ယေန႕ထုတ္ဆဲဗင္းေဒးသတင္းစာ ။
၆ ၊ ၀၁ ၊ ၂၀၁၄ ။
မင္းဒင္ ။
"သေရစည္သူၾဆာဒင္ႏွင့္တခုေသာလြတ္သဘင္ "
(၁)
(ထြဋ္ျမတ္တဲ႔ စံဌာနီ လြတ္လပ္တဲ့ ျမန္မာျပည္၊ မခၽြတ္အစဥ္လြတ္သဘင္၊ ဆင္ႏႊဲခဲ႔ၿပီ။ သဘင္ပြဲ သည္းညံစီ။ ဗမာ့ဟန္ေရး ေရွးထုံးမပ်က္ေပါင္ မရိုးစည္ေမာင္း ၿငိမ့္ေညာင္း ေ၀ေ၀စည္) ၂ ။
ၾဆာဒင္ႏွင့္တပည့္ေက်ာ္သံုးဦးကား လြတ္လပ္ေရးေအာင္ပြဲက်င္းပရာ ေနျပည္ေတာ္ရွိ အမွတ္(၁)ေနျပည္ေတာ္အားကစား ကြင္းၾကီးထဲတြင္ ေရာက္ရွိေနၾကျပန္ေခ်ျပီ။ အဆုိေတာ္ၾကီးေဒၚျမသက္မူ၏ လြတ္သဘင္ ေတးသံကား စတုဒီသာ အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာတြင္ လြန္စြာစိတ္အားတက္ၾကြဖြယ္ ပ်ံလြင့္လ်က္ရွိ၏။အဆုိပါဂႏၳဝင္သီခ်င္းကို ဂီတစာဆုိ ဂီတာတင္အုန္းက (၁၉၅၃)ခုႏွစ္တြင္ ေရးစပ္သီကံုးခဲ့သည္ဟု ၾဆာဒင္မွတ္သားရဖူး၏။
မူလခရီးစဥ္အရေသာ္ ၾဆာဒင္ႏွင့္အေပါင္းအပါတုိ႔သည္ ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွသည္ဘန္ေကာက္၊ ဘန္ေကာက္မွသည္ ဖူးခက္ သုိ႔ ျပန္ၾကရန္ ကနဦးအစီအစဥ္ေရးဆြဲထားေသာ္ျငား ေလယာဥ္ပ်ံလက္မွတ္ဆုတ္မည့္ေန႔တြင္မွ ကပ္၍ ကပၸလီငယ္က နားပူနားဆာ လုပ္လာခဲ့ျပန္ေခ်၏။
"ဗ်ဳိ႕၊ၾဆာဒင္၊ေနျပည္ေတာ္ေရာက္ဖူးျပီလားဗ်"
"ရတနာပံုေနျပည္ေတာ္ကုိ ဆုိလိုတယ္ထင္ပါ့။ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ မင္းတုန္းမင္းတရားၾကီးတည္ခဲ့တဲ့ အုတ္က်စ္ေက်ာ္ေအး မႏၱေလး ေနျပည္ေတာ္ကုိ အေခါက္ေပါင္းမေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ ေရာက္ဖူးပါေသာ္ေကာ ေမာင္ရယ္"
"အာ၊လြဲခ်က္ကေတာ့ ကမ္းကုန္ေရာပဲဗ်ာ။ဟုိလူၾကီးလွ်ဳိ႕ဝွက္တည္ခဲ့တာေလ။ ၾကပ္ေျပး၊ အဲ၊ ပ်ဥ္းမနား ေနျပည္ေတာ္ကုိ ေျပာေနတာဗ်။ညံ့ခ်က္ "
"ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပစ္တင္ရွဳံ႕ခ်လည္း ရပါတယ္ေမာင္ရယ္။က်ဳပ္က ေရွးလူၾကီးမုိ႔ ေနျပည္ေတာ္ဆုိရင္ မႏၱေလးကုိသာ ေျပးေျပး ျမင္ေနလုိ႔ပါေမာင္"
"ၾဆာဒင္ေျပာတဲ့ မႏၱေလးက ေနျပည္ေတာ္ေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဗမာ့ေနျပည္ေတာ္ေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူးတဲ့ ဗ်။ေလးေလးနက္နက္ ေမတၱာရပ္ပါတယ္ၾဆာဒင္ရယ္။ ေနျပည္ေတာ္က လြတ္သဘင္ကုိ ျမင္ခ်င္လြန္းလုိ႔ပါ။ဒီမုိကေရစီ ေခတ္ၾကီးမွာ လြတ္သဘင္ကို ဘယ္လုိမ်ား က်င္းပၾကသလဲ ၾကည့္ခ်င္စမ္းပါဘိဗ်ာ"
ကပၸလီငယ္၏ ေညာင္နာနာ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္မဆံုးမီမွာပင္ ေဘးပရိသတ္အျဖစ္ ျငိမ္သက္စြာနားစြင့္ေနၾကေသာ အာရံုေခၚ ေဖၾကည္ႏွင့္ေလမင္းသား တုိ႔ထံမွ "ဟုတ္တယ္၊ဟုတ္တယ္။ဒီကိစၥကို ၾဆာဒင္လုိက္ေလ်ာသင့္တယ္"ဟူေသာ ေထာက္ခံသံ မ်ားတခဲနက္စီစီညံညံထြက္ေပၚလာေလရာ ဘယ္ခရီးကုိမွ် ေျခမရွည္ခ်င္ေတာ့ေသာ ၾဆာဒင္တေယာက္ သံုးမဲတမဲျဖင့္ ရွဳံးနိမ့္ကာ၊ သံဃာအားဘုရားေသာ္မွ မဆန္သာ ဟူသည့္ဆုိရုိးႏွင့္အညီ၊ ဒီမုိကေရစီက်င့္စဥ္အတုိင္း ပ်ဥ္းမနားေနျပည္ ေတာ္ လြတ္သဘင္သုိ႔ ေရာက္ခဲ့ရျပန္ေခ်သည္တမုံ႔။
(၂)
(မင္းေပါင္း စုံစုံညီညီ၊ ဗိုလ္ရႈခံလမ္း ခန္းမဆီ၊ လွ်မ္းပ ႀကဳိင္လွ်ံကာအတည္၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတၾကြခ်ီ။ေအာင္လံေတာ္ကို အေလးျပဳရၿပီ။ ဗိုလ္ရႈသဘင္ ဆင္ယင္တဲ႔အခါမီ၊ၾကည္း ေရ ေလ စစ္သမီးမက်န္ရ။ဗမာ႔တပ္မေတာ္ စုံစုံညီ၊ ခ်ီတက္ကာ မေႏွး အေလးျပဳၾကၿပီ။လာ လာေခ်ၿပီ)
ျမင္ကြင္းကား ဧကန္ပင္ရင္သတ္ရွဳေမာဖြယ္ပါတကား။ရွဳပါေလာ့။ သိန္းဆယ္ဂဏန္းမွ် ရွိႏိုင္သည့္ ပရိသတ္သည္ ကြင္းလံုး ျပည့္လ်က္ရွိ၏။ လြတ္သဘင္ က်င္းပရာ ကြင္းျပင္ၾကီး၏ အထက္ေကာင္းကင္ယံတြင္ ရာဂဏန္းမွ်ရွိႏိုင္သည့္ ဗမာ့တပ္ မေတာ္၏ တုိက္ေလယာဥ္တုိ႔သည္ အုပ္စုအလုိက္ ဂၽြမ္းထုိး၍တဖံု၊ ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးေဖာ္၍တနည္း အံ့ဘနန္းပ်ံသန္း စစ္ေရးျပလ်က္ရွိ၏။ တစင္းေသာ ေလယာဥ္သည္ လြတ္သဘင္ကြင္းၾကီးထဲသုိ႔ ပန္းမုိးရြာေစလ်က္ရွိ၏။ ကြင္းအတြင္း တြင္ကား ၾကည္းေရေလဗမာ့ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းအသီးသီးသည္ ဗုိလ္ရွဳခံစင္ျမင့္ေပၚရွိ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးကုိ ခ်ီတက္ အေလးျပဳလ်က္ရွိ၏။ ထုိျမင္ကြင္းတုိ႔ ထက္ထူးေထြသည့္အံ့ရာေသာ္ျဖစ္ရသည္ကား စစ္ေၾကာင္းၾကီးမ်ား၏ ေရွ႕၊ထိပ္ဆံုးမွ လုိက္ပါလာေသာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္သည္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးအား အေလးျပဳေနျခင္းေပတည္း။
ထူးျခားလွေသာျမင္ကြင္းအဖုံဖံုေၾကာင့္ ၾဆာဒင္သည္ မွင္တက္မိေနမိ၏။ ေနျပည္ေတာ္ခရီးကုိေလာေဆာ္ခဲ့ေလေသာ ေနာက္ေတာ္ပါကပၸလီႏွင့္အဖြဲ႕ကုိလည္း က်ိတ္၍ေက်းဇူးအတင္ၾကီးတင္လ်က္ရွိ၏။သမၼတၾကီးဗုိလ္ရွဳခံေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္း လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္းကုိ ထူးထူးျခားျခားအသံၾသဇာေကာင္းမြန္လွေသာ ပုဂၢိလ္ၾကီးတဦးက ဖတ္ၾကားထုတ္လႊင့္ ေနသည္ကုိ ကြင္းျပင္ေလးဖက္ေလးတန္ရွိ ေလာ္စပီကာမ်ားမွ ပီသစြာၾကားေနရေလသည္။ ၾဆာဒင့့္စိတ္ထင္ အဆုိပါ အသံ ရွင္သည္ ေခတ္ေဟာင္းရုပ္ရွင္မင္းသားၾကီး ဗုိလ္ဗကုိဟုထင္မိ၏။တစ္စံုတစ္ခုမွားယြင္းေနေလသေလာ။
![]()
(၃)
လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္း
-ေအာင္ေစသတည္း
-ေကာင္းျမတ္သန္႔စင္ မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာအခါ၌ ဤငါတို႔ ျမန္မာျပည္သည္ လံုး၀ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာပိုင္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး အျဖစ္သို႔ ေရာက္ၿပီ။
- ဤငါတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ လိုရာမတ ျပည့္စံုလွ၍ ဘူမိနက္သန္မွန္ေသာ ေျမထူးေျမျမတ္ လည္းျဖစ္၏။ မြန္ျမတ္သန္႔စင္ေသာ တရားထူး တရားျမတ္တို႔တည္ရာ ေျမေကာင္းေျမမြန္လည္း မွန္၏။ ဘူမိနက္သန္ မွန္လွ ထူးခြၽန္၊ဤ ေျမမြန္ေျမျမတ္၌ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ျမန္မာ စသည္ျဖင့္။
တညီတညြတ္ တစုတရံုး လြတ္လပ္ေသာ လူမ်ဳိးအျဖစ္ တည္ခဲ့ၾက၏။ တေကာင္း၊သေရေခတၱရာ၊ ပုဂံ၊ ျမင္စိုင္း၊စစ္ကိုင္း၊ ပင္းယ၊အင္း၀၊ကုန္းေဘာင္ ထို႔ေနာက္ မႏၱေလးအထိ ငါတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးသည္ ေနေရာင္လ၀ါပမာကဲ့သို႔ တျဖာျဖာ တ၀င္း၀င္း ကမာၻခ်ဥ္းေအာင္ ထြန္းလင္းခဲ့ေပ၏။
ဤေျမထူးေျမျမတ္၌ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ရာ ေစာင့္ထိန္း၍လာခဲ့ၾကေသာ ငါတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးသည္ ငါတို႔လက္မွလြတ္၍ လက္ေအာက္ခံဘ၀သို႔ လံုး၀ေရာက္ခဲ့ၾကရသည္။
ေန၀ါလေရာင္သည္ ပကတိအေရကို ျပန္၍ေဆာင္ေလဘိသကဲ့သို႔ ငါတို႔အေပၚ၌ လႊမ္းဖံုးအုပ္ေသာ နယ္ခဲ်႕ ၀ါဒသည္ ငါတို႔၏ ကမာၻရွည္ျမင့္ ရင့္မာလွေသာ လြတ္လပ္ေရး စိတ္ဓါတ္၏ အရွိန္အေတာက္ကိုမခံႏိုင္ရာကား .....၊
ဤေန႔ ဤအခါမွစ၍ ငါတို႔သည္ အသူရိန္ ခံတြင္းမွ ရွင္းရွင္းႀကီး လြတ္ေျမာက္အပ္ေသာ လျပည့္စန္းပမာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ ခ်မ္းေျမ့သာယာစြာျဖင့္ လံုး၀လြတ္လပ္ေသာ ဘ၀ထူး ဘ၀ျမတ္ကို လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ အပိုင္ရရွိၾကၿပီ။
(၄)
စိတ္လွဳပ္ရွားဖြယ္ျမင္ကြင္းႏွင့္အသံတုိ႔တြင္ နစ္ေမ်ာကာ မွင္တက္ေနသာ ၾဆာဒင္သည္ တပည့္ေက်ာ္ကပၸလီ၏အသံ ေၾကာင့္ သတိျပန္ဝင္လာသည္။
"ဗ်ဳိ႕ၾဆာဒင္။ ဒီအခန္းအနားျပီးရင္ သမၼတၾကီးက ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးေတြေပးအုံးမွာတဲ့ဗ်။က်ဳပ္တုိ႔နာမည္ေတြေတာ့ မပါ ေလာက္ဘူး။ ဒီကိစၥ ၾဆာဒင့္မွာတာဝန္ရွိတယ္"
"အာ၊မဆုိင္တဲ့အေပါက္ကိုဂလိုင္နဲ႔လာေခါက္ေနပါပေကာ။ ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးဆုိတာ တုိင္းျပည္အတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံအလုပ္ လုပ္ခဲ့သူေတြကုိ ေပးတာလကြာ"
"ဟုတ္တယ္ေလ။ က်ဳပ္တုိ႔လည္း ဒီမုိကေရစီရေအာင္ အန္ဂ်ီအုိဘဝနဲ႔ စြမ္းစြမ္းတမံလုပ္ခဲ့ၾကတာပဲ"
"မင္းကြာ၊ဓာတ္သိခ်င္းလာၾကြားေနျပန္ျပီ။ မင္းတုိ႔လုပ္တာက လစာေကာင္းေကာင္းရတယ္ေလ။ ေနာက္ေတာ့ အလွဴရွင္အန္ဂ်ီအုိအဖြဲ႕ေတြကို တင္ျပတဲ့ ပရုိပုိဆယ္ေတြကလည္း မင္းတုိ႔သေဘာနဲ႔ မင္းတုိ႔ ထင္ရာျမင္ရာ၊လက္သင့္ရာ ...."
"ဟာ၊ၾဆာဒင္ ဒီလုိေျပာၾကေၾကးဆုိ သူတုိ႔လည္း လစာေကာင္းေကာင္းရတာပဲ။ေနာက္ျပီး ...."
"ေဟ့ေကာင္ ေတာ္တန္တိတ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးႏုိင္ငံေရးေတြပါမလာနဲ႔။ သည္ေလာက္ေတာင္ ဘြဲ႔ထူးလုိခ်င္ရင္ နင့္ကို ၾဆာဒင္ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ ဘြဲ႕ေပးမယ္။ဒီေန႔ကစျပီး သီရိပ်ံခ်ီကပၸလီလုိ႔ေခၚေစဗ်ာ။ ကဲ။ေက်နပ္ေတာ့။ လြတ္လပ္ေရးေၾကညာ စာတမ္းကို နားေထာင္စမ္းပါဟ။ ၾကားရခဲဘိခ်င္း"
(၅)
-ယခု ငါတို႔ရရွိအပ္ေသာ လြတ္လပ္ေရးသည္ ေရတြင္ရုပ္ေရး ျမေသြးေကာင္းကင္ တိမ္ရိပ္ထင္သကဲ့သို႔ေသာ လြတ္လပ္ ေရး မဟုတ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အ၀၀ေသာ ကူးတို႔မႉး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတို႔၏ မဆုတ္မနစ္ေသာလံု႔လ၊ မေလ်ာ့ ေသာ၀ိရိယ၊ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကဲ့သို႔ ထြန္းပအပ္ေသာ ဥာဏ္မ်က္စိ၊ ၀ဇီရစိန္သြားကဲ့သို႔ စူးရွေသာသတၱိတို႔ေၾကာင့္ တန္ခိုးရွိန္၀ါ ေတဇာအေပါင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အခ်ဳပ္အခ်ာတည္း ဟူေသာ အာဏာထူးအျမတ္ကို ငါတို႔လက္ကိုင္ အပိုင္ရရွိၾကၿပီ။
-ငါတို႔သည္ တမ်ိဳးဘာသာ တစိတ္တေဒသ၏ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို မလိုလား။ ေက်ာသားရင္သား သူကားငါကား ခြဲျခားျခင္းကို အလိုမရွိ။ ျမစ္ေခ်ာင္းသီတာ သမုဒၵရာေတာင္တန္းတို႔ျဖင့္ ကမာၻ႔ဓမၼတာ သဘာ၀ အပိုင္းအျခား ထင္ရွားစြာ သတ္မွတ္အပ္ေသာ ရာဇ၀င္ရွည္ေ၀း ေရွးပေ၀ဏီမွစ၍ ယခုထက္တိုင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားဟု သမုတ္အပ္သူ တိုင္းရင္းသား အေပါင္းတို႔ ဇာတိခ်က္ေၾကြ ေနထိုင္ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တ၀ွမ္းကို တေသြးတသားတည္းဟူေသာ ႀကိဳးထူး၊ တစိတ္တ၀မ္း တည္းဟူေသာ ႀကိဳးထူး၊ အလိုအေလ်ာက္ သဘာ၀ အေထာက္အပံ့ျဖင့္သာလွ်င္ ျဖစ္ေပၚအပ္ေသာ ေစတနာတည္း ဟူေသာ ႀကိဳးထူး၊ ဤႀကိဳးသံုးပါးျဖင့္ ကမာၻဆံုးတိုင္ျမဲခိုင္ တည္တံ့ေအာင္ ရစ္ပတ္ဖြဲ႔စည္းအပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စုအျဖစ္ကို လက္ဆိုက္လက္ကိုင္ ငါတို႔အပိုင္ရေလၿပီ။
(၆)
"ဒါေတာ့ ၾဆာဒင္မတရားဘူးဗ်။ ကပၸလီက သီရိပ်ံခ်ီျဖစ္ျပီး က်ဳပ္တုိ႔ကေတာ့ အျဖဴထည္ၾကီးေပါ့"
တပည့္သားေျမးဟူသည္ တခါတရံလြန္စြာစိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းေလစြ။ ေလမင္းသားႏွင့္ေဖၾကည္တုိ႔ထံမွ မေက်မခ်မ္း ေပါက္ေပါက္ေဖာက္သံတုိ႔ထြက္ေပၚလာျပန္ေခ်ျပီ။
"မင္းတုိ႔ႏွယ္ကြာ။ ဘုတ္က်ီးေျမွာက္၊က်ီးဘုတ္ေျမွာက္ ေလထဲမွာေပးေနတဲ့ ဘြဲ႕ကို အငမ္းမရလာျဖစ္ေနၾကတာ အံ့ခ်က္"
"ဟုတ္ေသးဘူးၾဆာဒင္။ ၾဆာဒင္က ေလနဲ႕ဘြဲ႕ေပးရမွာကုိ တြန္႕တုိေနတာ က်ဳပ္တုိ႔အံ့ခ်က္"
"ေတာ္ေတာ္လက္ေပါက္ကပ္တဲ့ ေမာင္ေတြပါကလား။ ကဲ သုိ႔ကလုိျဖင့္ ေမာင္မင္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္လည္း ေဇယ်ေက်ာ္ထင္ ဘြဲ႕ရည္ကုိအသီးသီးယူၾကေစဗ်ား။ေဇယ်ေက်ာ္ထင္ေဖၾကည္၊ေဇယ်ေက်ာ္ထင္ေလမင္းသားျဖစ္ေစသတည္း။ကဲ။ေက်နပ္
ေလာက္ျပီထင္ပါရဲ့"
"ေနဦးၾဆာဒင္။ က်ဳပ္တုိ႔ခ်ည္းမျပီးဘူးေလ။ ၾဆာဒင္လည္း ဘြဲ႕တခုခုေတာ့ ရသင့္တယ္ေလ"
"ဟ။ ၾဆာဒင္က ေမာင္တုိ႔အထဲမွာ အၾကီးဆံုးဆုိေတာ့ သေရစည္သူ ၾဆာဒင္လုိ႔သာ မွတ္ေပေတာ့ကြာ။ တကတည္းကြာ၊ လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္းကို စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နားေထာင္ရတယ္ကုိမရွိဘူး"
(၇)
-ငါတို႔ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ မည္သူတဦးတေယာက္ တဖြဲ႔တသင္း၏ အေမြအႏွစ္ မဟုတ္။ မည္သူ တဦး တေယာက္ တဖြဲ႔တသင္း၏ ပုဂၢလိက အပိုင္ပစၥည္းမဟုတ္။ မည္သူ တဦးတေယာက္ တဖြဲ႔တသင္းက ခ်ဳပ္ကိုင္ အႏိုင္သိမ္းယူ အက်ဳိး ခံစားအပ္ေသာ ႏိုင္ငံ မဟုတ္။ ........။
မွီတင္းေနထိုင္ၾကေသာ ......။လူအေပါင္းတို႔၏ သေဘာဆႏၵအရ လူအ၀ွမ္း၏ အက်ဳိးကို ေကာင္းစြာေဆာင္ရြက္ႏိုင္အံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးေကာက္၍ သမၼတတင္ေျမွာက္ၾကေသာ .......။လူအေပါင္းတို႔၏ ဆႏၵသာလွ်င္ အဓိကျဖစ္ေသာ၊ သမၼတ ျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္တည္းဟူေသာ ျမတ္ေသာ အျဖစ္ကို လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ငါတို႔အပိုင္ရၿပီ။
-သိၾကကုန္ေလာ့။ ......။တိုင္းရင္းသားအေပါင္းတို႔ ေသြးစည္းညီညြတ္လ်က္ အခြင့္အေရး၊ အဆင့္အတန္း တူညီသည့္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေထာင္ၿပီ။........။ ငါတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးကို ငါတို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည္ ႏွင့္အညီ တပါးသူတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးကိုလည္း ငါတို႔ ေလးစားေစာင့္စည္းမည္။ ငါတို႔သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အလိုရွိ သည္ႏွင့္အညီ ငါတို႔ကဲ့သို႔ လိုလားသူမ်ားႏွင့္ လက္တြဲ၍ ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မည္။
-ဤ ငါတို႔ ေက်ညာခ်က္ကို တကမာၻလံုး တေယာက္မက်န္ ၾကားသိေစသတည္း။
(၈)
လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္းဖတ္ၾကားျပီးဆံုးခ်ိန္တြင္ကား လူထုပရိသတ္ၾကီး၏ ၾသဘာသံသည္ ဘဝဂ္တုိင္မည္ဟိန္းေန ေယာင္တကား။ထုိခဏတြင္ မုိ႔မို႔မည္းမည္း သဲသဲလွဳပ္ေနေသာ လူအုပ္ၾကီးအတြင္းမွ စၾကာဝဠာမယ္တမွ်ေခ်ာေမာလွပ ေသာ မိန္းမပ်ဳိတဦ္းသည္ ၾဆာဒင့္ကုိ အသည္းအသန္ရွာေဖြေနရာမွ ရုတ္ျခည္းေတြ႔လုိက္ဟန္ျဖင့္ ပုဝါျဖဴငယ္ကုိ ေဝွ႕ယမ္း ကာ အငမ္းမရႏွဳတ္ဆက္ေနေလသည္။
"ေဟး။ အန္ကယ္ဒင္။ ရွာလုိက္ရတာ အန္ကယ္ရယ္။ ဝိုင္လည္း ဒီကုိေရာက္ေနတာအန္ကယ္ရဲ့"
အလုိေလး။ မုိးစက္ဝိုင္ေပတကား။
ဝမ္းသာလုံးအေပ်ာ္လံုးဆုိ႔တက္သြားေသာၾဆာဒင္သည္ ရုတ္တရက္က်လာေသာ သြားရည္တုိ႔ကုိ လက္ဖမုိးျဖင့္သုတ္ရင္း အေျပးတပုိင္းႏွဳတ္ဆက္လာေသာ ကေလးမအား အားပါးတရပ်ဴငွာလွဳိက္လွဲစြာ ခြန္းတံု႔ျပန္ရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္ခဏ၌ အာရံုေခၚေဖၾကည္၏ ငွက္ဆုိးထုိးသံေၾကာင့္ ၾဆာဒင္၏ အိပ္မက္ကမၻာမွာ တစစီျပိဳကြဲ သြားရေလေတာ့သည္။
"ေနဖင္ထုိးေနျပီၾဆာဒင္။ ထေတာ့။ အျပင္မွာလြတ္လပ္ေရးေန႔ေခ်ာတုိင္တက္ပြဲနဲ႔ ဒီေလာက္ဆူညံေနတာေတာင္ အိပ္ေမာ က်ေနေသးတာ အ့ံေရာ။ပါးစပ္မွာလည္း သြားရည္တျမားျမားနဲ႔ သြားရည္စည္သူျဖစ္ေနပါပေကာ။ ေနျပည္ေတာ္ သြားဖုိ႔ အစီအစဥ္ဖ်က္လိုက္ေတာ့ၾဆာဒင္။ေနျပည္ေတာ္မွာ လြတ္သဘင္အခန္းအနား မရွိဘူးတဲ့ဗ်"
မလုိသူတုိ႔၊မည္သုိ႔ဆုိေစ။ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနေသာ ၾဆာဒင္၏စိတ္တြင္မူ အဆုိေတာ္ၾကီးျမသက္မူ၏ သီခ်င္းသံစာသားကုိ ေအာက္ပါ အတုိင္း ထင္မိထင္ရာၾကားေယာင္လ်က္ရွိဆဲကား မွန္ေသာသစၥာစကားျဖစ္ေခ်၏။
(ပ်ဳိ႕ခ်စ္ဦးလည္း ထူးကဲဟန္ခ်ီ၊ တပ္မေတာ္ ေရွ႕တန္းဆီ၊ မွန္းဆစရာ ျမဴမစဲ၊ လူလည္း မသည္းကဲြဲသည္။ မို႔မို႔မည္းမည္း သည္းသည္းညံစီ ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကသည္။တိုးတိုးကာ လူေတြထဲ ဝုိင္လည္းပါေနသည္။ ပု၀ါျဖဴကေလး ရမ္းကာပဲ ဒင္ ကလည္း ဝုိင့္ကိုေတြ႔ၿပီ ဝုိင္ကလည္း ဒင့္ကိုေတြ႔ၿပီ။ အားေပးေၾကြးေၾကာ္သံ ညံစီ လြတ္သဘင္ပြဲ ဆင္ႏႊဲခါေတာ္မီ)
၆ ၊ ၀၁ ၊ ၂၀၁၄ ။
မင္းဒင္ ။
"သေရစည္သူၾဆာဒင္ႏွင့္တခုေသာလြတ္သဘင္ "
(၁)
(ထြဋ္ျမတ္တဲ႔ စံဌာနီ လြတ္လပ္တဲ့ ျမန္မာျပည္၊ မခၽြတ္အစဥ္လြတ္သဘင္၊ ဆင္ႏႊဲခဲ႔ၿပီ။ သဘင္ပြဲ သည္းညံစီ။ ဗမာ့ဟန္ေရး ေရွးထုံးမပ်က္ေပါင္ မရိုးစည္ေမာင္း ၿငိမ့္ေညာင္း ေ၀ေ၀စည္) ၂ ။
ၾဆာဒင္ႏွင့္တပည့္ေက်ာ္သံုးဦးကား လြတ္လပ္ေရးေအာင္ပြဲက်င္းပရာ ေနျပည္ေတာ္ရွိ အမွတ္(၁)ေနျပည္ေတာ္အားကစား ကြင္းၾကီးထဲတြင္ ေရာက္ရွိေနၾကျပန္ေခ်ျပီ။ အဆုိေတာ္ၾကီးေဒၚျမသက္မူ၏ လြတ္သဘင္ ေတးသံကား စတုဒီသာ အရပ္ ေလးမ်က္ႏွာတြင္ လြန္စြာစိတ္အားတက္ၾကြဖြယ္ ပ်ံလြင့္လ်က္ရွိ၏။အဆုိပါဂႏၳဝင္သီခ်င္းကို ဂီတစာဆုိ ဂီတာတင္အုန္းက (၁၉၅၃)ခုႏွစ္တြင္ ေရးစပ္သီကံုးခဲ့သည္ဟု ၾဆာဒင္မွတ္သားရဖူး၏။
မူလခရီးစဥ္အရေသာ္ ၾဆာဒင္ႏွင့္အေပါင္းအပါတုိ႔သည္ ရန္ကုန္ေလဆိပ္မွသည္ဘန္ေကာက္၊ ဘန္ေကာက္မွသည္ ဖူးခက္ သုိ႔ ျပန္ၾကရန္ ကနဦးအစီအစဥ္ေရးဆြဲထားေသာ္ျငား ေလယာဥ္ပ်ံလက္မွတ္ဆုတ္မည့္ေန႔တြင္မွ ကပ္၍ ကပၸလီငယ္က နားပူနားဆာ လုပ္လာခဲ့ျပန္ေခ်၏။
"ဗ်ဳိ႕၊ၾဆာဒင္၊ေနျပည္ေတာ္ေရာက္ဖူးျပီလားဗ်"
"ရတနာပံုေနျပည္ေတာ္ကုိ ဆုိလိုတယ္ထင္ပါ့။ပဥၥမသဂၤါယနာတင္ မင္းတုန္းမင္းတရားၾကီးတည္ခဲ့တဲ့ အုတ္က်စ္ေက်ာ္ေအး မႏၱေလး ေနျပည္ေတာ္ကုိ အေခါက္ေပါင္းမေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ ေရာက္ဖူးပါေသာ္ေကာ ေမာင္ရယ္"
"အာ၊လြဲခ်က္ကေတာ့ ကမ္းကုန္ေရာပဲဗ်ာ။ဟုိလူၾကီးလွ်ဳိ႕ဝွက္တည္ခဲ့တာေလ။ ၾကပ္ေျပး၊ အဲ၊ ပ်ဥ္းမနား ေနျပည္ေတာ္ကုိ ေျပာေနတာဗ်။ညံ့ခ်က္ "
"ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပစ္တင္ရွဳံ႕ခ်လည္း ရပါတယ္ေမာင္ရယ္။က်ဳပ္က ေရွးလူၾကီးမုိ႔ ေနျပည္ေတာ္ဆုိရင္ မႏၱေလးကုိသာ ေျပးေျပး ျမင္ေနလုိ႔ပါေမာင္"
"ၾဆာဒင္ေျပာတဲ့ မႏၱေလးက ေနျပည္ေတာ္ေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဗမာ့ေနျပည္ေတာ္ေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘူးတဲ့ ဗ်။ေလးေလးနက္နက္ ေမတၱာရပ္ပါတယ္ၾဆာဒင္ရယ္။ ေနျပည္ေတာ္က လြတ္သဘင္ကုိ ျမင္ခ်င္လြန္းလုိ႔ပါ။ဒီမုိကေရစီ ေခတ္ၾကီးမွာ လြတ္သဘင္ကို ဘယ္လုိမ်ား က်င္းပၾကသလဲ ၾကည့္ခ်င္စမ္းပါဘိဗ်ာ"
ကပၸလီငယ္၏ ေညာင္နာနာ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္မဆံုးမီမွာပင္ ေဘးပရိသတ္အျဖစ္ ျငိမ္သက္စြာနားစြင့္ေနၾကေသာ အာရံုေခၚ ေဖၾကည္ႏွင့္ေလမင္းသား တုိ႔ထံမွ "ဟုတ္တယ္၊ဟုတ္တယ္။ဒီကိစၥကို ၾဆာဒင္လုိက္ေလ်ာသင့္တယ္"ဟူေသာ ေထာက္ခံသံ မ်ားတခဲနက္စီစီညံညံထြက္ေပၚလာေလရာ ဘယ္ခရီးကုိမွ် ေျခမရွည္ခ်င္ေတာ့ေသာ ၾဆာဒင္တေယာက္ သံုးမဲတမဲျဖင့္ ရွဳံးနိမ့္ကာ၊ သံဃာအားဘုရားေသာ္မွ မဆန္သာ ဟူသည့္ဆုိရုိးႏွင့္အညီ၊ ဒီမုိကေရစီက်င့္စဥ္အတုိင္း ပ်ဥ္းမနားေနျပည္ ေတာ္ လြတ္သဘင္သုိ႔ ေရာက္ခဲ့ရျပန္ေခ်သည္တမုံ႔။
(၂)
(မင္းေပါင္း စုံစုံညီညီ၊ ဗိုလ္ရႈခံလမ္း ခန္းမဆီ၊ လွ်မ္းပ ႀကဳိင္လွ်ံကာအတည္၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတၾကြခ်ီ။ေအာင္လံေတာ္ကို အေလးျပဳရၿပီ။ ဗိုလ္ရႈသဘင္ ဆင္ယင္တဲ႔အခါမီ၊ၾကည္း ေရ ေလ စစ္သမီးမက်န္ရ။ဗမာ႔တပ္မေတာ္ စုံစုံညီ၊ ခ်ီတက္ကာ မေႏွး အေလးျပဳၾကၿပီ။လာ လာေခ်ၿပီ)
ျမင္ကြင္းကား ဧကန္ပင္ရင္သတ္ရွဳေမာဖြယ္ပါတကား။ရွဳပါေလာ့။ သိန္းဆယ္ဂဏန္းမွ် ရွိႏိုင္သည့္ ပရိသတ္သည္ ကြင္းလံုး ျပည့္လ်က္ရွိ၏။ လြတ္သဘင္ က်င္းပရာ ကြင္းျပင္ၾကီး၏ အထက္ေကာင္းကင္ယံတြင္ ရာဂဏန္းမွ်ရွိႏိုင္သည့္ ဗမာ့တပ္ မေတာ္၏ တုိက္ေလယာဥ္တုိ႔သည္ အုပ္စုအလုိက္ ဂၽြမ္းထုိး၍တဖံု၊ ပံုစံအမ်ဳိးမ်ဳိးေဖာ္၍တနည္း အံ့ဘနန္းပ်ံသန္း စစ္ေရးျပလ်က္ရွိ၏။ တစင္းေသာ ေလယာဥ္သည္ လြတ္သဘင္ကြင္းၾကီးထဲသုိ႔ ပန္းမုိးရြာေစလ်က္ရွိ၏။ ကြင္းအတြင္း တြင္ကား ၾကည္းေရေလဗမာ့ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းအသီးသီးသည္ ဗုိလ္ရွဳခံစင္ျမင့္ေပၚရွိ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးကုိ ခ်ီတက္ အေလးျပဳလ်က္ရွိ၏။ ထုိျမင္ကြင္းတုိ႔ ထက္ထူးေထြသည့္အံ့ရာေသာ္ျဖစ္ရသည္ကား စစ္ေၾကာင္းၾကီးမ်ား၏ ေရွ႕၊ထိပ္ဆံုးမွ လုိက္ပါလာေသာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္သည္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတၾကီးအား အေလးျပဳေနျခင္းေပတည္း။
ထူးျခားလွေသာျမင္ကြင္းအဖုံဖံုေၾကာင့္ ၾဆာဒင္သည္ မွင္တက္မိေနမိ၏။ ေနျပည္ေတာ္ခရီးကုိေလာေဆာ္ခဲ့ေလေသာ ေနာက္ေတာ္ပါကပၸလီႏွင့္အဖြဲ႕ကုိလည္း က်ိတ္၍ေက်းဇူးအတင္ၾကီးတင္လ်က္ရွိ၏။သမၼတၾကီးဗုိလ္ရွဳခံေနစဥ္အခ်ိန္အတြင္း လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္းကုိ ထူးထူးျခားျခားအသံၾသဇာေကာင္းမြန္လွေသာ ပုဂၢိလ္ၾကီးတဦးက ဖတ္ၾကားထုတ္လႊင့္ ေနသည္ကုိ ကြင္းျပင္ေလးဖက္ေလးတန္ရွိ ေလာ္စပီကာမ်ားမွ ပီသစြာၾကားေနရေလသည္။ ၾဆာဒင့့္စိတ္ထင္ အဆုိပါ အသံ ရွင္သည္ ေခတ္ေဟာင္းရုပ္ရွင္မင္းသားၾကီး ဗုိလ္ဗကုိဟုထင္မိ၏။တစ္စံုတစ္ခုမွားယြင္းေနေလသေလာ။
(၃)
လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္း
-ေအာင္ေစသတည္း
-ေကာင္းျမတ္သန္႔စင္ မဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ ျပည့္စံုေသာအခါ၌ ဤငါတို႔ ျမန္မာျပည္သည္ လံုး၀ လြတ္လပ္ေသာ အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာပိုင္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး အျဖစ္သို႔ ေရာက္ၿပီ။
- ဤငါတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ လိုရာမတ ျပည့္စံုလွ၍ ဘူမိနက္သန္မွန္ေသာ ေျမထူးေျမျမတ္ လည္းျဖစ္၏။ မြန္ျမတ္သန္႔စင္ေသာ တရားထူး တရားျမတ္တို႔တည္ရာ ေျမေကာင္းေျမမြန္လည္း မွန္၏။ ဘူမိနက္သန္ မွန္လွ ထူးခြၽန္၊ဤ ေျမမြန္ေျမျမတ္၌ ရွမ္း၊ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ျမန္မာ စသည္ျဖင့္။
တညီတညြတ္ တစုတရံုး လြတ္လပ္ေသာ လူမ်ဳိးအျဖစ္ တည္ခဲ့ၾက၏။ တေကာင္း၊သေရေခတၱရာ၊ ပုဂံ၊ ျမင္စိုင္း၊စစ္ကိုင္း၊ ပင္းယ၊အင္း၀၊ကုန္းေဘာင္ ထို႔ေနာက္ မႏၱေလးအထိ ငါတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးသည္ ေနေရာင္လ၀ါပမာကဲ့သို႔ တျဖာျဖာ တ၀င္း၀င္း ကမာၻခ်ဥ္းေအာင္ ထြန္းလင္းခဲ့ေပ၏။
ဤေျမထူးေျမျမတ္၌ ႏွစ္ေပါင္းေထာင္ရာ ေစာင့္ထိန္း၍လာခဲ့ၾကေသာ ငါတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးသည္ ငါတို႔လက္မွလြတ္၍ လက္ေအာက္ခံဘ၀သို႔ လံုး၀ေရာက္ခဲ့ၾကရသည္။
ေန၀ါလေရာင္သည္ ပကတိအေရကို ျပန္၍ေဆာင္ေလဘိသကဲ့သို႔ ငါတို႔အေပၚ၌ လႊမ္းဖံုးအုပ္ေသာ နယ္ခဲ်႕ ၀ါဒသည္ ငါတို႔၏ ကမာၻရွည္ျမင့္ ရင့္မာလွေသာ လြတ္လပ္ေရး စိတ္ဓါတ္၏ အရွိန္အေတာက္ကိုမခံႏိုင္ရာကား .....၊
ဤေန႔ ဤအခါမွစ၍ ငါတို႔သည္ အသူရိန္ ခံတြင္းမွ ရွင္းရွင္းႀကီး လြတ္ေျမာက္အပ္ေသာ လျပည့္စန္းပမာ သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္ ခ်မ္းေျမ့သာယာစြာျဖင့္ လံုး၀လြတ္လပ္ေသာ ဘ၀ထူး ဘ၀ျမတ္ကို လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ အပိုင္ရရွိၾကၿပီ။
(၄)
စိတ္လွဳပ္ရွားဖြယ္ျမင္ကြင္းႏွင့္အသံတုိ႔တြင္ နစ္ေမ်ာကာ မွင္တက္ေနသာ ၾဆာဒင္သည္ တပည့္ေက်ာ္ကပၸလီ၏အသံ ေၾကာင့္ သတိျပန္ဝင္လာသည္။
"ဗ်ဳိ႕ၾဆာဒင္။ ဒီအခန္းအနားျပီးရင္ သမၼတၾကီးက ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးေတြေပးအုံးမွာတဲ့ဗ်။က်ဳပ္တုိ႔နာမည္ေတြေတာ့ မပါ ေလာက္ဘူး။ ဒီကိစၥ ၾဆာဒင့္မွာတာဝန္ရွိတယ္"
"အာ၊မဆုိင္တဲ့အေပါက္ကိုဂလိုင္နဲ႔လာေခါက္ေနပါပေကာ။ ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ထူးဆုိတာ တုိင္းျပည္အတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံအလုပ္ လုပ္ခဲ့သူေတြကုိ ေပးတာလကြာ"
"ဟုတ္တယ္ေလ။ က်ဳပ္တုိ႔လည္း ဒီမုိကေရစီရေအာင္ အန္ဂ်ီအုိဘဝနဲ႔ စြမ္းစြမ္းတမံလုပ္ခဲ့ၾကတာပဲ"
"မင္းကြာ၊ဓာတ္သိခ်င္းလာၾကြားေနျပန္ျပီ။ မင္းတုိ႔လုပ္တာက လစာေကာင္းေကာင္းရတယ္ေလ။ ေနာက္ေတာ့ အလွဴရွင္အန္ဂ်ီအုိအဖြဲ႕ေတြကို တင္ျပတဲ့ ပရုိပုိဆယ္ေတြကလည္း မင္းတုိ႔သေဘာနဲ႔ မင္းတုိ႔ ထင္ရာျမင္ရာ၊လက္သင့္ရာ ...."
"ဟာ၊ၾဆာဒင္ ဒီလုိေျပာၾကေၾကးဆုိ သူတုိ႔လည္း လစာေကာင္းေကာင္းရတာပဲ။ေနာက္ျပီး ...."
"ေဟ့ေကာင္ ေတာ္တန္တိတ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးႏုိင္ငံေရးေတြပါမလာနဲ႔။ သည္ေလာက္ေတာင္ ဘြဲ႔ထူးလုိခ်င္ရင္ နင့္ကို ၾဆာဒင္ ကိုယ္ေတာ္တုိင္ ဘြဲ႕ေပးမယ္။ဒီေန႔ကစျပီး သီရိပ်ံခ်ီကပၸလီလုိ႔ေခၚေစဗ်ာ။ ကဲ။ေက်နပ္ေတာ့။ လြတ္လပ္ေရးေၾကညာ စာတမ္းကို နားေထာင္စမ္းပါဟ။ ၾကားရခဲဘိခ်င္း"
(၅)
-ယခု ငါတို႔ရရွိအပ္ေသာ လြတ္လပ္ေရးသည္ ေရတြင္ရုပ္ေရး ျမေသြးေကာင္းကင္ တိမ္ရိပ္ထင္သကဲ့သို႔ေသာ လြတ္လပ္ ေရး မဟုတ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္တကြ အ၀၀ေသာ ကူးတို႔မႉး ေခါင္းေဆာင္ႀကီးတို႔၏ မဆုတ္မနစ္ေသာလံု႔လ၊ မေလ်ာ့ ေသာ၀ိရိယ၊ ဆီမီးတန္ေဆာင္ကဲ့သို႔ ထြန္းပအပ္ေသာ ဥာဏ္မ်က္စိ၊ ၀ဇီရစိန္သြားကဲ့သို႔ စူးရွေသာသတၱိတို႔ေၾကာင့္ တန္ခိုးရွိန္၀ါ ေတဇာအေပါင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ အခ်ဳပ္အခ်ာတည္း ဟူေသာ အာဏာထူးအျမတ္ကို ငါတို႔လက္ကိုင္ အပိုင္ရရွိၾကၿပီ။
-ငါတို႔သည္ တမ်ိဳးဘာသာ တစိတ္တေဒသ၏ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို မလိုလား။ ေက်ာသားရင္သား သူကားငါကား ခြဲျခားျခင္းကို အလိုမရွိ။ ျမစ္ေခ်ာင္းသီတာ သမုဒၵရာေတာင္တန္းတို႔ျဖင့္ ကမာၻ႔ဓမၼတာ သဘာ၀ အပိုင္းအျခား ထင္ရွားစြာ သတ္မွတ္အပ္ေသာ ရာဇ၀င္ရွည္ေ၀း ေရွးပေ၀ဏီမွစ၍ ယခုထက္တိုင္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားဟု သမုတ္အပ္သူ တိုင္းရင္းသား အေပါင္းတို႔ ဇာတိခ်က္ေၾကြ ေနထိုင္ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္တ၀ွမ္းကို တေသြးတသားတည္းဟူေသာ ႀကိဳးထူး၊ တစိတ္တ၀မ္း တည္းဟူေသာ ႀကိဳးထူး၊ အလိုအေလ်ာက္ သဘာ၀ အေထာက္အပံ့ျဖင့္သာလွ်င္ ျဖစ္ေပၚအပ္ေသာ ေစတနာတည္း ဟူေသာ ႀကိဳးထူး၊ ဤႀကိဳးသံုးပါးျဖင့္ ကမာၻဆံုးတိုင္ျမဲခိုင္ တည္တံ့ေအာင္ ရစ္ပတ္ဖြဲ႔စည္းအပ္ေသာ ျပည္ေထာင္စုအျဖစ္ကို လက္ဆိုက္လက္ကိုင္ ငါတို႔အပိုင္ရေလၿပီ။
(၆)
"ဒါေတာ့ ၾဆာဒင္မတရားဘူးဗ်။ ကပၸလီက သီရိပ်ံခ်ီျဖစ္ျပီး က်ဳပ္တုိ႔ကေတာ့ အျဖဴထည္ၾကီးေပါ့"
တပည့္သားေျမးဟူသည္ တခါတရံလြန္စြာစိတ္ပ်က္ဖြယ္ေကာင္းေလစြ။ ေလမင္းသားႏွင့္ေဖၾကည္တုိ႔ထံမွ မေက်မခ်မ္း ေပါက္ေပါက္ေဖာက္သံတုိ႔ထြက္ေပၚလာျပန္ေခ်ျပီ။
"မင္းတုိ႔ႏွယ္ကြာ။ ဘုတ္က်ီးေျမွာက္၊က်ီးဘုတ္ေျမွာက္ ေလထဲမွာေပးေနတဲ့ ဘြဲ႕ကို အငမ္းမရလာျဖစ္ေနၾကတာ အံ့ခ်က္"
"ဟုတ္ေသးဘူးၾဆာဒင္။ ၾဆာဒင္က ေလနဲ႕ဘြဲ႕ေပးရမွာကုိ တြန္႕တုိေနတာ က်ဳပ္တုိ႔အံ့ခ်က္"
"ေတာ္ေတာ္လက္ေပါက္ကပ္တဲ့ ေမာင္ေတြပါကလား။ ကဲ သုိ႔ကလုိျဖင့္ ေမာင္မင္းတုိ႔ႏွစ္ေယာက္လည္း ေဇယ်ေက်ာ္ထင္ ဘြဲ႕ရည္ကုိအသီးသီးယူၾကေစဗ်ား။ေဇယ်ေက်ာ္ထင္ေဖၾကည္၊ေဇယ်ေက်ာ္ထင္ေလမင္းသားျဖစ္ေစသတည္း။ကဲ။ေက်နပ္
ေလာက္ျပီထင္ပါရဲ့"
"ေနဦးၾဆာဒင္။ က်ဳပ္တုိ႔ခ်ည္းမျပီးဘူးေလ။ ၾဆာဒင္လည္း ဘြဲ႕တခုခုေတာ့ ရသင့္တယ္ေလ"
"ဟ။ ၾဆာဒင္က ေမာင္တုိ႔အထဲမွာ အၾကီးဆံုးဆုိေတာ့ သေရစည္သူ ၾဆာဒင္လုိ႔သာ မွတ္ေပေတာ့ကြာ။ တကတည္းကြာ၊ လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္းကို စိတ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္နားေထာင္ရတယ္ကုိမရွိဘူး"
(၇)
-ငါတို႔ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးသည္ မည္သူတဦးတေယာက္ တဖြဲ႔တသင္း၏ အေမြအႏွစ္ မဟုတ္။ မည္သူ တဦး တေယာက္ တဖြဲ႔တသင္း၏ ပုဂၢလိက အပိုင္ပစၥည္းမဟုတ္။ မည္သူ တဦးတေယာက္ တဖြဲ႔တသင္းက ခ်ဳပ္ကိုင္ အႏိုင္သိမ္းယူ အက်ဳိး ခံစားအပ္ေသာ ႏိုင္ငံ မဟုတ္။ ........။
မွီတင္းေနထိုင္ၾကေသာ ......။လူအေပါင္းတို႔၏ သေဘာဆႏၵအရ လူအ၀ွမ္း၏ အက်ဳိးကို ေကာင္းစြာေဆာင္ရြက္ႏိုင္အံ့ေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ေရြးေကာက္၍ သမၼတတင္ေျမွာက္ၾကေသာ .......။လူအေပါင္းတို႔၏ ဆႏၵသာလွ်င္ အဓိကျဖစ္ေသာ၊ သမၼတ ျမန္မာ ႏိုင္ငံေတာ္တည္းဟူေသာ ျမတ္ေသာ အျဖစ္ကို လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ ငါတို႔အပိုင္ရၿပီ။
-သိၾကကုန္ေလာ့။ ......။တိုင္းရင္းသားအေပါင္းတို႔ ေသြးစည္းညီညြတ္လ်က္ အခြင့္အေရး၊ အဆင့္အတန္း တူညီသည့္ ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကို တည္ေထာင္ၿပီ။........။ ငါတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးကို ငါတို႔ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည္ ႏွင့္အညီ တပါးသူတို႔၏ လြတ္လပ္ေရးကိုလည္း ငါတို႔ ေလးစားေစာင့္စည္းမည္။ ငါတို႔သည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို အလိုရွိ သည္ႏွင့္အညီ ငါတို႔ကဲ့သို႔ လိုလားသူမ်ားႏွင့္ လက္တြဲ၍ ကမာၻ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္မည္။
-ဤ ငါတို႔ ေက်ညာခ်က္ကို တကမာၻလံုး တေယာက္မက်န္ ၾကားသိေစသတည္း။
(၈)
လြတ္လပ္ေရးေၾကညာစာတမ္းဖတ္ၾကားျပီးဆံုးခ်ိန္တြင္ကား လူထုပရိသတ္ၾကီး၏ ၾသဘာသံသည္ ဘဝဂ္တုိင္မည္ဟိန္းေန ေယာင္တကား။ထုိခဏတြင္ မုိ႔မို႔မည္းမည္း သဲသဲလွဳပ္ေနေသာ လူအုပ္ၾကီးအတြင္းမွ စၾကာဝဠာမယ္တမွ်ေခ်ာေမာလွပ ေသာ မိန္းမပ်ဳိတဦ္းသည္ ၾဆာဒင့္ကုိ အသည္းအသန္ရွာေဖြေနရာမွ ရုတ္ျခည္းေတြ႔လုိက္ဟန္ျဖင့္ ပုဝါျဖဴငယ္ကုိ ေဝွ႕ယမ္း ကာ အငမ္းမရႏွဳတ္ဆက္ေနေလသည္။
"ေဟး။ အန္ကယ္ဒင္။ ရွာလုိက္ရတာ အန္ကယ္ရယ္။ ဝိုင္လည္း ဒီကုိေရာက္ေနတာအန္ကယ္ရဲ့"
အလုိေလး။ မုိးစက္ဝိုင္ေပတကား။
ဝမ္းသာလုံးအေပ်ာ္လံုးဆုိ႔တက္သြားေသာၾဆာဒင္သည္ ရုတ္တရက္က်လာေသာ သြားရည္တုိ႔ကုိ လက္ဖမုိးျဖင့္သုတ္ရင္း အေျပးတပုိင္းႏွဳတ္ဆက္လာေသာ ကေလးမအား အားပါးတရပ်ဴငွာလွဳိက္လွဲစြာ ခြန္းတံု႔ျပန္ရန္ ျပင္ဆင္ေနစဥ္ခဏ၌ အာရံုေခၚေဖၾကည္၏ ငွက္ဆုိးထုိးသံေၾကာင့္ ၾဆာဒင္၏ အိပ္မက္ကမၻာမွာ တစစီျပိဳကြဲ သြားရေလေတာ့သည္။
"ေနဖင္ထုိးေနျပီၾဆာဒင္။ ထေတာ့။ အျပင္မွာလြတ္လပ္ေရးေန႔ေခ်ာတုိင္တက္ပြဲနဲ႔ ဒီေလာက္ဆူညံေနတာေတာင္ အိပ္ေမာ က်ေနေသးတာ အ့ံေရာ။ပါးစပ္မွာလည္း သြားရည္တျမားျမားနဲ႔ သြားရည္စည္သူျဖစ္ေနပါပေကာ။ ေနျပည္ေတာ္ သြားဖုိ႔ အစီအစဥ္ဖ်က္လိုက္ေတာ့ၾဆာဒင္။ေနျပည္ေတာ္မွာ လြတ္သဘင္အခန္းအနား မရွိဘူးတဲ့ဗ်"
မလုိသူတုိ႔၊မည္သုိ႔ဆုိေစ။ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနေသာ ၾဆာဒင္၏စိတ္တြင္မူ အဆုိေတာ္ၾကီးျမသက္မူ၏ သီခ်င္းသံစာသားကုိ ေအာက္ပါ အတုိင္း ထင္မိထင္ရာၾကားေယာင္လ်က္ရွိဆဲကား မွန္ေသာသစၥာစကားျဖစ္ေခ်၏။
(ပ်ဳိ႕ခ်စ္ဦးလည္း ထူးကဲဟန္ခ်ီ၊ တပ္မေတာ္ ေရွ႕တန္းဆီ၊ မွန္းဆစရာ ျမဴမစဲ၊ လူလည္း မသည္းကဲြဲသည္။ မို႔မို႔မည္းမည္း သည္းသည္းညံစီ ေၾကြးေၾကာ္ေနၾကသည္။တိုးတိုးကာ လူေတြထဲ ဝုိင္လည္းပါေနသည္။ ပု၀ါျဖဴကေလး ရမ္းကာပဲ ဒင္ ကလည္း ဝုိင့္ကိုေတြ႔ၿပီ ဝုိင္ကလည္း ဒင့္ကိုေတြ႔ၿပီ။ အားေပးေၾကြးေၾကာ္သံ ညံစီ လြတ္သဘင္ပြဲ ဆင္ႏႊဲခါေတာ္မီ)
