေတာ္ဘုိးေလာင္းေတာ္တုိ႔နည္းတူ စံ၊စံ၊…”
“ေတာက္၊လာျပန္ျပီ၊ေသတာေတာင္၊ဒီဘုိးေလာင္းေဘးေလာင္းေတာ္၊
ဒီေသာက္ျပႆနာအမွ်င္မျပတ္ေသးဘူးလားဟဲ့”
“မွန္လွပါ၊အရွင့္အမ်ဳိးအရင္းေခါက္ေခါက္မ်ားျဖစ္ၾက၍၊အရွင္ဤနန္းစည္းစိမ္ကုိရလာျခင္းမွ ဘုိးေလာင္း ေတာ္….”
“ဟာ၊လွ်ာရွည္လွတဲ့မိေက်ာင္းသား၊ကဲ၊မွတ္ေရာ့လဟ”
ျပင္းထန္ေသာအမ်က္ေဒါသရာဇမာန္အရွိန္ေၾကာင့္၊အထြန္႔တက္ေနသည့္၊
သက္ေတာ္ရွည္အမတ္မင္းအား၊လက္တြင္းရွိ
သံလ်က္ေတာ္ျဖင့္၊ေကာက္ေပါက္လုိက္ခ်ိန္တြင္
မင္းတရားၾကီးကၽြႏု္ပ္လည္းအရွိန္လြန္၍ပလႅင္ထက္မွေဇာက္ထုိးက်ကာ၊
လန္႔ႏိုးေတာ္မူခဲ့ရာ၊ခါးဆစ္ရုိးနာသည့္အခ်ိန္မ်ားတြင္မင္းဧကရာဇ္စည္းစိမ္ ကုိယေန႔တုိင္ေအာင္ထိတ္လန္႔ေနဆဲျဖစ္ေလသည္။
…………………………