“မေျဖသာသည္”
(မင္းဒင္)
(၁)
အင္း၊တကယ္ေတာ့ဖူးခက္ဘန္ေကာက္ခရီးဆုိတာက်ဳပ္အတြက္ေတာ့
အိမ္ဦးနဲ႔ၾကမ္းျပင္လုိျဖစ္ေနတာ ၾကာပါျပီ။ဟုိးအရင္ႏွစ္ေတြကဆုိ၊
တပတ္တေခါက္ေလာက္ေတာင္၊
ရႊတ္ခနဲရႊတ္ကနဲေရာက္ေနက်မုိ႔၊ဘန္ ေကာက္ကိုသြားတဲ့အခါ၊ေလယာဥ္ပ်ံရယ္၊
ဘတ္စ္ကားရယ္လုိ႔၊စိတ္ထဲေထြေထြထူးထူးထားမေနေတာ့ပဲ၊ ၾကံဳရာနဲ႔စခန္းသြားေနခဲ့တာၾကာပါျပီေလ။
ဒါေပမဲ့၊အခုတစ္ေခါက္ဘန္ေကာက္ခရီးကုိေတာ့၊ဟုိင္းေဝး
ဘတ္စ္ကားနဲ႔သြားဖုိ႔စိတ္ကူးခဲ့မိသဗ်။ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။
ခုတေလာ၊ေလယာဥ္ခရီးစဥ္တခ်ဳိ႕၊ေျပးလမ္းေခ်ာ္တာ၊ေကာင္းကင္ယံမွာ
ငွက္အုပ္နဲ႔တုိ္က္မိတာ၊ေလယာဥ္ကြင္းကေနပ်ံတက္ သြားျပီးတစ္နာရီသာသာအၾကာမွာ ျဗဳန္းဆုိေရဒါျမင္ကြင္းကေန ေပ်ာက္ သြားျပီး၊အခုအခ်ိန္အထိေတာင္သတင္းသဲ့သဲ့မၾကားရေသးတာ၊
ဘယ္ကေနဘယ္လုိပ်က္က်သြားမွန္းမသိပဲ၊ခုနစ္ရက္တပါတ္
ေလာက္ၾကာပါမွ၊သမုဒၵရာထဲထုိးက်သြားမွန္းသိခဲ့ရတာ၊စတဲ့စတဲ့
သတင္းေတြက ဆက္ တုိက္ဆုိသလုိျဖစ္ေန
တာမုိ႔၊ေလယာဥ္နဲ႔ခရီးသြားဖုိ႔ရာ၊စိတ္ထဲဲမွာ၊သရုိးသရီျဖစ္မိတာအမွန္ပဲ။
အမ်ားသိေတာ္မူၾကတဲ့အတုိင္း၊ေလေၾကာင္းလုိင္းထဲမွာအဆုိးဆံုးကေတာ့အဲေအးရွားေပါ့ဗ်ာ။
ဒါေၾကာင့္၊သတၱိေၾကာင္တယ္ပဲေျပာေျပာ၊အစုိးရိမ္လြန္တယ္ပဲဆုိဆုိ၊က်ဳပ္ေတာ့၊ဒီတစ္ေခါက္ဘန္ေကာက္ခရီးကိုဘတ္စ္ကားစီးဖို႔သာဆံုးျဖတ္လိုက္ရတယ္။
(၂)
ခုႏွစ္ပုိင္းေတြမွာ၊အိမ္တြင္းပုန္းတာမ်ားေနေတာ့၊
ခရီးထြက္ရမွာ၊အေတာ္ဝန္ေလးသလုိျဖစ္ေနတာ၊အမွန္ပဲဗ်။
ဒါေပမဲ့၊အခုသြားရမဲ့ဘန္ေကာက္ခရီးစဥ္ဟာ၊
ထုိင္းမွာတစ္ႏွစ္ေနခြင့္ဗီဇာေလွ်ာက္ရမွာမုိ႔မသြား လုိ႔ လည္းမျဖစ္ျပန္ဘူးဗ်ာ။
ဒီေတာ့၊မသြားခင္တစ္ပတ္ေလာက္အလိုမွာ၊ဖူးခက္တျမိဳ႕တည္းသားလုိျဖစ္ေနတဲ့
ဟုိတယ္မန္ေနဂ်ာေလးေက်ာ္ေက်ာ္ခိုင့္ကုိ၊အြန္လို္င္းကေန
ဖူးခက္ဘန္ေကာက္ဟုိင္းေဝးဘတ္စ္ကားလက္မွတ္
တစ္ေစာင္ေလာက္ျဖတ္လိုက္စမ္းပါကြာဆုိျပီး၊
နားပူလိုက္ေရာဆုိပါေတာ့။ဒီမွာတင္ကုိေရႊေက်ာ္ေက်ာ္ခိုင္က၊
ဘတ္စ္ကားလက္မွတ္ကုိအြန္လိုင္းကဝယ္စရာမလုိပဲ၊
သူ႔အသိထုိင္းမေလးတစ္ေယာက္ဖူးခက္ဘတ္စ္ကားဂိတ္၊လက္မွတ္ေရာင္းတဲ့ဌာနမွာ မန္ေနဂ်ာျဖစ္ေနသမုိ႔၊သြားမဲ့ရက္ကုိသာအတိအက်ေျပာေပေတာ့တဲ့ဗ်။
ဒီလိုနဲ႔နဂုိကမွအီေလးဆြဲေနတဲ့က်ဳပ္ဟာ၊ဘန္ေကာက္သြားမဲ့ကိစၥ
ကုိႏွစ္ရက္ေလာက္ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ျဖစ္ေနျပန္ပါေရာ
၊ေနာက္တစ္ခ်က္စဥ္းစားမိတာက၊ဖူးခက္ဘန္ေကာက္ခရီးဟာ၊
ကီလိုမီတာ(၈၅၀)ေတာင္ရွိတာမုိ႔ညလံုးေပါက္အေညာင္းထုိင္ျပီးစီးရမွာ
ဝန္ေလးသလုိလုိျဖစ္လာျပန္တယ္။ေနာက္တစ္ ခ်က္က၊ေသေဘးဆုိတာ
၊ေလယာဥ္ပ်ံမစီးပဲ၊ဘတ္စ္ကားေျပာင္းစီးရံုနဲ႔ေရွာင္လုိ႔လြတ္သတဲ့လား၊
ဘတ္စ္ ကားနဲ႔သြားေတာ့ေကာ၊ ဘာအႏၱရာယ္မွမျဖစ္ပါဘူးဆုိတာ၊
ဘယ္တန္ခိုးရွင္ကအာမခံခ်က္ေပးမလဲ။ေသမဲ့ အတူတူ၊
ခါးေညာင္းတာသာအဖတ္တင္ေတာ့မေပါ့။
(၃)
အဲသလိုေတာင္စဥ္းစားေျမာက္စဥ္းစားလုပ္မိျပန္ေတာ့
ကိုယ့္ကုိယ္ကိုေတာင္ရယ္ခ်င္သလိုလုိျဖစ္လာတာနဲ႔၊
မထူးပါဘူးေလဆုိျပီး၊ေက်ာ္ေက်ာ္ခို္င့္ကိုဘတ္စ္ကား
လက္မွတ္မျဖတ္နဲ႔ေတာ့လုိ႔လွမ္းတားျပီး၊ဘန္ေကာက္က၊ျမန္မာထမင္း
ဆုိင္ပိုင္ရွင္ေလး၊ေအာင္ျမင့္ျမတ္ဆီ၊လွမ္းဖုန္းဆက္ျပီး
၊ေလယာဥ္လက္မွတ္တစ္ ေစာင္အျဖတ္ခိုင္းလုိက္ေတာ့၊နာရီပုိင္းအတြင္း၊က်ဳပ္အီးေမးလ္ကုိေလယာဥ္လက္မွတ္ေရာက္လာေတာ့ တာပါပဲဗ်ာ။
အဲဒီေလယာဥ္လက္မွတ္ကိုအီးေမးလ္မွာဖြင့္ၾကည့္လုိက္ေတာ့၊
အဲေအးရွားေလေၾကာင္းလုိင္းျဖစ္ေနသဗ်။အင္းေလ၊
သြားမဲ့ရက္ကသိပ္ကပ္ေနေတာ့၊သူ႔ခမ်ာလည္း၊အကုန္အက်
သက္သာမဲ့ရရာေလယာဥ္ကုိေရြးလုိက္ရတယ္ထင္ပါရဲ့။
ဒီၾကားထဲမွာ၊ဟုိအလုပ္ဒီအလုပ္ဗာဟီရအလုပ္ေတြမ်ားေနတာေၾကာင့္၊အဲေအး ရွားေလေၾကာင္းလိုင္းနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့စုိးရိမ္စိတ္ေတြက
ေခါင္းထဲဝင္မလာေတာ့ပဲ၊ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္ေနလိုက္တာ၊
သြားမဲ့ရက္ကုိေရာက္လာပါေလေရာ။
ေလယာဥ္မထြက္ခင္၊ေလဆိပ္ကုိတစ္နာရီေလာက္ၾကိဳေရာက္ေနရင္ေတာ္ပါျပီဆုိျပီး၊
အခ်ိန္ကပ္ထြက္လာတာမိုိ႔၊အိမ္ကေနေလဆိပ္အသြား၊ကားေပၚမွာလည္း၊
အိမ္မွာက်န္ေနခဲ့မဲ့တူေတာ္ေမာင္ကုိ၊ဖုတ္ပူမီးတုိက္ဟုိဟာမွာ၊
ဒီဟာမွာနဲ႔၊ေလဆိပ္ေရာက္တဲ့အထိပါပဲ။ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့၊
(Check in)ေကာင္ တာေတြတစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚၾကီး စီတန္းေနတာကုိၾကည့္ျပီး၊ေၾသာ္၊ငါစီးရမဲ့ေလယာဥ္ဟာ၊အဲေအးရွားပါ လားဆုိတဲ့အေတြးေတာ့ဝင္လာေတာ့၊စိတ္ထဲပူမိသလုိလုိေတာ့အျဖစ္သား။
ဒါေပမဲ့ဗ်ာ။အဲေအးရွားေကာင္တာမွာ(Check in)ဝင္ေနတဲ့၊ခရီးသည္လူတန္းရွည္ၾကီးကုိျမင္ရျပန္ေတာ့၊
ေၾသာ္ငါ့ႏွယ္၊ခရီးသြားမဲ့သူခ်င္းအတူတူ၊ကုိယ့္အသက္က်မွ
ပန္းေရာင္ေလးထင္ေနတဲ့ငါပါကလားဆုိျပီး ကိုယ့္ကုိယ္ကိုက်ိတ္တရားခ်ရတာေပါ့။ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ၾကာၾကာ
တရားမခ်လုိက္ရပါဘူးဗ်ာ။
လူတန္းရွည္ၾကီးထဲမွာတန္းဝင္စီေနရင္း၊ေလယာဥ္ထြက္ခ်ိန္သိပ္နီးေနတာမုိ႔
စိတ္ထဲမသကၤာလွတာနဲ႔၊အနားမွာေတြ႔တဲ့အဲေအးရွားလိုင္းဝန္ထမ္း
အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ကုိေမးၾကည့္မိေတာ့၊
အမေလး၊ရွင့္ေလယာဥ္ကထြက္ေတာ့မွာ၊
ရွင္က်မေနာက္လုိက္ခဲ့ဆုိျပီး၊ေမတၱာေရွ႕ထား၊
အက်ဳိးေဆာင္ေပးလုိက္တာ၊တုိတုိေျပာရရင္၊ေလယာဥ္ေပၚကုိ က်ဳပ္ေရာက္ခဲ့ေရာဆုိပါေတာ့။
(၄)
ေလယာဥ္ေပၚေရာက္ေတာ့လည္း၊ထုိင္ခံုေနရာရွာတာ၊
ပါလာတဲ့ပစၥည္းေတြမေပ်ာက္မရွရေအာင္ ေလ ယာဥ္အံဆြဲထဲကုိထည့္ေနရတာေတြဆီအာရုံမ်ားေနတာမို႔၊
ဘာစုိးရိမ္စိတ္မွေပၚလာခ်ိန္မရလုိက္တာ ေလယာဥ္ထြက္တဲ့အခ်ိန္အထိပါပဲ။
ကံေကာင္းေျပာရမလား၊ကံဆုိးတယ္ေျပာရမလားမသိေတာ့ပါဘူးဗ်ာ။
က်ဳပ္ထုိင္ခံုဟာျပဴတင္းေပါက္နဲ႔ကပ္လ်က္ခံုျဖစ္ေနေလေတာ့
၊ေလယာဥ္ေတာင္ပ်ံကိုအနီးကပ္လွမ္းျမင္ေနရသဗ်။ဒီမွာတင္က်ဳပ္ရဲ့ အဲ ေအးရွားစိတၱဇဟာ၊ခ်ဳိၾကြလာျပန္ေတာ့တာပဲဗ်ဳိ႕။
ေျမျပင္ကေနေဝဟင္ကုိေလယာဥ္ပ်ံေဝါကနဲထုိးအတက္မွာ၊
အဲဒီေလယာဥ္ေတာင္ပံၾကီးဟာ၊ညြတ္ပဲ့ညႊတ္ပဲ့နဲ႔ျဖစ္ေနလုိက္ တာမ်ား၊
က်ဳပ္နားထဲမွာ ဂၽြတ္ဂၽြတ္၊ဂၽြတ္ဂၽြတ္နဲ႔အသံေတြေတာင္ၾကား ေနရသလုိ ပါပဲဗ်ာ။အမေလးေလး၊ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ရင္၊
ဒီအဲေအးရွားေလယာဥ္ပ်ံလက္မွတ္ေတြဟာ၊ေပါေခ်ာင္ေကာင္းေစ်းနဲ႔ေရာင္း တာမို႔၊ေလယာဥ္ပ်ံေတြဟာ၊ေလယာဥ္ပ်ံတစ္စင္းရဲ့ေဒါင္ေဒါင္ျမည္အရည္အေသြး
ရွိမွရွိပါ့မလား၊ေလယာဥ္ေတြၾကည့္ရတာနည္းနည္းေတာ့အိုစာေနျပီထင္ပါရဲ့။
က်ဳပ္စိတ္ထဲေတာ့။ေလယာဥ္ဟာလုိအပ္တဲ့အျမင့္ေပကုိေရာက္ေအာင္
ပ်ံတက္ေနတုန္းမွာလည္း၊ သိမ့္ ကနဲ၊သိမ့္ကနဲတုန္တုန္ေနတယ္လုိ႔ထင္တာပါပဲဗ်ာ။
ဒါနဲ႔ေဘးဘီကခရီးသည္ေတြကုိမသိမသာလွမ္း
အကဲခတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့၊ဘာမွထူးထူးျခားျခားျဖစ္ေနတာ
မေတြ႔ရပါဘူး။သူတုိ႔အာရံုနဲ႔သူတုိ႔ေအးေအးလူလူပါပဲ။
ေၾသာ္၊တရားလက္လြတ္ငွက္ေတာင္ ကၽြတ္ဆုိတာ
ငါပါကလား။ေသတစ္ေန႔ေမြး တစ္ေန႔ဘာ ဆန္းသတုန္း၊
မိမိျပဳခဲ့တဲ့ဒါနသီလသာ၊သံသရာရဲ့ အေဖာ္မဟုတ္လား။
စုိးရိမ္ေၾကာက္ လန္႔ရင္၊ အဲဒီ စုိးရိမ္ေနတဲ့စိတ္၊ေၾကာက္ေနတဲ့
စိတ္ကုိျမင္ေအာင္ရွဳေပါ့။
ဒါနဲ႔က်ဳပ္လည္းမ်က္စိကုိစံုမွိတ္၊ႏွာသီးဝမွာ သတိကပ္၊ဝင္ေလ၊ထြက္ေလ၊ဝင္ေလထြက္ေလဆုိျပီးမွတ္ေန လိုက္ရတာေပါ့ဗ်ာ။
အမယ္၊ၾကားဖူးနားဝသာရွိတဲ့ဒီနည္းနဲ႔ရွဳမွတ္လုိက္ေတာ့လည္း
အဟုတ္သားကပဲ။ဆယ့္ငါးမိနစ္သာသာေလာက္ မွာ၊က်ဳပ္စိတ္ဟာသိသာသာတည္ျငိမ္လာေလရဲ့။တကယ္ေတာ့က်ဳပ္တို႔ဟာ လူ႔ဘဝကုိ ေရာက္လာ၊ရ လာျပီဆုိကတည္းကတည္းက
ေသမ်ဳိးမို႔၊တစ္ေန႔ေန႔တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ေသနည္းတမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔
ေသၾကရမွာပါပဲ။ ဝဋ္ေၾကြးဆုိတာမ်ဳိးက ဘုရားရဟႏၱာေတာင္ေရွာင္လုိ႔
မလြတ္ႏိုင္တာကလား။
ဒီေတာ့ အသက္ရွင္ေန ထုိင္ခဲ့ရစဥ္ကာလေတြမွာ၊ သတိလက္မလြတ္ပဲေနႏိုင္ခဲ့ရင္၊ေသျခင္းတရားဆုိတာ မေျဖ ဆည္ႏုိင္တဲ့
အရာမဟုတ္ပါဘူး။
(၅)
ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။တည္ျငိမ္ေနတဲ့စိတ္နဲ႔ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိေတာ့၊
က်ဳပ္ဘဝဟာအမ်ားၾကီးေျဖသာခဲ့ပါတယ္။ လူ တကာမခံစားဖူးတဲ့
စည္းစိမ္၊ေကာင္းေပ့ညြန္႔ေပ့ဆုိတဲ့
ရသာတဏွာေပမ၊ ဆုိတာေတြ၊ မနည္းမေနာ၊က်ဳပ္ျဖတ္ေက်ာ္ခံစားခဲ့ျပီးျပီ။
မုိက္လံုးၾကီးျပီးမုိက္ခဲ့သမွ်၊
ကံေကာင္းေထာက္စြာခုခ်ိန္အထိအသက္နဲ႔ခႏၶာျမဲလ်က္၊က်န္းမာပကတိခ်မ္းသာ စြာရွိေနေသးတယ္။ေနာင္တတရားေတြနဲ႔ လိမ္မာ ေတာ့မဲ့လမ္းစေပၚကုိလည္း စတင္ေလွ်ာက္လွမ္းေန ႏုိင္ခဲ့ျပီ။ မေသခင္စပ္ၾကား၊ အုိမင္းမစြမ္းတဲ့ အခါလူတန္းေစ့ေနႏုိင္တဲ့၊ဥစၥာဓန၊အၾကြယ္ဝၾကီးၾကြယ္ဝတယ္မဆုိႏုိင္ေပမဲ့၊ အထုိက္အေလ်ာက္ရွိ ေန ခဲ့ျပီ။ဘာပူစရာရွိလို႔တုန္း။
သားသမီးရဲ့ေနာင္ေရးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔လည္းမိဘတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
၊ေက်ပြန္သင့္သေလာက္ေက်ပြန္ျပီး ၊အိမ္ေထာင္လ်က္သားက်၊
အေျခတက်ျဖစ္ေနျပီခဲ့ျပီမုိ႔၊ေနာင္တတဖန္ပူပင္စရာမရွိပါဘူး။ လက္ရွိအေျခ အေနမွာလည္းရွာလုိ႔ေဖြလို႔ရသမွ်ထဲက၊ဆင္းရဲခ်ဳိ႕ငဲ့ႏြမ္းပါးသူေတြကုိ၊
တတ္ႏိုင္သေလာက္ကူညီေထာက္ပံ့ေနတာမုိ႔ေသခ်ာေတြးေလ
၊ေသရမွာေၾကာက္စရာမေကာင္းေလပါပဲဗ်ာ။
ဒီလုိနဲ႔က်ဳပ္ဟာအဲေအးရွားေလယာဥ္ၾကီးကုိႏွလုံးစိတ္ဝမ္းေအးခ်မ္းစြာ
၊စီနင္းလုိက္ပါလာခဲ့တာ ဘန္ ေကာက္ျမိဳ႕ကုိအေပၚစီးကေနျမင္လုိက္ရတဲ့
အခါမွာေတာ့၊မထင္မွတ္ထားတဲ့ေသာက အပူလံုးၾကီးတစ္ခု ဟာ၊က်ဳပ္ရင္ဘတ္ကုိအုန္းကနဲေနေအာင္ဝင္ေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။
ဟုတ္ပါတယ္။က်ဳပ္ျမင္ေနရတဲ့ ဘန္ ေကာက္ျမိဳ႕ၾကီးဟာ
၊ေနရာအႏွံ႔လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္ရွိန္ေတြနဲ႔
နတ္ဘံုနတ္နန္းတစ္မွ်၊တင့္တယ္ခန္႔ျငား ေန ေလရဲ့။
တကယ္ဆုိဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ဟာ၊အျခားအျခားေသာကမၻာ့အဆင့္မီျမိဳ႕ၾကီးေတြနဲ
႔ႏွဳိင္းစာရင္၊ဘာမွ ေျပာပေလာက္စရာမရွိပါဘူး။
ဒါေပမဲ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္တုိ႔ဇာတိတုိင္းျပည္မွာေတာ့၊
တႏိုင္ငံလုံးလွ်ပ္စစ္မီးလင္းဖုိ႔ေနသာသာ၊အိမ္ေပါက္ေစ့၊ ဖေယာင္းတုိင္ထြန္းႏိုင္ဖုိ႔လံုးပန္းေနၾကရတုန္း၊မနက္စာညစာ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္၊ရုန္းကန္ေနၾကရတဲ့ သူေတြကအမ်ားစု၊ပညာသင္ခ်ိန္မသင္ႏုိင္ၾက၊တရားဘာဝနာမပြားမ်ားႏုိင္ၾက။
စီးပြားေရးမွာဖြတ္ေက်ာ ျပာစုဘဝ၊ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ကိုးဆယ္ရာခိုင္ႏွဳန္းေသာ
လူထုဟာ၊အမြဲတကာ့ထိပ္ေခါင္ဖြတ္မင္း ေနာင္၊တုိင္းျပည္အနာဂတ္ကလည္း
ဖြတ္ဘုိးေအ၊ထုိင္ငုိေလာက္တဲ့ဘဝ၊ပညာေရးမွာဖြတ္၊စီးပြားေရး မွာဖြတ္၊ႏိုင္ငံေရးမွာဖြတ္၊ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ဖြတ္စာရင္းဝင္ေန
တာေတြကုိေတြးေတြးျပီး၊ ငါ့တုိင္း ျပည္ငါ့လူမ်ဳိးဖြတ္ဘဝကေန လြတ္ေျမာက္ေအာင္ငါဘာတစ္ခုမွမလုပ္ႏို္င္ခဲ့ေသးပါကလားဆုိတဲ့၊
ခံစားခ်က္ေပၚလာေတာ့၊က်ဳပ္ဟာ၊ေစာေစာေလးကတင္
၊ေျဖသာခဲ့တဲ့ေသျခင္းတရားအေပၚ၊ေက်နပ္လက္ခံတဲ့ စိတ္ဟာၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္၊ေပ်ာက္သြားေတာ့တာပါပဲ။
ဘာေကာင္မွမဟုတ္တဲ့က်ဳပ္ဟာ၊
လတ္ တေလာေသရမွာကုိ စိတ္မေျဖာင့္သလိုျဖစ္လာတယ္။
ေသခ်ာေတြးေလ၊နက္နက္နဲနဲေတြးေလ။ေျဖမဆည္ႏိုင္ေလျဖစ္လာတာမုိ႔၊
အေတာ့္ကုိ၊ဆုိးဝါးတဲ့ခံစား ခ်က္ပါပဲ။
(၆)
က်ဳပ္ဟာကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ႔ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ကိုေဘးမသီ
ရန္မခေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ေအးဗ်ာ။က်ဳပ္ေလယာဥ္ေပၚမွာျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့
ခံစားမွဳမ်ဳိးနဲ႔၊ေနာက္က်တဲ့ေနာင္တမျဖစ္ရေလေအာင္၊မေသခင္အခိ်န္
ေလးမွာတုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ဳိးအေပၚ၊တတ္ႏုိင္သမွ်တာဝန္ေက်ခဲ့မွ
၊ျဖစ္ေတာ့မယ္လုိ႔၊ေလးေလးနက္နက္ေတြးမိပါတယ္။ အေရး ဟယ္အေၾကာင္းဟယ္ျဖစ္လာရင္၊ေနာင္တတရားေတြနဲ႔ပူပင္ရတဲ့ ဘဝမ်ဳိး၊ ဘယ္သူ႔ကုိမွမၾကံဳေစခ်င္ပါဘူး။
ဟုတ္ပါတယ္။က်ဳပ္ဟာ၊ဘာမွမည္မည္ရရၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္လုပ္ႏုိင္တဲ့၊
လူတစ္ေယာက္ေတာ့ မ ဟုတ္ပါဘူး။ဒါေၾကာင့္၊အခုခင္ဗ်ားဖတ္ေနတဲ့၊ ဒီစာေၾကာင့္၊ခင္ဗ်ားစိတ္ထဲမွာက်ဳပ္နဲ႔အလားတူအေတြးမ်ဳိး၊
တစြန္းတစေပၚလာခဲ့ရင္၊က်ဳပ္ရဲ့ပြဲဦးထြက္ေတာက္တုိမယ္ရ
တာဝန္ေက်ပြန္မွဳတစ္ခုလုိ႔သာ၊သေဘာပုိက္ေစ့ခ်င္ပါ တယ္။ ။
……………………………………………..