Quantcast
Channel: .
Viewing all 346 articles
Browse latest View live

အေမ့ကုိဘယ္လိုေျပာရမယ္။

$
0
0



 ၇။၁၁။၂၀၁၄ ေန႔ထုတ္ သည္ေလးဒီးစ္ အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ ။

 အေမ့ကုိဘယ္လိုေျပာရမယ္။

(မင္းဒင္)

(တစ္)
“ခလုပ္ထိမွ အမိတ”ဆုိတဲ့စကားဟာ မွန္ခ်က္အေမရာ။က်ဳပ္ျပႆနာတက္ေနျပီအေမရ။က်ဳပ္မွာလည္း ထစ္ကနဲဆုိအေမ့ကုိပဲေျပး၊ေျပး သတိရမိတဲ့အက်င့္က၊ခုထက္ထိမေပ်ာက္ေသးဘူး။ဒီကိစၥမ်ဳိးဟာ၊ တျခားသူကုိေျပာျပရင္၊တယ္ျပီး ကိုယ္ခ်င္းစာ၊နားလည္ႏိုင္ၾကမွာ မဟုတ္ဘူးအေမ။ဒါေၾကာင့္ အေရးဟယ္၊အေၾကာင္းဟယ္ဆုိ ရင္ထဲေပါ့သြားေအာင္၊အေမ့ကုိဖြင့္ေျပာျဖစ္တာဗ်။
ဟဲ၊ဟဲ၊က်ဳပ္စကား ေျပာရင္ အခုထက္ထိ..၊က်ဳပ္၊က်ဳပ္ဆုိျပီး က်ဳပ္ခ်င္းထပ္ေနတုန္းပဲအေမ၊က်ဳပ္ကလည္း အေမနဲ႔စကား ေျပာရင္ က်ဳပ္လုိ႔ ေျပာရမွ အားရတတ္လုိ႔ပါ။ အေဖသာ၊ရွိေနေသးလုိ႔ၾကားရင္ေတာ့ ေတာႏြားေတြလို႔ ေငါက္မွာ ၾကားေယာင္ေသးဗ်ာ။
ေအာ္၊ျပႆနာဆုိလို႔ ပုိက္ဆံ ကိစၥ၊ေငြေရးေၾကးေရးကိစၥမဟုတ္ပါဘူး၊တစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ ရန္မီးပြားျပီးနင္ပဲငဆျဖစ္၊ထုိးဟယ္ၾကိတ္ ဟယ္ျဖစ္တဲ့ကိစၥမ်ဳိးလည္း မဟုတ္ပါဘူးအေမရာ။က်ဳပ္က ေျပာခ်င္ေဇာလႊတ္ၾကီးျပီး အေမ့ကုိ စိတ္ပူေအာင္လုပ္သလုိျဖစ္ေနပါျပီ။ အရမ္းၾကီးအေရးၾကီးတဲဲ့ကိစၥလဲ မဟုတ္ပါဘူး။အဲ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ျပန္ေတာ့၊ ဒီကိစၥဒီျပႆနာဟာ ေပါ့ေသးေသးလုိ႔လည္း မဆုိႏိုင္ျပန္ဘူးအေမ။ ဒီလုိဗ်၊အေမရ။

(ႏွစ္)
က်ဳပ္ျပႆနာက ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္မွာျဖစ္တဲ့ ျပႆနာအေမရ။အာ၊ဟုတ္ေသးပါဘူး။ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္က ဆံပင္ညွပ္တဲ့ဆရာနဲ႔ ျဖစ္တဲ့ ျပႆနာကို ေျပာတာပါ။ဆံသဆရာဆုိပါေတာ့အေမရာ။အေမနားရွင္းေအာင္ ေသခ်ာေျပာျပရရင္၊ဖူးခက္မွာ က်ဳပ္ဖြင့့္ထားတဲ့ေစ်းဆုိင္ နဲ႔ က်ဳပ္ေနတဲ့အိမ္ဟာ အညာအေခၚဆုိရင္တစ္တုိင္မရွိတရွိဆုိပါေတာ့။က်ဳပ္အိမ္ကေန ဆုိင္ကုိသြားတဲ့အခါ တလနပ္အဝုိင္းလုိ႔ ေခၚ တဲ့ ပ်ံက်ေစ်းေလးတစ္ခုကုိေက်ာ္သြားရတယ္။ အဲဒီတလနပ္ေစ်းေလးနားမွာ က်ဳပ္ေျပာတဲ့ ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္ရွိတယ္အေမရ။အဲဒီဆံသဆုိင္ က ေလေအးစက္ေလးန႔ဲ သပ္သပ္ယပ္ယပ္ဆုိေတာ့ တခါသား က်ဳပ္လည္း ဆံပင္ညွပ္မဟဲ့ဆုိျပီး အဲဒီဆုိင္ထဲေရာက္သြားေရာဆုိပါ ေတာ့။
ေအာ္၊ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္ဆုိမွေတာ့ က်ဳပ္ဆံပင္ညွပ္ဖုိ႔သြားတာေပါ့အေမရာ။ဒီမွာတင္ ဆံသဆရာနဲ႔ေတြ႔ေတာ့ က်ဳပ္ကလည္း ထုိင္းစကား လည္လည္ဝယ္ဝယ္မေျပာတတ္၊သူကလည္း က်ဳပ္ေျပာတဲ့အဂၤလိပ္စကားကုိနားမလည္ အေတာ့္ကုိဂြတီးဂြက်ႏုိင္ ခဲ့တာကလား။ဒါေပမဲ့ အေမရာ၊ ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း ေျခဟန္လက္ဟန္၊ထုိင္းစကားတစ္လံုးစႏွစ္လံုးစ၊အဂၤလိပ္လုိဟုိညွပ္ဒီညွပ္နဲ႔ က်ဳပ္ညွပ္ခ်င္တဲ့ဆံပင္ ပုံစံကုိ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ဖက္နားလည္မွဳရျပီးအဆင္ေျပသြားတယ္ဆုိပါေတာ့။
ဆံပင္ညွပ္တယ္ဆုိလို႔ ငယ္ငယ္က အျဖစ္ေတြေျပးသတိရမိေသးတယ္။အေမမွတ္မိလား။က်ဳပ္ေခါင္းမွာ အျမဲလိုလုိ အနာစုိေတြ၊ ေပြးေတြ၊ဒက္ေတြ ဗလဗြျဖစ္ျဖစ္ေနတတ္ေတာ့ အေမက “လူေလးလာ”ဆုိျပီး သင္တုန္းဓားနဲ႔ အနာေတြေရာဆံပင္ေတြပါ ရိတ္ခ်ပစ္ တာေလ။ ဆံပင္နည္းနည္းရွည္ လာလုိက္၊အေမ့သင္တုန္းဓားနဲ႔ညားလုိက္ဆုိေတာ့၊ က်ဳပ္ေခါင္းမွာ ဆံပင္ေပါက္ရတယ္လုိ႔ကုိမရွိပါဘူး။ က်ဳပ္ကေတာ့ အဲဒီအျဖစ္ကုိေတြး  တုိင္းစိတ္နာလြန္းလုိ႔ ကတံုးမတံုးတာေတာင္ အႏွစ္ေလးဆယ္ေက်ာ္ေရာ့မယ္။ အေမ့ကုိ စိတ္နာ တာမဟုတ္ရပါဘူးအေမရ။ သင္တုန္းဓားကို နာတာ။
အညာကေန က်ဳပ္တုိ႔မိသားစုရန္ကုန္ေရာက္လာေတာ့ ဆံပင္နည္းနည္းရွည္လာရင္ အေမက “လူေလး၊မင္းၾကည့္ရတာညွင္းသုိးသုိးျဖစ္ ေနျပီ။ဘုိေကသြားညွပ္ေခ်”ဆုိျပီး လမ္းထိပ္က ကိုျငိမ္းဆုိင္ကိုလႊတ္ေတာ့ အဲဒီမွာ၊စက္ကပ္ေက်းဆုိတာ စေတြ႔ဖူးေတာ့တာပဲအေမ။ အမယ္၊ အေမ့သင္တုန္းဓားနဲ႔မ်ား ကြာပါ့အေမရာ။ထပ္ထပ္ထပ္ထပ္နဲ႔ ဆံပင္ေတြကုိ ဖတ္ဖတ္ဖတ္ဆိုျပီး ညွပ္သြားလုိက္တာမ်ား ခံလုိ႔ ေတာင္ ေကာင္းေသးဗ်ာ။က်ဳပ္ျဖင့္ စက္ကပ္ေက်းတီထြင္ခဲ့တဲ့သူကုိ ခုထက္ထိေက်းဇူးတင္တုန္း။ အခုကိုျငိမ္းၾကီးတစ္ေယာက္ေတာင္ မရွိ ေတာ့ဘူးဆုိပဲ။ အာ၊ေျပာေနရင္း ေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ျဖစ္ကုန္ျပန္ပါျပီ။ ဘယ္ေနရာေရာက္သြားပါလိမ့္။ ဟုတ္ျပီ၊ ဖူးခက္က ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္မွာ ဆံသဆရာနဲ႔ေတြ႔ေနျပီ။

(သံုး)
အေမေရ၊ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူက က်ဳပ္ကုိယ္တုိင္ေမာင္းလာျပီး သူ႔ဆုိင္ေရွ႕မွာရပ္ထားတဲ့ က်ဳပ္ကား တုိယိုတာဗီဂုိးအနက္ေရာင္ၾကီးကုိ ျမင္သြားေတာ့ ၊က်ဳပ္ကုိအေတာ္အထင္သြားပံုရသဗ်။က်ဳပ္ပံုပန္းကလည္း လူရည္သန္႔ကုိး။ဒါနဲ႔သူက က်ဳပ္ကုိ ထုိင္းစကားနဲ႔ ေတာင္ ေမးေျမာက္ေမးလုပ္ပါေလေရာ။အေမလည္းသိမွာပါေလ၊ ဆံသဆရာေတြဟာ သူတုိ႔ဆီဆံပင္လာညွပ္တဲ့သူေတြ၊ ဆံပင္အညွပ္ခံ ေနတုန္းမွာ မပ်င္းမရိရေအာင္ အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္း ရွာစကားေတြေဖာင္ဖြဲ႔တတ္ၾကတာေလ။ဒါေၾကာင့္သူက က်ဳပ္ကုိဟုိေမးဒီေမး ေလွ်ာက္လုပ္တာဗ်။
က်ဳပ္လည္း သူ႔စကားကုိ သိတာတစ္ဝက္၊မသိတာတစ္ဝက္နဲ႔ သူ႔မ်က္ႏွာထားသူ႔ဟန္ပန္ၾကည့္ျပီး အလုိက္သင့္အလ်ားသင့္ျပန္ေျဖရ တာေပါ့။ဘုရားစူးရပါေစ့အေမရာ။က်ဳပ္ဘာတခြန္းမွလိမ္မေျပာခဲ့ပါဘူး။ဘာလိမ္စရာရွိတုန္းအေမရ။ သူက ဆံသဆရာ၊အေမ့သားကဘြဲ႔ရ ပညာတတ္၊ဟုိးေရွးေရွးတုန္းက ရန္ဖက္ႏုိင္ငံရဲ့ ဖူးခက္လုိျမိဳ႕ၾကီးမွာေတာင္ ေျမြမေၾကာက္ကင္း မေၾကာက္ လာျပီး ဟန္က်ပန္က်စီးပြား လာရွာေနတဲ့လူ။ဆုိးေပ့ဆုိတဲ့ထုိင္းရဲေတြေတာင္ က်ဳပ္ေပးစာကမ္းစာမကင္းပါဘူးအေမရာ။
ေနဦးအေမရ။အဲဒီဆံသဆရာဟာ၊ ဖူးခက္သား၊ဖူးခက္ဇာတိေတာ့မဟုတ္ဘူး။ဖူးခက္နဲ႔မုိင္သံုးရာေလာက္ေဝးတဲ့ ဟတ္ယုိင္ဆုိတဲ့ ျမိဳ႕ကတဲ့ဗ်။ သူ႔မွာညီအကိုသံုးေယာက္ရွိသတဲဲ့။သူ႔ညီေတြလည္း ဟတ္ယိုင္မွာဆံပင္ညွပ္ဆုိင္ေတြဖြင့္ထားတယ္ဆုိပဲ။ၾကည့္ရတာ ဖူးခက္ ဟာ ဟတ္ယုိင္နဲ႔စာရင္ စီးပြားလမ္းေျဖာင့္တာေၾကာင့္ဆုိင္လာဖြင့္ဟန္တူပါရဲ့။သူ႔မိန္းမက သူနဲ႔ရြယ္တူအသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္၊ သေဘာေကာင္းတဲ့ ပံုပါပဲ။ဆယ္ႏွစ္သမီးအရြယ္ ညိဳညိဳတုတ္တုတ္ သူ႔သမီးေလးလည္းေတြ႔ပါဗ်ာ။
အေမ့ကုိအမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ အဲဒီေန႔က သူနဲ႔က်ဳပ္ေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းအရာအေသးစိတ္ကုိ က်ဳပ္ဘာမွ ေရေရရာရာမမွတ္မိ ပါဘူး။ အလႅာပ၊သလႅာပ သူေမးလုိက္ က်ဳပ္ျပန္ေျဖလုိက္၊ဆံပင္ညွပ္ျပီးေတာ့ ျပန္လာ။ဒီေလာက္ပါပဲ။အဲဒီေန႔ကေတာ့ ဘာျပႆနာမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ျပႆနာက ေနာက္တစ္လေလာက္ေနမွ ၾကံဳရတာ။ဟုတ္တယ္ေလ၊အေမရ။ဆံပင္ဆုိတာ တစ္လဝန္းက်င္ဆုိရင္ တစ္ခါညွပ္ ရတာမ်ဳိးကုိး။

(ေလး)
ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ဘုိေကညွပ္ဖုိ႔သူ႔ဆုိင္လည္းေရာက္ကေရာ၊ျပႆနာရဲ့ နိဒါန္းစေတာ့တာပါပဲ။ဆုိင္ထဲကုိက်ဳပ္ဝင္ လာ လာခ်င္း၊ သူႏွဳတ္ဆက္ပံုက  “ေဘာက္ဆင္ပြဲမွာပက္ကြီအုိ ႏိုင္သြားတာ မင္းသိျပီးျပီလား”တဲ့။က်ဳပ္လည္းထုိင္းစကားသာ ရိတ္ပတ္လည္ ေအာင္မတတ္တာ လက္သီးထုိးသလုိမ်ဳိးလုပ္ျပတဲ့သူ႔ေျခဟန္လက္ဟန္နဲ႔၊က်ဳပ္နားလည္တဲ့ ထုိင္းစကားတစ္လံုးစ၊ႏွစ္လံုးစဆက္စပ္ ၾကည့္ရင္ ပက္ကြီအုိဆုိတဲ့လူ၊လက္ေဝွ႔ပြဲမွာ၊ ႏုိင္သြားတဲ့အေၾကာင္း ေျပာေနတာေတာ့ေသခ်ာတယ္အေမရ။ “ဘယ္က ပက္ကြီအုိပါလိမ့္။ ငါ့အသိထဲမွာမ်ား ပက္ကြီအုိရွိသလား”။ေတာင္စဥ္းစားေျမာက္စဥ္းစားေပါ့အေမရာ။
က်ဳပ္အမူအယာဟာ ေၾကာင္တိေၾကာင္းအန္းျဖစ္သြားတယ္ထင္ပါရဲ့။ သူက က်ဳပ္ရင္ဘတ္ကုိ သူ႔လက္ညွဳိးနဲ႔ေထာက္ျပီး “ယူ၊ဖိလစ္ပင္း၊ ဖိလစ္ပင္းပက္ကြီအုိ၊ ေဘာက္ဆင္း၊ဝင္း၊ဝင္း”တဲ့။အေမ့သားပဲအေမရာ၊ခ်က္ဆုိနားခြက္က မီးေတာက္လိုက္ျပီအေမေရ။ လက္စသတ္ ေတာ့ သေကာင့္သားက က်ဳပ္ကို ဖိလစ္ပိုင္လူမ်ဳိးလုိ႔ထင္ေနတာကုိး။ပက္ကြီအုိဆုိတာ ကမၻာ့ေက်ာ္ဖိလစ္ပိုင္လက္ေဝွ႕သမား၊အေမရ။ ျဖစ္ရပံုမ်ား ပထမတစ္ေခါက္တုန္းက သူက၊က်ဳပ္ကုိ ဘာလူမ်ဳိးလဲလုိ႔ ေမးခဲ့ဟန္ တူပါတယ္။က်ဳပ္က ဖမလုိ႔၊အျမန္ျပန္ေျဖတာကုိ  ဖိလစ္ပင္းလုိ႔ နားၾကားလြဲခဲ့တယ္ထင္ပါရဲ့။ဒီမွာတင္ က်ဳပ္လည္းေတြကနဲျဖစ္သြား မိတာအမွန္ပဲဗ်။က်ဳပ္က ဘာျပန္ေျဖရမွန္းမသိျဖစ္ေန ခ်ိန္မွာ သူက၊ ပက္ကြီအိုကုိ သူဘယ္ေလာက္သေဘာက်ေၾကာင္း၊ဖိလစ္ပုိင္ လက္ေဝွ႔ေက်ာ္ ပက္ကြီအုိဟာ ဘယ္လုိထူးခၽြန္ေၾကာင္း၊ ဘယ္သုိ႔ဘယ္ပံုကမၻာေက်ာ္ေနေၾကာင္း စကားအမွ်င္မျပတ္၊ေရပက္မဝင္၊ေလွ်ာက္ေျပာေန ေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။

ခက္တယ္အေမ။အေမသိတဲ့အတုိင္းက်ဳပ္ဟာလိမ္ေျပာတတ္တဲ့ေကာင္မဟုတ္ပါဘူး။ဒါေပမဲ့၊က်ဳပ္ဟာ “ဖိလစ္ပုိင္မဟုတ္ဘူး။ ဗမာလူမ်ဳိး ပါ”လုိ႔ သူ႔ကုိ ခ်က္ခ်င္းဒက္ကနဲတုန္႔ျပန္လုိက္ရင္ သူ႔ခမ်ာ လွ်ာရွည္မိသမွ် အရွက္ရေတာ့မယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာဂဃနဏက်ဳပ္ရွင္းျပေန လုိ႔လည္း ဘာမွအက်ဳိးထူးစရာမျမင္တာေၾကာင့္ က်ဳပ္လည္း “ဟုတ္တာေပါ့၊ ပက္ကြီအုိေတာ္ပံုမ်ား အံ့ခ်ီးမကုန္ႏုိင္ေအာင္ပါပဲ”ဆုိတဲ့ စကားမ်ဳိးနဲ႔ ေခ်ာ္လဲေရာထုိင္လုိက္ရတာေပါ့။ဗမာလူမ်ဳိးျဖစ္ရတာ က်ဳပ္မရွက္ပါဘူးအေမ။တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္အေမေရ။ ဘယ္ႏုိင္ငံ ေရာက္ေရာက္ ဗမာလူမ်ဳိးလုိ႔မသိတာအေကာင္းဆံုးပဲအေမ။ဒီေနရာမွာေတာ့ အေမ့ကုိက်ဳပ္ေလးစားတယ္။ က်ဳပ္တုိ႔အညာ ကေန ျမိဳ႕တက္လာခါစ၊ အေမ့ကုိ အညာသူ အညာသူ လုိ႔ေခၚေတာ့ အေမက ခပ္ျပံဳးျပံဳးပဲ။သူတုိ႔ေခၚေနပံုက လူလူခ်င္းႏွိမ္ခ်င္တဲ့ေလသံ ဆုိတာ၊က်ဳပ္လုိလူလည္က သိေနလုိ႔ စိတ္ထဲဖ်ဥ္းကနဲျဖစ္ေနတတ္ေပမဲ့၊အေမကေတာ့ ခပ္တည္တည္ပဲ။အမယ္၊အေမ့ေက်းဇူးနဲ႔ က်ဳပ္တို႔ လူတစ္လံုး သူတစ္လံုးျဖစ္လာေတာ့ သူတုိ႔ေလသံေျပာင္းလာတယ္ဗ်ာ။ဘာတဲ့ ေရႊြညာသူဆုိလား။
က်ဳပ္ကေတာ့အေမ့လုိ ခံႏုိင္ရည္မရွိဘူးဆုိရမယ္ထင္ပါရဲ့။ခက္တယ္အေမ။က်ဳပ္ထုိင္းကိုေရာက္ကာစကလည္း ႏုိင္ငံကူးစာအုပ္ အနီေရာင္ၾကီးကုိၾကည့္ျပီး က်ဳပ္ဟာ ဗမာလူမ်ဳိးဆုိတာလည္း သိေရာ၊ယုိးဒယားလဝကေတြ က်ဳပ္ကုိ ခ်က္ခ်င္းမ်က္ႏွာထား ေျပာင္းသြား လုိက္ပံုမ်ား၊ဒင္းတုိ႔ကုိ ဂုတ္ဆြဲျပီးနားဘန္နားရင္းက်င္းပစ္ခ်င္တဲ့စိတ္ေပါက္တဲ့အထိ။လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ေလာက္က၊က်ဳပ္ဂ်ပန္ကိုအလည္သြားတုန္းကလည္း ဒီအတုိင္းပဲအေမ။ကန္ဇုိင္းေလဆိပ္မွာ ဂ်ပန္လဝကကိုျဖတ္ေတာ့ အေမ့သား ေရွးျမန္မာအႏြယ္၊ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း၊ ခန္႔ခန္႔ျငား ျငားဥပဓိရုပ္ကုိ ျမင္ျမင္ခ်င္းျပံဳးလုိ႔ရႊင္လုိ႔ အာရိဂတ္ေတာ လုပ္တာပါပဲ။စာအုပ္အနီကုိျမင္ျပီး ဗမာမွန္းသိေတာ့မွ လွ်က္ဆားပုလင္းကုိ စစ္ေနတာမ်ား တစ္နာရီေလာက္ၾကာတယ္အေမ။အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ကုိအစအဆံုးျမင္တဲ့ က်ဳပ္နဲ႔အေဖာ္ပါလာတဲ့ စကၤာပူသူေဌးတစ္ ေယာက္က၊ က်ဳပ္ကို ဂရုဏာသက္တဲ့အၾကည့္နဲ႔ အၾကည့္ခံရတာ၊ျပန္စဥ္းစားမိရင္ေတာင္ အခုထက္ထိေအာင့္သက္သက္ျဖစ္ေနတုန္း။

(ငါး)
က်ဳပ္ကုိအေမအျပစ္တင္ရင္လည္းခံရမွာပါပဲ။အဲဒီအေတြ႔အၾကံဳေတြေၾကာင့္ ဆံသဆရာကုိ က်ဳပ္ရွည္ရွည္ေဝးေဝးမရွင္းျပျဖစ္ခဲ့တာ လည္းပါပါတယ္။တစ္လတစ္ၾကိမ္ သူ႔ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္ကုိသြားေလတုိင္း သူကေတာ့ ဖိလစ္ပုိင္အေၾကာင္း၊တစ္ေခါက္တစ္မ်ဳိးမရုိးရေအာင္ ေျပာေနေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။က်ဳပ္လည္း အျမဲတမ္းလုိလုိ တအင္းအင္းနဲ႔ေခါင္းလုိက္ျငိမ့္ေနလုိ႔ဘယ္ျဖစ္ပါ့မတုန္း။ဆံပင္ညွပ္ဆုိင္သြားမဲ့ရက္ မ်ားဆုိ က်ဳပ္မွာ ဖိလစ္ပုိင္းအေၾကာင္း၊သတင္းစာေတြေရဒီယုိေတြကေန နားေထာင္ျပီး ဖတ္မွတ္သြားရသဗ်။ဒါမွ သ႔ူကုိ အလုိက္သင့္ အလ်ားသင့္၊ေရွာေရွာရွဴရွဴ၊ခြန္းတုန္႔ျပန္ႏိုင္မွာကုိး။က်ဳပ္ကလည္းဖူးခက္မွာအေနၾကာ၊သူနဲ႔လည္း ဆံုဖန္မ်ားလာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား အၾကားမွာ စကားေပါက္ လာေလ၊ ျပႆနာက ၾကီးလာေလပဲအေမ။
သူေျပာတဲ့ဖိလစ္ပုိင္အေၾကာင္းေတြကလည္း စံုပါေပ့အေမရာ။ပက္ကြီအုိအေၾကာင္းတင္မကေတာ့ပါဘူး။ သြားေလသူဖိလစ္ပုိင္သမၼတ မားကုိ႔စ္၊သူ႔မိန္းမ ၊အီမယ္ဒါမားကုိ႔စ္၊သူ႔ေနာက္တက္လာတဲ့ သမၼတကုိရာဇန္အာကီႏုိ၊ေနာက္အာယုိရုိအေၾကာင္းအျပင္ ဖိလစ္မွာ ေရၾကီး၊ မီးေလာင္မုန္တုိင္းတုိက္၊တရုတ္ဖိလစ္ပုိင္စစ္ေရးတင္းမာတဲ့ အေၾကာင္းေတြအထိပါပဲ။သူကတခြန္းေျပာလုိက္က်ဳပ္က တခြန္းေထာက္ခံ လုိက္ဟုတ္ေနေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ဒါေပမဲ့ အဲဒီအခ်ိန္မ်ဳိးမွာဆံပင္ညွပ္ရင္းဖုန္းမလာပါေစနဲ႔လုိ႔ဆုေတာင္းရတာအေမာဗ်အေမရ။ ဒီၾကားထဲ ကံဆုိးျပီး ေကာ့ေသာင္းကဇင္မင္းလွဳိင္တုိ႔ ဖူးခက္ဆုိင္မွာရွိတဲ့၊က်ဳပ္တူ၊အေမ့ေျမး၊ရဲေအာင္တုိ႔ဆီကမ်ား ဖုန္းဝင္လာတဲ့အခါ က်ဳပ္မွာေျခ မကုိင္မိ လက္မကိုင္မိ၊ဗမာမွန္းမရိပ္မိေအာင္၊ဘုိလုိဒြတ္ဒက္ရႊတ္ရွက္ျပန္ျပန္ေျဖရတာ တစ္ဒုကၡ။
က်ဳပ္ကုိလည္းသူကအထင္ၾကီးျပီးရင္းၾကီးေနတယ္ထင္ပါရဲ့။ၾကီးဆုိ က်ဳပ္ကုိင္တဲ့ဖုန္းေတြက ဆမ္ေဆာင္ေနာက္ဆံုးေပၚေတြခ်ည္း ႏွစ္လံုး ေတာင္ကုိင္ထားတာကုိး။တစ္ခါမ်ား သူက က်ဳပ္ဖုန္းအေကာင္းစားနဲ႔သူ႔ႏုိကီရာဖုန္းအစုတ္ေလးနဲ႔လဲပါလားလုိ႔ေတာင္ ေနာက္ေျပာင္တဲ့ အထိ။က်ဳပ္ဆုိတဲဲ့ ေကာင္ကလည္း ဆံပင္ညွပ္ခဘတ္ရွစ္ဆယ္က်တာကို ဘတ္တစ္ရာတန္ေပးျပီးျပန္အမ္းတာမယူေတာ့ပဲ၊ သူ႔အေပၚ ေစတနာေကာင္းခဲ့ပါ တယ္။အေမ့သားမုိ႔ သဒၶါတရားမနည္းပါဘူးအေမ။ ဒီလုိနဲ႔က်ဳပ္သူ႔ဆုိင္ကုိဝင္ထြက္ေနလုိက္တာ ေလးႏွစ္ေက်ာ္ၾကာ ခဲ့ေရာဆုိပါေတာ့။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့အေမေရ။ျပီးခဲ့တဲ့လ ဆံပင္သြားညွပ္တဲ့ေန႔တုန္းက က်ဳပ္လည္းသူ႔ဆုိင္ေရာက္သြားေရာ သူ႔ဆုိင္မွာလူက်ေနသဗ်။ ဒါနဲ႔ က်ဳပ္လည္း ဆိုင္ထဲကခံုတန္းလ်ားတခုမွာထုိင္ရင္း တယ္လီဖုန္းထဲကေန ေဖ့စ္ဘြတ္ကုိေတာင္ပြတ္ေျမာက္ပြတ္လုပ္ျပီး ေစာင့္ေနလုိက္ ေရာ ဆုိပါေတာ့။ေဖ့စ္ဘြတ္ဆုိတာ အင္တာနက္ေပၚမွာ လူေတြအခ်င္းခ်င္း၊အျပန္အလွန္ဆက္သြယ္ၾကတဲ့ဟာ ဆုိပါေတာ့အေမရာ။ အင္တာနက္ဆုိတာေတာ့ အေမနားလည္ေအာင္ က်ဳပ္ရွင္းမျပတတ္ေတာ့့ဘူး။အေမနည္းနည္းပါးပါးရိပ္စားမိေအာင္ေျပာရရင္၊မုိးေပၚမွာ တင္ထားတဲ့ ျဂိဳဟ္တုက ေနထိန္းခ်ဳပ္ျပီး ဓာတ္ပံုေတြစာေတြကုိ ကြန္ျပဴတာမွာေပၚေအာင္လုပ္တာဆုိပါေတာ့။ကြန္ျပဴတာဆိုတာလည္း လက္ႏွိပ္စက္နဲ႔ မွန္ခ်ပ္ကုိ တြဲထားတဲ့ဟာလုိ႔သာ အေမ့မ်က္စိထဲျမင္ၾကည့္လုိက္ေပေတာ့။ထားလုိက္ပါအေမရာ။အဲဒါေတြက ဘာမွအေရး မၾကီးပါဘူး။

အဲ၊အဲဒီေဖ့စ္ဘြတ္ကုိ က်ဳပ္ၾကည့္ေနတုန္း ဆံသဆရာဟာ၊ ဆံပင္ညွပ္ေနရာကေန၊က်ဳပ္ေဘးကုိ ဘယ္လိုလုပ္ေရာက္လာသလဲမဆုိႏိုင္ ဘူး။ က်ဳပ္လက္ထဲက တယ္လီဖုန္းကုိ ဆတ္ကနဲၾကည့္လုိက္ျပီး ဟာ၊ဗမာစာေတြပါလား တဲ့ဗ်။က်ဳပ္ရင္ထဲထိတ္ကနဲျဖစ္သြားတာေတာ့ အမွန္ပဲအေမ။ရုတ္တရက္ဆုိေတာ့ ဘယ္လိုရွင္းျပရပါ့မတုန္း ၾကံရာမရျဖစ္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကုိလွမ္းအကဲခတ္လိုက္ေတာ့၊နည္းနည္းေတာ့ မ်က္ႏွာထားေျပာင္းသြားသလိုပဲအေမရ။ဟုတ္ခ်င္မွလည္းဟုတ္ပါလိိမ့္မယ္အေမ။က်ဳပ္ကေတာ့ ဟန္မပ်က္ျပန္လာလုိက္တာပါပဲ။
(ေျခာက္)
အဲဒီကတည္းက သူ႔ဆုိင္ကုိ က်ဳပ္သြားခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ေပမဲ့၊မေန႔ကေတာ့၊ဆံပင္ညွပ္ဖုိ႔၊က်ဳပ္တေခါက္ေရာက္ခဲ့ေသးတယ္္။ လာမဲ့(၇)ရက္ ေန႔ ဖူးခက္မွာလုပ္မဲ့ စာေပေဟာေျပာပြဲမွာ ကုိေအာ္ပီက်ယ္ဆုိတဲ့ကာတြန္းဆရာ၊ကုိစိန္ဝင္းတုိ႔ကိုသာခ်ဳိတုိ႔လို နာမည္ၾကီးစာေရးဆရာေတြ အျပင္ ကုိေနမ်ဳိးဇင္ ဆုိတဲ့ဗုိလ္ၾကီးေဟာင္းတစ္ေယာက္ပါလာၾကမတဲ့။အဲဒီပြဲကုိသြားတဲ့အခါ နည္းနည္းပါးပါး သပ္သပ္ယပ္ယပ္ျဖစ္ေန ေအာင္လို႔ပါ။ က်ဳပ္စုိးရိမ္တာ မွန္ေနျပီထင္တယ္အေမရ။ဒီတစ္ေခါက္မွာ အဲဒီထုိင္းဆံသဆရာဟာ ဖိလစ္ပိုင္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္း က်ဳပ္ကုိတခြန္းမွ မဟေတာ့ဘူးဗ်။

က်ဳပ္ကပဲ လိပ္ျပာမလံုတာလား၊သူပဲ ဆံပင္လာညွပ္တဲ့ေဖာက္သည္ေတြမ်ားလုိ႔ ႏွဳတ္နည္းေနသလား ၊တစ္ခုခုေတာ့တစ္ခုခုပဲအေမ။ က်ဳပ္သတိထားမိသေလာက္ေတာ့၊က်ဳပ္သြားခဲ့သမွ်ေလးႏွစ္ေက်ာ္ကာလအတြင္း ဖိလစ္ပိုင္အေၾကာင္း၊သူမေျပာတာ ဒီတစ္ေခါက္တည္း ပဲ ရွိတယ္အေမရ။သူ႔မ်က္လံုးေတြကုိ အကဲခတ္ၾကည့္ရတာ က်ဳပ္ျဖင့္ တယ္မသကၤာလွဘူး။ဒီကိစၥေၾကာင့္ က်ဳပ္မွာ ဘာမွအလုံးအရပ္ ေလ်ာ့သြားစရာအေၾကာင္းမရွိေပမဲ့ စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေတာ္ေတာ့ကုိ စႏုိးစေနာင့္ ျဖစ္ရတယ္အေမ။အဲဒါ အခု၊က်ဳပ္ေခါင္းေျခာက္ေနရတဲ့ ျပႆနာပါပဲအေမ။ေနာက္လက်ရင္ က်ဳပ္သူ႔ဆုိင္ကုိ အိေျႏၵမပ်က္ဆက္သြားေန ရင္ေကာင္းမလား။ တျခားဆံပင္ညွပ္ဆုိင္တစ္ခုခုကုိ ေျပာင္းညွပ္ရင္ေကာင္းမလား၊စဥ္းစားလုိ႔မရေသးပါဘူး။ဒီျပႆနာအတြက္ က်ဳပ္မွာ အျပစ္ရွိသလားအေမ။
ခက္ပါတယ္အေမရာ။အေမ့ကုိ က်ဳပ္ဘယ္လုိေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး။ေခတ္ၾကီးက ေျပာင္းေနတာေတာ့အမွန္ပဲအေမ။အေမ တုိ႔ေခတ္တုန္းကေတာ့၊ယုိးဒယားအေၾကာင္းကုိ ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္ျပီးစာမဖြဲ႔ခဲ့ၾကေပမဲ့၊အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ယုိးဒယားေတြ ေကာင္းစား ေနၾကျပီအေမ။ဗမာျပည္အႏွံ႔ကေန၊ယုိးဒယားဖက္မွာ၊အလုပ္လာလုပ္ေနၾကတာ ဖူးခက္တစ္ျမိဳ႕တည္းမွာတင္ သံုးသိန္းေလာက္ေတာင္ရွိ သတဲ့ဗ်ာ။
အင္း၊အေမ့ကုိသာ၊တုိင္တည္ျပီး ေျပာေနရတာ။အေမလည္းၾကားႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အေမဆံုးတာ ဆယ့္ငါးႏွစ္ေက်ာ္ျပီပဲ။ ေလာကၾကီးက၊ခက္တယ္အေမ။ တခါတခါအႏိုင္ရသင့္တဲ့သူေတြက အႏိုင္မရပဲ။မႏိုင္သင့္တဲ့သူေတြႏုိင္ ေနတတ္တယ္ထင္ပါရဲ့။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ရာဇဝင္အဆက္ဆက္၊က်ဳပ္တုိ႔ဗမာေတြကုိေမာ္မၾကည့္ရဲခဲ့တဲ့၊ယုိးဒယားျပည္က၊ထိုင္းဆံပင္ညွပ္ဆရာလုိ ဘာမွ အဆင့္မရွိတဲ့သူက က်ဳပ္လို ေခတ္ပညာတတ္၊သမာအာဇီဝအလုပ္နဲ႔ လူတန္းေစ့ ေနႏိုင္စားႏိုင္တဲ့ဗမာလူမ်ဳိးတစ္ေယာက္ကုိ ဒီလို မ်က္လံုးမ်ဳိးနဲ႔ အၾကည့္ခံရတာကိုက ရာဇဝင္ရုိင္းလွပါတယ္္အေမရာ။ ။

“အုိဘားမား၊ျမန္မာထိပ္သီးမ်ားႏွင့္၊တရားမွ်တ၍လြတ္လပ္ေသာ(၂၀၁၅)ဆီသုိ႔”

$
0
0

“အုိဘားမား၊ျမန္မာထိပ္သီးမ်ားႏွင့္၊တရားမွ်တ၍လြတ္လပ္ေသာ(၂၀၁၅)ဆီသုိ႔”

(မင္းဒင္)

(၁) ပန္းစပယ္နန္းအလယ္မေပၚခုိက္ဟာမုိ႔

“ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျမန္မာအျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ ကြန္ဗန္းရွင္းစင္တာ(၁)တြင္ လာမည့္ ႏုိဝင္ဘာ (၁၁ )ႏွင့္ (၁၂) ရက္မ်ား၌ က်င္းပမည့္ အာဆီယံ ထိပ္သီးအစည္းအေဝးတြင္ အေမရိကန္သမၼတအုိဘားမားတက္ေရာက္မည္” ဟူေသာသတင္းအေပၚ၊ျမန္မာလူထု၏ ခံစားခ်က္ကုိ အလကၤာဆင္၍စကားဆုိရလွ်င္၊ကမၻာဦးလူတုိ႔ေနလကုိေမွ်ာ္တၾကသည့္အျဖစ္ကုိပင္သတိရစရာေကာင္းေသးေတာ့၏။
ထူးမျခားနားစစ္ဝါဒီဇာတ္ေမ်ာရွည္ၾကီးျဖင့္ မတိုးသာမဆုတ္သာ၊အီခံေနေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသည္ “အုိဘားမားျမန္မာျပည္လာဦး မည္”ဟူေသာ သတင္းေၾကာင့္ လွဳတ္ခတ္ဆူညံသြားရျပန္ေလျပီ။
 (၂၀၁၂)ခုႏွစ္၊ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲအျပီးတြင္၊ပထမဆံုးအၾကိမ္အျဖစ္ အေမရိကန္ သမၼတဘားရက္အုိဘားမား၏ခရီးစဥ္သည္၊ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေရွ႕ခရီးအတြက္ မ်ားေျမာင္လွေသာေနာက္ဆက္တြဲရလာဒ္တုိ႔ကုိ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့၏။ထုိရလာဒ္တုိ႔သည္ ျမန္မာ့အတုိက္ အခံတို႔ထက္ စစ္ဝါဒီမ်ဳိးဆက္ျမန္မာအစုိးရကုိသာ အက်ဳိးမ်ားေစခဲ့သည္ျဖစ္ရာ၊ အုိဘားမား၏ ဒုတိယမၸိ ခရီးစဥ္ အေပၚ၊စနစ္ဆုိးဒုကၡ ေတာထဲမွ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေသးသည့္၊ျမန္မာလူထုအဖုိ႔၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီး ရျပန္ေလသည္။
သည္တၾကိမ္တြင္လည္း အုိဘားမားေရာက္မလာမီမွာပင္ စိတ္လွဳပ္ရွားဖြယ္၊ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအလွဳပ္အခတ္ျဖစ္ရပ္တုိ႔တသီတတန္းၾကီး ျဖစ္ေပၚေနသည္ကုိ ေတြ႔ျမင္ရျပန္သည္။ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရးအေရြ႕သည္၊ေက်နပ္အားရစရာမရွိဟု အုိဘားမားက သတိေပးလာသည္။ သမၼတႏွင့္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ထံ တယ္လီဖုန္းျဖင့္တုိက္ရုိက္ဆက္သြယ္၏။မည္သူမည္သုိ႔ေရြးခ်ယ္သည္ဟုေရေရရာရာ မေဖာ္ျပႏိုင္ သည့္၊ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးထိပ္သီး(၁၄)ဦးတုိ႔ ၊ေနျပည္ေတာ္ရွိသမၼတအိမ္ေတာ္တြင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၾကသည္။ျမန္မာျပည္သုိ႔အုိဘားမား ေရာက္ရွိမည့္ရက္ပုိင္းအတြင္းမွာပင္၊တရုတ္သမၼတဇီက်န္ပင္းႏွင့္ ျမန္မာသမၼတတုိ႔၊တရုပ္ႏိုင္ငံတြင္၊အခ်ိန္ကုိက္ ေတြ႔ဆံုရန္ရွိသည္ ဟုလည္း သတင္းမ်ားက ဆုိသည္။ထုိမွ်မက လာမည့္ဒီဇင္ဘာအတြင္း အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဥကၠ႒ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ သည္လည္း တရုတ္ျပည္သူ႔ သမၼတႏုိင္ငံသုိ႔ အလည္အပတ္ခရီးသြားေရာက္မည္ဟုဆုိျပန္၏။
ထုိမွ်ေလာက္လွဳပ္လွဳပ္ရြရြျဖစ္ရသည့္ မူလဘူတအေၾကာင္းရင္းခံကားအဘယ္အရာေပနည္း။
ကမၻာ့အင္အားအၾကီးဆံုးနံပတ္တစ္ႏိုင္ငံစာရင္းဝင္ေသာအေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ေခါင္းေဆာင္ၾကီး မည္သည့္ႏိုင္ငံသုိ႔မဆုိ ခရီးႏွင္သည္ ျဖစ္ေစ၊ကမၻာႏွင့္အဝွမ္းစိတ္ဝင္စားမွဳရွိၾကသည္ခ်ည္းျဖစ္ေသာ္ျငား၊ ျမန္မာျပည္ ခရီးစဥ္အား ထုိ႔ထက္ပုိ၍အာရံုစုိက္လ်က္ရွိၾကျခင္း၏ အေၾကာင္းရင္းကား ျမန္မာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔အေနျဖင့္၊ ႏွစ္ေပါင္းငါးဆယ္နီးပါးမွ် အေမရိကန္အား  “အေနာက္အုပ္စု အင္အားၾကီးႏိုင္ငံ တစ္ခု”ဟူ၍ ေစာင္းပါးရိပ္ျခည္အမည္တပ္ကာ အစဥ္မျပတ္ရန္သူစာရင္းသြင္းခဲ့ရာမွ ျမစ္ဖ်ားခံေလ၏။ ထုိမွသည္ လြန္ခဲ့ေသာေလးႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္းေပၚသုိ႔အကူးအေျပာင္းတြင္ အေမရိကန္ပါဝင္ပတ္သက္ခဲ့ျပန္ေသာ္ျငား ဒီမုိကေရစီခရီးသည္ေက်နပ္ ဖြယ္ရာအေရြ႕မျပခဲ့ေခ်။ ဤခရီးစဥ္သည္ အေမရိိကန္ႏိုင္ငံ၏ျမန္မာႏိုင္ငံဒီမုိကေရစီအေရြ႕အေပၚ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္အားစုိက္မွဳဟု လည္းဆုိႏိုင္သည္။
 ျမန္မာ့ေျမနန္းမဟီဝယ္၊ဒီမုိကေရစီစံပယ္ပင္သည္၊၊အဘယ္ေၾကာင့္လြယ္လင့္တကူမရွင္သန္ႏုိင္ရပါသနည္းဟူေသာအခ်က္သည္ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းလွသည္ျဖစ္ရာ ေနာက္ခံသမုိင္းရာဇဝင္တုိ႔ႏွင့္ခ်ိန္ထုိးသံုးသပ္လိုသည္။

(၂) အတိတ္သမုိင္းဆီမွလြမ္းစရာ့၊ ျမန္မာတုိ႔ဂုဏ္ေတဇာ

တုိင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ဳိးတုိင္းလုိလုိ ကိုယ့္လူမ်ဳိးကုိယ့္သမုိင္းအတြက္ နည္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ဇန္းတင္ၾကသည္ခ်ည္းျဖစ္၏။ခ်ဲ႕ကားသည္လည္းရွိ၏။အ မွန္တကယ္ရွိခဲ့သေလာက္မေဖာ္ထုတ္ႏိုင္သည္လည္းရွိ၏။ပ်ဴေခတ္ကတည္းကပင္ လက္ေအာက္ခံႏိုင္ငံမ်ားကုိ သိမ္းက်ဳံးစုရံုးကာ အင္ပါယာၾကီးအဆင့္အထိ တန္ခိုးၾကီးမားခဲ့ေသာျမန္မာ့သမုိင္းကား မည္သည့္နည္းႏွင့္မွ် နိမ့္ပါးေသးသိမ္သည္ဟုမဆုိႏုိင္ေခ်။ ပေဒသရာဇ္ႏိုင္ငံမ်ား အဆင့္၊ျမန္မာဘုရင္တုိ႔၏လက္ထက္တြင္လည္း အာရွတုိက္တလႊားတန္ခိုးရွိန္ေစာ္ၾကီးခဲ့သည္မွာ ကုန္းေဘာင္ဆက္ တုိင္ေအာင္ျဖစ္၏။
ကုန္းေဘာင္ေခတ္၊ ဘႀကီးေတာ္(စစ္ကိုင္းမင္း)လက္ထက္ ၊ခရစ္ႏွစ္ (၁၈၂၄)ခုႏွစ္တြင္၊ရွင္မျဖဴကၽြန္းကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ပထမအဂၤလိပ္ ျမန္မာစစ္ပြဲစတင္ျဖစ္ပြားကာ၊ျမန္မာျပည္ေအာက္ပုိင္းကိုဆံုးရွဳံးလက္လြတ္ခဲ့ရသည္။ထုိအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ကမၻာၾကီးႏွင့္ အဆက္ အသြယ္ျပတ္ေတာက္သြားခဲ့ျပီး၊(၁၈၃၀)ခုႏွစ္၊ အဂၤလန္၌ေပၚေပါက္လာခဲ့သည့္၊စက္မွဳေတာ္လွန္ေရးကုိမ်က္ေျချပတ္ကာ၊ဖြံ႔ျဖိဳးမွဳတြင္ ေနာက္က်က်န္ရစ္ခဲ့ရသည္။
အဂၤလိပ္တုိ႔ႏွင့္ႏွစ္ၾကိမ္တုိင္တုိင္စစ္မက္ျဖစ္ပြားခဲ့ျပီး၊တုိင္းျပည္တဝက္ေက်ာ္လက္လႊတ္ထားရသည့္၊မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္(၁၈၅၂-၁၈၇၈)မွာပင္ ကင္းဝန္မင္းၾကီးဦးေဆာင္ေသာျမန္မာသံအဖြဲ႔သည္ ျပင္သစ္တုိ႔ႏွင့္မဟာမိတ္ဖြဲ႔လ်က္၊ပါရီျမိဳ႕တိုင္ခရီးဆန္႔ကာ စက္မွဳေတာ္ လွန္ေရးကုိ အမွီလုိက္ႏုိင္ရန္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ေသာ္ျငား၊ျမင္ကြန္းျမင္းခုံတုိင္အေရးတြင္ကေနာင္မင္းသားၾကီးကံကုန္ရသည္မွ လံုးဝအဆက္ျပတ္ ေနာက္က်က်န္ရစ္ေတာ့သည္။အာရွတုိက္တြင္ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသည္ကား၊မီဂ်ီေခတ္(၁၈၆၈-၁၉၁၂)ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးျဖင့္ စက္မွဳေတာ္လွန္ ေရးကုိမ်က္ေျခမျပတ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အာရွတုိက္၏တစ္ခုတည္းေသာ ကမၻာထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ႏိုင္ငံျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။
လြတ္လပ္ေရးတုိက္ပြဲအဆင့္ဆင့္ကုိေက်ာ္ျဖတ္ျပီး(၁၉၄၈)ခုႏွစ္တြင္၊လြတ္လပ္ေရးရရွိရာ၊အဂၤလိပ္တုိ႔က်င့္သံုးခဲ့ေသာ စီးပြားေရး၊ ေရခံ ေျမခံကုိ အေမြဆက္ခံ၍၊ဒီမုိကေရစီစနစ္ျဖင့္ ေခတ္မီႏုိင္ငံအျဖစ္သုိ႔ဦးတည္ခဲ့ျပန္ေသာ္လည္း စစ္တပ္၏အာဏာသိမ္းမွဳေၾကာင့္ (၁၉၆၂) ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီအေရးသည္ေလွေလွာ္ရင္းတက္က်ဳိးခဲ့ရျပန္သည္။
အႏွစ္ခ်ဳပ္ဆုိရပါမူ ျမန္မာျပည္သည္ဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္မွဳတြင္ ဓားမေနာက္ပိတ္ေခြးဘဝေရာက္ခဲ့ရျခင္းမွာ စက္မွဳေတာ္လွန္ေရးကုိမ်က္ေျခ ျပတ္က်န္ရစ္ျခင္းႏွင့္ဒီမုိကေရစီစနစ္မဖြံ႕ျဖိဳးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ေလရာ ဒီမုိကေရစီဆိတ္သုဥ္းခဲ့ျခင္း၏အဓိကလက္သည္တရားခံမွာ ဆင္ျခင္တံုတရားကင္းမဲ့ေသာ ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင္းသမုိင္းတြင္ျမင္သာလ်က္ရွိသည္။

(၃) ျမန္မာတျပည္လံုးသေရာၾကီးခိုင္းခဲ့ေသာ နဝတ၊နအဖေခတ္

တပ္မေတာ္အစုိးရအဆက္ဆက္သည္ အာဏာ၊လက္နက္တုိ႔ျဖင့္၊တုိင္းျပည္၏အနာဂတ္အပါအဝင္ အရာရာကုိအေကာင္း အတုိင္း ျဖစ္ေစမည္ဟုေမွ်ာ္လင့္ယံုၾကည္ခဲ့ၾကသည္။စစ္ဗုိလ္တုိ႔သည္ တရားဥပေဒ၏အထက္တြင္ အျမိန္႔သားေနရာယူခဲ့ၾကကာ၊ပေဒသရာဇ္ ေခတ္နယ္ပုိင္နယ္စားမ်ားကဲ့သုိ႔၊ရံုးတစ္ရံုးဓားတစ္စင္းလုပ္ပိုင္ခြင့္ရခဲ့ၾကသည္။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္းဦးေဆာင္ေသာျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ၏ယံုၾကည္ခ်က္မွာ ျမန္မာ့နည္းျမန္မာ့ဟန္ဆုိရွယ္လစ္စနစ္ျဖင့္ ျဗဟၼစုိရ္တရားထြန္းကားသည့္၊ သာယာဝေျပာေသာလူ႔ေဘာင္သစ္ၾကီးဆီသုိ႔ခ်ီတက္ေရးဟုဆုိ၏။(၁၉၈၈)ခုႏွစ္သို႔တုိင္ေသာ္ တစ္ကမၻာ လံုးတြင္ အမြဲေတဆံုးစာရင္းဝင္လ်က္ လူထုအံုၾကြမွဳၾကီးျဖင့္ မဆလေခတ္ဇာတ္သိမ္းခဲ့ရာ၊ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကပင္ ႏုိင္ငံေတာ္ျငိမ္ဝပ္ ပိျပားမွဳတည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႔အမည္ျဖင့္ ေခတ္မီဖြံ႕ျဖိဳးတုိး တက္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ၾကီးဆီသုိ႔ ခ်ီတက္ၾကျပန္သည္။ထုိမွသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ေအးခ်မ္း သာယာေရးေကာင္စီဟူ၍ အမည္သာေျပာင္း လူမေျပာင္းသည့္ကုိသာဆုိးတုိ႔ေခတ္ဆီသုိ႔ ေရာက္လာေတာ့သည္။
ယင္းအဖြဲ႔တုိ႔သည္ တုိင္းျပည္လူစဥ္မီေရးကုိ လံုးလံုးမစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ေသာ္ျငား ကုိယ္က်ဳိးရွာမွဳအရာတြင္ မဆလဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားက အဘျပန္ေခၚ ရေလာက္ေအာင္ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ခဲ့ၾက၏။လူမဆန္စြာဖိႏွိပ္ရာတြင္ နယ္ခ်ဲ႕အဂၤလိပ္ႏွင့္ဖက္ဆစ္ဝါဒီဂ်ပန္တုိ႔ ကပင္ၾသခ် ရေလာက္ေအာင္ လက္သံေျပာင္ခဲ့ၾကသည္။သူတုိ႔ကုိင္စြဲေသာမူမွာ အာဏာလက္မလြတ္ေရးမူျဖစ္၍၊၎တုိ႔အာဏာရေနစဥ္အတြင္း၊ အတုိက္အခံေခါင္းေဆာင္ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ နည္းမ်ဳိးစံုသံုး၍ ဖိႏွိပ္ျခင္းျဖင့္ ကုန္ဆံုးခဲ့သည္။ စစ္မွဳထမ္းအဆင့္ဆင့္ တုိ႔သည္၊ အရပ္ဖက္ရံုးဌာနအသီးသီးသုိ႔ မုိးက် ေရႊကိုယ္မ်ားအျဖစ္ေရာက္ရွိလာၾကကာ၊ထင္တုိင္းၾကဲႏိုင္ခဲ့ျပီး ယင္းတုိ႔သည္ ႏိုင္ငံေတာ္ကုိ ကုိယ္စားျပဳသည္ဟုဆုိကာ ယင္းတုိ႔ႏွင့္ ဆန္႔ က်င္ဖက္အျမင္ရွိသူတုိ႔သည္ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ သစၥာေဖာက္ဖ်က္ပုန္ကန္သူမ်ားဟု သတ္မွတ္ ခဲ့ၾကသည္။
သူတို႔သည္အမွန္တရားကုိရင္ဆုိင္ရန္ ေၾကာက္ရြံ႕၍စစ္ဗုိလ္တုိ႔သည္တုိင္းျပည္ကုိ၊စည္ပင္ဖြ႔ံျဖိဳးေအာင္ထူေထာင္ႏိုင္သည္ ဟူေသာ အယူအဆကို သက္ေသျပႏိုင္ရန္ၾကိဳးစားခဲ့ၾက၏။စစ္ဗုိလ္သည္အရာအားလံုးအကုန္တတ္၏ဟူေသာ အယူအစြဲျပင္းထန္ခဲ့သည္။
ႏိုင္ငံေတာ္စီမံကိန္းမ်ားအားနီးစပ္ရာလုပ္ငန္းရွင္မ်ားသု႔ိလက္သိပ္ထုိးခြဲေဝေပးကာ၊ထုိလုပ္ငန္းမ်ား၏အက်ဳိးအျမတ္ကုိ ေျပာင္ေျပာင္တင္း တင္း ေဝစားမွ်စား လုပ္ခဲ့ၾကရာျမန္မာျပည္တြင္ေခတ္ပ်က္သူေဌး(ခရုိနီ)မ်ားေပၚေပါက္လာေစခဲ့သည္။တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုမွာ ဆင္းရဲတြင္းနက္သထက္နက္ခဲ့ၾကသည္။စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားကုိ မ်က္ႏွာခ်ဳိေသြးေခၚေဝၚသည့္ အဘ၊အဘၾကီးဟူေသာ အသံုးအ ႏွဳံးေခတ္စားတြင္က်ယ္ခဲ့ရာ ထိုေခတ္ကို အဘတုိ႔ေခတ္ဟုသမုတ္ႏိုင္၏။

(၄) ေရစုန္ေမ်ာခဲ့ေလေသာ တုိ႔တုိင္းတုိ႔ျပည္

နဝတ၊နအဖအစုိးရတုိ႔တိုင္းျပည္သုိ႔ေပးအပ္ေသာမူလကတိကဝတ္မွာ ပါတီစံုဒီမုိကေရစီစနစ္ဆီသုိ႔ ကူးေျပာင္းႏိုင္ရန္၊ ပန္းခင္းေသာ လမ္းကုိဖန္တီးေပးရန္ဟုဆုိပါ၏။ သုိ႔ေသာ္၊ယင္းတုိ႔၏ကတိပ်က္ကြက္မွဳအေပၚ၊ျမန္မာလူထုက “စစ္တပ္ဟာ (၁၉၈၈)က ေျပာတဲ့ “ပစ္ရင္ မိုးေပၚေထာင္မပစ္ဘူး”ဆိုုတာ တစ္ခုတည္းပဲ၊ေျပာထားတဲ့ စကားအတ္ိုုင္း ကတိတည္တယ္။ တကယ္လုုပ္တယ္။ က်န္တာေတြက ေတာ့၊ အကုုန္လိမ္ေနတာၾကီးပဲ” ဟူ၍ပင္၊ ရယ္သြမ္းေသြးျပက္လံုးထုတ္ခဲ့ၾကသည္။
အဘတုိ႔ေခတ္တြင္ ႏိုင္ငံေရးအတုိက္အခံတုိ႔ကုိဘိန္းပစ္ဖမ္းျခင္း၊ေတြ႔ရာပုဒ္မတပ္ျခင္းတုိ႔အပါအဝင္ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္တစ္ရာေက်ာ္ခ် မွတ္သည္အထိ၊ကမ္းကုန္ေအာင္ဥပေဒမဲ့ျပဳမူခဲ့ရာ၊ အဘတုိ႔၏ဖိႏွိပ္ရက္စက္မွဳကုိ တကမၻာလံုးထိတ္လန္႔တုန္လွဳပ္ခဲ့ၾကရသည္။တရားရုံး ၏ဆင္ျခင္တံုတရားကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳခဲ့ေသာေၾကာင့္၊ျမန္မာျပည္တရားရံုးအဆင့္ဆင့္သည္ စစ္ဗုိလ္တို႔တုိ႔၏ညြန္ၾကားခ်က္အ တုိင္းဆံုးျဖတ္ ခဲ့ရေသာေခတ္ကာလျဖစ္သည္။လက္ေတြ႔ႏွင့္ကင္းကြာေသာဝါဒျဖန္႔ဆုိင္းဘုတ္၊ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ဳိးစံုအျပင္၊၊ရုပ္ရွင္၊ဂီတႏွင့္ စာေပ အႏု ပညာရွင္တုိ႔ကုိလည္း၊ဝါဒျဖန္႔ရာတြင္ အတင္းအၾကပ္ခိုင္းေစခဲ့ၾက၏။ အံုၾကြေတာ္လွန္မွဳမွန္သမွ် လက္နက္အားကုိးျဖင့္ ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္ခတ္ႏွိမ္ႏွင္းခဲ့ၾက၏။ထုိ႔မွ်မက စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္အခ်င္းခ်င္းအၾကား အာဏာအားျပိဳင္မွဳမ်ား၊ျဖဳတ္ထုတ္သတ္ျဖစ္စဥ္မ်ား ၊အမ်ားအျပားေပၚ ေပါက္ခဲ့သည္။ေခတ္ေနာက္ျပန္ဆြဲေနသည့္ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔သည္ တပ္မေတာ္၏အစဥ္အလာေကာင္းျဖစ္ေသာ အထက္ေအာက္အမိန္႔နာ ခံတတ္မွဳကုိ တလြဲအသံုးခ်ကာ တုိင္းျပည္ကုိပ်က္စီးျခင္းငါးပါးဆုိက္ေစခဲ့၏။စစ္ဖက္ဆုိင္ရာေဆးတကၠသုိလ္၊အင္ဂ်င္နီယာတကၠသိုလ္ တုိ႔ ကုိသီးျခားဖြင့္လွစ္လ်က္ ကမၻာတည္သေရြ႕စစ္ဝါဒၾကီးစုိးေစမည့္ အစီအမံမ်ားျဖင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကုိ ျမန္မာလူထုႏွင့္ပုိ၍ေဝးကြာေစခဲဲ့ ျပန္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္မည္သု႔ိမွ်အက်ုဳိးမျပဳႏိုင္သည့္၊ျပိဳကြဲေနေသာဆုိဗီယက္အင္ပါယာၾကီးမွ ခၽြတ္ျခံဳက်က်န္ရစ္ေသာ၊ရုရွႏိုင္ငံႏွင့္ အရည္မရ၊အဖတ္မရ၊စစ္ေရးဆက္ဆံမွဳကုိတုိးျမွင့္ခဲ့သည္။တကမၻာလံုးက ဝုိင္းက်ဥ္ထားသည့္ ေျမာက္ကုိးရီးယားကဲ့သုိ႔ ႏုိင္ငံမ်ဳိးႏွင့္ ေရႊလမ္းေငြလမ္းေဖာက္ကာ၊ အာဏာတည္ျမဲေရး ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ ႏ်ဴးကလီးယားအိပ္မက္ကုိမက္ခဲ့ ၾကသည္အထိ၊ ေျခလွမ္းက်ဲ ခဲ့ၾကသည္။နဝတ၊နအဖေခတ္သည္ တရုတ္ျပည္၏စီးပြားေရးျပဳ ျပင္ေျပာင္းလဲေရးမူဝါဒစတင္က်င့္သံုးခ်ိန္ႏွင့္ ကံဆုိးစြာတုိက္ဆုိင္ေနခဲ့ရာ၊ တရုတ္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားသည္ ျမန္မာ့ေျမေပၚဝယ္ အခြင့္ထူးခံဘဝျဖင့္၊ေနရာရတြင္က်ယ္လာခဲ့ၾကသည္။အျပန္အလွန္အားျဖင့္ တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ကုလသမဂၢလံုျခံဳေရးေကာင္စီ၌၊ဗီတိုအာ ဏာျဖင့္ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္မ်ားကုိ အကာအကြယ္ေပးခဲ့ၾကသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္နဝတ၊နအဖလက္ထက္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္အစားထုိးျပဳျပင္၍မရေသာေအာက္ပါဆံုးရွဳံးမွဳတုိ႔ကုိျဖစ္ေပၚေစခဲ့သည္။
(က) ျမန္မာတျပည္လံုး၏စီးပြားေရးစီမံကိန္း(၈၀)ရာခိုင္ႏွဳန္းသည္ တရုတ္တုိ႔၏လက္ဝယ္သုိ႔ေရာက္ရွိကာ တုိင္းျပည္သည္ တရား မဝင္တရုတ္ၾသဇာခံႏိုင္ငံအျဖစ္သုိ႔ေရာက္ရွိခဲ့ရသည္။
(ခ) စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔၏ကုိယ္က်ဳိးရွာမွဳေၾကာင့္၊သစ္ေတာမ်ားအပါအဝင္၊ေရေပၚေရေအာက္၊ေျမေပၚေျမေအာက္၊ရွိရွိသမွ် တုိင္းျပည္၏ သယံဇာတတုိ႔၊ တက္တက္စင္ျပဳတ္ျပဳတ္ျပဳန္းျပဳန္းခဲ့သည္။
(ဂ) စစ္ဖက္၊အရပ္ဖက္၊ဌာနဆုိင္ရာဝန္ထမ္းအသီးသီးအပါအဝင္ ျမန္မာျပည္သူတစ္ရပ္လံုး၏ စာရိတၱကိုယ္က်င့္တရားကုိ စနစ္တက် ဖ်က္ဆီးျခင္းခံခဲ့ရသည္။စစ္ဝါဒီစနစ္ဆုိးေအာက္မွေန၍ ဘယ္ေသာအခါမွမလြတ္ေျမာက္ႏိုင္၊အလိုက္သင့္အလ်ားသင့္က်ရာဘဝမွာ ျဖစ္သည့္နည္းနဲ႔ ေနလုိက္ၾကျခင္းသည္သာအေကာင္းဆံုးဟူေသာ စိတ္ေရာဂါႏွင့္အေၾကာက္တရားကုိ စြဲကပ္ေစခဲ့သည္။
(ဃ) လက္တဆုတ္စာလူတစ္စုမွလြဲ၍၊တုိင္းျပည္ႏွင့္အဝွမ္းအဖက္ဖက္မွခၽြတ္ျခံဳက်လ်က္၊အမ်ဳိးသားေရးဂုဏ္သိကၡာတျပားသားမွ မက်န္ ေအာင္က်ဆင္းခဲ့ျပီး၊ႏိုင္ငံတစ္ခု၏ဥပဓိရုပ္ပ်က္ယြင္းခဲ့ရသည္။
ဤသို႔လွ်င္ ျမန္မာျပည္သည္ မဆလေခတ္တြင္ ႏူနာေရာဂါရခဲ့သည့္အဆင့္မွ နဝတ၊နအဖေခတ္တုိ႔တြင္ ဝဲစြဲသည့္အဆင့္သုိ႔ေရာက္ရွိကာ ျမန္မာလူထုမွာ လဲရာသူခုိးေထာင္းခံခဲ့ၾကရသည္။တျပိဳင္တည္းမွာပင္ ကမၻာ့အဆင့္မီသူၾကြယ္စာရင္းဝင္ျဖစ္ကုန္ၾကေသာ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တို႔ မွာ ဓနဥစၥာထုပ္ၾကီးမ်ားကိုယ္စီပုိက္ရင္း၊လူစာရင္းမွအဖ်က္ခံရကာ၊၊ဘဝလမ္းဆံုးတုိင္ကုန္ၾကေတာ့သည္။

(၅) ၾသ..၊ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴၾကီးေဟာင္းက သိပ္ေတာ္သတဲ့လား။

ျပည္တြင္းျပည္ပမွ အခ်ဳိ႕ေသာႏိုင္ငံေရးစိတ္ဝင္စားသူတုိ႔သည္ ပင္စင္စားဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး၏ဥာဏ္ရည္ဥာဏ္ေသြးကုိ ဂုဏ္တင္ ၍ေျပာဆုိေနမွဳမ်ားအေပၚ စာေရးသူအေနျဖင့္ ေအာက္ပါအတုိင္းဆန္းစစ္ခ်က္ထုတ္လိုသည္။
(၁၉၈၈)ခုႏွစ္အာဏာသိမ္းစစ္အစုိးရသည္ အာဏာရလွ်င္ရခ်င္း၊တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ျမန္ျပည္တခြင္ဟူေသာေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ တဝွမ္းလံုး၊ ထံုးသုတ္သည့္စီမံခ်က္ကုိ စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့ေလ၏။ရွိသမွ်သယံဇာတကုိ သူခိုးေစ်းျဖင့္ မသူေတာ္မိတ္ဖက္ ႏိုင္ငံမ်ားသုိ႔စတင္ခိုးထုတ္ရင္း၊စစ္တပ္၏အဆင့္အသီးသီးမွာ အာဏာ၏အရသာကုိ အငမ္းမရျမည္းစမ္းခြင့္ရခဲ့ၾကသည္။အရည္အေသြး တစ္ျပားသားမွမရွိ၊ အဆင့္မမီသည့္ လမ္းသစ္မ်ား၊အေဆာက္အဦးသစ္ၾကီးမ်ားကုိ ရင္သပ္ရွဳေမာျဖစ္ကာ၊မျမင္ဖူးမူးျမစ္ထင္လ်က္၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ အဟုတ္ၾကီး ထင္မွတ္၍ေသြးနားထင္ေရာက္ကုန္ၾကသည္။သတိျပဳရန္ေကာင္းေသာ အခ်က္မွာ ထုိစီမံကိန္းတုိ႔သည္ စစ္တပ္အသုိင္းအဝုိင္းႏွင့္နီး စပ္သည့္၊လက္တစ္ဆုပ္စာလူတန္းစားအတြက္ ေရႊမုိးေငြမုိးရြာသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေနခဲ့ရာ၊ အေျခခံစားဝတ္ေန ေရးအတြက္ ပါဝင္ဆက္စပ္ ပတ္သက္လုပ္ကုိင္ခဲ့ၾကရသည့္ ျပည္သူလူထုအခ်ဳိ႕ကုိပင္၊နေဝတိမ္ေတာင္ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ၾက သည္။
စာေရးသူသိကၽြမ္းခဲ့ေသာ တပ္မမွဴးဗုိလ္မွဴးၾကီးတစ္ဦးမွာ (၁၉၈၈)အာဏာသိမ္းခ်ိန္က ေရာင္စံုတီဗီပင္မရွိသည့္အေျခအေန မွ သည္ (၁၉၉၀)ခုႏွစ္တြင္ မုိးမခရိပ္သာ၌ဟီးထေနေသာ ေခတ္မီစံအိမ္ၾကီးကုိေဆာက္ႏုိင္ခဲ့သည္မွာ မ်က္ျမင္ကုိယ္ေတြ႔ျဖစ္၏။
အတုိက္အခံတုိ႔၏အင္အား၊စစ္တပ္အေပၚျပည္သူလူထုေထာက္ခံမွဳ ပကတိအေျခအေနတုိ႔ကုိ မွန္ကန္စြာ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိပဲ (၁၉၉၀)ျပည့္ႏွစ္တြင္ ပါတီစံုေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးခဲ့ေလရာ၊အထင္ႏွင့့္အျမင္ပါစင္ေအာင္လႊဲခဲ့ျပီး၊အတုိက္အခံအန္အယ္ဒီ ပါတီသည္၊ ယံုႏိုင္စရာမရွိေအာင္ ေတာင္ျပိဳကမ္းျပိဳေအာင္ပြဲခံခဲ့ေလ၏။
ဤတြင္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱရားအဆင့္ဆင့္ျဖစ္ေသာ ရဝတ၊ မဝတ၊ခဝတ၊ တဝတႏွင့္ နဝတေနရာအသီးသီးအဆင့္အသီးသီးတြင္ ေနရာယူထားၾကသူမ်ားမွာ တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ျမန္ျပည္တခြင္ စီမံကိန္းၾကီးမ်ားႏွင့္တည့္တည့္ တုိးကာ၊လာတ္ေပးလာဘ္ယူစနစ္၏ ခ်ဳိျမိန္မွဳ အာဏာအရသာ စည္းစိမ္၏အရသာကုိ စတင္ေတြ႔ရွိ ေနၾကျပီး၊ရံုးတစ္ရံုးဓားတစ္စင္းအာဏာကုိ မက္ေမာစျပဳေနၾကခ်ိန္ျဖစ္ ေလရာ၊အာဏာလြဲေျပာင္းေရးကုိေလသံမွ်ပင္မၾကားခ်င္ၾကေတာ့ေခ်။ စစ္တပ္ဆက္၍မိုးေကာင္းျခင္းျဖင့္ မိမိတုိ႔အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမည့္ လမ္းစကုိ ေတြ႔ရွိကုန္ၾကျပီျဖစ္၏။
ထုိသုိ႔ျဖင့္ စစ္တန္းလ်ားသုိ႔ျပန္သြားမည္ဟုစကားကၽြံမိေသာ မူလလက္ေဟာင္းဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသည္ ျဖဳတ္ထုတ္သတ္စာရင္းတြင္ဝင္ကာ၊ မထင္မရွားေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရျပီး၊ေနာက္တက္လာေသာ ေမာင္ပုလဲဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး၏ ၾသဇာအာဏာစက္ေအာက္ဝယ္ တညီတညြတ္ တည္းေသြးစည္မိလ်က္သားျဖစ္ကုန္ေလေတာ့သည္။ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးခဲ့ျခင္းသည္အာဏာလႊဲေျပာင္းေပးရန္မဟုတ္ဟု စစ္ဗုိလ္ ခ်ဳပ္အားလံုး တေလသံတည္းထြက္လာၾကေတာ့၏။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးအသစ္သည္ မိမိတုိ႔ဘဝ၊မိမိတုိ႔ကမၻာ၏ေက်းဇူးရွင္ၾကီးအျဖစ္သုိ႔ ဒုတ္ဒုတ္ထိေရာက္ခဲ့၏။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး၏ၾသဇာ သည္ သူတုိ႔၏စည္းစိမ္၊ဘဝလံုျခံဳေရးႏွင့္တုိက္ရုိက္ႏြယ္မွဳရွိလာ၏။ ရာထူးအတက္ျမန္လ်က္၊ ၾကီးပြား သည္ထက္ၾကီးပြားလာၾကေသာ စစ္ဗုိလ္ ခ်ဳပ္တုိ႔မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးႏွင့္ကၽြန္ရင္းသခင္ရင္းျဖစ္လာကုန္ၾကေတာ့သည္။ ထုိမွသည္ ေနာက္ေတာ္ပါဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔သည္၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး လက္ညွဳိးညႊန္သမွ် ေရျဖစ္ေစမည့္၊၊ေဘာင္းေတာ္ညိမ့္စိတ္ေတာ္သိသူမ်ားျဖစ္လာၾက၏။ ဘက္တဘက္တည္းမွာလက္မရြံ႕တုိ႔၊ အခုိင္အမာ စုစည္းမိလာ၏။ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔အစြယ္ေပါက္ကုန္ၾကကာ၊ဘယ္သူခြဲခြဲတုိ႔မကြဲေသာ စည္းလံုးမွဳျဖစ္လာ၏။
ဤသုိ႔လွ်င္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး၏ၾသဇာအာဏာစက္သည္ခိုင္ျမဲသထက္ ခိုင္ျမဲလာသည္ကုိ၊ အမွန္ကုိမျမင္ႏိုင္သည့္အကဲခတ္သမားမ်ားအဖုိ႔ ပင္စင္စား ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးအား လူေတာ္စာရင္းသြင္းသည့္အေျခ သုိ႔ဆုိက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္။စားဖားတုိ႔ညီညြတ္ေရးဟူေသာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏မိန္႔ခြန္းကို သတိရစရာေကာင္းလွေခ်သည္။စင္စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးေတာ္ျခင္းမဟုတ္၊ စားဖားမ်ားညီညြတ္သျဖင့္၊ မသူေတာ္တုိ႔အင္အားေကာင္းကာ၊အာဏာကုိေရရွည္ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္ခဲ့ျပီး၊ျမန္မာျပည္ကုိ ကပ္ၾကီးသံုးပါးဆုိက္ေစခဲ့ျခင္းသာျဖစ္ေလ၏။

(၆) မထူးဇာတ္ခင္းရန္၊လက္တစ္လံုးအလုိမွသည္

ေနာက္ဆံုးတြင္ကား၊ျမန္မာစစ္အစုိးရသည္ ၎တုိ႔ရင္ဆုိင္ၾကံဳေတြ႔ေနရေသာ၊အေထြေထြအၾကပ္အတည္းကုိေျဖရွင္းရန္၊ ႏ်ဴးကလီးယား စီမံကိန္းကုိစြဲကိုင္လ်က္၊ကမၻာၾကီးကုိအံတုျခိမ္းေျခာက္ေနေသာ ေျမာက္ကုိးရီးယား၏လမ္းစဥ္ကိုေရြးခ်ယ္ရန္သာ၊ ရွိေတာ့သည့္ လမ္း က်ဥ္းသုိ႔ေရာက္ရိွသြားခဲ့သည္။ထုိေရြးလမ္းမွာလည္း၊ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔၊မသမာေသာနည္းလမ္းမ်ဳိးစံုျဖင့္ ရွာေဖြစုေဆာင္းထားသမွ် ကမၻာ အႏွံ႔အျပားမွဘဏ္မ်ားရွိစည္းစိမ္ဥစၥာအားလံုး၊ဆံုးရွဳံံးကုန္ရမည့္အေရးျဖစ္ေလရာ၊ထုိေရြးလမ္းကုိ စြန္႔လႊတ္၍၊ ဒီမုိကေရစီ လမ္းေၾကာင္း ေပၚသုိ႔တက္ျပီဟု ေၾကညာျခင္းျဖင့္ ထြက္ေပါက္ရွာခဲ့ၾက၏။စိတ္ၾကိဳက္ပုဂၢိဳလ္မ်ားပါဝင္ေသာ၊ကမၻာအခ်ိန္အၾကာဆံုး ေညာင္ႏွစ္ပင္ ညီလာခံအား၊ ျဗဳန္းစားၾကီးတက္သုတ္ရုိက္ဆံုးခန္းတိုင္ေစကာ၊ယင္းတုိ႔သေဘာက်ေရးဆြဲထားသည့္ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ကုိ(၂၀၀၈) ခုႏွစ္တြင္ဇြတ္အတင္းအဓမၼအတည္ျပဳခဲ့ေလေတာ့သည္။ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္(၂၀၁၀)ခုႏွစ္တြင္ အမည္ခံေရြးေကာက္ပြဲက်င္း ပခဲ့ျပီး၊ မဲဲလိမ္မဲခုိး၊ေနာက္တုိးမဲ၊ၾကိဳတင္မဲမ်ားကုိအသံုးျပဳလ်က္၊စစ္တပ္ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံၾကံ့ခို္င္ဖြ႔ံျဖိဳးေရးပါတီကုိအႏိုင္ရေစကာ(၂၀၁၁)တြင္ ဒီမုိကေရစီလႊတ္ေတာ္ေပၚေပါက္လာေစခဲ့သည္။
ထုိကာလကုိျပန္လည္သံုးသပ္ပါက တြင္းဆံုးက်ျမန္မာျပည္၏လႊတ္ေတာ္သည္ မည္သည့္အေရြ႕ကုိမွ်၊ျပႏုိင္ျခင္းမရွိပဲ၊ တရုတ္လက္ထုိး အပ္ရမည့္၊ေၾကြးဆံုး တုိင္းျပည္၊ႏိုင္ငံတကာေၾကြးျမီ ဗလပြႏွင့္၊အစည္းအေဝးခန္းမထဲ တြင္ငုတ္တုတ္ထုိင္ေနရန္သာရွိသည့္၊ မရွဴႏိုင္ မကယ္ႏိုင္အေျခအေနကုိသံုးသပ္ႏိုင္သည္။ျမန္မာစစ္အစုိးရ၏ဒီမုိကေရစီအကူးအေျပာင္းကုိ ကိုယ့္က်င့့္သိကၡာတရားအေလးထားသည့္ အဆင့္အထိ တုိးတက္ေခတ္မီေနၾကေသာ၊မည္သည့္ႏိုင္ငံကမွ် အယံုအၾကည္မရွိခဲ့ၾကေခ်။ အကယ္၍သာနအဖအစုိးရ၏အတြင္းေရး အမွန္ကုိ စနစ္တက်သံုးသပ္ႏုိင္ခဲ့ပါမူ၊ျမန္မာျပည္သည္တြင္းဆံုးက်ေနခဲ့ျပီျဖစ္ေၾကာင္း ထင္ရွားစြာျမင္ႏုိင္သည္။
ထုိအေျခအေနတြင္ ျမန္မာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ တရုတ္ႏုိင္ငံ၏အကူအညီကုိ မရယူခဲ့ပါသနည္းဟုေစာဒကတက္ေမးခြန္း ထုတ္ဖြယ္ရွိသည္။ကြန္ျမဴနီစနစ္ကိုက်င့္သံုး၍ တရုတ္လူထုကိုပင္ လူတန္းေစ့ေအာင္ဖန္တီးမေပးႏိုင္ေသာ တရုတ္အစုိးရသည္ ျမန္မာ ျပည္ကုိ ဖြံ႔ျဖိဳးတုိးတက္ေစမည့္ ကူညီေထာက္ပံ့မွဳမ်ဳိးအတြက္ ေစတနာဗလာနတၳိ၊အရည္အခ်င္းလည္းမရွိ၊ေပၚလစီမူဝါဒလည္းမရွိေခ်။ တရုတ္က်င့္သံုးေသာ မူဝါဒမွာ လူမုိက္အားေပး၊သူခိုးလက္ခံစနစ္သာျဖစ္သည္ကုိ ေျမာက္ကုိးရီးယားႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံျဖစ္ရပ္တုိ႔က ခိုင္မာစြာသက္ေသျပလ်က္ရွိသည္။
ကမၻာေပၚတြင္ တရုတ္အားကိုျဖင့္လူတလံုးသူတလံုးျဖစ္ေနေသာႏိုင္ငံဟူသည္မရွိေခ်။
လူ႔သမိုင္းသည္တခါတရံတြင္လူမုိက္တုိ႔ကုိအားေပးအားေျမာက္ျပဳတတ္ျပန္ေလ၏။အဆုိပါျမန္မာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ အခက္ၾကီးၾကံဳ၊ ရတက္ မီးပံုပြားေနစဥ္တြင္ပင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသည္၊၊အာရွပစိဖိတ္ေဒသတြင္းဆီသုိ႔ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ဝင္ေရာက္လာ ခဲ့ခ်ိန္ႏွင့္ထူးျခားစြာတုိက္ဆုိင္ေနခဲ့ျပန္ရာ၊ဤသည္ပင္ စစ္အစုိးရအားလူမုိက္ကံေကာင္းေစသည့္အခ်က္ျဖစ္ေနျပန္ေလသည္။


(၇) ဘယ္ေျခာက္ကာ၊ညာလွမ္းလာသည့္အေမရိကန္

အေမရိကန္၏မဟာဂရုဏာေတာ္ေၾကာင့္ ကမၻာကုန္သြယ္ေရးအဖြဲ႔(WTO)သုိ႔ ဝင္ေရာက္ခြင့္ရခဲ့ေသာတရုတ္ႏိုင္ငံသည္၊ အေနာက္ႏိုင္ငံ ေရာက္တရုတ္အမ်ဳိးသားမ်ားထံမွ၊အေနာက္အုပ္၏ေခတ္မီနည္းပညာတုိ႔ကုိ တရားဝင္ေရာ၊တရားမဝင္နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ပါ ရရွိလာခဲ့ျပီး အလွ်ံပယ္ေနသည့္လူ႔လုပ္အားအရင္းအျမစ္တုိ႔ကုိ အသံုးျပဳလ်က္၊ကြယ္လြန္သူတရုတ္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးတိန္႔ေရွာက္ဖိန္၏ “ခ်မ္းသာျခင္း သည္တင့္တယ္၏” ဟူေသာ အဆုိအမိန္႔အတုိင္း ေျမဝယ္မက်နာယူလုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကသည္။ကိုယ့္က်င့္တရားမပါရွိေသာ တရုတ္ျပည္၏ စီးပြားေရးခ်ဲ႕ထြင္မွဳသည္ ကမၻာတဝွမ္းလံုးသုိ႔ ႏွစ္တုိတုိအတြင္း ေၾကာက္ခမန္းလိလိပ်ံ႕ႏွံ႔သက္ေရာက္လာခဲ့သည္။
ထုိ႔ေနာက္တဆင့္တက္၍ အာရွေဒသတြင္ တရုတ္တုိ႔စစ္အင္အားျဖင့္ျဖန္႔က်က္စုိးမုိးရန္အထိ ေျခလွမ္းက်ဲလာေသာအခါ ဆရာရင္းျဖစ္ သူအေမရိကန္ႏွင့္ျပန္၍ထိပ္တုိက္တုိးခဲ့သည္။ထုိအခ်ိန္တြင္ အေမရိကန္အပါအဝင္အေနာက္အုပ္စု၏စီးပြားေရးမူဝါဒသည္ ကမၻာ့အေရွ႕ ဘက္ျခမ္းဆီသုိ႔ျပန္လည္ဦးတည္လာေနခ်ိန္ျဖစ္ရာ၊အာရွပစိဖိတ္ေဒသအေပၚ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္စုိးမုိးထားႏိုင္ေရးအတြက္ စီမံခ်က္ေရး ဆြဲရာမွ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္စစ္ေရးႏုိင္ငံေရးပထဝီဝင္တြင္အခ်က္အခ်ာေနရာပါဝင္လာခဲ့ေလေတာ့သည္။ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ အေမရိကန္ အစိုးရသည္ ျမန္မာ စစ္ဗုိလ္ခ်ပ္အခ်ဳိ႕ႏွင့္အေပးအယူသေဘာ၊ညွိႏွဳိင္းခဲ့ၾကဟန္ရွိကာ၊ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရးကုိ နည္းလမ္းေပါင္းစံုျဖင့္ တြန္းအားေပးလာခဲ့သည္။နည္းပညာမ်ား၊ႏိုင္ငံတကာရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမ်ားအတြက္ အစကနဦးေျခလွမ္းမ်ားပ်ဳိးခဲ့သည္။ ျပည္တြင္းမီဒီယာ လြတ္လပ္ခြင့္ကုိ အတုိင္းအတာတစ္ရပ္အထိ ပြင့္လင္းေစခဲ့သည္။
အေမရိကန္၏ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ မ်ားေျမာင္လွစြာေသာ ႏိုင္္ငံတကာေၾကြးျမီတုိ႔ကုိ ျပန္လည္ေပးဆပ္ရန္ မလုိေတာ့ပဲ လက္ရွိျမန္မာ အစုိးရကုိအသက္ရွဴေခ်ာင္ေစခဲ့သည္။တားဆီးပိတ္ဆုိ႔မွဳမ်ားကုိဖယ္ရွားကာ ဥခြံအတြင္းမွစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔အား ကမၻာအႏွံ႔သုိ႔လည္ပတ္ သိျမင္ခြင့္ေပးခဲ့သည္။ျပည္တြင္းလက္နက္ကုိင္မ်ားႏွင့္ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္ ေငြေၾကးပံုေအာေထာက္ပံ့ခဲ့သည္။ အန္ဂ်ီအုိ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားမွေငြေၾကးမ်ားကိုျပည္တြင္းသုိ႔တုိက္ရုိက္စီးဆင္းေစျခင္းျဖင့္ ျပည္ပေရာက္ျမန္မာအတုိက္အခံတုိ႔ကုိ ျပည္တြင္း သုိ႔ျပန္လည္ဝင္ေရာက္ရန္ပညာသား ပါပါက်ဳံးသြင္းေပးခဲ့သည္။
တခ်ိန္တည္းမွာပင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ လႊတ္ေတာ္တြင္းသုိ႔ေရာက္ရွိေစခဲ့သည္။လူထုေထာက္ခံမွဳအင္အားၾကီးမားေသာ ရွစ္ဆယ့္ ရွစ္မ်ဳိးဆက္ကုိ ေဂ်ာ့ဆုိးေရာ့ကဲ့သုိ႔ ဧရာမထိပ္သီးအလွဴရွင္ၾကီးႏွင့္ခ်ိတ္ဆက္ေပးျခင္းျဖင့္ လူထုအံုၾကြမွဳျဖစ္ေပၚမလာရန္၊ ကာကြယ္ ထားႏိုင္ခဲ့ သည္။
ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကုိ သမၼတၾကီးဦးသိန္းစိန္၏ စီမံၾကံဆခ်က္ျဖင့္၊ရပ္ဆုိင္းခဲ့ျခင္းသာမွန္ကန္ခဲ့လွ်င္ သမၼတၾကီးအား မင္းရဲေက်ာ္စြာ၊ တပင္ေရႊထီးတုိ႔ကဲ့သုိ႔ ရာဇဝင္လူစြမ္းေကာင္းစာရင္းတြင္ေမာ္ကြန္းထုိးရေပလိမ့္မည္။သုိ႔ေသာ္ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းသည္ တရုတ္တုိ႔၏ ျမန္မာျပည္ဝါးျမိဳေရးမဟာ ဗ်ဴဟာ ေျမာက္အစီအမံၾကီးျဖစ္ေလရာ၊တရုတ္ၾသဇာခံျမန္မာဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔က ရပ္ဆုိင္းပစ္ခဲ့သည္ဆုိလွ်င္ ယံုတမ္းစကား၊အိပ္ယာဝင္ပံုျပင္သာျဖစ္ ေပလိမ့္မည္။ျမစ္ဆံုရပ္ဆုိင္းေရးတြင္ အေမရိကန္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ေက်ာေထာက္ ေနာက္ခံ အျဖစ္အခိုင္အမာရပ္တည္၍မီးစိမ္းျပခဲ့သည္မွာ ယံုမွားဖြယ္မရွိေခ်။

 (၈) သယ္..၊ငါဟဲ့ေယာက္်ား သိၾကားဘီလူးအမည္ထူးႏွင့္

လက္ရွိျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီလႊတ္ေတာ္ႏွင့္အစိုးရအဖြဲ႔၏ ကေမာက္ကမအျပဳအမူႏွင့္ေျခလွမ္းမ်ားမွာ၊ သဂၤဇာဆရာေတာ္၏ တရားေတာ္မွ ဥပမာျပပံုျပင္တပုဒ္ကုိ ေျပး၍သတိရခ်င္စရာ ေကာင္းလွေပ၏။
ထန္းေတာရြာကဇာတ္ဆရာေမာင္ဟိန္းသည္ အုပ္ထိန္းသူ အၾကီး ဦးစီးနာယကနည္းေပးလ်က္ ရုပ္ေသးကျပီး အသက္ေမြးသတတ္။ တစ္ညေသာအခါ ရြာတစ္ရြာတြင္ ရုပ္ေသးျပရာ ၀ိဇယမင္းသားဇာတ္ထုပ္ကုိခင္းသည္တြင္ ယခင္ဇာတ္ဆရာေမာင္ဟိန္းသည္လည္း ခပ္သိမ္းေသာအခန္း လူၾကမ္းအကြက္ကုိ ေသတၱာေမွာက္နားလည္၏ ။ ထုိဇာတ္ဆရာေမာင္ဟိန္းသည္ ေမွးစက္အိပ္ေပ်ာ္ သန္းေခါင္ ေက်ာ္လွ်င္  အေဖာ္တပည့္ရင္းတုိ႔က ဘီလူးမင္းၾကီးထြက္ခန္းက်လာျပီ ။ ထပါဆရာၾကီး ၾကာေတာ့ျပီးေရာ့မည္ဟု ႏွိဳးေလ သည္။
ထုိအခါဇာတ္ဆရာေမာင္ဟိန္းသည္ မွိန္းစက္ရာကအႏွိဳးတြင္ ဇ၀ုိးဇ၀ါး စိတ္အမွတ္မွားျပီးလွ်င္ သိၾကားရုပ္ကုိ ဘီလူးရုပ္ထင္ေရြ႕ အလ်င္ျဖဳတ္လ်က္ ရုတ္တရက္ထြက္လာရာ လက္မွာသိၾကားရုပ္ကုိ ကုိင္ဆြဲ၍ “ငါ ဟဲ့ေယာက္်ား ယကၡဒီပ အစုိးရငယ္သည္” ဤကဲ့သုိ႕ ေမာင္ဟိန္းဘီလူးၾကိမ္းသည္တြင္ ပြဲသဘင္ရွဳသူရပ္ရြာလူ မ်ားက သိၾကားရုပ္ကုိျမင္သျဖင့္ “ဟင့္အင္.. ဆုိတာကဘီလူးစကား သိၾကားကုိ ကုိင္စြဲ၍ဆရာဟိန္းလြဲျပီ”ဟု ေျပာၾကေသာအခါ ဇာတ္ဆရာက အရုပ္ကုိ ငဲ့ၾကည့္လွ်င္ သိၾကားရုပ္မွန္းသိ၍ “သယ္ ငါဟဲ့ေယာက္်ား သိၾကား ဘီလူးအမည္ထူးႏွင့္”စသည္ျဖင့္ ရုပ္ေဆာင္၍ ေတာ္ေရာ္ေအာင္ ေျပာရသတဲ့၊
ဤအတူ ယခုဦးပဥၹင္းၾကီးမွာလည္း ေရွးလူျဖစ္စဥ္အခါကကဲ့သုိ႔ခ်ည္း မွတ္လ်က္ ဇာတ္ဆရာ ေမာင္ဟိန္းလုိ ဘီလူးၾကိမ္းတဲ့ဟန္ရွိ သည္ဟု မိန္႕ေတာ္မူေသာအခါ အပါးေတာ္မွာရွိၾကေသာ ရဟန္းပရိတ္သတ္တုိ႕သည္ အထပ္ထပ္ ရယ္ေမာ၍ တေသာေသာေနၾကေလ ကုန္သတည္း။(သဂၤဇာဆရာေတာ္၏ဥပမာ သမူဟ ဂီရကၠမက်မ္း)
က်ေနာ္ျမင္ဖူးသမွ် အစုိးရအဖြဲ႔ဝင္ႏွင့္လႊတ္ေတာ္အမတ္အမ်ားစုမွာ ခင္းေနေသာဇာတ္ကုိ မသိပဲ၊ရရာအရုပ္ဆြဲထုတ္လာကာ ကုိယ့္ကိုယ္ ကုိ ဘီလူးမွန္းမသိ၊သိၾကားမွန္းမသိၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကေလသည္။
စစ္ဗုိလ္အမတ္တုိ႔မွာ လႊတ္ေတာ္အတြင္းတြင္ ငုတ္တုပ္တုိင္ႏွဳတ္ဆြံ႔ၾကကုန္၏။အၾကံေပးအမတ္၊လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားႏွင့္ အစုိးရအဖြဲ႔ဝင္ ဝန္ၾကီးတုိ႔သည္ မီးပ်က္လွ်င္ဖေယာင္းတုိင္ထြန္းၾက၊ထမင္းတစ္နပ္ေလွ်ာ့စားၾက၊တရုတ္ကုိေၾကာက္လို႔ပါ၊တေန႔စာအတြက္ ႏွစ္ေထာင့္ငါး ရာက်ပ္ဆုိလံုေလာက္ျပီ၊နယ္လွည့္ပါးရုိက္မည္၊တျပည္လံုးႏြားႏုုိ႔ေသာက္ၾက…၊ဟူေသာ ျပက္လံုးသာသာ မိန္႔မွာခ်က္မ်ားေပၚထြက္လာ သည္မွာ ထြက္ေဟ့ထြက္ေဟ့ဆုိ၍သာထြက္လာၾကရသည္ ဘာဇာတ္ကေနမွန္းမသိသည့္ ဇာတ္သမားတုိ႔ႏွင့္တူလွေခ်၏။
စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔တန္းခိုးထြားခဲ့သည့္ေခတ္ကုိ တမ္းတေနဆဲျဖစ္သည့္၊အစုိးရအဖြဲ႔ဝင္အမ်ားစုမွာအေတြးအျမင္က်ဥ္းေျမာင္းၾကသူမ်ားပီပီ အခြင့္အေရးမွန္သမွ် လက္တစ္လံုးျခားနည္းျဖင့္ လက္ကုန္ႏွဳိက္ရန္ ၾကိဳးပမ္းေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္ကုိရန္ကုန္တဖက္ကမ္းျမိဳ႕သစ္စီမံကိန္းက သက္ေသျပလ်က္ရွိသည္။အခ်ဳိ႕မွာ ဒီမုိကေရစီ ဘက္ေတာ္သားဟန္ေဆာင္ကာ လူမွဳမီဒီယာကြန္ယက္မ်ားေပၚတြင္၊ေတာင္မေရာက္ ေျမာက္မေရာက္ ဒီမုိကေရစီေလ သံပစ္လာၾကသည္။
ဘာသာေရး၊လူမ်ဳိးေရးအဓိကရုဏ္းမ်ားဖန္တီးကာ၊ရွဳပ္ေထြးေသာ ပီအာစံနစ္ျဖင့္ အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္ ေအာက္လမ္းနည္းမ်ားကုိ ထုတ္သံုးရန္အားထုတ္လာၾကသည္။ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲဲကုိဖ်က္သည္၊ျပင္ဆင္သင့့္သည့္ဥပေဒမ်ားကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳသည္။ဒီမုိကေရ စီ အကူးအေျပာင္းကာလတြင္ လယ္ယာေျမတုိ႔ကို၊ စစ္အစုိးရလက္ထက္က အေထာက္အထားမ်ားကုိအသံုးျပဳကာ၊ ဥပေဒႏွင့္မညီပဲဇြတ္ အတင္းအဓမၼသိမ္းပုိက္ေနသည့္လုပ္ရပ္တုိ႔ကုိ  ဦးသိန္းစိန္အစုိးရပင္လက္ပုိက္ ၾကည့္ေနရသည္အထိျဖစ္လာခဲ့ရာ၊ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမုိက ေရစီအကူးအေျပာင္းသည္ ထူးမျခားနားပတ္ပ်ဳိးျဖင့္ ေလးႏွစ္ဝန္းက်င္သုိ႔တုိင္ခဲ့သည္။ထုိသုိ႔ျဖင့္ လာမည့္ႏုိဝင္ဘာလ(၁၁)ရက္ေန႔၌ အေမရိကန္္သမၼတ ဘားရက္အိုဘားမားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံေနျပည္ေတာ္တြင္က်င္းပမည့္ ေအပက္အစည္းအေဝးသုိ႔တက္ေရာက္မည္ ဟူေသာသတင္းထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။

(၉) လက္ရည္တစ္ျပင္တည္း၊ႏွီးေဒါင္းလန္းၾကီးေတြနဲ႔ ဝိုင္းဖြဲ႔ကာစားၾကသည္ေမာင္

ယခုႏွစ္ေအာက္တုိဘာ(၃၁)ရက္တြင္ ေနျပည္ေတာ္ရွိသမၼအိမ္ေတာ္၌ သမၼတၾကီး၊ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးမင္း ေအာင္ လွဳိင္အပါ အဝင္ျမန္မာ့ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္မ်ားဟုဆုိေသာ ပုဂၢိဳလ္ဆယ့္ေလးဦးေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကျခင္းမွာလည္း အေမရိကန္သမၼတ၏ျမန္မာ ႏုိင္ငံခရီးစဥ္ ႏွင့္ခ်ိန္ကိုက္၍ျဖစ္ေပၚလာျခင္းျဖစ္ရာ၊အဆုိပါေဆြးေႏြးပြဲကုိဖန္တီးခဲ့သူမွာ အေမရိကန္ပင္ျဖစ္ဟန္ရွိ၏။ျမန္မာ အစုိးရ အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေသာ သမၼတသည္ကာကြယ္ေရးဦးခ်ဳပ္ကိုၾသဇာေညာင္းဟန္မတူေခ်။ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိေဆြးေႏြးပြဲတြင္အဓိက အခရာ က်သူႏွစ္ဦးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးမင္းေအာင္လွဳိင္သာျဖစ္၏။ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး ႏွင့္စစ္ဗုိလ္ အမတ္တမတ္သားေလွ်ာ့ခ်ေရးတုိ႔တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ိမင္းေအာင္လွဳိင္၏သေဘာထားေပ်ာ့ေျပာင္းမွဳႏွင့္ဆင္ျခင္တံုတရားသည္ ျမန္မာ့ဒီမုိ ကေရစီေရွ႕ခရီးတြင္ အလြန္တရာ အေရးပါေနသည္။ေဆြးေႏြးပြဲရလာဒ္သည္ (၂၀၁၅)ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ အတိတ္စိမ္း ျဖစ္၍၊ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ အေကာင္းဖက္သုိ႔ သေဘာထားေျပာင္းရန္ အခ်က္ေပးလုိက္သည့္၊အေမရိကန္၏ ေခါင္းေလာင္းထုိး သံပင္ျဖစ္ ေလသည္။
သမၼတၾကီးဦးသိန္းစိန္သည္ သေဘာထားတင္းမာသူစာရင္းတြင္မပါဝင္ေခ်။စာေရးသူေတြ႔ျမင္ရသမွ် ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးမင္းေအာင္ လွဳိင္၏ သြင္ျပင္ရုပ္ဟန္မွာ ခင္မင္ႏွစ္လုိဖြယ္ေကာင္းသည္။ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲသည့္ ရုပ္လကၡဏာမဟုတ္။ သူ႔အရယ္အျပံဳးတြင္ ဟန္ေဆာင္မွဳ ကိုမေတြ႔ရပဲ၊ပြင့္လင္းရုိးသားမွဳကိုေဆာင္ေနသည္။သုိ႔ေသာ္ ေနာက္ကြယ္တြင္ ရွိေနေသာ ဆရာသမားေဟာင္း၏ လမ္းညြန္ ေစစားမွဳရွိေန ႏိုင္သည္ျဖစ္ရာ သူ၏ကိုယ္ပုိင္ဆင္ျခင္တံုတရားကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာရေပဦးမည္။
ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ပါဝင္ခဲ့သူ ရွမ္းေခါင္းေဆာင္ဦးခြန္ထြန္းဦးကမူ ေဆြးေႏြးပြဲမဟုတ္၊မိတ္ဆံုထမင္းစားပြဲဲမွ်သာျဖစ္သည္ဟုဆုိသည္။ ရခုိင္ ေခါင္းေဆာင္ ေဒါက္တာေအးေမာင္ကလည္း တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုကိုယ္စားလွယ္မ်ားပါဝင္ခြင့္မရသည့္အတြက္ သမၼတတြင္တာဝန္ရွိ ေၾကာင္း ဖြင့္ဟေျပာဆုိသည္။
အားမနာတမ္းဆုိရလွ်င္ဤေဆြးေႏြးပြဲတြင္ လူပုိမ်ားပါေနသည္။အစုိးရအဖြဲ႔တာဝန္ရွိသူတုိ႔သည္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ေလးပြင့္ဆုိင္ ေတြ႔ဆံုရန္ ကမ္းလွမ္းမွဳကို ေျမြမေသတုတ္မက်ဳိးသည့္နည္းျဖင့္တုန္႔ျပန္ခဲ့ျခင္းသာျဖစ္သည္။ထုိေဆြးေႏြးပြဲအျပီး ေက်နပ္ဖြယ္အေျဖ တစ္စုံတစ္ရာေပၚ ထြက္မလာသည့္အခါ အေမရိကန္သည္ေတာင္သာအမတ္မင္းကုိ အမည္ပ်က္စာရင္းသြင္းကာ၊သတိေပးမီးက်ည္ကုိ ပစ္ေဖာက္ခဲ့သည္။ အဆုိပါျဖစ္ရပ္အေပၚ နာမည္ၾကီးလြတ္ေတာ္အမတ္တစ္ဦးကမူ ၾကံခိုင္ေရးပါတီကုိထုိးႏွက္ရန္၊ အန္အယ္လ္ဒီႏွင့္ အေမရိကန္တို႔၏ပူးတြဲလုပ္ရပ္ဟု ေပါ့ေပါ့တန္တန္ လက္လြတ္စပယ္စကား၊ဆုိခဲ့သည္။

(၁၀) သမၼတၾကီးရယ္၊စုိးရိမ္မိတယ္

(၂၀၁၂)ခုႏွစ္တြင္ သမၼတအိုဘားမား၊ျမန္မာႏိုင္ငံသုိ႔အလည္အပတ္ေရာက္ရွိခဲ့စဥ္က၊သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ျပည္သူ႔ရင္ျပင္အနီး ရန္ကုန္တုိင္းလႊတ္ေတာ္၌ေတြ႔ဆံုခဲ့ရာ ၊ထုိေန႔ကျပည္လမ္းႏွင့္အလံုလမ္းဆံုရာမီးပြိဳင့္တြင္ ဗ်ဳိင္းေလးေကာင္ကုိ၊ေျခေထာက္အား ၾကိဳးတုပ္ကာ ေနရာခ်ထားသည္ကိုေတြ႔ျမင္ၾကရသည္ဟုဆုိပါသည္။ ျမန္မာအစုိးရသည္၊အၾကပ္အတည္းၾကံဳေလတုိင္း၊ၾကံရာမရျဖစ္ကာ၊ လက္စြဲေတာ္ဂုိဏ္းဆရာေယာင္မ်ားႏွင့္ယၾတာေခ်ျခင္း၊ အက်ဥ္းေထာင္မ်ားမွလူမ်ားကုိလႊတ္ျပလိုက္၊ အတုိက္အခံမ်ားကုိဖိတ္ေခၚကာ၊ ဝိုင္းဖြဲ႔ထမင္းစားျပလုိက္လုပ္ေလ့ရွိ၏။
ဤသုိ႔ေသာ ခပ္တိမ္တိမ္အေတြးအေခၚျဖင့္သာ ယခုတၾကိမ္လာေရာက္မည့္ အုိဘားမားကုိၾကိဳဆုိခဲ့ပါမူ၊သမၼတၾကီး၏ေရွ႕ေရးသည္ အလြန္တရာစုိးရိမ္ဖြယ္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။မၾကာမတင္မီကာလ(၂၀၁၅)ခုႏွစ္တြင္ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပရမည္ျဖစ္၍ စိန္ေခၚမွဳမ်ဳိးစံုသည္ သမၼတၾကီးအားအသင့္ေစာင့္ၾကိဳလ်က္ရွိရာ၊ဤအေမရိကန္သမၼတ၏ခရီးစဥ္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ေရွ႕ေရးအစီအမံမ်ား ကုိ အဆင္သင့္  ခ်ျပေဆြးေႏြးႏိုင္ရန္ အဘက္ဘက္မွတြက္ခ်က္စီမံထားမွသာ၊ေတာ္ကာက်မည္ျဖစ္၏။
(၂၀၁၅)ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမတုိင္မီ သမၼတၾကီးသည္ ေအာက္ပါစစ္မ်က္ႏွာမ်ားကုိရင္ဆုိင္ရေပလိမ့္မည္။
(က) အကယ္၍တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမျဖစ္ခဲ့ပါမူ၊အစေကာင္းခဲ့ေသာ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံေရးသည္ စလယ္ဝင္၊ ဖင္မမဲခင္က ကြဲၾကရမည့္ကိန္းျဖစ္၏။အေမရိကန္အပါအဝင္ အေနာက္ႏုိင္ငံအုပ္စုသည္ ၎တုိ႔၏ေျခလွမ္းတုိင္းအတြက္ အေသးစိတ္ တြက္ခ်က္စီမံျပင္ဆင္ထားေလ့ရွိသည္။အႏွစ္ငါးဆယ္စာခန္႔ ကမၻာၾကီး၏ေရွ႕ေရးကုိ ၾကိဳတင္တြက္ဆထားျပီးျဖစ္၏။ထုိ႔ေၾကာင့္ ျမန္မာအ စုိးရအေနျဖင့္လက္တစ္လံုးျခားကေလးကြက္မ်ားျဖင့္ အေမရိကန္သမၼတအားရင္ဆုိင္မည့္အၾကံကုိ ယခုကပင္လက္ေလ်ာ့ထားသင့္သည္။ အေမရိကန္တုိ႔၏ေရွ႕ေရးအလားအလာပုိင္းျဖတ္ႏုိင္မွဳႏွင့္ဆင္ျခင္တံုတရားကုိမွန္ကန္စြာသံုးသပ္ႏိုင္ရန္လုိသည္။ခိုင္မာေသာဒီမုိကေရစီအုတ္ျမစ္ကိုခ်ႏိုင္မွသာ ေခတ္မီဖြံ႕ျဖိဳးတုိးတက္ေသာ အေနာက္ႏုိင္ငံၾကီးမ်ား၏ယံုၾကည္မွဳကိုရရွိေပလိမ့္မည္။
(ခ) နည္းပညာႏွင့္ဓနဥစၥာအရာတြင္ အေမရိကန္ကိုလုိက္မမီေသာတရုတ္ျပည္သည္ အေမရိကန္၏အာရွပစိဖိတ္ေဒသမဟာဗ်ဴဟာကုိ ဟန္႔တားႏုိင္ရန္အလုိ႔ငွာ၊တရုတ္ထရုိဂ်င္ ျမန္မာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္အခ်ဳိ႕အား၊ အသံုးခ်မည့္အၾကံအစည္ကုိလည္း ၾကိဳတင္တြက္ဆထားရေပ လိမ့္မည္။ တဖက္တြင္လည္း ျမန္မာစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တုိ႔ကုိ အယံုအၾကည္ေလ်ာ့နည္းလာေသာ တရုတ္အစုိးရသည္၊ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ကုိ ပင္ တရုတျ္ပည္သုိ႔ဖိတ္ေခၚလ်က္၊အႏုနည္းျဖင့္ က်ားပိန္တြယ္၊တြယ္မည့္ေျခလွမ္းကို လည္းအထူးသတိခ်ပ္သင့္သည္။
သမၼတၾကီးအေနျဖင့္ေအပက္အစည္းအေဝးမတုိင္မီတစ္ရက္အလုိ၊တရုတ္ျပည္တြင္၊တရုတ္ သမၼတက်န္ဇီမင္းႏွင့္ေတြ႔ဆံုသည့္ အခါ အလြန္တရာလိမၼာပါးနပ္ရန္လုိသည္။
(ဂ) တရားမွ်တ၍ကမၻာကလက္ခံေသာ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ရန္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကုိ မျပင္၍မျဖစ္၊ျဖစ္သည့္နည္းႏွင့္ျပင္ဆင္ ႏိုင္ရန္၊အားထုတ္ျခင္းသည္သာနည္းလမ္းအမွန္ျဖစ္၏။ပီအာစနစ္သည္ ႏိုင္ငံေရး အေကာက္ၾကံမွဳဟု လူထုကယူဆၾကသည္ျဖစ္ရာ ပီအာ လမ္းေၾကာင္းကုိ ေရွ႕ဆက္မတုိးေစပဲ ရပ္တန္းကရပ္ႏိုင္ရန္ အားထုတ္သင့္သည္။
(ဃ) သတင္းမီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္အထုိက္အေလ်ာက္ရရွိခဲ့သည့္အခ်ိန္ကာလအတြင္း စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္အေဟာင္းအသစ္တုိ႔၏ငယ္က်ဳိးငယ္ နာမ်ား၊ကုိယ္က်ဳိးရွာမွဳမ်ား၊စာရိတၱခၽြတ္ယြင္းမွဳမ်ားကုိ ျပည္သူလူထုအေနျဖင့္ အိပ္သြန္ဖာေမွာက္နီးပါးသိခြင့္ရခဲ့ျပီးျဖစ္ရာ ၊လက္ရွိအစုိးရ ၏အျမီးအေမာက္မတည့္ေသာလုပ္ရပ္မ်ားအေပၚ မခံမရပ္ႏိုင္ျဖစ္လာသည့္အခါ ဆႏၵျပပြဲမ်ားလမ္းမမ်ားေပၚတြင္ျမင္လာရႏိုင္သည္။ ထုိ႔ ထက္ပုိဆုိးလွ်င္ တျပည္လံုးအံုၾကြမွဳႏွင့္ရင္ဆုိင္ရႏိုင္သည္။ယခုအေျခအေနသည္ တပ္မေတာ္မွေအာင္ျမင္စြာအာဏာသိမ္းရန္လြယ္ကူ ေသာအခ်ိန္မဟုတ္ေခ်။
(င) အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ား၏ေရရွည္ယံုၾကည္ကိုးစားမွဳရရွိရန္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား အခ်ိန္မီေအာင္ျမင္စြာအဆံုးသတ္ႏိုင္ရန္လုိသည္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေအာင္ျမင္စြာတည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္စစ္တပ္ႏွင့္အစုိးရလြဲေခ်ာ္ေနေသာ အခ်ိတ္အဆက္ကုိ အခ်ိန္မီျပန္လည္တည့္မတ္ရန္ အေရးတၾကီးလုိအပ္သည္။

(၁၁)  ငါတုိ႔လူမ်ဳိးတန္ခိုးရွိဖုိ႔

အေမရိကန္သမၼတအုိဘားမား၏ခရီးစဥ္ႏွင့္၊အေမရိကန္တုိ႔၏အာရွပစိဖိတ္ဆုိင္ရာမဟာဗ်ဴဟာသည္ ျမန္မာျပည္ကုိ ကယ္တင္ရန္ မဟုတ္ပါ။အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး၊ဒီမုိကေရစီေရးဟူသည္ ေမွ်ာ္မွန္းသေလာက္လြယ္ကူသည္မဟုတ္ရာ၊ကမၻာၾကီး၏အေရြ႕၊ေဒသ တြင္းေျပာင္းလဲမွဳတုိ႔အေပၚ အခြင့္ေကာင္းယူ၍ အားစုိက္ရုန္းကန္ရသည္ခ်ည္းျဖစ္ပါ၏။အရင္းရွင္စနစ္ဆုိေလတုိင္း ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔ ဖြယ္ဟုယူဆရန္မဟုတ္ပဲ၊ဒီမုိကေရစီစနစ္ႏွင့္ကိုက္ညီေအာင္ ဖန္တီးႏုိင္ရန္သာ လုိရင္းအခ်က္ျဖစ္သည္။
လတ္တေလာအေျခအေနတြင္ ျမန္မာအစုိးရအေနျဖင့္အေမရိကန္၊အေနာက္ဥေရာပအဖြဲ႔ဝင္ႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ က်ယ္ျပန္႔ေသာ၊ စီးပြားေရး စစ္ေရးပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္မွဳျပဳႏုိင္ျခင္းသာလွ်င္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ၏တစ္ခုတည္းေသာထြက္ရပ္လမ္းဟုက်ေနာ္ျမင္သည္။မၾကာမီ က်င္းပေတာ့မည့္(APEC)အစည္းအေဝးသုိ႔ အုိဘားမားလာေရာက္သည့္အခါ ျမန္မာျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးအတြက္ လိုအပ္ေသာ သေဘာတူညီခ်က္မ်ားရႏိုင္ရန္၊ျမန္မာေခါင္းေဆာင္တုိ႔အေနျဖင့္ အသိဥာဏ္ဆင္ျခင္တံုတရားျမင့္မားရန္အထူးအေရးၾကီးလ်က္ရွိ၏။
ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီေရးအတြက္ဦးေဆာင္ေနၾကသည့္အတုိက္အခံအင္အားစုမ်ားအေနျဖင့္၊ထိပ္သီးေဆြးေႏြးပြဲ၊အေကာင္းဖက္သုိ႔ ခ်ည္းႏိုင္ ရန္ အေကာင္းဆံုးအေနအထားျဖင့္ ဝန္းရံပံ့ပုိးသင့္သည္ဟုယူဆပါသည္။ ႏုိင္ငံေရးတြင္ ၾကိဳတင္တြက္ဆမွဳမရွိပဲ၊ အေၾကာင္း တစ္စံု တစ္ခုေပၚလာမွ ၊ေခါင္းစဥ္တပ္၍အသံကုန္ထေအာ္၊ဆႏၵျပၾကျခင္းကား ဆန္စင္ရာက်ည္ေပြ႔လိုက္ျခင္းသာျဖစ္ေလရာ၊ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ အေရးသည္၊သည္လိုပံုႏွင့္ မုိးၾကီးခ်ဳပ္ေပလိမ့္မည္။
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ႏွစ္ခန္႔က ကေမၻာဒီးယားအန္ေကာဝပ္ေက်ာင္းတည္ရွိရာ ဆီယန္ရစ္ျမိဳ႕သုိ႔၊စာေရးသူေရာက္ရွိခဲ့ရာတြင္၊ယင္းျမိဳ႕၏အနီးတ ဝိုက္တြင္ ႏုိင္ငံတကာအဆင့္ဓာတ္ဆီဆုိင္မ်ား၊ေငြထုတ္စက္မ်ား၊ကုန္တုိက္ၾကီးမ်ားႏွင့္ဟုိတယ္ၾကီးမ်ားျဖင့္ ေခတ္မွီဖြံ႔ျဖိဳးတုိးတက္လ်က္ ရွိေၾကာင္းေတြ႔ရွိခဲ့ရသည္။ကေမၻာဒီးယားတႏုိင္ငံလံုးဒီပံုအတုိင္းေျပာင္းလဲေနျပီလားဟု က်ေနာ္တည္းခိုေသာ ဟုိတယ္ပုိင္ရွင္ ကေမၻာဒီး ယားလူမ်ဳိးကုိ စပ္စုေမးျမန္းၾကည့္ရာသူက ျပံဳးရယ္လ်က္ တုိးတက္ဖြံ႔ျဖိဳးမွဳနယ္နမိတ္သည္ ေျခာက္ကီလုိမီတာသာရွိသျဖင့္ ေျခာက္ကီလို မီတာဒီမုိကေရစီပါဟုဆုိေလသည္။
လက္ရွိကာလတြင္ ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ားသည္ အျမင္က်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ဆုတ္တက္လွဳပ္ရွားကစားႏုိင္ျခင္းမရွိပါမူ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသည္ ေျခာက္ကီလုိမီတာဒီမုိကေရစီဘဝျဖင့္သာဇာတ္သိမ္းေပလိမ့္မည္။
က်ေနာ္ညြန္းခဲ့ေသာ အတုိက္အခံႏွင့္ဒီမုိကေရစီအင္အားစုမ်ားဆုိရာ၌ အစုိးရႏွင့္အျမင္မတူၾကသူမ်ားကုိသာ၊ဆုိလုိသည္မဟုတ္ပါ။ ကမၻာ့အလယ္တြင္၊ျမန္မာ့ဂုဏ္ကိုထယ္ဝါေစလိုေသာ၊ရဟန္းရွင္လူျပည္သူအေပါင္းႏွင့္အစုိးရအဖြဲ႔အတြင္းမွ အျမင္မွန္သူမ်ား၊ျမန္မာျပည္ ကုိေကာင္းစားေစလုိသူမ်ားအားလံုးပါဝင္ပါသည္။

(၁၂) ေဒါင္းျမန္မာတခြင္၊တေကာင္းရာဇဝင္ဆက္ခ်င္သည္

ဤေဆာင္းပါးရွည္ၾကီးကုိ (၂၀၁၅)အတြက္ ျပိဳမွာေလလားမုိးရဲ့ဟူေသာ စုိးရိမ္စိတ္အတိျဖင့္က်ေနာ္ေရးသည္။က်ေနာ့္နားဝယ္ တရားမွ်တ လြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔မေသြ၊မ်ားလူခပ္သိမ္းျငိမ္းခ်မ္းေစဖုိ႔အစခ်ီသည့္ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းကုိၾကားေယာင္လ်က္ရွိ၏။တုိင္းျပည္ကုိလက္ညွဳိးထုိး
ေရာင္းစားခဲ့ၾကသူမ်ားအား ရန္ျငိဳးသုိျပစ္ဒဏ္ခတ္ေရးထက္ ၊အမွန္တကယ္သာယာဝေျပာေသာႏိုင္ငံေတာ္သစ္ၾကီးဆီသုိ႔ စစ္မွန္ေသာဒီမုိ ကေရစီနည္းလမ္းျဖင့္ အေရာက္လွမ္းႏိုင္ရန္သာ ရည္သန္ပါသည္။မည္သည့္လူမ်ဳိးမဆုိ၊ကိုယ့္တုိင္းျပည္ကုိယ္ခ်စ္ျမတ္ႏိုးစျမဲျဖစ္ရာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမွန္သမွ် ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ကိုခ်စ္ၾကသူခ်ည္းမ်ားဟုသာ က်ေနာ္မွတ္ယူလုိပါ၏။ရာဇဝင္ထြန္းေျပာင္ေသာ တုိင္းျပည္ႏွင့့္ လူမ်ဳိးတုိ႔၏ဘဝျပန္လည္ဂုဏ္တင့္ႏုိင္ေရးအတြက္ ဆႏၵမြန္ရည္လ်က္၊ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မွဳိင္း၏ ေလးခ်ဳိးတပုိဒ္ျဖင့္ေဆာင္းပါးကို အဆံုးသတ္ လုိပါသည္။
 “ရန္ခပင္းကုိတဲ့ေမာင္းကာႏွင္၊ေဒါင္းျမန္မာတခြင္မေတာ့ အထက္ယခင္သေဘာ၊(အုိ-ကြယ္)တေကာင္းရာဇဝင္ကုိတဲ့ ဆက္ခ်င္ သေကာ”
                                                    ……………………။………………………

“ထလမုသူရဲေကာင္း”

$
0
0


ထလမုသူရဲေကာင္း

(မင္းဒင္)

(တစ္)
က်ေနာ့္ေဟာေျပာခ်က္ကုိ နိဂံုးခ်ဳပ္၍ စင္ျမင့္ေပၚမွ က်ေနာ္ဆင္းလာေသာအခါ ပရိသတ္၏လက္ခုပ္သံတုိ႔သည္ က်ေနာ့္ေနာက္မွာ က်န္ရစ္ခဲ့၏။ က်ေနာ္သည္စင္ျမင့္ေပၚ၌ေဟာရေျပာရသည့္အလုပ္ႏွင့္ကၽြမ္းဝင္လွသူမဟုတ္ပါ။သုိ႔ေသာ္ ေဟာေျပာျခင္းပညာရပ္ တြင္၊ျမန္မာ့ ထိပ္သီး စာရင္းဝင္မ်ားျဖစ္ၾကသည့္၊ အကုိၾကီးေမာင္စိန္ဝင္း(ပုတီးကုန္း)၊ ကုိေအာ္ပီက်ယ္ႏွင့္ ကုိသာခ်ဳိတုိ႔၏ လမ္းညႊန္ အားေပးမွဳမ်ားေၾကာင့္ က်ေနာ့္ေဟာေျပာမွဳသည္ ေကာင္းလွသည္ဟုမဆုိႏိုင္သည့္တုိင္ ေက်နပ္ဖြယ္ အဆင့္ေတာ့ရွိခဲဲ့တန္ရာသည္။ ဘဝဟူသည္ အခက္အခဲ မ်ဳိးစံုေက်ာ္ျဖတ္ရသည့္ ခရီးရွည္ၾကီးတစ္ခုျဖစ္ေၾကာင္း၊မည္သည့္အခါမွ် စိတ္ပ်က္အား ငယ္ျခင္းမျဖစ္ပဲ၊ ေလာကဓံကုိ အံတု ရင္ဆုိင္ျခင္းသည္သာ၊နည္းလမ္းမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း အေမရိကန္လင္းယုန္ငွက္တုိ႔၏ပံုျပင္ႏွင့္ မ်ဳိးႏြယ္ဆက္အသစ္တုိ႔ အတြက္ သိန္းသန္းခ်ီ၍ ပင္လယ္ တြင္းသုိ႔ခုန္ဆင္းၾကကာ အသက္ကုိစေတးစြန္႔လႊတ္ခဲ့သည့္ ၾကြက္အုပ္ၾကီးအေၾကာင္း စသည္တုိ႔ကုိ တရြာလံုးက မင္းအျပန္အလာကုိေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္ဟူေသာေခါင္းစဥ္ျဖင့္၊က်ေနာ္အတတ္ႏိုင္ဆံုး၊အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ အားထုတ္ ေဟာေျပာခဲ့ျပီးျဖစ္၍ ေက်နပ္အားရစိတ္ျဖင့္ စင္ေပၚမွဆင္းလာျပီး ပရိသတ္၏ေဘးမွ ၊ေလွ်ာက္လမ္းအတုိင္း ေခါင္းကုိအသာ ငံု႔ရင္း၊ ေလွ်ာက္လာခဲ့ခ်ိန္တြင္ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္အရြယ္ရွိ လူမုိက္ရုပ္ႏွင့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးသည္ ေရွ႕ မွတည့္ တည့္ရပ္ကာ က်ေနာ္ကုိ ဆီးၾကိဳေနခဲ့သည္။သူသည္ကတံုးေျပာင္ ႏွင့္ျဖစ္၏။ထုိင္းသူေကာင္းမ်ဳိးရုိး၊ အထက္တန္းလႊာ တုိ႔ဝတ္ဆင္ေလ့ရွိေသာ ေရႊခ်ည္ ေဖာက္ ထားသည့္ လက္စက အက်ႌႏွင့္ေဘာင္းဘီရွည္တုိ႔ဝတ္ဆင္ထားျပီး အသား အေရာင္မွာ အညိဳဖက္သုိ႔လုေနသည္။
က်ေနာ့္ငယ္စဥ္ဘဝသည္ လူဆုိးလူမုိက္တုိ႔ၾကီးစုိးရာ၊မကၡရာနယ္ေျမတြင္လူလားေျမာက္ ၾကီးျပင္းခဲ့သည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရန္ပြဲႏွင့္ မစိမ္းသျဖင့္၊ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္မျဖစ္ေပၚ ေသာ္ျငား၊ယခုလို အေျခအေနအခါမ်ဳိးတြင္ မည္သည့္ျပႆနာမ်ဳိးမွ မၾကံဳေတြ႔လုိသည္ကား အမွန္ျဖစ္၏။ထုိ႔ေၾကာင့္ ေအးေဆးတည္ျငိမ္  ေသာမ်က္ႏွာထားျဖင့္ပင္ က်ေနာ္သူ႔ကုိရင္ဆုိင္လုိက္ပါသည္။သည္လိုအျဖစ္မ်ဳိးႏွင့့္ ခပ္ဆင္ဆင္ က်ေနာ္ေနထုိင္ရာ၊ဖူးခက္စာေပေဟာေျပာပြဲတြင္လည္း ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ျပီးျဖစ္၏။

(ႏွစ္)
မွန္ပါသည္။လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ရက္က က်ေနာ္ေနထုိင္ရာ၊ဖူးခက္ျမိဳ႕တြင္ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ စာေပေဟာေျပာပြဲက်င္းပခဲ့ရာ၊ ေဟာ ေျပာခဲ့ၾကသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ားမွာေမာင္စိန္ဝင္း ပုတီးကုန္း၊ေမာင္သာခ်ဳိ၊ကုိေအာ္ပီက်ယ္၊ ဗုိလ္ၾကီးေဟာင္းေနမ်ဳိးဇင္ႏွင့္က်ေနာ္ျဖစ္၏။ ဖူးခက္တြင္ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ စာေပေဟာေျပာပြဲတုိ႔တြင္ က်ေနာ္ပါဝင္ေလ့မရွိေသာ္ျငား ၊သည္တၾကိမ္တြင္မူ ဖူးခက္နယ္ခံ၊မိတ္ေဆြအခ်ဳိ႕၏ တုိက္တြန္းမွဳေၾကာင့္ ေဟာေျပာသူစာရင္းတြင္ က်ေနာ္ပါဝင္လာရသည္။ထုိ႔အတူ ဖူးခက္ရွိ ျမန္မာေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားတုိ႔၏ဘဝကို ေလ့လာရန္ဖိတ္ေခၚထားခဲ့သည့္ ကုိေနမ်ဳိးဇင္သည္လည္း ေဟာေျပာသူစာရင္းတြင္ပါဝင္လာရျပန္သည္။သူကုိယ္တုိင္ကလည္း သူသည္ စာေပႏွင့္ပတ္သက္၍ အေတြ႔အၾကံဳအားနည္းေသာေၾကာင့္၊စာေပၾသဇာရွိနာမည္ၾကီးပုဂၢိဳလ္မ်ား(က်ေနာ္မပါဝင္ပါ)ႏွင့္အတူမေဟာေျပာလုိ ပါေၾကာင္း ေမတၱာရပ္ခံခဲ့ပါသည္။သုိ႔ေသာ္ စီစဥ္ထားျပီးေသာ ပြဲျဖစ္၍ ေနာက္ဆုတ္ရန္မျဖစ္ႏို္င္ေတာ့သည့္အဆံုး စင္ျမင့္ေပၚသုိ႔ သူ ေရာက္ခဲ့သည္။
ဤေနရာတြင္ ကုိေနမ်ဳိးဇင္အေပၚက်ေနာ့္သေဘာထားကုိ အနည္းငယ္ေျပာလုိပါသည္။သူသည္ပုထုဇဥ္သာျဖစ္၍ သူ႔ဘဝတြင္၊အမွန္ အမွား၊ေကာင္းျခင္းဆုိးျခင္းတုိ႔ကုိ ဒြန္တြဲေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့မည္မွာ အျငင္းပြားဖြယ္ကိစၥရပ္မဟုတ္ဟု က်ေနာ္ျမင္သည္၊သူႏွင့္လူခ်င္းမဆံုေတြ႔မီ တြင္ က်ေနာ္ၾကားသိျပီးရသေလာက္၊ႏုိင္ငံေရးအံတုမွဳ၊ေက်းလက္ျပည္သူမ်ားအတြက္ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကုိ သူတတ္ႏိုင္သည့္ဘက္မွ အားထုတ္ေဆာင္ရြက္ေနသူတစ္ဦးျဖစ္၍လက္ရွိကာလ၊ ေခတ္သစ္တစ္ခုဆီသုိ႔ ရုန္းကန္ခရီးႏွင္ေနရသည့္ ျမန္မာျပည္အဖုိ႔ သူလုိ လူမ်ဳိးမလြဲမေသြလိုအပ္သည္ဟု က်ေနာ္ရုိးသားစြာယူဆပါသည္။သူႏွင့္လူခ်င္းကုိယ္တုိင္ဆံုရသည့္အခါတြင္လည္း က်ေနာ္အကဲခတ္ မိသေလာက္သူသည္ သူ႔အေပၚအျမင္မၾကည္လင္သည့္၊အခ်ဳိ႕ေသာပုဂၢိဳလ္တုိ႔ မီဒီယာစာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ထုိးႏွက္တုိ္က္ခိုက္ေနသကဲ့သုိ႔၊ ကိုယ္က်ဳိးရွာသမားတစ္ဦး၏ စရုိက္သြင္ျပင္ကုိ မူမေတြ႔ခဲ့ရေခ်။သူ႔အသက္အရြယ္ႏွင့္၊အေတြ႔အၾကံဳအရ၊အားနည္းခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္တခ်ဳိ႕ ရွိေကာင္းရွိႏိုင္သည္ကုိလည္း က်ေနာ္မျငင္းလုိပဲ၊သူ႔တြင္တာဝန္ယူလိုစိတ္ၾကီးမားေနသည္ကုိ သတိခ်ပ္မိသည္။
သူ႔ေဟာေျပာခ်က္အျပီးတြင္ သူ႔ကုိ ပုဂၢိဳလ္ေရးထုိးႏွက္သူတစ္ဦးႏွင့္ သူရင္ဆုိင္ခဲ့ရသည္။ထုိးႏွက္သည့္အေၾကာင္းအရာကုိ အက်ယ္တဝင့္ မရွင္းလုိေတာ့၊ထုိလူငယ္က၊သူ႔ကုိယ္သူေခတ္ပညာတတ္တစ္ဦးဟုဆုိလ်က္ ပုဂၢိဳလ္ေရးေဇာင္းေပးသည့္ ေမးခြန္းမ်ားျဖင့္သာ တုိက္ခုိက္ခဲ့ ျခင္း ျဖစ္၏။ ထုိအေနအေျခကုိ ကုိေနမ်ဳိးဇင္ အေကာင္းဆံုးတုန္႔ျပန္ေျဖရွင္းသြားႏိုင္ခဲ့ပါသည္။
ယခု ဖန္ငခရုိင္၊ထလမုေက်းရြာက ေဟာေျပာပြဲအျပီးတြင္လည္း က်ေနာ့္ေရွ႕တြင္ နယ္ခံလူမိုက္တစ္ဦးႏွင့္က်ေနာ္ထိပ္တုိက္၊ ရင္ဆုိင္ တုိးေနေလျပန္ေလျပီ။

(သံုး)
ထလမုစာေပေဟာေျပာပြဲကုိ ထလမုဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွာ ဆရာေတာ္ ဦးေတဇိႏၵမွ ကမကထျပဳ၍က်င္းပခဲ့ျပီး၊ဖန္ငခရုိင္ ျမန္မာ့ပညာေရး ေဖာင္ေဒးရွင္းမွာ ပံ့ပုိးကူညီခဲ့ပါသည္။ဖူးခက္မွ ကီလုိမီတာတစ္ရာ့ငါးဆယ္ခန္႔ကြာေဝးေသာ၊ထလမုေက်းရြာသည္ ေရလုပ္ငန္းကုိအဓိက ထားျပီး အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းေသာေဒသျဖစ္၍ ၊မ်ားစြာေသာျမန္မာေရြ႕ေျပာင္းလုပ္သားတုိ႔၊ ငါးဖမ္းစက္ ေလွမ်ားတြင္အလုပ္၊လုပ္ကုိင္္လ်က္ရွိ၏။ လုပ္ငန္းသဘာဝ၏ေနာက္ဆက္ဆြဲအျဖစ္၊ထုိေက်းရြာတဝုိက္တြင္ လက္ရဲဇက္ရဲသတ္ျဖတ္ မွဳမ်ား၊အျပန္အလွန္လက္စားေခ်မွဳမ်ား၊ မၾကာခဏျဖစ္ေပၚေလ့ရွိေသာေၾကာင့္နာမည္ဆုိးျဖင့္ေက်ာ္ၾကားရာအရပ္ေဒသျဖစ္၏။
က်ေနာ့္ေရွ႕မွာရွိေနသူထံမွ စကားသံတခြန္းစတင္ထြက္ေပၚလာသည္။
ကုိမင္းဒင္၊ မေကြးဖက္ကဆုိ၊ က်ေနာ္က ျမိဳ႕လုလင္ကဗ်ဟူ၏။ ေၾသာ္၊ဟူေသာ၊အာေမဋိတ္ကုိ စိတ္တြင္းမွေရရြတ္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကုိ ျပံဳးရႊင္ေသာအၾကည့္ျဖင့္ က်ေနာ္တုန္႔ျပန္လုိက္မိသည္။
က်ေနာ့္ေမြးရပ္ေျမဇနပုဒ္ႏွင့္ ခဲတပစ္သာသာ၊ရြာမွ ရပ္ေဆြရပ္မ်ဳိးတစ္ေယာက္ကုိ လူမုိက္တုိ႔ၾကီးစုိးရာအရပ္တြင္က်ေနာ္ၾကံဳေတြ႔ ေနရျပီေကာ။ျမိဳ႕လုလင္ဘူတာသည္ က်ေနာ့္ဇာတိႏွင့္အနီးဆံုးမီးရထားဘူတာ သားျမားမွ ၊ႏွစ္ဘူတာသာျခား၏။ တစ္နယ္သားျဖစ္မွန္း လည္းသိ၊အရြယ္ခ်င္းလည္း ကြာသည္မို႔ က်ေနာ့္သူ႔ကုိ တရင္းတႏွီးပင္ စကားျပန္လိုက္မိသည္။
မင္း၊ဒီေရာက္ေနတာ ၾကာျပီလား
ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိျပီဆရာ
ဆရာေတြဘာေတြလုပ္မေနနဲ႔။အကုိဆုိရျပီ၊မင္းမွဳိက္ပင္ကုိေရာက္ဖူးလား
ေရာက္ဖူးတာေပါ့ဆရာ။က်ဳပ္တုိ႔ရြာနဲ႔ ဘာေဝးတာမွတ္လို႔။က်ဳပ္မိဘမ်ားအိမ္က ျမိ႕လုလင္သူၾကီးဦးမင္းေရာင္အိမ္ဝင္းနဲ႔ ကပ္ရက္ (လ်က္)ဗ်
သူ႔နာမည္ရင္းမွာ ဝင္းဦးႏုိင္ဟုဆုိသည္။ထလမုမွာေတာ့ သူ႔ကုိအေယာင္(ကုိရွည္ၾကီး)ဟုသာေခၚၾကသည္ဆုိပါ၏။ မိတ္ေဆြအေဖာ္ အေပါင္းငတ္သျဖင့္၊ရြာကုိလြမ္းေနေသာ က်ေနာ္သည္ အေယာင္ႏွင့္၊ရပ္အေၾကာင္းရြာအေၾကာင္းစကားလက္ဆံုက်ေနခ်ိန္တြင္ ကုိေအာ္ပီက်ယ္၏ေသာလံုးမ်ားေၾကာင့္ ပရိသတ္ သည္ တဝါးဝါးပြဲက်လ်က္ရွိ၏။က်ေနာ္သည္အေယာင္ကုိလက္တုိ႔လ်က္ ေဟာေျပာပြဲ က်င္းပရာ၊ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္း၊ေအေပၚထပ္ ခန္းမၾကီးမွ ေအာက္ထပ္သုိ႔ဆင္းခဲ့ၾကသည္။ အေယာင့္မ်က္ႏွာတြင္ က်ေနာ့္ကုိ အထင္ၾကီးေလးစားစိတ္၊တနယ္သားခ်င္းမေမွ်ာ္လင့္ပဲ ဆံုေတြ႔ရသည့္အတြက္ ရႊင္ျမဴးအားရစိတ္တုိ႔ သိသာေပၚလြင္လ်က္ရွိရာ ေဟ့ေကာင္၊အေယာင္၊ငါ့ကုိ စြတ္အထင္မၾကီးေနနဲ႔ ၊ငါတုိ႔အေမ လည္းစာမတတ္ဘူးဟဆုိေသာ ေျဖေလ်ာ့ စကားဆုိရသည္အထိ။
ထုိညက သူ႔ပုခံုးကုိက်ေနာ္ဖက္ရင္း၊စကားလက္ဆံုက်ကာ၊သူ႔ဘဝသူ႔အေၾကာင္းကုိ က်ေနာ္သိခြင့္ရခဲ့၏။ ပြဲစီစဥ္သူမ်ားေခၚေဆာင္ရာ သုိ႔လုိက္ပါရင္း အေယာင့္ အေၾကာင္းမ်ဳိးစံုကုိသိခဲ့ရသည္။သူ ဦးေဆာင္ေနသည့္ ေရႊျမန္မာလူမွဳေရးေကာ္မီတီရံုးသုိ႔လည္း က်ေနာ္ ေရာက္ခဲ့သည္။နယ္ခံမိတ္ေဆြတို႔ တညီတညြတ္တည္း ေျပာဆုိခ်က္မ်ားအရ ထလမုေက်းရြာတြင္ အေယာင့္ေဟ့ ဆုိလွ်င္ ထုိင္းသူေဌး၊ထုိင္းပုလိပ္၊ထုိင္းနယ္ခံလူမုိက္မ်ားပါ၊ဖိန္႔ဖိန္႔တုန္ေအာင္ေၾကာက္ရသည္ဟူ၏။

(ေလး)
နတ္ေမာက္သားအေယာင္သည္ အျခားေသာျမန္မာေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားတို႔နည္းတူ တဝမ္းတခါးအလို႔ငွာ ထိုင္းႏိုင္ငံသုိ႔ေရာက္ရွိခဲ့ ကာ ရေနာင္း၊ခၽြန္ဖြန္၊ ျမိဳ႔မ်ားတြင္ ႏွစ္အနည္းငယ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ျပီး ထလမုသုိ႔ငါးဖမ္းေလွလုပ္သားဘဝျဖင့္ေရာက္ရွိလာခဲ့သူျဖစ္၏။ သူေရာက္ခါစ ကာလမ်ားက ထလမုသည္၊စရုိက္ၾကမ္းေသာအရပ္ျဖစ္၍ ထုိင္းက ျမန္မာကုိသတ္၊ျမန္မာအခ်င္းခ်င္းသတ္စသည့္ တျခိမ္းျခိမ္းသတ္ေနၾကခ်ိန္ျဖစ္ရာ၊ တခ်ဳိ႕လူေသအေလာင္းတုိ႔မွာ ထလမု အမွိဳက္ပံုဝင္းၾကီးအတြင္းတြင္ တရံမလတ္ေတြ႔ျမင္ ေနခဲ့ၾကရသည္ဟုဆုိ၏။ေကာက္ယူသျဂိဳဟ္သူ မဲ့ေနေသာ တခ်ဳိ႕အေလာင္းတုိ႔မွာ ေခြးစားခံရေသာေၾကာင့္ ျမင္မေကာင္းရွဳမေကာင္း၊ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ရွိေနခဲ့ရာ၊ထလမုမွ အခ်ဳိ႕ေသာ ေခြးတုိ႔မွာ လူသားပင္ၾကိဳက္ေနၾကျပီဟုဆုိ၏။
ဇာတိနတ္ေမာက္၊မေကြးခရုိင္အညာသားအေယာင္သည္ မည္သူမွ်မလုပ္လုိေသာ၊ထုိအေလာင္းတုိ႔ကုိ ေကာင္းမြန္စြာသျဂိဳဟ္ခြင့္ရေရး အတြက္ ပင္ကုိယ္လူမွဳေရးအသိစိတ္ဓာတျ္ဖင့္ တစ္ကုိယ္ေတာ္၊စတင္တာဝန္ယူရွင္းလင္းေပးခဲ့သည္။ျမန္မာေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားတုိ႔ ၏နာေရးကိစၥကုိ ေဆာင္ရြက္မွဳျဖင့္ ထုိင္းသူေဌး၊ထုိင္းပုလိပ္၊ထုိင္းလူမုိက္မ်ား၏ အျမင္မၾကည္လင္မွဳေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ေနာက္ ဆက္တြဲ ျပသနာ ထိတ္တုိက္ရင္ဆုိင္မွဳမ်ားကုိ အၾကိမ္ၾကိိမ္ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရာ၊ သူ႔ဦးေခါင္းမွာ ခ်ဳပ္ရုိးေဟာင္းေပၚေနသည့္ ဒဏ္ရာကုိ က်ေနာ္ ျမင္ခဲ့ရသည္။
ေနာက္ဆံုးတြင္မူ ျဖဴစင္ရုိးသားသည့္ သူ႔ပင္ကုိယ္စိတ္ေၾကာင့္ နယ္ခံထုိင္းလူမ်ဳိး၊ ထုိင္းပုလိပ္တုိ႔အျမင္ေျပာင္းလာသည္။ အေယာင္၏ မဟုတ္မခံစိတ္၊ကုိယ္ က်ဳိးမဖက္သည့္စိတ္ထား၊စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံသည့္လုပ္ရပ္မ်ားေၾကာင့္ ယံုၾကည္မွဳရွိလာၾက၏။ျမန္မာလူမ်ဳိး၏ နာေရးေနာက္ဆံုးခရီး အတြက္ထလမုဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတုိက္ရိွ မီးသျဂိဳဟ္စက္ကုိ ဦးေဆာင္စီမံခန္႔ခြဲသူ အျဖစ္ေရာက္ရွိ ေစခဲ့သည္။ထုိမွသည္ အေယာင္ သည္ ထလမုေက်ာင္းဝင္းၾကီးအတြင္းတြင္ ျမန္မာအလုပ္သမားတုိ႔ သာေရးနာေရးကိစၥရပ္မ်ား၊ ရာသီ အလုိက္ပြဲေတာ္အခန္းအနားမ်ား၊ စုေဝးက်င္းပ ႏိုင္ေအာင္ ထုိင္းဘတ္ေလး ငါးသိန္းတန္ ေက်ာင္းေဆာင္ႏွင့္ခန္းမတုိ႔ကုိ ဦးေဆာင္ တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့ေလျပီ။ယခုက်င္းပျပီးစီးခဲ့ေသာ ေဟာေျပာပြဲေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ အေယာင္၏အခန္းက႑သည္အထူးအေရး ပါခဲ့၏။
သူ႔ရံုးခန္းတြင္ သူတာဝန္ယူသျဂိဳဟ္ခဲ့ေသာ အေလာင္းေပါင္းကုိးဆယ္ေက်ာ္၏ဓာတ္ပံုတုိ႔ကုိျမင္ခဲ့ရသည္။ထုိမွတ္တမ္းသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ငါးႏွစ္တာကာလ အတြက္ဟုဆုိပါသည္။အဆုိပါေသဆံုးခဲ့ရသူတုိ႔ထဲတြင္ သာမန္မမာမက်န္းေရာဂါျဖင့္ေသဆံုးခဲ့ရသူငါးဦးမွ်သာျဖစ္၍ က်န္သူတုိ႔မွာ အသတ္ခံရသူအမ်ားစုဟုသိရ၏။ယခုႏွစ္ကာလမ်ားတြင္မူ ထလမုတြင္ ျမန္မာတုိ႔အသတ္ခံရမွဳသိသိသာသာ ေလ်ာ့က် လာခဲ့ျပီဟုလည္း ဆုိပါသည္။

(ငါး)
စင္စစ္အေယာင္သည္ ထုိင္းငါးဖမ္းေလွလုိက္သည့္ ျမန္မာငါးဖမ္းေလွလုပ္သားတစ္ဦးအျဖစ္ ပတ္စပုိ႔ကုိင္ေဆာင္ထားသူျဖစ္ေသာ္ျငား သူ အမွန္တကယ္လုပ္ကုိင္ေနသည့္အလုပ္မွာ ျမန္မာေဝါဟာရျဖင့္ သုဘရာဇာဟုဆုိႏုိင္ပါသည္။သုိ႔ေသာ္ က်ေနာ္စိတ္အစဥ္တြင္ သူ႔ကုိ ထလမုမွ ကုိေက်ာ္သူဟူ၍ တင္စားထင္ျမင္ခံစားရသည္။အေယာင္ႏွင့္က်ေနာ္ေမြးရာဇာတိတူ၍၊တနယ္တည္းသားျဖစ္ရျခင္းးအတြက္ ဘယ္ေသာအခါမွ် ရွက္ရြံ႕ေသးသိမ္စိတ္ျဖစ္ေပၚမည္မဟုတ္ပဲ၊သူ႔စိတ္ထား၊သူလုပ္ရပ္အတြက္ က်ေနာ္ဂုဏ္ယူဝမ္းေျမာက္စိတ္သာျဖစ္ေပၚ ခဲ့ပါသည္။
လူမိုက္ေတြမွဳိလုိေပါက္ေနတဲ့ေနရာမွာ ဒီဘဝမ်ဳိးနဲ႔ ေနရတာ လံုျခံမွဳေတာ့ဘယ္ရွိပါ့မလဲဆရာ။သူမုိက္၊ကုိယ္မိုက္၊သူၾကမ္းရင္ ကုိယ္က သူ႔ထက္ပုိၾကမ္းျပရ တာလည္းရွိတာေပါ့ဆရာ။ ကုိယ့္လုပ္ရပ္မွန္ဖုိ႔ေတာ့ အေရးၾကီးတာေပါ့။က်ေနာ္က မီးသျဂိဳဟ္စက္မွာလုပ္ျပီး လည္ပင္းမွာ ဘုရားရုပ္ေတြ၊ ဘုန္းေတာ္ၾကီးပံုၾကဳပ္ေလးေတြ၊ဆြဲထားေတာ့ ထုိင္းလူမုိက္ေတြက က်ေနာ့္ကုိလန္႔ၾကတယ္။ က်ေနာ္ဆြဲထားတဲ့အေဆာင္ ေတြထဲမွာ က်ေနာ္ယံုၾကည္တဲ့အေဆာင္က တစ္ခုတည္း ပါဆရာ၊အဲဒါက ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္ပါပဲ
သူ႔စိတ္ဖိစီးမွဳသက္သာရာရလုိရျငားက်ေနာ္က သူ႔ကုိ ျပံဳးလ်က္ၾကည့္ရင္း ကုိယ္ေရးကုိယ္တာေပါ့ေပါ့ပါးပါးအေၾကာင္းအရာဆီသုိ႔ဦးတည္ လုိက္သည္။
ဒါနဲ႔အေယာင္၊မင္းအိမ္ေထာင္မက်ေသးဘူးဆုိ၊ေလးဆယ္ေတာင္ေက်ာ္ေနမွ အိမ္ေထာင္ျပဳေတာ့ေလ
ဟာ၊ဆရာကလည္း ဒီအလုပ္ၾကီးနဲ႔ ဘယ္မိန္းမက က်ေနာ့္ကုိယူမွာတုန္း။ဒီအလုပ္က ညဥ့္နက္သန္းေခါင္အခ်ိန္မေရြး၊အိပ္ခ်ိန္စားခ်ိန္ မမွန္ ေလွ်ာက္လုပ္ေနရတဲ့အလုပ္ဆုိေတာ့ မိန္းမယူလုိ႔မျဖစ္ပါဘူးဆရာ
ပုိက္ဆံေကာ စုမိရဲ့လား
အေမ့ကုိလွမ္းေထာက္ပံ့တာေပါ့ဆရာ။ႏွစ္လတစ္ၾကိမ္၊သံုးလတစ္ၾကိမ္ေတာ့ေငြပုိ႔ျဖစ္ပါတယ္
က်ေနာ္ႏွင့္အေယာင္စကားေဖာင္ဖြဲ႔၍မကုန္ႏိုင္ခဲ့။ အေယာင့္အား က်ေနာ္ေရးခဲ့သည့္ ေရႊပင္တမ္းခ်င္းမ်ားစုစည္းမွဳ စာအုပ္တစ္အုပ္ ကုိလက္ေဆာင္ေပးခဲ့စဥ္ သူ႔လက္ထဲမွာ မင္းဒင္ရဲ့သက္ခိုင္ စာအုပ္အထူၾကီးကုိကုိင္ထားသည္ကုိလည္းျမင္ခဲ့ရသည္။သုိ႔ေသာ္ သူသည္ စာကုိေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းေျပးဖတ္ႏိုင္ဟန္ မတူေခ်။သူရံုးခန္းမွာတြဲလ်က္ဖြင့္ထားသည့္စာၾကည့္တုိက္အတြက္ သူရည္ရြယ္ေပလိမ့္မည္။ မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစကာမူ၊ထလမုေက်းရြာမွဖူးခက္သုိ႔အျပန္ခရီးတြင္ အေယာင္ေခၚဝင္းႏိုင္ဦး၏ရုပ္သြင္သည္ က်ေနာ့္စိတ္အစဥ္၌ ထပ္ခ်ပ္လိုက္ပါ လာခဲ့၏။က်ေနာ့္နယ္သား၊ပရဟိတသမား၊ထလမုသူရဲေကာင္း အေယာင္ေခၚဝင္းႏိုင္ဦးကုိ က်ေနာ္အလြယ္တကူ ေမ့ေပ်ာက္ႏုိင္မည္မဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာလွေသာ၊အခ်က္ျဖစ္ပါ၏။

ၾကက္သားဟင္းသည္ကိုလုိနီအေမြဆုိးျဖစ္၏။

$
0
0

၂၈။ႏိုဝင္ဘာ ၂၀၁၄ ေန႔ထုတ္ သည္ေလးဒီးစ္ဂ်ာနယ္မွ။ ။

ၾကက္သားဟင္းသည္ကိုလုိနီအေမြဆုိးျဖစ္၏။

(မင္းဒင္)

(တစ္)
ခက္ေတာ့ေနပါျပီ။အိပ္ေတာ့မယ္ဆုိျပီး အိပ္ယာထဲဝင္၊မ်က္လံုးမွိတ္လိုက္ကာမွ၊ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ၾကက္ သားဟင္းအေၾကာင္း ေခါင္းထဲေရာက္လာေနျပန္ပါေပါ့ကလား။

(ႏွစ္)
ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။အခုညဦးပုိင္းကမွ ပူပူေႏြးေႏြးခ်က္ျပဳတ္ထားခဲ့တဲ့ ၾကက္သားဟင္းအုိးဟာ အိမ့္ေအာက္က မီးဖုိေပၚမွာ တင္လ်က္သားက်န္ရစ္ခဲ့ေလရဲ့။ ပူပူေလာေလာၾကီးျဖစ္ေနတုန္းမို႔ ေရခဲေသတၱာထဲ သြားထုိး ထည့္ထားလုိ႔လည္းမျဖစ္ျပန္။ေပါင္းအုိးထဲထည့္ခ်က္ထားတာမုိ႔၊တစ္ဒါဇင္နီးပါးရွိတဲ့ နက္က်ား မ်ဳိးဆက္၊ ေၾကာင္သားအုပ္မရဲ့ရန္ကေတာ့ ပူစရာမလုိလွပါဘူး။အဲ..ရဲသူဆုိတဲ့တပည့္ေက်ာ္ကေတာ့ သိပ္စိတ္ခ်ရ တာမဟုတ္ဘူးဗ်။ ဒီေကာင္ညပုိင္းဆုိမူးမူးေနတတ္ေတာ့၊  ဟင္းအုိးကို လြယ္လင့္တကူ ဖြင့္၊ အျမည္းလုပ္ ပြဲေတာ္တည္လုိက္မွျဖင့္ဒုကၡ။အေရးထဲက်ဳပ္ကုိၾကက္သားဟင္းတစ္အုိးနဲ႔ ဥစၥာ ေျခာက္ျပီးငတ္ၾကီး က်ေနတဲ့ ေကာင္လုိ႔ထင္ေနၾကေရာ့မယ္။ဒီေတာ့က်ဳပ္နည္းနည္းရွင္းျပမွျဖစ္မယ္။

က်ဳပ္ဟာအိမ္ေထာင္ဖက္မရွိတဲ့လူပ်ဳိၾကီးမဟုတ္ေပမဲ့၊ေလာေလာဆယ္မွာ၊ အထီးက်န္ဘဝေရာက္ ေနေလေတာ့ စားေရးေသာက္ေရး၊ေနေရးထုိင္ေရး၊တယ္ဒုကၡေရာက္သကုိး။အဝတ္ေလွ်ာ္တဲ့ကိစၥက ဒုိဘီပင္မင္း ေပးလုိ႔ရေပမဲ့၊အစားအေသာက္မွာေတာ့ျပႆနာရွိတယ္ဗ်။ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။ဆုိင္မွာဝယ္စား လည္း ဘာမွေထြထူးျပီးမကုန္က်ေပမဲ့ ခက္ေနတာက အျမဲတေစလုိလို ထုိင္းအစားအစာ၊ စပ္စပ္ ၾကီးေတြမစားႏိုင္တဲ့ဒုကၡ။အေျပာင္းအလဲ ကုိေတာင့္တတဲ့ခ်ဥ္ျခင္းလည္းပါတယ္ဆုိပါေတာ့။
ရုပ္ကုိအဟာရေစာင့္တယ္လုိ႔ဆုိၾကတယ္မဟုတ္လား။က်ဳပ္လည္း ပါစကေတေဇာဓာတ္မီးကုိ၊ အခ်ိန္ မွန္ျငိွမ္းႏိုင္ဖုိ႔ အစားအေသာက္ကိစၥကုိ တတ္သေလာက္မွတ္သေလာက္ ကုိယ္တုိင္ခ်က္ျပဳတ္ျပင္ဆင္ ရတာေပါ့ဗ်ာ။

ဒီေတာ့ အိမ္နားက တပတ္မွာႏွစ္ရက္ဖြင့္တဲ့ေစ်းထဲထြက္၊အသားငါးေလးဝယ္ျပီး ႏွစ္ရက္ သံုးရက္စာခ်က္ျပဳတ္ထားရေပသေပါ့။ ေန႔တုိင္းလုိ မီးဖုိေခ်ာင္မဝင္ခ်င္တာေၾကာင့္ တခါခ်က္ သံုးရက္ စာ၊ပုိေနတဲ့ဟင္းကို ေရခဲေသတၱာထဲမွာ သိမ္း၊စားခါနီးျပန္ေႏႊးေပါ့ဗ်ာ။တခါတေလ အသီးအရြက္ ခ်ဥ္ျခင္းတပ္ရင္ ရယ္ဒီမိတ္ယုဇနလက္ဘက္ တစ္ထုတ္ေဖာက္ျပီး၊စခန္းသြားလုိက္တာပါပဲ။
ေစ်းသြားတယ္ဆုိတာ ေျပာေတာ့သာအလြယ္ေလး၊ တကယ္တမ္းသြားၾကည့္ေတာ့ အေတာ္စိတ္ပ်က္ စရာ အေကာင္းသားဗ်ာ။ၾကည့္ေလ။ၾကက္သားဝယ္ မယ္ဆုိရင္ ထုိင္းမွာၾကက္သားသံုးမ်ဳိးရွိသဗ်။

ကုိင္ဆုိတဲ့ ရုိးရုိးစီပီၾကက္။ခုိင္ကုိင္ဆုိတဲ့ အရုိးသိပ္မာတဲ့ ဥစားၾကက္၊ကုိင္ဘန္းလုိ႔ေခၚတဲ့ ရုိးရုိး အိမ္ေမြးၾကက္။ က်ဳပ္ကေတာ့ ေခတ္မီေဆးဝါးမ်ဳိးစံုနင္းကန္ ေကၽြးျပီး ေမြးထားတဲ့ စီပီၾကက္ဟာ ပြစိစိနဲ႔ အဆီေတြမ်ား လြန္းတာမုိ႔ တယ္မသတီလွဘူး။ခိုင္ကုိင္ဆုိတဲ့ ဥစားၾကက္မ်ဳိးကလည္း သီေပါမင္း ပါေတာ္မမူခင္က ေမြးထားတဲ့ၾကက္လားေအာက္ေမ့ရတယ္။မာလုိက္တဲ့အရုိး၊ကုိက္မိတဲ့သြားေတြသာ ေၾကြကုန္မယ္။ဒင္း ကေတာ့ အရာမယြင္းတဲ့အထိ။ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ေစ်း ဝယ္ထြက္တဲ့အခါ ကိုင္ဘန္း အိမ္ၾကက္ကုိပဲ ဝယ္ တယ္ဆုိပါေတာ့။အိမ္ကတပည့္ေက်ာ္ေတြဝယ္ခိုင္းလုိ႔ကေတာ့ဗ်ာ၊ အေမာက္နဲ႔ ေျခေထာက္ကို ၾကည့္ျပီး ဒါၾကက္ပဲဆုိတဲ့ မဟာေရႊဥာဏ္ေတာ္နဲ႔ ေသာက္တလြဲဲေတြမွားမွား ဝယ္လာၾကတာအၾကိမ္ေပါင္း မနည္းေတာ့ဘူး။ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္ကိုယ္တုိင္ပဲေစ်းဝယ္ ထြက္တယ္ ဆုိပါေတာ့။

 (သံုး)
ၾကက္သားဆုိလုိ႔ ငယ္ငယ္တုန္းက အျဖစ္ေတြသတိရမိေသးတယ္။က်ဳပ္တုိ႔ရြာမွာေတာ့ အိမ္တုိင္းလုိလုိ ၾကက္သားအုပ္မေတြနဲ႔ ၾကက္သားကေတာ့ ေပါပါ့ဗ်ာ။တယ္ျပီးထူးဆန္းတဲ့အစားအစာေတာ့မဟုတ္ပါ ဘူး။အဲ ..၊က်ဳပ္ငါးႏွစ္သားေလာက္မွာ၊က်ဳပ္တုိ႔မိသားစုရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးကိုလည္းေျပာင္းလာေရာ၊ထမင္း ဝိုင္းမွာ ၾကက္သားဟင္းကုိ၊ျမင္ရတဲ့အၾကိမ္နည္းလာတယ္။ေစ်းသည္မိသားစုမုိ႔ အစားအေသာက္ခ်ဳိ႕ခ်ဳိ႕ ငဲ့ငဲ့မဟုတ္ေပမဲ့ ရန္ကုန္ၾကက္သားေစ်းနဲ႔ဆုိရင္ တြက္ေခ်မကုိက္ဘူးထင္ပါရဲ့။

ဒီၾကားထဲ ညီအကိုေမာင္ႏွမေတြက တက်ိပ္နီးပါးျဖစ္ေနျပန္ေတာ့  ၾကက္သားဟင္းခ်က္တဲ့ေန႔ေတြ မွာဆုိ ေဝပံုက်ရတဲ့ ၾကက္သားမွာေတာင္ပံနဲ႔ ေျခေထာက္မပါေအာင္၊အေမ့ကုိ နားပူရတာအေမာ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ေတြ ရြာျပန္တဲ့အခါမွာေတာ့ “ငါ့ေျမးေတြလာတယ္ေဟ့။ၾကက္တစ္ေကာင္ေလာက္ ပစ္ေခ်ဦး”ဆုိတဲ့ က်ဳပ္တုိ႔အဖုိး(အေမရဲ့အေဖ)အသံေတာင္မဆံုးေသးခင္၊”ဘုန္း၊ဘုန္း၊ဂီး၊ဂီး၊ဂစ္၊ဂစ္” အသံ ေတြၾကားရေတာ့တာပဲဗ်။က်ဳပ္ဦးေလးကိုေမာင္ေခြးရဲ့လက္ခ်က္ေပါ့။ က်ဳပ္အဖုိးရဲ့ၾကက္သား ဟင္းအေပၚ ျမင္တဲ့ အျမင္က တစ္မ်ဳိးတစ္ဘာသာခင္ဗ်ာ။ဘာတဲ့၊ “ငါ့ေျမးေတြ၊ရင္အုပ္နဲ႔ ေပါင္သား ေတြေရြးစားၾကကြ။ တကယ္ေတာ့ ၾကက္သားရဲ့အဆီအႏွစ္ဆုိတာ အရုိးမွာကပ္ေနတာမုိ႔ အဖုိးကေတာ့ အရုိးကုိက္ရတာပဲ ၾကိဳက္တယ္”တဲ့။ က်ဳပ္တုိ႔ကလည္း အဖုိးစကားကုိေျမဝယ္မက်နားေထာင္ပါတယ္။

တစ္အုိးလံုးေျပာင္ ေအာင္စားျပီးခ်န္ထားခဲ့တာ ေျခေထာက္နဲ႔ေတာင္ပံပဲ။ အခုအသက္အရြယ္ေရာက္မွ ျပန္စဥ္းစား ၾကည့္ေတာ့ က်ဳပ္တို႔ျမိဳမက်မွာစုိးလုိ႔ သေဘာ ထားၾကီးၾကီးနဲ႔ တမင္မွတ္ခ်က္ေပးတာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ျပန္ေတာ့ သူ႔သံုးသပ္ခ်က္ဟာ လံုးလံုးမွားတယ္လုိ႔ လည္း မဆုိႏိုင္ျပန္ဘူး။

 (ေလး)
ေနဦး။စကားမစပ္က်ဳပ္တပည့္ေက်ာ္ရဲသူအေၾကာင္းေျပာရဦးမယ္။အမွန္ေတာ့ လက္ရွိအိမ္မွာ က်ဳပ္နဲ႔ အတူေနၾကတဲ့ကေလးေတြက စုစုေပါင္းသံုးေယာက္ဗ်။က်ဳပ္နဲ႔ဆုိရင္ေလးေယာက္ဆုိပါေတာ့။က်ဳပ္တူ ေတာ္ေမာင္ ရဲေအာင္ကေတာ့ အရင္ဘဝကၾကက္ေသလုိ႔လူဝင္စားျပန္ျဖစ္သလားမဆုိႏိုင္ဘူး။ၾကက္ သားဟင္းကိုလံုးဝ၊လံုးဝလွည့္မၾကည့္ဘူးဗ်ာ။ဟင္းမရွိရင္ လက္ဘက္သုတ္နဲ႔စားတယ္။ၾကက္သားဟင္း ဆုိရင္ေတာ့ ေဝရာမဏိပဲ။ျခြင္းခ်က္ေတာ့ရွိတယ္။ဒံေပါက္ထမင္းထဲက ၾကက္သားတံုးကုိေတာ့ ဘုန္း ေပး ေတာ္မူသဗ်ာ။ထားပါေတာ့ေလ။ေနာက္တစ္ေယာက္ ေနလင္းဆုိတဲ့ ကားေမာင္းတဲ့ခ်ာတိတ္ဟာ၊ ညဖက္ဆုိ က်ဳပ္အိမ္မွာမအိပ္ပဲ၊သူ႔အခန္းသူျပန္အိပ္တယ္။ဒီေတာ့ အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ ၾကက္သား ဟင္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး စုိးရိမ္ပူပန္စရာဆုိလုိ႔ ရဲသူတစ္ေယာက္ပဲရွိတာေပါ့ဗ်ာ။

တပည့္ေက်ာ္ရဲသူက ဘိတ္ဇာတိဗ်။မအူမလည္ဘဝမွာေတာ့ ရေနာင္းဖက္ကမ္းကဂုိေဒါင္တစ္ခုမွာ တနွစ္ေက်ာ္လုပ္ခဲ့တာ၊ဂုိေဒါင္ပုိင္ရွင္က ဘတ္ငါးေထာင္ပဲရွင္းေပးတာခံရဖူးသတဲ့။ က်ဳပ္ဆီေရာက္ေန တာေတာ့ သံုးႏွစ္ဝန္းက်င္ေလာက္ရွိေရာ့မယ္။ ေရာက္စတုန္းက သူေျပာတဲ့ဘိတ္သံဝဲဝဲဗမာစကားကုိ က်ဳပ္နားထဲမွာ ဝူးဝူးဝါးဝါးပဲၾကားေနတယ္။အခုထက္ထိႏွစ္ခါျပန္ေမးေနရတုန္းပါပဲ။ ဆရာေကာင္း တပည့္ပီသတယ္ထင္ပါရဲ့။လူကသာ ခပ္ထံုထံု၊အရက္ဘီယာေလးတျမျမ၊ခရုန္ထစ္စီးကရက္ေလး လက္ၾကားကမခ်ခ်င္ဘူး။စကားေျပာရင္သာေလးလံုးမကြဲတာ ရည္စားႏွစ္ေယာက္တျပိဳင္တည္းထားမိ တယ္ဆုိလား၊မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္စလံုးက စြန္႔သြားလုိ႔၊အက်ည္းတန္၏အထီးက်န္အတၳဳပၸတၱိျဖစ္ေန တာမုိ႔ ညညဆုိ ေလာက္ေခါင္(အရက္ျဖဴ)တစ္လံုးနဲ႔ ေျဖဆည္ရာရွာေနတတ္ေလရဲ့။

ေအးေလ။အဲဒါကိုပဲ က်ဳပ္ပူတာေပါ့၊တပင္တပန္းတကူးတက ကုိယ္တုိင္ေစ်းသြားျပီး ခ်က္ထားရတဲ့ ၾကက္သားဟင္း ရဲသူလက္ခ်က္မိလို႔ကေတာ့ မလုိအပ္ပဲ ဒုကၡပုိဦးေတာ့မယ္။ ဒီလုိညဥ့္နက္ သန္း ေခါင္အခ်ိန္က်မွ ဟင္းအုိးကိုေရခဲေသတၱာထဲသြားေျပာင္းထည့္လုိ႔လည္း အရပ္ရပ္ေနျပည္ေတာ္ၾကား လုိ႔မွမေတာ္၊ခက္ပါဘိ။

(ငါး)
အိပ္မေပ်ာ္ေလအေတြးေတြေလွ်ာက္ဆက္ေလပဲဗ်ာ။လူ႔ေလာဘဆုိတာခက္သားကလား။ဦးပုညေရးတဲ့ ေရသည္ျပဇာတ္မွာဆုိ ထီးနန္းစည္းစိမ္တဝက္ခြဲေပးတာေတာင္၊ေရသည္ဘဝတုန္းက ျမိဳ႕ရုိးၾကားမွာ ဝွက္ထားခဲ့တဲ့ တမူးတပဲကုိ စြန္႔လႊတ္ဖုိ႔အာလ်မျပတ္ႏုိင္ဘူးတဲ့ဗ်။ ခုၾကည့္ေလ။ ဘာမဟုတ္ တဲ့ၾကက္ သားဟင္းနဲ႔က်ဳပ္မွာ အိပ္ေရးပ်က္ေနရျပီ။အင္း…၊အဲဒီညက က်ဳပ္ဟာအေတာ့္ကုိညဥ့္နက္မွ   ေမွးကနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားသဗ်။

ေနာက္ေန႔မနက္မုိးလင္းလုိ႔ ေအာက္ထပ္ကဗ်ာကယာဆင္းျပီး ၾကက္သားဟင္းအုိးကုိ စစ္ၾကည့္ ေတာ့ ဘာမွ ေျခရာလက္ရာမယြင္းပါဘူးဗ်ာ။ေခါင္းေအးေအးနဲ႔ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့မွ ဖူးခက္ လုိျမိဳ႕ၾကီးမွာ၊ၾကက္သားေစ်းကေပါလြန္းတဲ့အျပင္၊လုပ္အားခအထုိက္အေလ်ာက္ေကာင္းတဲ့၊ ျမန္မာ အလုပ္သမားေတာ္ေတာ္မ်ားဟာ ၾကက္သား၊ၾကက္ေၾကာ္ကုိ မက္မက္စက္စက္ သိပ္မရွိၾကလွပါဘူး။ ငါးေသတၱာနဲ႔ၾကက္ဥဆုိ ပုိဆုိးေသး။ကန္ဇြန္းရြက္ထက္ေစ်းေပါေနတဲ့ ဒီၾကက္သားဟင္းကို တပည့္ ေက်ာ္ရဲသူဘယ္မွာလာစားပါ့မတုန္း။ၾကက္တစ္ေကာင္ခ်က္ကုိ တစ္ေယာက္ တည္းစားခ်င္တဲ့ေလာဘ ေဇာကပ္ေနခဲ့တဲ့အျဖစ္ကုိေတြးမိရင္း၊ကိုယ့္လိပ္ျပာကုိယ္ရွက္မိတာအမွန္ပါပဲ။

(ေျခာက္)
က်ဳပ္တူေတာ္ေမာင္ရဲေအာင္ ခူးခပ္ျပင္ဆင္ျပီးေကၽြးတဲ့ မနက္စာထမင္းဝုိင္းမွာ ၾကက္သားဟင္းပန္း ကန္ထဲက အသားတံုးတစ္တံုးကုိ ဇြန္းခက္ရင္းနဲ႔ဖဲ့ေနတုန္း၊ ျပီးခဲ့ညက၊က်ဳပ္အျဖစ္ကုိတစိမ့္စိမ့္ျပန္ေတြး မိေတာ့၊ၾကက္သားဟင္းတစ္ခြက္ကုိ က်ဳပ္ေလာဘေဇာတုိက္မိတာ ဘာဆန္းလုိ႔တုန္းဗ်။ဒီၾကက္သား ဟင္းဟာ က်ဳပ္ေခၽြးနည္းစာနဲ႔ဝယ္ျပီး ကုိယ္တုိင္အပင္ပန္းခံခ်က္ျပဳတ္ထားတာမို႔ပါ။တခ်ဳိ႕မ်ား၊ တရား ဝင္ကိုယ္ပုိင္ဥစၥာပစၥည္းမဟုတ္ပါပဲလ်က္၊က်ဳပ္ထက္ပုိျပီးျငိတြယ္ေနၾကတာတစ္ပံုၾကီးပါဗ်ာ။သူတုိ႔နဲ႔ႏွဳိင္းစာရင္ က်ဳပ္အျဖစ္ကုိကိုယ္ခ်င္းစာႏုိင္ေကာင္းပါရဲ့။

ေအးေလ။မၾကာခင္ ျမန္မာျပည္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲေတြက်င္းပၾကေတာ့မယ္။ လက္ရွိေနရာေတြကေန ဆင္းတဲ့လူဆင္း၊ဖယ္တဲ့ သူဖယ္၊အေျပာင္းအလဲေတြၾကံဳၾကရေတာ့မယ္။  ေမာင္မင္းၾကီးသားတခ်ဳိ႕ ၾကံဳ ေနရတဲ့ စိတ္ေသာကဟာလည္း က်ဳပ္ထက္အပံုၾကီးသာႏိုင္ပါတယ္ဗ်ာ။

ေနာက္ဆံုးၾကားရတဲ့သတင္းေတြမွာေတာ့ သူတုိ႔ဆက္ရွိမွ၊ျဖစ္မယ္တဲ့။ျမန္မာျပည္ၾကီးသာယာဝေျပာ ေအာင္ဆက္ျပီးၾကိဳးစားၾကရအံုးမတဲ့ဗ်ာ။တုိင္းျပည္အေပၚတယ္လည္းသံေယာဇဥ္ၾကီးၾကရွာသကုိး။သူတုိ႔အလြယ္တကူေနရာ ဖယ္ေပးလုိ႔မရေသးတာဟာ ကိုလုိနီအေမြဆုိး ေတြေၾကာင့္လုိ႔ဆုိၾကသဗ်။
ေအးဗ်ာ။ဒီကိုလုိနီအေမြဆုိးေၾကာင့္ က်ဳပ္တုိ႔လူၾကီးေတြခမ်ာ၊ မပူသင့္တာပူရ၊ဆင္းခ်ိန္တန္မဆင္းႏုိင္၊ ေခတ္ၾကီးေျပာင္းေနခ်ိန္မွာ ကာလေဒသပေယာဂနဲ႔ အညီေတြးေတာဆင္ျခင္ခ်ိန္မရွိ၊ျဖစ္ၾကရရွာသကုိး။

ျမန္မာျပည္ကုိႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဒုကၡမ်ဳိးစံုေပးေနတဲ့၊ အေကာင္အထည္မရွိ၊ျဒပ္မရွိလက္ဆုပ္လက္ကိုင္ မျပႏိုင္တဲ့၊ကုိလုိနီအေမြဆုိးဟာေတာ္ေတာ္ကုိဆုိးပါတယ္ဗ်ာ။ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ ၾကက္သား ဟင္းအေပၚေၾကာင့္က်တက္မက္မိတဲ့၊က်ဳပ္အျဖစ္ဟာ ကိုလုိနီအေမြဆုိးေတာင္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနႏိုင္ေသး သဗ်။ ။

Article 1

$
0
0

၄။၁၂။၂၀၁၄ ထုတ္ ဆဲဗင္းေဒးသတင္းစာမွ။ ။

ငါတုိ႔တပ္မေတာ္အမွန္ျဖစ္သည္။ဒင္တုိ႔တပ္မေတာ္အမွန္ျဖစ္သည္။

(မင္းဒင္)

(တစ္)
“စစ္ေခြးငဒင္အလုိမရွိ”
“စစ္ေခြးေနာက္လုိက္ကုိ ဆန္႔က်င္ၾက”
“ဖက္ဆစ္တပ္မေတာ္က်ဆံုးပါေစ”

ျခံဝဆီမွ ဆူဆူညံညံအသံမ်ားက ကၽြႏု္ပ္၏လွပေသာနံနက္ခင္းကုိဖ်က္ဆီးလုိက္ေခ်ျပီ။ႏုိးေနျပီျဖစ္ေသာ္ျငား၊အိပ္ယာထဲတြင္ ဆက္၍လဲေလ်ာင္းေနရင္း ျခံေနာက္ေတာအုပ္ဆီမွ ငွက္ငယ္တုိ႔၏၊ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ဖြယ္၊က်ီက်ီအာအာေအာ္ျမည္သံတုိ႔ကုိ နားစြင့္မိန္းေမာယစ္မူးေနမိသည့္နိဗၺာန္ဘံုသည္ ရုတ္ျခည္းပင္၊အက်ည္းတန္သြားရေခ်၏။ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ေလ်ာင္း စက္ရာ ကုတင္ထက္ဆီမွာ အလန္႔တၾကား၊ကဗ်ာကယာထ၍ ေနအိမ္အေပၚထပ္၊ျပဴတင္းမွန္တံခါးၾကားမွ၊ျခံတံခါးဝဆီသုိ႔ အသာ ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္ရာ၊ ဆုိင္းဘုတ္မ်ဳိးစံုကုိင္ရင္း၊ေၾကြးေၾကာ္သံတုိ႔ကုိတခဲနက္ေအာ္ဟစ္ေနေသာ မဲမဲလွဳပ္ေန သည့္ လူအုပ္ၾကီး ကုိ အံ့ၾသဖြယ္ျမင္ေတြ႔ရေလသည္။

ဆုိင္းဘုတ္ပါစာသားမ်ားႏွင့္၎တုိ႔၏ႏွဳတ္ထြက္ေၾကြးေၾကာ္သံတုိ႔အရ၊ကၽြႏု္ပ္အားဦးတည္ရည္ညြန္းကာ ဆႏၵျပေနၾကျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းသိသာထင္ရွားလွ၏။နေဝတိမ္ေတာင္ႏိုင္လွေသာ ျဖစ္ရပ္ေၾကာင့္၊ျဖစ္ရပ္မွန္ကုိစူးစမ္းရန္အလုိ႔ငွာ ေအာက္ထပ္ သုိ႔ ဆင္းမည္ဟူေသာအၾကံျဖင့္ ေနာက္သုိ႔အလွည့္တြင္၊ ညွဳိးငယ္ေသာ မ်က္ႏွာကိုယ္စီျဖင့္ေၾကာက္ဒူးတုန္ေနသည့္၊ အာဂ တပည့္ ေက်ာ္သံုးဦးကုတ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းပံုစံျဖင့္ ေတြ႔ျမင္လုိက္ရ၏။ေအာက္ထပ္တြင္အိပ္စက္ေသာဒင္းတုိ႔ အဘယ္အခ်ိန္က ကၽြႏု္ပ္၏ေနာက္ေတာ္သုိ႔ေရာက္ေနေလခဲ့သနည္း။မ်က္ႏွာတုိ႔တြင္ကား၊မ်က္ေခ်းကုိယ္စီႏွင့္ရွိ၏။

“ၾဆာဒင္ေရ၊ဖူးခက္မွာရွိရွိသမွ် ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ၊အကုန္ေရာက္လာေလေရာ့သလား”
“ဘာေတြျဖစ္ကုန္ျပီလဲၾဆာ။နည္းနည္းေနာေနာလူအုပ္ၾကီးမဟုတ္ပါကလား”
“ရွဳပ္ကုန္ျပီထင္တယ္။ၾဆာဒင္ဘာေတြလုပ္ထားျပန္ျပီတုန္း”

ညည္းညဴသံတုိ႔ကား၊ခုိဘုိးေအလက္မွဳိင္ခ်ေလာက္ပါေပ၏။ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္တုိင္ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာျဖစ္ေန ရခ်ိန္တြင္၊ဒင္းတုိ႔၏ ေၾကာင္စီစီမ်က္ႏွာေပးျဖင့္ ျမွားပစ္သလုိဝင္လာေသာေမးခြန္းတုိ႔ကတစ္ေမွာင့္။နတ္ေမာက္သားပီပီ၊မရွိမဲ့ရွိမဲ့သတၱိကုိ ရုတ္ျခည္းစုစည္းေမြးျမဴရင္း လုိအပ္သည္ကုိ ခ်က္ခ်င္း အမိန္႔ေပးညြန္ၾကား ရေခ်သည္။
“က်ဳပ္က၊ေမာင္တုိ႔ကုိေမးရမဲ့ဥစၥာေလ။အလြန္လည္းေၾကာက္အားမပုိပါေလႏွင့္။အေၾကာင္းစံုကိုသိႏိုင္ရန္ စနည္းနာေခ် ေလာ့ အေမာင္ကပၸလီငယ္”

(ႏွစ္)
ၾဆာ့စကားနီးရာဓားကုိမပယ္လွန္ဝံ့ေလေသာကပၸလီကား တုန္ခ်ိခ်ိေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ေအာက္ထပ္သုိ႔ဆင္းကာ၊ ျခံဝင္းတံခါး မၾကီးဆီမွ လူအုပ္ၾကီးကုိ ရင္ဆုိင္လုိက္သည္ကုိ အေပၚထပ္မွန္တံခါးၾကားမွေန၍၊ကၽြႏု္ပ္တို႔ေတြ႔ျမင္ေနရ၏။လူအုပ္ ၾကီး သည္ကပၸလီငယ္ကုိ ျမင္လုိက္သည့္အခါေၾကြးေၾကာ္သံတုိ႔ပုိ၍ဆူညံလာျပန္သည္။ကပၸလီငယ္ႏွင့္ပရိသတ္တြင္းမွ ေခါင္း ေဆာင္ျဖစ္ဟန္တူသူတုိ႔၊ေခါင္းခ်င္းရုိက္လ်က္၊အခ်ီအခ်စကားႏွစ္ခြန္းသံုးခြန္းေျပာဆုိျပီးခ်ိန္၊တစ္မိနစ္ပင္မၾကာလွေသာကာလ၌ ကပၸလီငယ္ အေပၚထပ္သုိ႔ျပန္ေရာက္လာ၏။

“ၾဆာေရ။ျပႆနာကေတာ့ စစ္တပ္ကိစၥပဲဗ်”
“ဟ။ကၽြႏု္ပ္နဲ႔စစ္တပ္ဘာဆုိင္သတုန္း”
“တပည့္လည္းသိပ္နားမရွင္းခဲ့ဘူးၾဆာ။ၾဆာဒင္ဟာ စစ္တပ္ကလာသလုိလုိ၊ဗုိလ္မွဴးဗုိလ္ခ်ဳပ္လိုလုိျဖစ္ရမယ္ဆုိတာလည္း ပါ တယ္။ေနာက္တစ္ခ်က္က ၾဆာဒင္သီခ်င္းဆုိလုိ႔ဆုိလား”
“နင္ေျပာကာမွပုိရွဳပ္ကုန္ျပီ”

ဂေဘာက္တိဂေဘာက္ခ်ာျပန္ေျဖေနေသာတပည့္ေက်ာ္ကုိ ျမည္တြန္ေမာင္းမဲရင္း၊တစ္ျပိဳင္တည္းမွာပင္၊ကၽြႏု္ပ္၏ ဦး ေႏွာက္ကုိ အလုပ္ေပးလ်က္၊ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ကုိ စဥ္းစားရျပန္သည္။ကၽြႏု္ပ္ကားစစ္တပ္ႏွင့္အလ်ဥ္းပတ္သက္ျခင္းရိွသူမဟုတ္။ သုိ႔ေသာ္ အားအားရွိစစ္ခ်ီေတးစစ္သည္ေတးအစရွိသည္ စစ္ေသြးစစ္မာန္ပါေသာ ေတးသီခ်င္းတုိ႔ကုိမူ အခါအားေလ်ာ္စြာ ဆုိညည္းေလ့ရွိ၏။ထုိအရာႏွစ္ခုသည္မည္သုိ႔မည္ပံုဆက္စပ္ကာ၊ဖူးခက္ရွိျမန္မာအလုပ္သမားထုၾကီး ကၽြႏု္ပ္၏ျခံဝသုိ႔ ေရာက္ရွိလာၾကပါသနည္း။အေျဖရွာမရခင္မွာပင္၊ျခံတံခါးဝဆီမွ ဟစ္ေအာ္သံတုိ႔မွာ တမ်ဳိးထူးျခားလာျပန္၏။

“ေရြာင္မုိင္ေအာင္ဖိဒင္၊ေရြာင္မုိင္းေအာင္ဖိဒင္(ငဒင္အလုိမရွိ)”
“ေအာ့္ပုိင္း၊ေအာ့္ပုိင္း၊ဖိဒင္(ငဒင္ထြက္သြား၊ထြက္သြား)”

(သံုး)
ျမန္မာလူအုပ္ႏွင့္ရွဳပ္ေနေသာဇယားကုိမေျဖရွင္းႏုိင္ခင္မွာပင္၊ထုိင္းလူမ်ဳိးတစ္ခ်ဳိ႕ပါ ဆႏၵျပပြဲအတြင္းသုိ႔ပါဝင္လာျပန္ေခ်ျပီ တကား။သင္းတုိ႔လည္း သင္းတုိ႔စစ္တပ္ကုိ အစာေၾကဟန္မတူေလ။အခြင့္ၾကံဳတုန္း ေရာင္ေတာ္ျပန္ႏွင့္ေရာလႊတ္ၾကဟန္ရွိ ၏။အခ်ိန္ၾကာေလ၊ဇာတ္ပုိရွဳပ္ေလျဖစ္ေတာ့မည္မုိ႔ ၊ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္ပင္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရွင္းလင္းမွ ေတာ္ေပေတာ့မည္ဟု ယတိျပတ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ ယင္းတုိ႔ဆီသုိ႔ေကသရာဇာျခေသၤမင္းတုိ႔၏ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ၊ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္စစ္ဦးလ်င္ လ်င္ဖြင့္လုိက္ရေခ်သည္။ွမရဲေသာ္လည္းေျပးခဲေစဆုိရုိးရွိသည္မဟုတ္တံုေလာ။ဆႏၵျပလူအုပ္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏တည္ၾကည္ ခန္႔ျငားလွေသာဥပဓိရုပ္ေၾကာင့္ေလာမဆုိႏုိင္။ကၽြႏု္ပ္ကုိ ျမင္ေလေသာ္ ထုိင္းျမန္မာႏွစ္ျဖာေသာပရိသတ္ထံမွ အသံသည္ ရုတ္ျခည္းဆိတ္သုဥ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားေလ၏။

အားတက္သြားေသာကၽြႏု္ပ္သည္၊လူအုပ္ေရွ႕သုိ႔ထြက္လာေသာ ေခါင္းေဆာင္ဟုထင္ရသူလူရြယ္တစ္ဦးႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆုိင္စကားဆုိရေလသည္။

“ခဏေလးျငိမ္ေပးၾကပါဗ်ာ။ၾဆာဒင္ဆုိတာ က်ဳပ္ပါပဲ။အေၾကာင္းစံုကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းသိႏုိင္ဖုိ႔စကားေျပာခြင့္ေပးပါခင္ဗ်”
“က်ဳပ္ဟာစူပါခ်ိကုန္တုိက္က ေရြ႕ေျပာင္းျမန္မာအလုပ္သား ဘာမထီဖုိးစီပါ”
“ဟုတ္ကဲ့၊မိန္႔ပါကိုရင္ဘာမထီရယ္။ဘဇာေၾကာင့္ အႏွီဆႏၵျပပြဲကုိ ဖန္တီးေလသနည္း”
“ဒီမယ္ၾဆာဒင္၊ခင္ဗ်ားတုိ႔စစ္တပ္ဟာ၊ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးကုိဘာေၾကာင့္ျငင္းပယ္သလဲ၊ စစ္တပ္ဟာ၊တုိင္းျပည္ကာကြယ္ေရး အတြက္ ကုိယ့္ေနရာကုိယ္မေနပဲ၊လႊတ္ေတာ္ထဲမွာဘာေၾကာင့္အေၾကာင္းမဲ့ ဝင္ထုိင္ေနရသလဲ။ဒီမုိကေရစီလမ္းေၾကာင္း ကုိဘာေၾကာင့္တားဆီးပိတ္ဆုိ႔ေနတာလဲ။ဒါကိုက်ဳပ္တုိ႔မေက်နပ္ ဘူး။ခင္ဗ်ားဟာစစ္တပ္ကလူမုိ႔ ဖူးခက္ကေနထြက္သြားဖုိ႔ က်ဳပ္တုိ႔ေတာင္းဆုိတယ္ဗ်ာ”

“အလုိေလး၊က်ဳပ္ဟာစစ္မွဳထမ္းတစ္ေယာက္ဆုိတာ ကုိရင္တုိ႔မွာ ဘာအေထာက္အထားရွိသတုန္း”
“ဒါဆုိ၊ခင္ဗ်ားဆုိခဲ့တဲ့သီခ်င္းေတြမွတ္မိလား”
“မွတ္မိပါေသာ္ေကာေမာင္ရယ္။က်ဳပ္အျမဲဆုိေနက် တြံေတးသိန္းတန္ရဲ့အသီးတရာ၊အညွာတစ္ခု၊ေျပးၾကိဳေတာ့ေထြြးညိဳ၊ တင္တင္ျမရဲ့ ေတာင္တန္းျပာနဲ႔ေက်ာပုိးအိတ္၊တပ္ၾကပ္ၾကီးညြန္႔ခင္၊ရဲေဘာ္ခင္ေမာင္လွ၊ျပည္လွေဖရဲ့နတ္သွ်င္ေနာင္၊ အုိ၊ ေျပာရရင္ဘယ္ကုန္ႏုိင္ပါ့မတုန္း”
“ဒီသီခ်င္းေတြဆုိေနတာေၾကာင့္ခင္ဗ်ားဟာ စစ္တပ္ဘက္ကလူဆုိတာေသခ်ာျပီေပါ့ဗ်ာ”

“ျမတ္စြာဘုရား”
သီခ်င္းဆုိမိ၍ငုိရမည့္ကိန္းေပတကား။လူကင္းပါးလွေသာကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္ ျပႆနာ၏ဇာစ္ျမစ္ကုိေကာင္းစြာေျခရာခံမိေပျပီ။ ကၽြႏု္ပ္ကား အညာသားလည္းျဖစ္၊ပုဂံေသြးပါသူပီပီ၊ဇာတိမာန္တက္ၾကြေစသည့္ စစ္ခ်ီေတးမွန္လွ်င္ ႏွစ္သက္မိသည္ခ်ည္း ျဖစ္၏။ထုိ႔ျပင္တဝ ဖူးခက္တည္းဟူေသာ ရန္သူ႔ေျမတြင္ တဝမ္းတခါးအလို႔ငွာ၊တစ္ကုိယ္တည္းေရာက္လာသူျဖစ္၍ ပ်င္းရိ အားငယ္ခ်ိန္မ်ားတြင္ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာေတးသီခ်င္းတုိ႔ကုိ သီက်ဴးမိျခင္းသာျဖစ္ေလသည္။အထူးသျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ ေစ်းဆုိင္ငယ္တြင္အေရာင္းပါးသည့္အခါ သီခ်င္းညည္းေနေလ့ရွိသည္မွာ ျမန္မာအလုပ္သမားေစ်းဝယ္တုိ႔ဝင္လာခ်ိန္ အထိ ျဖစ္ေလရာ၊ဤသည္ပင္၊အျမင္မွားဖြယ္ျဖစ္ခဲ့ေခ်ျပီတမုံ႔။

(ေလး)
လူအုပ္ၾကီးကား ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏွစ္ဦးအျပန္အလွန္ေမးေျဖေနသည္ကုိ စိတ္ဝင္တစားနားစုိက္လ်က္ရွိ၏။အခ်ဳိ႕ကမူဆႏၵျပပြဲ အတြင္းသုိ႔မအူမလည္ပူးေပါင္းလာၾကသည့္ထုိင္းလူမ်ဳိးအခ်ဳိ႕ကုိ တီးတုိးေလသံျဖင့္ဘာသာျပန္ေပးလ်က္ရွိ၏။ကၽြႏု္ပ္လည္း ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ ေျခာက္လာေသာအာေခါင္ကုိ ဟက္ကနဲရွင္းလိုက္ရင္း စကားဆက္လုိက္ရျပန္သည္။
“ေနပါဦးေမာင္၊က်ဳပ္ဆုိခဲ့တဲ့သီခ်င္းေတြထဲမွာ ေမာင္တုိ႔မေက်နပ္စရာ၊ဘာအခ်က္ေတြမ်ားပါေနလုိ႔တုန္း”

“ဒါဆုိက်ဳပ္ေမးမယ္။ခင္ဗ်ားဆုိတဲ့သီခ်င္းထဲမွာ ဗမာ့ေသြးကုိႏွမေပးလုိက္ခ်င္ပါတယ္၊ေပးမယ္၊ေပးမယ္၊ က်ဳပ္ၾကီးေဒၚၾကီး ကုိပါ ေပးမယ္ဆုိတာ တရားသိပ္လြန္တယ္ဗ်။ ဒီေလာက္ညံ့တဲ့စစ္တပ္ကုိ ႏွမနဲ႔ၾကီးေဒၚေပးစရာလုိသလား”
“အမယ္ေလးေမာင္ရယ္။ဒီသီခ်င္းက လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းတဲ့ကာလက စစ္သားေတြကုိရည္ညြန္းတာပါေမာင္။အဲဒီတုန္းက စစ္တပ္ဟာ တကယ့္ကုိမ်ဳိးခ်စ္တပ္မေတာ္ကုိရင္ရဲ့။သဟာေၾကာင့္ က်ဳပ္က ႏွမေပးခ်င္စိတ္ေပၚတာပါေမာင္ရယ္။ခုေခတ္ စစ္တပ္ၾကီးကုိ က်ဳပ္ဆုိလုိတာမဟုတ္ရပါခင္ဗ်ာ”

“ဒါျဖင့္ေနဦး၊ တမ်ဳိးလံုးအတြက္ဆုိ အသက္နဲ႔လဲမယ္အာဇာနည္ပီပီ။အေရးရွိခဲ့ရင္ ေရွ႕ကရပ္ကာ အေသခံမယ္ယံုၾကည္ ဆုိ တာကေကာ ဘာသေဘာတုန္း။အခုလက္ရွိစစ္တပ္ဘာေတြလုပ္ေနသလဲဆုိတာ ခင္ဗ်ားမွာမ်က္စိနားမပါဘူးလား”
“ေအာ္၊ဒါလား။က်ဳပ္က တကဲ့တပ္မေတာ္သားစစ္စစ္ဆုိရင္ျဖင့္ ႏုိင္ငံကာကြယ္ေရးအတြက္၊အာဇာနည္ပီပီအသက္ေပးတုိက္ မယ္လုိ႔ယံုၾကည္တာေမာင္ရဲ့။အဲသလုိမတုိက္တဲ့သူေတြဆုိရင္ က်ဳပ္မယံုဘူးေလ။အဓိပၸါယ္က ရွင္းေနတာပဲဥစၥာ”
ကၽြႏု္ပ္၏ခ်က္ခ်လွေသာ ေျဖရွင္းခ်က္ေၾကာင့္၊စူပါခ်ိကုန္တုိက္မွ၊ဘာမထီဖုိးစီသည္အတန္ငယ္ႏွဳတ္ဆြံ႔သြားေသာ္ျငား အလံုး စံုမူ၊ေက်နပ္ဟန္မျပပဲ၊ထပ္မံ၍ ေမးခြန္းထုတ္ျပန္သည္။

“အင္း၊ထားပါေတာ့ဗ်ာ။မုိးေတြကလည္း မစဲပဲရြာသြန္းတယ္၊ျမစ္ေခ်ာင္းအင္အုိင္ေရေတြျပည့္လုိ႔ငါတုိ႔တုိက္ရတယ္၊ ဘယ္မွာ ေလအိပ္ရတယ္ရွိလိမ့္မယ္၊က်ည္ဆံမ်ားက တဖြဲဖြဲနဲ႔ရြာသြန္းျဖိဳးလုိ႔ရယ္ တဲ့။ခင္ဗ်ားဆုိတာအမွားၾကီးေလ”
“ဟင္၊က်ဳပ္ရည္ညြန္းတာက တုိင္းျပည္အခ်ဳပ္အခ်ာတည္ျမဲေရးအတြက္ေရွ႕တန္းမွာ ေန႔မအိပ္ညမအိပ္သက္စြန္႔ဆံဖ်ား တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြကုိေျပာတာေလ။လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ သြားျပီးအိပ္ငုိက္ေနတဲ့ဖြတ္ၾကားေတြ မပါဘူးေမာင္ရဲ့”
“ၾသ။ဒါဆုိရင္လည္း ေခတ္မီေအာင္သာ ကမၻာေျမတဝွမ္းမွာ တုိ႔အစြမ္းကုိျပမည္။တပ္မေတာ္ဂုဏ္ေရာင္ထြန္းေျပာင္ဖုိ႔ရာ တုိ႔တာဝန္ျဖစ္သည္ဆုိတဲ့ အပုိဒ္ကုိရွင္းပါဦးဗ်”

“ဒါလားကုိရင္။ကမၻာေပၚမွာေခတ္မီတဲ့ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ၾကီးျဖစ္ေအာင္ က်ဳပ္တုိ႔တေတြလည္း စစ္မွဳမထမ္းမေနရဆုိတဲ့ ဥပေဒေအာက္မွာ တာဝန္ထမ္းျပီးအစြမ္းျပခ်င္လုိ႔ေလ။ဒါဟာ တပ္မေတာ္ဂုဏ္ေရာင္ထြန္းေျပာင္ဖုိ႔ က်ဳပ္တုိ႔တမ်ဳိးသားလံုး တာဝန္ မဟုတ္ေပဘူးလားေမာင္ရယ္”
“ေအးဗ်ာ။ၾဆာဒင္ခုလုိရွင္းျပမွ က်ဳပ္လည္း အျပည့္အစံုသေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။ေက်နပ္တယ္ဗ်ာ။ေက်နပ္တယ္”

(ငါး)
ပုိင္ႏုိင္လွေသာကၽြႏု္ပ္၏ဖြင့္ဆုိရွင္းျပခ်က္မ်ားေအာက္ဝယ္ ေက်နပ္မွဳအျပည့္အဝရသြားျပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ေမာင္ဖုိးစီ၏ မ်က္ႏွာ တြင္အထင္းသားေပၚလြင္လ်က္ရွိေလျပီ။ၾကြက္စုတ္သည္ လူအုပ္ၾကီးဖက္သုိ႔မ်က္ႏွာမူကာ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိ ျပန္ လည္ရွင္းျပျပီးသည့္ေနာက္တြင္ကား ကၽြႏု္ပ္၏ျခံတံခါးေရွ႕တြင္ ဖူးခက္ေရာက္ျမန္မာလူထုသည္တစတစရွဲသြားၾကကုန္ ၏။

ထုိအခ်ိန္တြင္မွ ကၽြႏု္ပ္လည္း သက္ျပင္းကိုဟင္းကနဲ႔ခ်ကာ အိမ္ဖက္သုိ႔မ်က္ႏွာမူရင္း ျပန္ေလွ်ာက္လာစဥ္တခဏ၌၊ ေစာေစာက လဒဘိန္းေကၽြးထားသည့္မ်က္ႏွာေပးကိုယ္စီျဖင့္၊ေနာက္ေဖးက ျခံစည္းရုိးကုိေက်ာ္ခြေျပးရန္ျပင္ဆင္ေနၾက ဟန္တူေသာတပည့္ေက်ာ္သံုးဦ္းသည္ ျပံဳးျဖီးျဖီးမ်က္ႏွာထားျဖင့္ ေအာက္ပါစစ္ခ်ီေတးအပုိင္းအစတုိ႔ကုိ သံျပိဳင္သီဆုိကာ ကၽြႏု္ပ္အား လွဳိက္လွဲစြာၾကိဳဆုိလ်က္ရွိေခ်၏။
“တပ္မေတာ္ၾကီးကိုအင္အားရွိဖုိ႔အရာရာမွာကူညီ၊ရဲေဘာ္အေပါင္းကုိ ကုိယ့္ေသြးသားမုိ႔အစဥ္မေမ့အပ္ေပသည္။ငါတုိ႔တပ္ မေတာ္အမွန္ျဖစ္သည္။ႏိုင္ငံတပ္မေတာ္အမွန္ျဖစ္သည္။အင္အားကုိၾကီးမားေအာင္ကူညီ”

“ေခြးဝဲစားတစ္ေကာင္၏ဇာတိပုည၊ဂုဏ္မာန”

$
0
0

၅။၁၂။၂၀၁၄ ေန႔ထုတ္ ၊သည္ေလးဒီးစ္အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ ။ ။

“ေခြးဝဲစားတစ္ေကာင္၏ဇာတိပုည၊ဂုဏ္မာန”

(မင္းဒင္)

(တစ္)
ေသခ်ာစဥ္းစားေလ၊လူေတြကို က်ဳပ္စိတ္နာေလပဲဗ်ာ။အထူးသျဖင့္ ခုတေလာ၊ က်ဳပ္နားထဲမွာ က်ဳပ္ကိုေရာ၊က်ဳပ္ေဆြ စဥ္မ်ဳိးဆက္ကုိပါေစာ္ကားတဲ့အသံုးအႏွဳံးေတြပဲ ထပ္ခ်ည္းတလဲလဲၾကားေနရတယ္။ ရပ္ထဲရြာထဲ၊ေစ်း၊ဘတ္စ္ကား မွတ္တုိင္၊ လယ္ထဲကုိင္းထဲ၊စာသင္ေက်ာင္းမွာသာမက၊ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းပရဝုဏ္အတြင္းပါမက်န္၊ က်ဳပ္တုိ႔နာမည္သံုးျပီး ေစာ္ ကားေနၾကတာမ်ားနားမခံႏိုင္စရာ။ေဖ့စ္ဘြတ္မွာၾကည့္အံုးမလား။က်ဳပ္တုိ႔နဲ႔ ခုိင္းႏိွဳင္းျပီး ဆဲဆုိသံေတြပြလို႔၊

ဟ။ ေဖ့စ္ဘြတ္ ေပၚေတာ့ က်ဳပ္ကိုယ္တုိင္တက္ျပီး ဘယ္မွာလာစာဖတ္ႏုိင္ပါ့မတုန္း။ေခြးစာ ဖတ္တတ္တယ္ဆုိတာခင္ဗ်ားၾကားဖူးလုိ႔လား။ ေဖ့စ္ဘြတ္တက္တဲ့လူအခ်င္းခ်င္း ျပန္ေျပာၾကတာကုိ က်ဳပ္ကတစ္ဆင့္စကား ၾကားရတာေပါ့။လူစကားေခြးနားလည္တာ ဘာဆန္းတုန္းဗ်။လူေတြေတာင္မာဂဓဘာသာတတ္ကၽြမ္းရင္ က်ဳပ္တုိ႔စကားကုိနားလည္ႏိုင္ၾကေသးတာပဲေလ။
ေၾသာ္။ခက္ေနျပန္ပါျပီ။ဒီအသံေတြအားလံုးက်ဳပ္က ဘယ္လုိၾကားသလဲဟုတ္စ။ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေတြမွာေတာင္ လူသတင္းလူ ခ်င္းေဆာင္ဆုိတာရွိတယ္မဟုတ္လား။က်ဳပ္တုိ႔လည္းေခြြးသတင္းေခြးခ်င္းေဟာင္ျပီးသိၾကတာေပါ့။သိၾကသမွ၊သိ၊သိ၊သိနဲ႔ ေတာင္ေနေသးဗ်ာ။ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေလာကဇာတ္ထုတ္ရွဳပ္လြန္လြန္းလုိ႔ ဖြင့္မေျပာခ်င္တာေၾကာင့္ အသာျငိမ္ေနခဲ့တာ။ အခု ေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔တရားလက္လြတ္သိပ္ျဖစ္လာျပီ။

ဒီေတာ့ လူမွာလူ႔အခြင့္အေရးရွိရင္ေခြးမွာလည္း ေခြးအခြင့္အေရးရွိ သင့္တာ မုိ႔၊အဲဒီေလာကပါလတရားနဲ႔အညီက်ဳပ္ေျပာမယ္။ ခင္ဗ်ားတုိ႔သည္းခံျပီးေတာ့သာနားေထာင္ေပေတာ့။ ဟုတ္တာ ဆုိနာလုိခံခက္၊အမ်က္ထြက္တတ္သတဲ့။အဲဒီစကားေလးလည္းေမ့မေနၾကနဲ႔အံုး။
ဘာတဲ့။ေခြြးမသားေတြ၊ေခြးသူခိုးေတြ၊ ေခြးဝဲစားေတြ၊ေခြးက်င့္ ေခြးၾကံၾကံတယ္။ေခြးေလာက္ေတာင္အေမႊးမေျပာင္တဲ့ ေကာင္ေတြ၊ေခြးေလာက္ ေတာင္အသံုးမက်ဘူး။ေခြးမ်ဳိးေတြ၊ဒါေတြဟာ က်ဳပ္တုိ႔ကုိမဆီမဆုိင္ တရားလက္လြတ္ဆြဲထည့္ျပီး ေစာ္ကားေနၾကတာေပါ့ဗ်ာ။ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိယ္ခ်င္းစာၾကပါဗ်။က်ဳပ္က ဘာေၾကာင့္နာသတုန္းဆုိေတာ့ က်ဳပ္ဟာဂုဏ္သိကၡာ တရား ကုိတန္ဖုိးထားတဲ့ေခြးဝဲစားတစ္ေကာင္ျဖစ္ေနလုိ႔ပါပဲ။

(ႏွစ္)
တကယ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေတြလြဲေနတာအမ်ားၾကီးပါ။ေခြးဘုိးတစ္ေထာင္၊ေၾကာင္ဘုိးတစ္သိန္းတဲ့။ဘယ္ေလာက္မ်ား လြဲ လုိက္ေလသလဲလုိ႔။သစၥာရွိတဲ့ေခြးက်ေတာ့ တစ္ေထာင္တန္ေၾကးသတ္မွတ္တယ္။သခင္ကုိပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ျပီး တေညာင္ေညာင္နဲ႔အေခ်ာင္စားေနတဲ့ေကာင္ေတြက်ေတာ့တစ္သိန္းတဲ့။ဒါေၾကာင့္ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေမႊးလူေတာင္မေျပာင္ၾကတာ။

စကားၾကံဳတုန္းက်ဳပ္တုိ႔ရဲ့အမ်ဳိးဂုဏ္ဇာတိဂုဏ္ကုိေျပာျပရေသးတာေပါ့။လူေတြအေပၚမွာ၊သစၥာအရွိဆံုးသတၱဝါဟာ က်ဳပ္တုိ႔ ပဲဗ်။ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမွာရွိခဲ့ဖူးတဲ့ က်ဳပ္တုိ႔မ်ဳိးႏြယ္ေခြးတစ္ေကာင္ဟာ ကြယ္လြန္သြားရွာျပီျဖစ္တဲ့ သူ႔သခင္ျပန္လာႏုိးနဲ႔ႏွင္းေတာ ထဲမွာ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီေစာင့္ရင္း အေသခံသြားတဲ့ျဖစ္ရပ္ဆုိရင္ ရုပ္ရွင္ရုိက္ထားတာေတာင္ရွိေသးဗ်ာ။မီးေလာင္ေနတုန္း သခင္လုပ္ သူရဲ့ သားကေလး မီးေတာက္ေတြ ၾကားထဲမွာ က်န္ရစ္ေနတာကုိအသက္စြန္႔ျပီးကယ္တင္ခဲ့ဖူးတဲ့ က်ဳပ္တုိ႔ေခြးသူရဲေကာင္း ေတြရဲ့ ေျပာင္ေျမာက္တဲ့ရာဇဝင္ေတြကုိ ခင္ဗ်ားတုိ႔မေမ့ၾကပါေလနဲ႔။
က်ဳပ္တုိ႔ဟာသမုိင္းစဥ္ဆက္ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေတြအတြက္အမဲလုိက္ေပးရတယ္။ခင္ဗ်ားတုိ႔အသက္အုိးအိမ္စည္းစိမ္လံုျခံဳဖုိ႔ ည ညဆုိ၊ေျမြမေၾကာက္၊ကင္းမေၾကာက္၊သူခိုးသူဝွက္ရန္ကေန ကင္းဖုိ႔လံုျခံဳေရးတာဝန္ယူေပးရတယ္။ခင္ဗ်ားတုိ႔သားသမီးေေတြအခ်ိန္မတုိင္မီကာလနာမတုိက္ဖုိ႔ မူးယစ္ေဆးဝါးေတြကုိ အန႔ံခံျပီးရွာေဖြေဖာ္ထုတ္ေပးရတယ္။ တဝုန္းဝုန္းတဒုိင္းဒုိင္း ပစ္ေနတဲ့ လူသတ္ကြင္းမွာၾကားထဲကငထြားခါးနာဆုိသလုိ မုိင္းေတြရွာေပးရတယ္။

လူစည္ကားရာအရပ္မွာဗံုးလုိ႔ ထင္ရတဲ့ အရာေတြ႔ျပီေဟ့ဆုိရင္ ေရွ႕ကေန အျမီးႏွံျပီး ႏွဳတ္ခမ္းတရွဳံ႕ရွဳံ႕နဲ႔အသက္ေပးဖုိ႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတာက်ဳပ္တုိ႔ပါပဲ။ ဒါတင္ဘယ္ကအံုးမလဲ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ရဲ့ကေလးေတြအပ်င္းေျပဖုိ႔ က်ဳပ္တုိ႔က နာနီအလုပ္လည္းလုပ္ရေသး။ ညေနပုိင္း အခ်ိန္ပန္းျခံေတြထဲမွာဆုိ၊ ကေလးလူၾကီး ပ်ဳိပ်ဳိအုိ အုိ က်န္းမာေရးအတြက္ဆုိလား၊လမ္းေလွ်ာက္ၾကေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔က မဆီမဆုိင္အဆစ္ပါျပီး အေဖာ္အျဖစ္ ေျခေညာင္းခံ ရေသးဗ်ာ။ဒီေက်းဇူးေတြကိုေထာက္ပါဗ်။
ၾသ၊ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္တုိ႔ကုိတခ်ဳိ႕မိန္းခေလးေတြတယုတယေပြ႔ခ်ီျပီးကယုကယင္လုပ္တာကုိ အျပစ္ေျပာခ်င္ေနသကုိး၊ဒါက အနည္းစုပါဗ်ာ။အထူးသျဖင့္ ခင္ဗ်ားတုိ႔ႏိုင္ငံမွာ ေရေပၚဆီလူ႔မလိုင္အတန္းအစားအနည္းစုေလာက္သာ က်ဳပ္တုိ႔ကုိမ်က္ႏွာ သာေပးႏိုင္တာပါ။ လူအမ်ားစု စားဝတ္ေန ေရးေခ်ာင္လည္တဲ့၊အေမရိကန္ အဂၤလန္မွာ ေခြးျဖစ္ရတယ္ဆုိရင္ဟုတ္ တုတ္ တုတ္။

ဟုတ္ပါတယ္။က်ဳပ္တုိ႔ကအႏံုညာတေတြပါ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔စြန္႔လုိက္ျပီးေခ်းလို႔ေခၚတဲ့မစင္ကုိစားေနရတဲ့ဘဝပါ။တစ္ခ်ဳိ႕ေတာ အရပ္ေဒသက က်ဳပ္တုိ႔အမ်ဳိးေတြမွာ တဝမ္းတခါးအတြက္လူေတြအိမ္သာတက္မဲ့အေရး ေအာက္ကေန ေမွ်ာ္လုိက္ၾကရ တာအေမာ။အညာဘက္ေတြမွာဆုိရင္၊လူေတြေတာထဲေတာင္ထဲမွာ ခ်ဳံကြယ္ျပီးေတာထုိင္ထားၾကတဲ့ အပံုေလးေတြေတြ႔မွ ဝမ္းသာရတဲ့အျဖစ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ က်ဳပ္တုိ႔ခံစားရတဲ့အေပ်ာ္ကုိ၊တင္စားထားတဲ့စကားပံုတစ္ခုေတာင္ရွိေသး၊ဘာတဲ့။ ကံေကာင္း တဲ့ေခြးေျပးရင္းေခ်းပံုေတြ႔တဲ့။

(သံုး)
ေခြးပါးစပ္က နတ္စကားထြက္တယ္လုိ႔ေတာ့မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ အခုခင္ဗ်ားတုိ႔ႏုိင္ငံမွာဖြဲ႔စည္းပံုကုိမျပင္တာ၊ ကခ်င္မွာလက္ နက္ ၾကီးနဲ႔ပစ္တာ၊ေျခာက္ပြင့္မဆုိင္တာ၊ကရင္ေခါင္းေဆာင္ဆုိတဲ့ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ လူတစ္ေယာက္ကုိမေက်နပ္တာ၊ အမတ္ အမည္ခံစစ္ဗုိလ္လူထြက္ေပါေခ်ာင္ေခ်ာင္ ေကာင္ကုိေမတၱာပုိ႔တာ၊”မိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ား”ဆုိျပီးပါးစပ္ဖ်ားမွာတင္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး နိဌိတံေနတဲ့သမၼတမင္းကိုမေက်နပ္တာ၊ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားသူတုိ႔ ပေထြးေပါက္ေဖာ္ တရုတ္ျပည္ၾကီးနဲ႔ သံသာေလကမ္းတုိင္တူျပိဳင္ကာကူးဖုိ႔ရည္ရြယ္တာ၊အဲဒီကိစၥသပၸနနံေပါင္းေတြဟာ က်ဳပ္တုိ႔ေခြးနဲ႔ အေဝးၾကီး ဗ်။ ဒါကို ဘာေၾကာင့္ က်ဳပ္တုိ႔နာမည္ တပ္ျပီးမၾကားဝံ့မနာသာဆဲဆုိေနၾကတာတုန္း။

ခင္ဗ်ားတုိ႔လူအစစ္ေတြသာဆုိရင္၊ ေျပလည္ေအာင္အေျဖရွာရင္လြယ္ပါတယ္ဗ်ာ။ေခြးေတြမွာအာဏာသိမ္းတယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔ၾကားဖူးလား။ခင္ဗ်ားတုိ႔ဟာ၊ လူေတြလုိ႔သာဆုိတယ္။ ထစ္ကနဲရွိအာဏာသိိမ္းဖုိ႔ပဲေခ်ာင္းေနၾကတယ္။ေခြးမွန္ရင္ အာဏာမမက္ဘူး။က်ဳပ္တုိ႔ပိုင္နက္နယ္ေျမကုိ က်ဳပ္တုိ႔ေခြးတစ္မ်ဳိးသားလံုး အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကာကြယ္ေနၾက တာပဲရွိတယ္။ေခြးေပၚေခြးေဇာ္မလုပ္တတ္ၾက ဘူး။ေခြးဗုိလ္မွဴးၾကီး၊ေခြးဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္၊ေခြးဗုိလ္ခ်ဳပ္၊ေခြးဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီး၊ ေခြးဗုိလ္ ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးဆုိတဲ့ အေခၚအေဝၚ ေတြ က်ဳပ္တုိ႔ေလာကမွာမရွိဘူး။ေခြးဟာေခြးပဲ။ေခြးခ်င္းအတူတူဘယ္ေခြးမွ တစ္မူးပုိ ရွဴလုိ႔ မရဘူး။

ေခြးဝမ္းသာေအာင္ေလလည္ျပဆုိတဲ့တဲ့စကားမ်ဳိးနဲ႔ က်ဳပ္တုိ႔ကုိမပုတ္ခတ္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေတြသာ လက္ရွိအစုိးရေျပာ သမွ်ယံု၊အစုိးရကလည္း တရုတ္ကုိအယံုၾကီးယံု၊ေသခ်ာေတြးရင္ရယ္ခ်င္စရာၾကီးဗ်ာ။က်ဳပ္မွာသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိခဲ့ရင္ လူထု ဝမ္းသာေအာင္ လႊတ္ေတာ္ေလလည္ျပ၊ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားဝမ္းသာေအာင္၊တရုတ္ၾကီးေလလည္ျပဆုိျပီး၊ စကားပံုကုိေျပာင္း လိုက္ခ်င္ ေသး တယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေတြသိပ္ရုိင္းတယ္။ ဟုိစကားပုံေလ။ဆင့္အဝွာကုိေခြးေမွ်ာ္သလုိတဲ့။ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေတြက် ေတာ့ေကာ၊အရင္အစုိးရကလည္း ဒီလူ၊ေနာက္ဒီမုိကေရစီအစုိးရဆုိျပီး၊စစ္ယူနီေဖာင္းခၽြတ္၊ တုိက္ပံုနဲ႔ေခါင္းေပါင္းေပါင္း၊ အသစ္ကေလးအုိက္တင္နဲ႔တက္လာေတာ့၊ဟုတ္ႏုိးႏုိးထင္ၾကတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေတြမဟုတ္ဘူးလားဗ်ာ။

 ဒီေတာ့ဆင့္ ဥစၥာလူထုေမွ်ာ္ဆုိတာမွ ပုိျပီး အဓိပၸါယ္ကြက္တိမက်ေပဘူးလားဗ်ာ။ ႏွဳိင္းစရာရွားလုိ႔ဗ်ာ။ေခြးက်ဳိးနဲ႔ယုန္လုိက္တဲ့။ မသန္ မစြမ္းျဖစ္ေနလ်က္နဲ႔ယုန္လုိက္ရာပါေနရတဲ့ သူကုိမွ၊အားမနာ။ တကယ္တမ္းေျပာရမွာက၊ ကိုယ္ပုိင္ဥာဏ္တစ္ျပား သားမွ မရွိပဲလႊတ္ေတာ္ထဲ လာငုိက္ေနၾကတဲ့ အျဖစ္ကုိ စစ္ဗုိလ္အမတ္က်ဳိးေတြနဲ႔ဒီမုိကေရစီလုိက္လုိ႔သံုးရမွာခင္ဗ်။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ေခြးရူးေကာင္းစားတမြန္းတည့္တဲ့။သိပ္ခက္တယ္ဗ်ာ။ေရာဂါပုိးတစ္မ်ဳိးေၾကာင့္ စိတ္ေရာဂါရျပီး စိတ္ ေဖာက္ျပန္ေနတဲ့ေခြးတစ္ေကာင္ကုိ ရက္ရက္စက္စက္ေျပာထြက္လုိက္တာမ်ား၊ခင္ဗ်ားတုိ႔အစား က်ဳပ္ျဖင့္ ရွက္ေတာင္ရွက္ မိပါရဲ့။ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ။ေခြးရူးက တစ္မြန္းတည့္ပဲေကာင္းစားတယ္ဆုိေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔ႏိုင္ငံက လူမဆန္တဲ့သူ ေတြ အႏွစ္ေလးငါးေျခာက္ဆယ္ေကာင္းစားေနတာက်ေတာ့ ဂုဏ္ရွိေရာ့တဲ့လား။ေခြးဆုိတာ ရယ္တတ္တဲ့အမ်ဳိးဆုိရင္ က်ဳပ္ျဖင့္ သြားေလးျဖဲျပီး ဝုတ္အဟက္၊ဝုတ္အဟက္လုိ႔ေတာင္ အသံထြက္ရယ္လုိက္ခ်င္ေသး။

စားျပီးနားမလည္စားခြက္ေသးပန္းတဲ့ေကာင္ေတြတဲ့။လာလာခ်ည့္ေသးဗ်ာ။ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေတြမွာ လူထုမ်က္ႏွာမၾကည့္ပဲ တုိင္းျပည္သယံဇာတေတြကိုထင္တုိင္းၾကဲျပီး ကိုယ္က်ဳိးရွာခ်ယ္လွယ္ေနတဲ့သူေတြကုိက်ေတာ့ စားခြက္ေရႊခ်ထားတဲ့ေကာင္ ေတြလုိ႔ ေျပာရင္ မေကာင္းပဲရွိေတာ့မယ္။ေခြးဘုရားပြဲေတြ႔ဆုိတဲ့စကားေနရာမွာၾကံ့ဖြံ႔ေတြဘုရားပြဲေတြ႔လို႔လုပ္ၾကစမ္းပါဗ်ာ။စစ္ေခြး၊စစ္ေခြးဆုိျပီး လူမသမာေတြကုိတင္စားတဲ့ ကိစၥကိုလည္း က်ဳပ္တုိ႔နာက်ည္းတယ္။တကဲ့စစ္ေခြးရဲ့ဘဝဟာ ေသတြင္း ျဖတ္နင္းရတဲ့ မိုင္းရွာတဲ့အလုပ္မ်ဳိးမွာ က်င္လည္က်က္စားတဲ့သူေတြဗ်။က်ဳပ္တုိ႔ေစတနာကုိ ေက်းဇူးမတင္ခ်င္ေနပါ။ မေစာ္ကားပါနဲ႔။စစ္ထဲဝင္ျပီး အက်င့္စရုိက္မေကာင္း၊အာဏာပါဝါတလြဲသံုးေနတဲ့သူေတြကုိ တုိက္ခုိက္ခ်င္ရင္ စစ္လူလုိ႔ သံုးဗ်ာ။က်ဳပ္တုိ႔ေဆြဂုဏ္မ်ဳိးဂုဏ္ကိုမထိပါးပါနဲ႔။ဟုတ္ျပီေနာ္။

 (ေလး)
ေဟာ၊ေျပာေနရင္းပုဂၢိဳလ္ေရးပါလာျပန္ျပီ။က်ဳပ္ကေခြးမုိ႔လုိ႔ဝဲစားတာမဆန္းဘူးဗ်။လူေတြမွာသာ စိတ္ဓာတ္ေတြဝဲစားေနတာ ကမွဆန္းတာ။က်ဳပ္ဝဲစားေနရတဲ့အေၾကာင္းကလည္း အဲဒီဝဲအနာကိုထည့္စရာေရနံဆီမရွိလို႔။ေရနံဆီမရွိတဲ့ကိစၥကလည္း ေသခ်ာစဥ္းစားရင္ ခင္ဗ်ားတုိ႔အျပစ္မကင္းဘူး။က်ဳပ္အဘုိးအဘြားတုိ႔ေခတ္တုန္းကဆုိေရနံဆီတစ္ပုလင္း ျပားႏွစ္ဆယ္၊ ၾကိဳက္္သေလာက္ဝယ္ လုိ႔ရတယ္။အခုေတာ့ေရနံဆီဟာဘုရားေခ်းထက္ရွားေနျပီ။ဒါဟာ ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေတြအျပစ္မဟုတ္ရင္ ဘယ္သူအျပစ္လဲ။ဒီ ေတာ့ က်ဳပ္ကုိေခြးဝဲစားလုိ႔ေခၚတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔သိပ္လြန္တယ္။

ႏိုင္ငံေရးစကားေျပာတာေတာ့ မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ။ အခုအခ်ိန္အထိ က်ဳပ္တုိ႔မစင္စားေနရတာလည္း ခင္ဗ်ားတုိ႔ အစုိးရ အသံုးမက်လုိ႔ပဲဗ်။ယိုးဒယားျပည္ဖူးခက္ျမိဳ႕မွာဆုိလားေနျပီး ျပည္တြင္းထုတ္ဂ်ာနယ္ေတြမွာစာတုိေပစေတြ ေတာင္ ေရးေျမာက္ေရးလုပ္ေနတဲ့ မင္းဒင္ဆုိတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေရးတဲ့စာထဲမွာ ဖူးခက္က က်ဳပ္တုိ႔နဲ႔အႏြယ္တူေခြးေတြဟာ အဲဒီ မစင္လို႔ေခၚတဲ့ေခ်းကုိမစားၾကေတာ့ဘူးလုိ႔ေရးထား တာေျပာသံၾကားဖူးတယ္။အမယ္၊ၾကက္ေၾကာ္ေတာင္မစားၾကေတာ့ဘူးဆုိလား။က်ဳပ္တုိ႔အတြက္ က်န္းမာေရး နဲ႔ညီညြတ္တဲ့အစာေတြကုိ ေခတ္မီစက္ရံုၾကီးေတြကေန ထုတ္ျပီးေရာင္းၾကတာ တဲ့။ဖူးခက္မွာ လမ္းေဘးေရာက္ေနတဲ့ ေကာင္ေတြေတာင္ ဝလုိ႔ဖီးလုိ႔တဲ့ဗ်။ဒီေတာ့ က်ဳပ္တုိ႔ဟာ၊အဟာရဓာတ္ခ်ဳိ႕တဲ့ျပီး ေခြးခ်င္းတူသူခ်င္းမမွ်ေလေတာ့ေခြးစဥ္မမီတဲ့ဘဝကုန္ၾကရတာ ခင္ဗ်ားတုိ႔လက္ခ်က္မကင္းဆုိရင္ျငင္းမလား။

(ငါး)
အင္း၊လူျဖစ္ေပမဲ့လူလုိသိဖုိ႔လြယ္မယ္မထင္နဲ႔ဆုိတဲ့ သတိေပးဆံုးမစကားဟာတယ္မွန္သကုိး။က်ဳပ္တုိ႔ေခြးေတြဟာ မေက် နပ္ရင္ စိတ္ထဲမထားတတ္ဘူး။ေျပာင္ေျပာင္ပဲေဟာင္တတ္တယ္။ လက္တစ္လံုးၾကား၊မလိမ္မညာတတ္ဘူး။ တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္လွပါခ်ည့္ရဲ့ ဆုိတဲ့အရည္မရအဖတ္မရစကားေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာေျပာင္မတုိ္က္ဘူး။ က်ဳပ္တုိ႔ ေလာက္ ေတာင္အဆင့္မရွိ တဲ့သူေတြကို က်ဳပ္တုိ႔နဲ႔ ပံုခုိင္းျပီးဆဲတာေလာက္ အသည္းနာစရာေကာင္းတာ မရွိေတာ့ ဘူး။က်ဳပ္တုိ႔ဟာ အဝွာစားေနေပမဲ့ ၊ဂုဏ္ေရာင္ထြန္းေျပာင္တဲ့မ်ဳိးႏြယ္ပါဗ်ာ။ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ားတုိ႔လူ႔ျပည္၊အထူး သျဖင့္ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွာ လူစိတ္မရွိတဲ့ လူ႔အႏၶ၊ လူ႔ဗာလ၊လူ႔တုစၦ၊ေမာဃေယာက္်ားမ်ား၊အခ်ည္းႏွီးေသာလူမသမာေတြကုိ၊ျပစ္တင္ရွဳံ႕ခ် ႏွိပ္ကြပ္ဆံုးမခ်င္တယ္ဆုိရင္ က်ဳပ္ တုိ႔လို ဇာတိပုည ဂုဏ္မာနျမင့္မားတဲ့သူေတြနဲ႔ ပံုခုိင္းျပီး မဆဲဆုိၾကဖုိ႔ေမတၱာရပ္ခံပါတယ္။

ဆဲခ်င္သပဆုိရင္လည္း “လူသူခုိးေတြ” “လူဝဲစားေတြ” “လူက်င့္လူၾကံမၾကံၾကနဲ႔” “လူလြန္မသားေတြ”၊ “တရုတ္ဥစၥာ၊ အစုိးရေမွ်ာ္သလုိ”“ၾကံ့ဖြံ႕ေကာင္းစား တမြန္းတည့္” “လူသူေတာင္းစားေတြ”ဆုိျပီး ဆဲၾကဆုိၾကေပါ့ဗ်ာ။အခုေတာ့ဗ်ာ၊ “လူ ဟုိဒင္းမသားေတြေၾကာင့္ က်ဳပ္တုိ႔နာမည္ပ်က္ရတယ္။
ကန္ေတာ့ဗ်ာ။ကန္ေတာ့၊ကန္ေတာ့၊က်ဳပ္လည္းေဒါသထြက္လြန္းလုိ႔ ဆဲမိေတာ့မလုိ႔။ ခြင့္လႊတ္ပါဗ်ာ။ တစ္ခုေတာ့ ေျပာပါ ရေစ။ လူဆုိတာလူ႔သိကၡာေတာ့ရွိရတယ္ဗ်။ အခုလိုပံုနဲ႔ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေသသည္၏အျခားမဲ့မွာ က်ဳပ္တုိ႔ဘဝမ်ဳိးေရာက္ေတာင္ ေခြးေတာတုိးဖုိ႔မလြယ္လွဘူး။ လူ႔ဘဝဟာရခဲသတဲ့။လူျဖစ္တုန္းလူပီသၾကစမ္းပါ။

 ခင္ဗ်ားတုိ႔လူေတြလူ႔ဂုဏ္သိကၡာျမင့္လာတဲ့အခါ က်ဳပ္တုိ႔နဲ႔ ပံုခုိင္းျပီးၾကိဳက္ သေလာက္ဆဲစမ္းပါေလ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္တုိ႔ေခြး တစ္မ်ဳိးသားလံုးရင္ေကာ့ျပီး ေက်ေက်နပ္နပ္ၾကီး ကိုခံယူဖုိ႔ အဆင္သင့္ပါဗ်။ ဆက္ေျပာရရင္မေကာင္းေတာ့ဘူး။ ဘြတ္အဲ ဘြတ္အဲေအာ္တဲ့ႏြားဆုိတဲ့ေမာင္ေတြလည္းက်ဳပ္လုိသာေခြးရည္လည္ရင္၊သူတုိ႔နဲ႔မတန္မရာႏိွဳင္းလုိ႔၊စိတ္နာၾကအံုးမွာပဲ။
အင္း၊စကားေျပာရင္းနဲ႔ေက်ာေတာင္ယားလာျပီဗ်ာ။ဝဲစားတဲ့ေဝဒနာသက္သာရာရလုိရျငားျပာပံုရွာတုိးျပီး ခဏတစ္ ျဖဳတ္ဇိမ္ ယစ္ လုိက္ဦးမွ။က်ဳပ္ေျပာတာခင္ဗ်ားတုိ႔သေဘာေပါက္တယ္ေနာ္။ ။

မုန္တုိင္းထန္ေတာ့မည့္ျမန္မာျပည္

$
0
0

၀၇ဒီဇင္ဘာ (၂၀၁၄)ေန႔ထုတ္၊မက္ဆင္ဂ်ာ၊အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ ။ ။

မုန္တုိင္းထန္ေတာ့မည့္ျမန္မာျပည္

(မင္းဒင္)

(တစ္) ေထာင့္မ်ား
မဟာဂရုဏာေတာ္ႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊အနႏၱာတန္ခုိးရွင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ျမန္မာျပည္တြင္လက္ရွိလက္ရွိျဖစ္ေပၚေန ေသာ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိ ကမၻာၾကီး၏တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွ၊ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္ဆုိျငားအံ့။သူသည္ စုိးရိမ္ထိတ္ လန္႔ေသာ အမူအယာျဖင့္၊ရင္ကုိ ဖိရင္း သက္ျပင္း၊သက္မအၾကိမ္ၾကိမ္ခ်ေနေပလိမ့္မည္။ထုိ႔နည္းအလားတူ ဆင္ျခင္တံု တရားကင္းမ့ဲေသာ လူယုတ္မာတစ္ဦးသည္လည္း၊ယင္းသုိ႔ပင္ လွ်င္ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္ဆုိပါစုိ႔။သူသည္၊မ်ားစြာႏွစ္ေထာင္း အားရေက်နပ္ ဝမ္းေျမာက္ေသာ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ေအာင္ႏိုင္ေသာစစ္သူၾကီးကဲ့သုိ႔ စိတ္ၾကီး ဝင္ေနေပလိမ့္မည္။
ထုိ႔အတူ ျမန္မာျပည္တြင္ခ်က္ျမွဳပ္ဖြားျမင္ခဲ့ေလေသာ သင့္အေနျဖင့္ ပစၥကၡျမန္မာျပည္၏ေရွ႕ေရးကုိ၊မည္သုိ႔ ေတြးျမင္ခံစား ေနရပါသနည္း။ျမန္မာျပည္ဖြား၊သာမာန္ႏိုင္ငံတစ္ဦးသာျဖစ္ေသာ က်ေနာ့္အေနျဖင့္မူ ေအာက္ပါအတုိင္း ရွဳျမင္ခံစားမိသည္။

(ႏွစ္)အိပ္မက္
ျမန္မာ့အေရးကုိရွည္ရွည္ေဝးေဝးေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေနလွ်င္အပ္ေၾကာင္းထပ္ရာက်ေပလိမ့္မည္။သုိ႔ျဖစ္၍လိုတုိရွင္းအႏွစ္ ခ်ဳပ္အားျဖင့္သာေဖာ္ျပလုိသည္။
(၁၉၆၂)ခုႏွစ္မွစတင္၍၊မ်က္ေမွာက္ကာလသုိ႔တုိင္၊ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္တုိ႔သည္သမုိင္းေပးတာဝန္ဟုရမယ္ရွာအေၾကာင္း
ျပလ်က္၊ျမန္မာျပည္၏တုိင္းေရးျပည္ရာတုိ႔ကုိ စီမံခန္႔ခြဲၾကေလရာ၊ျမန္မာျပည္သည္ကမၻာေပၚတြင္အဆင္းရဲအမြဲေတဆံုးႏိုင္ငံ စာရင္းသုိ႔ ဝင္လ်က္ရွိသည္ကိုေထာက္ခ်င့္ျခင္းျဖင့္ ယင္းတုိ႔၏အရည္အေသြးကုိ ဆန္းစစ္ႏိုင္သည္။ထုိလမ္းဆံုးမွသည္ (၂၀၁၀) ေရြးေကာက္အျပီး ဒီမုိကေရစီအေရြ႕ဆီသုိ႔ဦးတည္သည္ဆုိျပန္ေသာအခါ၌လည္း၊အျမစ္ျပတ္မတြန္းလွန္သာ၍သာ လက္ပုိက္ၾကည့္ေနခဲဲ့ရေသာ ျမန္မာလူထုသည္ အမည္ခံျမန္မာ အစုိးရသစ္ကုိ အယံုအၾကည္မရွိခဲ့ၾကေခ်။

သုိ႔ေသာ္၊ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္လႊတ္ေတာ္သုိ႔ေရာက္ရွိလာျခင္း၊ ျမစ္ဆံု စီမံကိန္းရပ္ဆုိင္းလိုက္ျခင္းတုိ႔သည္ ျမန္မာလူထုကုိ အံအား သင့္ေစေသာအခ်က္မွာမူ အမွန္ျဖစ္၏။
(၂၀၁၂)ခုႏွစ္တြင္၊အာဏာရအစိုးရသည္ အလုပ္လက္မဲ့လႊတ္ေတာ္ကုိကုစားရန္ အေနာက္ဘက္သုိ႔ယိမ္းခဲ့ၾကသည္။အေမရိ ကန္သမၼတကုိယ္တုိင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္သုိ႔ေရာက္ရွိလာၾကသည့္အခါတြင္မူ ဒီမုိကေရစီ အေရြ႕ေျခလွမ္းမ်ား အဘယ္ ေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာရေၾကာင္းရုိးတုိးရိပ္တိတ္သေဘာေပါက္စျပဳလာကာ ျမန္မာ့ဒီမုိေရးအလွည့္ အေျပာင္းအေပၚ ယံုၾကည္မွဳ အိပ္မက္မ်ားစတင္ျမင္မက္ခဲ့ၾကသည္။အစုိးရေခါင္းေဆာင္တုိ႔၏ျပည္ပခရီးစဥ္မ်ားေၾကြးျမီဝန္ထုပ္ ဝန္ပုိးေလွ်ာ္ပစ္ျခင္းမ်ား ေၾကာင့္ လူထုသည္ပုိ၍အားတက္ေမွ်ာ္လင့္လာၾကသည္။မည္သုိ႔ပင္ဆုိေစ၊အစုိးရ၏စီမံခန္႔ခြဲမွဳမ်ားမွာ လူထု၏အျမင္တြင္ သံသယပြားဖြယ္အခ်က္အလက္မ်ားၾကိဳၾကားမျပတ္ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနခဲ့၏။

ေရြးေကာက္ပြဲအသစ္နီးကပ္လာခ်ိန္၊ဖြဲ႔စည္းပံုဥပေဒကုိျပင္ဆင္ရန္အသံဗလံမ်ားဆူညံလာေသာအခါ အာဏာရအစုိးရသည္ ေလးပြင့္ဆုိင္ရ မည့္အေရးကုိ (၁၄)ပြင့္ဆုိင္ကာ ေဆြးေႏြးေရးသိပ္သည္းဆကုိ အရည္က်ဲေစခဲ့သည္။ လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အတုိက္ အခံတစ္သေဘာတည္းအသံညီခဲ့ေသာ ေျခာက္ပြင့္ဆုိင္ကို သမၼတႏွင့္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္တုိ႔က ေရွ႕ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ဆုိသလုိျငင္းပယ္ လုိက္သည့္အခ်ိန္တြင္ ျမန္မာလူထုသည္ ဤတၾကိမ္တြင္လည္း အလိမ္ခံရျပီျဖစ္ေၾကာင္း သတိခ်ပ္မိလ်က္ မက္လက္စ အိပ္မက္မ်ားပ်က္ျပယ္ခဲ့ရျပန္သည္။

(သံုး) မုိက္တြင္း
သမၼတႏွင့္ကာကြယ္ဦးစီးခ်ဳပ္တုိ႔သည္ လူထုအေနျဖင့္အာသာျပင္းျပစြာေတာင္းဆုိေနသည့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကုိ တျပိဳင္ နက္တည္းဆုိသလုိ ျငင္းပယ္လုိက္သည္ကို ေထာက္ရွဳ၍၊ယင္းတုိ႔မလြန္ႏုိင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဦး၏ ၾကိဳးဆြဲခံေနရမွဳ ေလာင္းရိပ္မိလ်က္ရွိေၾကာင္း တဲ့တုိးပင္ဝန္ခံရာေရာက္ေလသည္။တဆက္တည္းမွာပင္ ေခတ္ၾကီး၏အေရြ႕ ကုိ နားလည္ သိျမင္ ျခင္းမရွိပဲအာဏာကုိအငမ္းမရဆက္ဖက္တြယ္ထားလုိသူတုိ႔၏မူလစိတ္ရင္းကုိ ေဖာ္ျပလ်က္ရွိေလသည္။

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ေခတ္ေျပာင္းခဲ့ျပီဆုိသည့္ လြန္ခဲ့ေသာေလးႏွစ္ကာလအတြင္း၊အာဏာရသူအမ်ားစု သည္၊ျပင္ဆင္ ေျပာင္းလဲလာေသာ ဥပေဒနည္းဥပေဒမ်ားကုိ၊မလိမ့္တစ္ပတ္၊လက္တစ္လံုးျခားျပဳလ်က္၊ဒီမုိကေရစီအေရြ႕ကုိ ကိုယ္က်ဳိး အျဖစ္ဆက္လက္ပံုေျပာင္း ခဲ့ၾကသည္ကို ျမန္မာလူထုအေနျဖင့္ မီဒီယာ၏ေက်းဇူးေၾကာင့္ မ်က္ဝါးထင္ထင္ သိျမင္ခြင့္ရ လာၾကသည္။သုိ႔ေၾကာင့္ပင္လူထု၏အသိအျမင္သည္ အထုိက္အေလ်ာက္ပြင့္လင္းလာေနျပီျဖစ္၏။

အစုိးရကမူ မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္ကို ၎တုိ႔ဖန္တီးသည္ဟုဆုိေသာ္ျငား၊ျဖစ္စဥ္အရပ္ရပ္ကုိ ေစ့စပ္စြာေထာက္ရွဳလွ်င္၊ အေနာက္ႏိုင္ငံတုိ႔၏အေပးအယူသေဘာ၊လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ တြန္းအားမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေၾကာင္းသိသာလွသည္။
ယခုေနာက္ဆံုးအခ်ိန္တြင္ ျမန္မာအာဏာပုိင္တုိ႔ေရြးခ်ယ္လုိက္သည့္ လမ္းေၾကာင္းသည္ ေရြးလမ္းအမွားၾကီးျဖစ္၏။သမုိင္း တြင္ကုိယ္ က်င့္သိကၡာတရားတစ္ျပားသားမွ မရွိသည့္ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္စံတင္ထုိက္သူတစ္ဦး၏လက္ညွဳိးညြန္ရာသုိ႔ ၎တုိ႔၏ စည္းစိမ္အာဏာလက္မလြတ္ေစေရးအလုိ႔ငွာခရီးဆက္ ေနၾကျခင္းျဖင့္မုိက္တြင္းနက္ေအာင္တူးေနၾကျပန္ေလျပီ။

(ေလး) ဖ်က္ျမင္း
မ်က္ေမွာက္ေခတ္၏အေရြ႕မွန္ကုိ ကမၻာၾကီးႏွင့္ယွဥ္၍ရင္ေဘာင္တန္းမၾကည့္မျမင္ႏိုင္ေသာ အုပ္စုိးသူမွန္သမွ် တုိင္းျပည္၏ ရန္ဆူးရန္ေျငာင့္သစၥာေဖာက္ေလာက္ေကာင္မ်ားစာရင္းသို႔သြင္းရေပလိမ့္မည္။အစုိးရႏွင့္စစ္တပ္ကိုအမွီျပဳ၍ ရႏုိင္သမွ် ကိုယ္က်ဳိးစီးပြားအတြက္ေလာဘေဇာတုိက္ေနၾကသူမ်ားအားလံုးသည္လည္း အဆုိပါ စာရင္းတြင္အက်ဳံးဝင္သည္။
အာဏာႏွင့္လုပ္ပုိင္ခြင့္မွအက်ဳိးစီးပြားျဖစ္ခဲ့ေသာ၊ေရႊပံုေပၚတြင္စံေနႏုိင္သည့္ အစုိးရကို မ်က္စိစံုမွိတ္ေထာက္ခံေနၾကသူတုိ႔ သည္လည္း ဤစာရင္းမွမကင္း။ေငြငါးေထာင္၊ဒန္ေပါက္တစ္ထုတ္၊ေခါက္ဆြဲေၾကာ္တစ္ပြဲျဖင့္ ေက်နပ္ကာ၊ႏံုနဲ႔ေသာအသိ ဥာဏ္ျဖင့္ ႏြားထီးမွန္းမသိ၊ႏြားမမွန္းမသိ၊ကုိယ့္ထမင္းအလုိ႔ငွာ၊အစုိးရကိုေယာေရာင္ေထာက္ခံေနၾကသူတုိ႔သည္လည္း ၾကံ ရာပါစာရင္းဝင္၏။ႏုိင္ငံအေရးအတြက္တမ်ဳိးသားလံုးရင္တမမ၊အပူလံုးၾကြေနခ်ိန္တြင္၊ဘာသာေရးမ်က္ႏွာဖုံးစြပ္ထားသည့္၊အရည္ျခံဳသံဃာ တစ္ခ်ဳိ႕သည္လည္း ဤဖ်က္ျမင္းစာရင္းတြင္ထိပ္ဆံုးမွေဖာ္ျပရမည္ျဖစ္သည္။

ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ဘုန္းေတာ္ၾကီးမ်ားပါဝင္ခြင့္ေတာင္းဆုိျခင္းျဖင့္၊ႏိုင္ငံေရးကိုဘာသာေရးႏွင့္ေရာေမႊရန္ အားထုတ္ေန သူတုိ႔၏အႏၱရာယ္သည္အလြန္ၾကီးမားလြန္းလွသျဖင့္ တုိင္းျပည္ အတြက္၊ စုိးရိမ္ဖြယ္ရာအေျခအေနျဖစ္သည္။ ယင္း၏ ေနာက္ကြယ္တြင္၊လူမသမာမ်ားရွိေနသည္မွာ ေသခ်ာသည္။အတုိက္ အခံပါတီအား၊ဆန္႔က်င္တုိက္ခိုက္ရာတြင္၊ ဘာသာ ေရးကုိအသံုးခ်လာျခင္းမွာအသိဥာဏ္ႏံုနဲ႔လြန္းလွ၏။
၎တုိ႔အေနျဖင့္အမွားသည္အမွားအမွန္သာျဖစ္။အမွားႏွစ္ခုသည္ အမွန္မဟုတ္ဟူေသာရုိးစင္းလွသည့္ ယုတၱိသေဘာမွ် ကုိပင္၊ေကာင္းစြာ နားလည္ၾကဟန္မတူေခ်။
စစ္ေရးပထဝီဝင္အရအခ်က္အခ်ာက်လာေသာ အာရွေဒသ၏မဟာဗ်ဴဟာအေနအထား၊ကမၻာ့ႏုိင္ငံံေရး၊စီးပြားေရးေရစီး ေၾကာင္းတုိ႔ကုိ သိျမင္နားလည္မွသာ ျမန္မာျပည္၏ေကာင္းမြန္ေသာအေရြ႕ကုိ ဖန္တီးႏုိင္မည္ျဖစ္ရာ၊အထက္ပါစာရင္းဝင္ သူတုိ႔ႏွင့့္(၂၀၁၅)အလြန္တြင္ တုိးတက္ဖြံ႔ျဖိဳးေသာႏုိင္ငံေတာ္သစ္ၾကီးဆီသုိ႔ဆက္လက္ခ်ီတက္ၾကဦးမည္ဆုိလွ်င္ကား၊အလြန္ ဟာသရသေျမာက္ေသာျပက္လံုးတစ္ခုသာျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

(ေျခာက္) မုန္တုိင္း
မ်က္ေမွာက္ေခတ္သည္လြန္ေလျပီးေသာကာလမ်ားကကဲ့သုိ႔ မသိ၊မတတ္တာမရွိ၊ဥာဏ္ပညာၾကီးသူပါရမီမ်ားဟန္ေဆာင္ ကာ ဟိတ္ဟန္တစ္လံုးထုတ္၍ရေသာအေျခအေနမဟုတ္ေတာ့ျပီ။ဘက္ေပါင္းစံုမွ ေတြးေခၚေျမာ္ျမင္၍ စီမံခန္႔ခြဲေနၾက သေယာင္ မုိးတလံုးေလတလံုးလုပ္ေနရမည့္အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့။ကြန္ျမဴနစ္ေသြးဆံုးေနေသာ ရုရွႏုိင္ငံလုပ္လက္နက္မ်ား ကုိ ၊ဥေရာပသမဂၢမွ၊ရုရွအားစီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔ထားခ်ိန္တြင္၊ဘီလာရုဇ္ႏုိင္ငံမွတဆင့္ဝယ္ယူျခင္းသည္အေျမာ္အျမင္နည္းရာ ေရာက္သည္။အေနာက္ႏုိင္ငံတုိ႔ႏွင့္ တုိက္ရုိက္ခ်ိတ္ဆက္ဝယ္ယူႏိုင္ရန္ စစ္ေရး၊စီးပြားေရးက႑တုိ႔တြင္တုိးျမွင့္ဆက္ဆံျခင္း သည္သာ နည္းလမ္းအမွန္ျဖစ္၏။

ကြန္ျမဴနစ္ ႏွင့္ အရင္းရွင္စပ္က်ကာ၊ သိကၡာမရွိသည့္၊ အာရွခ်ဥ္ဖတ္ တရုတ္ျပည္အားကုိးျဖင့္ ျပည္ပက်ဴးေက်ာ္မွဳကို ရင္ဆုိင္မည့္အေတြး အေခၚႏွင့္ေလသံမွာရွက္ဖြယ္လိလိသာျဖစ္ေလသည္။
အစုိးရႏွင့္စစ္တပ္သည္ ဟုတ္သည့္ေနရာတြင္ သေဘာကြဲ၍ မဟုတ္သည့္ေနရာတြင္ ညီညြတ္ေနၾက၏။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အေကာင္အထည္ေပၚလာလွ်င္ အာဏာပါဝါေလွ်ာ့က်မည္ကိုစုိးရိမ္လ်က္ရွိၾကသည္မွာ တုိင္းျပည္အတြက္အလားအလာ ေကာင္းမဟုတ္ေခ်။

ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးသည္ လတ္တေလာအေျခအေနတြင္ ျမန္မာျပည္အတြက္ ေသေရးရွင္ေရးျဖစ္၏။အပြင့္အရည္အတြက္ သည္အဓိကမက်ေခ်။ အရွင္းဆံုးဆုိရလွ်င္ တုိင္းျပည္ေရွ႕ေရးကုိ အမွန္တကယ္ေစတနာထားသူ၊ တစ္ဦးတည္း၏တစ္ပြင့္ တည္းျဖင့္ပင္ ပြဲသိမ္းႏုိင္၏။ ထုိပုဂၢိဳလ္အေရြ႕မျပသျဖင့္သာ အပြင့္သံသရာလည္ေနရျခင္းသာျဖစ္။ယခုမူအပြင့္ေရြးေနၾက ဆဲ၊ အပြင့္စာရင္းတြင္ပါဝင္ခ်င္သူမ်ားေနၾကဆဲျဖစ္ရာ တလြဲဆံပင္ေကာင္းသည္ဟုသာဆုိခ်င္သည္။အေမရိကန္ႏွင့္ ဥေရာပ သမဂၢသည္ တရုတျ္ပည္ႏွင့္အားျပိဳင္မွဳတြင္အလြယ္တကူလက္ေလ်ာ့ေပးလိမ့္မည္မဟုတ္သျဖင့္ ျမန္မာအစုိးရအေနျဖင့္ အခ်ိန္အဆအလြန္ေကာင္းရန္လိုသည္။
ပစၥကၡအခ်ိန္၌လူထု၏အသိအျမင္သည္ အထုိက္အေလ်ာက္ပြင့္လင္းလာေနျပီျဖစ္၏။

အာဏာလက္ကုိင္ရွိေနသူမ်ားအဖုိ႔ ယခုအေျခအေနအတုိင္းသာဆင္ျခင္တံုတရားမဲ့ေဆာင္ရြက္မွဳမ်ားျဖင့္ ေရွ႕ခရီးဆက္ေန ၾကပါမူ မၾကာမတင္ေသာကာလ မ်ားအတြင္း၊တုိင္းျပည္ကုိေကာင္းစားေစလုိေသာ ျပည္သူလူထုၾကီး၏အင္အားကုိ မေသြ မေသြ ရင္ဆုိင္ၾကရေပ လိမ့္မည္။ယင္းအေျခအေနသည္ တုိင္းျပည္ႏွင့္လူထုအတြက္ မုန္တုိင္းျဖစ္သကဲ့သုိ႔ အုပ္စုိးသူ တုိ႔အတြက္လည္း၊ ေလာင္မီး မိုးၾကိဳးက်မည့္ အေျခအေနတစ္ရပ္ျဖစ္လာႏိုင္ပါသည္။

(ခုနစ္) နိဂံုး
လက္ရွိအေျခအေနအတုိင္းဆုိလွ်င္၊အရာရာသည္တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းျဖစ္လ်က္ရွိ၏။ဒီမုိကေရစီသေႏၶတည္စ ျမန္မာျပည္ ေရွ႕ေရးသည္ အလြန္တရာရင္ေလးဖြယ္ ေကာင္းလွသည္။
မဟာဂရုဏာေတာ္ႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊အနႏၱာတန္ခုိးရွင္တစ္ဦးအေနျဖင့္ ျမန္မာျပည္တြင္လက္ရွိလက္ရွိျဖစ္ေပၚေန ေသာ အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိ ကမၻာၾကီး၏တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာမွ၊ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္ဆုိျငားအံ့။သူသည္ စုိးရိမ္ထိတ္ လန္႔ေသာအမူအယာျဖင့္၊ရင္ကုိဖိရင္းသက္ျပင္း၊သက္မအၾကိမ္ၾကိမ္ခ်ေနေပလိမ့္မည္။ထုိ႔နည္းအလားတူ ဆငျ္ခင္တံုတရား ကင္းမဲ့ေသာ လူယုတ္မာတစ္ဦးသည္လည္း ယင္းသုိ႔ပင္ လွ်င္ေစာင့္ၾကည့္ေနသည္ဆုိပါစုိ႔။ သူသည္၊မ်ားစြာႏွစ္ ေထာင္း အားရေက်နပ္ ဝမ္းေျမာက္ေသာ မ်က္ႏွာထားျဖင့္ ေအာင္ႏိုင္ေသာစစ္သူၾကီးကဲ့သုိ႔ စိတ္ၾကီး ဝင္ေနေပလိမ့္မည္။

“ေကာင္းကြက္”

$
0
0

၁၂ဒီဇင္ဘာ၊၂၀၁၄ေန႔ထုတ္ သည္ေလးဒီးစ္အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ။ ။

“ေကာင္းကြက္”
(မင္းဒင္)

(တစ္)
ေယာက်္ားတန္မဲ့ အတင္းတုတ္တာေတာ့မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ။ လူငယ္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းေျပာျပခ်င္လုိ႔ပါ။ဒီသူငယ္ဟာ တစ္ျခားသူဟုတ္ပါရုိးလား၊ က်ဳပ္တူအရင္းေခါက္ေခါက္ဆုိပါေတာ့ ။ဟုတ္တယ္ေလ။သူ႔အေမဟာက်ဳပ္ႏွမအရင္းကုိး။ က်ဳပ္ ေနတဲ့ဖူးခက္ကုိ၊တူေတာ္ေမာင္ေရာက္လာတာ လာမဲ့လြတ္လပ္ေရးေန႔ဆုိသံုးႏွစ္တင္းတင္းျပည့္ေရာ့မယ္။ ေရာက္လာ လာ ခ်င္းအခ်ဳိးစ၊မေျပပံုက၊က်ဳပ္ကိုေခၚလုိက္ပံုမ်ား၊ဘၾကီးတဲ့။ရုိက္ကြင္းဆယ့္တစ္ကြင္းတကြင္းမွမလြတ္ဘူး။

အမွန္ေျပာရင္၊သူ႔အေမအခ်ဳိးကုိ က်ဳပ္ၾကည့္မရလို႔၊သူတုိ႔မိသားစုနဲ႔ အဆက္ျဖတ္ထားခဲ့တာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေတာင္၊ရွိ ေရာ့မယ္။ဆယ္တန္းႏွစ္ခါေျဖျပီး၊ရန္ကုန္မွာေယာင္ဝါးဝါးလုပ္ေနတဲ့ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာဟာ၊က်ဳပ္ဆီကုိလာခ်င္လြန္းလွပါ ခ်ည့္ရဲ့ ဆုိျပီး၊တယ္လီဖုန္းထဲကေန၊တဂ်ီဂ်ီနားပူနားဆာေပမဲ့၊က်ဳပ္ကေတာ့၊ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္၊ခပ္မဆိတ္၊မသိလိုက္မသိဖာသာေနခဲ့ပါေသးတယ္။
ဒါေပမဲ့ဗ်။ေသြးသားအရင္းအခ်ာလည္းျဖစ္၊က်ဳပ္မလည္း အသက္ကေထာက္လာျပီမို႔၊သူတပါးျမိဳ႕ရြာမွာ၊တစ္ကုိယ္တည္းေန ရတဲ့ အထီးက်န္ဘဝ၊ လက္ကတံုးေတာင္ေဝွး၊တုိင္ပင္ေဖာ္တုိင္ပင္ဖက္တစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့၊ရွိသင့္တယ္လို႔ ထင္မိ တာ ေၾကာင့္၊ေနာက္ဆံုးမွာ၊ေခၚျဖစ္ခဲ့ေရာဆုိပါေတာ့။အမွန္ ဆုိဒီေကာင့္ကုိ က်ဳပ္ေနာက္ဆံုးျမင္ဖူးခဲ့တာ သူဆယ့္သံုးႏွစ္ သားေလာက္ကဗ်။ျပန္ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္မွာ၊အသက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္လူပ်ဳိျဖစ္ေနတဲ့အျပင္၊အရပ္အေမာင္းကလည္းက်ဳပ္တုိ႔အမ်ဳိး ႏြယ္သမုိ႔ ငါးေပ ကိုးလက္မေလာက္ေတာင္ရွိမယ္ထင္ပါရဲ့။

အင္း၊သူနဲ႔က်ဳပ္ဟာအခ်ိန္ အေတာ္ၾကာအေနေဝးခဲ့ေလေတာ့၊တူေတာ္ေမာင္ဘယ္္လုိလူစားဆုိတာ “ဒီေကာင္အခ်ဳိးမွေျပ ပါ့မလား”ဆုိတဲ့စိတ္နဲ႔ မသိမသာအကဲခတ္ ရတဲ့ အလုပ္တခုပုိလာတာအမွန္ပဲဗ်ဳိ႕။ေစာင့္ၾကည့္တယ္ဆုိတာကလည္း အျပစ္ တင္ခ်င္လုိ႔ရမယ္ရွာတာမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ၊ “င့ါတူ”ဘယ္ေနရာမ်ဳိးမွာ ထက္ျမက္ထူးခၽြန္ပါလိမ့္ဆုိတဲ့ ေကာင္းကြက္ကိုရွာတာလည္း ပါတာပဲအမွန္ပဲဗ်။
ဒီလုိနဲ႔၊သူေရာက္ျပီးတစ္ပတ္ေလာက္လည္းေနေရာ၊ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းစေတြ႔တာပဲဗ်ဳိ႕။

(ႏွစ္)
ျဖစ္ပံုဒီလုိဗ်။ဒီေကာင္ဟာ က်ဳပ္တူသားအရင္းျဖစ္ေနေလေတာ့၊ဝတ္ပံုစားပံုကအစ၊  ဘာမ်ားလုိအပ္ေနပါလိမ့္မလဲ ဆုိျပီး၊ ေစ့ေစ့စပ္ၾကည့္မိေတာ့ ဒီေကာင္စီးလာတဲ့ဖိနပ္ဟာ ျမမာလာတံဆိပ္ေျခညွပ္ဖိနပ္တပတ္ရစ္ျဖစ္ေနတာမုိ႔၊ ဟန္မက်လွ ပါဘူးေလဆုိျပီး ဖူးခက္လုိျမိဳ႕ၾကီးမွာ၊၊လူေတာသူေတာတုိးမဲ့၊အေကာင္းစားဖိနပ္တစ္ရံဝယ္ေပးအံုးမွပါေလဆုိျပီး၊ က်ဳပ္ဆံုးျဖတ္လုိက္တဲ့ေန႔ရဲ့ ေနာက္တစ္ရက္မွာေပါ့။
အဲဒီေန႔က၊ေန႔လည္ဖက္အလုပ္လည္းပါပါးတာနဲ႔၊အိိမ္ကေန၊သူထုိင္ေနတဲ့ေစ်းဆုိင္ဆီကုိကားေမာင္းသြားျပီး၊စူပါမတ္ကက္တစ္ခုဆီ ဒင္း ကိုတင္ေခၚသြားလုိက္ေတာ့၊သူလည္းကားထဲဝင္ထုိင္ေရာ၊ က်ဳပ္ႏွာေခါင္းထဲကုိ၊ခ်ဥ္စုပ္စုပ္အရက္နံ႔ ေထာင္း ကနဲတုိးဝင္လာေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။

ဒင္းပါးစပ္ကလည္း ေျပာလုိက္တဲ့စကားေတာင္စဥ္ေရမရ၊ကရားေရလႊတ္တာထက္ေတာင္ဆုိးေသး။အမယ္၊ေရႊကုိယ္ ေတာ္ က ေဟ့ေကာင္၊မင္းေန႔လည္ဖက္ၾကီးအရက္ေသာက္လာသလားဆုိေတာ့ မေသာက္ပါဘူးဆုိျပီး၊ေျဗာင္ျငင္းသဗ်။
စိတ္ပ်က္ဖုိ႔ေကာင္းခ်က္ကေတာ့ဗ်ာ။ က်ဳပ္ဟာ ငယ္ႏုစဥ္ဘဝက အရက္ဂ်ဳိး၊ပန္ကာ့ထိပ္ကဝက္အူ၊ဆုိတာ သူ႔ခမ်ာ၊မသိရွာ ဘူး။လူငယ္သဘာဝအရက္ေသာက္တာကုိ က်ဳပ္အတင္းအၾကပ္မတားပါဘူး။နားလည္ေပးႏုိင္ပါတယ္။ခုေတာ့ဗ်ာ။ ေန႔လည္ ဖက္ၾကီးလည္းေသာက္ထားေသး၊လူၾကီးမွန္းမသိ၊ေသာက္စကားမ်ားေနလုိက္တာ။ကားကုိလမ္းေဘးထုိးရပ္ျပီးစိတ္ရွိလက္ရွိ နားဘန္၊နားရင္းက်င္းပစ္လုိက္ခ်င္တဲ့စိတ္ကုိအေတာ္ထိန္းလုိက္ရတယ္။

လက္စသတ္ေတာ့ ဒီေကာင္ဟာ၊ေယာက္်ားမွန္သ မွ်အရက္ေသာက္တတ္တဲ့၊က်ဳပ္တုိ႔ မ်ဳိးရုိးကုိ မတိမ္ေကာေအာင္၊ဇာတိမာန္အျပည့္နဲ႔ထိန္းသိမ္းေနတဲ့ လူငယ္အာသြက္၊ ကာလူးသမားစာရင္းဝင္၊ယမကာလုလင္ေလးျဖစ္ေနသကုိး၊
ေနာက္ပိုင္းေတာ့၊က်ဳပ္လည္း အလုပ္ျပီးခ်ိန္ေသာက္ခြင့္ရွိတယ္၊အိမ္မွာေသာက္ဆုိတဲ့၊ တင္းၾကပ္တဲ့စည္းကမ္း ခ်က္နဲ႔ လုိင္စင္ခ်ေပးျပီးတစ္ပတ္ကုိ အရက္ပုလင္းႏွစ္လံုးကုိယ္တုိင္ဝယ္ေပးရတဲ့ ဘဝေရာက္ေရာဆုိပါေတာ့။ထားပါေတာ့ေလ။ အရက္ေသာက္တာေလာက္ေတာ့၊ေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္စရာမဟုတ္ပါဘူး။ေနာက္ပုိင္းစကားစပ္မိလုိ႔ ေျဗာင္ျငင္းတဲ့ကိစၥ စကားစပ္မိေတာ့ အမွန္အတုိင္းဝန္ခံလုိက္ရင္၊ဘၾကီးကုိ အရုိအေသတန္မွာစုိးလုိ႔ပါတဲ့။လာလာခ်ည္ေသး။

(သံုး)
ေလာကၾကီးမွာမေခၚခ်င္ရင္သာေနလုိ႔ရတယ္၊မေတာ္ခ်င္လုိ႔ေနလုိ႔မရျပန္ေတာ့၊ဒီလုိပဲစိတ္ရွည္လက္ရွည္သည္းခံခြင့္လႊတ္ ျပီး စခန္းသြားရတာေပါ့ဗ်ာ။ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာမဟုတ္တဲ့၊ရာဇဝင္ထဲက ရန္သူ႔ေျမမွာ အေနအထုိင္တတ္မွာေတာ္ကာက်မွာ မဟုတ္လား။က်ဳပ္စိတ္ထဲမေတာ့၊တစ္စက္မွၾကည့္မရ၊က်ဳပ္စိတ္နဲ႔ကီးမကိုက္တာ အမွန္ပဲဗ်ာ။
ၾကည့္ေလ။က်ဳပ္ဆုိတဲ့ေကာင္ဟာ၊ ေယာက္်ားဆုိရင္ေဒါင္က်က်ျပားက်က်၊ေရစိမ္ခံတဲ့စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးကုိမွ၊သေဘာက်တာ၊ အခုေတာ့ဗ်ာ။ဇီဇာေၾကာင္လုိက္တာ၊ၾကက္သားမစားဘူးတဲ့၊ငါးဟင္းဆုိ ဒုိက္ေစာ္နံသတဲ့။ေရြးလုိက္တဲ့ဟင္း၊ဘာအဟာရ ဓာတ္မွမပါတဲ့ ျငဳပ္ဆီနီနီရဲရဲ၊တရႊဲရႊဲနဲ႔ေခါက္ဆြဲသုတ္၊ၾကာဆံသုတ္က်ေတာ့ ညၾကီးသန္းေခါင္၊အားၾကိဳးမာန္တက္ကိုယ္တုိင္ သုတ္စားသဗ်။

ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေကာင္းလုိက္ပံုမ်ား၊ဆုိင္မွာေခၚထားတဲ့သူနဲ႔အသက္မတိမ္းမယိမ္း၊ခ်ာတိတ္သံုးေကာင္ကုိ ဘာအ ေၾကာင္းျပခ်က္မွ မရွိပဲ၊စကားဟဟမေျပာဘူးဗ်ာ။အေရာတဝင္ေနဖုိ႔ဆုိတာေဝလာေဝး။ဟေကာင္၊မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ ကာနမ္း၊ကုိယ္က အထက္စီးမွာေနတဲ့သူမုိ႔၊ရင္းရင္းႏွီးႏီွးေနပါဟဆုိျပန္ေတာ့၊ဒင္းတုန္႔ျပန္ပံုက က်ေနာ္သူတုိ႔ကုိဘာတစ္ခုမွ မတရားတာမလုပ္ဘူး။အလုပ္ဟာအလုပ္စည္းကမ္းဟာစည္းကမ္းပဲတဲ့ဗ်ာ။က်ဳပ္ဘာမွဆက္မေျပာသာျပန္ဘူး။အြန္လိုင္းမွာ ေဖ့စ္ဘြတ္ဖြင့္တယ္ဆုိျပန္ေတာ့၊ဟုတ္မလားမွတ္တယ္။ဖရင့္လစ္
မွာေျခာက္ေယာက္တိတိ။

တစ္ႏွစ္ခြဲဲေလာက္အၾကာ၊ဆုိင္မွာအထုိင္မ်ား၊အစားအေသာက္ညၾကီးအခ်ိန္မေတာ္က်မွနင္းကန္စားေလေတာ့၊ဗုိက္ပူျပီး ပံုပန္းပ်က္ခ်င္သလိုလုိျဖစ္လာျပန္ေတာ့လည္း၊ဟေကာင္၊ငါနဲ႔အတူတူ၊ပန္းျခံထဲမွာ မနက္ေစာေစာလုိက္ေျပးလဟလုိ႔၊ အက္ဒီဒတ္တံဆိပ္ဖိနပ္တစ္ရံဝယ္ေပး၊ရွိခိုးဦးတင္ေခၚတာေတာင္၊တစ္ရက္လား၊ေဆာင့္ၾကီးေအာင့္ၾကီးလုိက္လာတယ္။
ေနာက္ေန႔ မထံုတက္ေတး၊အိပ္ေရးမဝလုိ႔ဆုိတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ဂ်က္စီဂ်ိန္းတာပါပဲ။အမယ္၊ေလကေတာ့မေလွ်ာ့ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္ငယ္ငယ္ တုန္းက ဝိတ္ျပားေတြနဲ႔ကစားထားတာဗ်တဲ့။ဗုိက္နည္းနည္းပူတာေရေသာက္မ်ားလုိ႔ပါတဲ့။
 က်ဳပ္လည္းနည္းမ်ဳိးစံုနဲ႔ ဆုိဆံုးမတာပါပဲ။ငါ့တူ၊လူဆုိတာအသုိင္းအဝိုင္းနဲ႔ေနရတယ္။ျပင္ပဗဟုတရွိေအာင္၊ငါနဲ႔အတူဟုိဟုိဒီ ဒီလုိက္ခဲ့ပါလဟဆုိျပန္ေတာ့လည္း ဗုိင္းေကာင္းေက်ာက္ဖိေလသံနဲ႔က်ေနာ္ဒါမ်ဳိးေတြဝါသနာမပါဘူးဆုိပဲ။

ညညမ်ားဆုိ မွန္ေရွ႕မွာ တစ္နာရီေလာက္ရပ္ျပီး ဘုိေကကုိေၾကာ့ေအာင္ဖီးဖီးေနတာျမင္မိလုိ႔၊လူငယ္ ဘာသာဘာဝ ရည္းစားသနာ ေလးမ်ားရွိခဲ့သလား၊လြမ္းေဆြး ေနသလား၊မရွိေသးရင္ ဘယ္လုိစိတ္ကူးမ်ားရွိသလဲစပ္စုမိေတာ့၊ အခုခ်ိန္အထိမ်က္ႏွာ ပြင့္ေနတဲ့၊သူ႔ဘၾကီးနဲ႔ေတာ့ ဆီနဲ႔ေရပဲဗ်ဳိ႕။ ရည္းစားေတာ့ ထားဖူးတယ္။အေမ့ဇြတ္လုပ္လို႔တဲ့။ မင္းနဲ႔အဲဒီ ရည္းစား ဘယ္အဆင့္အထိ ရင္းႏွီးခဲ့သတုန္း ဆုိေတာ့၊ သူတစ္ပါးအတြင္းေရး ကို မစပ္စုပါနဲ႔ဘၾကီးရာတဲ့။
ဒါျဖင့္ေစ်းဆုိင္မွာ၊တစ္ေနကုန္ထိုင္ေနပါလ်က္၊ မင္းစိတ္ဝင္စားတဲ့ဖူးခက္ကျမန္မာမိန္းကေလးတစ္ေယာက္တစ္ေလမ်ား မေတြ႔မိဘူးလားဆုိေမးမိေတာ့၊ေတာင္သူေတာင္သားေတြစိတ္ဝင္မစားဘူးတဲ့ခင္ဗ်ာ။ဒါနဲ႔က်ဳပ္လည္း အရြဲ႕တုိက္ျပီး၊ မင္းသာ လုိခ်င္တယ္ေျပာ၊ဥေရာပသူကုိရေအာင္ ငါၾကံေပးမဟလုိ႔ အေငၚတူးလုိက္ေတာ့ က်ေနာ္က လူပ်ဳိၾကီးလုပ္မွာတဲ့။ပတ္ေတာ ပိတ္ျပီေပါ့။လူစြမ္းလူစနည္းတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ၾသခ်ရတယ္။

 (ေလး)
အမယ္၊ေနဦးဗ်။ေရာက္ခါစကညညဆုိ စာအုပ္တစ္အုပ္နဲ႔ ျငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနတတ္တယ္။တခါတေလအရက္ကေလး ခပ္ေထြေထြနဲ႔ က်ဳပ္အိပ္ခန္းထဲ ခပ္ယုိ႔ယို႔ေလးဝင္ဝင္လာျပီး ေထြရာေလးပါးလာလာေျပာတတ္တယ္။သူစာအုပ္ေတြအမ်ား ၾကီးဖတ္ခဲ့တယ္ဆုိပဲ။မင္းဘယ္စာအုပ္အၾကိဳက္ဆံုးလဲဆုိေတာ့ ကမူးရရဲ့စည္းအျပင္ကလူတဲဲ့။ဒီေကာင္အဲလ္ဘတ္ကမူးကုိ စြဲလန္းလုိက္ပံုမ်ား၊ကမူးနဲ႔ပတ္သက္သမွ် အာဂံုေဆာင္ထားသလားေတာင္ထင္ရသဗ်။ ကမူးသာသက္ရွိထင္ရွား ရွိေနေသး ရင္၊ဒီေကာင့္ကုိ ေက်းဇူးတင္လြန္းလုိ႔ ထမင္းေတာင္ဖိတ္ေကၽြးမယ္ေတြးမိတဲ့အထိ။

ေနာက္ေတာ့ ေမာ္ေရးဗီးယားရဲ့ လက္ရာေတြကုိ စြဲလန္းသတဲ့။ေၾကာက္စရာ့ေရာမဆုိတဲ့ ဝတၳဳကိုအေသၾကိဳက္သတဲ့။ဒါတင္ ဘယ္ကအံုးမလဲ။တခါတေလ မူးမူးနဲ႔ စာေပ၊ဂီတ၊ရုပ္ရွင္၊ေဘာလံုးပြဲေတြအေၾကာင္းေဝဖန္ေရးေလကန္ေရးေတြလည္းလုပ္ တတ္ေသးဗ်။စၾကာဝဠာၾကီးအေၾကာင္း၊တစ္ျခားျဂိဳဟ္ကသက္ရွိေတြအေၾကာင္း၊သူဖတ္မိသမွ် သူထင္ရာျမင္ရာသံုးသပ္ ခ်က္ေတြေရပက္မဝင္ေအာင္ေျပာေနတတ္တာပါပဲဗ်ာ။က်ဳပ္ျဖင့္ အားရလြန္းလုိ႔ ငါေကာင္ဒီလုိဆုိေတာ့လည္း မဆုိးလွေပ ဘူးဆုိျပီး၊ေသာက္စားမထားတဲ့၊သာမန္အခ်ိန္ေတြမွာ သူ ေျပာခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းေတြကုိ ျပန္ေဆြးေႏြးၾကည့္ေတာ့။ အဲဒါေတြ က်ေနာ္ေျပာမိသလားတဲ့။ေသျပီဆရာေပါ့။

အမွန္ေတာ့ဒါေတြဟာ က်ဳပ္အတၱေတြပါဗ်ာ။က်ဳပ္တုိ႔ညီအကုိေမာင္ႏွမခုနစ္ေယာက္မွာ ႏွစ္ေယာက္သာဘြဲ႔ရခဲ့တယ္။က်န္ ရစ္မဲ့မ်ဳိးဆက္မွာပညာတတ္ေတြျဖစ္၊လူခၽြန္လူမြန္ေတြေစခ်င္တဲ့စိတ္ေတြမ်ားလြန္းေနတယ္ဆုိပါေတာ့။သူ႔အေတြးအေခၚျမင့္ ရာျမင့္ေၾကာင္း၊က်ဳပ္ဖတ္မွတ္သိျမင္ထားတာေလးနဲ႔ ေဆြးေႏြးဖလွယ္ခ်င္တာလည္းပါသေပါ့။ဒါေပမဲ့၊ဘယ္လုိမွ ေက်ာက္ခဲ ေရညွစ္လုိ႔မရတဲ့အဆံုး၊သတၱဝါတစ္ခုကံတစ္ခု၊သေဗၺ၊ခပ္သိမ္းကုန္ေသာ၊သတၱာ၊သတၱဝါတုိ႔သည္၊ကမၼသကာ၊ကံစီမံရာ အတုိင္းသာျဖစ္ၾကကုန္၏ ဆုိတဲ့ တရားနဲ႔ပဲေျဖရမဲ့ကိန္းဆုိက္ခဲ့ေရာဆုိပါေတာ့။
အင္း၊ေလာကၾကီးဟာအဆန္းသားကလား၊စိန္ကဲေက်ာက္ကဲထက္လူကဲခတ္ခက္တယ္ဆုိတာတယ္မွန္သကုိး။က်ဳပ္လံုးလံုး လ်ားလ်ားစိတ္ေလ်ာ့လုိက္ပါျပီဆုိကာမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ဟာမထင္မွတ္ပဲ ဝင္းကနဲလက္ကနဲ ေပၚလာပါေတာ့ တယ္။လြန္ခဲ့တဲ့ငါးရက္ကေပါ့ဗ်ာ။

(ငါး)
အဲဒီေန႔က တူဝရီးႏွစ္ေယာက္မနက္ေစာ၊စာစားေနၾကတဲ့အခ်ိန္ဗ်။သူလည္းအိပ္ယာထကာစမုိ႔၊မေသာက္မစား၊မ်က္ႏွာ
ၾကည္ၾကည္လင္လင္နဲ႔ဆုိပါေတာ့။မၾကာေသးခင္က ဆယ္တန္းေအာင္သြားတဲ့ သူ႔ညီ၊က်ဳပ္တူအငယ္ေကာင္အေၾကာင္း စကားစမိရာက မင္းညီကုိ ဗုိလ္သင္တန္းမေျဖခိုင္းဘူးလားလုိ႔ အမွတ္မထင္ေမးလုိက္မိေတာ့၊သူရုတ္တရက္ျဖန္ေျဖလိုက္တဲ့ အေျဖေၾကာင့္ က်ဳပ္ေတာင္ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားရတဲ့အထိ။
“ထမင္းတစ္လုပ္နဲ႔သိကၡာက်မယ္၊လူမွာအရွက္နဲ႔သိကၡာဟာအေရးအၾကီးဆံုးပဲ၊ဒီေခတ္စစ္ဗုိလ္အမ်ားဟာခံယူခ်က္မမွန္ၾကဘူး” တဲ့။

ဒါနဲ႔တအံ့တၾသျဖစ္ေနရင္း၊သူ႔မ်က္ႏွာကုိေစ့ေစ့ဆက္ၾကည့္ေနလုိက္ေတာ့ သူက က်ေနာ့္ကုိ “ဘၾကီး(Saving  Private Ryan )ကုိၾကည့္ဖူးသလား”ဆုိပဲ။ဒီေလာက္ကမၻာေက်ာ္တဲ့ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားကုိ က်ဳပ္မသိပဲေနပါ့မလားဗ်ာ။ဒုတိယကမၻာ စစ္တုန္းအတြင္းမွာ၊ဝင္တုိက္ခဲ့ၾကတဲ့၊ရိုင္ယန္ညီအကုိေလးေယာက္မွာ သံုးေယာက္တုိက္ပြဲက်သြားတယ္။အေမရိကန္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ဟာ သားသံုးေယာက္ဆံုးပါးရရွာတဲ့ မိခင္မုဆုိးမၾကီးကုိ သနားဂရုဏာသက္လြန္းလုိ႔ တပ္ဖြဲ႔ဝင္ရွစ္ ေယာက္ပါတဲ့အထူးတပ္ဖြဲ႔တဖြဲ႔၊ ေနာ္မန္ဒီစစ္ေျမျပင္ကုိေစလႊတ္ျပီး၊ဘရုိင္ယန္ညီအကုိေတြထဲကေနာက္ဆံုးက်န္ခဲ့တဲ့ ဘရုိင္ ယန္ကုိ မျဖစ္မေနျပန္ကယ္တင္ခိုင္းခဲ့တဲ့ဇာတ္လမ္းေပါ့။ဒါေပမဲ့ က်ဳပ္ဘာတခြန္းမွျပန္မေျဖပဲ၊ေခါင္းကို အသာညိမ့္ျပလိုက္ ပါတယ္။

ဒီမွာတင္သူဟာ တပ္သားရုိင္ယန္ကိုကယ္တင္ျခင္း ဆုိတဲ့၊ဒါရုိက္တာစတီဗင္စပီးဘတ္ရဲ့လက္ရာ၊ရုပ္ရွင္ ဇာတ္လမ္းကိုခေရ ေစ့တြင္း က်ရွင္းေတာ့တာပါပဲဗ်။စစ္ပြဲေတြရဲ့သဘာဝ၊အေမရိကန္စစ္သားေတြရဲ့ခံယူခ်က္နဲ႔ဘဝ၊ ၊အေမရိကန္စစ္တပ္ရဲ့ သာမန္အဆင့္ အၾကပ္တပ္သားေတြအေပၚတန္ဖုိးထားမွဳ၊စစ္ပြဲအတြင္းလူသားစရုိက္၊စတီဗင္စပီးဘတ္ရဲ့ ပါရမီေျမာက္ ရုိက္ခ်က္၊ဗုိလ္ၾကီး မီလာအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္တဲ့ ေအာ္စကာမင္းသားတြမ္ဟင့္ရဲ့ အရည္အေသြး၊ေျပာလုိက္တာမွ စံုလုိ႔၊ က်ဳပ္ျဖင့္ ပါးစပ္ အေဟာင္းသားနဲ႔ သူ႔ေရွ႕မွာတပည့္တစ္ေယာက္လုိ နာရီဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္မွင္တက္မိျပီး နား ေထာင္ေန မိသဗ်ာ။သူေျပာတဲ့ ေနာက္ဆံုးမွတ္ခ်က္ကုိ က်ဳပ္သေဘာအက်ဆံုးပဲ။

“ဒီရုပ္ရွင္ဟာအေမရိကန္စစ္တပ္ေပၚလစီကားလုိ႔ယူဆရင္လည္းရတယ္။ဒါေပမဲ့အလားတူျဖစ္ရပ္မ်ဳိး၊ပထမဆံုး အေမရိကန္ သမၼတၾကီးလင္ကြန္းလက္ထက္မွာလည္းျဖစ္ခဲ့ဘူးတယ္။က်ေနာ့္ညီသာမက၊က်ေနာ္ပါစစ္ထဲဝင္ဖုိ႔အဆင္သင့္ရွိတယ္ဘၾကီး။ဒါေပမဲ့ စစ္တပ္ဟာ၊တကယ္ကုိတုိင္းျပည္ကုိခ်စ္တဲ့၊ ကာကြယ္ေရးတာဝန္ကုိ ပီပီျပင္ျပင္ထမ္းေဆာင္တဲ့စစ္တပ္မ်ဳိးျဖစ္ ဖုိ႔ေတာ့လုိတယ္။စစ္သားဦးေရသန္းခ်ီျပီးဝင္တုိက္ေနတဲ့ ဒုတိယကမၻာစစ္လို၊ဧရာမစစ္ပြဲၾကီးအတြင္းမွာေတာင္၊ သာမန္တပ္ သားတစ္ေယာက္ရဲ့အသက္ကုိတန္ဖုိးထားတဲ့ စစ္တပ္မ်ဳိးမွာမွ၊က်ေနာ္စစ္သားျဖစ္ခ်င္တာ”

တကယ့္ကုိသမၼာဒိ႒ိ၊အျမင္မွန္တဲ့က်ဳပ္တူေပပဲ။ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ေကာင္းကြက္တစ္ခုတည္းကုိပဲ လိုခ်င္လုိ႔ေတာ့ဘယ္ရ ပါ့မတုန္း၊ ဒြန္တြဲ တဲ့ဆုိးကြက္ေတြလည္းပါေပမေပါ့။ဒီလုိဆုိေတာ့လဲ က်ဳပ္တုိ႔နတ္ေမာက္အႏြယ္အမ်ဳိးေတြဟာ မညံ့လွပါ ကလားဗ်ာ။ ေအးေလ။ က်ဳပ္တုိ႔အမ်ဳိးတန္ခုိးရွိဖုိ႔ဆုိတာ၊ဒီလုိလူငယ္မ်ဳိးေတြနဲ႔မွ ျဖစ္မွာကုိး။က်ဳပ္တုိ႔တုိင္းျပည္ကုိ အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေနတဲ့ ေရႊကုိယ္ေတာ္မ်ား၊တူေတာ္ေမာင့္လုိ၊အသိျမင္အမ်ဳိးသာရွိခဲ့ရင္၊ ျမန္မာျပည္မွာ၊ ေရႊမုိးေငြမုိးရြာတာၾကာ လွေပါ့။ စကား လက္စသတ္ရင္း ထမင္းငံု႔စားေနတဲ့ က်ဳပ္တူေတာ္ေမာင္ကို ရုတ္တရက္ ၾကည့္လုိက္မိ ေတာ့၊ က်ဳပ္မ်က္စိထဲမွာ ပုဒ္မ(၄၃၆) ကုိျပင္ဖုိ႔ လက္မွတ္ထုိးတဲ့အမွဳနဲ႔ ေထာင္ဒဏ္က်သြားရရွာတဲ့ ဗုိလ္မွဴးေက်ာ္စြာဝင္း ဆုိတဲ့ လူငယ္ကုိေျပးျမင္မိပါရဲ့။  ။
…………………………………

“ကၽြႏု္ပ္၊ေနာ္ေဝဘုရင္ၾကီးႏွင့္ေတြ႔ဆံုခဲ့ရစဥ္က”

$
0
0

၁၃၊ဒီဇင္ဘာ၊၂၀၁၄ေန႔ထုတ္၊ဆဲဗင္းေဒးေန႔စဥ္သတင္းစာ မွ။ ။

“ကၽြႏု္ပ္၊ေနာ္ေဝဘုရင္ၾကီးႏွင့္ေတြ႔ဆံုခဲ့ရစဥ္က”

(မင္းဒင္)

(တစ္)
ကၽြႏု္ပ္သည္ ငယ္စဥ္က ကြန္ျမဴနစ္အေတြးအေခၚအေျခခံသည့္ လက္ဝဲစာေပမ်ားကုိ စိတ္အားထက္သန္စြာေလ့လာဖတ္ရွဳ ခဲ့သူျဖစ္သည့္အေလ်ာက္၊ဆင္းရဲသားေက်ာမြဲလူတန္းစားမ်ားဖက္မွ ရပ္တည္လုိသည့္စိတ္ဓာတ္ျပင္းထန္ခဲ့ျပီး၊ မင္းစုိးရာ ဇာမ်ား၊အစုိးရပုိင္းမွာအရာရွိၾကီးမ်ား၊အထက္တန္းလႊာလူ႔မလုိင္မ်ားႏွင့္ခပ္ကင္းကင္းေနလုိေသာစရုိက္ရွိခဲ့ေလသည္။ထုိ႔ျပင္ လက္ရွိကၽြႏု္ပ္အေျခခ်ေနထုိင္လ်က္ရွိသည့္၊ယုိးဒယားျပည္ဖူးခက္တည္းဟူေသာအရပ္ေဒသမွာ ျမန္မာေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္ သမား ဦးေရသိန္းခ်ီေရာက္ရွိေနသည့္ေဒသျဖစ္ေသာ္ျငား၊ျမန္မာအစုိးရအရာရွိမင္းဟူ၍ ဖူးခက္ျမိဳ႕တြင္ေခြးတစ္ေကာင္ တစ္ျမီးမွ မေတြ႔ရေသာအရပ္ျဖစ္ေလရာ၊ဆင္းရဲသားေက်ာမြဲတုိ႔အၾကားတြင္ေပ်ာ္ေမြ႔လိုေသာ ကၽြႏု္ပ္၏စိတ္ဓာတ္ႏွင့္ လြန္စြာ အံက်လ်က္ရွိေလ၏။

သုိ႔ေသာ္၊လြန္ခဲ့ေသာ ရက္သတၱပတ္ကမူ၊ကၽြႏု္ပ္၏အီးေမးလ္သုိ႔လိပ္မူလ်က္၊ ထူးဆန္းစြာေရာက္ရွိလာေသာ၊စာတစ္ေစာင္ကုိ အေၾကာင္းျပဳလ်က္၊ အလြန္တရာ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားေသာ၊မင္းစုိးရာဇာစာရင္းစာရင္းတြင္ထိပ္သီးစာရင္းမွပါဝင္သည့္ ပုဂၢိဳလ္ ၾကီးတစ္ဦးႏွင့္ေတြ႔ဆံုခဲ့ရေလသည္။အဆုိပါစာမွာ ေနာ္ေဝႏုိင္ငံဘုရင္မင္းျမတ္၏အိမ္ေတာ္ဝန္၊မစၥတာမုိနီကာ(Monica Mærland)ထံမွ ျဖစ္၍ ၎စာပါအေၾကာင္းအရာ၏အႏွစ္ခ်ဳပ္မွာ၊ ေနာ္ေဝဘုရင္မင္း ျမတ္သည္ လြန္ခဲ့ေသာ ရက္ပုိင္းက ေရာက္ရွိခဲ့ေသာ ျမန္မာျပည္ခရီးစဥ္တြင္ စိတ္လက္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ရာမ်ား ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရသျဖင့္၊ေနာ္ေဝ ေတာ္ဝင္ နန္းေတာ္ သုိ႔ခ်က္ခ်င္းျပန္လည္ၾကြျမန္းေတာ္မမူပဲ။စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္အလုိ႔ငွာ၊ယိုးဒယားျပည္ ဖူးခက္ကမ္းေျခသုိ႔ခရီး တစ္ေထာက္ ဝင္ေရာက္လည္ပတ္မည္ျဖစ္၍ လုိအပ္သလုိ၊ၾကိဳဆုိပံ့ပုိးကူညီပါမည့္အေၾကာင္းေမတၱာရပ္ခံလာျခင္းေပတည္း။

အဆုိပါစာႏွင့္ပတ္သက္၍ကၽြႏု္ပ္၏စိတ္တြင္ထူးထူးျခားျခားခံစားခ်က္တစ္စံုတစ္ရာမရွိေသာ္ျငား၊ေနာ္ေဝဘုရင္ၾကီးဟာေရး ျမန္မာျပည္၊မႏၱေလးျမိဳ႕၊ေဂါဝိန္ဆိပ္ကမ္း၌လည္ပတ္ၾကည့္ရွဳခဲ့စဥ္အခ်ိန္အတြင္း၊အိမ္ေျခမဲ့ဆင္းရဲသားတုိ႔၏တဲမ်ားဘူဒုိဇာျဖင့္
ထုိးေကာ္ခံရသည့္သတင္းကုိ ၾကားသိျပီးျဖစ္၍၊ျမန္မာျပည္ဖြားႏုိင္ငံသားတစ္ဦးအေနျဖင့္ တတ္ႏိုင္သည့္ ဖက္မွ၊လူမ်ဳိး ဂုဏ္ကုိဆယ္တင္ရန္တာဝန္ရွိသည္ဟုခံယူမိသည့္အေလ်ာက္၊အဆုိပါအကူအညီေတာင္းခံမွဳကို ဝမ္းေျမာက္ ဝမ္းသာပင္ လက္ခံခဲ့ေလသည္။

(ႏွစ္)
ေနာ္ေဝဘုရင္မင္းျမတ္ၾကြေရာက္လာသည့္အခါ၊ေႏြးေထြးရင္းႏွီးစြာေျပာဆုိဆက္ဆံရန္တာဝန္ရွိသည္ျဖစ္၍ ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံ၏ေနာက္ခံသမုိင္းကုိ၊ ဝီကီစာမ်က္ႏွာမွလည္းေကာင္း၊ေနာ္ေဝဘာသာစကားထမင္းစားေရေသာက္အဆင့္ကုိ၊ေနာ္ေဝႏုိင္ငံေနကုိျမတ္စုိးဆုိသူထံမွလည္းေကာင္း၊အပူတျပင္းေလ့လာသင္ယူခဲ့ရာ၊ကၽြႏု္ပ္၏ပါရမီအရ၊လ်င္ျမန္လွေသာ ဥာဏ္ပဋိဘန္ေၾကာင့္၊ႏွစ္ရက္တာကာလအတြင္း၊ ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ခဲ့ေလသည္။ေနာ္ေဝဘုရင္မင္းျမတ္၏ခရီးစဥ္ႏွင့္ ပတ္သက္၍၊၎၏အလုိ႔ေရးအလို႔ငွာ၊ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္၊မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် ဖြင့္ဟေျပာဆုိျခင္းမျပဳခဲ့ေသာ္လည္း၊ စပ္စပ္စုစုႏိုင္လွေသာ၊လက္ရင္းတပည့္ေက်ာ္သံုးဦးမွာမူ၊အဆုိပါသတင္းစကားကုိ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ၾကိဳတင္သိရွိသြားခဲ့ၾကျခင္း မွာ ေနာ္ေဝဘာသာစကားအား၊ကၽြႏု္ပ္က်က္မွတ္အာဂံုေဆာင္ေနခ်ိန္တြင္၊သင္းတုိ႔ႏွင့္တည့္တည့္တုိးမိျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္၏။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ဗဲကြန္းမန္း(လွဳိက္လွဲစြာၾကိဳဆုိပါတယ္)။ ဟီးဂဲလိအုိးဆဲဒုိင္း (ေတြ႔ရတာဝမ္းသာ ပါတယ္)။ဗုိးေဒါန္ဟာဒူးဒဲ(ေန ေကာင္းပါရဲ့လားခင္ဗ်။ဗားရွဂု(သံုးေဆာင္ပါခင္ဗ်ာ)”

ေဖၾကည္။ ။ “ အလုိ၊ၾဆာဒင့္ပါးစပ္ကထြက္တဲ့အသံေတြက တယ္ထူးဆန္းလွပါကလား”

ေလမင္းသား။ ။ “တပည့္စိတ္ထင္ေတာ့ ဥေရာပစကားသံတစ္ခုျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဧကႏၱၾဆာဒင္တစ္ေယာက္၊ဥေရာပသူတစ္ ေယာက္ေယာက္နဲ႔မ်ား အဆက္အဆံရွိေနေလေရာ့သလား”

ကပၸလီ။ ။ “ထုိင္းစာေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမက်က္တဲ့ ငတုိ႔ဆရာ၊တစ္ခုခုေတာ့ထူးေနျပီ”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ေတာ္ၾကစမ္းကြယ္တုိ႔။ေနာ္ေဝဘုရင္ၾကီးဖူးခက္ကိုလာလည္မတဲ့ဟ၊အဲသဟာ ကၽြႏု္ပ္အေနနဲ႔ ၾကိဳဆုိဧည့္ခံရမတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ေျပာဆုိဆက္ဆံရာမွာ အဆင္ေခ်ာေစဖုိ႔ စကားေျပာက်င့္ေနတာလကြဲ႔”

ကၽြႏု္ပ္၏စကားအဆံုးတြင္ တပည့္ေက်ာ္သံုးဦးသည္ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖင့္၊ မ်က္မလဲဆန္ျပာျဖစ္ၾကလ်က္၊ထုိင္ရမလုိ ထရမလို က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္မ်က္ႏွာေပးကိုယ္စီရွိေနၾကေလရာ၊ကၽြႏု္ပ္လည္း ၎တုိ႔စုိးရိိိမ္ထိတ္လန္႔တၾကီးမျဖစ္ေစ ရန္၊အားေပးႏွစ္သိမ့္စကားဆုိလုိက္ရေခ်သည္။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ဘုရင္ၾကီးဆုိတဲ့ နာမည္ေၾကာင့္ သိပ္လည္းမတုန္လွဳပ္ၾကပါနဲ႔ကြယ္ရုိ႕။ ေနာ္ေဝႏိုင္ငံဟာ၊ဟုိးတစ္ခ်ိန္ တစ္ခါ တုန္းကလည္းငတုိ႔ႏိုင္ငံလုိပဲ၊ဆင္းရဲတြင္းနက္ခဲ့တာပါ။ေနာ္ေဝလူမ်ဳိးေတြဟာသဘာဝတရားကုိအင္မတန္ျမတ္ႏိုးၾကသတဲ့။ဘုရင္ၾကီးဆုိရင္ မႏၱေလးေဂါဝိန္ဆိပ္ကမ္းျဖစ္ရပ္မွာ၊ဆင္းရဲသားေတြအတြက္၊အေတာ့္ကုိ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သတဲ့။ ပံုမွန္ အတုိင္းသာ ဂုဏ္သေရရွိဧည့္ သည္ေတာ္၊တစ္ေယာက္ကိုၾကိဳနည္းမ်ဳိးနဲ႔ ၾကိဳဆုိဖုိ႔ျပင္ဆင္ၾကပါေလ”

မိုးႏွင့့္ေျမပမာကြာျခားလြန္းလွေသာအဆင့္အတန္းေၾကာင့္ စိတ္ပ်က္အားငယ္သြားၾကရွာေသာ၊တပည့္မ်ားအား၊ ၾဆာသမား ပီပီ၊အားေပးစကားေျပာဆုိျပီးသည့္အခ်ိန္တြင္၊ထင္မွတ္မထားေသာ စုိးရိမ္ပူပန္မွဳတစ္ခုသည္၊ကၽြႏု္ပ္၏အေတြးထဲသုိ႔ ရုတ္ ျခည္းအမွတ္မထင္ဝင္ေရာက္လာခဲ့ျပန္ေခ်ျပီတစ္မံု႔။

(သံုး)
ဤဖူးခက္တည္းဟူေသာအရပ္တြင္၊ျမန္မာအရပ္ရပ္မွေရာက္ရွိလာၾကကာ၊မ်က္ႏွာငယ္ဘဝခိုင္းဖတ္ဘဝျဖင့္၊ျမင္သမွ်လူ မ်ဳိးတစ္ရာ့တစ္ပါးတုိ႔ကုိ ေအာက္က်ဳိ႕ဆက္ဆံ ရေသာ၊ျမန္မာအလုပ္သမားႏွစ္သိန္းဝန္းက်င္မွ်ရွိ၏။ မႏၱေလးျမိဳ႕ေဂါဝိန္ဆိပ္ ကမ္းတြင္၊စိတ္မခ်မ္းေျမ့ဖြယ္ျမင္ခဲ့ရေသာ၊ဧည့္သည္ေတာ္ဂုဏ္သေရရွိလူၾကီးမင္းသည္ အဆုိပါဖူးခက္ေရာက္ျမန္မာတုိ႔၏ ဘဝအေျခအေနမွန္ ကုိျမင္ရၾကားရသည္ရွိေသာ္ တစ္ပူေပၚႏွစ္ပူဆင့္ေလေတာ့မည္။ ထုိ႔ျပင္ေဂါဝိန္အရပ္၌က်ဆင္းခဲ့ ရေသာျမန္မာတုိ႔၏ဂုဏ္ သိကၡာသည္ ဖူးခက္အေရာက္တြင္၊အဖတ္ဆယ္မရျဖစ္ရေပေတာ့မည္။ အသုိ႔လွ်င္ၾကံပါအံ့နည္း။ ထုိပူပန္စိတ္ေၾကာင့္၊ကၽြႏု္ပ္သည္ထုိညဥ့္တြင္ အိပ္၍မေပ်ာ္ႏုိင္ပဲရွိခဲ့ရာ၊နံနက္ေစာေစာလင္းအားၾကီးအခ်ိန္၌၊အတူေနတပည့္ တုိ႔၏လွဳပ္လွဳပ္ရြရြအသံတုိ႔ေၾကာင့္၊အိမ္ေအာက္ထပ္သို႔ဆင္းကာ၊အေၾကာင္းရင္းကုိ ေမးျမန္းရျပန္၏။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ေစာေစာစီးစီးအဘယ္အရာကုိတုိင္ပင္ေနၾကပါလိမ့္ကိုယ့္လူတုိ႔”

ေဖၾကည္။ ။“ဧည့္သည္ဘုရင္ၾကီးဟာ ၾဆာ့အိမ္ကုိ ေရာက္ခ်င္ေရာက္လာမွာမုိ႔၊အိမ္ေရွ႕အုတ္နံရံကုိထံုးသုတ္ဖုိ႔တုိင္ပင္ေနၾက ၾဆာရဲ့”

ေလမင္းသား။ ။ “ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ပန္းအုိးေတြေရာင္းတဲ့ထုိင္းသူေဌးရဲ့ဆုိင္မွလုပ္ေနတဲ့ ေဘာ္ဒါတစ္ေယာက္ဆီက ပန္းအုိး ၾကီး ၾကီးေလးငါးဆယ္လံုးေလာက္ ျခံထဲေရြ႕ျပီး၊အျမင္တင့္ေအာင္ဖန္တီးဦးမွျဖစ္မယ္ၾဆာ”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ရပ္တန္းကရပ္ၾကပါေမာင္တုိ႔၊တစ္ရွက္ကေန ႏွစ္ရွက္ျဖစ္ေအာင္ မဖန္တီးၾကပါေလနဲ႔ေတာ့”

ထုိ႔သုိ႔လွ်င္၊ဒီဇင္ဘာလ(၅)ရက္ေန႔၊သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္တြင္၊ေနာ္ေဝဘုရင္မင္းျမတ္စီးနင္းလုိက္ပါလာေသာ၊ဘုိးရင္းဂ်က္ေလ ယာဥ္ၾကီးသည္၊ ဖူးခက္အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာေလဆိပ္သုိ႔ေခ်ာေမာစြာဆုိက္ေရာက္လာခဲ့ရာ၊ကၽြႏု္ပ္ႏွင့့္တပည့္တစ္သုိက္မွာ ဂုဏ္ျပဳပန္းစီးကုိယ္စီျဖင့္၊ ေလယာဥ္ေလွခါးရင္းမွအဆင္သင့္ဆီးၾကိဳေနခဲ့ရေလသည္။
ဘုရင္ၾကီး၊မိဖုရားႏွင့္အတူအိမ္ေတာ္ဝန္လုိက္ပါလာခဲ့ျပီး၊ဘုရင္ၾကီးသည္ ကၽြႏု္ပ္၏ႏွဳတ္ခြန္းဆက္စကားကုိ ကုိျပံဳးရႊင္ေသာ မ်က္ႏွာထားျဖင့္၊တုန္႔ျပန္ေတာ္မူ၏။မိဖုရားၾကီးကား ခ်ဳိသာေသာအသြင္ေဆာင္ေသာ္ျငား၊ျပံဳးရံုမွ်သာတုန္႔ျပန္သည္ကုိ ေထာက္ရွဳ၍ႏွဳတ္နည္းဟန္ရွိသည္ကုိ ကၽြႏု္ပ္သတိခ်ပ္မိသည္။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ေယာ္မာဂ်က္စတီ၊ဗဲကြန္းမန္း”

ဘုရင္မင္းျမတ္။  ။ “ဟုိင္း၊မစၥတာဒင္၊ဟီးဂဲလိအုိးဆဲဒုိင္း”

ထုိ႔ေနာက္ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္တုိင္ေမာင္းႏွင္ေသာကားျဖင့္ ဘုရင္မင္းျမတ္တည္းခုိမည္၊…ဟုိတယ္ရွိရာ၊ကလြန္းကမ္းေျခသုိ႔ သြား ရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္၊၎စိတ္အပန္းေျပေစရန္အလုိ႔ငွာ၊ႏုိဗဲလ္ဆုရ၊ေနာ္ေဝစာဆုိၾကီးဗ်န္ဆင္၏အေၾကာင္းကုိ စိတ္ဝင္ စားဟန္ျပကာ၊စကား လက္ဆံုက်ေအာင္၊ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္အားထုတ္ခဲ့ေပ၏။ဖူးခက္တြင္ေနထုိင္မည့္ႏွစ္ရက္တာကာလ အတြင္းမည္သည့္ေနရာမ်ားသုိ႔၊လွည့္လည္ၾကည့္ရွဳလိုေၾကာင္း၊စကားေတာက္ၾကည့္ရာတြင္၊ ဘုရင္ၾကီး၏တုန္႔ျပန္ခ်က္မွာ ကၽြႏု္ပ္အား အလြန္အမင္းအံအားသင့္ေစသည္။

“မစၥတာဒင္၊အဆင္ေျပသလုိသာစီစဥ္ပါေလ။ အကၽြႏု္ပ္အေနနဲ႔ကေတာ့ မစၥတာဒင္တုိ႔ဆရာတပည့္တစ္သုိက္နဲ႔ ေတြ႔ခြင့့္ရ တာကုိပဲ ဝမ္းေျမာက္လွပါျပီ”
(ေလး)
ေမွ်ာ္လင့္မထားသည့္၊ဘုရင္မင္းျမတ္၏ႏွဳတ္ထြက္စကားေၾကာင့္၊ကၽြႏု္ပ္ရင္တြင္းမွအပူသည္၊အတန္ငယ္သက္သာသြားသလုိလုိရွိ၏။ ဘုရင္မင္းျမတ္ႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္၊ဂါရေဝါစ၊နိဝါေတာစဟူေသာမဂၤလာတရားေတာ္ကုိမေမ့မေလ်ာ့ရန္ တီးတုိးမွာ ၾကားသြန္သင္ရင္း၊ဆံုးခန္းတုိင္ရတက္ေအးႏုိင္ေစရန္၊တပည့္တုိ႔အား သတိေပးညွိႏွဳိင္းျခင္းျပဳရျပန္သည္။

ကၽြႏု္ပ္။။ “ဖူးခက္မွာျမန္မာေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားေတြ တစ္ျပံဳတစ္မၾကီးေရာက္ေနတာ မသိပါေစႏွင့္ေမာင္တုိ႔ရာ။စိတ္ညစ္ လုိ႔ေရစပ္ဆင္းထုိင္ကာမွ၊သပြတ္အူေမ်ာလာတဲ့ကိန္းဆုိက္ဆုိသလုိျဖစ္ေနပါဦးမယ္၊ဖူးခက္ျမိဳ႕တဝုိက္၊လိုက္ျပလုိ႔ေတာ့၊ဘယ္ ေနရာခလုပ္တုိက္တုိက္၊ျမန္မာေတြခ်ည္းပဲျဖစ္ေနမွာျမင္ေယာင္ေသးကြာ”

ေဖၾကည္။ ။ “ဒါမ်ားၾဆာရယ္၊ပူစရာမရွိ၊ရွာၾကံမပူစမ္းပါနဲ႔ဗ်”

ေလမင္းသား။  ။ “ဟုတ္ပါ့၊တပည့္တုိ႔တာဝန္ထားစမ္းပါၾဆာ”

ကပၸလီ။ ။ “ၾဆာ့တပည့္ေတြနဲ႔ စကားဝုိင္းဖြဲ႔မိလုိ႔ကေတာ့၊ၾဆာ့ဘုရင္ၾကီးအျပင္ထြက္ခ်ိန္ေတာင္၊မရဘူးမွတ္”

တပည့္တစ္သုိက္၊ရဲဝံ့စြာအာမခံၾကေလေသာ္၊ကၽြႏု္ပ္သည္လည္းအတန္ငယ္စိတ္ေအးရသည့္အျပင္၊တပည့္ေက်ာ္တုိ႔သည္ ေခြးဘုရားပြဲေတြ႔ဘိ သကဲ့သုိ႔ေစြ႔ေစြ႔ခုန္မတတ္ ဝမ္းသာအားရရွိလ်က္၊ဘုရင္ၾကီးဖူးခက္ျမိဳ႕တြင္ရွိေနသည့္ရက္မ်ားအတြင္း၊ တစ္ေနကုန္ နီးပါး ဟုိတယ္မွမခြာပဲ ဘုရင္ၾကီးႏွင့့္ စကားေဖာင္ဖြဲ႔လ်က္ရွိၾကရာ၊ ဘုရင္ၾကီးကုိယ္တုိင္အျပင္ထြက္ လည္ပတ္ ရန္၊ေမ့ေလ်ာ့ေနေသာဟူ၏။ တပည့္ေက်ာ္သံုးဦးမွာ တစ္သက္တြင္တစ္ခါမွ်သာ ကံထူးလြန္း၍ ရလာေသာအခြင့္အေရးကုိ မလြတ္တမ္းအသံုးခ်ေနၾကသည္မွာ လက္ပံပင္ဇရက္က်သကဲ့သုိ႔ရွိေနေလရာ၊ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္တုိင္ပင္တစ္လံုးတစ္ပါဒမွ်၊ ေျပာ ဆုိခြင့္မရေတာ့ေခ်။ေျပာဆုိၾကေသာအေၾကာင္းအရာမွာ စံုလင္လွေခ်သည္။

ဘုရင္မင္းျမတ္။ ။ “အကၽြႏု္ပ္ျမန္မာျပည္ကုိ အလည္အပတ္သြားမိတဲ့အတြက္ ဆင္းရဲသားေတြဒုကၡေရာက္ရတာ ႏွလံုးစိတ္ဝမ္းမခ်မ္းေျမ့စရာပါပဲ ေမာင္တုိ႔”

ကပၸလီ။ ။“အဲဒါ အဆန္းမွမဟုတ္တာ။ဒီလုိမ်ဳိးလုပ္ေနတာ ၾကာေပါ့။အခုအန္ကယ္နဲ႔က်မွ အရွက္ကြဲကုန္ၾကတာ”

ဘုရင္မင္းျမတ္။ ။“ျမန္မာႏုိင္ငံဟာကမၻာေပၚမွာ ဆူဒန္၊ ရ၀မ္ဒါ၊ ဆီယာရာလီယြန္တုိ႔ထက္ ဆင္းရဲျပီး (၂၃) ႏိုင္ငံေျမာက္ အဆင္းရဲဆံုးႏုိင္ငံဆုိတာ အကၽြႏု္ပ္မသိပဲဘယ္ေနပါ့မတုန္း”

ေလမင္းသား။ ။“ဟုတ္ပါ့၊ဟုတ္ပါ့အဘရာ။ ဒါေလးေတာင္မေတြးမိပဲ၊လူၾကီးတက္လုပ္ျပီး၊မေတာ္တေရာ္ ဖုံးၾကဖိၾက သတဲ့၊အံ့ခ်က္ဗ်ာ။“ဘုရင္ၾကီးတုိ႔ႏုိင္ငံပုိင္သတင္းဌာနက ေဂါဝိန္ကိစၥကုိ သတင္းထုတ္ျပန္ေပးတာသိပ္ေကာင္း တယ္ဗ်။ ဒီေမာင္ေတြႏွာႏုျဖတ္ရုိက္ ခံရသလုိျဖစ္ကုန္ျပီ။ဒါေပသည့္ ရွက္ရေကာင္းမွန္းေတာ့ သိၾကမွာမဟုတ္။ ဘယ္သိၾကပါ့ မတုန္း၊ ဒီေမာင္ေတြမဲခိုးမဲလိမ္ျပီး တက္လာၾကတာေလ”

ဘုရင္မင္းျမတ္။  ။“အကၽြႏု္ပ္ဟာျမန္မာျပည္အတြက္၊အကူအညီေပးဖုိ႔လာခဲ့တာ၊အခုေတာ့ ..”

ေဖၾကည္။  ။““ဘုရင္ၾကီး ျမန္မာျပည္ကုိေငြလွဴရင္ၾကည့္လွဴေနာ္၊ဒီေငြေတြကုိ ဒီေမာင္ေတြကို ျဖတ္ဘုန္းျပီး ေမာင္ပိုင္စီး ၾကမွာ ေသခ်ာ တယ္။ ဆင္းရဲသားေတြကုိ မစုိ႔မပို႔ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲျပီး အလွဴလက္ဖက္နဲ႔ မ်က္ႏွာလုပ္အံုးမွာ၊ အင္း၊အခုလိုျဖစ္ သြား တဲ့ကိစၥကုိ လူအခြင့္အေရးအဖြဲ႔ေတြက လူၾကီးမင္းအေနနဲ႔ေလ်ာ္ေၾကးေပးသင့္တယ္ လုိ႔ေတာင္ အသံေတြထြက္ေန ျပန္ျပီေနာ္”

ဘုရင္မင္းျမတ္။ ။(အတန္ငယ္ျပံဳးလ်က္)
“လွဴမဲ့တန္းမဲ့ေငြေလးေတာင္ ေလ်ာ္ေၾကးျဖစ္ရေတာ့မဲ့ကိန္းပါကလား”

ကပၸလီ။ ။ “အာ၊အဲဒီလိုေလ်ာ္ေၾကးေပးလည္း၊က်ဳပ္တုိ႔ အစုိးရမင္းမ်ားက ျဖတ္အုပ္ခ်င္အုပ္ေနအံုးမွာ၊နာဂစ္ကာလလုိ လူေတြသိန္းခ်ီေသျပီး၊အေလာင္းမေကာက္ႏုိင္တဲ့အေျခအေနမွာ ေျခဥအတည္ျပဳတဲ့လူေတြေနာ္”

ေလမင္းသား။  ။ “တဲဖ်က္တာဘာဟုတ္ေသးတုန္းဗ်။ လူၾကီးလမ္းေၾကာင္းရွိရင္၊လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြေစ်းဗန္းမခင္းရ၊ ဆိုက္ကားသမားေတြ ဆုိက္ကားမနင္းရ။ယုတ္စြအဆံုး၊လယ္သမားေတြဆီကေန စစ္တပ္ကေသနတ္ေတြနဲ႔ခ်ိန္ျပီး၊ လယ္ယာေျမေတြ သိမ္းေနတာ၊ဘူဒုိဇာနဲ႔ထုိးေနတာ၊အခုထက္ထိမျမင္ခ်င္မၾကားခ်င္အဆံုး”
ေဖၾကည္။ ။ “မင္းတရားၾကီးရယ္၊လွဴမဲ့ပစၥည္းစာရင္းမွာ၊ဘူဒုိဇာေတြေတာ့မပါပါေစနဲ႔ေနာ္”

ဘုရင္မင္းျမတ္မွာ၊တပည့္ေက်ာ္တုိ႔ေျပာသမွ် ျပံဳးရႊင္ရယ္ေမာလ်က္  စိတ္ရွည္လက္ရွည္၊ဂရုဏာေတာ္ျဖင့္ နားေတာ္ေညာင္း ရွာ၏။သုိ႔လွ်င္ ႏွစ္ရက္တာကာလကုန္ဆံုးကာ၊ ဘုရင္မင္းျမတ္ျပည္ ေတာ္ျပန္မည့္ ေန႔ နံနက္ခင္းအခ်ိန္သုိ႔တုိင္ခဲ့ ေလေတာ့ သည္။
 ဖူးခက္ရွိျမန္မာတုိ႔၏အေျခအေနမွန္ကုိ ဘုရင္မင္းျမတ္မသိေစလုိသည့္၊ကၽြႏု္ပ္၏ရည္ရြယ္ခ်က္ျပည့္ဝခဲ့ေလျပီတကား။ သုိ႔ ေသာ္…။

(ငါး)
နံနက္ခုနစ္နာရီခန္႔အခ်ိန္ျဖစ္၏။ျပည္ေတာ္ျပန္မည့္ဘုရင္မင္းျမတ္ႏွင့္အဖြဲ႔အား၊တင္ေဆာင္လ်က္၊ကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္၊ပံုမွန္အရွိန္ျဖင့္ေမာင္းႏွင္လာသည့္ကားသည္၊ ပါေတာင္ကမ္းေျခမွ၊ဖူးခက္ေလဆိပ္သုိ႔သြားရာလမ္း၊ ထလန္လမ္းဆံုမီးပြဳိင့္သုိ႔ အေရာက္တြင္၊ မီးနီေန သျဖင့္၊ေခတၱမွ် ေစာင့္ဆုိင္းရပ္နားေနရ၏။
ထုိစဥ္ေရွ႕ေနာက္ေဘးဘယ္ညာအရပ္မ်ဳိးစံုမွ ကမၻာပ်က္ သကဲ့သုိ႔ ဆူညံေသာ အသံမ်ား၊ရုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာေလရာ၊ ယင္းအသံတုိ႔မွာ၊ အလုပ္ခြင္သုိ႔ဆင္းၾကမည့္ ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ားတုိ႔ကုိ ငါးပိ၊ငါးခ်ဥ္သိပ္တင္ေဆာင္လာသည့္ လုပ္ငန္း ခြင္သံုးေျမသယ္ကားၾကီးဆယ္စီးခန္႔ဆီမွျဖစ္ေလသည္။

“ဗ်ဳိ႕ၾဆာဒင္၊ဆုိင္မွာ ယုဇနလက္ဖက္ေရာက္ျပီလားဗ်”

“ေျမြႏွစ္ေကာင္သံုးပုလင္းေလာက္ပုိ႔ခိုင္းပါအံုး”

“စားေတာ္ပဲႏွစ္ကီလုိေမ့မေနနဲ႔ေနာ္ ဦးဒင္”

“ကုိဒင္ၾကီး၊ေဘာလံုးဂ်ာနယ္ေရာက္ျပီလားဗ်”

“ဦးေလး၊ေမာရိယမန္းေဆး၊မွာထားတာ ေမ့မေနနဲ႔အံုးေနာ္”

ကၽြႏု္ပ္ဖြင့္လွစ္ထားေသာျမန္မာကုန္စံုဆုိင္မွ၊ေဖာက္သည္တုိ႔ေပတည္း။အဆုိပါကားမ်ားႏွင့္တင္ေဆာင္ လာသည့္လူဦးေရ ပမာဏမွာ မဆန္႔မျပဲျဖစ္လြန္း လွသျဖင့္ ဝက္သတ္ရံုမွ၊ ဝက္တင္ကား မ်ားကုိျမင္ရသကဲ့သုိ႔စိတ္မသက္မသာဖြယ္ျဖစ္၏။ ကၽြႏု္ပ္၏အရွက္ကားဟက္တက္ကြဲခဲ့ေလျပီတကား၊ ရွက္ႏိုးလွသည္ျဖစ္၍၊ လက္ကုိအသာကာျပရင္း၊ ၎တုိ႔အားဝတ္ေက် တန္းေက်သာတုံ႔ျပန္လုိက္မိသည္ကုိ အကင္းပါးလွေသာေနာ္ေဝဘုရင္ မင္းျမတ္သည္ ရုတ္ခ်ည္းရိပ္စားမိဟန္ရွိ၏။

ဘုရင္မင္းျမတ္။ ။ “မစၥတာဒင္ၾကည့္ရတာ ရွက္ေနပံုရတယ္။ဒါဟာရွက္စရာမဟုတ္ဘူးကြဲ႔။ ဒီဖူးခက္မွာ၊ျမန္မာေတြ ဘယ္ ေလာက္ရွိသတုန္း”

ကၽြႏု္ပ္။ ။“ဟုတ္၊ဟုတ္ကဲ့။သိန္းခ်ီရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ႏွစ္သိန္းေပ်ာ့ေပ်ာ့ဆုိပါေတာ့”

ဘုရင္မင္းျမတ္။  ။“အမယ္မင္း၊ဒီျမိဳ႕ကေလးတစ္ျမိဳ႕တည္းမွာ၊ မ်ားလွခ်ည့္လား၊အင္း၊ဘဝေတြ၊ဘဝေတြ”

ဘုရင္မင္းျမတ္ကား၊စိတ္ႏွလံုးျပင္းစြာညွဳိးခ်ဳံးေတာ္မူဟန္ရွိ၏။ထုိ႔ေနာက္ထလန္မီးပြိဳင့္မွ သံုးကီလိုမွ်အလြန္တြင္၊ဘုရင္ၾကီး သည္ရုတ္တရက္ထိတ္ထိတ္ျပာျပာအသံျဖင့္ “ရပ္” “ရပ္” ဟူ၍ ငယ္သံပါေအာင္ေအာ္ေတာ္မူျပန္ရာ၊ကၽြႏု္ပ္လည္း ကားကုိ ခ်က္ခ်င္းအရွိန္ေလွ်ာ့၍လမ္းေဘးသုိ႔ထုိးရပ္ရျပန္သည္။မင္းျမတ္သည္လမ္းေဘးရွိဧရာမေျမကြက္လပ္ကြင္းျပင္ၾကီးထဲမွ၊ ေျမညွိေနသည့္ ဘူဒုိဇာသံုးစီးခန္႔ႏွင့္၊ မဒမတုိင္၊သြပ္မုိးယာယီအေဆာက္အဦးတုိ႔ကုိ လက္ညွဳိးညႊန္ လ်က္၊စုိးရိမ္တၾကီး အေမးေတာ္ရွိျပန္သည္။

“ေဂါဝိန္ဆိပ္ကမ္းျမင္ကြင္းပါကလား၊မစၥတာဒင္”

“မတူပါခင္ဗ်ာ။ဘူဒုိဇာျဖင့္ေျမညွိေနျခင္းမွာ အေဆာက္အဦးသစ္ေဆာက္လုပ္ရန္ျဖစ္၍၊ယာယီတဲတုိ႔မွာ ျမန္မာအလုပ္သမား တို႔ စံျမန္းရန္ျဖစ္ပါသည္ခင္ဗ်၊ထုိင္းႏိုင္ငံတြင္တဲကုိဘူဒုိဇာႏွင့္ထုိးေကာ္ေသာဓေလ့မရွိပါခင္ဗ်ား”

ဘုရင္မင္းျမတ္ကား ရင္ကုိဖိလ်က္သက္ျပင္းေလးပင္စြာခ်ေတာ္မူသည္။
ဤသုိ႔ျဖင့္ ဖူးခက္ေလဆိပ္သုိ႔ေရာက္ရွိျပီး ေလယာဥ္ေပၚသုိ႔ မတက္မီ၊ကၽြႏု္ပ္မွ ဟာဒက္ဗရာ၊ဗီးဆက္(ခြဲၾကအံုးစုိ႔၊ ႏွဳတ္ဆက္ ပါတယ္)ဟူ၍ စကားဆုိခိ်န္ တြင္၊ဘုရင္မင္းျမတ္သည္၊ ေနာ္ေဝဘာသာစကားျဖင့္ေအာက္ပါစကားတစ္ခြန္းကုိ ေအးေဆး တည္ျငိမ္စြာ၊ႏွစ္ၾကိမ္တုိင္တုိင္ မိန္႔ ျမြက္ခဲ့ေလသည္။

“ေဖၚဆိခ္တီဂယ္၊ဗစ္ ဒီးဖုိ႔ဆက္တား၊အုိး စတီးရယ္၊ေလာန္႔ဒက္ အုတုိဗါ၊ထူးထူးဆင္းအုိ႔၊ဖမ္သမ္ဒါ အုိးေထာလာ ၊စေကာလ္၊ ဗီး ဘလီ ၊မုိးခ္တ္ အဖ္ ဘူဒုိဇာ”

အဆုိပါစကား၏အနက္အဓိပၸါယ္ကုိ ကၽြႏု္ပ္၏တပည့္မ်ားနည္းတူစာရွဳသူတုိ႔လည္းသိလုိၾကေပလိမ့္မည္။ ယင္းေနာ္ေဝ စကားမွတ္ခ်က္အားကၽြႏု္ပ္ေလ့လာ  တတ္ကၽြမ္းနားလည္သမွ်၊ ျမန္မာဘာသာသုိ႔ျပန္ဆုိရသည္ရွိေသာ္ ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္၏။

“ေမာင္ရင္တုိ႔ႏိုင္ငံဟာ၂၀၁၅မွာ ဒီပံုအတုိင္းဆက္သြားရင္ေတာ့ တစ္ျပည္လံုး ဘူဒုိဇာနဲ႔ထပ္အနင္းခံရသလုိျဖစ္ေနဦး ေတာ့မွာပါပဲ”

“ကၽြႏု္ပ္၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္ခဲ့စဥ္က”

$
0
0

၁၄။၁၂။၂၀၁၄မက္ဆင္ဂ်ာအပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္။  ။

“ကၽြႏု္ပ္၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးအျဖစ္သရုပ္ေဆာင္ခဲ့စဥ္က”

(မင္းဒင္)

(တစ္)
ကၽြႏု္ပ္၏ျမင့္မားေသာအရပ္အေမာင္း၊တည္ၾကည္ခန္႔ျငားေသာဥပဓိရုပ္သြင္တုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ဆက္ဆံသူအမ်ားစုသည္၊ ကၽြႏု္ပ္အား အတန္ငယ္ရြံ႕ေၾကာက္ဟန္ရွိလ်က္၊တရင္းတႏွီးေျပာဆုိဆက္ဆံရန္၊ဝန္ေလးၾကေသာ္လည္း စင္စစ္ကၽြႏု္ပ္၏ အတြင္းစိတ္ေနသေဘာထားမွာ ခပ္ေသာေသာ၊ ေပ်ာ္ရႊင္ရယ္ေမာကိစၥရပ္မ်ားအား ခုံမင္ႏွစ္ျခဳိက္သူျဖစ္ေၾကာင္း သိသူ အလြန္နည္းေလသည္။ေအာက္ပါျဖစ္ရပ္မွာ ကၽြႏု္ပ္ ၏ျမဴးတူးေပ်ာ္ရႊင္လုိေသာ စိတ္ဓာတ္ကုိေဖာ္ျပသည့္ သာဓကတစ္ခု ျဖစ္ျပီး ယုိးဒယားျပည္၊ဖူးခက္ျမိဳ႕ အမ္မခန္အရပ္ရွိ အိမ္အုိၾကီးတစ္လံုးတြင္၊ ကပၸလီ၊ေဖၾကည္ႏွင့္ေလမင္းသားအမည္ရွိ တပည့္ေက်ာ္သံုးဦးႏွင့္ ေနထုိင္ခဲ့ၾကစဥ္ ခရစ္သကၠရာဇ္၊ (၂၀၁၄) ကုန္ဆံုးခါနီးကာလျဖစ္ေလ၏။

ယင္းႏွစ္ႏုိဝင္ဘာလ၏တစ္ခုေသာနံနက္ခင္းတြင္၊ကၽြႏု္ပ္ေနထုိင္ရာ ျခံဝင္းအတြင္း၊နံနက္ခင္းေန ေရာင္ျခည္ေအာက္တြင္၊ က်န္းမာေရးအလုိ႔ငွာ၊ေနပူစာလွဳံလ်က္ရွိစဥ္ ကၽြႏု္ပ္၏လက္ရင္းတပည့္တစ္ဦးျဖစ္သူ ေလမင္းသားသည္၊ေမာၾကီးပန္းၾကီးျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္၏ေရွ႕ေမွာက္သုိ႔ေရာက္လာခဲ့၏။သူ၏အမူအယာမွာ တစ္စံုတစ္ခုအတြက္ဝမ္းေျမာက္ေနဟန္ရွိျပီး၊ကၽြႏု္ပ္၏ခန္႔မွန္း ခ်က္မွန္ကန္ေၾကာင္းသူ၏ရႊင္ျမဴးေသာ ႏွဳတ္ဆက္စကားသံက သက္ေသခံလ်က္ရွိေလသည္။

ေလမင္းသား။ ။“ဗ်ဳိ႕၊ၾဆာဒင္၊ၾဆာ့တပည့္၊ဒီတခါေတာ့ ကံေကာင္းျပီခင္ဗ်”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ဘယ္ပံုကံေကာင္းပါလိမ့္။ဆုိပါဦးေမာင္”

ကပၸလီ။ ။“က်ဳပ္ကုိ ကမၻာေက်ာ္စီအန္အန္သတင္းဌာနၾကီးက ရုပ္သံသတင္းေထာက္အျဖစ္၊တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖုိ႔ကမ္းလွမ္း လုိက္ျပီၾဆာ။ဒါေပသည့္ ဒီကိစၥမွာ ၾဆာကိုယ္တုိင္ကူညီမွျပီးေျမာက္မွာၾဆာရဲ့”

ဖူးခက္ျမိဳ႕ရွိတစ္ခုေသာကြတ္တီယုိဆုိင္တြင္၊ပန္းကန္ေဆးသည့္အလုပ္ျဖင့္ အသက္ေမြးရရွာသည့္ တပည့္ေက်ာ္ကား ထင္ေပၚသျဖင့္စင္ေတာ္မွအေကာက္ခံရေခ်ျပီ။ ၾဆာသမားေကာင္းတုိ႔မည္သည့္ တပည့္အားေျမေတာင္ေျမာက္ေပးရမည့္ ေလာကဝတ္ရွိသည္ႏွင့္အညီ၊ေလမင္းသား၏အကူအညီေတာင္းခံမွဳကုိ ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္ဝမ္းသာအဲလဲ၊ အားတက္သေရာ လမ္းဖြင့္ေပးလုိက္ရေခ်၏။

“ေမာင္ရင့္ဘဝတက္လမ္းအတြက္ဆုိလွ်င္ျဖင့္ ၾဆာသမားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ကူညီဖုိ႔အသင့္ပါေမာင္”

(ႏွစ္)
ဤတြင္ေလမင္းသားသည္ျပံဳးရႊင္လ်က္သူ႔စကားကုိဆက္၏။

“ဒါက ဒီလုိရွိပါတယ္ၾဆာ။ဒီအလုပ္အတြက္ကမ္းလွမ္းတယ္ဆုိေပသည့္။ တစ္ခါတည္းတန္းျပီးအလုပ္ခန္႔လိုက္တာမ်ဳိး ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးခင္ဗ်။ တပည့္ကုိယ္တုိင္ရုိက္ကူးတဲ့၊ရုပ္သံတစ္ပုဒ္ရဲ့လက္ရာကုိ နမူနာအျဖစ္ေပးပုိ႔ရမတဲ့ၾဆာ”

“ကုိရင္ရုပ္သံဇာတ္လမ္းရုိက္မဲ့ကိစၥမွာ က်ဳပ္အေနနဲ႔ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္တာရွိသတုန္း။မင္းသားမင္းသမီးနဲ႔အဖြဲ႔သားေတြကုိ ရွဳတင္ထမင္းခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးရမဲ့တာဝန္မ်ားျဖစ္ေနမလား”

“အာ၊ေပါက္ေပါက္ရွာရွာၾဆာရယ္။ဒီဇာတ္မွာ ၾဆာ့တပည့္က ၾဆာ့ကုိ အဓိကေနရာကေနတင္ရုိက္မွာဆရာရဲ့”

“နားရွင္းေအာင္ေျပာစမ္းပါကုိရင္”

“ဒီလုိပါၾဆာ၊အခုကာလ၊ျမန္မာျပည္မွာထိပ္ထိတ္ၾကဲထိပ္သီးေတြနဲ႔ ရုပ္သံအင္တာဗ်ဴးေတြေခတ္စားေနတာမုိ႔၊ၾဆာနဲ႔အင္တာ ဗ်ဴးခန္းကို ဇာတ္လမ္းေလးဆင္ျပီးရုိက္ခ်င္တာၾဆာရဲ့”

“ၾကံၾကီးစည္ရာေမာင္ရယ္။က်ဳပ္လို က်ဴလီယာဆုိင္ပုိင္ရွင္ဖြတ္္ဖင္က်ားကုိ အင္တာလာဗ်ဴးေတာ့ဘာအက်ဳိးထူးမွာမုိ႔လို႔ တုန္း”

“ဒီအတုိင္းေတာ့ ဘယ္ဟုတ္ပါ့မလဲၾဆာ။ၾဆာက ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးအေနနဲ႔ အဗ်ဴးခံရမွာခင္ဗ်”
“အလိုေလး၊တပ္မေတာ္အမွဳထမ္းေယာင္ေဆာင္မွဳနဲ႔ ရံုးေရာက္ဂတ္ေရာက္ေတာ့ အျဖစ္မခံႏုိင္ဘူးေမာင္”

“မဟုတ္ေသးဘူးေလၾဆာ၊အခုရုိက္မဲ့ရုပ္သံက ၾဆာ့တပည့္လက္ရာကုိ အကဲျဖတ္ႏုိင္ေအာင္ အႏုပညာသေဘာနဲ႔ဖန္တီးမဲ့ ကိစၥပဲ။သ႑ာန္လုပ္သရုပ္တူေအာင္ ၾဆာက သရုပ္ေဆာင္ေပးရံုပါပဲ”

“ဖူးခက္မွာ ျမန္မာေတြအမ်ားၾကီးပါေမာင္ရယ္၊သင့္ေတာ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ကုိ က်ဳပ္ဝုိင္းကူရွာဆုိရွာေပးပါ့မယ္။ရွဳပ္ရွဳပ္ယွက္ ယွက္ေတြ စိတ္ပ်က္လြန္းလုိ႔ပါ”

“ၾဆာမပါလို႔မျဖစ္ဘူးၾဆာ။ဖူးခက္မွာ ျမန္မာအလုပ္သမားသိန္းခ်ီရွိေပမဲ့ ၾဆာ့လိုဥပဓိရုပ္နဲ႔ အသံၾသဇာျပည့္တာ၊ ဘယ္မွာ လာရွာေတြ႔ႏုိ္င္ပါ့မတုန္း”

(သံုး)
တပည့္ေက်ာ္ေလမင္းသား၏ေနာက္ဆံုးစကားသည္ ကၽြႏု္ပ္၏ႏွလံုးအိမ္ကုိ သိမ့္ကနဲ၊ျငိမ့္ကနဲေနေအာင္၊ လွဳပ္ခတ္သြား ေစ၏။ ဤကမၻာေျမမဟီဝယ္ အဘယ္သူသည္၊မွန္ရာစကားဆုိ၍ ခ်ီးေျမွာက္ျခင္းကုိလ်စ္လ်ဴရွဳပစ္ပယ္ႏုိင္ပါအံ့နည္း။ ထုိစကားတစ္ခြန္းေၾကာင့္ပင္ ကၽြႏု္ပ္သည္ တပည့္ေက်ာ္၏ဘဝတဆစ္ခ်ဳိး၊တုိးတက္ေအာင္ျမင္မွဳအတြက္ အရုိးေၾကေၾက၊ အရည္ခန္းခန္း၊ သက္စြန္႔ၾကိဳးပမ္းကူညီရန္ ယတိျပတ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ရေခ်သည္။

စင္စစ္ကၽြႏု္ပ္၏တပည့္ေက်ာ္ေလမင္းသားကား ေခသူမဟုတ္ေခ်။ဖူးခက္တြင္က်င္းပေလ့ရွိေသာ ျမန္မာအလုပ္သမားတုိ႔၏ ေမြးေန႔၊မဂၤလာေဆာင္ႏွင့္တရားပြဲမ်ားအပါအဝင္အလွဴပြဲလမ္းမွန္သမွ် ဗီဒီယုိရုိက္ကူးျခင္းတည္းျဖတ္ျခင္းတုိ႔ကုိဝါသနာ အေလွ်ာက္လုပ္ကုိင္ေနသူလူငယ္တစ္ဦးျဖစ္ရာ တပည့္ေက်ာ္၏အရည္အခ်င္းကို စုိးစဥ္းမွ်သံသယမရွိပဲ ယခုကဲ့သုိ႔ကမၻာ ေက်ာ္သတင္းေထာက္ျဖစ္ရမည့္အေရးတြင္ ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္ မည္သုိ႔ေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ႏွင့္မွ်ျငင္းပယ္ရန္အေၾကာင္း မရွိေခ်။

အဆုိပါရုပ္သံအင္တာဗ်ဴးမရုိက္ကူးမီ၊ရက္ပုိင္းကာလအတြင္း ကၽြႏု္ပ္သည္ ကၽြႏု္ပ္၏ခႏၶာကုိယ္အား၊ပုိမုိအျမင္တင့္တယ္ ေစ ရန္အလုိ႔ငွာ၊ကိုယ္အေလးခ်ိန္က်ဆင္းေစေရးအတြက္၊အစားအေသာက္တုိ႔ကုိခ်င့္ခ်ိန္စားေသာက္ရ၏။ကိုယ္ခႏၶာသြယ္လ်
ေစသည့္၊ေလ့က်င့္ခန္းမ်ားကုိအပင္ပန္းခံျပဳလုပ္ရ၏။မူလအသံၾသဇာေကာင္းမြန္လ်က္ႏွင့္ပင္၊ဦးခ်ိန္တီ၊မွန္ခ်ဳိစေသာ၊အာခံတြင္း ကိုရွင္းေစမည့္ ျမန္မာတုိင္းရင္းေဆးဝါးအခ်ဳိ႕ကုိမွီဝဲရ၏။
ဤသုိ႔လွ်င္ျမန္္မာ့တပ္မေတာ္၏ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး၏ရာထူးအဆင့္ကုိေဖာ္ျပထားသည့္အေကာင္းစားစစ္ဝတ္ယူနီေဖာင္းတစ္စံု အားရွာေဖြျခင္းႏွင့္ေလမင္းသားေပးအပ္သည့္ ေမးခြန္းတုိ႔အေပၚကၽြႏု္ပ္ျပန္လည္ေျဖဆုိသင့္သည္တုိ႔ကုိ ေတြးေတာျပင္ဆင္ ျပီးခ်ိန္၌၊ကၽြႏု္ပ္တစ္သက္တြင္ေမ့ႏုိင္ဖြယ္ရာမရွိေသာ ရုပ္သံရုိက္ကူးျခင္းအမွဳကို စတင္ခဲ့ေလေတာ့သည္။

ပြဲမဝင္ခင္အျပင္ကက်င္းပဆုိသည့္စကားအတိုင္းၾကိဳတင္ျပင္ဆင္မွဳအျပည့္ရွိခဲ့ေသာ ကၽြႏု္ပ္အဖုိ႔ မည့္သည့္အခက္အခဲမွ် မၾကံဳေတြ႔ရခဲ့ေသာ္ျငား၊အားျပင္းေသာမီးဆလိုက္မ်ားေၾကာင့္အနည္းငယ္အေနၾကပ္ခဲ့သည္ကုိမူ ဝန္ခံရေပမည္။ထုိေန႔က အဆုိပါငါးမိနစ္စာအင္တာဗ်ဴးရုိက္ကူးျခင္းတြင္ ကၽြႏု္ပ္ေျဖဆုိခဲ့ေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားမွာ မွတ္မိသမွ်ေအာက္ပါအတုိင္း ျဖစ္၏။

(ေလး)
ေလမင္းသား။ ။“ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးအေနနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ခံယူခ်က္သေဘာထားေလးသိပါရ ေစခင္ဗ်”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ဒီဥပေဒဟာျပင္ဆင္သင့္တယ္ဆုိတာ ရွင္းေနတာပဲေမာင္။ဒီနာဂစ္ဥပေဒၾကီးျဖစ္လာတာကုိက က်ဳပ္တုိ႔မွားခဲ့တဲ့ ဧရာမအမွားၾကီးေလ။ ဒါေၾကာင့္တုိင္းျပည္မ်က္ႏွာကုိေထာက္ျပီး ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ အျမန္ဆံုးျပင္ဆင္ရမွာေပါ့။လုိအပ္ရင္ အသစ္ျပန္လည္ေရးဆြဲတာ၊စစ္မွန္တဲ့လူထုဆႏၵခံပြဲက်င္းပတာေတြ လုပ္ေဆာင္သြားမွာပါ။ပ်က္အစဥ္ျပင္ခဏမဟုတ္လား။ ဒီအခ်က္ကို တကမၻာလံုးကစိတ္ေအးေစလုိပါတယ္”

ေလမင္းသား။ ။ “ဟုတ္ကဲ့၊ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးခင္ဗ်။ျပီးခဲ့တဲ့ရက္ပုိင္းက ျဖစ္ပြားခဲ့တဲ့ တုိင္းရင္းသားလက္နက္တပ္ဖြဲ႔တစ္ခုရဲ့ သင္ တန္းေက်ာင္းေပၚကုိ လက္နက္ၾကီးနဲ႔ပစ္ခတ္ခဲ့တဲ့ ျဖစ္စဥ္အေပၚဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးအေနနဲ႔ဘယ္လုိမ်ား မွတ္ခ်က္ေပးခ်င္ပါသ လဲ”

ကၽြႏု္ပ္။ ။“ျမန္မာတုိင္းရင္းသားေတြဟာျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြပါပဲ။ဒီကေလးေတြဆံုးပါးသြားရတာ က်ဳပ္နည္းနည္းမွ စိတ္မခ်မ္း သာလွဘူး။ေအာက္ေျခတပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ့အမွားဆုိေပမဲ့ က်ဳပ္ဟာကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ျဖစ္ေလေတာ့ က်ဳပ္မွာအျပည့္ အဝတာ ဝန္ရွိတာဝန္ခံပါတယ္။ဒီေတာ့လက္ရွိလက္ရွိျငိမ္းခ်မ္းေရးေဆြးေႏြးပြဲမပ်က္ျပားရေအာင္၊(၂၀၁၅)ေရြးေကာက္ပြဲကုိ အေႏွာင့္ အယွက္မျဖစ္ရေလေအာင္၊က်ဳပ္အေနနဲ႔ ကိုယ္တုိင္ေတာင္းပန္ျပီး၊ႏွစ္ဖက္ေက်လည္မွဳရဖုိ႔ လံုးပန္းရမွာေပါ့။အဲ၊ ေနာင္အလား တူျဖစ္ရပ္မ်ဳိးမျဖစ္ရေလေအာင္ ေအာက္ေျခတပ္သားအဆင့္အထိ၊ စစ္သားေကာင္းစိတ္ဓာတ္ ကိုယ္စီရွိ လာေအာင္ ပညာေပးေလ့က်င့္ပ်ဳိးေထာင္မွဳေတြ စတင္လုပ္ေဆာင္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္”

ဤေနရာတြင္ ကၽြႏု္ပ္အာေခါင္ေျခာက္သျဖင့္၊ေရေသာက္ရန္ရုပ္သံရုိက္ကူးျခင္းကိုသံုးမိနစ္မွ်ရပ္နားထားရ၏။

ေလမင္းသား။ ။ “ဟုတ္ကဲ့။ေနာက္တစ္ခ်က္က မၾကာခင္က်င္းပခဲ့ေျခာက္ပြင့္ဆုိင္ေဆြးေႏြးပြဲအေပၚဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးရဲ့ အျမင္ ေလးကုိလည္း သိပါရေစခင္ဗ်”

ကၽြႏု္ပ္။ ။“ေအးဗ်ာ။စစ္သားဆုိတာ ဘာမဆုိလုပ္တတ္တယ္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္အမွားေတြေၾကာင့္ တုိင္းျပည္ဒုကၡေရာက္လွ ပါျပီ” က်ဳပ္သေဘာထားကေတာ့ ေလးပြင့္ျဖစ္ျဖစ္၊ေျခာက္ပြင့္ျဖစ္ျဖစ္အျမန္ဆံုးဆုိင္လုိက္ခ်င္တာပါပဲ။အမွန္က အပြင့္အေရ အ တြက္ဟာအဓိမက်လွပါဘူး။တကယ္လက္ေတြ႔မွာ အဖက္ဖက္က ခၽြတ္ျခံဳက်ေနတဲ့ က်ဳပ္တုိ႔တုိင္းျပည္ကုိ အဖတ္ဆယ္ ႏိုင္ ဖုိ႔သာလုိရင္းမို႔၊က်ဳပ္ဖက္ကေတာ့ တေရးႏုိးလာေခၚလည္း ထလုိက္လာဖုိ႔အဆင္သင့္ပါ”

အားျပင္းလွေသာ မီးဆလုိက္ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္ေခၽြးျပန္လာသျဖင့္ ေခၽြးသုတ္ရန္အလုိ႔ငွာ ရုိက္ကူးျခင္းကုိ ေနာက္ထပ္ႏွစ္မိနစ္ ရပ္နားရျပန္သည္။ထုိ႔ေနာက္ မူလအစီအစဥ္အတုိင္းဆက္၍ရုိက္ကူး၏။

(ငါး)
ေလမင္းသား။ ။ “အခုလုိျမန္မာျပည္ရဲ့ဒီမုိကေရစီေခတ္ဆီအကူးအေျပာင္းမွာ ၊ႏုိင္ငံတစ္ကာဆက္ဆံေရးဟာ အလြန္ အေရး ပါတယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။ ဒီကိစၥအေပၚဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးရဲ့ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ခ်က္ေလးလည္းသိပါရေစ”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “သိပ္ေကာင္းတဲ့ေမးခြန္းပဲဗ်ာ။ျမန္မျပည္တံခါးပိတ္စဥ္ကာလတုန္းက က်ဳပ္တုိ႔တရုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ဆက္ဆံခဲ့သမွ် ကိုယ့္ ဖက္ကအနာခ်ည္းပဲဗ်။လက္ရွိအေျခအေနမွာ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ဆက္ဆံေရးလမ္းပြင့္လာျပီမုိ႔ ေခတ္မီနည္းပညာေတြ ၊လုိအပ္တဲ့ေငြေၾကးအေထာက္အပံ့ေတြရလာႏုိင္ဖုိ႔ အေမရိကန္အပါအဝင္ဥေရာပသမဂၢႏုိင္ငံေတြနဲ႔ပါ ဆက္ဆံေရးအရွိန္ အဟုန္ျမင့္သြားဖုိ႔ဆံုးျဖတ္ထားပါတယ္။တရုတ္နည္းပညာမွန္သမွ် အေနာက္ကလာတာေလ။မိတၱဴဘယ္ေလာက္ေကာင္း ေကာင္းမူရင္းဘယ္မွီပါ့မတုန္း၊ဒါေပမဲ့ တရုတ္ကုိလည္း ရန္သူအျဖစ္ မဆက္ဆံပါဘူး။ျမန္မာျပည္ထဲလာျပီးလုပ္ကုိင္တဲ့ ရင္း ႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳက႑ေတြမွာ တရားသျဖင့္ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပဳိင္ႏုိင္ဖုိ႔ က်ဳပ္တုိ႔လမ္းဖြင့္ေပးထားမွာပါ။ဒါေပမဲ့၊ကိုယ္က်င့္တရားပါဝင္ ဖုိ႔ေတာ့သိပ္အေရးၾကီးတယ္”

ေလမင္းသား။ ။ “ဒီေနရာမွာ ၾကားျဖတ္ျပီး ေမးခြန္းေလးတစ္ခုေမးပါရေစ။သတင္းေထာက္တစ္ေယာက္အသတ္ခံရတဲ့ကိစၥ ဟာခုဆုိ လူအခြင့္အေရးေကာ္မီရွင္က စံုစမ္းစစ္ေဆးေနတဲ့အဆင့္ကိုေရာက္ေနပါျပီ။ဒီကိစၥအေပၚ တပ္မေတာ္ရဲ့တာဝန္အရွိ ဆံုးပုဂၢိလ္ျဖစ္တဲ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးအေနနဲ႔ ဘာမ်ားခုခံေခ်ပခ်င္ပါသလဲ”

ကၽြႏ္ုပ္။ ။ “ဘာမွေထြထူးျပီးခုခံစရာမရွိပါဘူး။ဒါဟာ စစ္သားဆုိျပီးဥပေဒမဲ့မဆင္မျခင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ တစ္ခုပါ။ ဒီမယ္၊ အမွားႏွစ္ခုဟာ အမွန္တစ္ခုျဖစ္မလာဘူးဗ်။အျပစ္ကုိဝန္ခံတာရွက္စရာမဟုတ္ဘူး။လိမ္ညာေရွာင္လႊဲေနျခင္းဟာ စစ္သား သိကၡာကုိက်ဆင္းေစတယ္။စစ္သားစစ္စစ္ဆုိရင္၊ရန္သူကုိေတာင္ ေလးစားရပါမယ္။ဒီကိစၥမွာတရားဥပေဒအတုိင္း ျဖစ္ရပါေစ့မယ္”

ေလမင္းသား။ ။ “ဟုတ္ကဲ့။အေတာ္ေလးလည္းျပည့္ျပည့္စံုစံုျဖစ္သြားပါျပီ။ေနာက္ဆံုေမးခြန္းအေနနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးရဲ့ဘဝ ေရွ႕ေရးကုိ ဘယ္လုိမ်ားစိတ္ကူးထားပါသလဲဆုိတာ သိခြင့္ရွိခဲ့ရင္သိပါရေစ”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “သိခြင့့္ရွိပါတယ္ဗ်။က်ဳပ္ကစစ္သားပဲ။လုပ္သက္ျပည့္ရင္ပင္စင္ယူမယ္။ က်ဳပ္ဇာတိနတ္ေမာက္၊အဲ၊ ထားဝယ္ ကုိျပန္ျပီး ပင္လယ္ကမ္းေျခမွာေအးေအးေဆးေဆး၊စစ္မွဳထမ္းဘဝအေတြ႔အၾကံဳေတြကုိစာျပန္ေရးရင္း ဘဝရဲ့ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ ေတြကုိကုန္ဆံုးခ်င္ပါတယ္။အလိမ္အညာအျဖီးအျဖန္း ေတြနဲ႔ႏိုင္ငံေရးေလာကကုိ က်ဳပ္သိပ္စိတ္ကုန္တယ္ဗ်ာ”

ေလမင္းသား။ ။ “ဟုတ္ကဲ့ပါ။ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးခင္ဗ်ာ။အခုလိုမအားမလပ္တဲ့ၾကား ကေန ျပည့္ျပည့္စံုစံု၊စိတ္ရွည္လက္ရွည္ျပန္ လည္ေျဖၾကားေပးတဲ့ က်ေနာ္အေနနဲ႔ ေက်းဇူးဥပကာရတင္ရွိေၾကာင္းအေလးအနက္ေျပာလုိပါတယ္”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “က်ဳပ္ဘဝမွာလည္း ဒါဟာပထမဆံုးအေတြ႔အၾကံဳပါပဲ။ရင္ထဲမွာရွိတဲ့အတုိင္းေျဖခြင့္ရတာကုိပဲေက်းဇူးတင္လွပါျပီ”

(ေျခာက္)
ဤသို႔ျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္ပါဝင္သရုပ္ေဆာင္ခဲ့ရသည့္၊ရုပ္သံအင္တာဗ်ဴးခန္းသည္ေအာင္ျမင္စြာ ျပီးဆံုးခဲ့ျပီးေနာက္တပည့္ေက်ာ္ ေလမင္းသားသည္ ၎ရုိက္ကူးခဲ့သည္ ရုပ္သံအင္တာဗ်ဴးအား၊လုိအပ္သလုိျပင္ဆင္တည္းျဖတ္လ်က္၊ စီအန္အန္သတင္း ဌာနၾကီးသုိ႔ေပးပုိ႔လုိက္ေလေတာ့သည္။ကၽြႏု္ပ္မွာမူအဆုိပါရုပ္သံရုိက္ကူးျပီးေနာက္ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိေ က်နပ္အားရလြန္းလွသ ျဖင့္သံုးညတုိင္တုိင္အိပ္၍မေပ်ာ္ခဲ့ေၾကာင္း ကုိမူမျခြင္းမခ်န္ေဖာ္ျပမွသာ သင့္ေလ်ာ္ေပလိမ့္မည္။

ထုိမွရက္သတၱႏွစ္ပါတ္မွ်ၾကာေသာအခါ တပည့္ေက်ာ္ေလမင္းသားသည္ လဒအုိကုိဘိန္းေကၽြးထားသည့္၊လြန္စြာစိတ္ဓာတ္ က်ဆင္းေနေသာမ်က္ႏွာထားျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္ရွိရာအိမ္ေဂဟာသုိ႔ ေခါင္းငုိက္စုိက္ခ်ကာ ေရာက္လာခဲ့ေလ၏။အက်ဳိးအေၾကာင္း ေမးျမန္းေသာ္ျငား၊စကားျပန္တစ္ခ်က္မွမရပဲ၊၎၏လက္ထဲမွ စာအိတ္ငယ္ကုိသာ ကၽြႏု္ပ္၏လက္ဝယ္သုိ႔၊အသာ ထုိးထည့္ လ်က္၊ေလးလံေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ျခံဝင္းအတြင္းမွျပန္လည္ထြက္ခြာသြားေလသည္။

အဆုိပါစာအိတ္အတြင္းမွစာရြက္ငယ္ကုိ ကၽြႏု္ပ္ဖြင့္ေဖာက္ဖတ္ရွဳၾကည့္မိသည့္အခါ စီအန္အန္သတင္းဌာန၏ေခါင္းစီးတံ ဆိပ္ပါရွိသည့္စာရြက္ငယ္တြင္ေရးသားထားသည္မွာေအာက္ပါအတုိင္းျဖစ္၏။

“မစၥတာေလမင္းသားရုိက္ကူးေပးပုိ႔ေသာ “ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး” အမည္ရွိ ရုပ္သံအင္တာဗ်ဴးသည္ ရုိက္ခ်က္၊ အသံ၊တည္းျဖတ္မွဳတုိ႔တြင္ ႏုိင္ငံတစ္ကာပညာရွင္မ်ား ပင္လက္ဖ်ားခါရေလာက္ေအာင္ေကာင္းမြန္လွပါ၏။ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး အျဖစ္သရုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ၾဆာဒင္၏သရုပ္ေဆာင္ခ်က္ႏွင့္အသံေလယူေလသိမ္းမွာ ေဟာလီးဝုဒ္မွဝါရင့္မင္းသားၾကီးမ်ား ပင္လုိက္မမွီႏုိင္သည္မွာေသခ်ာလွ၏။
သုိ႔ေသာ္ သတင္းဌာနတစ္ခုအေနျဖင့္ သတင္းတစ္ရပ္ဖန္တီးရာတြင္ ယုတၱိတန္ျခင္းမတန္ျခင္းမွာ လြန္စြာအခရာက်လွ သည္ဆုိေသာအခ်က္ကုိမေမ့သင့္ေခ်။ စီအန္အန္သတင္းဌာနမွ လက္ခံရရွိခဲ့ေသာလူၾကီးမင္း၏နမူနာရုပ္သံတြင္ ျပန္လည္ ေျဖၾကားထားသည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး ကဲ့သုိ႔ ထူးခၽြန္ေျပာင္ေျမာက္ေသာစစ္ေခါင္းေဆာင္ သည္ ျမန္မာျပည္တြင္ မရွိႏုိင္။ အလား တူဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးရိွသည့္ တုိင္းျပည္သည္လည္း၊ျမန္မာျပည္ျဖစ္ႏိုင္ဖြယ္ရာ အေၾကာင္းမရွိေခ်။

သုိ႔ပါ၍ မစၥတာေလမင္းသားအား စီအန္အန္မွ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကုိ ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းေၾကာင္း၊ဝမ္းနည္းစြာေဖာ္ျပအပ္ပါ သည္။”

အင္ဒါဆန္ကူးပါး
အမွဳေဆာင္အရာရွိခ်ဳပ္
စီအန္အန္ရုံးခ်ဳပ္
အတၱလန္တာ၊ေဂ်ာ္ဂ်ီယာျပည္နယ္
အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု

ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္စံုလံုးကန္း၍ခ်စ္တတ္ၾကသူမ်ား

$
0
0


၁၈၊ဒီဇင္ဘာ၂၀၁၄ေန႔ထုတ္ ဆဲဗင္းေဒးေန႔စဥ္သတင္းစာ မွ။ ။

ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္စံုလံုးကန္း၍ခ်စ္တတ္ၾကသူမ်ား။(မင္းဒင္)

(တစ္)

တစ္ခုေသာ ဒီဇင္ဘာလ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္  နံနက္ခင္းျဖစ္ေလ၏။

 ကြယ္လြန္သူမိခင္ႀကီး၏ သြန္သင္ဆံုးမမႈအရ ငယ္စဥ္က ပင္ ေနဖင္ထိုးေအာင္အိပ္ေလ့မရွိ ေသာ ကြၽႏ္ုပ္၏ စ႐ိုက္အတိုင္း နံနက္ ၅ နာရီခန္႔တြင္ အိပ္စက္ရာ မွ ႏိုးထလ်က္ သံုးဆယ့္တစ္ဘံု က်င္လည္ၾကကုန္သည့္ ေဝေနယ်သတၱဝါအေပါင္းအား ေမတၱာ ပို႔အမွ်ေဝၿပီးခ်ိန္တြင္မူ နံနက္ ၆ နာရီမွ်ရွိခဲ့ေလၿပီ။ အိမ္ေနာက္ေဖး ေတာအုပ္ရွိ သစ္ပင္ႀကီးငယ္တို႔ သည္ ႏွင္းရည္ႏွင္းစက္တုိ႔ျဖင့္ လန္းဆန္းလ်က္ရွိကုန္၏။

ကြၽႏ္ုပ္သည္ အိပ္ခန္းျပတင္းတံခါးဆီမွ ျပင္ပေလာက ဓာတ္တစ္ခြင္ကို ေငးေမာၾကည့္ ႐ႈရင္း ေလာက၏ နိယာမ၊ အနိစၥတရား၏ မၿမဲေသာ တရားသေဘာကို အထပ္ထပ္ဆင္ျခင္ႏွလံုးသြင္း ေနမိေလသည္။ မၾကာမီ အေရွ႕ အရပ္ဆီမွ ေနမင္း၏ အလင္း ေရာင္ကိုျမင္ရေပေတာ့မည္။ တစ္မိုးေသာက္လွ်င္ တစ္ေနဝင္ေခ်ဦးေပေတာ့မည္။ မၿမဲေသာ သေဘာေပတည္း။ သည္နံနက္မွ သည္တစ္ေနကုန္၍ တစ္ေနကြယ္ ျပန္လွ်င္ ေသမ်ိဳးပီပီ၊ ေသနယ္သို႔ တစ္ခါကူးရေပေတာ့ဦးမည္။

အသက္ရွင္ေနရစဥ္ကာလ အတြင္း သတိခ်ပ္သင့္ေသာ ျမန္မာစာေပကဝိအေက်ာ္ ဆရာႀကီးေဇာ္ဂ်ီ၏ ‘‘သင္ေသသြားေသာ္’’အမည္ရွိ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္သည္ ကြၽႏ္ုပ္၏မွတ္ဉာဏ္အတြင္းသို႔ ႐ုတ္တရက္အမွတ္မထင္ တိုးဝင္ထင္ဟပ္လာခဲ့ျပန္သည္။

‘‘ေဩာ္.. လူ႔ျပည္ေလာက၊ လူ႔ဘဝကား၊ အိုရ၊ နာရ၊ ေသရ ဦးမည္ မွန္ေပသည္တည္း။ သို႔ တၿပီးကား.. သင္ေသသြားေသာ္၊ သင္ဖြားေသာေျမ၊   သင္တို႔ေျမ သည္၊  အေျခတုိးျမင့္၊ က်န္ ေကာင္းသင့္၏။ သင္၏မ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း၊ ႀကီးပြားတုိးျမင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏။ သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေဝရာေစတီသာႏွင့္ သစၥာ အေရာင္ဉာဏ္တန္ေဆာင္လည္း ေျပာင္းလ်က္ဝင္းလ်က္ က်န္ေစ သတည္း’’

(ႏွစ္)

ကြၽႏ္ုပ္သည္ မရဏာႏုႆ တိတရားပြားမ်ားရင္း အိမ္ေအာက္ ထပ္သို႔ ဆင္းလာခဲ့ခ်ိန္တြင္မူ တပည့္ေက်ာ္သံုးဦးသားသည္ ႏိုး ေနၾကၿပီျဖစ္ေသာ္ျငား အိပ္ရာထဲ ၌ လဲေလ်ာင္းလ်က္ပင္။ လက္ ကိုင္ဖုန္းကိုယ္စီပြတ္ၾကရင္း သတင္းတစ္ပုဒ္ႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ထူးျခားစြာ အျငင္းပြားလ်က္ရွိၾကေလ၏။

‘‘ေသတယ္ဆုိတာေသခ်ာၿပီဟ’’

‘‘အဲဒါဝါဒျဖန္႔တယ္လို႔ေခၚ တယ္ကြငတံုးရ’’

‘‘မဂၤလာဒံုစစ္ေဆး႐ံုကလာ တဲ့ သတင္းေလကြာ။ နာေရးတပ္ ခ်ဳပ္ႀကီးရဲ႕ ဇနီးေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွာ ေတာင္ ရွယ္ကားျပင္ထားရေတာ့  မလားတဲ့။ ဒါဆုိေသခ်ာလို႔ျဖစ္ မယ္’’

‘‘ေလျဖတ္ၿပီးပါးရြဲ႕ေနပါၿပီ ဆိုတာလည္းၾကားေသးတယ္ကြ။ ဒါဆုိရင္ မၾကာေလာက္ေတာ့ပါ ဘူးေလ’’

‘‘ဒါဆိုလည္း မင္းနဲ႔ငါ ေသ တယ္၊ မေသဘူး ေလာင္းေၾကး ထပ္လိုက္ၾကစို႔ရဲ႕။ မေသတဲ့ဘက္ က   ငါးေလး တစ္ေလးေတာင္ေပးရဲေသးကြာ’’

‘‘ေတာ္ၾကာ ေသၿပီ၊ ေတာ္ ၾကာေလျဖတ္တယ္နဲ႔ ဘယ္ေကာင္ေတြ ေလွ်ာက္ဖြေနၾကသလဲမသိပါဘူး’’

‘‘အင္း.. ဒီလိုဆုိရင္ေတာ့ ဗဟုသုတအရာမွာ စြယ္စံုမံု ေသာက္တဲ့ တုိ႔ၾဆာမွသာ ဒီ သတင္းမွန္၊ မမွန္ အတည္ျပဳႏုိင္ မယ္ထင္ပါရဲ႕’’

သူေတာ္ေကာင္းတရားႏွင့္ မယဥ္ပါးၾကေလေသာ တပည့္ မိုက္တုိ႔ကား ေစာေစာစီးစီး မ်က္ ႏွာမွ်ပင္မသစ္ရေသးမီ မ်က္ေခ်း ကိုယ္စီျဖင့္ အျငင္းပြားၾကရင္း မဆီမဆိုင္ပိႏၷဲပင္ကိုဆြဲထည့္ေန ျပန္ေခ်ၿပီ။ ဤကဲ့သို႔ အရည္မရ အဖတ္မရ သူတစ္ပါး၏မေသခ်ာ ေသာ  နာေရးသတင္းအေပၚ ကြၽႏ္ုပ္အေနျဖင့္ ထင္ျမင္ခ်က္တစ္ စံုတစ္ရာေပးလိုစိတ္အလွ်င္းမရွိ ေခ်။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းကား ႀကံ႕ဖြံ႕ အမတ္မင္းတစ္ဦးၿခိမ္းေျခာက္ သကဲ့သို႔  အဆုိပါေခါင္းေဆာင္ ႀကီး၏ နာေရးသတင္းကိုျပက္ရယ္ ျပဳပါက   ႏုိင္ငံေတာ္အၾကည္ညိဳ ပ်က္ေစမႈျဖင့္   တရားတေပါင္ အစြဲခံရမည္ဟူေသာ သတိေပး ခ်က္ကို ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းေၾကာင့္ ကားမဟုတ္။ အကုသိုလ္မမ်ားလို ျခင္းေၾကာင့္သာျဖစ္၍ လူမွန္လွ်င္ ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ေရးၾကသည္ မဟုတ္ေခ်ေလာ။

(သံုး)

ကြၽႏ္ုပ္၏ အသက္အရြယ္ႏွင့္ ျမားေျမာင္လွေသာ အေတြ႕အႀကံဳ မ်ားေၾကာင့္ ထိုပုဂၢိဳလ္ႀကီးႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာျခင္းရာထုပၸတ္စံုစီ နဖာကိုအူမေခ်းခါးမက်န္သိပါ ၏။ ထို႔အျပင္ တဝ၊ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္ စာမ်က္ႏွာမ်ားတြင္ အဆုိပါ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး အနိစၥသေဘာျဖင့္ ကိစၥေခ်ာေလၿပီဟူသည့္ သတင္း စကား သဲ့သဲ့ၾကားစကပင္ အေဝး အနီးမွ တစ္ခဲနက္ပို႔သၾကေလ ေသာ ေမတၱာေတာ္တို႔ကား မ်ိဳးစံု လွေခ်၏။

‘‘ဘယ္လိုဧယင္က်ဴးထည့္ ေပးရမလဲ။ အမေလး ေနာက္က် လွခ်ည္ရဲ႕ ေဟးေဟး’’

‘‘ဖ်ာၾကမ္းနဲ႔ဆို ေတာ္ၿပီေပါ့’’

  ‘‘သူ႔အိမ္ဝင္းထဲမွာသာ ေမွာက္လ်က္ခ်ေပးလိုက္ပါ။ သူ႔ ဘာသာ မဟာအဝီစိအေရာက္ ယက္ဆင္းသြားပါလိမ့္မယ္’’

  ‘‘လူေကာင္းေတြတင္တဲ့ အသုဘယာဥ္နဲ႔မတင္ပါနဲ႔ေနာ္။ စံျပငါးေဈးက အမိႈက္သယ္တဲ့ ေထာ္လာဂ်ီနဲ႔တင္ရင္ျဖစ္ပါတယ္ ဗ်ာ’’ အစရွိသည့္ ဖံုးမရဖိမရဝမ္း သာရႊင္ျမဴးေသာ ေလသံတို႔ထြက္ ေပၚလာသည္မွာ စၾကဝဠာတုိက္ တစ္ေသာင္းမွဟူ၍ပင္ တင္စား ႏုိင္ေလာက္ပါေပ၏။ အသက္ရွင္ လ်က္ရွိသည္၊ မရွိသည္ အပ ထား။ စင္စစ္ေသဆံုးခဲ့ၿပီျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္  ကြၽႏ္ုပ္အေနျဖင့္ကား ႏူရာဝဲစြဲ၊  လဲရာသူခိုးေထာင္း၊ ေရနစ္သူဝါးကူ၍ မထိုးလိုသျဖင့္ ခတ္မဆိတ္သာတိတ္တိတ္ေနခဲ့ ေခ်သည္မွာ တပည့္ေက်ာ္ေဖ ၾကည္၏ ထူးဆန္းလွေသာ မွတ္ ခ်က္စကားကိုမၾကားရမီအခ်ိန္ အထိျဖစ္ေခ်သည္။ ၾဆာတပည့္ တစ္သိုက္ ထိုေန႔ နံနက္စာကို လက္ရည္တစ္ျပင္တည္းစားသံုး ေနၾကခ်ိန္တြင္ျဖစ္၏။

ေဖၾကည္- ၾဆာ..တပည့္ဖတ္မိတဲ့ ေဖ့စ္ဘြတ္ခ္မွတ္ခ်က္တစ္ခုအရ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီပုဂၢိဳလ္ႀကီးရဲ႕ ဈာပန အခမ္းအနားမွာ ႏုိင္ငံေတာ္အလံ တစ္ဝက္လႊင့္ထူၿပီး ေနာက္ပိုင္းမွာ လည္း ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္ေတြမွာ ျပ႒ာန္းသင့္တယ္ဆုိတဲ့ ဂန္႔ေဂါ အမတ္မင္းရဲ႕အဆိုကို အေကာင္ အထည္ေဖာ္ဖို႔ စဥ္းစားသင့္တာ ေပါ့ၾဆာ’’

ကြၽႏ္ုပ္- ‘‘အလုိ၊ ေမာင္ရင့္အျမင္ က အဆန္းပါကလား။ ဘယ္လို မွတ္ခ်က္မ်ားဖတ္မိလို႔ပါလိမ့္ ေမာင္’’

ေဖၾကည္- ‘‘ကြၽန္ေတာ္မွတ္မိ သေလာက္ျပန္ေျပာရရင္ အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ႀကီးဟာ အမည္ဆိုးအမ်ိဳး မ်ိဳးနဲ႔ ထိုးႏွက္ခံရသူျဖစ္ေပမယ့္ သူဟာ ေလသူရဲနဲ႔အတူ တုိက္ ေလယာဥ္ေပၚလုိက္သြားၿပီး ေလ ယာဥ္ကိုလွမ္းပစ္ေနတဲ့ က်ည္ ဆန္ေတြၾကားက ရန္သူ႔ပစ္မွတ္ ကို ဗံုးႀကဲဖို႔ကိုယ္တုိင္ၫႊန္ၾကားခဲ့ သတဲ့။ အေမရိကန္စစ္ေက်ာင္း မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္တို႔နဲ႔အတူ သင္တန္းေတြတက္ခဲ့ေပမယ့္ စကားသိပ္နည္းသတဲ့။ သူ႔ခရီးစဥ္ တစ္ခုမွာ လံုၿခံဳေရးေတြတားထား တဲ့ၾကားက  ဇြတ္ဝင္လာၿပီး ႏႈတ္ ဆက္တဲ့   သူ႔ငယ္သူငယ္ခ်င္း အဘုိးႀကီးကိုဖက္လဲတစ္ကင္းႀကိဳ ဆိုတာလည္းပါေသးတယ္ၾဆာ။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခ်က္ကေတာ့ ျမန္မာျပည္ကိုႏုိင္ငံတကာအလယ္ မွာ မ်က္ႏွာမငယ္ရေလေအာင္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံေရးအေျပာင္းအလဲ၊ ပထဝီစတာေတြကို တြက္ခ်င့္ခ်ိန္ ဆၿပီး   ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို အဆင့္ျမႇင့္ (Up Grade)ေပးသြား တဲ့အတြက္ ေလးစားစရာလႊတ္ ေကာင္းဆုိပဲၾဆာရဲ႕’’

ကြၽႏ္ုပ္ကား ေဖၾကည္ငယ္၏ စကားကို ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ျဖင့္ နားေထာင္ေနရင္း စကားဝိုင္း ေဘးမွာ နားစြင့္ေနၾကေသာ က်န္ တပည့္မ်ား၏ သေဘာထားကို ငံ့လင့္ေနမိ၏။ မၾကာပါေလ။ ကပၸလီႏွင့္ ေလမင္းသားတုိ႔မွ အသံထြက္လာ၏။

ကပၸလီ-  ‘‘ဒီလိုဆုိေတာ့လည္း အဟုတ္သားၾဆာဒင္ရ။ သူ႔မွာ ေကာင္းကြက္ေတြလည္းရွိေသး သကိုး’’

ေလမင္းသား- ‘‘အင္း.. လက္စ သတ္ေတာ့ ဒီပုဂၢိဳလ္ႀကီးဟာ တကယ့္လူစြမ္းေကာင္းႀကီးထင္ ပါရဲ႕’’

(ေလး)

‘‘အစဥ္အဆက္ေျပာသည္ ဟူကာမွ်ႏွင့္ အတည္မယူေလ ႏွင့္။ တစ္ဆင့္စကားၾကားကာမွ် ႏွင့္ အတည္မယူေလႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ ဉာဏ္ျဖင့္ယွဥ္၍ ဆင္ျခင္ဆံုးျဖတ္ အပ္သည္’’ဟူေသာ ကာလမသုတ္လာ ဘုရားရွင္၏ လမ္းၫႊန္ခ်က္ ကိုမွ် သတိမမူႏိုင္ၾကေလေယာင္ တကား။ သူတစ္ပါးအားျပစ္တင္ ႐ႈတ္ခ်ျခင္းအမႈကို မျပဳလိုေသာ္ ျငား ၾဆာတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ တာဝန္ရွိလာခဲ့ေခ်ၿပီ။ ဆိတ္ဆိတ္ ေန  ေထာင္မတန္ေတာ့သည္ျဖစ္ ၍ ဆိုေရးရွိကဆုိရေပေတာ့မည္မို႔ တပည့္တို႔ကို  ေစ့ေစ့ၾကည့္ရင္း ေရငံုႏႈတ္ပိတ္ေနခဲ့သည့္အျဖစ္မွ ႐ုန္းထြက္လုိက္ရေပေတာ့သည္။

ကြၽႏ္ုပ္- ‘‘႐ိုေသထိုက္သူကို႐ိုေသ တာ မဂၤလာေတာ့မည္ပါရဲ႕ေမာင္ တုိ႔ရယ္။ ဒါေပသိ ေမာင္ရင္တို႔ အယူအဆအတုိင္းသာဆုိရင္ျဖင့္ ဘုရားရွင္လက္ထက္က ရဟန္း တစ္ပါးရဲ႕ေကာင္းကြက္ေလးေတြ ကို ေျပာျပခ်င္ပါရဲ႕။ တစ္လက္စ တည္း ႐ိုေသေလးစားလိုက္ၾက ေပေရာ့ကြယ္တုိ႔’’

ေဖၾကည္- ‘‘ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္ ၾဆာ’’

ကြၽႏ္ုပ္- ဒီပုဂၢိဳလ္ဟာ ႏွယ္ႏွယ္ရရ မဟုတ္တဲ့  သာကီမ်ိဳးလကြဲ႕။ ဘုရားရွင္နဲ႔ ေဆြမ်ိဳးစပ္ရင္ေတာင္ ေယာက္ဖ   ေတာ္ေသးသဟ- ေနာက္ေတာ့ ရဟန္းဘဝနဲ႔ သမာ ဓိတရားပြားမ်ားလိုက္တာ တန္ခိုး အဘိညာဥ္ေတာင္ရခဲ့ဆုိပဲ’’

ကပၸလီ- ‘‘တကယ့္ကိုၾကည္ညိဳ စရာပါကလားၾဆာ’’

ကြၽႏ္ုပ္- ‘‘ဒါတင္ဘယ္ဟုတ္ေသး တုန္း။ အိမ္ေရွ႕မင္းသားကို အခ်ိန္ မတိုင္မီ ထီးနန္းရေအာင္ႀကံ ေဆာင္ေပးႏုိင္ခဲ့တာေၾကာင့္ မင္း ဆရာအျဖစ္လည္းရခဲ့ေသးသကြဲ႔။ ေမာင္တုိ႔လိုေနာက္လိုက္ေနာက္ ပါေတြ လည္းမ်ားေပသေပါ့ကြယ္’’

ေလမင္းသား- ‘‘ေလာကီေလာ ကုတၱရာႏွစ္ျဖာ ထူးခြ်န္သူလို႔ဆိုရ မွာေပါ့ၾဆာ’’

ကြၽႏု္ပ္- ‘‘ေလာကီေရး ထူးခြၽန္တဲ့ ေနရာမွာေတာ့ ၿပိဳင္ဘက္ကင္း တယ္လို႔ဆိုရမယ္ေဟ့။ သူ႔ရန္သူ လာရာလမ္းမွာ လက္ေျဖာင့္ေလး သမားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ရွင္းခိုင္း၊ အဲဒီ ႏွစ္ေယာက္ကိုႏႈတ္ပိတ္ဖို႔ ေနာက္ ေလးသမား  ေလးေယာက္ကို အျပန္လမ္းမွာေစာင့္ခုိင္း၊ အဲဒီ ေလးသမား   ေလးေယာက္ကို လက္စတံုးဖို႔ ေနာက္ထပ္ေလး သမားရွစ္ေယာက္ကိုထပ္ေစာင့္ ခိုင္းၿပီး အျပတ္ရွင္းတဲ့ မဟာဗ်ဴ ဟာေျမာက္အစီအမံမ်ိဳးကိုလည္း တစ္ဖက္ကမ္းခပ္တတ္သတဲ့။ ေနာက္ဆံုး အဲဒီရန္သူကို သူကိုယ္ တိုင္ေက်ာက္ေမာင္းဆင္ၿပီး လုပ္ ႀကံတဲ့အထိ စစ္ေရးအျမင္ရွိတဲ့ အျပင္ သံဃာထုကို (Up Grade) လုပ္ဖို႔အားထုတ္ခဲ့သူေပါ့ကြယ္’’

ေဖၾကည္- ‘‘နည္းနည္းေနာေနာ ပါရမီမဟုတ္။ တကယ့္ကိုရွာမွ ရွားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ပါကလား’’

ကြၽႏု္ပ္- ‘‘ပါရမီႀကီးပံုမ်ား အဲဒီ ကိုယ္ေတာ္ဟာ ဒီကမၻာသက္ကုန္ ဆံုးတဲ့အခါ လူ႔ဘဝျပန္ေရာက္ၿပီး အ႒ိႆရမည္ေသာ ပေစၥကဗုဒၶါ ျဖစ္ဦးမွာေမာင္တုိ႔ရ’’

ဤတြင္တပည့္ေက်ာ္သံုး ဦးသားသည္ သိခ်င္စိတ္ကို မ်ိဳ သိပ္ရန္မစြမ္းႏုိင္ေတာ့သည္ျဖစ္၍ တစ္ၿပိဳင္တည္းလိုလိုအသံထြက္လ်က္  စပ္စုၾကကုန္ေလေတာ့သည္။

တပည့္မ်ား- ‘‘ပုဂၢိဳလ္ထူး၊ ပုဂၢိဳလ္ ျမတ္ဆုိတာ ေသခ်ာေနပါၿပီ။ ဒီ ေလာက္ထူးျခားထူးခြၽန္တာ ဘြဲ႕ ေတာ္ေလးသိပါရေစၾဆာ’’

ကြၽႏ္ုပ္- ‘‘အိမ္း၊ ေမာင္တုိ႔အေနနဲ႔ ႐ိုေသျမတ္ႏိုးလက္စံုမိုးၿပီး ရွိခုိး ကန္ေတာ့ႏုိင္ေအာင္ ေသခ်ာမွတ္ ထားၾကေပေတာ့။ ဘြဲ႕ေတာ္က ေဒဝဒတ္တဲ့လကြဲ႕’’

ကြၽႏု္ပ္၏အေျဖစကားအဆံုး တြင္ တပည့္မိုက္သံုးဦးသည္ အံ့ ဩထိတ္လန္႔စိတ္ျဖင့္ ဟိုက္ခနဲ အာေမဍိတ္သံျပဳလ်က္ မ်က္လံုး အျပဴးသား၊ ပါးစပ္အေဟာင္း သားျဖင့္ ကုလားထုိင္အသီးသီးမွ ေနာက္ကြၽမ္းျပန္ပက္လက္လဲက် သြားၾကခ်ိန္တြင္  ကြၽႏ္ုပ္သည္ စားလက္စ   ထမင္းပန္းကန္ကို ထားရစ္ကာ ဥေပကၡာတရားကို ႏွလံုးသြင္းဆင္ျခင္ရင္း အိမ္ အေပၚထပ္ဆီသို႔ တစ္လွမ္းခ်င္း လွမ္းတက္  ခဲ့ေခ်ေတာ့သည္။ မ်က္စိစံုလံုးကန္း၍ ခ်စ္ခင္ေလး စားတတ္ၾကသူမ်ားႏွင့္ ကြၽႏ္ုပ္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ရန္   မလိုေတာ့ ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ေခ်သည္တမံု႔။

ကန္စြန္းရြက္သည္၊အမ်ဳိးသားေရးသစၥာေဖာက္ျဖစ္၏

$
0
0

၁၉ ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၄ေန႔ထုတ္ သည္ေလးဒီးစ္အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ။ ။

“ကန္စြန္းရြက္သည္၊အမ်ဳိးသားေရးသစၥာေဖာက္ျဖစ္၏”

(မင္းဒင္)

(တစ္)
ကၽြႏု္ပ္ကဲ့သုိ႔၊စိတ္ဓာတ္ေရးရာ၌၊သူမတူေအာင္မာေက်ာၾကံ့ခုိင္ျပီး၊မတစ္ေထာင္တစ္ေကာင္ဘြားေယာက္်ားဇာနည္ဟုပင္၊တင္စားရ ေလာက္သူတစ္ဦးသည္ အစားအေသာက္အရာ၌ ဇီဇာေၾကာင္လွသည္ဟူေသာအခ်က္ကုိ၊စာဖတ္သူတုိ႔ သိရွိၾကပါမူ၊လြန္စြာအံ့အားသင့့္ ဖြယ္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။

ထုိမွ်မက၊ကၽြႏု္ပ္စြဲလန္းႏွစ္သက္ေသာ၊အစားအစာအမ်ဳိးအစားကုိ ထပ္မံသိရိွၾကလွ်င္မူကား၊ ျပံဳးစစ ျဖစ္ၾကမည္မွာမုခ်မခၽြတ္ေသခ်ာလွေပ၏။အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္၊ ဤဘဒၵေျမျပင္တြင္၊ ကၽြႏု္ပ္အစြဲလန္းဆံုးအရာကားကန္စြန္းရြက္ ဟင္းလ်ာျဖစ္၍၊ကန္စြန္းရြက္မပါလွ်င္၊ထမင္းျမိဳမက်သည္အထိ၊ ျဖစ္ေလ့ရွိေသာ၊ ကန္စြန္းရြက္ခ်စ္သူျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ေပတည္း။
ကၽြႏု္ပ္ကား၊ကန္စြန္းရြက္ပါဝင္သည့္မည္သည့္ဟင္းလ်ာကုိမဆုိၾကိဳက္ႏွစ္သက္သည္ခ်ည္းျဖစ္ပါ၏။ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္၊ကန္စြန္း ရြက္ခ်ဥ္ရည္၊ကန္စြန္းရြက္တုိ႔စရာတုိ႔အျပင္ယုတ္စြအဆံုးကန္စြန္းရြက္သုတ္ပင္ပါဝင္ေခ်၏။ေရကန္စြန္း၊ကုန္းကန္စြန္း၊ ရုိးနီ ကန္စြန္း၊ရုိးပြကန္စြန္း၊ေတာကန္စြန္း၊ျမိဳ႕ကန္စြန္း၊ျမန္မာကန္စြန္း၊တရုတ္ကန္စြန္းသာမက၊ဥေရာပအေမရိကန္၊ကန္စြန္း တိုင္ ေအာင္ ကန္စြန္းဆုိရင္လာခဲ့ဆုိသည့္အစားထဲကျဖစ္ေခ်သည္။

ပုထုဇဥ္ဟူသည္၊တဏွာမာနဒိ႒ိတည္းဟူေသာ၊အေၾကာင္းတရားတုိ႔ေၾကာင့္အစြဲဲတရားမကင္း၊ထင္ရာျမင္ရာ တပ္မက္တတ္ၾကေလရာ၊ကန္စြန္းရြက္ကုိမွ၊ထူးျခားစြာႏွစ္ျခိဳက္မိသည့္၊ ကၽြႏု္ပ္၏စရုိက္ကုိ၊အတူေနတပည့္မ်ားသိစကေသာ္၊အဘယ္ေၾကာင့္ ထုိသုိ႔စြဲလန္းရေၾကာင္း၊သိလုိလြန္းလွသျဖင့္၊အၾကိမ္ၾကိမ္အထပ္ထပ္စပ္စုခဲ့ေသာ္ျငား၊ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္တစ္စံုတစ္ရာ တုန္႔ျပန္ရွင္းလင္းမွဳမျပဳပဲ၊ခပ္မဆိတ္သာေနခဲ့ေလသည္။စင္စစ္ ကန္စြန္းရြက္စားသံုးျခင္း၏ေကာင္းက်ဳိးကုိ အက်ယ္တဝင့္ ရွင္းျပခဲ့လွ်င္ အသိဥာဏ္ႏံုနဲ႔လွေသာ၊ တပည့္တုိ႔အေနျဖင့္လက္ခံနားလည္ႏုိင္စရာအေၾကာင္းမျမင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္၏။

(ႏွစ္)
ေဆးအဘိဓာန္က်မ္းၾကီးမ်ား၌ -
ကန္စြန္းရြက္သည္ ခ်ိဳငန္ေသာ ရသရွိ၏။ ေအး၏။ နိဳ႕ႏွင့္ သုက္ကို ပြားေစတတ္၏။ ဝမ္းမီးကိုလည္း ေျဖာင့္ေစတတ္၏။ ရူး သြပ္ေသာအနာ သည္းေျခႏွင့္ ယွဥ္ေသာအနာတို႔ကို နိဳင္၏။ ငန္းမန္းရွိေသာ အနာကို ဗူးရြက္မ်ားႏွင့္ ေရာစပ္၍ ေရစိမ္ျပီး အနာ ကိုဆြတ္လိမ္းျခင္းအားျဖင့္ ငန္းမန္းက်ေစနိဳင္၏။ ေရ၌ျဖစ္ေသာ ပိုးတို႔ကို ပယ္တတ္၏။ ႏူနာ ေရာဂါ၌ အက်ိဳးျပဳ၏။

ကာမစိတ္ကို ထက္သန္ေစ၏။ေလသလိပ္ကို ျဖစ္ေစ၏။ ကန္စြန္းရြက္မွ ညွစ္၍ရေသာ အရည္(သတၱဳရည္)သည္ မီး ေလာင္နာ၊ ေရငတ္၊ ဆီးႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ေရာဂါတို႔ကိုေပ်ာက္ကင္းေစ၏။ ရက္ခ်န္ဖ်ား သႏၷိပါတ္ဖ်ားတို႔ ၌ ေပးရ၏။ ဘိန္း ႏွင့္စိန္ အဆိပ္ေတာက္မ်ားကိုလည္း ေျပေစ၏။ေသြးဝမ္းေရာဂါ၌အရြက္ကို ဟင္းခ်က္စားေသာ္ ေသြးဝမ္းကိုရပ္တန္႔ ေစ၏။ အလြန္ပူေလာင္ျခင္းကိုေပ်ာက္ေစ၏။၎ျပင္ အန္ေဆး၊ပိုး၊ ဝမ္းဗုိက္ေရာင္အဖ်ား၊ ဝါသင့္နာ၊ ေခ်ာင္းဆိုး အသည္းႏွင့္ စပ္ေသာ ေရာဂါတို႔၌လည္း အက်ိဳးျပဳ၏။ ၎၏ အရိုးသည္ ပူပန္ေသာ အနာကိုျငိမ္းေစ၏။

သည္းေျခကို မပြား ေစတတ္။ ေလသက္ ေလက်၍ ေလရ၏ ဟုဆိုထား၏။
ထုိ႔အတူရသဓာတု က်မ္း၊နယရာသီ က်မ္း၊ နယၾသသဓက်မ္း၊ ဥတုရသာေဆးက်မ္း၊ ဓာတုစိႏၲာေဆးက်မ္းအစရွိသည့္ ေဆး က်မ္းအေစာင္ေစာင္တုိ႔တြင္၎၊ကန္စြန္းရြက္၏မ်ားေျမာင္လွစြာေသာအက်ဳိးအာနိသင္ကို၊ေဖာ္ျပထားေပရာ၊စာေလးအံ့ ထင္၍ ဤေနရာတြင္မေဖာ္ျပလိုေတာ့ျပီ။(အက်ယ္ကုိသိလိုပါမူ၊(၁၉၇၁)ခုႏွစ္တြင္၊တေကာင္းစာအုပ္တုိက္မွ၊ထုတ္ေဝေသာ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀၀) ေဆးပညာစာအုပ္၊ေခြးေဆာင္ကုထံုးက်မ္းတြင္ ရွဳေလ)။ေခြးေဆာင္ဟူသည္ကား၊ရြာအမည္ျဖစ္၍၊ မႏၱေလးတုိင္း၊တံ တားဦးျမိဳ႕နယ္တြင္တည္ရွိသည္။ေခြးေဆာင္ကုထံုးကုိ၊၎ရြာဇာတိ၊သမားေတာ္ၾကီးဦးျမတ္ထြန္းက၊ ဆင္ျဖဴရွင္မင္းတရားထံ ဆက္သြင္းခဲ့ဖူးသည္။(ဤကားစကားခ်ပ္)
သုိ႔ေသာ္၊ကၽြႏု္ပ္အေနျဖင့္ ကန္စြန္းရြက္ကုိစြဲလန္းရျခင္းအေၾကာင္းရင္းခံကား၊ထုိထုိေသာ၊ေဆးက်မ္းၾကီးတုိ႔ကုိ ဖတ္ရွဳနား လည္ဆင္ျခင္ခဲ့မိျခင္းေၾကာင့္မူကား၊မဟုတ္ျပန္ေခ်။

(သံုး)
ကၽြႏု္ပ္ကန္စြန္းရြက္ခေရဇီျဖစ္ခဲ့ရျခင္းမွာ၊လြန္ခဲ့ေသာအႏွစ္ငါးဆယ္ေက်ာ္၊ကၽြႏု္ပ္တုိ႔မိသားစု၊ရန္ကုန္ေခၚေရႊဂံုျမိဳ႕ၾကီးဆီသုိ႔ စတင္ေျခခ်၊ေရာက္ရွိစကာလမွ အစျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္ေလသည္။တိတိက်က်ဆုိရလွ်င္၊ ကၽြႏု္ပ္၊ေမြးဖြားခ်က္ျမွုဳပ္ခဲ့ရာ၊မွဳိက္ပင္ရြာ၊ အညာေျမ မွာကန္စြန္းရြက္မရွိေလ။ ေရႊဂုန္ျမိဳ႕ၾကီးဆီသုိ႔အေရာက္ ဖခင္ၾကီးကုိယ္တုိင္၊စီမံခ်က္ျပဳတ္ေလသည့္ ရန္ကုန္ဟင္းလ်ာ အမ်ဳိးမ်ဳိးတြင္၊၊ တရုတ္ကန္စြန္းရြက္အရုိးပြပြၾကီးအေၾကာ္ကုိ ကၽြႏု္ပ္ပထမဆံုးအၾကိမ္၊ျမည္းစမ္းမိ ေသာအခါ၊ ေဆြမ်ဳိးေမ့လု မတတ္၊စြဲမက္ဖြယ္အရသာထူးေၾကာင့္၊ ကန္စြန္းရြက္ကုိ စတင္စံုမက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္ေခ်၏။

ထုိမွသည္ အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္၊လူလားေျမာက္ခဲ့ျပန္ရာ၊ေယာက္်ားေကာင္းတုိ႔တတ္ေျမာက္ အပ္သည့္၊အ႒ာရႆ တစ္ဆယ့္ရွစ္ ရပ္တြင္ပါဝင္သည့္ေကတုတည္းဟူေသာ သံတမန္အတတ္ျဖင့္ျပည့္စံုေသာေၾကာင့္ အေပါင္းအသင္းဝင္ဆန္႔ လာေသာအခါတြင္လည္း၊ကာလူးတည္းဟူေသာ၊ယမကာကုိေသာက္တတ္စားတတ္လာျပန္ရာ၊အဆိပ္ကုိႏိုင္သည့္၊ကန္စြန္းပလိန္းေၾကာ္သည္ မရွိမျဖစ္၊တြဲဲဖက္အပ္ေသာအျမည္းေဘာဇနာအျဖစ္ပါဝင္လာခဲ့ျပန္သည္။
ထုိ႔သုိ႔လွ်င္၊ႏုပ်ဳိစဥ္ဘဝက ညတုိင္းေရခ်ိန္မ်ားတတ္ေနေသာ၊ကၽြႏု္ပ္သည္၊ အသက္ဥာဏ္ေစာင့္ဟူေသာဆုိရုိးႏွင့့္အညီ၊ ကန္စြန္းရြက္ကုိ၊အစဥ္တစုိက္စားသံုးရာမွ၊မသိမသာစြဲလန္းလာခဲ့ရာ၊ယုိးဒယားျပည္ဖူးခက္ျမိဳ႕သုိ႔ေရာက္ရွိခဲ့ခ်ိန္တုိင္ေအာင္ျဖစ္၏။

သုိ႔ေသာ္ဖူးခက္မည္မွတ္ဤအရပ္ကား၊ၾကက္ဝက္ငါးစသည္တုိ႔ေပါမ်ားလွေသာ္ျငား၊အသီးအရြက္ရွားပါးလွေသာ အရပ္ ျဖစ္ေလရာ၊ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္ သည္၊ေစ်းႏွဳန္းျမင့္ဟင္းလ်ာစာရင္းဝင္ေလသည္။မွတ္သားဖြယ္ရာအျဖစ္ေဖာ္ျပရပါမူ၊ဖူးခက္
ျမိဳ႕ရွိ၊ေခတ္မီဟုိတယ္တုိ႔၌ ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္တစ္ပြဲသည္ ထုိင္းဘတ္(၁၅၀)၊ျမန္မာေငြအားျဖင့္က်ပ္ငါးေထာင္နီးပါး က်သင့္ သည္ဟူ၏။

ကၽြႏု္ပ္ကား၊ယင္းအခက္အခဲကုိ ေျဖရွင္းရန္၊တလစြတ္၊တလနပ္စေသာေစ်းတကာတြင္၊ကန္စြန္းရြက္ကုိကိုယ္တုိင္ဝယ္ကာ အိမ္တြင္ကိုယ္တုိင္ခ်က္ျပဳတ္သည့္နည္းျဖင့္ေက်ာ္လႊားခဲ့ရာ၊အတူေနတပည့္တုိ႔မွာကန္စြန္းရြက္ေဟ့ဆုိလွ်င္၊ေလသံပင္မၾကားခ်င္ ေလာက္ေအာင္ရွိေခ်ျပီ။ၾဆာသမားမို႔သာ၊မလွန္ရဲသည္ထင့္။ေရွ႕တြင္ေကာ၊ကြယ္ရာတြင္ပါ မၾကားတၾကား၊မေက်မခ်မ္း ေလ သံပစ္ၾကသည္ကား…၊
“ေနႏွင့္ဦးေပါ့ဗ်ာ။ဒီေလာက္ကန္စြန္းရြက္တန္းတန္းစြဲတဲ့ဘုိးေတာ္ၾကီး၊ဗမာျပည္ျပန္ေရာက္မွကန္စြန္းရြက္ေတြခ်ည္းအန္
ထြက္ ေအာင္ေၾကြးလုိက္ဦးမယ္”ဟူေခ်သည္တစ္မံု႔။

(ေလး)
လြန္ခဲ့ေသာရက္ပုိင္းကမူ၊ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ၾဆာတပည့္တစ္သုိက္သည္၊ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေန၊အလြန္တရာခင္မင္ရင္းႏွီးလွေသာ၊မိတ္ေဆြ ရင္းခ်ာတစ္ဦး၏၊စားရိတ္စုိက္ထုတ္ပင့္ဖိတ္မွဳေၾကာင့္၊ကုိယ့္အရပ္ကုိယ့္ဌာနီလြမ္းဆြတ္သတိရေနၾကသူမ်ားပီပီ၊ေရႊဂံုသုိ႔အ
လည္အပတ္၊ေရာက္ခဲ့ၾကပါ၏။လူကံုတန္မိတ္ေဆြကား၊သူ၏ခန္းနားၾကီးက်ယ္လွေသာ၊ကုိယ္ပုိင္တုိက္ၾကီးတြင္တည္းခုိေစလ်က္၊ ေကာင္း ေပ့ညႊန္႔ေပဆုိသည့္အစားအေသာက္မ်ဳိးစံုႏွင့္ေန႔ညဥ့္မလပ္ဧည့္ခံျပဳစုေသာ္ျငား၊ကန္စြန္းရြက္ဟင္းလ်ာမပါ သည္ျဖစ္၍၊ကၽြႏု္ပ္ မတင္းတိမ္ေလ။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ၾကံၾကစမ္းပါဦး၊တပည့္တုိ႔။ဟင္းအမယ္ေတြ စံုလွေပမင့္၊ကန္စြန္းရြက္မပါေလေတာ့၊အာသာမေျပဘူးထင္မိတယ္

ကပၸလီ။ ။ ဟာ၊ဟုတ္သားပဲၾဆာ။တပည့္တုိ႔လည္း ၾဆာ့အၾကိဳက္ကုိေမ့ေနပါပေကာ

ေလမင္းသား။ ။အျပင္စားေသာက္ဆုိင္တစ္ဆုိင္ဆုိင္ သြားၾကစုိ႔ၾဆာ။ၾဆာအန္ထြက္ေအာင္၊အဲ..၊စိတ္တုိင္းက်ၾကိတ္ ႏုိင္ေအာင္ တပည့္တုိ႔ဒကာခံပါ့မယ္

ေဖၾကည္။ ။သံုးပြဲသာတျပိဳင္တည္းစားပါၾဆာ။ၾဆာရင္းတပည့္ရင္းေတြ ဘာမွအားနာပါးနာလုပ္ေနစရာမလုိဘူးေနာ္
တပည့္တုိ႔ကား၊ၾဆာသမားအား၊အရြဲ႕တုိက္လက္စားေခ်လုိဟန္ရွိေသာ္လည္းကၽြႏု္ပ္မွာမူ၊ဖုိးက်ဳိင္းတုတ္ျဖစ္လ်က္အူျမဴးရ၏။
ထုိသုိ႔ျဖင့္၊ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ၾဆာတပည့္သံုးေယာက္သား၊ရန္ကင္းျမိဳ႕နယ္ရွိကုိခုိင္ၾကီးစားေသာက္ဆုိင္ဆီသုိ႔ခ်ီတက္ၾကျပီးသကာလ ခ်စ္လွစြာေသာ၊တပည့္မ်ားသည္၊ကၽြႏု္ပ္တစ္ဦးတည္းအတြက္၊ကန္စြန္းပလိန္းေၾကာ္သံုးပြဲကုိ၊ေစတနာဗလပြျဖင့္၊ တခ်ီတည္း မွာယူေလ၏။သင္းတုိ႔ကိုယ္တုိင္အတြက္မူ၊အယ္လ္ပိုင္းေသာက္ေရသန္႔တစ္ဗူးစီျဖင့္ ကိစၥျငိမ္းၾကသည္။

ဆယ္မိနစ္ခန္႔ ေစာင့္ ဆုိင္းျပီး၊ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ရွိရာစားပြဲဆီသုိ႔ ကန္စြန္းပလိန္းေၾကာ္သံုးပြဲေရာက္လာခ်ိန္တြင္မူ၊ေလးဦးသားတအံ့တၾသမ်က္လံုးမ်က္ ဆန္ျပဴးလ်က္၊ဟုိက္ကနဲ႔ အာေမဋိတ္သံတစ္ျပိဳင္တည္းထြက္မိၾကသည္။ကန္းစြန္းရြက္ေၾကာ္တစ္ပြဲတြင္ ပါဝင္သည့္ကန္စြန္း ရြက္မမာဏမွာ ႏွစ္ညႊန္႔စာထက္မပုိေခ်။ေစ်းႏွဳန္းကားၾကီးျမင့္လွသည္။ဤပံုမ်ဳိးျဖင့္သာ ကၽြႏု္ပ္ကန္စြန္းပလိန္းေၾကာ္အဝ ၾကိတ္ရလွ်င္တပည့္ေက်ာ္တုိ႔ ဖူးခက္ျမိဳ႕တြင္ႏွစ္ရွည္ကၽြန္ခံရေပလိမ့္မည္။အတန္ၾကြယ္ဝေသာ၊လူကံုတန္စာရင္းဝင္ ကၽြႏု္ပ္ ပင္လွ်င္ စည္းစိမ္ျပဳတ္ေလာက္ေခ်၏။
နံၾကားမွ်မကပ္ေလေသာ၊ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္သံုးပြဲဲကုိ အျမန္လက္စသိမ္း၍၊ေကာင္တာတြင္ေငြရွင္းရင္း၊ဆုိင္ပုိင္ရွင္ျဖစ္ ဟန္ တူသည့္ကုိမင္းေဝအမည္ရွိလူငယ္အား၊အက်ဳိးအေၾကာင္းမသိမသာတီးေခါက္ၾကည့္မိရာ၊

“ဆရာတုိ႔ၾကည့္ရတာ၊ဗမာျပည္မွာေနၾကတာမဟုတ္ဘူးထင္ပါရဲ့။ရန္ကုန္မွာကန္စြန္းရြက္ေစ်းေတြေခါင္ခုိက္ေနျပီခင္ဗ်။၀ယ္သူနည္းမွာစိုးလို႔ ေစ်းတက္ၿပီး မေရာင္းေပမယ့္ ပမာဏေတာ့ နည္းနည္းေလ်ွာ့ထည့္ရတယ္။ဒါမွ ကိုက္တာေလ’’ ဟု၊အားတံု႔အားနာေလသံျဖင့္ယဥ္ေက်းစြာရွင္းျပရွာသည္။
ၾဆာတပည့္ေလးဦးသားအသံတိတ္အျမီးကုပ္လ်က္၊ဆုိင္အတြင္းမွျပန္ထြက္လာၾကခ်ိန္တြင္၊ဗမာျပည္ၾကီးႏွင့္ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီး ၏အေျခအေနအရပ္ရပ္ကုိစနည္းနာရန္အလုိ႔ငွာ၊လမ္းတြင္ေတြ႔မိသမွ်သူတုိ႔အား၊တီးေခါက္စံုစမ္းေမးျမန္းရေလေတာ့သည္။

(ငါး)
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔စံုစမ္းသိရွိရသမွ်၊ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္၊ကန္စြန္းခင္းမ်ား ဖ်က္သိမ္းေနေသာေၾကာင့္ ကန္စြန္းရြက္ေစ်းခုန္တက္ရျခင္း ျဖစ္သည္ဟုဆုိပါသည္။စီမံကိန္း အခ်ဳိ႕ေၾကာင့္ ကန္စြန္းခင္းအခ်ဳိ႕ကို ဖ်က္သိမ္းေနၿပီး ထပ္မံ၍လည္း ဖ်က္သိမ္းရန္ရွိေသာ ေၾကာင့္ ကန္စြန္းခင္းရွားပါးလာကာ ကန္စြန္းရြက္ ေစ်းႏႈန္းျမင့္တက္လာေၾကာင္းသိရ၏။
ကန္စြန္းခင္းပိုင္ရွင္ေဟာင္း ဦးျမင့္ေရႊကမူ၊သံုးလအတြင္း ကန္စြန္းခင္း ဧကႏွစ္ရာခန္႔ ဖ်က္သိမ္းေပးခဲ့ရေၾကာင္း၊ ေျမာက္ဥကၠလာပတြင္၊ကန္စြန္းခင္းမရွိသ ေလာက္ျဖစ္ေနၿပီး၊ ကိုယ္ပိုင္ေျမ မဟုတ္သည့္အတြက္  ကိုယ့္ကန္စြန္းေတြကို ဖ်က္ဆီးသြားျခင္းကုိ၊လက္ပိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ရေၾကာင္းနာက်ည္းေၾကကြဲစြာရင္ဖြင့္ရွာ၏။

ကန္စြန္းခင္းမ်ား ရွားပါးလာေသာေၾကာင့္ ကန္စြန္းေစ်းမွာ လည္း ယခုသံုးလအတြင္း သံုးဆ ခန္႔ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။ ေစ်းအခ်ဳိ႕တြင္ သံုးစည္းလွ်င္ က်ပ္တစ္ေထာင္ႏႈန္းရွိေနၿပီး ယခင္ကေစ်းငယ္မ်ား၌ တစ္စည္းတစ္ရာသာေပးရေသာ္လည္း တျဖည္းျဖည္းေစ်းတက္လာကာ ယခု အခါ တစ္စီးသံုးရာခန္႔ျဖင့္ ၀ယ္ ယူရသည္ဟု ေရႊျပည္သာေန ေဒၚေအးေအးပြင့္ဆုိသူ အိမ္ရွင္မတစ္ဦးက၊ညည္းညဴျမည္တမ္းသည္။
အေနာက္ပိုင္းခ႐ိုင္ႏွင့္ ေျမာက္ပိုင္းရွိ ကန္စြန္းခင္းမ်ားကို ဖယ္ရွားရန္ စီမံခ်က္ရွိသည့္အေၾကာင္း အေရွ႕ပိုင္းခ႐ိုင္လမ္းႏွင့္ တံတားအဖြဲ႕မွ အင္ဂ်င္နီယာ ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိသန္းက ေျပာသည္။ “ကန္ စြန္းရြက္ေစ်းႀကီးလာတယ္ဆိုေပမယ့္ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ။ ကိုယ္ လည္း ကန္စြန္းႀကိဳက္တာပဲ’’ဟု ေဒၚခ်ဳိခ်ဳိသန္းက အားတင္းသံျဖင့္ဆိုသည္။
ေျမာက္ဥကၠလာပေန ေဒၚပူစူးမ၏ကန္စြန္းရြက္အေပၚသေဘာထားမွာ မခ်ိတင္ကဲေလသံစြက္လ်က္ရွိ၏။

‘‘ကန္စြန္းရြက္က အခုသူေဌး စာျဖစ္ေနၿပီ။ တစ္စည္းတည္းနဲ႔လည္း ဟင္းမျဖစ္ဘူး။ တစ္မိသား စုလံုးအတြက္ဆို သံုးစည္း ေလာက္မွ ေလာက္တာ၊ကန္စြန္းရြက္ဆိုတာ အေျခ ခံအက်ဆံုးအစားအစာေလ။ ကန္စြန္းရြက္မွ ေစ်းတက္ေနရင္ ဘာ သြားစားရမလဲ။ အသား၊ ငါးေတြ ကလည္း ေစ်းတက္ေနတာ’’

(ေျခာက္)
တုိ႔တုိင္းဌာနီျမန္မာျပည္သည္အဘယ္စနစ္ၾကီးျဖင့္ေရွ႕ခရီးဆက္ေနၾကပါသနည္း။ကန္စြန္းရြက္ေသာ္မွ်ဝဝလင္လင္မစားႏုိင္ေလသည့္ ေခတ္သစ္ၾကီးဆီသုိ႔ေရာက္ေနေလျပီတကား၊ ကၽြႏု္ပ္၏ဘဝတြင္၊ကန္စြန္းရြက္ကုိဆက္၍ယံုၾကည္အားကုိးရန္ မျဖစ္ႏုိင္ ေတာ့ေခ်။ကန္စြန္းရြက္အေပၚထားရွိခဲ့ေသာ၊သေဘာထားကုိျပန္လည္ဆန္းစစ္ ရန္၊လိုအပ္လာေခ်ျပီ။ ကန္စြန္းရြက္ကား အေျခ ခံလူတန္းစားႏွင့္ကင္းကြာခဲ့ေလျပီျဖစ္၍၊ႏြယ္တစ္မွ်င္ျမက္တစ္ပင္လုိသံေယာဇဥ္ ကုိျဖတ္မွသာ ေတာ္ေခ်ေရာ့မည္။

ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ၾဆာတပည့္တစ္သုိက္သည္ မေရာက္သည္မွာအေတာ္ၾကာျပီျဖစ္ေသာ၊ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးကုိ ဟုိဟုိဒီဒီေလွ်ာက္ၾကည့္ လမ္းသလားၾကရင္း အျပန္ခရီးတြင္၊ငယ္ဘဝေအာက္ေမ့ဖြယ္အျဖစ္၊ရန္ကုန္ဘူတာၾကီးမွသည္ ၊တည္းခိုသည့္အိမ္ရွိရာ၊ ကမာရြတ္ ဘူတာဆီသုိ႔၊ျမိဳ႕ပတ္ရထားစီးကာ၊ျပန္ခဲ့ၾက၏။တစ္ဘူတာျပီးတစ္ဘူတာေက်ာ္ျဖတ္လာျပီးေနာက္၊လွည္းတန္း ဘူတာကုိလြန္ေျမာက္ေလေသာ္၊ ဟုိေခတ္ဟုိအခါကဆီက ကန္စြန္ခင္းမ်ားျဖင့္ဖံုးလႊမ္းလ်က္ရွိသည့္ဆင္မလုိက္ သေဘာၤက်င္းႏွင့္ မီးရ ထားလမ္းအၾကား၊ဧရာမ ေျမကြက္ၾကီးတြင္၊ေခတ္မီအိမ္ယာတုိ႔အစားထုိးေနရာယူလ်က္ရွိေလသည္။
ထုိကန္စြန္းခင္းေနရာေဟာင္းၾကီးကုိေငးေမွ်ာ္ၾကည့္ရွဳေနမိေသာ၊ကၽြႏု္ပ္သည္၊ေတြးရင္း၊ေတြးရင္းဝမ္းနည္းစိတ္ဝင္လာ၏။

ကန္စြန္းရြက္သာအမိ၊ကန္စြန္းရြက္သာအဖဟူ၍ ထင္မွတ္မွားခဲ့ေသာ၊ကၽြႏု္ပ္၏ ဘဝအျဖစ္ကုိေတြးေတာရင္း နာၾကည္း ေၾကကြဲမိသည့္နည္းတူ၊ အမိျမန္မာျပည္ၾကီး အတြက္ယူက်ဳံးမရျဖစ္ရလ်က္၊တဂ်ဳံးဂ်ဳံးခုတ္ေမာင္းေနေသာ ျမိဳ႔ပတ္ရထား ေပၚမွာပင္၊အိေျႏၵမဆည္ႏုိင္ဘဲ၊ၾကဴၾကဴပါေအာင္ရွဳိက္ၾကီးတစ္ငင္ငုိေၾကြးမိေလေတာ့၏။
ကန္စြန္းရြက္သည္အမ်ဳိးသားေရးကုိသစၥာေဖာက္ခဲ့ေလျပီတကား။

ျမတ္စိေႏၱ၊တုိင္တည္ထား၍

$
0
0

၂၂ဒီဇင္ဘာ၂၀၁၄ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့ေခတ္ဂ်ာနယ္မွ။ ။

ျမတ္စိေႏၱ၊တုိင္တည္ထား၍

(မင္းဒင္)

(၁)
အိပ္ေတာ့မယ္ေဟ့ဆုိျပီးအိပ္ယာထဲဝင္လုိက္ရင္ ဒီအတုိင္းခ်ည္းပါပဲဗ်ာ။ ခ်က္ခ်င္းအိပ္မေပ်ာ္ျပန္ဘူးေလ။ အထူးသျဖင့္ အခု လို တစ္ကုိယ္တည္းအိပ္ယာဝင္တဲ့ ညမ်ားဆုိ စကားေျပာစရာအေဖာ္မရွိ၊တိုင္ပင္ရမဲ့သူနတၳိနဲ႔ အေတာ့္ကုိေျခာက္ကပ္ကပ္ ေငါင္စီစီႏုိင္လွတဲ့ ညဥ့္ဦးယံပါပဲ။ ေကာင္းေသာအိပ္စက္ျခင္းျဖစ္ေစဖုိ႔ဘုရားပုထုိးရွိခုိးတဲ့အလုပ္ကုိလည္း ဝတ္မပ်က္ လုပ္ လ်က္နဲ႔ကုိ ညညအိပ္ယာဝင္ကာစဆုိ အိပ္မေပ်ာ္တာ အက်င့္ဆုိးၾကီးတစ္ခုလုိျဖစ္ေနပါပေကာလား။ အဲဒီ အိပ္စက္ျခင္းမွာ အထံုနည္းလွတဲ့ အျဖစ္ကုိ စိတ္ပ်က္မိပါရဲ့။

ေဟာအခုလည္းအိပ္မေပ်ာ္ျပန္ေလေတာ့ထံုးစံအတုိင္းေတာင္ေတြေျမာက္ေတြးလုပ္ေနရျပန္ျပီေလ။တခါတခါအိပ္မေပ်ာ္ပဲ အေတြးေပါင္းစံုေႏွာင့္ယွက္လြန္းလုိ႔ အိပ္ယာကထတဲ့ျပီး ျပဴတင္းေပါက္ကေန အိမ္ေနာက္ေဖးေတာအုပ္ကုိ ဘာရယ္ မဟုတ္၊လွမ္းၾကည့္မိျပန္ေတာ့ ေမွာင္မုိက္ေနတဲ့ေတာအုပ္ဟာ ေလတုိက္တဲ့အခါ တရွဲရွဲျမည္သံေတြေပးေနလုိက္တာမ်ား ရင္ထဲမွာေတာင္ ထိတ္ကနဲျဖစ္ရတဲ့အထိ။ဒါနဲ႔ ဟုတ္ေသးပါဘူးေလ။ အိမ္ေရွ႕ရွဳခင္းဆုိရင္အဆင္ေျပ ေလာက္မယ္ ထင္ပါရဲ့ ဆုိျပီး ဝရန္တာဖက္ထြက္၊အိမ္ေရွ႕လမ္းမဖက္ၾကည့္ျပန္ေတာ့ အရုိးပေဒသာဓာတ္မီးတုိင္ေတြဟာ၊လင္းသာေနတယ္၊တယ္ အဓိပၸါယ္ရွိဘူးထင္မိျပန္ေရာ။အဲ၊မုိးေပၚေမာ့ၾကည့္ျပန္ေတာ့ တိမ္တုိက္မဲမဲတခ်ဳိ႕ တေရြ႕ေရြ႕သြားေနတာဟာ ၾကာၾကာစုိက္ ၾကည့္ေလ၊ေျခာက္ခ်ားစရာေကာင္းလာေလပဲဗ်။

ဒါေၾကာင့္ထင္ပါရဲ့။ကြယ္လြန္သြားရွာျပီျဖစ္တဲ့ ဂီတအေက်ာ္အေမာ္စႏၵယားလွထြဋ္ရဲ့ ေရးဆုိတီးလက္ရာ၊အိပ္၍မေပ်ာ္ေသာ ည ဆုိတဲ့သီခ်င္းဟာ သူ႔ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ေလာက္တယ္ဗ်။စာသားေတြကိုၾကည့္ေလ။ “အိပ္၍မေပ်ာ္ေသာညတစ္ည သံသရာလည္၊ ေလသာျပဴတင္းနေဘးဝယ္ေဖြရွာေငးေမာၾကည့္ေနစဥ္ဝယ္၊ေငြတိမ္လႊာေတြလည္းမဲမဲေမွာင္ရီခ်ယ္၊အစြဲမ်ား ေျခာက္လွန္႔ေနသည္ႏွယ္အသည္းမ်ားထိတ္ထိတ္ပါတယ္ကြယ္”တဲ့။ ဒီေတာ့၊တိမ္တုိက္ေတြကို ဆက္မၾကည့္ျဖစ္ေတာ့ပဲ အိပ္ယာ ထဲဝင္ျပီးျပန္လွဲေနလုိက္ရတာ ေပါ့။လွဲလည္းငလွဲပါပဲဗ်ာ။အေတြးေတြေပ်ာက္မသြားတဲ့အျဖစ္ကေတာ့ ဒံုရင္း ဒံုရင္းပါပဲ။

(၂)
အမေလးဟဲ့။အိပ္မေပ်ာ္တာမ်ားေရးၾကီးခြင္က်ယ္လုပ္လို႔ ဆုိျပီး က်ဳပ္ကို အဆုိးမဆုိၾကနဲ႔ဦး။ဒီညက်ဳပ္ေတြးမိတဲ့အျဖစ္က နည္းနည္း ဆန္းသလားလုိ႔ပါ။က်ဳပ္ေတြးေနမိတာက….၊ “ငါဖူးခက္မွာေနခဲ့တာလည္း ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ျပီ၊ဆင္းရဲတယ္မဆုိႏိုင္ ေပမဲ့၊ခ်မ္း သာတယ္လုိ႔လည္းမဆုိႏိုင္။နိစၥဓူဝဒီအခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ စာေလးေရးလုိက္၊မနက္တစ္နပ္၊ေန႔လည္တစ္နပ္၊ ညစာလို႔ ေတာင္မေခၚႏုိင္တဲ့ အရြက္သုတ္ေလးတစ္ပြဲနဲ႔ အေတာ့္ကုိ ညစ္ညဴးစရာဘဝပါကလား”။ဘာတဲ့။ဘဝဆုိတာ အတိတ္ကုိတမ္းတျခင္း၊ပစၥဳပၸန္ကုိ မေက်နပ္ျခင္း၊အနာဂတ္ကုိလွမ္းေမွ်ာ္ျခင္းဆုိလားဗ်ာ။

အင္း၊ခက္တာက က်ဳပ္မွာအတိတ္ကိုတမ္းတစရာကလည္း မယ္မယ္ရရရွိတယ္လို႔မဆုိႏိုင္ျပန္ဘူး။အညာမွာေမြး၊ရန္ကုန္မွာ ၾကီးျပင္းျပီး ဇယ္စက္သလုိဘဝကုိရုန္းကန္ခဲ့လုိက္တာ ဘယ္ဟာကိုလြမ္းရမွန္းေတာင္မသိတဲ့အထိ။အခုပစၥဳပၸန္တည့္တည့္ ေျခာက္တီးေျခာက္ကပ္ဘဝၾကီးလည္း မေက်ခ်မ္းျပန္။ဟုတ္ျပီ။အနာဂတ္ကိုလွမ္းေမွ်ာ္ျခင္းဟာ က်ဳပ္အတြက္ အဓိပၸါယ္အရွိ ဆံုးအလုပ္ပဲေပါ့။

ကဲ။ဒါဆုိ က်ဳပ္ဟာဘယ္လုိဘဝမ်ဳိးကုိေရာက္ေအာင္အားထုတ္ပါ့မလဲ။ အသက္အရြယ္ေထာက္လာျပီမုိ႔သာသနာေဘာင္ဝင္ ျပီး ရဟန္းဘဝနဲ႔အရုိးထုတ္ဖုိ႔ေတာ့ က်ဳပ္တစ္သက္လံုးစိတ္မကူးခဲ့တာအမွန္။ရဟန္းဝိနည္းသိကၡာပုဒ္ထဲမွာ ပ်င္းရိလုိ႔ ၊ ေျမၾကီးကုိတုတ္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ေတာင္ျခစ္ေျမာက္ျခစ္လုပ္မိရင္ေတာင္ အာပတ္သင့္သတဲဲ့။အခုလုိ စိတ္ကဟုိဟုိဒီဒီေရာက္ျပီး ဝိစိကိစၦာမ်ား ေနလုိ႔ကေတာ့ အာပတ္ေျဖေနရတာနဲ႔တင္ဆြမ္းစားခ်ိန္ေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ဘူးဗ်ာ။ ဒီေတာ့ဒီနည္းဟာ၊က်ဳပ္ ပင္ကိုယ္စရုိက္နဲ႔ မကိုက္တာေသခ်ာတယ္။ထားလုိက္ေတာ့။

(၃)
ေတြးတာေတာ့ဟုတ္ပါျပီ။ဒါေပမဲ့ၾကြက္မေလးလင္ရွာတဲ့ပုံျပင္လုိျဖစ္ေနရင္လည္းမေကာင္းျပန္ဘူး။တုိက္ရုိက္ၾကီး သက္ဆုိင္ လွ တယ္မဟုတ္ေပမဲ့၊သြယ္ဝုိက္ေသာနည္းအားျဖင့္ေတာ့၊ဆက္စပ္တယ္လုိ႔ဆုိရမယ္။
။တခါတုန္းက ၾကြက္မေလးဟာ အိမ္ေထာင္ဖက္ဖုိ႔ ၾကြက္အခ်င္းခ်င္းဆုိ ဂုဏ္ရည္မတူဘူးလုိ႔ယူဆျပီးေနနတ္သားကုိ လက္ဆက္ဖုိ႔ ကမ္းလွမ္းသတဲ့။ တကယ္ေတာ့ေနနတ္သားဟာ မုိးအံု႔တဲ့အခါဘာမွမတတ္ႏုိင္တဲ့အမ်ဳိးမုိ႔ ၾကြက္မေလးဟာ မုိးနတ္သားကုိစိတ္ကူးျပန္ သတဲ့။ဒါလည္းအဆင္မေျပျပန္ပါဘူး။မုိးတိမ္ဆုိတာေလတုိက္ရင္လြင့္ပ်ယ္သြားရတာမ်ဳိးဆုိေတာ့ ပစ္မွတ္က၊ေလနတ္သားဆီေရာက္ျပန္ေရာ။ေလနတ္သားဟာလည္း ေတာင္ပုိ႔ကုိမျဖိဳႏိုင္ျပန္ေတာ့ ႏြားသုိးဆီေရာက္၊ ႏြား သုိးကတစ္ဆင့္ ႏြားဖားၾကိဳး ကပုိအေရးပါျပန္ေတာ့ ႏြားဖား ၾကိဳးနဲ႔စပ္ဟပ္၊ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႏြားဖားၾကိဳးကုိ၊ကုိက္ျဖတ္ႏုိင္တဲ့ ၾကြက္ထီးေလး ဆီျပန္ေရာက္ရတာပါပဲတဲ့။ဆုိလုိတာကေတာ့ဗ်ာ။လက္ရွိအေျခအေနကိုမေက်နပ္တဲ့ က်ဳပ္တုိ႔လုိ အူ ေၾကာင္က်ားေတြကုိ သင္ခန္းစာေပးတဲ့ ပုံျပင္ေပါ့။

ရည္ရြယ္ခ်က္ကေရာက္ရာဘဝမွာေပ်ာ္ေအာင္ေနဖုိ႔၊မတန္မရာဘဝေတြကုိ ေလွ်ာက္ျပီးစိတ္ကူးမယဥ္ဖုိ႔ပါပဲ။ေနဦးဗ်။ ဟုိက ၾကြက္၊က်ဳပ္ကလူ၊လက္ရွိဘဝထက္ျမင့္ရာျမင့္ေၾကာင္းေတြးတာေလာက္ေတာ့၊ျဖစ္သင့္တယ္ထင္ပါရဲ့။ ကဲ၊က်ဳပ္ဘယ္ဘဝ မ်ဳိးကို ရည္မွန္းရင္ေကာင္းမလဲဆုိတာ ဆက္ျပီးစဥ္းစားအံုးမွ။
အင္း၊ဘာလုိလုိနဲ႔ (၂၀၁၅)ဆုိ ေရြးေကာက္ပြဲအသစ္ေတြလုပ္ေတာ့မယ္။ဒီေတာ့လူရုိေသရွင္ရုိေသ၊ အမတ္မင္းရာထူး တစ္ေနရာေလာက္ရရင္ မဆုိးလွဘူးထင္မိတယ္။လစာဆယ္သိန္း ၊ေန႔တြက္စရိတ္ဆုိလားတစ္ေန႔ႏွစ္ေသာင္း။ဒါေပမဲ့ ဒီ အလုပ္က အမ်ားအက်ဳိးကုိ တကယ္တမ္းတတ္ကၽြမ္းနားလည္မွျဖစ္မွာ။ေတာ္ၾကာ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုေတာင္ မွန္ေအာင္ မေရးႏုိင္ပဲ ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚအရူးခ်ီးပန္းေလွ်ာက္ဖြေနတဲ့ ဟုိအမတ္မင္းလုိ ေရးမိတာက၊ စာတစ္ေၾကာင္း၊ အဆဲခံရတဲ့ မွတ္ခ်က္က ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္။ မဆီမဆုိင္မေအႏွမပါအဆစ္ပါေနတတ္တာမုိ႔ဟန္မက်လွေသးဘူး။

တကယ္ေတာ့ေလာကမွာေငြဆုိတာဒုတိယဘုရားသခင္ပဲ။ဒီေတာ့ ဧရာမသူေဌးၾကီးျဖစ္ခဲ့ရင္၊ ဘာမဆုိထင္တုိင္းၾကဲႏုိင္ ျပီေပါ့။အေကာင္းဆံုးေနာက္ဆံုးေပၚျပိဳင္ကားအျပင္အီဂ်စ္နဲ႔အဂၤလန္တင္မက ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ားအထိပါသြားႏုိင္မွာပါက လား။ေပး၍မကုန္လွဴ၍မခန္းသေဘာရွိသုံးစမ္းျဖဳန္းစမ္းပါေလ့။မ်က္ႏွာပြင့့္လုိက္မဲ့ျဖစ္ျခင္း။ေနဦး။ဒါေပမဲ့ ဒီလုိသူေဌး ျဖစ္ဖုိ႔ ဆုိတာ၊ဗမာျပည္မွာ စစ္တပ္ကဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ အလြမ္းသင့္ေအာင္ေပါင္းႏုိင္မွ။ေငြေတြက်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာေနေပမဲ့ တရား သျဖင့္ရွာေဖြလုိ႔ရတဲ့ေငြမဟုတ္ရင္လူေတာမတုိးျပန္ဘူး။ကုိယ့္လိပ္ျပာကုိယ္မသန္႔ျပန္ဘူး။လူျဖစ္ပါလ်က္လူေတာမတုိးႏုိင္မွေတာ့ ဒီေငြေတြဘာသြား လုပ္ရမတုန္း။လမ္းေဘးမွာဝက္သားတုတ္ထုိးနဲ႔မုန္႔ဟင္းခါးေတာင္ စားခ်င္တုိင္ထုိင္စားလုိ႔မရတဲ့ ဘဝ။တန္ေတာ့။

(၄)
ဒါဆုိသူေဌးေတြကေတာင္ ခယၾကရတဲ့ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြဘဝေကာ။ဟေကာင္၊မင္းအသက္နဲ႔ ဘယ္လုိလုပ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ပါေတာ့ မတုန္း။ေအာ္၊စိတ္ကူးပါတယ္ဆုိမွ အဓိပၸါယ္ရွိတာမရွိတာအပထား။အလကားရတဲ့အေတြးကိုလက္မလြတ္နဲ႔၊ဆက္ေတြး။ အင္း၊အခုေနဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ျဖစ္ျပီဆုိပါေတာ့။ဗုိလ္ခ်ဳပ္ဝတ္စံုနဲ႔ဆုိငါ့အရပ္အေမာင္း၊ငါဥပဓိရုပ္ဟာစမတ္က်လုိက္မဲ့ ျဖစ္ ျခင္း၊အိမ္သံုးရံုးသံုးကားေလးငါးဆယ္စီး၊ကိုယ္ေရးအရာရွိ၊ဘာညာသာရကာေတြနဲ႔ အေတာ့္ကုိခြင္တည့္မဲ့ကိန္း။ငါ့အမ်ဳိးေတြ လည္းလူထူထူမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္နဲ႔အမ်ဳိးေတာ္တယ္ဆုိျပီးရင္ေကာ့ၾကြားႏိုင္မဲ့အျဖစ္။ေနဦး။ဗမာျပည္မွာနာမည္ေကာင္းရတဲ့ဗုိလ္ ခ်ဳပ္ဆုိတာ ၾကြက္ေခ်းထဲမွာဆြမ္းဆန္ရွာရတာထက္ေတာင္ရွားေသး။
ဒါ့အျပင္၊မဆီမဆုိင္လႊတ္ေတာ္ထဲဇြတ္ဝင္ထုိင္ေနရတဲ့ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ဳိးဆုိ တစ္တုိင္းျပည္လံုးက ဝုိင္းျပီးပုိ႔သတဲ့ေမတၱာနဲ႔တင္၊ ေသျပီ ဆရာဆုိတဲ့ကိန္းဆုိက္မွာ။ဒါလည္းမျဖစ္ေခ်ေသးဘူး။

ဒါဆုိအမတ္ေတြစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြထက္ပါဝါျမင့္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ရာထူးဆုိရင္ေကာ၊အမတ္ဆုိတဲ့လူတြင္က်ယ္ေတြရဲ့ အေပၚစီးကေန ေခါင္းေပါင္းစတလူလူနဲ႔ တင့္တယ္လုိက္မဲ့ျဖစ္ျခင္း၊အင္း၊တကယ္ေတာ့ ဒင္းလည္းအာဏာရွိလွတယ္လုိ႔ မဆုိႏုိင္ဘူး။ဥကၠ႒ကုလားထုိင္မွာထုိင္ျပီး မအူမလည္စစ္ဗုိလ္အမတ္ေတြကုိ စားပြဲေပၚကတူထုျပီး ႏြားကန္တုိ႔ ႏြားေမာင္း သလုိေငါက္ေနရတာ၊တယ္မစြံလွျပန္ဘူး။လႊတ္ေတာ္ကဘာေျပာေျပာ၊ထင္ရာစုိင္းႏိုင္တဲ့ရာထူးရွိေသးဗ်ာ။အဲဒါသမၼတေပါ့။

ဟုတ္တယ္။သမၼတျဖစ္လုိ႔ကေတာ့ ပြဲျပတ္ျပီ။အမယ္၊နာမည္ေခၚတာေတာင္ ေရွ႕မွာသမၼတၾကီးသမၼတၾကီးဆုိျပီး အမႊန္းတင္ ၾကမွာ။ဟီးေနတဲ့အစုိးရအိမ္ေတာ္ၾကီးမွာေနရမယ္။ႏုိင္ငံျခားတုိင္းျပည္ေတြကိုေလွ်ာက္သြားႏုိင္မယ္။ေကာ္ေဇာနီၾကီးခင္းျပီးအၾကိဳ ခံရတာမ်ားအားက်စရာေကာင္းခ်က္။အင္း..၊ဒါလည္းတကယ္ေတြးရင္မေခ်ာင္ေသးဘူး။သမၼတဆုိတာလက္ရွိအေျခ အေနမွာ ခ်မ္းသာတဲ့ႏုိင္ငံေတြဆီလွည့္ျပီး မာဒဂၤဇာတ္ခင္းေနရတာ။မိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ားဆုိျပီး တေလးတစားေျပာတာ ေတာင္ စီမံခန္႔ခြဲမွဳေသာက္တလြဲျဖစ္ရင္၊ျပက္လံုးျဖစ္ျပီး အရူးအႏွမ္းလုိအေလွာင္ခံရတဲ့ဘဝ။မဟုတ္ေသးဘူး။

(၅)
တကယ္ေတာ့ စစ္တပ္ၾကီးကုိလက္ကုိင္တုတ္လုပ္ျပီး သမၼတအေပၚကေန၊အုိက္တင္တစ္ခြဲသားနဲ႔၊ မိန္႔မိန္႔ၾကီးအာဏာျပႏိုင္ တဲ့ ရာထူးမ်ဳိးမွဗုိလ္တကာ့ဘုရင္ဗ်။ကာခ်ဳပ္ရာထူးဆုိရင္ျဖင့္ အာဏာပါဝါရွိတဲ့ေနရာမွာစိတ္ၾကီးဝင္စရာေတာင္ေကာင္းေနျပီ။ စိတ္ တုိ္င္း မက်ရင္ ပါးစပ္ကေန ပစ္ေဟ့ဆုိတဲ့ အမိန္႔တစ္ခြန္းေပးလုိက္ရံုပဲေလ။ဟုတ္ပါျပီ။ဟုတ္ပါျပီ။
ေနဦးဟ။ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ ဘက္စံုထူးခၽြန္တဲ့စစ္ဗုိလ္ဆုိရင္ ဘယ္ေသာအခါမွ ကာခ်ဳပ္ရာထူး မရဘူးတဲ့။ ခပ္ညံ့ညံ့ ခပ္တုံးတံုးေကာင္မွရတာဆုိပဲ။တုိင္းျပည္အလွည့္အေျပာင္းကာလမွာ မွန္ကန္တဲ့ဆံုးျဖတ္ခ်က္မခ်ႏိုင္ပဲ၊ေလာင္းရိပ္မိသလုိ ဘက္လိုက္သလုိလုိ အူတူတူအတတလုပ္ေနမိရင္လည္း လူထုတံေထြးခြက္မွာပက္လက္ေမ်ာရမဲ့ကိန္း။အရွင္လတ္လတ္ လူ႔အႏၶျဖစ္၊လူမသမာစာရင္းသြင္းခံရမဲ့ဘဝကလည္း မဟုတ္ေသးဘူး။ကာခ်ဳပ္ကုိ ခိုင္းစားႏိုင္တဲ့သူဟာ တစ္ကုိယ္ေတာ္ လူစြမ္းေကာင္းေလ။စိတ္ကူးမမွားေလနဲ႔။သူ႔ေနရာကုိ မွန္းေပါ့။ဟုတ္ဘူးလား။

အဲဒီရာထူးကေတာ့ ရာဇာဓိရာဇာလုိ႔ဆုိရမွာမုိ႔ အားက်စရာေတာ့လႊတ္ေကာင္းဗ်ာ။လုပ္ရမဲ့အလုပ္မယ္မယ္ရရမရွိ၊ လူ ေရွ႕သူေရွ႕ထြက္စရာမလုိပဲေအးေအးေဆးေဆးစာဖတ္ေနတယ္လုိ႔အေၾကာင္းျပလိုက္ရံုပဲ။ ပင္စင္ယူခဲ့တုန္းကေတာင္ ဂရက္ ဂ်ဴတီဆုိလားလုပ္သက္ပင္စင္ေၾကးသိန္းေထာင္ခ်ီရတာ။ လက္ညွဳိးညႊန္လုိက္ရံုနဲ႔ ေရႊလုိခ်င္ရင္ေရႊျဖစ္တဲ့ဘဝ။

ေနာက္ေရးစိတ္ေအးရေအာင္ လက္သတ္ေမြးထားတဲ့ တပည့္ေတြကုိ ရာထူးၾကီးေတြလႊဲေပးထားခဲ့ျပီး၊ေနာက္ကြယ္ကေန အသာေလးခလုတ္ႏွိပ္ေနရံုပဲ။ဒီမုိကေရစီမကလုိ႔၊ဘာစနစ္လာလာ၊ဒူးႏွံ႔ေနႏိုင္တဲ့ဘဝ။ခလုတ္အားလံုးကိုယ့္လက္ထဲမွာေလ။ လက္ရွိရာထူးၾကီးၾကီးေတြကိုယ္စီနဲ႔ ေကာင္ေတြလည္း ငါ့ေကာင္းမွဳနဲ႔ ၾကီးပြားေနၾကတာ ဒင္းတုိ႔လည္ေခ်ာင္းကုိကေလာ္ ထုတ္ရင္ ထမင္းလုပ္ေတာင္ အန္ထြက္လာအံုး မယ္။ေသခ်ာပါျပီ။ဒီလူ႔ေနရာအေကာင္းဆံုးပါပဲ။ လူေပၚလူေဇာ္ ဆုိတာ၊ ဒါမ်ဳိးကိုေခၚတာျဖစ္မယ္။ဒီေနရာရလုိ႔ကေတာ့ေတာထဲေတာင္ထဲမွာေတာင္ လူမသိသူမသိ ျမိဳ႔သစ္ၾကီးတစ္ျမိဳ႕ ထပ္တည္ လုိက္ခ်င္ေသးတယ္။ငါ့အမ်ဳိးငါ့ေက်ာင္းေနဖက္၊ငါ့သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာငါ့ကုိမီမဲ့သူတစ္ေကာင္မွမရွိ။ေက်ာင္းေနဖက္ငယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔လမ္းမွာေတြ႔ရင္ ဒီေကာင္ေတြငါ့ကုိ ေလးစားလြန္းလုိက္ၾကမဲ့ျဖစ္ျခင္း။

အမယ္ေလး။ေနဦးဟ၊သူငယ္ခ်င္းနဲ႔လမ္းမွာဆံုတယ္ဆုိကာမွ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ေျပာဖူးတဲ့ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္သြား သတိရမိတယ္။တစ္ခါတုန္းက တန္ခိုးထြားလွပါတယ္ဆုိတဲ့၊အဲဒီဘုိးေတာ္ဟာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ မထင္မွတ္ပဲဆံုမိေတာ့၊ သူငယ္ခ်င္းကုိဘာလုိအပ္သတုန္းဆုိျပီးေမးသတဲ့။အဲဒီသူငယ္ခ်င္းက တုိက္၊ကား၊ေျမကြက္၊ဘာတစ္ခုမွမေတာင္းပဲ ဘုိး ေတာ္ရဲ့ဓာတ္ပံုတစ္ပံုကိုေတာင္းသတဲ့။ဘုိးေတာ္လည္း  ေတာ္ေတာ္မိုက္တဲ့ ေကာင္၊ေတာင္းစရာရွားလုိ႔ ဓာတ္ပံုေတာင္းရ သလား ဆုိျပီး ရယ္သြမ္းေသြးရင္း သူ႔ရဲ့အေကာင္းဆံုးဓာတ္ပံုတစ္ပုံကုိေပးပစ္ခဲ့တယ္ဆုိပါေတာ့ဗ်ာ။

အမယ္၊အဲဒီသူငယ္ခ်င္းဟာ အဲဒီဓာတ္ပံုတစ္ပံုကိုအရင္းျပဳျပီး ၾကီးပြားလာလုိက္တာ အဲဒီတစ္နယ္လံုးမွာ အခ်မ္းသာဆံုး ပုဂၢိဳလ္ၾကီးျဖစ္လာသတဲ့။သူၾကီးပြားပံုၾကီးပြားနည္းက အဲဒီဓာတ္ပံုကုိ တံေထြးတစ္ခါေထြးငါးက်ပ္ႏွဳန္းနဲ႔ ဝင္ေငြေျဖာင့္ခဲ့တာ တဲ့။ဒီဇာတ္လမ္းဟာ ျမန္မာလူထုၾကားမွာ အေတာ္ေရပန္းစားသဗ်။

(၆)
တကယ့္အျဖစ္ေတာ့ဘယ္ဟုတ္ပါ့မတုန္း။စက္ဆုပ္ရြံ႕ရွာစရာေကာင္းလြန္းလုိ႔၊လူတကာပါးစပ္ဖ်ားက အေျပာင္ အျပက္ေထ့ လံုးေငါ့လံုးေပါ့။အျပစ္မဲ့လူထုကုိ ရက္ရက္စက္စက္ပစ္သတ္ခိုင္း၊ဘုန္းၾကီးရဟန္းေတြကုိပါမက်န္၊ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ ရံုမက၊မီးေလာင္ဗံုးနဲ႔ပါပစ္သြင္း ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ေတြရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲအက်ဳိးရလာဒ္ေတြေလ။

ဒီပံုဆုိရင္ေတာ့၊ လူမင္းနတ္မင္း စည္းစိိမ္သာမကသိၾကားမင္းစည္းစိမ္ေတာင္မက္စရာမဟုတ္ျပန္ပါဘူးဗ်ာ။ေတြးရင္း နဲ႔ေတာင္ ေက်ာစိမ့္မိပါရဲ့။က်ဳပ္တုိ႔ ဘာသာတရားအယူအဆအရ၊ဘဝမ်ားစြာသံသရာမွာျပန္ခံရမဲ့အျဖစ္ကုိ ေရွ႕ဆက္ေတြးမိရင္ ပုိေတာင္ ဆုိးေသး။ဘုရား၊ ဘုရား၊ေတြးၾကည့္ ရံုနဲ႔တင္ လူျဖစ္ရွံဳး အညြန္႔တံုးလွပါျပီ။ ေနပါေစေတာ့ ဗ်ာ။ဖြဟဲ့လြဲပါေစ၊ဖယ္ပါေစ။ညဥ့္ ေတာင္အေတာ္ နက္လွေပါ့။

ေဟာ၊ဟုိးအေဝးၾကီးက ထုိင္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္အသံကုိၾကားေနရပါကလား။ ဘယ့္ႏွယ့္ညၾကီးအခ်ိန္မေတာ္ဘာသီခ်င္းဖြင့္ေနပါ လိမ့္။က်ဳပ္ကပဲ စိတ္စြဲေနသလားမဆုိႏုိင္ဘူး။သီခ်င္းအလုိက္ကေတာ့တြံေတးသိန္းတန္ရဲ့ျမတ္စိေႏၱတုိင္တည္ထား၍ဆုိတဲ့ အလုိက္ပဲဗ်။ဟုတ္သားပဲ။ေသခ်ာေအာင္၊အိပ္မေပ်ာ္ခင္ေလး၊ ဘုရားမွာတုိင္တည္ဆုေတာင္းေလဦးမွ။

“ဆံုးဇမၺဴတခြင္၊ႏွဳန္းတူမျမင္သည့္၊သံုးလူရွင္ျမတ္စြာဘုရား၊ တပည့္ေတာ္သည္အမုိက္တုိက္အဝိဇၨာကာဆီးပိတ္ဆုိ႔ေနသူျဖစ္ သည့္အေလ်ာက္၊တရားလက္လြတ္ငွက္ေတာင္ကၽြတ္ပမာ၊မဖြယ္မရာအေတြးမ်ဳိးစံုပြားမိသည္ကုိသည္းခံခြင့္လႊတ္ေစလုိပါ၏။ မည္သည့္ဘဝမ်ဳိးေရာက္ခ်င္ျဖစ္ခ်င္သည္ကုိ၊တပည့္ေတာ္၊လတ္တေလာဆံုးျဖတ္၍မရေသးပါဘုရား။သုိ႔ေသာ္၊ျဖစ္ေလရာ သံသရာအဆက္ဆက္၌အဆုိပါလူၾကီးမင္းအုပ္စုိးေသာ၊တုိင္းကားျပည္ရြာတြင္လူျဖစ္ရသည့္ေဘးမွ ကင္းေဝးရပါလုိ၏”။ ။

(ဤသေရာ္စာ၏ေခါင္းစဥ္မွာ ကြယ္လြန္သူႏိုင္ငံေက်ာ္အဆုိေတာ္ တြံေတးသိန္းတန္ကုိယ္တုိင္ေရးဖြဲ႔သီဆုိခဲ့ေသာသီခ်င္းအမည္ျဖစ္ေၾကာင္းေဖာ္ျပအပ္ ပါသည္။)

“ေျပာင္းဖူးဝင္ခ်ဳိးေနၾကသည့္ဖုိးသူေတာ္မ်ား”

$
0
0

(ဧရာဝတီဝက္ဘ္ဆုိက္မွ။)

မွတ္ခ်က္။ ။ေအာက္ေဖာ္ျပပါေဆာင္းပါးသည္၊လက္ရွိျမန္မာအစုိးရအား၊ရည္ရြယ္သည့္၊
 ဒဲ့ေဆာ္စာ ျဖစ္ပါေၾကာင္း)

“ေျပာင္းဖူးဝင္ခ်ဳိးေနၾကသည့္ဖုိးသူေတာ္မ်ား”

(မင္းဒင္)

(တစ္)
က်ဳပ္မလည္း၊အသက္သာၾကီးလာတယ္၊ထစ္ကနဲရွိစိတ္တုိတတ္တဲ့အက်င့္ကို၊ဘယ္လုိမွေဖ်ာက္မရေသးဘူးဗ်ာ။ဒီအက်င့္ဆုိးဟာ၊ မေကာင္းဘူးဆုိတာလည္းသိပါလ်က္၊ေဖ်ာက္မရတာအေတာ္ဆုိးသကုိး။ေလာကၾကီးမွာသူတစ္ပါးကုိတရားခ်ရ တာထက္ ၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိတရားျပရတာပုိခက္တယ္ဗ်။က်ဳပ္စိတ္တုိမိျပီဆုိရင္၊မီးခုိးၾကြက္ေလွ်ာက္ ဟုိလူ႔ဆြဲဲထည့္၊ ဒီလူ႔ ပတ္ရမ္း၊ ေဒါသကုိစိတ္ရွိလက္ရွိဆြဲဆန္႔တတ္တဲ့အက်င့္ကပုိေတာင္ဆုိးေသး။ အခုလည္းက်ဳပ္ ေဒါကန္ေနျပန္ျပီ။
ဘယ္ကိစၥရွိရမတုန္းဗ်။က်ဳပ္အျမဲတမ္းလုိလုိ ၾကည့္ၾကည့္ေနတဲ့၊ေသာက္သံုးတစ္စက္မွမက်၊သံုးမရ၊စားမရ ဗီစီဒီအေခြ ေတြကိစၥေပါ့။

ေဒါကန္ရင္လဲမၾကည့္ဘဲေနေပါ့ဗ်ာ။ဟုတ္လား။ခင္ဗ်ားပါးစပ္ကေျပာေတာ့အလြယ္ေလးေပါ့ဗ်ာ။ခင္ဗ်ားကုိယ္ခ်င္းစာၾကည့္  ေလ။မုိးလင္းမုိးခ်ဳပ္တစ္ေနကုန္အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ၊ဘယ္သေကာင့္သားဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေအာင္းေနႏုိင္ပါ့မတုန္း။အျပင္ ထြက္လည္ေပါ့ဆုိျပီး၊ကပ္ဖဲ့မတုိက္နဲ႔ဗ်။အျပင္ထြက္လည္ရလြန္းလို႔၊ဖူးခက္တစ္ျမိဳ႕လံုးေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားပါမက်န္ႏွံ႔ေနျပီ။ကုန္ တုိက္ေတြဖက္၊ေျခဦးလွည့္ဖုိ႔လဲအၾကံေပးပါနဲ႔ေတာ့။

ဆုိင္တုိင္းလုိလုိအေရာင္းစာေရးေတြေတာင္၊က်ဳပ္ကုိမ်က္မွန္း တန္းမိ ကုန္ျပီ။ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။မယ္မယ္ရရမဝယ္ပဲ၊အားအားရွိေတာင္ေငးေျမာက္ေငးလာလာ
လုပ္လြန္းလုိ႔။ဒါေၾကာင့္ပ်င္းပ်င္း ရွိ၊ဘာ ရယ္ညာရယ္မဟုတ္၊ေအာက္စက္ထဲအေခြေလး ထုိးထည့္ျပီးၾကည့္ေနရတာေပါ့။ဘဝကေတာ့ေသာက္ခြဆုိတဲ့အစား ပါပဲဗ်ာ။ ခုပဲၾကည့္အံုး။
အခုက်ဳပ္ၾကည့္ေနခဲ့တဲ့အေခြက၊ ဘာတဲ့။ေနာက္ဆံုးထြက္အက္ရွင္ဇာတ္ကားသစ္(22Jump Street)တဲ့။ အမယ္၊ အဲဒီ စာတမ္းအေပၚမွာ(Socios Por Accidente)ဆုိတဲ့ ဇာတ္ကားတစ္ကားနာမည္လည္း၊ျပဴးတူးျပဲတဲ စာလံုးၾကီးနဲ႔ပါေသး။ ဂ်ိန္းစဘြန္းမင္းသားေဟာင္းပီယာဘေရာ့နန္သရုပ္ေဆာင္တဲ့ကားဆုိေတာ့ က်ဳပ္လည္းစိတ္ဝင္စားမိတာေပါ့။

ဒီအေခြကုိ စဖြင့္တတည္းက က်ဳပ္မသကၤာလွဘူး။ဖြင့္လည္းၾကည့္ေရာထင္တဲ့အတိုင္းေသာက္တလြဲ။ ေအးေလ။မူရင္းကေန ေကာ္ပီပြားတာမွမဟုတ္တာ၊ရုပ္ရွင္ရံုတစ္ခု ထဲမွာ၊လက္ ကိုင္ဖုန္းနဲ႔လား၊ဗီဒီယုိကင္မရာနဲ႔လား၊တစ္ခုခုနဲ႔ခုိးရုိက္ထားတဲ့ အေခြၾကီး။ဝါးတားတားနဲ႔တုန္လုိက္မွဳန္လုိက္သမွ၊ မင္းသား မင္းသမီးရုပ္ကုိေတာ္ေတာ္ဖမ္းယူရတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေသာက္ သံုးမက်တဲ့အေခြ။

(ႏွစ္)
အဲဒီအေခြေတြရဲ့နာမည္ေပးပံုေတြကုိၾကည့္အံုး။ ေခါင္းစဥ္နာမည္အေပးေကာင္းလွတဲ့ ဆရာေမာင္သာရၾကားရင္ ေတာင္ မတ္တပ္ရပ္ျပီးလမ္းမွာငုိသြားေလာက္ပါရဲ့။အေခြနာမည္ဖတ္မိရံုနဲ႔၊ဝယ္ခ်င္စိတ္တစ္ခါတည္းေပါက္သြားမယ္။ဘာတဲ့။
ထုိက္ခ်ိဇီးရုိးမွဟီးရုိးသုိင္းဇာတ္ကားေကာင္းမ်ား၊ကမၻာလံုးဆုိင္ရာစစ္ပြဲၾကီးမ်ား၊(X -Men)စြမ္းအားရွင္တုိ႔၏ဇာတ္လမ္းသစ္ မ်ား၊နာမည္ေက်ာ္လက္ေဝွ႔အက္ရွင္ဇာတ္လမ္းမ်ား၊အာရွသုိင္းလက္ေရြးစင္ဇာတ္ကားမ်ား၊ထိတ္လန္႔ဖြယ္ေရာမေျမြဆုိးၾကီး ဇာတ္လမ္းမ်ား၊လူသားစားသတၱဝါဆုိးဇာတ္လမ္းမ်ား၊ကမၻာေက်ာ္ေမ်ာက္မ်ဳိးႏြယ္စုတုိက္ပြဲဇာတ္လမ္းမ်ား၊ကမၻာဦးမွ လူသား စားဒုိင္ႏုိေဆာဇာတ္လမ္းမ်ား၊အမုန္းဆြဲေတာ့မဲ့ဆရာၾကီးတုိ႔ရဲ့လက္ေဝွ႔ပြဲစဥ္မ်ား၊အမေလးစံုခ်က္၊ဆန္းခ်က္ကေတာ့လက္
ကုန္ကမ္းကုန္ပါပဲဗ်ာ။

အေခြလို႔သာအလြယ္ေျပာတာပါဗ်ာ။တကယ္ေတာ့ဗီစီဒီအျပားပါ။ညံ့လုိက္တဲ့အျပားေတြ၊တစ္ခါတခါ၊ဇာတ္လမ္းအရွိန္ တက္ ျပီးၾကည့္ေကာင္းေနျပီဆုိရင္၊တဂ်စ္ဂ်စ္နဲ႔ ထစ္ေတာ့တာပဲဗ်။ထစ္တဲ့အျပင္တစ္ခါတစ္ေလ၊ေနာက္အခန္းက ေရွ႕ဖက္ေရာက္ လာျပီး၊ဘယ္လုိခ်ိတ္ဆက္ပါလိမ့္လုိ႔၊နေဝတိမ္ေတာင္ျဖစ္ရတာကရွိေသး။တစ္ခ်ဳိ႕အျပားေတြက်ေတာ့၊ျမန္မာစာတန္းထုိးမပါ ျပန္ဘူး။ေအးေလ။ အဂၤလိပ္စာတန္းထုိးတာကုိက်ဳပ္မွီေအာင္လိုက္မဖတ္ႏုိင္ဘူး။မွီျပန္ေတာ့လည္း၊အဓိပၸါယ္မသိတဲ့စာလံုး ေတြ၊ ဘန္းစကားေတြေၾကာင့္၊ဆုိလုိရင္းအဓိပၸါယ္ကုိ သေဘာမေပါက္ျပန္ဘူး။

မရွက္ပါဘူးဗ်ာ။က်ဳပ္မွ အဂၤလိပ္စာကုိေဂ်ာင္းေဂ်ာင္းေျပးေအာင္မွမဖတ္တတ္တာ၊ အမယ္၊ခင္ဗ်ားအဂၤလိပ္စာလႊတ္ကၽြမ္း ေနရင္လည္းအေခြတုိင္း၊အျပားတုိင္းနဲ႔ေတာ့အဆင္မေျပႏုိင္ဘူးဗ်။တခ်ဳိ႕က ဂ်ပန္စာတမ္း၊တခ်ဳိ႕တရုတ္စာတန္း၊ေနာက္ ကုိး ရီးယားစာတမ္း၊အုိး၊ တကမၻာလံုက၊ရွိသမွ် ဘာသာနဲ႔စာတမ္းထုိးထားတာခင္ဗ်ားဘယ့္ႏွယ့္လုပ္ဖတ္မတုန္း။
ျမန္မာစာတမ္းအျပည့္အစံုထုိးတာာကလည္း၊ျမန္မာရုပ္ျမင္သံၾကားေတြမွာ၊ျပခဲ့ျပီးတဲ့၊ဂ်ဴမံုတုိ႔၊ဂႏၳဝင္တြင္မဲ့သူရဲေကာင္းလီဆြန္ရွင္းတုိ႔လိုဇာတ္လမ္းတြဲေလာက္ပါဗ်ာ။ေနာက္ပိုင္း မထုိးတစ္ခ်က္ထုိးတစ္ခ်က္နဲ႔ေတာ္ေတာ့ကုိအာရံုေနာက္ရတဲ့အျပား ေတြ။ေရွ႕ပုိင္းမွာေကာင္းပင္ေကာင္းလ်က္နဲ႔စာတမ္းအျပည့္ထုိးေနေတာ့၊စိတ္ဝင္တစားနဲ႔ၾကည့္ေနလုိက္တာ၊ဇာတ္လမ္း အလယ္ေလာက္လည္းေရာက္ေရာ၊မူရင္းဘာသာနဲ႔စာတမ္းေတြခ်ည္းေပၚလာေတာ့ပဲဗ်ဳိ႕။

အမယ္၊ဟုိတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္ ဆိတ္ေခ်းပါသလို၊ဟုိေနရာတတန္းထုိးလုိက္၊ ဒီေနရာတတန္းထုိးလုိက္ေတြလည္းရွိေသးဗ်။ဘယ္မတုန္းေကာင္းကြက္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ဒီခုိးေခြေတြဟာ၊(SAMSUNG  SONY TOSHIBA)တုိ႔လို နာမည္ၾကီး(Branded)ေအာက္ စက္ေတြနဲ႔ဖြင့္ မရဘူး ခင္ဗ်။ တရုတ္စက္ခပ္ညံ့ညံ့စက္ေတြကမွ၊အေခြခပ္သိမ္းဖြင့္လုိ႔ရတာမုိ႔၊အဲဒါမ်ဳိးပဲေရြးဝယ္ေနရတယ္။စိတ္ပ်က္စရာ။

(သံုး)
ဒီကိစၥမွာအဓိကတရားခံကေတာ့ တရုတ္ပဲဗ်။ဟုတ္တယ္။တကမၻာလံုးကရွိရွိသမွ်၊ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြကုိ တရားမဝင္ ခုိး ကူးျပီး၊တကမၻာလံုးကုိျဖန္႔ေနတဲ့ေမာင္ေတြေလ။ဟုိးလြန္ခဲ့တဲ့ဆယ့္ငါးႏွစ္ဝန္းက်င္ေလာက္ကေတာ့၊အဲဒီအေခြေတြဟာ၊တ ရုတ္ကေန၊ဗမာျပည္ထဲကုိခုိးသြင္းၾကတာတဲ့ဗ်။ေနာက္ပိုင္းဝယ္လုိအားမ်ားလာေတာ့၊ဗီစီဒီကူးတဲ့တရုတ္စက္ေတြသြင္းလာျပီး၊ဗမာတစ္ျပည္လံုးအႏွ႔ံ၊ငတက္ျဖားဇာတ္လမ္းခင္းလုိက္ၾကတာ၊ျပည္တြင္းဗီဒီယုိနဲ႔သီခ်င္းေခြေတြ၊ဒုကၡလွလွေတြ႔ကုန္ၾကတဲ့ အထိ။

တရုပ္လည္းေသာက္သံုးမက်သလုိ ခုိးကူးတဲ့ေကာင္ေတြလည္းၾကံရာပါပဲ။ ဘာသာျပန္တဲ့ေကာင္ေတြက အေခ်ာင္သမား ေတြ။ေသေသခ်ာခ်ာေစတနာထားျပီး ဘာသာမျပန္ၾကေတာ့၊ၾကည့္မိသမွ်ဆန္႔တငန္႔ငန္႔ခ်ည္းပဲ။ဒီေတာ့က်ဳပ္မွာ ဘယ္ေတာ့ မ်ားဇာတ္လမ္းအစအဆံုး၊ဗမာစာတမ္းထုိးနဲ႔ၾကည့္ရပါ့မတုန္းဆုိျပီး၊ေနာက္အေခြေတြမွာအဲဒီဇာတ္ကားပါလာျပန္ေတာ့လည္း၊အဆင္ ေျပလိမ့္ႏုိးႏိုးနဲ႔၊စက္ထဲထိုးထုိးထည့္ေနရေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။ဒီေသာက္က်င့္ဟာ၊ေစ်းကြက္ကိုမလိမ့္တစ္ပတ္လုပ္တဲ့ ညစ္ ကြက္ျဖစ္ရ မယ္ဗ်။အမယ္၊ဒီအေခြေတြဟာေစ်းေတာ့မဆုိးလွဘူးဆုိရမယ္။

ေအးေလ။တစ္ေခြတည္းမွာစုစုေပါင္းေျခာက္ပုဒ္ၾကီးမ်ားေတာင္ပါသဗ်ာ။ တစ္ျပားကုိထုိင္းဘတ္ သံုး ဆယ္ပဲ တန္တယ္ဆုိ ေတာ့၊ရုပ္ရွင္တစ္ကားကုိ ငါးဘတ္(ဗမာေငြက်ပ္တစ္ရာ့ငါးဆယ္)ဆုိပါေတာ့။ ေဟာလီးဝုဒ္ဒါရုိက္တာေတြ၊မင္းသား မင္း သမီးနဲ႔ထုတ္လုပ္သူေတြမ်ားသိခဲ့ရင္၊စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾကျဖစ္ျပီး၊ေနရာမွာတင္တုန္းကနဲလဲေသသြားေလာက္တယ္။ဗမာ ဇာတ္ကားဟုတ္လား။ရိွပါ့ဗ်ာ။ရွိပါ့။ျပည္တြင္းမွာဘယ္ေလာက္ဖမ္းဖမ္း၊နယ္စပ္မွာခုိးကူး၊ထုိင္းႏုိင္ငံထဲမွာခိုးကူးေနလိုက္ၾက တာ၊ပန္းပန္လ်က္ပါဆုိတဲ့အထဲက။ ထုိင္းေတြလည္းသူခိုးေတြပါပဲဗ်ာ။ပါေတာင္ကမ္းေျခဖက္မွာဆုိေပါလုိက္တဲ့ခိုးကူးေခြ၊
ေအာကား အေခြ၊ဖုိက္တင္ဇာတ္ၾကမ္း၊ဒရမ္မာအဆံုးၾကိဳက္တာယူဘတ္တစ္ရာပဲဗ်။ အမယ္၊ဖူးခက္ျမိဳ႕ထဲက စတုိးဆုိင္ၾကီး ေတြမွေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ႔၊(VCD, DNA)ဆုိျပီးေစ်းၾကီးၾကီးနဲ႔ဟန္ျပသေဘာမ်ဳိးေရာင္းတာေတြလည္းရွိပါ့။ဒါေပသည့္ အဲဒီ အေခြေတြကေစ်းၾကီးတဲ့အျပင္၊ထုိင္းစာတန္းထုိးေတြဆုိေတာ့က်ဳပ္ဟာဗမာစာတမ္းထုိးႏုိင္ငံျခားကားေတြကုိပဲအားေပးရတာ ေပါ့။ဗမာဇာတ္ကားေတြကေတာ့၊ၾကည့္မိရင္အပ်င္းမေျပတဲ့အျပင္ေဒါသထြက္ရလြန္းလုိ႔၊ေဝရာမဏိပါပဲ။

(ေလး)
ဒီအေခြေတြက်ဳပ္ဘယ္ကေနရသတုန္းဟုတ္လား။က်ဳပ္ဆုိင္မွာတင္ေရာင္းေနတဲ့ဟာေတြေလ။ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။ဗမာျပည္နယ္စပ္ျမိဳ႕ေတြကေန ခုိးသြင္းၾက၊ထုိင္းထဲမွာ၊ ခုိးကူးေနၾကတဲ့အေခြေတြေပါ့။ ထုိင္းပုလိပ္ေတြကိစၥလား၊ဒါေလးမ်ားဗ်ာ။မူးယစ္ေဆးဝါး နဲ႔လက္နက္ေတြေတာင္ေမွာင္ခုိေစ်းကြက္မွာၾကိဳက္သေလာက္ရေနတဲ့ဖူးခက္ျမိဳ႕ၾကီးမွာ၊အမ်ားမုိးခါးေရေသာက္သလုိ၊ပုလိပ္ကုိလစဥ္ေၾကးေပးေန လုိက္ရံုပဲေလ။ဒါေပမဲ့ဒီေသာက္ပုလိပ္ေတြလည္း၊အက်င့္ေကာင္းတဲ့ေကာင္ေတြမဟုတ္ဘူး၊ ရမွန္း သိရင္၊ကဒီးကဒီးလာေန တတ္ၾကတာ။စိတ္ပ်က္စရာသိပ္ေကာင္းတယ္။ ပ်က္လုိက္ရတဲ့စိတ္၊ထြက္လုိက္ရတဲ့ေဒါသ၊ ဘယ္ ေတာ့မ်ားမွ၊ဒီအပူေတြျငိမ္းမွာပါလိမ့္။
ဒီစာဒီေနေရာက္လာေတာ့၊ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္ကုိတရားခ်မယ္ဆုိတာက်ဳပ္သိေနတယ္။“ဒီလုိစိတ္ပ်က္၊ေဒါသထြက္စရာေတြ တစ္သီတစ္တန္းၾကီးျဖစ္ရျခင္းဟာ၊လူတစ္ဦး ခ်င္းစီရဲ့ကိုယ့္က်င့္တရားနဲ႔သက္ဆုိင္တယ္”ဘာညာဘာညာေပါ့။ခင္ဗ်ားပံုခိုင္း မဲ့လူတကာေျပာေနက်ပံုျပင္ေလးတစ္ပုဒ္ကုိေတာင္၊က်ဳပ္ကၾကိဳသိေနေသး။

ဟုိေျပာင္းဖူးခ်ဳိးတဲ့ ဖုိးသူေတာ္ပံုျပင္မဟုတ္လား။
တစ္ေန႔ေတာ့၊ေနပူက်ဲတဲထဲ၊ ခရီးထြက္လာခဲ႔တဲ႔ ဖုိးသူေတာ္တစ္ပါး ေနကလည္းပူ၊ ဗုိက္ကလည္းဆာမုိ႔၊ လမ္းေဘးမွာေတြ႔ တဲ့ေျပာင္းခင္းထဲက၊ေျပာင္းဖူးကုိ၊မီးဖုတ္စားမယ္ဆုိျပီး ေျပာင္းဖူးတစ္ဖူးကုိခ်ိဳးလုိက္ရင္း ေျပာင္းဖူးကုိျဖဲၾကည့္ လုိက္ေတာ့ အဆံေတြကက်ဳိးတုိးၾကဲတဲနဲ႔မေအာင္ဘူးတဲ့ဗ်။ေနာက္ထပ္ႏွစ္ဖူး၊သံုးဖူးထပ္ခ်ဳိးျပီးျဖဲၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း၊ထုိနည္းလည္း ေကာင္းဆုိေတာ့စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ေသာက္သံုးမက်တဲ့ေျပာင္းဖူးဆုိျပီးဆဲပါေလေရာ။ဒီေတာ့ေျပာင္းဖူးက သူအဆံမေအာင္ တာဟာ၊ေျမၾကီးမွာေျမၾသဇာမရွိလို႔ဆုိျပန္တာေၾကာင့္၊ေျမၾကီးကုိကေလာ္ဆဲျပန္ေရာေပါ့ဗ်ာ။ေျမၾကီးကလည္း မုိးမရြာလုိ႔ ေျမဆီၾသဇာမျဖစ္ဆုိျပီး၊ေခါင္းေရွာင္ျပန္ေတာ့၊ ဖုိးသူေတာ့္ေဒါသဟာ၊မုိးနတ္မင္းဆီကုိေရာက္ျပန္ေရာ။

မုိးနတ္မင္းလည္းဘာသားနဲ႔ထုထားတာမွတ္လုိ႔ဗ်ာ။မုိးမမွန္တာေလမမွန္တာဟာ၊တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္တဲ့ဘုရင္၊မင္း က်င့္တရားဆယ္ပါးနဲ႔မညီလုိ႔ဆုိျပီး၊ဂ်က္ဆီဂ်ိန္းျပန္တာေပါ့။
ဖုိးသူေတာ္နဲ႔ဘုရင္ေတြ႔တဲ့အခန္းကေတာ့၊ပြဲၾကီးပြဲေကာင္းပဲဗ်။ဖုိးသူေတာ္ရဲ့စြဲခ်က္ကုိနားေထာင္ျပီးတဲ့ဘုရင္ဟာ၊ဖုိးသူေတာ္ ကုိ “အဲဒီေျပာင္းဖူးေတြဘယ္ကရလာသတုန္း”ဆုိျပီး၊ျပန္လွန္ေမးခြန္း ထုတ္သတဲ့။ဒီမွာတင္ဖုိးသူေတာ္အၾကပ္ရုိက္ေတာ့ တာ ပါပဲ။သူကုိယ္တုိင္လည္း ဒီေျပာင္းဖူးကုိ၊နီးရာယာခင္းထဲက ခုိးျပီးခ်ဳိးခဲ့သကုိး။ဒါပဲမဟုတ္လား။

ဒီပံုျပင္အတုိင္းဆုိရင္ျဖင့္ က်ဳပ္ဟာကိုယ္က်င့္တရားမလုံျခံဳတဲ့ အေခ်ာင္သမားေပါ့။ဟုတ္ပါျပီ။ဟုတ္ပါျပီ။ဒီလုိသာ ေျပာ ၾကေၾကးဆုိရင္၊က်ဳပ္တင္ဘယ္ကပါ့မတုန္း။ေခတ္ေျပာင္းစနစ္ေျပာင္းမွာ၊ေနသာသလုိေန၊ဒူးကေလးႏွံ႔ျပီး၊ကုိယ္က်င့္ တရားမ ေစာင့္ထိန္းပဲ၊ေရသာခုိအေခ်ာင္လုိက္၊ေပါေခ်ာင္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္ေမြးေနတဲ့ခင္ဗ်ားတုိ႔လည္းေသခ်ာေပါက္ပါတာ ေပါ့။ေအး ေလ။အဲဒီစိတ္ဓာတ္ဟာ က်ဳပ္ဗီစီဒီခိုးေခြေရာင္း၊ကုိယ္တုိင္ၾကည့္ေနတဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ဘာကြာလုိ႔တုန္း။

(ေျခာက္)
တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့အစုိးရမင္းမ်ားဆုိပုိဆုိးေသး။တရားမွ်တတဲ့ဒီမုိကေရစီ
စနစ္ဆုိျပီး၊ၾကိဳတင္မဲေတြသံုးျပီး မသမာတဲ့နည္းနဲ႔၊တက္လာတယ္။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာစစ္သားအမတ္အစိတ္သားအတင္းဝင္ထုိင္တယ္။ဒီမုိကေရစီဗန္းျပျပီး ႏုိင္ငံတစ္ကာလွည့္အကူအညီေတာင္းတယ္။ဘယ္ေလာက္ရရ၊ဘယ္ကရရေငြေခ်းတယ္။လယ္ေတြယာေတြသိမ္းလိုက္ တာမ်ား၊လယ္လုပ္တဲ့လယ္သမားေတာင္ ကုန္းေကာက္စရာမရွိေတာ့တဲ့အျဖစ္။
ေဟာ။အခုေရြးေကာက္ပြဲအသစ္နီးလာျပန္ေတာ့၊ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကုိျငင္းခ်င္တာနဲ႔၊ျပႆနာမွန္သမွ်မီးခြက္ထြန္းရွာတယ္။အမ်ဳိးဘာသာသာသနာအေယာင္ ျပျပီးညစ္နည္းမ်ဳိးစံုသံုးတယ္။ ခုရက္ပိုင္းထဲမွာပဲ၊ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္တာဝန္ရွိ သူၾကီးဆင္ေျခေပးပံုကုိၾကည့္အံုး၊

“က်ေနာ္တုိ႔ေကာင္းမယ္ထင္လုိ႔၊ႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးကုိလုပ္ခဲ့တယ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ၾကီးပ်က္ေအာင္၊ က်ေနာ္တုိ႔မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ေကာင္းမယ္ထင္လို႔လုပ္တယ္။ခင္ဗ်ားတုိ႔ေတြလည္းေကာင္းမယ္ထင္ လုိ႔လုပ္တယ္”တဲ့ဗ်။က်ဳပ္တုိ႔ ေတာင္ေနရင္းထုိင္ရင္းတရားခံစာရင္းထဲပါေနပါေပါ့လား။
အမယ္။ဒါတင္ဘယ္ကအံုးမလဲဗ်ာ။

လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ၊တမတ္သားထည့္ထားတာဟာ၊အာဏာျပန္မသိမ္းျဖစ္ေအာင္လို႔တဲ့။ တုိင္းျပည္မတည္ျငိမ္၊မေအးခ်မ္းရင္၊စစ္တပ္ကအာဏာျပန္သိမ္းရမွာပဲဆုိပဲ။အံ့ပါရဲ့ဗ်ာ။တုိင္းျပည္တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတုိး တက္ေအာင္အာဏာသိမ္းတဲ့နည္းကလြဲရင္ တျခားနည္းလမ္းကုိ၊မစဥ္းစားတတ္ၾကဘူးလားဗ်ာ။

စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းျပီး လူေတာသူေတာတုိးတဲ့ႏိုင္ငံရယ္လုိ႔ကမၻာေပၚမွာရွိသလားဗ်ာ။ေငြရွိတဲ့ သူနဲ႔ ေပါင္းပါ။အာဏာရရင္သူတုိ႔ကုိျပန္ၾကည့္ပါဆုိတဲ့ အရင္စကားခံကလည္းရွိေသး။
ဒီလုိလူေတြဟာ၊တုိင္းျပည္အာဏာကုိမရ၊ရတဲ့နည္းနဲ႔၊ဆက္ျပီးေမာင္ပိုင္စီးထားအံုးမဲ့သေဘာေပါ့။ဒါဆုိက်ဳပ္လိုပဲအေခ်ာင္သမား၊ စာရင္းဝင္ေတြျဖစ္မေနဘူးလားဗ်။ေတာ္ပါဗ်ာ။ ဆက္ေျပာရင္ေဒါသအမွ်င္တန္းျပီး အခန္း တစ္ရာ့ငါးဆယ္ပါတဲ့ ကုိးရီး ယားဇာတ္လမ္းတြဲလုိ ၊ျဖစ္ေတာ့မယ္။ဒီစကားဒီမွာတင္ရပ္လိုက္တာေကာင္းပါတယ္ေလ။

ကၽြႏု္ပ္ေရးသားစီရင္ခဲ့ေသာမဟာေစာရဗ်ဴဟာလက္စြဲက်မ္း

$
0
0

၂၆၊ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၄ ေန႔ထုတ္ သည္ေလးဒီးစ္ အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ။ ။

“ကၽြႏု္ပ္ေရးသားစီရင္ခဲ့ေသာမဟာေစာရဗ်ဴဟာလက္စြဲက်မ္း”

(မင္းဒင္)

(တစ္)
ရဲေဘာ္တုိ႔၊အဲေလ..၊တပည့္တုိ႔၊ဒီေန႔ဟာဆုိရင္ျဖင့္၊ငါတုိ႔ေစာရသမုိင္းမွာ၊ထူးျခားစြာကမၺည္းမွတ္တမ္းတင္ရမဲ့ေန႔တစ္ေန႔ျဖစ္တယ္။အခုလုိမဂၤလာရွိတဲ့ေန႔မ်ဳိးမွာ၊သင္တန္းဆင္းပြဲအဖြင့္အမွာစကားေျပာၾကားခြင့္ ရတဲ့အတြက္၊မ်ားစြာႏွစ္ ေထာင္း အားရ ဂုဏ္ယူမိပါေၾကာင္းပဏာမေျပာၾကားလုိတယ္။ ဒီကေန႔သင္တန္းဆင္းၾကမဲ့ေမာင္တုိ႔ဟာ၊ခုိးနည္းတစ္ေထာင္ လိမ္နည္း တစ္သိန္း၊ဘံုးနည္းအနႏၱကုိသင္ၾကားတတ္ေျမာက္ခဲ့ၾကျပီးျဖစ္တယ္။

တပည့္တုိ႔ဟာ၊ရသမွ်ခုိးႏိုင္ျခင္း၊ျပစ္ဒဏ္မွလြတ္ေျမာက္ေအာင္စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ျခင္း၊အိေျႏၵဟိတ္ဟန္မပ်က္ခပ္တည္တည္ ေန ႏိုင္ျခင္းတည္းဟူေသာေစာရစြမ္းရည္သံုးရပ္အစဥ္ထက္ျမက္ရွင္သန္ေနဖုိ႔အတြက္၊ေစာရ တာဝန္အေရးသံုးပါးကုိ ဦးထိပ္ ထားျပီး၊ေစာရေလာက အစဥ္အျမဲေတာက္ေျပာင္ရွင္သန္ေနဖုိ႔အားထုတ္ၾကရမွာျဖစ္တယ္။

အခြင့္အခါၾကံဳတဲ့အခိုက္ေစာရတာဝန္အေရးသံုးပါးကုိ ေမာင္တုိ႔သိေအာင္အက်ဥ္းမွ်ရွင္းျပရရင္၊ေစာရအုပ္စုစည္းလံုးညီ ညြတ္ေရး၊ေစာရေလာကမျပိဳ ကြဲေရးနဲ႔ေစာရဂုဏ္ေစာရဇာတိမာန္ျမင့္မားေရးတုိ႔ျဖစ္တယ္။
တပည့္တုိ႔ဟာေနာင္တစ္ေခတ္ရဲ့မဟာေစာရေလာင္းမ်ားျဖစ္ၾကတာနဲ႔အညီ၊သမုိင္းေပးတာဝန္အရ၊ေတာက္ေျပာင္တဲ့ေစာရအနာဂတ္ကုိဖန္တီးတည္ေဆာက္ၾကရမွာျဖစ္တယ္။ေစာရသမုိင္းအစဥ္အလာေကာင္းကုိဆက္လက္ထိန္းသိမ္းၾကဖုိ႔သတိေပးမွာၾကားလုိတယ္။ရဲေဘာ္တုိ႔။ငါတုိ႔ေစာရေတြဟာဘက္စံု အျမင္ရွိသူေတြျဖစ္တယ္။ေစာရဂုဏ္ေရာင္ထြန္း ေျပာင္ဖုိ႔ရာ ဟာ ၊ငါတုိ႔ေစာရေတြရဲ့ပုခံုးေပၚမွာက်ေရာက္ေနတယ္ဆုိတာ၊အစဥ္အျမဲသတိခ်ပ္ေစလုိတယ္။

ဘယ္သူခြဲခြဲတုိ႔မကြဲအျမဲစည္းလံုးမည္ဆုိတဲ့ေဆာင္ပုဒ္နဲ႔အညီ၊ေစာရအုပ္စုအင္အားရွိေအာင္၊အခ်င္းခ်င္းအျပန္အလွန္ယိုင္း ပင္းၾကဖုိ႔မွာၾကားလိုတယ္။ေစာရတုိ႔တတ္ေျမာက္အပ္တဲ့ပညာဟာဘယ္ေခတ္အခါမွာမွ၊ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာ မဟုတ္ တဲ့အတြက္၊တပည့္တုိ႔အေနနဲ႔ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ေစာရအတတ္ကုိ အလံုးစံုကၽြမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္္သည္အထိ၊အပတ္တကုပ္ ဆက္လက္ေလ့လာအားထုတ္ဆည္းပူးေနၾကဖုိ႔ကုိလည္းအေလးအနက္တုိက္တြန္းလိုတယ္။

တပည့္တုိ႔၊သူခုိးဆုိတာအမည္ဆုိးေပမဲ့၊ကုိယ္က်ဳိးအတြက္၊အင္မတန္မွတြက္ေခ်ကုိက္တာမုိ႔၊က်ရာေနရာမွာရသလုိခိုးၾက၊
ေစာရဘဝကုိျမွင့္တင္ၾက။သမၼတၾကီးရဲ့လမ္းညႊန္ခ်က္နဲ႔အညီ၊သံုးသိန္းထက္မပုိေသာ၊လာဘ္လာဘတန္စုိးလက္ေဆာင္၊အသျပာကုိ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာခြဲယူျခင္းျဖင့္၊ခုိးဝွက္ျခင္းကိုေစတနာ၊ဂါရဝတရား အျဖစ္၊မွင္ေသေသအသြင္ေျပာင္းႏုိင္ၾကရ မွာျဖစ္တယ္။ကမၻာ့လာဘ္ေပးလာဘ္ယူသမုိင္းမွာ၊ျမန္မာရယ္လုိ႔၊ထယ္ထယ္ဝါဝါဆက္လက္ရပ္တည္၊ဝင့္ၾကြားဂုဏ္ယူႏိုင္ၾက ဖုိ႔၊တုိက္တြန္းမွာၾကားရင္း၊ကၽြႏု္ပ္ရဲ့အဖြင့္မိန္႔ခြန္းကုိ နိဂံုးခ်ဳပ္လိုက္ပါတယ္။

“ေျဖာင္း” “ေျဖာင္း” “ေျဖာင္း”
“ရႊီ” “ရႊီ” “ရႊီ”
ေစာရနည္းပညာဆုိင္ရာသင္တန္းအဓိပတိျဖစ္သူကၽြႏု္ပ္သည္၊အဖြင့္မိန္႔ခြန္းကုိအဆံုးသတ္ျပီးေနာက္၊ခန္႔ျငားလွေသာေစာရပါေမာကၡခ်ဳပ္ဝတ္ရံုၾကီးျဖင့္၊စင္ျမင့္ထက္မွ၊တစ္လွမ္းခ်င္းဆင္းလာခ်ိန္တြင္၊တခဲနက္အားေပးလုိက္သည့္လက္ခုပ္သံတုိ႔သည္
ကၽြႏု္ပ္၏ေနာက္တြင္ဆူညံစြာက်န္ရစ္ခဲ့၏။အခန္းအနားမွဴးကား အခမ္းအနားအစီအစဥ္မ်ား ကုိဆက္လက္ေၾကညာလ်က္ ရွိသည္။

(ႏွစ္)
ယုိးဒယားျပည္ဖူးခက္ျမိဳ႕အမ္မခန္အရပ္ရွိတစ္ခုေသာအိမ္အုိၾကီး၏ေရွ႕၊ျမက္ခင္းျပင္ကြက္လပ္တြင္က်င္းပေသာ၊ေစာရနည္း ပညာဆုိင္ရာမဟာဘြဲ႔လြန္သင္တန္းဆင္းပြဲဲတြင္၊ေအာင္လက္မွတ္တက္ေရာက္ယူၾကသူမ်ားမွာ၊ကၽြႏု္ပ္၏လက္ရင္းတပည့္ မ်ားျဖစ္ၾကသည့္၊ကပၸလီ၊ေလမင္းသားႏွင့့္ေဖၾကည္တုိ႔ျဖစ္ၾက၏။၎တုိ႔သံုးဦးစလံုးပင္အဆုိပါသင္တန္း၌ထူးခၽြန္စြာေျဖဆုိ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကျပီး၊ေစာရေဒါက္တာ(Phd)ဘြဲ႔ဆက္လက္ရယူႏုိင္ရန္အထိအဆင့့္မီွခဲ့ၾကသျဖင့္၊ဂုဏ္ယူဝမ္းေျမာက္လ်က္ရွိ
ေၾကာင္း သူတုိ႔၏ျပံဳးရႊင္ေသာအမူအယာမ်ားကအထင္သားေဖာ္ျပေနေလသည္။

၎တုိ႔ကားသူခုိးဘြဲ႔ဝတ္စံု၊သူခိုးမ်က္မွန္ ကိုယ္စီႏွင့္ မိန္႔မိန္႔ၾကီးရင္ေကာ့လ်က္ရွိၾကေလျပီ။
အဆုိပါအခမ္းအနားသုိ႔ထုိင္းႏိုင္ငံဆုိင္ရာေစာရသမဂၢမ်ားအဖြ႔ဲခ်ဳပ္မွအထူးကိုယ္စားလွယ္၊ႏိုင္ငံတစ္ကာငတက္ျပားအဆုိစီ ေရးရွင္း၊(INA)မွအထူးကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာေစာရေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေရးအဖြ႔ဲအစည္းမ်ား၊ဥေရာပ သမဂၢေစာရထိပ္သီးကုိယ္စားလွယ္မ်ား၊ေစာရအေရးစိတ္ပါဝင္စားသူမ်ား၊အထူးဖိတ္ၾကားထားသူမ်ားႏွင့္ျပည္တြင္းျပည္ပ မီဒီယာ အသီးသီးမွသတင္းေထာက္မ်ားပါ တက္ေရာက္ၾကေလရာ၊အထူးစည္ကားလွေသာပြဲဲတစ္ပြဲျဖစ္ေခ်၏။

စင္ျမင့္ေပၚတြင္မူအခမ္းအနားအစီအစဥ္အရ၊ဥေရာပေစာရသမဂၢထိပ္သီးကုိယ္စားလွယ္တစ္ဦးမွ၊ကမၻာ့ေစာရသမုိင္းေၾကာင္းကုိ၊ဖတ္ၾကားေနေလရာ၊တက္ေရာက္လာေသာပရိသတ္သည္အထူးစိတ္ပါဝင္စားစြာ၊ျငိမ္သက္နားစြင့္လ်က္ရွိၾကေလသည္။ ထုိစဥ္မွာပင္ကၽြႏု္ပ္၏စိတ္အစဥ္သည္ဤသင္တန္းဆင္းပြဲျဖစ္ေျမာက္လာရျခင္း၏အတိတ္ေျခရာဆီသုိ႔ဦးတည္သြားခဲ့ေလ၏။
လြန္ခဲ့ေသာေျခာက္လခန္႔၏တစ္ခုေသာနံနက္္ခင္းတြင္ျဖစ္သည္။ကၽြႏု္ပ္ေနထုိင္ရာအိမ္အုိၾကီးရွိထမင္းစားခန္းတြင္၊ကၽြႏု္ပ္တစ္ဦး တည္းနံနက္စာသံုးေဆာင္လ်က္ရွိစဥ္၊တပည့္ေက်ာ္ေဖၾကည္တစ္ေယာက္၊ညွဳိးငယ္ေသာမ်က္ႏွာထားျဖင့္ေပါက္ခ်လာခဲ့ ေခ် သည္။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ေမာင့္ၾကည့္ရတာမ်က္ႏွာမသာမယာနဲ႔ပါကလား၊အဘယ္အေၾကာင္းေၾကာင့္ေပနည္း”

ေဖၾကည္။။“တပည့္စိတ္မေကာင္းလြန္းလို႔ပါၾဆာ။အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာစစ္တမ္းတစ္ေစာင္အရ၊လာဘ္ေပးလာဘ္ယူအမ်ားဆံုး စာရင္းမွာျမန္မာျပည္ဟာထိပ္တန္းစာရင္းဝင္ေနသတဲ့ၾဆာ”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “အင္း၊လာဘ္ေပးလာဘ္ယူဆုိတာခုိးနည္းတစ္မ်ဳိးေပပဲ။ကမၻာ့ႏုိင္ငံအသီးသီးမွာလည္း ခုိးၾကဝွက္ၾကတဲ့ ျပႆနာ ရွိေနၾကတာပါပဲေလ။တကယ္ေတာ့ဒီကိစၥကုိအေသအခ်ာဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္၊အခိုးမတတ္ၾကလုိ႔၊အခုလုိနာမည္ပ်က္ၾကရတာ ေမာင္ရဲ့”

ေဖၾကည္။ ။ “ၾဆာေျပာပံုအရဆုိရင္ေတာ့၊ခုိးတဲ့ေနရာမွာပညာသားပါဖုိ႔လုိပံုရတယ္”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ဒါေပါ့ေမာင္၊အမွန္ေတာ့သူခိုးဆုိတာကမၻာဦး အစကတည္းကေပၚလာ တာေမာင္ရဲ့။ေမာင္တုိ႔သာစိတ္ပါဝင္စားမယ္ ဆုိရင္ျဖင့္၊နည္းစနစ္တက် ခုိးတတ္ေအာင္၊သူခုိးပညာမွာမဟာဘြဲ႔ရတဲ့အထိ၊က်ဳပ္ကုိယ္တုိင္သင္ၾကားပို႔ခ်ေပးခ်င္ပါဘိ”

ေဖၾကည္။ ။“အခန္႔သင့္လုိက္ေလၾဆာ။ေလာကမွာမတတ္သင့္တဲ့ ပညာရယ္လုိ႔မရွိ၊ မသံုးသင့္တဲ့ပညာသာရွိတာမုိ႔၊သူခိုး ပညာကုိဘြဲ႔လြန္အဆင့္အထိ၊ သင္ရုိးကုန္ေအာင္သင္ခ်င္စမ္းလွတယ္ၾဆာ၊က်န္တဲ့ၾဆာ့တပည့္ေတြလည္းေသခ်ာေပါက္
စိတ္ဝင္စား ၾကမွာခင္ဗ်”

တုိတုိႏွင့္လုိရင္းကုိဆုိရေသာ္၊ထုိသည္မွအစျပဳလ်က္၊ကၽြႏု္ပ္ကိုယ္တုိင္သင္တန္းမွဴးခ်ဳပ္၊တစ္နည္းပါေမာကၡခ်ဳပ္အျဖစ္တာ ဝန္ယူဖြင့္လွစ္ခဲ့ေသာ၊ေစာရနည္းပညာဆုိင္ရာမဟာဘြဲ႔လြန္သင္တန္းၾကီးေပၚေပါက္လာခဲ့ျပီး၊အဆုိပါသင္တန္းသုိ႔တက္ ေရာက္သင္ၾကား၊ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကသူမ်ားမွာ၊အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္အတုိင္းကၽြႏု္ပ္၏လက္ရင္းတပည့္ေက်ာ္သံုးဦးျဖစ္ေလ၏။

(သံုး)
“ေနာ္ေဝ(HIPPIE MEDIA)ကပါခင္ဗ်ာ။ပါေမာကၡၾကီးကုိ ေမးခြန္းတခ်ဳိ႕ေမးခြင့္ျပဳေစလုိပါတယ္”

ႏိုင္ငံျခားသတင္းေထာက္တစ္ဦး၏၊ရုိေသေလးစားသမွဳအျပည့္ပါေသာ၊အသံေၾကာင့္ကၽြႏု္ပ္သတိျပန္ဝင္လာခဲ့ျပီး၊ဦးေခါင္းကုိ တဆတ္ဆတ္ညိမ့္ရင္းေမးခြင့္ရွိေၾကာင္းတုန္႔ျပန္လုိက္ရသည္။

သတင္းေထာက္။ ။ “ပါေမာကၡၾကီးရဲ့အဖြင့္မိန္႔ခြန္းထဲမွာ ေစာရဆုိတဲ့စကားရဲ့အဓိပၸါယ္ကုိသိပါရေစ”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ေအာ္၊ဒါလား။ေစာရဆုိတာပါဠိစကားပါ။ျမန္မာလုိဆုိသူခုိးေပါ့”

သတင္းေထာက္။ ။ “ေစာရသုိ႔မဟုတ္သူခိုးနဲ႔ပတ္သက္ျပီး၊ လူၾကီးမင္းရဲ့သေဘာထားမွတ္ခ်က္ေလးသိပါရေစ”

ကၽြႏု္ပ္။  ။ “ေစာရနကၡတ္ဆုိတာ၊လူတုိင္းမွာမပါႏုိင္ဘူးဗ်။ ကမၻာေက်ာ္သူခုိးဆုိတာေတာ္ရံုပါရမီနဲ႔မျဖစ္ဘူး။ဆုိလုိတာက သူခိုး တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖုိ႔၊အဒိႏၷာဒါနာကံကုိ၊လ်စ္လ်ဴရွဳႏုိင္ရမယ္။အရွက္သိကၡာတရားကင္းမဲ့ရမယ္။အထူးသျဖင့္တုိင္းျပည္ဘ႑ာ၊ လူထုဥစၥာဓနကုိခုိးဝွက္တဲ့သူခုိးဟာ၊ သူ႔ဘဝသမုိင္းတစ္ခုလံုးကုိရင္းႏွီးလုိက္ရတာမ်ဳိးျဖစ္တယ္”

သတင္းေထာက္။ ။ “သူခိုးရာဇဝင္နဲ႔ပတ္သက္ျပီး၊အက်ဥ္းခ်ဳပ္သေဘာရွင္းျပေပးေစခ်င္ပါတယ္”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “ျမန္မာ့သူခုိးရာဇဝင္မွာ၊ဂုဏ္ေရာင္အေျပာင္ဆံုး သူခုိးကေတာ့၊အင္းဝဘုရင္သတုိးမင္းဖ်ားလက္ထက္ေတာ္မွာ၊ ေပၚ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့သူခုိး
ငတက္ျပားေပါ့။သူဟာစိတ္ဓာတ္စည္းကမ္းေကာင္းမြန္တဲ့သူခုိး၊လူတန္းစားအျမင္မွန္တဲ့သူခုိး၊ ကုိယ္ခ်င္းစာတရားျပည့္ဝတဲ့သူခုိးေပါ့ဗ်ာ။သူခုိးဘ႑ာစုိးခန္႔ဆုိတဲ့၊ျမန္မာဆုိရုိးစကားဟာ၊
ငတက္ျပားေၾကာင့္ေပၚလာတယ္လုိ႔ေတာင္ ယူဆစရာရွိပါတယ္။ဒီေခတ္မွာေတာ့၊ငတက္ျပားလုိသူခုိးမ်ဳိးသိပ္ရွားသြားပါျပီေလ”

သတင္းေထာက္။ ။ “သူခုိးေတြရဲ့က်င့္ဝတ္နဲ႔ပတ္သက္ျပီးအနည္းငယ္ရွင္းျပေစလုိပါတယ္”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “သူခုိးကင္းစင္ကမၻာတစ္ခြင္ဆုိတာစိတ္ကူးယဥ္္အိပ္မက္သာျဖစ္တယ္။ ဘယ္ႏုိင္ငံမွာမဆုိသူခိုးရွိတာပါပဲ။ဒါေပမဲ့ သူခိုးစည္းကမ္းကုိအတိအက်လုိက္နာတဲ့သူခုိးျဖစ္ရမယ္။ကိုယ္တုိင္ေကာ၊ေဆြေတာ္ရွစ္ေသာင္းမ်ဳိးေတာ္ေပါင္းပါ၊ဆယ္သက္ စားမကုန္ေအာင္၊ခုိးတာမ်ဳိးကုိ ၾကပ္ၾကပ္ၾကီးေရွာင္ၾကဥ္ရမယ္။ေစာရနကၡတ္နဲ႔ယွဥ္ျပီးေမြးလာလုိ႔မခုိးရမေနႏုိင္ရင္ေတာင္၊ ေလာဘနည္းရမယ္။သူခုိးဟာစစ္ဆင္ေရးအျမင္ရွိရမယ္၊ ဘယ္ေလာက္ခိုးျပီးရင္ေတာ္ျပီဟဲ့ဆုိတဲ့ပုိင္းျဖတ္ခ်က္မ်ဳိးဟာ၊ စစ္ေရး အျမင္ေပါ့ဗ်ာ။ဒါမ်ဳိးအျမင္မရွိခဲ့ရင္၊ေဆာ္ဒီႏုိင္ငံကေန၊ရသမွ်နန္းစဥ္ရတနာေတြအကုန္
မခ်လာျပီး၊ကုိယ္တုိင္ေရာ၊ ၾကံရာပါ ေတြပါ ကာလနာတုိက္သြားတတ္တယ္”

သတင္းေထာက္။ ။ ။ “ဟုတ္ကဲ့၊ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းပါ။ လက္ရွိအေျခအေနမွာႏုိင္ငံတကာစစ္တမ္းေတြအရ၊ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမွဳျမင့္မားတဲ့ထိပ္တန္းႏုိင္ငံစာရင္းမွာပါေနတယ္။ ဒီေတာ့ လူၾကီးမင္းရဲ့ေျဖၾကားခ်က္ေတြဟာ၊ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအစုိးရအဖြဲ႔ကုိမ်ားရည္ညႊန္းေလေရာ့သလားခင္ဗ်ာ”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “လံုးဝလံုးဝသူတုိ႔ကုိ မရည္ညႊန္းပါဘူးဗ်ာ။ခင္ဗ်ားရဲ့အေတြးဟာ အျဖစ္မွန္နဲ႔အလွမ္းေဝးလြန္းပါတယ္”

သတင္းေထာက္။ ။ “ျပည့္ျပည့္စံုစံုေလးရွင္းျပေပးပါ။ေစာရပါေမာကၡၾကီးခင္ဗ်ာ”

ကၽြႏု္ပ္။ ။ “သူတုိ႔ဟာ သူခုိးေတြမဟုတ္ေတာ့ဘူးခင္ဗ်။ ခင္ဗ်ားေသခ်ာမွတ္ထားေပေတာ့ဗ်ာ။ျမန္မာစကားပံုတစ္ခုမွာ သူခုိး ၾကီး ေတာ့ဓားျပျဖစ္သတဲ့။သူတုိ႔က ဓားျပေတြျဖစ္ကုန္ျပီေလ။ ဒါေၾကာင့္သူတုိ႔နဲ႔မဆုိင္ဘူးလုိ႔၊ကၽြႏု္ပ္တထစ္ခ် ရဲရဲတင္းေျပာ ႏုိင္ တာေပါ့ဗ်ာ”

(ေလး)
ခ်က္က်ပုိင္ႏုိင္လွေသာကၽြႏု္ပ္၏အေျဖေၾကာင့္၊ေနာ္ေဝသတင္းေထာက္အာေစးမိသြားခ်ိန္တြင္မူ၊အခမ္းအနားျပီးဆံုးေၾကာင္း ေၾကညာေနေလျပီ။တက္ေရာက္လာေသာပရိသတ္အေပါင္း၏လက္ခုပ္သံတေျဖာင္းေျဖာင္းကုိ ၾကားေနရ၏။ တစ္ဆက္ တည္းမွာပင္၊စင္ျမင့္ႏွင့္ျမက္ခင္းျပင္ ၾကီး၏ေဘးဘယ္ညာတုိ႔ရွိ၊ေနာက္ဆံုးေပၚေဆာင္းေဘာက္ၾကီးမ်ားမွသူခိုးတစ္ေခတ္ဆန္းသစ္ ေစရမည္ဟူေသာ၊ျငိမ့္ေညာင္းသည့္သီခ်င္းသံကုိၾကားေနရေလသည္။

ထုိအခ်ိန္တြင္၊ေစာရဘြဲ႔ဝတ္စံုတဖားဖားကုိယ္စီႏွင့္ရႊင္ျမဴးအားရေနၾကဟန္ရွိေသာ၊ကၽြႏု္ပ္၏တပည့္ေက်ာ္သံုးဦးသည္၊ကၽြႏု္ပ္အားဝမ္း သာအားရဝိုင္းဝန္းေပြ႔ဖက္ၾကရင္း၊ ကတိစကားအထပ္ထပ္ဆုိၾကရွာ၏။

“ၾဆာ့ေက်းဇူးေၾကာင့္၊ကမၻာ့ဆင့္မီေစာရနည္းနာေတြကုိတတ္ေျမာက္ခဲ့ရတာပါၾဆာ၊
ၾဆာသြန္သင္ခဲ့တဲ့အတုိင္း၊ငတက္ျပားလုိ ဂႏၳဝင္တြင္တဲ့၊ၾဆာ့ေျခရာကုိတထပ္တည္း နင္းႏုိင္တဲ့သူခုိးေတြျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါ့မယ္ၾဆာ”

ကၽြႏု္ပ္မွာဝမ္းသာအယ္လဲ၊မ်က္ရည္လည္ရြဲျဖစ္ရလ်က္၊ဆုိ႔နင့္ေသာအသံျဖင့္
သာဓု၊သာဓု၊သာဓုဟူ၍သာဓုသံုးၾကိမ္ေခၚဆုိ လုိက္စဥ္တြင္ပင္၊လူကြဲစျပဳေနေသာပရိသတ္ၾကီးထံမွလည္း၊တစ္ခဲနက္
သာဓုသံျပဳိင္ေခၚဆုိသံၾကီးထြက္ေပၚလာေလရာ၊ ဖူးခက္ျမိဳ႕အမ္မခန္အရပ္မွ
မဟာပထဝီေျမၾကီး သည္၊သိမ့္သိမ့္တုန္ခါသြားသကဲ့သုိ႔ရွိေလေတာ့သတည္း။ ။

(မွတ္ခ်က္။ ။အဆုိပါေစာရနည္းပညာဆုိင္ရာဘြဲ႔လြန္သင္တန္းအတြက္၊ကၽြႏု္ပ္ေရးသားျပဳစုခဲ့ေသာ၊သင္ရုိးကုိမဟာေစာရဗ်ဴဟာလက္စြဲ က်မ္းဟူေသာအမည္ႏွင့္၊ျမန္မာဘာသာ အပါအဝင္ဘာသာေပါင္းတစ္ဆယ့္ငါးမ်ဳိးျဖင့္၊ပံုႏွိပ္စာအုပ္ရုိက္ႏွိပ္ျဖန္႔ခ်ိခဲ့ရာ၊ႏိုင္ငံ
တစ္ကာစာအုပ္ေစ်းကြက္တြင္၊ထင္သေလာက္ေရာင္းအားမေကာင္းခဲ့ေခ်။ျမန္မာျပည္စာအုပ္ေစ်းကြက္တြင္မူ၊မည္သည့္ သတင္းစာ၊ရုပ္ျမင္သံၾကားတုိ႔တြင္မွ်၊ ထည့္သြင္းမေၾကာ္ျငာပါပဲလ်က္၊ဆုိင္ေပၚေရာက္သည္ႏွင့္ျပိဳက္ကနဲကုန္ကာ၊အုပ္ေရ
သိန္း ခ်ီ၍အေရာင္းရဆံုးစာအုပ္စာရင္းဝင္ခဲ့ရံုမွ်မက၊ ယခုတုိင္အမွာစာမ်ားတဖြဲဖြဲေရာက္လာေနဆဲျဖစ္၏။

၎ေစာရလက္စြဲက်မ္းကုိျမန္မာသူခုိးတုိ႔အားေပးၾကေလသေလာ၊သူခုိးနည္းပညာကုိစိတ္ဝင္စားၾကသူတုိ႔မ်ားျပားေလသေလာကၽြႏု္ပ္မေဝခြဲႏုိင္လင့္ကစား၊ျမန္မာ့အေရးကၽြမ္းက်င္သူမ်ားကမူ၊ျမန္မာႏုိင္ငံေရွ႕ေရးအတြက္၊အလားအလာေကာင္း တစ္ ရပ္အျဖစ္ရွဳျမင္ သံုးသပ္လ်က္ရွိၾကကုန္၏။)


“ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္လွ်ဳိ႕ဝွက္စစ္သည္ေတာ္မ်ား”

$
0
0
၂၉၊ဒီဇင္ဘာ၂၀၁၄ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့ေခတ္ဂ်ာနယ္မွ။

“ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္လွ်ဳိ႕ဝွက္စစ္သည္ေတာ္မ်ား”

(မင္းဒင္)

(တစ္)
ကၽြႏု္ပ္သည္အသက္အရြယ္အားျဖင့္အတန္ငယ္ၾကီးရင့္ခဲ့ျပီျဖစ္ေသာ္ျငား၊
စိတ္ဓာတ္အရာတြင္မူမာေက်ာၾကံ့ခုိင္ဆဲျဖစ္ရံုမွ်မက၊ အညာဆက္ပုဂံေသြးပါသူပီပီ၊ဇာတိေသြးဇာတိမာန္ထက္သန္သည့္ေနရာတြင္၊
သူမတူေအာင္ျပိဳင္စံရွားသူျဖစ္ရကား၊အမ်ဳိးဘာသာ၊သာသနာကုိ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ရန္အျမဲတမ္းအဆင္သင့္ရွိေနသူျဖစ္၏။
သုိ႔အတြက္၊ကုန္းေဘာင္ဆက္တတိယျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကုိကမၻာႏွင့္ယွဥ္ႏိုင္ေစရန္၊
အပတ္တကုပ္အားထုတ္ၾကိဳးပမ္းခဲ့သည့္ ကေနာင္မင္းသားၾကီး၊ မကၡရာမင္းသားၾကီးႏွင့္ေယာမင္းၾကီးဦးဘုိးလွဳိင္တုိ႔၏
ထံုးကုိႏွလံုးမူလ်က္၊စကၠန္႔မလပ္လ်င္ျမန္စြာတုိးတက္ေနေသာေခတ္မီနည္းပညာ
တုိ႔ကုိမ်က္ေျခမျပတ္အျမဲေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနသူျဖစ္ေလသည္။

ၾဆာသမားေကာင္းတစ္ေယာက္ပီပီ၊မိမိေလ့လာဖတ္ရွဳမိသမွ်၊ႏုိင္ငံတကာျဖစ္ေပၚ
တုိးတက္မွဳမ်ားကုိလည္းလက္ရင္းတပည့္တို႔အား၊အခြင့္ၾကံဳေလတုိင္း၊
တရံမလပ္သြန္သင္ပဲ့ျပင္ဆံုးမရသည္လည္းရွိေလေခ်ေသး၏။

“(Daily Mirror)ကုိဖတ္ျပီးၾကျပီလားတပည့္တုိ႔။ အေမရိကန္သိပၸံပညာရွင္မ်ားဟာ၊ေျပးမလြတ္တဲ့က်ည္ဆံကုိ စမ္းသပ္ထုတ္ လုပ္ႏုိင္ျပီတဲ့လကြဲ႔။အဲဒီေလးလက္မအရြယ္၊က်ည္ဆန္ဟာ၊ပစ္မွတ္ထားတဲ့
ရန္သူကုိ၊မွတ္ပံုတင္နံပတ္နဲ႔တုိက္စစ္ျပီးမွ၊ဒုိင္းကနဲေနေအာင္မွန္မယ္တဲ့ဟဲ့”

“တုိ႔တုိင္းျပည္ထဲကုိဝင္လာမဲ့ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမွဳေတြဟာ၊ဗီယက္နမ္ကိုခ်ည္းေရာက္ကုန္ျပီတဲ့ေမာင္တုိ႔၊ဒါဟာတုိ႔ႏိုင္ငံမွာ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားမလံုေလာက္မွဳ၊ေျမေစ်းကစားမွဳ၊ဥပေဒ မခိုင္မာမွဳနဲ႔ဘာသာေရးအမုန္းပြားမွဳေတြေၾကာင့္လုိ႔ဆုိသဟ”
 “ဟုိတေလာကပဲအိမ္နီးခ်င္းတရုတ္ေတြကကမာၻ႔အႀကီးဆုံးကုန္တင္သေဘၤာကုိ၊
ကုိရီးယားကတင္သြင္းအသုံးျပဳခဲ့သတဲ့။
အခုလည္းအိႏၵိယက ၿဂိဳလ္တုႀကီးလႊတ္ျပန္ၿပီတဲ့ေဟ့”

သုိ႔လွ်င္မွတ္ဖြယ္ရာရာတုိ႔ကုိေစတနာေရွ႕ထား၊အာေပါက္ေအာင္၊သြန္သင္ေသာ္ျငားတပည့္တုိ႔ကား၊ကၽြႏု္ပ္ေျပာေဟာေလသမွ်၊ဖင္ၾကားေလသြားသေလာက္ပင္၊ဂရုဓမၼစုိက္ျခင္းမရွိ၊ေဖ့စ္ဘြတ္ကိုယ္စီပြတ္ရင္း၊အလုပ္ရွဳပ္ေနတတ္ၾကေလရာ၊တစ္ရက္ ေသာသမယ၊ၾဆာတပည့္ေလးဦးမ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ဆံုမိၾကခ်ိန္တြင္၊ကၽြႏု္ပ္သည္ေဒါသအုိးေပါက္ကြဲကာ၊ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ျမည္ တြန္ေတာက္တီးမိေလေတာ့၏။

“ေမာင္တုိ႔ဟာ၊တုိင္းျပည္အတြက္ဆန္ကုန္ေျမေလးေတြကပဲ။နလပိန္းတံုး၊ႏြားကန္မနာတဲ့ဟာေတြ၊တုိင္းျပည္ကုိ ခ်စ္ရမွန္းမသိ၊ၾကီးပြားလမ္းပိတ္ေနတဲ့လူဗာလစာရင္းဝင္ေတြ”
ထုိတြင္၊တပည့္ေက်ာ္သံုးဦးသည္၊ကၽြႏု္ပ္အားပမာမခန္႔၊ခပ္စိမ္းစိမ္းျပိဳင္တူၾကည့္လ်က္၊တုန္႔ျပန္စကားခပ္တင္းတင္းဆုိလာ  ၾက၏။

(ႏွစ္)
ကပၸလီ။    ။“ဒီလုိေတာ့သူတဖက္သားကုိမွဳိခ်ဳိးမွ်စ္ခ်ဳိးမေျပာပါနဲ႔ၾဆာ၊ အမွန္ကၾဆာ့ဝတၱရားမေက်လုိ႔တပည့္ေတြဒီဘဝေရာက္ေနရတာေလ”

ေဖၾကည္။ ။“ဟုတ္တာေပါ့ၾဆာ၊တပည့္တုိ႔လည္းတုိင္းျပည္ကုိခ်စ္ပါေသာ္ေကာ၊ တကယ္တမ္းကိုၾဆာ့ဖက္ကလုိအပ္ခ်က္ ရွိေနတာပါ”

ေလမင္းသား။  ။။“ၾဆာသာတာဝန္ေက်ရင္၊တုိင္းျပည္ကုိလည္းခ်စ္ရာေရာက္၊ ဝင္ေငြလမ္းေျဖာင့္ျပီးတပည့္တုိ႔ၾကီးပြား တာ ၾကာေပါ့”

ကၽြႏု္ပ္သည္တပည့္ေက်ာ္တုိ႔၏ထူးဆန္းလွေသာျပစ္တင္စြပ္စြဲခ်က္တုိ႔ေၾကာင့္၊လိပ္ျပာလြင့္မတတ္၊တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားသြားမိသည္မွာအမွန္ျဖစ္ေခ်၏။ကၽြႏု္ပ္၏လိုအပ္ခ်က္သည္အဘယ္အရာေပနည္း။ဣေျႏၵမပ်က္စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေမးျမန္းသည့္အခါ၊၎တုိ႔တညီတညြတ္တည္းေျဖဆုိၾကသည္ကား၊၎တုိ႔၏ဘဝၾကီးပြားစည္ပင္ေၾကာင္းငွာကၽြႏု္ပ္ကၽြမ္းက်င္ပုိင္ႏုိင္စြာတတ္ေျမာက္ထားေသာ၊ေယာက္်ားေကာင္းတုိ႔၏အဌာရႆတစ္ဆယ့္ရွစ္ရပ္စာရင္းဝင္၊ကုိယ္ခံပညာတုိ႔ကုိသင္းတုိ႔အားသင္ၾကားမွ်ေဝမွဳမျပဳျခင္းေၾကာင့္ဟု ဆုိသတည္း။

ကၽြႏု္ပ္။ ။အင္း၊ေမာင္တုိ႔အျပစ္တင္ခ်င္သပဆုိရင္လည္း၊ခံရေပမေပါ့။ သည္ပညာေတြကုိကၽြႏု္ပ္တစ္ဖက္ကမ္းခတ္ေသာ္ျငား၊ ေမာင္တုိ႔အား၊လက္ဆင့္ကမ္းေဝမွ်ရန္ဝတၱရားပ်က္ခဲ့သည္ကားအမွန္ျဖစ္ေခ်၏။အႏုိ႔ေပသည့္၊အဘယ္ေၾကာင့္ယခုအခ်ိန္က်မွ အပူတျပင္းတတ္ေျမာက္လုိၾကသည္ကုိမူ၊ကၽြႏု္ပ္သိလုိလွပါ၏။

တပည့္မ်ား။ ။(တသံတည္း) "ဒါဟာလွ်ဳိ႕ဝွက္ခ်က္ၾဆာရဲ့။ၾဆာကိုယ္တုိင္ပဲ၊လွ်ဳိ႕ဝွက္ေသာအေၾကာင္းျခင္းရာကုိ သူတပါးအား မဖြင့္ဟေလႏွင္လို႔ဆုိဆံုးမခဲ့တာမဟုတ္လား၊ဒီပညာေတြတတ္လွ်င္ျဖင့္
တပည့္တုိ႔လည္းၾကီးပြား၊တိုင္းျပည္ကုိလည္းခ်စ္ရာ
ေရာက္၊သားေရႊအုိးထမ္းသလုိျဖစ္မွာသိပ္ေသခ်ာတာေပါ့ၾဆာ"

ဆက္၍ေစာေၾကာရန္မလုိေတာ့ျပီ။သိပၸမခ်န္ဟူသည္ၾဆာ့ဝတ္မဟုတ္ေပေလာ။
။ေျပးခုန္ပစ္အဟုတ္နည္းတစ္မ်ဳိးျဖင့္ထုတ္ဆီး တုိးပါမက်န္ေလေအာင္ေလ့လာလုိက္စားသင္ၾကားသည္လည္းလူငယ္တုိ႔အတြက္၊မုခ်အက်ဳိးရွိမည့္ကာယပညာတန္ေဆာင္ေပတကား။
လူငယ္တုိ႔ကိုယ္ခံပညာရပ္အသီးသီးကုိတတ္ေျမာက္ျခင္းျဖင့္တုိင္းျပည္ကာကြယ္ေရးကုိတဖက္တလမ္းမွအားျဖည့္ရာေရာက္မည္ကား၊ဧကန္မုခ်ဆတ္ဆတ္မွန္ေခ်၏။ထုိေန႔မွအစျပဳ၍ကၽြႏု္ပ္သည္၊မိမိကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ခဲ့ေသာ၊ဗမာ့သုိင္း၊ဗမာ့ဓားေရး၊သိုင္း၊ကာရာေတးတုိ႔အျပင္၊တရုတ္ေရွာင္လင္သုိင္းအစရွိသည့္ကုိယ္ခံပညာအရပ္ရပ္ကုိတပည့္ေက်ာ္တုိ႔ အား၊ ကုိယ္ဖိရင္ဖိမျခြင္းမခ်န္ သင္ၾကားေပးခဲ့ရျပန္ေခ်သည္တစ္မံု႔။

(သံုး)
“ငတုိ႔ေရွးျမန္မာၾကီးေတြဟာဂါမဝါသီလို႔ေခၚတဲ့ပြဲေက်ာင္းထြက္ေတြျဖစ္ၾကသကြဲ႔။ ေ႐ွးျမန္မာေတြဟာ ပဲြေက်ာင္းလက္ေ၀ွ႔ လက္ပန္းအတတ္ကို မွတ္သားလြယ္ေအာင္ဖြဲ႔ဆုိထားတဲ့ကဗ်ာေလးကုိဦးစြာေသခ်ာမွတ္ၾကပါကြယ္တုိ႔။
ေမ်ာက္ေလးကြက္ခ်ိဳး၊ က်ားကိုးကြက္သြား၊ နဂါးေၾကးလွန္၊ ကုမၻဏ္ပန္းခူး၊ ဘီလူးပန္းဆဲြ၊ ပုလဲတဲြသီ၊ နက်ည္ပ်ားတုတ္၊ က်ားပုတ္လက္ၾကမ္း၊ ၀က္၀ံ၀မ္းခဲြ၊ ေမ်ာက္လဲႊေျမလူး၊ ကၽြဲဦးတိုက္ေခြ႕၊ ေမာင္းလဲႊေမြ႕သည္၊ လက္ေ၀ွ႔လက္ပန္း၊ ဆယ့္ႏွစ္ ခန္းတည္းလုိ႔အတုိခ်ဳပ္မွတ္ၾကေပေရာ့။

ေမ်ာက္ေလးကြက္ဆုိတာေျခေလးကြက္ကို ေမ်ာက္ရဲ့လ်င္ျမန္ျခင္းနဲ႔ခုန္ျပီးေ႐ႊ႕ရတာမ်ဳိးေပါ့။ေဟာဒီလုိ၊ေဟာဒီလို။က်ားကိုးကြက္သြားဆုိတာကေတာ့၊ ေျမျပင္ေပၚမွာ မိန္းမထိုင္ ထိုင္ခ်ျပီး က်ားသတၱ၀ါရဲ့ဟန္နဲ႔ တိုက္ခိုက္ရမကြဲ႔။ဒီမွာေသခ်ာၾကည့္ၾက။

ကၽြဲဦးတိုက္ေခြ႔ ေလ့က်င့္ခန္းဟာျဖင့္နည္းနည္းေတာ့ပင္ပန္းမကြဲ႔။ဒီသစ္သားတုိင္မွာ၊
မင္းတုိ႔အရပ္နဲ႔အေနေတာ္တုိင္းျပီး ခ်ည္ ထားတဲ့အုန္းဆံဖတ္ေတြကုိ အခုၾဆာ့ေခါင္းနဲ႔တုိက္ျပတဲ့အတုိင္း ၊ေဟာသလုိ၊ေဟာသလုိဒုန္းကနဲ၊
ဒုန္းကနဲေနေအာင္ တုိက္ ၾကလကြဲ႔။ဒီသင္တန္းေအာင္လုိ႔ကေတာ့၊ တပည့္တုိ႔ရဲ့ေခါင္းတုိက္ခ်က္ဟာ၊ရန္သူ႔ရင္ဝကုိအေျမွာက္ဆန္မွန္သလုိခံစားသြား
ရမွာေသခ်ာျပီ ေဟ့။

ကဲပါေလ။တဆက္တည္းအေနနဲ႔ေခါင္းဆတ္တုိက္တဲ့ေလ့က်င့္ခန္းေလးဆက္လုိက္ၾကစုိ႔။ေဟာဟုိမွာၾကိဳး နဲ႔ဆုိင္းထားတဲ့၊ေရအုိးေတြကုိဆက္တုိက္ လုိက္ၾကပါအံုး။ဟုတ္ျပီ။တုိက္၊တုိက္၊ခတ္ဆတ္ဆတ္တုိက္၊ကြဲေအာင္တုိက္။ေရာ့၊ ေရာ့၊ဒီမွာၾဆာကိုယ္တုိင္အခြံႏြားထားတဲ့အုန္းသီးေတြလည္းရွိေသးတယ္။ဇြဲရွိရွိနဲ႔တုိက္၊အားမနာတမ္းသာတုိက္၊တစ္ခ်က္ တစ္လံုးကြဲေပေစ့ေနာ္”

ကၽြႏု္ပ္ကားေခၽြးသံတရႊဲရႊဲျဖင့္ေမာရပန္းရမွန္းပင္မသိေတာ့ေခ်။တပည့္ေက်ာ္တုိ႔ဤအဆင့္ေအာင္ျမင္ေလေသာ္၊ သတ္ကိုးသတ္၊ ေမာင္းကိုးေမာင္းကိုလည္းသင္ၾကားေပးရျပန္သည္။ သတ္ကိုးသတ္ ဆိုသည္မွာလူ၏ခႏၶာကိုယ္၌ တိုက္ခိုက္ရာတြင္ အဓိကအားကိုး၍ အသံုးျပဳရေသာအမာပိုင္းကိုးေနရာျဖစ္၏။ ေမာင္းကိုးေမာင္းဆိုသည္မွာတိုက္ခိုက္ရာ၌ ေရွာင္ျခင္း၊ တိမ္းျခင္း၊ကြယ္ျခင္း၊ကာျခင္း၊ပယ္ျခင္း၊ခုတ္ျခင္း၊ ညႇပ္ျခင္း၊ ခံျခင္း၊ ညႊတ္ျခင္း၊ ယို႔ျခင္း၊ ယိမ္းျခင္း၊ လိမ္ျခင္း၊ ခုန္ျခင္း၊ လဲႊျခင္း ျပဳလုပ္ရာ၌ အသံုးျပဳေသာအပိုင္းကိုေမာင္းဟုေခၚေလ၏။

လက္ေဝွ႔လက္ပန္းအတတ္သင္ရုိးကုန္ေလေသာ္၊ျမန္မာ့ဓားေရး(၃၇)ခ်င္းကုိဆက္လက္သင္ၾကားေပးရျပန္သည္။
“ပုိင္းစလြယ္ဓား၊တြက္စလြယ္ဓား၊ပင့္စလြယ္၊ပက္စလြယ္၊ပုိင္းဓား၊တြက္ဓား၊ပင့္ဓား၊မုိးဓား၊ထုိးဓားဆုိျပီး၊ဓားေရးအမ်ဳိးမ်ဳိးရွိ တယ္ေမာင္တုိ႔။ဓားေရး(၃၇)ခ်င္းရဲ့အေျခခံ ျဖစ္ေသာဓားၾကီးေလးပါးကေတာ့အတုိခ်ဳပ္အားျဖင့္ငွက္၊ထီး၊ဘယက္၊စလြယ္ေပါ့ ကြယ္၊ေဟာဒီ ဂ်ပန္ဓားဝိဇၨာၾကီးမူဆာရွီရဲ့ဓာတ္ၾကီးငါးပါး က်မ္းေတာ္ကုိလည္းေသခ်ာဖတ္ရွဳၾကရမကြဲ႔”

ထုိ႔ျပင္တဝ၊ကရာေတးပညာ၏ဘုိးေအေရွာင္လင္သုိင္းအတတ္ကိုလည္းေကာင္း၊
ဂ်ဴဒုိဂ်ဴဂ်စ္ဆုအတတ္တုိ႔ကုိပါမက်န္၊ဘရုစ္ စလီ၊ဂ်က္ကီခ်န္း၊ဂ်က္လီ၊ခ်ပ္ေနာရစ္တုိ႔ႏွင့္တစ္ေယာက္ခ်င္းယွဥ္ျပိဳင္ထုိးသတ္အႏုိင္ယူႏုိင္သည္အထိ၊ဆရာစားမခ်န္သင္ ၾကားေပးခဲ့ေလရာ၊ေျခာက္လမွ်ကာလအတြင္း၊ ကၽြႏု္ပ္၏ တပည့္ေက်ာ္တုိ႔သည္၊ကုိယ္ခံပညာအရာတြင္သင္ရုိးကုန္ထူးခၽြန္စြာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၾကကုန္၏။

(ေလး)
အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ၊သင္တန္းျပီးဆံုး၍၊ရက္သတၱတစ္ပါတ္အၾကာ၊
တစ္ခုေသာနံနက္ခင္းတြင္ျဖစ္ေလသည္။တပည့္ ေက်ာ္သံုးဦးသည္၊ခရီးေဆာင္အိပ္ကိုယ္စီျဖင့္၊
ကၽြႏု္ပ္၏ေရွ႕ေမွာက္သုိ႔ေရာက္ရွိလာၾကျပီး၊ကၽြႏု္ပ္အားလက္အုပ္အသီးသီးခ်ီ လ်က္၊ဦးႏွိမ္မာန္ေလ်ာ့ကန္ေတာ့ၾကရင္းႏွဳတ္ဆက္စကားဆုိလာၾက၏။

“ၾဆာ့ကုိလာျပီးႏွဳတ္ဆက္ကန္႔ေတာ့တာပါၾဆာ၊တပည့္တုိ႔ကုိၾဆာတတ္သမွ်ပညာေတြမျခြင္းမခ်န္သင္ေပးခဲ့တဲ့ၾဆာ့ေက်းဇူး ၾကီးလွပါတယ္။တပည့္တုိ႔ျမန္မာျပည္ထဲကုိျပန္ၾကေတာ့မယ္ၾဆာ”

ကၽြႏု္ပ္။ ။(အံ့အားသင့္ေသာေလသံျဖင့္) "ေမာင္တုိ႔ဟာဆုိင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္ပါကလား။ အက်ဳိးအေၾကာင္းေလးသိပါရေစအံုး လဟ"
ေဖၾကည္။ ။(ညွဳိးငယ္ေသာမ်က္ႏွာထားျဖင့္)၂၀၁၅အမွီျပန္ၾကရမွာၾဆာ။ဟုိေရာက္ရင္၊တပည့္တုိ႔အေနနဲ႔သင္တန္းျပန္ေပးရ မွာလည္းရွိေသးတယ္ၾဆာ၊ဒါေၾကာင့္ၾကိဳၾကိဳတင္တင္ျပန္ရတာဆုိပါေတာ့
ကပၸလီ။ ။သူေျပာတာအမွန္ပဲ ၾဆာ။အခုတပည့္တုိ႔အဆက္အသြယ္ေကာင္းေနရာေကာင္းရခဲ့ျပီဆုိေတာ့၊ေရွ႕ေလွ်ာက္ၾဆာ့ တပည့္ ေတြၾကီးပြားျပီးေပါ့ၾဆာ

ေလမင္းသား။  ။ဟုတ္ပါတယ္ၾဆာ၊တပည့္တုိ႔ယူက်ဳမွာတင္ထားတဲ့ေလ့က်င့္ခန္းဗီဒီယုိဖုိင္ေတြေၾကာင့္ လစာေကာင္းေကာင္းေပးျပီးအလုပ္ ခန္႔မဲ့အဖြဲ႔ေတြ၊ကမ္းလွမ္းၾကတာမ်ားလြန္းလုိ႔ေခါင္းေတာင္ေျခာက္ရတဲ့အထိ

အကင္းမပါးလွေသာကၽြႏု္ပ္သည္၊စိတ္မရွည္ႏုုိင္ေတာ့သည္ျဖစ္ရကား၊တပည့္ရင္းခ်ာတုိ႔အား၊ေျဗာင္ဖြင့္ေမးရေခ်ေတာ့သည္။

ကၽြႏု္ပ္။ ။ကဲပါကြာ။ဒီအခ်ိန္ေရာက္မွာေတာ့လွ်ဳိ႕ဝွက္မေနၾကပါနဲ႔ေတာ့။ၾဆာတပည့္အရင္းေတြမုိ႔ေက်းဇူးရွင္စာရင္းသြင္းတယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းသာေျပာပါေလ

ေဖၾကည္။  ။က်ေနာ္တုိ႔ကလွ်ဳိ႕ဝွက္စစ္သည္ေတာ္ေတြဆုိပါေတာ့ၾဆာ။အမ်ဳိးဘာသာသာသနာကုိေစာင့္ေရွာက္တဲ့သူေတြ ေပါ့၊ေတာေက်ာင္း၊အေရးအခင္းေတြဖန္တီးဖုိ႔လုိအပ္တဲ့အခါထုတ္သံုးမယ္တဲ့ၾဆာ

ေလမင္းသား။  ။က်ေနာ့္ကုိေတာ့၊စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးေတြကကမ္းလွမ္းထားၾကတယ္ၾဆာ၊သူတုိ႔အက်ဳိးစီးပြားကုိ ထိပါးလာတဲ့အခါ လူမသိသူမသိအင္အားသံုးေျဖရွင္းရတာမ်ဳိးေတြရွိတတ္တယ္ေလ။လတ္တေလာထိန္ထိန္လင္းကုမၸဏီရဲ့လွဳိင္ သာယာစစ္ဆင္ေရးကုိၾဆာမသိေသးဘူးထင္ပါရဲ့

ကပၸလီ။  ။က်ေနာ့္တာဝန္ကေတာ့(၂၀၁၅)မတုိင္မီမွာျဖစ္ေပၚ လာမဲ့၊ေဒါသထြက္ေနတဲ့လူအုပ္ၾကီးေတြ ကုိဦးေဆာင္လမ္းညႊန္မွဳ ေပးဖုိ႔ၾဆာရဲ့။ အထက္ျမန္မာျပည္ေတာင္သာဖက္မွာတာဝန္ယူရမယ္ထင္ပါရဲ့

ထူျပိန္းလွေသာကၽြႏု္ပ္ကား၊အၾကံပက္စက္ဇေကာေလာက္မွ်၊ေဇာက္မနက္သည့္တပည့္ယုတ္တုိ႔၏ အၾကံအစည္ကုိေက်ာခ် ကာမွဓားျပမွန္းသိခဲ့ေလျပီတကား။ ရုတ္ျခည္းအလိပ္လုိက္တက္လာေသာေဒါသစိတ္္ကုိ၊ မထိန္းႏုိင္ေတာ့ေလရာ၊ သင္းတုိ႔၏ ရင္ဝတည့္တည့္အား၊ဂါမဝါသီပြဲေက်ာင္းကၽြဲဦးတုိက္ေခြ႔တုိက္ကြက္ျဖင့္၊အုန္းကနဲ၊
အုန္းကနဲ ျမည္ေအာင္ဆက္တုိက္၊ တုိက္ ခုိက္ပစ္မိေလရာ၊သင္းတုိ႔မွာ၊ရင္ဝကုိအေျမွာက္ဆန္မွန္ သက့ဲသုိ႔ျဖစ္လ်က္ပံုလ်က္သားလဲက်ကုန္ၾကေလ၏။

ကၽြႏု္ပ္၏ေဒါသကားအလ်ဥ္းေလ်ာ့ပါးသြားျခင္းမရွိ။တတ္သမွ်ပညာသင္ၾကားေပးမိေလသည့္၊ေက်းဇူးကုိမွ်မေထာက္ထား၊အသိဥာဏ္တိမ္မုိက္တြင္းနက္လွေလသည့္သင္းတုိ႔အား၊
ဓားေရး(၃၇)ခ်င္းျဖင့္အျပတ္ရွင္းရန္၊ အိမ္အေပၚထပ္မွ၊ကၽြႏု္ပ္၏ လက္စြဲေတာ္ငွက္ၾကီးေတာင္ဓားကုိတက္၍ဆြဲလ်က္၊ျပန္ဆင္းလာခ်ိန္တြင္မူ၊
လွ်ဳိ႕ဝွက္စစ္သည္ေတာ္မ်ားျဖစ္ၾကကုန္ေသာ၊တပည့္ေက်ာ္သံုးဦးမွာ၊လဲက်ေနရာမွ
ဒေရာေသာပါးထရင္း၊ျခံတြင္းမွေျခကုန္သုတ္ေျပးၾကေလရာအျမီးႏွင့္ဖုန္လံုး
ကုိပင္ေရးေရးမွ်မျမင္ရေတာ့ေခ်တကား။ ။




“ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ျဂိဳဟ္ေမႊေသာသေရာ္စာ”

$
0
0
၃၀၊ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၄ေန႔ထုတ္ ဆဲဗင္းေဒးဂ်ာနယ္မွ။ ။

“ကၽြႏု္ပ္ႏွင့္ျဂိဳဟ္ေမႊေသာသေရာ္စာ”

(မင္းဒင္)

(တစ္)
“ဗ်ဳိးၾဆာဒင္”
“ဒုန္း”
“ဒုန္း”
“ဗ်ဳိ႕၊ၾဆာ၊ျမန္ျမန္ထစမ္းပါဗ်။ဒီအခ်ိန္အထိကုလားေသကုလားေမာအိပ္ေနရတယ္လုိ႔ဗ်ာ”
“ဒုန္း”
“ဒုန္း”

အိပ္ခန္းအျပင္ဘက္မွ၊အဆက္မျပတ္တံခါးထုသံႏွင့္အတူ၊ကၽြႏု္ပ္၏
အမည္ကုိခုနစ္အိမ္ၾကားရွစ္အိမ္ၾကား၊နားကြဲလုမတတ္
ေအာ္ေခၚေနသံေၾကာင္၊့ နတ္သမီးတဖက္ေလးငါးရာစီႏွင့္ ဇိမ္ယစ္လ်က္ရွိသည့္၊အိမ္မက္မွကၽြႏု္ပ္လန္႔ႏိုးကာ၊ကုတင္ ထက္ တြင္ေငါက္ကနဲထထုိင္လုိက္မိျပီးအိမ္မွဳန္စံုမႊားျဖင့္ပင္၊တံခါးကုိကမန္းမတန္း
ဖြင့္လုိက္ရေခ်သည္။ျပဴတင္းတံခါးတုိ႔ကုိျဖတ္ သန္းဝင္ေရာက္လ်က္ရွိေသာေနေရာင္ျခည္အလင္းတန္း
ကုိေထာက္ရွဳျခင္းျဖင့္ေနထန္းတစ္ဖ်ားခန္႔ရွိေလျပီ။လြန္ခဲ့ေသာညကေဖ့စ္ဘြတ္တြင္
တကုပ္ကုပ္အလုပ္ရွဳပ္ေနခဲ့သျဖင့္ကၽြႏု္ပ္အိပ္ယာဝင္၊အေတာ္ေနာက္က်ခဲ့၏။တံခါးအျပင္ဖက္တြင္၊တပည့္ ေက်ာ္ကပၸလီကုိေသြးဆုတ္ေနေသာမ်က္ႏွာျဖင့္ျမင္လိုက္ရသည္။

“ဘာတုန္းဟ။ေျဖးေျဖးသက္သာလုပ္ပါ့ေမာင္ရဲ့။ေမာင့္ဥစၥာကမၻာပ်က္သလားေအာက္ေမ့ရတယ္”

“ကမၻာပ်က္ရံုတင္ဘယ္ကပါ့မလဲၾဆာ၊မုိးပါမီးေလာင္ေနျပီဗ်”

“ဒါဆုိဖူးခက္မီးသတ္ကုိဖုန္းဆက္ေလ။ၾကံၾကံဖန္ဖန္ကြာ၊မုိးေပၚမွာဘယ္ေကာင္ေတြ၊မီးကုိေပါ့ေပါ့ဆလုပ္ေနျပန္ပါလိမ့္”

“ျပက္ေခ်ာ္ေခ်ာ္လုပ္ေနရမဲ့အခ်ိန္မဟုတ္ဘူးေနာ္။ၾဆာရွဳိ႕တဲ့မီးက၊သမၼတရံုးအထိတက္ေလာင္ေနျပီ၊ဒီမွာၾကည့္”

ကၽြႏု္ပ္လက္တြင္းသုိ႔တပည့္ေက်ာ္ထုိးေပးလုိက္ေသာ၊ဆမ္ေဆာင္း
လက္ကုိင္တယ္လီဖုန္းဖန္သားျပင္ရွိ၊အသင့္ဖြင့္လ်က္သား
 ေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္ႏွာတစ္ခုကုိ၊မ်က္မွန္မပါပဲ၊မ်က္ေမွာင္ၾကံ့ဳလ်က္၊
ဖတ္မိသည္တြင္ကား၊ကၽြႏု္ပ္မွာလိပ္ျပာလြင့္လုမတတ္၊
တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားသြားရေခ်၏။

“လတ္တေလာျဖစ္ပြားေနသည့္လက္ပံေတာင္းေတာင္ပဋိပကၡႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍
အြန္လိုင္းလူမွဳကြန္ယက္စာမ်က္ႏွာေဖ့စ္ဘြတ္ တြင္၊ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတရံုးထုတ္ျပန္ခ်က္ဟူ၍ေၾကညာခ်က္အတုတစ္ေစာင္ပ်ံ႕ႏွ႔ံလ်က္ရွိရာ”

“အဆုိပါေၾကညာခ်က္တြင္၊ဝမ္ေပါင္ကုမၸဏီ၏စီမံကိန္းလုပ္ငန္းမ်ားအဆင္ေျပေခ်ာေမြ႔ေစေရးအတြက္၊ဝုိင္းဝန္းကူညီေျဖရွင္း ေပးခဲ့ၾကသည့္နယ္လံုဝန္ၾကီးဦးၾကည္ႏိုင္အပါအဝင္၊သက္ဆုိင္ရာျပည္သူ႔ရဲတပ္ဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ဝန္းရံေပးခဲ့ၾကသည့္တပ္ရင္းတပ္ဖြဲ႔ မ်ားအားဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္းတင္ေၾကာင္းေဖာ္ျပပါရွိရာ”

ေခတ္ေဟာင္းကာတြန္းဘုိးေအဆရာၾကီးဦးေမာင္လြင္၏ငတက္ျဖားဇာတ္ေကာင္ေရရြတ္ေလ့ရွိသည့္အလန္႔တၾကားအာေမဋိတ္ကုိပင္၊ကၽြႏု္ပ္ႏွဳတ္ဖ်ားမွေယာင္ယမ္းျမည္တမ္းမိေခ်သည္။
“ညတ္ခၽြာဖ်ား”

(ႏွစ္)
စင္စစ္ျပီးခဲ့ေသာရက္ပိုင္းက၊လက္ပံေတာင္းေတာင္ေဒသတြင္၊
တရုပ္ႏုိင္ငံဝမ္ေပါင္ကုမၸဏီ၏ဥပေဒမဲ့ထင္ရာစုိင္းမွဳေၾကာင့္၊မိုး
ၾကိဳးျပင္အလယ္ရြာမွေဒၚခင္ဝင္းအမည္ရွိ၊ေတာင္သူအမ်ဳိးသမီးၾကီးေသနတ္
ထိမွန္ေသဆံုးခဲ့ရေလရာ၊ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတရံုးမွအေဆာတလ်င္
ထုတ္ျပန္ခ်က္ထြက္ေပၚလာျခင္းမရွိေသာေၾကာင့၊္အညာဇာတိ
ခ်က္ျမွဳပ္ျဖစ္ေလေသာကၽြႏု္ပ္သည္လြန္စြာစိတ္ဆင္းရဲျခင္းၾကီးစြာျဖစ္ရသျဖင့္၊
စိတ္ေပါက္ေပါက္ႏွင့္၊သမၼတရံုးမွထုတ္ျပန္လာႏုိင္မည့္စာစတုိင္ သေရာ္စာစေတးတပ္
တစ္ခု ကုိ ကၽြႏု္ပ္၏ေဖ့စ္ဘြတ္တြင္ေရးတင္ခဲ့မိ၏။

ကၽြႏု္ပ္သည္မဆလေခတ္တစ္ေလွ်ာက္လံုးႏွင့္၊နဝတ၊နအဖ၊ဒီမုိကေရစီေခတ္
ဆုိေလသည့္မ်က္ေမွာက္ကာလတုိ႔ကုိျဖတ္
သန္း ေက်ာ္လြန္လာခဲ့ရသူျဖစ္ရာ၊အလားတူကိစၥရပ္မ်ားတြင္အစုိးရအဖြဲ႔မ်ား
အေနျဖင့္၊အျဖစ္မွန္အတုိင္း၊သမာသမတ္က်က် တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ်ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ျခင္းမရွိပဲ၊ဆင္ေဝွ႕ရန္ေရွာင္ေယာင္ဝါးဝါး
ထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားျဖင့္ရင္းႏွီးကၽြမ္းဝင္ေနခဲ့သူ
ျဖစ္၏။အႏွီေၾကညာခ်က္မ်ဳိးကုိေၾကးမံုျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာ စာမ်က္ႏွာမွတဆင့္ပြန္းတီးေနခဲ့ျပီျဖစ္ရာ၊ ယင္းတုိ႔၏ စာေရးနည္း စတုိင္ကုိေကာင္းစြာအတုခုိးႏုိင္ခဲ့ျပီျဖစ္၍၊ ကၽြႏု္ပ္၏သေရာ္စာမွာအစစ္ႏွင့္တထပ္တည္းနီးပါးတူညီေနခဲ့ ဟန္ရွိ ေပသည္။

ထုိ႔အျပင္ကၽြႏု္ပ္၏သေရာ္ခ်က္မွာသမၼတရံုး၏ေရးသားပံု၊ ရပ္တည္ကာကြယ္လုိပံုျခင္းတူလြန္း ေနခဲ့ေသာ ေၾကာင့္၊ တာဝန္ရွိသူမ်ားအေနျဖင့္အနာေပၚတုတ္က်သြားသလုိ ခံစားသြားၾကရျခင္းသည္လည္းျဖစ္ႏိုင္ေခ်တစ္ရပ္ ေပတည္း ။ကၽြႏု္ပ္ အေနျဖင့္မူ၊ျမစ္ဆံုစီမံကိန္းကိုရပ္ဆုိင္းလုိက္စဥ္က၊ထုတ္ျပန္ခဲ့သည့္သမၼတၾကီး၏ေၾကညာခ်က္မ်ဳိးကုိေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တမိေသာေၾကာင့္လည္း၊အ ရဲစြန္႔၍သေရာ္မိျခင္းျဖစ္ပါ၏။

မည္သုိ႔ဆုိေစ၊ကၽြႏု္ပ္၏သတင္းမွာဖူးခက္ကၽြန္းတခြင္ေတာမီးပမာပ်ံ႕ႏွံ႔
သြားခဲ့သည္ကားေသခ်ာလွေသာအခ်က္ျဖစ္ေလသည္။
ကပၸလီႏွင့္ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဆုိသလုိေဖၾကည္ႏွင့္ေလမင္းသား
တုိ႔သည္လည္းဘယ္ကရလာမွန္းမသိေသာအလဲဗင္းသတင္းစာႏွင့္
သံေတာ္ဆင့္ဂ်ာနယ္တုိ႔ကုိကုိင္ေဆာင္ကာ၊ေပါက္ခ်လာၾကျပန္သည္။
ယင္းတုိ႔၏ေနာက္မွကၽြႏု္ပ္အေပၚသံေယာ ဇဥ္မကင္းၾကေလေသာ၊ ဖူးခက္ျမိဳ႕ေရာက္ေရြ႕ေျပာင္းအလုပ္သမားတခ်ဳိ႕လည္း၊ေနာက္ေတာ္မွပါလာၾကေလေသး၏။ကၽြႏု္ပ္ ၏ေနအိမ္ဧည့္ခန္းမတြင္၊စုိးရိမ္တၾကီးေရရြတ္ျငီးတြားျပစ္တင္သံတုိ႔ပြက္ေလာရုိက္လ်က္ရွိေလျပီ။

“သတင္းစာေတြ၊ဂ်ာနယ္ေတြမွာလည္းပြဲဆူကုန္ျပီၾဆာ”

“ၾဆာဒင္ေတာ့ျပႆနာတက္ေတာ့မယ္ထင္တယ္ေနာ္”

“ၾဆာဟာေလ၊ဒီေလာက္အသက္ၾကီးေနျပီဥစၥာ၊ျငိမ္ျငိမ္ကုိမေနႏိုင္ဘူး”

“ၾဆာရယ္ေနာင္မ်ားသေရာ္စာေရးရင္အစစ္နဲ႔တူေအာင္ မေရးပါနဲ႔ၾဆာ၊တပည့္တုိ႔ရင္ပူလြန္းလုိ႔ပါ၊ရွိၾကီးခိုးပါရဲ့”

“သမၼၾကီးကုိယ္တုိင္စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရွာတာ၊ခုေတာ့ရာဇဝတ္အုိးတုတ္နဲ႔ထုိးသလုိျဖစ္ျပီေပ့ါ”

“အင္းေလ၊ဟုတ္ပ့ါ၊ဟုတ္ပါ့၊သမၼတရံုးညႊန္ၾကားေရးမွဴးခင္မ်ာ၊ၾဆာဒင့္စာေၾကာင့္ဗ်ာမ်ားရရွာျပီ”

“ၾဆာဒင့္ကုိဗုိလ္ကေတာ္ေတြကဖမ္းဟဲ့ဆီးဟဲ့ဆုိျပီးညာသံေပးကုန္ၾကျပီဗ်ဳိ႕”

မွန္ရာကုိဝန္ခံရလွ်င္၊ကၽြႏု္ပ္သည္လည္းပုထုဇဥ္ပီပီထိတ္လန္႔မိသည္မွာ
အမွန္ျဖစ္ေခ်၏။ေၾကာက္ရသည့္ၾကားထဲသင္းတုိ႔၏
ျပစ္တင္ျငီးတြားသံတုိ႔ကတစ္ေမွာင့္။ဖူးခက္အနီးပင္လယ္အတြင္းမွ၊
လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းပါးရာ၊ကၽြန္းတစ္ခုခုတြင္ ေျပးေရွာင္
ပုန္းေအာင္းရမည္ေလာ။အေနာက္ႏိုင္ငံၾကီးတစ္ခုခု၏သံရံုးတြင္းသုိ႔၊
ဇြတ္ဝင္ေရာက္ကာ၊ဒုကၡသည္အျဖစ္လက္ခံပါ ရန္အသနားခံရမည္ေလာ၊သုိ႔ေလာ၊သုိ႔ေလာ၊မေဝခြဲႏုိင္သည့္အဆံုးတြင္၊
လာမဲ့ေဘးေျပးေတြ႔ရန္သာ၊ဆံုးျဖတ္လိုက္ရေခ် ေတာ့၏။

(သံုး)
“ေနၾကပါဦးေမာင္တုိ႔ရယ္။က်ဳပ္ေရးတဲ့သေရာ္စာကုိ၊သမၼတရံုးရဲ့ေၾကညာခ်က္အတုလုိ႔စြပ္စြဲရေအာင္၊ရံုးတံဆိပ္ဆုိတာေဝ လာေဝး၊စာနံပတ္ေတာင္မပါပါဘူးေလ”

“ေၾသာ္၊ဒါျဖင့္ၾဆာ့စာကအစစ္လုိျဖစ္ေနတာက်ေတာ့ဘယ္လုိရွင္းမတုန္း”

“သေရာ္ပါတယ္ဆုိကာမွအစစ္နဲ႔ဆင္တူယုိးမွားျဖစ္ေအာင္လုပ္ေရးႏိုင္မွ၊
ရသေျမာက္မွာမဟုတ္ေပဘူးလား၊အဲဒီစာဟာအမာစားသေရာ္စာ(Irony)
လုိ႔ေခၚသကြဲ႔။ကဲပါေလ၊က်ဳပ္ေမာင္တုိ႔ကုိတခ်က္ခ်င္းေမးပါရေစ၊
က်ဳပ္ေရးတင္ခဲ့တဲ့အထဲမွာ၊ဒီမုိကေရစီနည္းလမ္းအရ၊ျပည္သူလူထုမွေရြးေကာက္
တင္ေျမွာက္ထားေသာအစုိးရျဖစ္သည္ႏွင့္အညီဆုိတာဖတ္မိသလား။ဒီအစုိးရ
ဘယ္ပံုစံနဲ႔တက္လာတယ္ဆုိတာေမာင္တုိ႔လည္းသိျပီး
သားပါ။ေနာက္တစ္ခ်က္က၊ျမန္မာျပည္သူတစ္ရပ္လံုး
ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝဖူလံုမည့္အလားအလာေကာင္းမ်ားကုိျမင္ေတြ႔ေနျပီျဖစ္ပါသည္
ဆုိတာ၊တတုိင္းတျပည္လံုးမွာရွိရွိသမွ်ေျမေတြယာေတြကုိသိမ္းေနတာကုိ ေျဗာင္သေရာ္ထားတာပဲ”

“အင္း……………”

ပရိသတ္မင္းမ်ားက အင္းသံရွည္ၾကီးျဖင့္၊ေယာင္နနလုပ္ေနၾကေလ သျဖင့္ကၽြႏု္ပ္ဆက္၍ရွင္းရျပန္သည္။

“ေသခ်ာလည္းဖတ္ၾကပါကြာ၊ေတာင္သူဟုဆုိသူမ်ား၊ေတာင္သူဟုဆုိသူေဒၚခင္ဝင္း၊
စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ရေသာ၊ တရုတ္ႏုိင္ငံသမၼၾကီးဆုိတဲ့ အသံုးအႏွဳန္းေတြဟာ၊သေရာ္ထားမွန္းအသိသာၾကီးပါ။ေသဆံုးသူကုိ
တရားစြဲမယ္၊ဝုိင္းဝန္းၾကသူ ေတြကုိ ဂုဏ္ျပဳခ်ီးက်ဴးပါတယ္ဆုိျပီး၊ အရြဲ႕တုိက္ေရးထားတဲ့စာသားေတြဟာ၊အစစ္ပါလုိ႔ဘယ္အရူးေတြကယံုၾကသတုန္း”

“ၾဆာရွင္းျပေတာ့လည္းဟုတ္သလုိလုိပဲ၊ဒါေပမဲ့၊အသိဥာဏ္ႏံုနဲ႔သူမ်ားမွာေတာ့၊ယုန္ထင္ေၾကာင္ထင္ျဖစ္ကုန္တာအမွန္ပဲဗ်”

“တခ်ဳိ႕လူေတြက မရုိးမသားနဲ႔ၾဆာ့စာကုိစကင္ဖတ္ျပီးေလွ်ာက္ျဖန္႔ၾကေတာ့၊ ဇေဝဇဝါျဖစ္ကုန္ၾကတာၾဆာ့မွာတာဝန္ မကင္း ဘူးေလ”

“ၾဆာ့စာေၾကာင့္၊အစုိးရတာဝန္ရွိသူေတြကုိဆဲသံဆူသံေတြညံကုန္တာဟာ၊
အစုိးရကုိအၾကည္ညိဳပ်က္ေစတယ္လုိ႔ထင္တာပဲ ၾဆာ”

တုန္႔ျပန္သံမ်ားအရ၊အမ်ားစုသည္ေက်နပ္ဟန္မရွိၾကေခ်။အမွန္တြင္မူ၊
အဆိုပါစေတးတပ္တင္ျပီး၊မၾကာမီမွာပင္၊ မခံစားႏိုင္ လြန္း၍ေရးမိေသာသေရာ္စာျဖစ္ပါေၾကာင္းကၽြႏု္ပ္ကုိယ္တုိင္ကြန္မင့္
တခုေရးသားရွင္းလင္းခဲ့ျပီးျဖစ္၏။ကၽြဲတုိ႔၏အပါး တြင္၊
ကၽြႏု္ပ္ဆက္၍ေစာင္းမတီးသင့္ေတာ့ေခ်။

“ဆက္မယံုရင္ေစာင့္ၾကည့္ၾကပါကြာ၊ဒီစာသေဘာသြားအတုိင္း၊သမၼတရံုး ကေန တရားဝင္စာထြက္လာမွာျမင္ေယာင္ေသးေတာ”့ဟူေသာစကားကုိကၽြႏု္ပ္ရင္တြင္း၌သာျမိဳသိပ္လုိက္ရေတာ့သည္။

သုိ႔ႏွင့္ေနာက္ဆံုးတြင္၎တုိ႔အားလံုးေက်နပ္ေစစိမ့္ေသာငွာ၊ရုတ္ျခည္းပင္၊
စေတးတပ္အသစ္တစ္ခုကုိကၽြႏု္ပ္၏ေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္ႏွာတြင္ေရးတင္လ်က္၊
ဖတ္ရွဳေစသည့္အခါ၊အသီးသီးေက်နပ္အားရၾကလ်က္၊ ကၽြႏု္ပ္၏ေနအိမ္မွာေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးစြာ၊ျပန္
လည္ထြက္ခြာသြားၾကကုန္၏။ ဤတြင္မွကၽြႏု္ပ္သည္လည္းနာမည္ၾကီးအဆုိေတာ္ခိုင္ထူး၏ “တခ်ဳိ႕ေတြေနႏုိင္လြန္းတယ္”ဟူ
ေသာ၊စာသားပါ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိျငီးဆုိရင္းသက္ျပင္းဒုန္းဒုန္းခ်ႏိုင္ေလေတာ့သည္။

(ေလး)
ကၽြႏု္ပ္၏ေဖ့စ္ဘြတ္စာမ်က္ႏွာတြင္ေရးတင္ခဲ့ျပီး၎တုိ႔ကုိေက်နပ္သြားေစခဲ့ေသာစေတးတပ္အသစ္မွာေအာက္ေဖာ္ျပပါအ တုိင္းျဖစ္ပါ၏။

သမၼတၾကီးခင္ဗ်ာ။ ။
၁။ က်ေနာ္သည္အသက္ၾကီးေသာ္လည္းအခ်ိန္မစီးသူျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ၊လက္ပံေတာင္းေတာင္အေရး ပူပူေႏြးေႏြး အခ်ိန္တြင္၊သမၼတၾကီး၏ရံုးမွ ထုတ္ျပန္လာမည့္စာပံုစံတခုကုိ၊ဥာဏ္ရည္နိမ့္သူ၊ပီပီဂါရဝတရားကင္းလြတ္လ်က္၊ သေရာ္ ေတာ္ေတာ္၊ျပက္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ၾကိဳတင္ေရးသားခဲ့မိရာ၊အစုိးရအဖြဲ႔အေနျဖင့္၊
စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရျပီး၊ျပည္သူလူထု အေန ျဖင့္ယံုထင္ေၾကာင္ထင္ျဖစ္ေအာင္ဖန္တီးမိသကဲ့သုိ႔ရွိခဲ့ပါသည္။
၂။ ယခုအခါတရုတ္ႏုိင္ငံသမၼတၾကီးကုိယ္တုိင္ဝမ္းနည္းေၾကာင္းထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားလာျခင္း၊
တာဝန္ရွိဝမ္ေပါင္ ကုမၸဏီ အေနျဖင့္၊ေသဆံုးသူေတာင္သူမၾကီးေဒၚခင္ဝင္း၏က်န္ရစ္ သူမိသားစုမိသားစုသုိ႔၊က်ပ္သိန္းႏွစ္ရာနစ္နာေၾကးေပးရန္ကမ္း
လွမ္းလာျခင္း မ်ားေတြ႔ျမင္ၾကားသိလာျပီျဖစ္ရာ၊ ဤသည္မွာသမၼတၾကီးႏွင့္အစုိးရအဖြဲ႔၏ လိမ္မာပါးနပ္မွဳ၊ စြမ္းေဆာင္ ရည္ျမင့္မားမွဳတုိ႔ေၾကာင့္ဟုရုိးသားစြာထင္ျမင္ယူဆမိပါသည္။

၃။ ထုိသုိ႔ဆုိလွ်င္၎လက္ပံေတာင္းေတာင္အေရးွႏွင့္ပတ္သက္၍ ေဒၚခင္ဝင္း၏ က်န္ရစ္သူမိသားစုအတြက္ ဝမ္ေပါင္ ကုမၸဏီထက္သာလြန္ေသာ ကုစားေဖးမမွဳ၊ႏွင့္လက္ပံေတာင္းေတာင္ေဒသေတာင္သူတုိ႔၏ဘဝေျပလည္ေအးခ်မ္းေစေရးတုိ႔ အျပင္၊ျမန္မာႏုိင္ငံ၏အခ်ဳပ္အခ်ာအာဏာပုိင္ဆုိင္မွဳ ၊ျမန္မာတမ်ဳိးသားလံုး၏အမ်ဳိး ဂုဏ္ဇာတိဂုဏ္တုိ႔ကုိျပန္လည္ဆယ္တင္ ႏုိင္ရန္ သမၼတၾကီး၏ အစုိးရအဖြဲ႔အေနျဖင့္၊စြမ္းစြမ္းတမံထိေရာက္စြာေဆာင္ရြက္ေပးေတာ့မည္ဟု၊ ရဲဝံ့စြာယံုၾကည္ႏုိင္ျပီဟု ယူဆမိပါသည္။

၄။ သုိ႔ပါ၍ျမန္မာျပည္သူလူထုမွၾကည္ညိဳေလးစားမွဳအျပည့္အဝရွိေနေသာ သမၼတၾကီးျဖစ္သည့္အေလ်ာက္၊တိမ္မေယာင္ နက္လွေသာ၊မင္းေရးစုိးခြင္ကုိနားမလည္ခဲ့သည့္၊ဇနပုဒ္ဖြားငမုိက္သားက်ေနာ့္အား၊
သနားသျဖင့္နားလည္ ခြင့္လႊတ္ပါရန္ အႏူးအညြတ္ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။

ႏွစ္သစ္တြင္အကုိေတာ္သမၼတၾကီးခ်မ္းသာကုိယ္စိတ္ျမဲပါေစသတည္း။

ရုိေသေလးစားစြာျဖင့္
မင္းဒင္
ဖူးခက္ကၽြန္း
ထုိင္းႏိုင္ငံေတာင္ပုိင္း
၂၀၁၄၊ဒီဇင္ဘာ(၂၆)ရက္။


ကၽြႏု္ပ္၏ေဖ့စ္ဘြတ္ဒုိင္ယာရီ

$
0
0
၃၁၊ဒီဇင္ဘာ ၂၀၁၄ေန႔ထုတ္ ဧရာဝတီအပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ။

ကၽြႏု္ပ္၏ေဖ့စ္ဘြတ္ဒုိင္ယာရီ

(မင္းဒင္)

မ်က္စိႏွစ္လံုးဖ်တ္ကနဲ ပြင့့္ကာ ႏုိးထလာခ်ိန္၌ အင္းကနဲ အေညာင္းေျပ အေက်ာဆန္႔လုိက္ရင္း အိပ္ခန္း ျပဴတင္းေပါက္ကုိ အသာဟ၍ ၾကည့္လတ္ေသာ္ ဝန္းက်င္ျပင္ပတြင္ မုိးေသာက္ေရာင္နီကုိ မျမင္ရေသးေခ်။

ည၏အႂကြင္းအက်န္ အေမွာင္ထုသည္ ေလာကဓာတ္တခြင္မွ လံုးလံုးလ်ားလ်ား မဆုတ္ခြာေသးေသာ္ျငား
အလင္းေရာင္အား ေပ်ာ့လ်က္ရွိၿပီျဖစ္၍ ေျခာက္နာရီ မတ္တင္းခန္႔ဟု ခန္႔မွန္းရေပ၏။

ၾကည္ႏူးဖြယ္ ေကာင္းလွသည့္ ေဆာင္းနံနက္ခင္း ေပတကား၊ Facebook တက္ျခင္း ဟူေသာ ျပဳၿမဲအလုပ္ကို ခ်က္ခ်င္းသတိရမိ၏။

လြန္ခဲ့ေသာ ညဥ့္ဦးယံက ကၽြႏု္ပ္တင္ခဲ့ေသာ ေနာက္ဆံုး Status ၏ အေျခအေနကို သိလုိလွသျဖင့္ မ်က္ႏွာသစ္ျခင္းအမႈအား ေခတၱခဏ ေမ့ထားကာ ကြန္ပ်ဴတာကုိအေဆာတလ်င္ ဖြင့္လုိက္ရသည္။

Like ႏွစ္ရာေက်ာ္ တက္ေနေပၿပီ၊ ေကာင္းေလစြ၊ မည္သူတုိ႔သည္ မည္သည့္ Comment တုိ႔ကုိ ျပဳထားပါေလသနည္း။

“ႀကိဳက္သြားၿပီ” “အရမ္းအရမ္းကုိ မွန္တယ္ဗ်ာ” “ရွယ္ၿပီဆရာေရ႕” “ဒါမ်ဳိးေလးေတြ ဆက္တင္ေပးပါေနာ္” ဆုိတာမ်ဳိး ေတြခ်ည္း ျဖစ္ၿပီး လက္ခံႏွစ္ၿခိဳက္ၾကသူမ်ား၍ ေတာ္ပါေသး၏။  Share ထားသည့္ အေရအတြက္ လည္းမနည္းလွ ေက်နပ္ဖြယ္ရွိေခ်သည္။

ကမၻာ့အေရး၊ ျမန္မာ့အေရးအပါအဝင္ ေခတ္၏ေၾကးမံုျပင္ကုိ ပီျပင္စြာ သိရွိႏိုင္ရန္အလုိ႔ငွာ တျခားသူတုိ႔၏ သေဘာထား တင္ျပခ်က္ Post တုိ႔ကုိ ဖတ္ရႈရေပဦးမည္။

အလုိ ဓာတ္ၾဆာေလး ေမာင္မင္းသုိက္ေပကား ေစာေစာစီးစီး ဘာတဲ့။

“လြန္ခဲ့ေသာ (၂၅) ႏွစ္က ဒီအခ်ိန္မွာက်ေနာ္ ကရင္ ခဝဲၿခံထဲေရာက္ေနၿပီ၊ က်ဴရွင္သြားမယ့္ ေကာင္မေလး တေယာက္ကို ျဖားေယာင္း ေသြးေဆာင္ အလစ္သုတ္ေျပးတာ ထိုစဥ္အခ်ိန္က က်ေနာ့္ဘဝ ဗီဒီယို အယ္ဒီတာေပါက္စ ျဖစ္ေနလင့္ကစား”

ေတာ္ၿပီ ဆက္ဖတ္စရာမလုိေတာ့၊ အိမ္ေထာင္သက္ အစိတ္ေက်ာ္ကာမွ အခ်စ္နလံထေနသည္။ သုိ႔ေသာ္ မိတ္ဝတ္မပ်က္ (Like) ေတာ့ ေပးမွ ေတာ္ကာက်မည္။

Facebook ဆုိသည္ကား အလ်ားအနံမရွိေသာ္ျငား Like ဆုိသည့္ အရာကေတာ့ အသြားအျပန္ ရွိသည္မွာ မုခ်ဧကန္ မွန္ေခ်သည္ မဟုတ္တံုေလာ။

ေဟာ … ဆုိးေပေခၚ ေဇယ်ာစုိေျပ တေယာက္ ဘာေတြ ေပါက္ေပါက္ရွာရွာ ေရးထားျပန္ပါလိမ့္ ဤသူငယ္သည္ နဂုိကမွ အရႊတ္ အေနာက္သန္သူ၊ ကားအက္ဆီးဒင့္ ျဖစ္၍ ေျခက်ဳိးေနလ်က္မွာပင္ တဟီးဟီးတဟားဟား အြန္လုိင္းတြင္ ဟီလာတုိက္ေနခဲ့သည့္ ငခၽြတ္။

“အ ၆ ေစာင့္ ဥပေဒထြက္လာရင္ ႐ွင့္ကို က်မလာယူျပမယ္” မာမီစန္းက (Zay Ya Sopyay) ကုိ ႀကိမ္းသြားတဲ့ စကားေပါ့။ ေမာင္စိုေျပေရ  ေဘာင္းဘီထူထူဝတ္၊ ခါးေတာင္း နာနာက်ိဳက္ၿပီး ရန္ကုန္တခြင္ ၿပဲၿပဲစင္ေအာင္ ပတ္ကာေျပးေပေတာ့ေဝ့” တဲ့။

နပုံးပ႑ဳတ္ မ်ား သူ႔ကုိအလြန္ခ်စ္ျမတ္ႏုိးသည္ဟု ဆိုလိုခ်င္ဟန္ရွိသည္ ကၽြႏု္ပ္ငယ္စဥ္ ကလည္း နပုံးပ႑ဳတ္ တုိ႔ ဝုိင္းဝုိင္းလည္တာ ခံခဲ့ရဖူးသည္။ စိတ္မပါ၍သာ သင္းတုိ႔ အလုိကုိ မလုိက္ႏုိင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္၏။

ထူးလ်က္ႏွင့္ မဆန္းသည့္ကိစၥ ထားလုိက္ေတာ့ … သုိ႔ေသာ္ Like ေပးရန္ကား မေမ့။

ဤသုိ႔ Like ျခင္း Comment မွတ္ခ်က္ျပဳျခင္း ျဖန္႔ေဝျခင္း (Share) တို႔ျဖင့္ ႏွစ္နာရီေက်ာ္မွ်ၾကာေသာ္ ၿမီးေညာင့္ရိုး အထက္ နားဆီမွ အနည္းငယ္ နာလာသည္။

ၾသ နံနက္စာ မစားရေသး၊ တူေတာ္ေမာင္ ျပင္ဆင္ထားခဲ့ေသာ ပဲျပဳတ္ဆီဆမ္း ထမင္းၾကမ္းကို ကမန္းကတန္း ေလြးရသည္။ မ်က္ႏွာသစ္ရန္ ေမ့ေနၿပီေကာ။ တရက္တေလ မ်က္ႏွာမသစ္ျခင္းသည္ ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ ကိစၥရပ္ေတာ့မဟုတ္ … ရွိေစေတာ့။

ကၽြႏု္ပ္သည္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ အတန္ငယ္ ႀကီးရင့္ၿပီကား မွန္ပါ၏။ သုိ႔ေသာ္ ေခတ္ႀကီးကုိ ရင္ေဘာင္တန္း လုိသည့္စိတ္ကား အလ်ဥ္း အကင္း မေသးေသေခ်။

Facebook ဆုိသည္ကား မ်က္ေမွာက္ကာလ အျဖစ္သနစ္ တုိ႔ကုိ ေဖာ္ျပသည့္ ေဆးေရာင္စံု ျမင္ကြင္းက်ယ္၊ ရႈမၿငီးသည့္ ပိတ္ကားႀကီး ျဖစ္ေလရာ ယင္းႏွင့္ကင္းကြာလွ်င္ လူညြန္႔ တံုးရာ က်ေပေရာ့မည္။

အနည္းငယ္ မာစျပဳေနေသာ ပဲျပဳပ္ထမင္းကုိ အားစုိက္ ဝါးေနရခ်ိန္တြင္ ကြန္ျပဴတာဆီမွ တုံကနဲ ျမည္သံ ၾကားလုိက္ရသည္။

Notification အသစ္ေလာ၊ Chat ေဘာက္ မွေန၍ တစံုတေယာက္ ဆက္သြယ္ေလသေလာ။

ေနာက္ဆံုး ထမင္းလုတ္ကုိ ဝါးေနဆဲမွာပင္ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕သုိ႔ ေရာက္ရျပန္၏။ ျခေသၤ့ကၽြန္းေရာက္ နတ္ေမာက္ တနယ္တည္းသား စေကၠာမ ေက်ာင္းဆင္းေလး ရံုးေတာဖုိးစီ၏ ရင္တြင္းစကားကုိ Chat ေဘာက္မွာ အဆင္သင့္ ေတြ႔ရျပန္သည္။

“ရြာျပန္ခ်င္တယ္ဗ်ာ၊ အေမ ျပန္တာကုိ လုိက္ပုိ႔ ခ်င္တယ္။ ေနာက္ဆုံး အခ်ိန္ေရာက္ေနတဲ့ ဆရာသမားကုိ သြား ကန္ေတာ့ ခ်င္တယ္။ ဇာတိေျမမွာ က်င္းပမယ့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႏွစ္ ၁၀၀ ျပည့္ပြဲလည္း ဖုိးသန္႔ေလးကုိ ျပခ်င္တယ္။ ခြင့္တင္တာ ေဘာ့စ္နဲ႔ အတုိက္အခံ ျဖစ္ရေတာ့တယ္။ အလုပ္သမားတေယာက္ လခ်ီၿပီး မရွိဘဲ ျဖစ္ရင္ တသက္လုံးမရွိလည္း ျဖစ္သတဲ့”

ေရာ … ခက္ကၿပီ ႏွစ္ႏွစ္ တေခါက္ ျပန္ေနႏုိင္သူက ဆယ္ႏွစ္လံုးလံုး တေခါက္တက်င္းမွ ျပန္မေရာက္ႏိုင္သူကုိ ငိုခ်င္လ်က္ လက္တုိ႔ လုပ္ေနျပန္ေခ်ၿပီ။

နတ္ေမာက္ေသြး နည္းလွေခ်သည္။ “ကုိရင့္လုိလူစား အမ်ားႀကီးေဟ့” ဟု ခ်က္ျခင္းတုန္႔ျပန္ခ်င္ စိတ္ကုိထိန္း၍ “ေပ်ာ္ရာမွာမေနရ၊ ေတာ္ရာမွာေနရ၊ ဒီဘဝဒီအျဖစ္မ်ဳိးသည္ လူတုိင္းႀကံဳဖူးၾကလိမ့္မည္” ဟုသာ သန္းထြန္းေလး၏ မေမ့ေသာအညာ သီခ်င္းအပိုင္းအစ Comment ျဖင့္ ေျဖသိမ့္လိုက္ရသည္။

သူခံစားခ်က္ကုိ Like ေပးဦးမွ ဝတၱရား ေက်ေပလိမ့္မည္။ အင္း၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ Wall ေပၚ သြားၾကည့္ဦးမွ။

သူတင္ထားေသာ Post တခ်ဳိ႕ကုိလည္း တလက္စတည္း Like ရျပန္သည္။ အလုိေလး ေမာင္ဖုိးစီ၏ Status  တခုကုိ မင္းမင္းဦး အမည္ရွိသူ႔မိတ္ေဆြတဦး၏ မွတ္ခ်က္ကုိဖတ္ရင္း မ်က္လံုးျပဴးရသည္။

“မယက ဥကၠ႒ တေယာက္ေျပာတာ နားနဲ႔ဆတ္ဆတ္ ၾကားဖူးတယ္ဗ်။ DSA ဆင္း တေယာက္ကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ လုပ္တတ္ ေအာင္အထိ သင္ေပးလိုက္တာတဲ့ဗ်။ လုပ္ပံု … လုပ္ပံု။ အဲဒီလို နားထင္ေသြးေရာက္ေတြ တိုင္းျပည္ကုိ ခ်ယ္လွယ္ေနေတာ့ မမြဲ ခံႏိုင္မလားဗ်ာ။ ခုနက ေျပာတဲ့ မယက က ပုဆိုး၀တ္ေနာ္၊ ၁၉၉၈ ေလာက္ တုန္းက” ဆုိပါကလား။ သူေျပာတာ ဟုတ္ေလာက္ သည္၊ အံ့ၾသစိတ္ျဖင့္ပင္ Like ေပးခဲ့မိ၏။

သူတပါး၏ Wall ေပၚတြင္ နတ္ကရာက်ီးေမာေန၍ မျဖစ္ေသး။ ကိုယ္ပုိင္ Status တင္ဦးမွ ျဖစ္မည္။

Facebook ေပၚတြင္ ဖတ္ရႈမိသမွ် အေၾကာင္းအရာတုိ႔ကား စံုလင္လွသည္။ အားလံုးကုိ ၿခံဳငံုမိေသာ Status ျဖစ္ မွသာ ေတာ္ကာ က်ေပမည္။

လူအမ်ား သည္းေျခႀကိဳက္လည္း ျဖစ္ရမည္။ ဟုတ္ကၿပီ။ ဒီမုိကေရစီအေရး၊ ေတာ္လွန္ေရး ဆုိလွ်င္ျဖင့္ အားလံုးကုိ လႊမ္းၿခံဳသည့္ သေဘာရွိသည္။

ဦးေႏွာက္အႀကိဳအၾကားက ဉာဏ္စြမ္းကို အကုန္ထုတ္လ်က္ ေျပာင္ေျမာက္ေသာ စေတးတပ္ တခုကုိ ေရးတင္လုိက္ရသည္။

“ရဲေဘာ္တုိ႔ … ေတာ္လွန္ေရး ေရခ်ိန္ျမင့္တက္လာေနၿပီ၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကုိ ဦးတည္ၾက။ အားလံုးျပင္ရန္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ဒီမုိကေရစီ အေရးေတာ္ပံု ေအာင္ရမည္”

Like ေတြ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ တက္လာၿပီ။ တခ်ဳိ႕ကား စာကုိမဖတ္ပဲ စြတ္လုိက္ ေနၾကဟန္တူသည္။

ေနာက္ဆက္တြဲအျဖစ္ Comment ေတြ တၿပံဳတမႀကီး တက္လာ၏။ “ျပင္ကုိျပင္ရမွာေပါ့” “ျပင္သင့္တာ ၾကာၿပီ” “ေနာက္ေတာင္က်ေနပါၿပီ” “ျပင္မွာေတာ့ဟုတ္ပါၿပီ ဒါေပမယ့္” ထင္ျမင္္ခ်က္တုိ႔ မ်ဳိးစံုလွသည္။

သုိ႔ေသာ္ တခုေသာကြန္မင့္မွာ ရိသဲ့သဲ့ေလသံ ပါေန၏။ “သူမ်ားကုိျပင္ပါလုိ႔ စြတ္ခုိင္းေနတဲ့ ခင္ဗ်ားကုိယ္တုိင္ေကာ ဘာေတြျပင္ၿပီးၿပီလဲ”

တဲ့။

“ေတာက္ … မေလာက္ေလး မေလာက္စားေကာင္က လူပါးဝလုိ႔” ေထာင္းကနဲ ထြက္လာေသာ ေဒါသကို သတိ သမၸဇဥ္ျဖင့္ ထိန္းလုိက္ရသည္။ ငါသည္လူႀကီး၊ သည္းခံနိဗၺာန္ေရာက္၊ အဲ … ေဒါသႀကီးတာ လူသိကုန္ေပလိမ့္မည္။

တုံကနဲ အသံႏွင့္အတူ ဖူးခက္မွ ဟုိတယ္မန္ေနဂ်ာေလး ဆီက စေတးတပ္တခု Tag လာျပန္သည္။ ဘာမ်ားပါလိမ့္။

၄ ကြ …၊ ဟာ ၄ ဆို နဲတာေပါ့။ ဒီလိုလုပ္ ၁၂ ေကာင္းတယ္။ ဟင္ ၁၂ ဆိုၿပီး ခုက်ေတာ့ ၁၄ ပါလား။ ထားလိုက္ပါကြာ ဟိုေကာင္ေတြက အနားကပ္ၿပီးမွ မဖိတ္ဘဲ ဇြတ္တက္လာတာ။

ဟာ … ၆ အေကာင္းဆံုးပဲ။ မင္းတို႔က ဘာကဖ်က္ယဖ်က္ လုပ္တာလဲ ၁၄ လို႔ေၿပာထားၿပီးၿပီ၊ တခါေတာင္ လုပ္ၿပီးၿပီ၊ ဘာထ ကလန္႔ လုပ္တာလဲ။ ၁၂  ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ လာျပန္ၿပီ  ၁၂ ။ ေတာ္ၿပီကြာ ဒီအပြင့္ျပႆနာ ၿပီးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပါ့ ဒါေပါ့၊ ဒါ အမွန္ပဲေလ Like ကို Like ရေပမည္။

လာျပန္ၿပီတေယာက္ … ဘာတဲ့။ “ဟိုလူႀကီး ဟိုဟာျဖစ္လို႔ဆို၊ ဟုတ္လား၊ ေသခ်ာတယ္ဆိုရင္ လက္တို႔လိုက္ ၾကဦးေနာ္၊ တရားလာမေဟာနဲ႔ … အကုန္သိတယ္၊ ငရဲအႀကီးခံၿပီးေတာ့ကို ေပ်ာ္ဦးမွာ ေပ်ာ္လိုက္ဦးမွာ ပူပူ ေႏြးေႏြး”

သူေျပာတဲ့ ဟုိလူႀကီး ဆုိတာ ဘယ္သူပါလိမ့္။ အင္း တရားမခ်ပါနဲ႔လုိ႔ေတာင္ တားရတဲ့အထိဆုိေတာ့  ဟုတ္သားပဲ။ သိၿပီ သိၿပီ၊ သူပဲျဖစ္ရမယ္။ ဒင္း မုိက္ဇာတ္သိမ္းလုိ႔ကေတာ့ တႏုိင္ငံလံုး ေပ်ာ္လုိက္ၾကမယ့္ ျဖစ္ျခင္း၊ Like Like Like စူပါ Like။

ဤသုိ႔လွ်င္ တင္လာသမွ် Status ႏွင့္ Comment ေပါင္း ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ကုိ ဖတ္ရံုမွ်မက၊ Chat ေဘာက္မွ တတံုတံု အသံေပး ရင္းတက္လာေသာ ဗာဟီရတုိ႔ျဖင့္ နပန္းလံုးရင္း ေန႔လည္ခင္းခ်ိန္တုိင္ခဲ့ေခ်၏။

ဟာေနေသာ ဝမ္းက တက်ဳတ္က်ဳတ္ အသံေပးေနေလၿပီ။ ကုိေမာင္ေမာင္သန္း၏ Facebook စာမ်က္ႏွာမွ ျမန္မာ့ဓေလ့ ေတးသံ ေနာက္ခံသီခ်င္း တပုဒ္ကို ဖြင့္၍ နား အရသာခံရင္း ေန႔လည္စာကုိ ၿပီးေစရျပန္သည္။

ေထာက္လာေသာ အသက္အရြယ္အရ အာေရာဂ်ံ ပရမံ လာဘံဟူေသာ စကားႏွင့္အညီ ေန႔လည္ခင္း တေရးတေမာ အိပ္စက္ရန္ မုခ်လိုအပ္သည္ မဟုတ္ေခ်ေလာ။ အသက္ကို ဉာဏ္ေစာင့္သည္ေလ။

အိပ္ယာထက္တြင္ လဲေလ်ာင္းရင္း ေမွးကနဲ ရွိကာမွ တံုသံေၾကာင့္ စိတ္မေျဖာင့္၊ အေရးတႀကီး Message ျဖစ္ေနလွ်င္ ခက္ခ်ိမ့္မည္။ အသူေပနည္း။

“ေမာင္ေလး” ဟုိက္ရွားလဘတ္ … ေမာင္ေလး ဆုိပါကလား၊ ခ်က္ခ်င္းရွင္းရန္ အခြင့္မသာေလ။

“ဟုတ္ကဲ့”။ “ေမာင္ေလးက အေရးေတာ္ပံု တပ္သားလားဟင္”

“မဟုတ္ရပါဘူးခင္ဗ်ာ။ က်ေနာ္က ဘယ္အေရးေတာ္ပံုမွာမွ မပါခဲ့ပါဘူး။ ဖူးခက္က ကာဗူလီးဝါလားပါ ခင္ဗ်”

“လူမွားလုိ႔ေနာ္၊ ေမာင္ေလး စိတ္မရွိနဲ႔ေနာ္”

အေရးထဲ လူအုိရံုက ဘြားေတာ္ သူငယ္ျပန္ကာ ကၽြႏု္ပ္ကို ေမာင္ေလးခ်င္း ထပ္ေနျပန္သည္ … ရွိေစေတာ့။

ထုိခဏ၌ပင္ ထူးဆန္း ေသာ Status တခုကို ဓာတ္ပံုဖုိင္ တခုျဖင့္ တြဲတင္ထားရာ အလန္႔တၾကား ဖတ္မိျပန္သည္။

“မိတၳီလာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ၿဂိဳဟ္သားေတြ ေတြ႔ …” ဆုိပါကလား၊ ေတာ္ေတာ့ … ဆင္ျခင္တံု တရား ေခါင္းပါးသူမ်ား ျမန္ျမန္ရူးေစမည့္ Facebook။

တခ်ဳိ႕တခ်ဳိ႕ေသာ Facebook စားေတာ္ကဲမ်ား၏ မစားရဝခမန္း ဟင္းလ်ာမ်ဳိးစံုတုိ႔ကုိကား ေရႊျပည္ဌာန ေဝးေနသူပီပီ စိတ္နာလြန္း၍ မ Like။ ဘာသာေရး အျငင္းပြားဖြယ္ Status တုိ႔ကို ေဝးေဝးမွ ေရွာင္ၾကဥ္၏။

မွားမွန္းသိလ်က္ ဇြတ္ ေလာ္ဘီလုပ္ၾကေသာ ဖြတ္အုပ္စုတုိ႔အား ခ်က္ခ်င္း Block ပစ္ခ်င္စိတ္ကို အတန္တန္ ခ်ဳိးႏွိမ္ရသည္။

မရုိင္းစုိင္းလွ်င္ ရွိေစ၊ သေဘာထားဟူသည္ မတူကြဲျပားၾကရုိး ဓမၼတာတည္း။ ကိုယ္တိုင္ရိုက္ Selfies ပံုမ်ား ကို ရုိက္တင္လွ်င္ ေကာင္းေလမည္ေလာ။ မျဖစ္ေခ်ေသး။ အရြယ္မက်ေသးေသာ္ျငား အျမင္မတင့္တယ္ေခ်။

ေၾကာင္စာ သာသာမွ် ညစာကုိ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႕မွာပင္ Facebook ဖြင့့္ရင္း
သံုးေဆာင္ၿပီးသကာလ၊ အိပ္ခါနီး သတင္းထူးေလး တက္လာရင္အခက္ဟူေသာ ေသာကျဖင့္ဆက္ထုိင္သည္၏
 ေနာက္ည ဆယ့္ႏွစ္နာရီ တုိင္ခဲ့ေခ်ၿပီ။

Facebook သည္ တြယ္တာဖြယ္ေကာင္းလွ၏။ အားရ ရႊင္လန္း ပီတိလႊမ္းေစေသာ အရာျဖစ္၏။ ရယ္ရႊင္အားရ ေထာပဏာသည္ တုိ႔ကုိ ျမင္ရသည္။ ဆဲသံဆုိသံတုိ႔ၾကားမွ ခႏၱီပါရမီကုိ ျဖည့္ဆည္းႏုိင္သည္။

ခါးထဲက ထုိးေအာင့္လာ၏။ ဇက္ေၾကာပါ တက္လာျပန္သည္။ က်ည္းေပါင္း တက္ေလသေလာ။ မၾကာခဏ အုန္းလြဲခ်င္သလုိ ျဖစ္သည္။ တရက္ရက္ေတာ့ ေဆးခန္းျပရဦးမည္။ နားေလဦးမွ။ သုိ႔ေသာ္ လက္ေလ်ာ့၍ မျဖစ္ေခ်ေသး။

မအိပ္စက္မီ တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္ေသြးေၾကာတမွ် အေရးႀကီးလွေသာ အေၾကာင္းအရာျဖစ္သည့္ ေနာက္ဆံုး စေတးတပ္ကုိ ေရးတင္လုိက္သည္။

“ရဲရဲေတာက္ ေတာ္လွန္ၾက၊ ေတာ္လွန္ေရးအဓြန္႔ရွည္ပါေစ အေရးေတာ္ပံုေအာင္ရမည္။ ဂြတ္ႏုိက္ေအာ”
အိပ္ယာထဲဝင္၍ မ်က္စိကိုမွိတ္ေသာ္၊ ကၽြႏု္ပ္၏ အာရံုတြင္ Like မ်ားစြာကုိ ျမင္ေယာင္ေနေလသည္။

ခပ္သိမ္းကုန္ေသာသူတုိ႔၏မ်က္ရည္မုိးမ်ားစဲေစသတည္း။ ။

$
0
0
(၂၀၁၅)ႏွစ္ဦးအခါသမယတြင္။ ။
ျမန္မာျပည္တဝွမ္းမ်က္ရည္လႊမ္းရသည့္ဇာတ္လမ္းမ်ားဆံုးခန္းတုိင္ပါေစသတည္း။
မ်က္ရည္ကုိစားသံုးေနၾကသူတုိ႔၏ဘဝနိဂံုးအလ်င္အျမန္ဆံုးခန္းတုိင္ပါေစသတည္း။
ခပ္သိမ္းကုန္ေသာသူတုိ႔၏မ်က္ရည္မုိးမ်ားစဲေစသတည္း။ ။
ေလးစားမွဳမ်ားျဖင့္
မင္းဒင္
ဖူးခက္ကၽြန္း
ထုိင္းႏိုင္ငံေတာင္ပိုင္း
၂၀၁၅ ဇန္နဝါရီလ(၁)ရက္ေန႔၊

“ေရအိမ္ႏွင့္ေခတ္ဆုိး”

$
0
0
၂ ဇန္နဝါရီ ၂၀၁၅ ေန႔ထုတ္ သည္ေလးဒီးစ္အပတ္စဥ္ဂ်ာနယ္မွ ။ ။

“ေရအိမ္ႏွင့္ေခတ္ဆုိး”

(မင္းဒင္)

(၁)
ညစ္တီးညစ္ပတ္ေျပာတယ္လုိ႔ေတာ့အျပစ္မတင္လုိက္ၾကပါနဲ႔။
အမွန္အတုိင္းသာဝန္ခံၾကေၾကးဆုိရင္၊သူသူငါငါပုထုဇဥ္လူမွန္သမွ် ေရ အိမ္နဲ႔ကင္းႏုိင္တဲ့သူမရွိပါဘူး။ဟုတ္ပါတယ္၊ေရအိမ္ဆုိတာအိမ္သာေပါ့ဗ်ာ။

တကယ္ဆုိအဲဒီအိမ္သာအေၾကာင္း ကုိ၊က်ဳပ္ေျပာခ်င္ေနတာၾကာပါျပီ။ အခုေတာ့အေၾကာင္းတုိက္ဆုိင္လာတာမုိ႔ေျပာျပရေသးတာေပါ့ဗ်ာ။
ဟုိးလြန္ခဲ့တဲ့ေလးငါးရက္ေလာက္ကေပါ့။
ဖူးခက္ျမိဳ႕စင္ထန္း(Central)မီးပြိဳင့္နဲ႔မလွမ္းမကမ္းမွာရွိတဲ့ မက္ခရုိ(Marko)ကုန္တုိက္ၾကီးဆီကုိ၊က်ဳပ္ေရာက္သြားခဲ့တယ္ဆုိ ပါေတာ့။ေရာက္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းရင္းက၊ႏွစ္သစ္ကူးလက္ေဆာင္ေတြ
ဝယ္ဖုိ႔ျခမ္းဖုိ႔ပါပဲ။ေအးေလ၊(၂၀၁၄)ကကုန္ခါနီး၊ခရစၥမတ္ေန႔
ကလည္းသိပ္နီးေနျပီမဟုတ္လား။သူတပါးတုိင္းျပည္မွာ၊
မ်က္စိသူငယ္နဲ႔ေနရတဲ့သူမုိ႔ႏွစ္သစ္ကူးလက္ေဆာင္လက္ေဆာင္ေပး
ရမဲ့သူ ေတြကလည္းမနည္းလွဘူးခင္ဗ်။
က်ဳပ္အိမ္နီးနားခ်င္းေတြ၊တျခားခင္မင္ရင္းႏွီးေနတဲ့ ထုိင္းအသိမိတ္ေဆြေတြ၊က်ဳပ္ဆုိင္ကုိဝင္ထြက္ေနတဲ့ထုိင္းပုလိပ္ေတြကုိပါ အကုန္ေပါင္းလိုက္ရင္၊ႏွစ္ကူးလက္ေဆာင္ေပးရမဲ့လူစာရင္းဟာအေယာက္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ေတာင္ရွိထင္ပါရဲ့။ေအးေပါ့ဗ်ာ။တစ္ဦးေမတၱာတစ္ဦးမွာ၊ေပးကမ္းျခင္းေအာင္ျမင္ရာလုိ႔သာ က်ဳပ္စိတ္ထဲေအာက္ေမ့တာပါပဲ။

မက္ခရုိလည္းေရာက္ေရာ၊က်ဳပ္လည္းစိတ္ကူးထဲမွာသင့္ေတာ္မယ္ထင္တဲ့
၊ေကာင္းႏုိးရာရာ၊လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ စိတ္ ရွည္လက္ရွည္ေရြးဝယ္ရေတာ့တာေပါ့။မက္ခရုိကုန္တုိက္ၾကီးဟာ၊
အေတာ့္ကုိပစၥည္းမ်ဳိးစံုရႏိုင္တဲ့ကုန္တုိက္မုိ႔၊ေရြးစရာခ်ယ္ စရာပစၥည္းေတြကအမ်ားသားပါဗ်ာ။ဒါလည္းကိစၥမရွိျပန္ဘူး။
ဘာေၾကာင့္တုန္းဆုိေတာ့၊က်ဳပ္ဆုိင္ကုိဝင္ထြက္ေနတဲ့ထုိင္းပု လိပ္မွန္သမွ်ဟာ၊အားအားရွိ၊အရက္ပုလင္းခ်ည္းလာေတာင္းတာမုိ႔၊ဝယ္ရမဲ့ပစၥည္းက အရက္ေတြမ်ားေနတယ္။

ဒါနဲ႔က်ဳပ္ လည္း၊ယမကာမ်ဳိးစုံရတဲ့ေကာင္တာဖက္သြားျပီး၊ တံဆိပ္ခပ္ေကာင္းေကာင္းနာမည္ၾကီးအရက္၊ ဝုိင္နဲ႔၊ ရွန္ပိန္ေတြ၊ ေလွ်ာက္ေရြးလုိက္တာ၊ေစ်းဝယ္လက္တြန္းလွည္း
အၾကီးစားေတာင္ျပည့္သြားတဲ့အထိ။ တခ်ဳိ႕လူၾကီးသူမေတြအတြက္၊ ငွက္သုိက္တုိ႔၊ အလွဆင္ထားတဲ့လက္ေဆာင္ျခင္းတုိ႔လည္းပါရတာေပါ့ေလ။
တစ္နာရီဝန္းက်င္ေလာက္ၾကာေတာ့၊လုိခ်င္တဲ့ပစၥည္းစံုေလာက္ျပီမုိ႔၊ေစ်းဝယ္တြန္းလွည္းၾကီးကုိေငြရွင္းေကာင္တာဖက္ဆီ၊ မႏုိင့္တႏိုင္တြန္းသြားရင္း၊တန္းစီ၊ေငြရွင္းေနတုန္းမွာပဲ၊ျပႆနာေပၚေတာ့တာပဲဗ်ဳိ႕။
ဘာျဖစ္ရမွာပါလဲဗ်ာ။က်ဳပ္ဗုိက္ထဲကေန၊ရုတ္တရက္ဆုိသလုိရစ္ရစ္နာလာျပီး၊အိမ္သာတက္ခ်င္တဲ့ျပႆနာေပါ့။

(၂)
ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။ေဝဒနာေတြထဲမွာ၊ဗုိက္ထဲကေနရစ္နာျပီး၊
အိမ္သာတက္ခ်င္တဲ့ေဝဒနာဟာအေတာ္ကုိဆုိးသကုိး။
ဒီေတာ့မွက်ဳပ္လည္းငါဘာမ်ားအစားမွားမိပါလိမ့္ဆုိျပီး၊ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လုိက္ေတာ့၊
အလုိေလး၊လြန္ခဲ့တဲ့တစ္နာရီ၊ဒီကုန္တုိက္အဝကုိအေရာက္ ဗိုက္ထဲမွာဟာတာတာရွိတာနဲ႔၊ကုန္တုိက္အဝင္ဝမွာ၊အခမဲ့သေဘာရွိ၊ၾကိဳက္သေလာက္၊အဝေသာက္ႏုိင္တဲ့၊(Free Coffe Bar)ကေန ေကာ္ဖီခပ္ျပင္းျပင္းတစ္ခြက္ေသာက္ခဲ့မိပါကလား။

ဒီမွာလဲေကာ္ဖီခ်ည္းသက္သက္ဆုိ ဘာမွမျဖစ္ ေလာက္ဘူးဗ်။ ေကာ္ဖီကျပင္းလြန္းပါတယ္ေလဆုိျပီး၊ အဲဒီေကာ္ဖီဘားနဲ႔ကပ္လ်က္၊ႏုိ႔ထြက္ပစၥည္းေကာင္တာကေန၊
ဒိန္းမတ္လုပ္ ႏုိ႔စိမ္းဗူးတစ္ဗူးဝယ္ျပီး၊နည္းနည္းထပ္ျဖည့္လုိက္မိသဗ်။
ခုိးေသာက္တာမဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ။လက္က်န္ႏြားႏုိ႔ဗူးကုိ၊ေငြရွင္းေကာင္တာ မွာျပလိုက္ရင္ရတယ္ေလ။

က်ဳပ္လည္းဗုိက္နာရင္းတန္းလန္းနဲ႔၊ဒီကိစၥရဲ့လက္သည္တရားခံႏုိ႔စိမ္းဗူးကုိ
တရားခံၾကည့္လွမ္းၾကည့္လိုက္ရင္း၊စိတ္ထဲမွာ အေတာ့္ကုိမသက္မသာျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ။ဒီအခ်ိန္မွာက်ဳပ္ေငြရွင္းရမဲ့
အလွည့္ေရာက္ေနျပီဗ်။ေကာင္တာစာေရးမေလးဟာ၊ က်ဳပ္ပစၥည္းေတြကုိ တစ္ခုခ်င္းထုတ္၊တန္ဖုိးျဖတ္တဲ့၊ဘားကုဒ္စကင္နာေလးနဲ႔
တထပ္ထပ္ေအးေအးေဆးေဆးရုိက္ရင္း (Happy Christmas)ဆုိျပီးလွ်ာရွည္ေနေသးတယ္။

က်ဳပ္လည္းေဝဒနာဆုိးကုိၾကိတ္မွိတ္သည္းခံျပီး၊ဝတၱရားမပ်က္ေခါင္းျပန္ ျငိမ့္လိုက္ရေပမဲ့
၊ၾကာရွည္လြယ္မထားႏိုင္တဲ့၊က်ဳပ္ဗုိက္နာတဲ့ျပႆနာဟာဒီေနရာမွာတင္ထြက္
က်ကုန္ရင္ေတာ့၊အၾကီးအက်ယ္ေသာက္ခြပဲဆုိျပီး၊ဖင္ကုိလိမ္တြန္႔
၊ၾကိတ္မွိတ္အားတင္းထားရတာေပါ့။တဂြီဂြီအသံေတြနဲ႔တပ္လွန္႔သံေပးေနတဲ့၊ ဝမ္းဗုိက္ဆီကုိ စိတ္မေရာက္ေအာင္၊တစ္ျခားကိစၥေတြကုိေလွ်ာက္ေတြးျပီးအာရံုေျပာင္းေလ၊ပုိဆုိးေလးပဲဗ်ာ။

အခ်ိန္ေတြဟာကုန္ခဲလွပါဘိ။က်ဳပ္စိတ္ထဲမွာ၊အဲဒီေငြရွင္းခ်ိန္ဟာ
တစ္ကမၻာစာေလာက္ကုိၾကာတယ္ထင္မိတဲ့အထိပါပဲ။
က်သင့္ ေငြလည္းရွင္းျပီးေရာ၊က်ဳပ္ဝယ္ခဲ့တဲ့ပစၥည္းတန္ဖုိးစုစုေပါင္းဟာ
အေတာ္မ်ားတာမုိ႔၊ေငြရွင္းေျပစာျဖတ္ပုိင္းေလးကုိ ျပျပီး
လက္ ေဆာင္ေပးတဲ့ေကာင္တာဆီသြားလုိက္ရင္၊လက္ေဆာင္တစ္ခုခုရႏိုင္ေပမဲ့၊ လံုးလံုးကုိစိတ္မဝင္စားေတာ့ဘူးဗ်ာ။

အဲဒီအခ်ိန္၊က်ဳပ္ ဘဝမွာအိမ္သာျမန္ျမန္တက္ႏိုင္ေရးသာ၊ေသေရးရွင္ေရး
တမွ်အေရးၾကီးတဲ့ကိစၥ။
အင္း၊ေငြရွင္းျပီးသားပစၥည္းတလွည္းတုိက္ၾကီးကုိ ကုန္တုိက္ေရွ႕မွာဒီအတုိင္းထားရစ္ျပီး၊အိမ္သာဆီတန္းေျပးဖုိ႔ဆုိတာလည္း ေနာက္ေၾကာင္းမေအးတဲ့လုပ္ရပ္မုိ႔မျဖစ္ေခ်ေသးဘူးဟဲ့ဆုိျပီး၊လွည္းကုိခပ္သြက္သြက္တြန္း၊ကားပါကင္မွာရပ္ထားတဲ့ကားဆီ အေရာက္သြားရင္း၊ပစၥည္းေတြကုိခပ္ျမန္ျမန္ကားထဲထုိးသြင္းရျပန္ေရာဗ်ာ။

(၃)
ကားေသာ့ကုိကဗ်ာကယာပိတ္အျပီးမွာေတာ့၊က်ဳပ္ဟာစအုိဝကုိ
အတတ္ႏိုင္ဆံုးရွဳံ႕ႏုိင္သမွ်ရွဳံ႕ျပီး၊မလွမ္းမကမ္းကအိမ္သာ ရွိရာကုိေျခလွမ္းက်ဲၾကီးေတြနဲ႔အေသာ့ႏွင္ရေတာ့တာပါပဲ။
တကယ္တမ္းဆုိရင္၊က်ဳပ္ဟာ၊ေတြ႔ရာေနရာမွာ၊အိမ္သာတက္တဲ့ အေလ့အက်င့္မရွိဘူးဗ်။ဒါေၾကာင့္က်ဳပ္ဟာအျပင္ထြက္မယ္ဟဲ့ဆုိရင္၊
အိမ္ျပင္မထြက္ခင္ကတည္းက အဲဒီအေပါ့အေလး ကိစၥေတြကုိၾကိဳၾကိဳတင္တင္အျမဲရွင္းခဲ့တဲ့ေကာင္။

ခုေတာ့မထင္မွတ္တဲ့ႏြားႏုိ႔ဒုကၡေၾကာင့္၊
အခက္ၾကံဳခဲ့ရတာ။ဒီကိစၥဟာႏြားႏုိ႔အျပစ္ခ်ည္းသက္သက္ေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ဘူး။အဲဒီေန႔မနက္ပိုင္းက က်ဳပ္စားခဲ့တဲ့၊ခ်ဥ္ရည္စိမ္သံလြင္သီးနဲ႔၊ မဟာမိတ္ျဖစ္၊ဓာတ္ျပဳသြားတာျဖစ္ႏုိင္ေခ် ရွိတယ္။

ေနဦးဗ်၊ဗုိက္ကလႊတ္နာျပီးလမ္းမွာထြက္မက်ေအာင္၊ဇြတ္အားတင္းေနရတဲ့အခ်ိန္မုိ႔၊
က်ဳပ္ဟာမိန္းမအိမ္သာထဲ၊မွားဝင္မိမလုိ
ျဖစ္လုိက္ေသးတယ္။ ဂါဝန္ဝတ္ထားတဲ့မိန္းကေလးပံုနဲ႔ျပထားတဲ့ အနီေရာင္အရုပ္ေလးကုိ၊ရုတ္တရက္ျမင္လုိက္မိလုိ႔ ေတာ္ ေသးတာေပါ့။

မက္ခရုိကုန္တုိက္ကအိိမ္သာေတြဟာအေတာ့္ကုိသန္႔ပါတယ္။
မက္ခရုိဟာဧရာမကုန္တုိက္ၾကီးမုိ႔၊အိမ္သာအ ခန္းေတြကလည္းအေတာ့္ကုိမ်ားပါ့။အိမ္သာထဲလည္းေရာက္ေရာ၊
က်ဳပ္ရဲ့ေသာကဟာ၊အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ေလ်ာ့သြားသ လုိခံစားရတယ္။ဒါေပမဲ့ေတြ႔ကရာအခန္းတန္းဝင္သြားလုိ႔မျဖစ္ျပန္ဘူးဗ်။

ေအးေလ။တခါတေလကုိယ့္က်င့္တရားေခါင္းပါးတဲ့ေမာင္ေတြဟာ၊
ကုိယ့္ကိစၥကိုယ္ရွင္းျပီးတာနဲ႔၊ကုိယ့္ပစၥည္းကုိယ္၊စခန္း ဆံုးတဲ့အထိရွင္းမသြားတတ္တဲ့ေကာင္ေတြရွိတတ္တယ္မဟုတ္လား။
ဒီေတာ့က်ဳပ္ဟာ၊ေရအိမ္သံုးစကၠဴရွိမရွိ၊ေရလာမလာ ေသခ်ာစစ္ေဆး၊စိတ္ၾကိဳက္အခန္းတစ္ခန္းကုိေရြးျပီး၊က်ဳပ္ရဲ့မဟာဒုကၡကုိေျဖရွင္းရပါေတာ့တယ္။

ေရာ။ဘယ္ႏွယ့္ဟာပါလိမ့္ဗ်ာ။အိမ္သာခြက္မွာအက်သားထုိင္ျပီး၊
ဒီေလာက္ေတာင္ဒုကၡေပးေနတဲ့အစာေဟာင္းေတြ သြားလုိ ရာသြားေပေရာ့လို႔စိတ္ဒုန္းဒုန္းခ်လႊတ္လိုက္ကာမွ၊
ဘာမွထြက္မလာျပန္ဘူးဗ်ာ။ခ်က္ေအာက္တဝိုက္ကေတာ့နာျမဲနာလ်က္ပဲ။

 ဒီေတာ့စိတ္ရွည္ရွည္ထားျပီးသံုးမိနစ္သာသာေလာက္ေစာင့္လုိက္ေတာ့မွ၊(မရုိေသ့စကား) “ဗ်ီး”ကနဲအသံရွည္ၾကီးနဲ႔အတူ၊ ႏြားႏုိ႔နဲ႔သံလြင္ သီးခ်ဥ္တုိက္ပြဲဲရဲ့စစ္ၾကြင္းစစ္က်န္ေတြဒလေဟာထြက္ခ်လာေတာ့တာပါပဲဗ်ာ။ က်ဳပ္လည္းအလုိက္သင့္ ေလးညွစ္၊လက္က်န္ ေတြထပ္ထြက္လာေအာင္ခဏေစာင့္၊ေနာက္ထပ္ညွစ္ေပါ့ဗ်ာ။ေအာင္မယ္ေလး၊က်ဳပ္အပုိေျပာတယ္လုိ႔
မထင္လုိက္ပါနဲ႔ဗ်ာ။ဘုရားစူးရပါေစ့။အဲဒီေန႔အဲဒီအခ်ိန္က၊အိမ္သာထဲမွာက်ဳပ္ခံစားရတဲ့စည္းစိမ္ဟာ၊ဘယ္လုိစည္းစိမ္ မ်ဳိးနဲ႔မွမလဲႏုိင္တာအမွန္ပါပဲဗ်ာ။

ေအးဗ်ာ။ဒီအခ်ိန္မွာမ်ား၊က်ဳပ္စိတ္ၾကိဳက္ဖတ္စရာစာအုပ္ကေလးမ်ားတစ္အုပ္တေလပါခဲ့ရင္ေတာ့၊နတ္စည္းစိမ္ဆယ္သက္ တကယ္မမက္ေတာ့ပါဘူး။ဒါေပမဲ့၊လက္ထဲမွာရွိတဲ့ဆမ္ေဆာင္းအက္စ္ဖုိးေလးဖြင့္ျပီးေတာင္ပြတ္ေျမာက္ပြတ္လုပ္၊ေဖ့စ္ ဘြတ္ေလးတက္ဖတ္ေနလုိက္ေတာ့လည္းအဆင္ေျပတာပါပဲေလ။

(၄)
က်ဳပ္ဟာၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲလွတဲ့ေရအိမ္စည္းစိမ္ကုိ၊တစိမ့္စိမ့္ခံယူရင္း၊
အခုလုိငါခံစားေနတဲ့စည္းစိမ္မ်ဳိးကုိ တျခားသူေတြ ေကာခံစားဖူးၾကပါေလစလုိ႔လည္းေတြးမိေရာ၊
လြန္ခဲ့တဲ့ငါးႏွစ္ေလာက္ကဖူးခက္ကုိလာလည္ဖူးတဲ့၊က်ဳပ္မိတ္ေဆြ အပ်ဳိၾကီးတစ္ ေယာက္၊နဲ႔ဖူးခက္ကမ္းေျခမွာစကားလက္ဆံုက်ခဲ့တာကိုေျပးသတိရမိသဗ်။

ဒီအပ်ဳိၾကီးဟာအပ်ဳိၾကီးပီပီစကားေျပာရင္ေတာေရာက္လုိက္ေတာင္ေရာက္လုိက္
ဆုိတဲ့အမ်ဳိးထဲကဗ်။သူစကားစပံုကုိ ၾကည့္ ေလ၊ “အဲဒီတုန္းက ေကာင္းလုိက္တာဦးမင္းဒင္ရယ္”တဲ့။က်ဳပ္လည္းမ်က္လံုးအဝုိင္းသားနဲ႔ဘာမ်ားေကာင္းတာပါ လိမ့္ဆုိျပီးစူးစမ္းတဲ့အၾကည့္နဲ႔ သူ႔ကုိျပန္ၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ၊သူကလိမ့္ပတ္လည္ေအာင္ျပန္ရွင္းသဗ်။

“ဒီလုိဦးမင္းဒင္ရဲ့၊က်မဖူးခက္ကုိမလာခင္တစ္ရက္
၊ရန္ကုန္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစ်းထဲမွာေစ်းေလွ်ာက္ဝယ္ေနတုန္း၊ျဗဳန္းဆုိဗုိက္ထဲကနာလာျပီး အိမ္သာတက္ခ်င္လာပါေရာ။အမွန္ကက်မဟာ၊
လြန္ခဲ့တဲ့ညတုန္းကအိပ္ယာဝင္ခါနီးဝမ္းႏွဳတ္ေဆးစားခဲ့တာကုိေမ့ေနတာ။ ဒီေတာ့၊အိမ္သာရွိတဲ့ေနရာကုိကမန္းကတန္းေျခကုန္သုတ္ရေတာ့တာေပါ့။

 အေရးၾကီးပါတယ္ဆုိမွ၊ ဗိုလ္ခ်ပ္ေစ်းထဲမွာ ၾကိတ္ ၾကိတ္တုိးေနတဲ့လူေတြကုိလြတ္ေအာင္ေရွာင္ရတာကတစ္ေမွာင့္။
က်မလည္းလမ္းမွာထြက္မက် ေအာင္၊ဘုရားတရားတရင္း၊အိမ္သာဆီ
အေရာက္၊ေတြ႔ရာအခန္းတစ္ခုထဲဝင္ျပီး၊အားရပါးရစိတ္ရွိလက္ရွိ၊
ရွင္းထုတ္လုိက္မိတာပဲရွင့္။လူတစ္ကုိယ္လံုးေပါ့သြားသလုိရိွျပီး၊ေကာင္းလုိက္တာ
ဘယ္လုိေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ပါဘူး။ဒါေပမဲ့၊က်မစိတ္လက္ေပါ့ပါးစြာနဲ႔
အိမ္သာအျပင္ထြက္လာေတာ့၊အိမ္သာေရွ႕မွာတန္းစီေနၾကတဲ့
က်မနဲ႔ဘဝတူဒုကၡသည္ေတြဟာ၊က်မကုိအရူးတစ္ေယာက္ လိုဝုိင္းၾကည့္ေနၾကတယ္။

က်မလည္းဘာမ်ားျဖစ္ပါလိမ့္ေပါ့။ေအာ္၊က်မကက်မဒုကၡနဲ႔က်မဆုိေတာ့ အိမ္သာ ကုိတန္းမစီပဲဝင္ခ့ဲလို႔ပဲျဖစ္ရမယ္။ဒီမွာတင္အိမ္သာတာဝန္ရွိသူလုိ႔ေခၚမလား၊
ခပ္ရြယ္ရြယ္လူလတ္ပုိင္းေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္က က်မေက်ာေနာက္မွာကပ္လ်က္ရွိေနတဲ့ဆုိင္းဘုတ္တစ္ခုကုိလက္ညွဳိးထုိးျပတယ္။

“ျပဳျပင္ေနဆဲအိမ္သာ”တဲ့။
ဒီအေျခအေနေရာက္မွေတာ့က်မလည္းဘာတတ္ႏုိင္ေတာ့မွာတုန္း၊ဒီေတာ့က်မလည္းသူ႔ကုိ ရယ္က်ဲက်ဲမ်က္ႏွာေပးနဲ႔၊ မခ်ိျပံဳးျပံဳး ျပလိုက္ရင္း၊က်မလက္ကုိင္အိတ္ထဲကငါးေထာင္တန္ တစ္ရြက္ထုတ္ေပးျပီး၊ေစ်းဖက္ကုိေျခလွမ္းက်ဲက်ဲနဲ႔ျပန္ခဲ့ ေရာေပါ့။ အခုက်မျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့၊က်မေပးခဲ့တဲ့ငါးေထာင္ဟာ၊အဲဒီအိမ္သာတက္လုိက္ရတုန္းက ခံစားရတဲ့ေက်နပ္ မွဳနဲ႔ႏွဳိင္းစာရင္ဘာမွမေျပာေလာက္ဘူး။ဒိထက္မကကုိတန္ေသးတယ္”

(၅)
သူ႔စကားဆံုးေတာ့၊ဘာရယ္မဟုတ္၊က်ေနာ္သူ႔မ်က္ႏွာကုိစုိက္ၾကည့္ေနမိတယ္။
ဒီအပ်ဳိၾကီးဟာက်ေနာ္နဲ႔ခင္မင္ခဲ့တာၾကာပါ ျပီ။ေပါ့ပ်က္ပ်က္အစားထဲက
မဟုတ္သလုိ၊အေၾကာင္းမရွိအေၾကာင္းရွာအာေခ်ာင္တတ္တဲ့မိန္းမစားလည္းမဟုတ္ျပန္ဘူး။

ဒီေတာ့သူဒီစကားကုိအေလးအနက္၊ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း
မရွက္မေၾကာက္ေျပာေနပံုေထာက္ရင္ သူဟာအိမ္သာတက္ျခင္းရဲ့ အႏုပညာ၊
တနည္း အာျဖင့္အိမ္သာတက္ရင္းခံစားရတဲ့သုခခ်မ္းသာကုိေလးေလးနက္နက္ သေဘာေပါက္ေနလုိ႔ျဖစ္ရမယ္ဗ်။
အင္း၊လက္စသတ္ေတာ့၊အိမ္သာထဲမွာဇိမ္ေတြ႔တာ၊
အိမ္သာရဲ့အရသာကုိသိတာက်ဳပ္တစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ေပပဲကုိး။ ဒါေပ့ါဗ်ာ။ေလာကၾကီးမွာလူတုိင္းလုိလုိကာမဂုဏ္အာရံုအျပင္၊
ကုိယ္သန္ရာသန္ရာ၊အျခားစြဲလန္းႏွစ္ျခိဳက္မိတာေတြ တစ္ပံု ၾကီးရွိေနၾကပါလိမ့္မယ္။တခ်ဳိ႕အစားအစာမွာဇိမ္ယစ္တယ္။
တခ်ဳိ႕အလွျပင္ရာမွာစြဲလန္းတယ္။တခ်ဳိ႕က၊အအိပ္မက္တယ္။တခ်ဳိ႕ မ်ားဆုိကိုယ့္ႏွပ္ေခ်းဖတ္ကိုယ္ခြာစားရတာကုိသေဘာက်ေနတတ္ၾကသူေတာင္ရွိေသး။

က်ဳပ္ဖတ္ဖူးတဲ့သမုိင္းမွတ္တမ္းတစ္ခုမွာေတာ့၊နီရုိးအမည္ရွိတဲ့
ဘုရင္ၾကီးတစ္ပါးဟာ ေရာမျမိဳ႕ၾကီးမီးေလာင္ေနခ်ိန္မွာ၊ တေယာတစ္လက္ကုိစိမ္ေျပနေျပထုိးရင္း၊စည္းစိမ္ခံေနခဲ့သတဲ့။
ေအးဗ်ာ၊အခုက်ဳပ္ဆုိတဲ့ေကာင္ကုိေရအိမ္မွာေပ်ာ္တတ္တဲ့သူရယ္လုိ႔ေျပာရင္လည္း
ခံရမွာပါပဲ။ခင္ဗ်ားတုိ႔ကုိယ္တုိင္လည္း
ပုထုဇဥ္မို႔၊အိမ္သာထဲမွာေပ်ာ္ေပ်ာ္၊ဘတ္စ္ကားေပၚမွာအိပ္ငုိက္ရင္း
ဇိမ္ယစ္ခ်င္ယစ္၊ေနဖင္ထုိးေအာင္အိပ္ယာထဲမွာ မွိန္းခ်င္ သပဆုိရင္မွိန္း၊စရုိက္တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔၊ကုိယ့္ဘဝကုိယ္ေယာနိေသာ၊
မနသီကာရအသင့္အတင့္ႏွလံုးသြင္းျပီး၊ေပ်ာ္ေအာင္ေန
တတ္တာ၊ဘာမွေထြေထြထူးထြးအျပစ္ဆုိစရာမရွိပါဘူး။က်ဳပ္နားလည္လက္ခံႏုိင္ပါတယ္ေလ။

ဒါေပမဲ့ဗ်ာ။ စစ္ဝါဒသက္ဆုိးရွည္ေနတဲ့၊က်ဳပ္တုိ႔ႏုိင္ငံရဲ့၊ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာေနရတာေက်နပ္စရာ၊ေပ်ာ္စရာေကာင္း လွခ်ည့္ရဲ့ဆုိတဲ့၊အလိုက္သင့္အလ်ားသင့္အေတြးမ်ဳိးကုိေတာ့၊ေယာင္လုိ႔ေတာင္
မေတြးလုိက္ၾကပါနဲ႔။

ဘာေၾကာင့္တုန္းဆုိေတာ့၊ခင္ဗ်ားတုိ႔က်ဳပ္ တုိ႔ေျဖသာပါတယ္ဆုိတဲ့အေတြးဟာ၊ေနာင္လာမဲ့က်ဳပ္တုိ႔ရဲ့မ်ဳိးဆက္ေတြ အတြက္၊ ဒုကၡဆုိးေတြ၊အေမြဆုိးေတြကုိခ်န္ထားရစ္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။

ဒါတင္ဘယ္ကအံုးမလဲဗ်ာ။ေနာင္တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ၊က်ဳပ္တုိ႔သားသမီးေျမးျမစ္ေတြ၊
ဘယ္ႏုိင္ငံ၊ဘယ္ေဒသေရာက္ေရာက္၊ျမန္မာ့ေဟ့လုိ႔၊ရင္ေကာ့ျပီးမေျပာႏိုင္တဲ့ဘဝ၊
အခုက်ဳပ္တုိ႔ခံစားေနၾကရသလုိ၊အသက္ရွင္ေနပါလ်က္၊သိကၡာတရား
တစ္ျပားသားမွမရွိတဲ့ဘဝမ်ဳိးဆက္ျပီးခံစားရမွာကုိ၊က်ဳပ္ေတြးပူမိလြန္းလုိ႔ပါ။
က်ဳပ္ေျပာတာကုိခင္ဗ်ားသေဘာေပါက္လိမ့္မယ္ထင္ပါရဲ့။ ။




Viewing all 346 articles
Browse latest View live