၁၄ ဇူလုိင္၂၀၁၆ေန႔ထုတ္ Friday Time အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ။ ။
“ကၽြႏု္ပ္၊အျမင္မွန္ရလာေသာတပည့္ေက်ာ္မ်ားႏွင့္၊တေရးခ်စ္ခြင့္ျမင္ရႏိုး”
(မင္းဒင္)
(တစ္)
အသူရာပင္အျမင္မွန္ရေလသေလာ။သိၾကားမင္းကပင္လွ်င္သေဘာ
ထားၾကီးေလသေလာ။တိက်စြာကၽြႏု္ပ္မဆုိႏိုင္ေခ်။အသူရာႏွင့္သိၾကားမင္းတုိ႔
ဂ်ဳိးဂ်ိန္းသံမာန္တင္းလ်က္စစ္ခင္းကာျပိဳင္ေလသျဖင့္၊လြန္ခဲ့ေသာ
ရက္သတၱတပါတ္လံုး၊အုံ႔ကာေလတဖြဲဖြဲ၊ရြာေလတသဲသဲရက္
ဆက္ျဖစ္ေနခဲ့ေသာေရႊမုိးညိဳသည္၊ယခုမနက္တြင္ရုတ္ျခည္း တိတ္သြားခဲ့၏။
ကုိးခ်က္ဝဠာတြင္မုိးသက္မျဖာေလသျဖင့္၊ေလာကဓာတ္တခုလံုး၊နံနက္ခင္း
သစ္လြင္ေနေရာင္ျခည္ျဖင့္လင္းလက္ေတာက္ပေနေလသည္။
ထုိ႔ျပင္တဝ၊ကၽြႏု္ပ္ေနအိိမ္ေနာက္ရွိေတာအုပ္ငယ္အတြင္းမွ၊ေက်းငွက္သာရကာ
တုိ႔၏ဘာသာဘာဝဟစ္ေၾကြးတြန္က်ဴးသံတုိ႔က၊သာေတာင့္သာခဲျမင္ကြင္း
ကုိေနာက္ခံတီးလံုးျဖင့္အားျဖည့္ေနသေယာင္ရွိ၏။ႏွလံုးစိတ္ဝမ္း
ခ်မ္းေျမ့ဖြယ္အတိေပတကား။
မဂၤလာနံနက္ခင္းေပမုိ႔၊ပုိ၍မဂၤလာတုိးရန္လုပ္ေဆာင္အံ့ဟုရုတ္တရက္
အေတြးဝင္မိေသာကၽြႏု္ပ္၊တရုတ္မေဘာင္းဘီႏွင့္တူလွေသာ၊
ညဝတ္ေဘာင္းဘီခပ္ပြပြကို၊ၾကိဳးၾကီးခ်ိတ္ပုိးထည္လံုခ်ည္ႏွင့္
လဲလွယ္လုိက္၏။ေကာ့ေနေအာင္မီးပူတုိက္ထားသည့္လည္ကတံုးအက်ီ
အျဖဴႏွင့္၊ပင္နီတုိက္ပံုတုိ႔ကုိဆင္ယင္လိုက္ေသာ္..၊ကၽြႏု္ပ္သည္
ပီဘိလူၾကီးမင္း စတုိင္အျပည့္ေပါက္သြားေလေတာ့သည္။
အိမ္အေပၚထပ္မွေလွခါးအတုိင္း၊ကၽြႏု္ပ္တလွမ္းခ်င္းဆင္းလာခဲ့ျပီး
၊ေလွခါးရင္းမွဆင္ေျခာက္ေကာင္၊ညွပ္ဖိနပ္ကုိစီးကာ၊အိမ္ေရွ႕ျမက္ခင္းျပင္
ဆီသုိ႔ေလွ်ာက္လာခဲ့ျပန္သည္။ယင္းျမက္ခင္းျပင္၏အလယ္တည့္တည့္တြင္
ကၽြႏု္ပ္ေျခစံုရပ္၏။ထုိ႔ေနာက္ကၽြႏု္ပ္၏ဇာတိႏုိင္ငံ၊ျမန္မာျပည္ဘက္ဆီသုိ႔မ်က္ႏွာ
မူရင္း၊ဦးေခါင္းကိုသံုးဆယ္ဒီဂရီခန္႔တုိင္ေအာင္ငံု႔လ်က္သံုးၾကိမ္တုိင္တုိင္
ဦးညႊတ္အရုိအေသျပဳ၏။ထုိသည္ကုိပင္အားမရမတင္းတိမ္ေလသျဖင့္
၊ညာလက္ကုိ ခပ္ေစာင္းေစာင္းအေနအထားႏွင့္နဖူးျပင္ကုိ ဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲထိလုထိခင္ျပဳရင္းတပ္ပံုစံသံုးၾကိမ္အေလးျပဳမိျပန္သည္။
“ဟာ။ၾဆာတပည့္ခ်င္းအားနာစရာၾကီးၾဆာရယ္။တပည့္တုိ႔ကုိ၊ဒီေလာက္ၾကီး
ဂရုဓမၼစုိက္ျပီးအေလးျပဳေနဖုိ႔၊မလုိပါဘူးေလ”
“ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ေလ၊ၾဆာလုိပုဂၢိဳလ္ၾကီးကုိယ္တုိင္က၊ေလးစားျပတယ္ဆုိေတာ့
လည္း၊အမ်ားအျမင္မွာတင့္တယ္ျပီးလူရွိန္တာေပါ့ ၾဆာ”
“ရပါျပီၾဆာ။ေအးေစ။ေနျမဲ”
(ႏွစ္)
အသံလာရာသုိ႔ကၽြႏု္ပ္ၾကည့္လတ္ေသာ္..၊ျခံတံခါးဝဆီမွအသံရွင္တုိ႔ကား၊
မဟုတ္မဟတ္လုပ္တတ္သည့္အရာတြင္ဘယ္သူခြဲခြဲတုိ႔မကြဲ၊
အျမဲစည္းလံုးၾကေလသည့္ကၽြႏု္ပ္၏တပည့္ေက်ာ္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ၊
ကပၸလီ၊ေလမင္းသားႏွင့္ေဖၾကည္တုိ႔ေပတည္း။လြန္ခဲ့ေသာညက၊
ညဥ့္လံုးေပါက္ဘယ္သေဝထုိးေနၾကသည္မသိ။မ်က္တြင္းေဟာက္ပက္
ကိုယ္စီႏွင့္ျဖစ္၏။
ကၽြႏု္ပ္ဦးညြတ္အေလးျပဳရာအရပ္သည္ျခံတံခါးႏွင့္တူရူျဖစ္ေနေလသျဖင့္၊
သင္းတုိ႔ကုိကၽြႏု္ပ္အေလးျပဳသည္ဟုထင္မွတ္ကာ၊စိတ္ၾကီးဝင္တုန္႔ျပန္သံ
မ်ားျဖစ္ေလ၏။ျခံတံခါးေသာ့ကုိသြားဖြင့္ေပးရင္း၊သင္းတုိ႔ကုိကၽြႏု္ပ္ျမည္တြန္
ေမာင္းမဲလုိက္ရသည္။
“ေတာ္စမ္းပါကြာ။တညလံုးဘယ္အတန္းသြားျပီးအေလလိုက္ေနမွန္းမသိတဲ့၊
လူ႔ဗာလေတြကုိမ်ား၊ငါလိုလူကအေလးျပဳစရာလားလဟ”
“ၾဆာတပည့္ခ်င္းေနာက္တာပါၾဆာရယ္။ၾဆာ့ပံုစံၾကည့္ကတည္းက၊
အာဇာနည္ေန႔အတြက္အၾကိဳအစမ္းေလ့က်င့္ေနတယ္ဆုိတာ၊တပည့္
သိပါတယ္ၾဆာရဲ့”
“ဟ၊အာဇာနည္ေန႔ကအေဝးၾကီးလုိေသးတယ္ေလ။အာဇာနည္ေန႔မွာ
အေလးျပဳဖုိ႔၊အာဇာနည္ကုန္းသြားမွာေပါ့ငေဖၾကည္ရယ္”
“ဟမ္၊ဒါဆုိၾဆာဘလုိင္းၾကီးထေၾကာင္တာေပါ့ေနာ္”
“ဟိတ္ေကာင္ကပၸလီ။နင့္ပါးစပ္ပိတ္စမ္း။အခုငါေလးေလးစားစား
ဦးညြတ္ရည္မွန္းျပီးအေလးျပဳေနတာက..၊ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကုိကြ”
“ဆန္းေခါင္ထိမ်ဳိးလုိ႔သာ၊အသံကုန္ေအာ္လုိက္ခ်င္ပါဘိၾဆာရယ္။
ထုိင္းအာဏာသိမ္းဗုိလ္ခ်ဳပ္ကုိမ်ား၊ၾဆာလုိသာကီႏြယ္စစ္စစ္ၾကီးက
အေဝးကေနအေလးျပဳရတယ္လုိ႔”
“နင္ဝင္ရွဳပ္မွသပြတ္အူလုိက္ေတာ့မွာပါကလား။ေလမင္းသားငတံုးရာ”
(သံုး)
“ဒါျဖင့္ၾဆာကဘယ္သူ႔ကုိအေလးျပဳေနတယ္ဆုိတာေသခ်ာရွင္းဦးေလ”
“ဘယ္သူရွိရပါ့မတုန္း။ငါတုိ႔ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကာခ်ဳပ္ၾကီးေပါ့လဟ”
“ဗ်ာ”
သေကာင့္သားသံုးေယာက္၏အလန္႔တၾကားထေအာ္လုိက္ေသာ
ဗ်ာတည္းဟူသည့္အာေမဋိတ္သည္က်ယ္ေလာင္လြန္းလွသျဖင့္
မလွမ္းမကမ္းရွိဓာတ္ၾကိဳးတန္းေပၚမွ ဆက္ရက္သံုးေကာင္ပင္၊ ရုတ္တရက္ထပ်ံသြားေလသည္။
“ဟုတ္တယ္ကြ။တုိ႔ကာခ်ဳပ္ကထားဝယ္ဇာတိဆုိေတာ့သေဘာမေနာ
သိပ္ေကာင္းတာ။မင္းတုိ႔ၾကည့္ေလ၊တုိ႔ဖူးခက္မွာေတြ႔မိသမွ်သိန္းဂဏန္း
ခ်ီတဲ့ေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားထားဝယ္သူထားဝယ္သားအားလံုးလုိလုိ
စိတ္ရင္းေကာင္းၾကတာပဲမဟုတ္လား”
“ေၾသာ္..၊လက္စသတ္ေတာ့..၊ဟုိ..၊မ..မ..”
“ေဟ့ေကာင္ေခြးမသားအဆုိးျမင္ဝါဒီကပၸလီ။လူကေမြးရင္လူစကားေျပာ။
မင္းအဘထက္အသက္ေကာ၊ဂုဏ္ပါအပံုၾကီးၾကီးတယ္။ရုိင္းမယ္မၾကံနဲ႔”
“မရုိင္းပါဘူးၾဆာရယ္။တပည့္ကရုတ္တရက္ၾကီးဆုိေတာ့အံ့အားသင့္ျပီး၊
ပါးစပ္ကထြက္မိထြက္ရာထြက္ေတာ့မလုိျဖစ္သြားတာပါ။ရွစ္ခိုးျပီးေတာင္းပန္
ပါတယ္ၾဆာ။တပည့္တုိ႔နားရွင္းေအာင္သာမိန္႔ပါေတာ့ခင္ဗ်ာ”
“ေအးကြ။ငါလည္းအေတာ္အံ့ၾသေနတာ။အဲဒီသတင္းကုိေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္ႏွာမွာ
ငါၾဆာေသခ်ာဖတ္လုိက္ရတာလဟ။လုိက္ခ္ေတြ၊ရွယ္ေတြလည္းေထာင္ေသာင္း
ခ်ီရွိ၊ေရးပံုသားပံုကလည္းခ်က္နဲ႔လက္နဲ႔ဆုိေတာ့၊အမွန္ျဖစ္ဖုိ႔မ်ားသကြဲ႔။ျပီးခဲ့တဲ့
ဇြန္လတတိယပတ္ကဆုိလား။တုိ႔တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးကတပ္မွဴးၾကီးမ်ားညီလာခံ
ေတြ႔ဆံုပြဲအျပီးမွာအလြတ္သေဘာေျပာသြားတာက..၊
စစ္သက္စာခ်ဳပ္ျပည့္ေနတဲ့အရာရွိအၾကပ္ရဲေဘာ္စစ္သည္ေတြအထဲက
ထြက္လိုတဲ့သူေတြကိုအတားအဆီးတစံုတရာမရွိစစ္တပ္ကေနထြက္ခြင့္ျပဳ
ေတာ့မယ္။စစ္သက္စာခ်ဳပ္ျပည့္လို႔ဆက္လက္စစ္မႈမထမ္းလိုသူေတြကို
အတင္းအၾကပ္စစ္မႈဆက္ထမ္းခိုင္းတာဟာလူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္
တာျဖစ္တယ္။အျပစ္မကင္းတဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္တယ္ဒီလိုလုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္
စစ္တပ္နာမည္အထိခိုက္မခံႏိုင္ဘူး။တပ္ထဲမွာကေလးစစ္သားလံုးဝ
မရွိေအာင္ေဆာင္ရြက္သြားမယ္ကေလးေတြစစ္တပ္ထဲဝင္တာကို
မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့တပ္မွဴးေတြကိုျပင္းျပင္းထန္ထန္
အေရးယူမယ္တဲ့ကြ”
“ဟာ။ေကာင္းလွခ်ည့္လားၾဆာရယ္။တကယ့္ကုိေလးစားစရာပါကလား၊
အစတုန္းကေတာ့ ခင္ဗ်ားၾကီးပဲ၊တပ္ခ်ဳပ္ ၾကီးကုိေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာ၊ ဘာျဖစ္သေလးညာျဖစ္သေလးနဲ႔”
“ေၾသာ္..၊တပည့္တုိ႔ရယ္။မမွားေသာေရွ႕ေနမေသေသာေဆးသမားဆုိတာ
ဘယ္မွာရွိပါ့မတုန္း။မင္းရုိ႕ၾဆာကလည္း ဂရုဏာေဒါေသာနဲ႔ေျပာမိတာပါေလ”
(ေလး)
“ဒါတင္ဘယ္ကဦးမလဲ။ဒီႏွစ္စစ္တကၠသိုလ္ဝင္ခြင့္ေတြမွာတိုင္းရင္းသား
လူငယ္ေတြကိုဦးစားေပးေခၚယူသြားမယ္။၂၁ရာစုပင္လံုညီလာခံအမွီအပစ္
အခတ္ရပ္စဲေရးလုပ္ဖို႔ရွိတယ္။သူတို႔ဘက္ကမရပ္ရင္ကိုယ့္ဖက္က
တဖက္သတ္ အပစ္ရပ္မယ္။တပ္တြင္းမိသားစုေတြေဖ့ဘုတ္သံုးေနတာကို
မကန္႔သတ္ရဘူးအေၾကာင္းအက်ဳိးညီညြတ္ရင္လြတ္လပ္စြာေဝဖန္ေျပာဆို
ခြင့္ေတြေပးမယ္။စစ္သက္စာခ်ဳပ္မျပည့္ေသးေပမယ့္မိဘေမာင္ဖြားေတြက
အတင္းတိုက္တြန္းလို႔တပ္ထဲဝင္ၿပီးစိတ္မပါျဖစ္ေနတဲ့အရာရွိငယ္ေတြကိုလည္း
တပ္ထဲကေန ထြက္ခြင့္ေပးမယ္။စစ္သားမျဖစ္ထို က္သူေတြနဲ႔ေဖာင္းပြေန တဲ့စစ္တပ္မျဖစ္ေစရ။တပ္အသံုးစာရင္းေတြကိုအေသးစိတ္စစ္ေဆးဖို႔ရွိေနတယ္။
ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိရင္စာရင္းေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာလုပ္ထား။စစ္တပ္ပိုက္ဆံ အလြဲသံုးစားလုပ္တာဘယ္သူ႔ကိုမွ သည္းခံမွာမဟုတ္ဘူး။ အထက္ဖားေအာက္ဖိလုပ္လို႔ရာထူးတက္မယ္မၾကံၾကနဲ႔။
အရည္အခ်င္းျပည့္စံုတဲ့အရာရွိစစ္သည္စစ္စစ္ျဖစ္တယ္လို႔ျပႏိုင္မွ
ရာထူးတက္မယ္။ ေခတ္ေျပာင္းသြားၿပီလုိ႔လည္းပါေသးသတဲ့”
“ဟုတ္မွလည္းလုပ္ပါၾဆာရယ္။ဟုိတေလာတုန္းကေတာင္၊တပ္မေတာ္ရဲ့
တာဝန္ဟာ၊ကာကြယ္ေရးတခုတည္းမဟုတ္ဘူး။အမ်ဳိးဘာသာသာသနာ
ကာကြယ္ဖုိ႔လည္းပါေသးတယ္ဆုိျပီး၊ေျပာဖူးတာေထာက္ရင္၊ေနာက္ကြယ္မွာ
တခုခုၾကံစည္ေနသလားလုိ႔ၾဆာ”
“ေတာ္ေတာ့္ကုိအေတြးေၾကာင္တဲ့ငါ့တပည့္ေတြပါကလား။တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးက၊
အမ်ဳိးသားေရးကုိဘယ္လုိလုပ္သစၥာေဖာက္လုိ႔ျဖစ္ပ့ါမတုန္း။ေရွ႕စကားနဲ႔
ေနာက္မိန္႔ခြန္းကုိဆက္စပ္ၾကည့္ရင္အသိသာၾကီးပဲဟာ”
“တပည့္တုိ႔ဥာဏ္မမီေတာ့ပါဘူးၾဆာရယ္။ၾဆာသာ၊ကၾကီးကေနအအထိ၊
အႏုလံုပဋိလံုရွင္းျပပါေတာ့ၾဆာ”
ဤတြင္၊တပည့္တို႔အား၊ရင္ဝယ္သားကဲ့သုိ႔သနားၾကင္နာတတ္ေသာ
ကၽြႏု္ပ္သည္၊သင္းတုိ႔ဥာဏ္အလင္းရလ်က္ အျမင္မွန္ေရာက္ေစ၊ ရေစျခင္းငွာ၊စကၠဝက္ၾကိဳးၾကာသံကဲ့သုိ႔ေသာေအာင္ျမင္ခန္႔ညား
တည္ၾကည္သည့္ၾသဇာ ဂုဏ္ေျမာက္အသံျဖင့္၊ၾကီးစြာေသာ ဣေျႏၵကုိေဆာင္ကာေအာက္ပါအတုိင္းရွင္းလင္းျမြက္ၾကားရေလေတာ့သည္။
“ေမာင္တုိ႔သံသယျဖစ္ျပီးေထာက္ျပတဲ့ေမးခြန္းဟာ၊တကယ္ေတာ့ရုိးရုိးသားသားအတည့္ေတြးရင္လယ္ျပင္ဆင္သြားသလုိအရွင္းၾကီးပါေမာင္တုိ႔ရာ။ကေလးစစ္သားေတြ၊တပ္မွာမေပ်ာ္တဲ့အရာရွိေတြကုိထြက္ခြင့္ေပးလိုက္ရင္၊တပ္မေတာ္မွာ
အင္အားနည္းသြားမယ္ေလ။တပ္မေတာ္အင္အားရွိိမွတုိင္းျပည္အင္အားရွိမွာမုိ႔၊
အဲဒီလစ္လပ္သြားတဲ့အၾကပ္စစ္သည္၊အရာရွိေတြေနရာမွာ၊အမ်ဳိးဘာသာသာ
သနာအေပၚစြမ္းစြမ္းတမံကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္လုိၾကျပီး၊အရုိးကုိေတာင္၊
တုိင္းျပည္အတြက္စည္းရုိးထုိးဝံ့တဲ့၊လူစြမ္းေကာင္းေတြကုိအစားထုိးဖုိ႔ပဲျဖစ္မွာ
ေသခ်ာပါတယ္ ငါ့တပည့္တုိ႔ရာ”
(ငါး)
ကၽြႏု္ပ္၏စကားအဆံုးတြင္၊တပည့္ေက်ာ္တုိ႔သည္ခ်က္ေကာင္းကုိထင္းစထိမွန္
သြားသည့္ၾကက္ကဲ့သုိ႔၊ပံုကနဲေခြမလဲရံုတမယ္၊ငူငူၾကီးရပ္ရင္းႏွဳတ္ဆြ႔ံ
လ်က္ရွိၾကေလရာ၊ကၽြႏု္ပ္လည္းဒင္းတုိ႔လည္ကိုလိမ္ကာဟင္းအုိးတြင္းသုိ႔
အျပီးပုိင္ထည့္ႏိုင္ေစေရးအတြက္မိန္႔ခြန္းကုိနိဂံုးခ်ဳပ္လုိက္ရေခ်ေတာ့သည္။
“ေအး။အခုၾဆာေနာက္ဆံုးၾကားရတဲ့သတင္းစကားကေတာ့၊လာမဲ့
အာဇာနည္ေန႔မွာတပ္ခ်ဳပ္ၾကီးကုိယ္တုိင္၊အာဇာနည္ဗိမာန္ကုိတက္ေရာက္ျပီး
၊က်ဆံုးေလျပီးေသာအာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကုိအေလးျပဳဦးမတဲ့ကြာ”
အျမင္မွန္ၾကေလျပီျဖစ္သည့္တပည့္ေက်ာ္မ်ားကား၊ခါတုိင္းကဲ့သုိ႔ကက္ကက္လန္တံု႔ျပန္ေစာဒကတက္ျခင္း အလ်ဥ္းမရွိေတာ့ပဲ၊ ဤစာ၏အစတြင္ ကၽြႏု္ပ္ျပဳမူခဲ့သည္ပံုႏွယ္အတုိင္း၊ျမန္မာျပည္ရွိရာအရပ္သုိ႔၊မ်က္ႏွာမူလ်က္
အရပ္ပုံစံ၊တပ္ပံုစံသံုးၾကိမ္စီအေလးျပဳၾကကုန္၏။
အေလးျပဳျပီးသည့္ေနာက္တြင္လည္း….၊
“တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးက်န္းမာပါေစ”
“တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးခ်မ္းသာပါေစ”
“တပ္ခ်ဳပ္ၾကီးသက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ”
ဟူ၍၊တခဲနက္သံျပိဳင္ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ႔ၾကျပန္ေလ၏။အဆုိပါျမင္ကြင္းကုိ
ကၽြႏု္ပ္ၾကည့္ေနရင္းစိတ္အခ်မ္းေျမ့ၾကီးခ်မ္းေျမ့လြန္းလွသျဖင့္၊ယင္းရုတ္ျခည္း
တခဏ၌ဂီတစာဆုိကိုေလးညြန္႔၏တေရးခ်စ္ခြင့္ျမင္ရႏုိးသီခ်င္းကုိညည္းဆုိ
ဆုိမိရာ၊ခံစားခ်က္အေဟာင္းေၾကာင့္ေပေလာမသိ။အေဆြးသံအနည္းငယ္
စြက္ေနသေယာင္ထင္ရေပ၏။
“နီးဖုိ႔ရာဆုိရင္၊ဝါဆုိေတာင္မွျပာသုိနားတြင္ထားလုိက္ခ်င္။ရက္ျဖင့္လစြန္း၊ယြန္းေလသည္အေဝး၊ၾကာေလေလ သတိရတုိင္း..၊တုိင္း၊တျပန္တဗီ၊တနာရီမွ်၊ တဆံခ်ည္မွ်င္ေမ့ႏုိင္ေအာင္ပဲ။ေစ့ေစ့ကဲလွ်င္၊ထိလုမုိးဆီ၊တိမ္သုိ႔မီသား၊
ထြဋ္ဘုန္းေခါင္ဖ်ား၊ျမတ္ေစတီအပါး၌နယ္ျခားေျမေဝး၊ေႏွာင္းခ်စ္ေတြးႏွင့္၊တေရးခ်စ္ခြင့္ျမင္ရႏိုးထင့္၊တေရးခ်စ္ခြင့္ျမင္ရႏိုးထင္။
ဦးလည္ဆံျမိတ္၊ေႏွာင္းတေရြ႕ေရြ႕၊ျမဴးဆြယ္ဟန္ဓေလ့၊ေအာက္တေမ့ေမ့။
တေန႔ေန႔ တခ်ိန္ခ်ိန္အိမ္သူ႔ေဆြအား၊ သည္ကေမတၱာ “မင္း”ဖုိ႔ပါပဲ။ေၾသာ္..၊ “မင္း”ကုိပါပဲ။အမြန္စကားလက္ေဆာင္ပါး၍၊ ေမွ်ာ္ရလတ္သူ၊ေစာင့္ရ လတ္သူ၊ေန႔တာကရွည္ညတာလည္းရွည္၊
ခ်ဳိးလက္ရည္(အခါခါေျပာင္း)၂၊ေညာင္းႏုိင္ဘူးထင္။ေၾကာင္းလ်ားစိစစ္
ဒင့္အျပစ္ခ်ည္းမို႔၊ဝမ္းနည္းဝမ္းပါး၊ေရႊအားေတာ္ငယ္ပါဘိ။မွားမိသည့္ဝန္တာ
၊ေဆြရင္းခ်ာသုိ႔ေက်ရာေၾကေၾကာင္းေတာင္းပန္ခ်င္….”
သရုပ္ေဖာ္ပံု။ ။သီဟေမာင္ေမာင္